|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Lente-equinox
Vandaag
20 maart (zijnde mijn blog van 21 maart) om 06,14: liep het middelpunt van de
zonneschijf door het lentepunt, en begon, per definitie, de astronomische lente.
MijnSterrengids 2012,
vertelt me dat sinds 1896 het begin van de lente niet meer zo vroeg in het jaar
is geweest. Wat zijn invloed heeft op de
berekening van het joods en het christelijk paasfeest. Wie hierover meer wil
weten verwijs ik naar de bron.
Maar het
is ook de overgang in de zodiac van de soepelheid van de Vissen naar de
planmatigheid van de Ram. Dus aan hen die op het snijpunt van 20 en 21 maart geboren
zijn, een dubbelgelukkige verjaardag gewenst.
Maar
waarom roept dit equinox-evenement het beeld op van de bronzen Zee en de twee
kolommen bij de tempel van Solomon ik denk dat Velikovsky van gisteren me nog
parten speelt en ik neem wat de Zee betreft, de Willibrordus-vertaling van
1975 over. Zo lezen we in I Koningen,
hoofdstuk 7:
23. Verder goot hij de Zee, tien el in doorsnee,
helemaal rond en vijf el hoog; men kon haar met een koord van dertig el
omspannen. 24. Onder de rand waren kolokwinten, tien op een el, ze omkransten
de zee in twee rijen en waren tegelijk met haar gegoten. 25. De Zee stond op
twaalf bronzen runderen, waarvan er drie gekeerd stonden naar het noorden, drie
naar het westen, drie naar het zuiden, en drie naar het oosten; hun achtersten
waren naar de binnenkant gekeerd. 26. De wand van de Zee was een handbreed dik,
de rand was als die van een beker en had de vorm van een leliekelk; de inhoud
van de zee bedroeg tweeduizend bat.
Wat was
de functie van de zee? Wilibrordus, - ook la
Bible Osty -in een voetnoot maakt er zich van af met te zeggen dat de Zee
er was voor allerlei wassingen, wat
betekenen zou dat het water regelmatig moet vernieuwd worden, waar ik problemen
mee heb.
Het was Yahweh zelf, zo lezen we in de Bijbel, die
de plannen van de tempel eigenhandig tekende en deze aan David overhandigde die
deze doorgaf aan Solomon, zijn zoon, gesproten uit zijn overspel met Urias
echtgenote, Betshabee.
En Solomon liet de tempel bouwen op de
Moriah-berg, dit ook staat er te lezen. Maar wat God bezielde, toen Hij voor de
oostergevel twee bronzen zuilen plaatsen liet en in de zuid-oost hoek van de
tempel deze bronzen Zee plaatsen liet, gevuld met water en gedragen door
viermaal drie runderen en gevoerd op een sokkel met vier wielen, blijft voor
ons het gissen.
En toch weten we dat in Egypte, op de plaats
aangeduid door de godheid, een paal werd geslagen die het middelpunt werd van
een cirkel. De schaduw van de opkomende zon en van de ondergaande zon de dag
van de equinox, duidde de oriëntatie aan van de tempel. Deze oriëntatie-ritus
waarbij de tempel ingeschakeld werd in de structuur van de kosmos werd door
alle volkeren van de Oudheid, en bij ons in het westen zeker tot ver in de
middeleeuwen, toegepast.
Ik ga hier nu niet een essay over schrijven, al
heb ik het al eens gedaan maar er zijn voldoende getuigenissen in de
overgebleven geschriften die duidelijk wijzen in deze richting.
We kunnen dan ook stellen dat de twee kolommen
voor de tempel van Solomon de equinox-punten van de opkomende en afgaande zon
aanduidden.
We denken dat de waterbassin, die in de nacht de
sterrenhemel weerspiegelde eenzelfde functie had, namelijk de hemel
binnenbrengen in de kring van de tempel.
Raoul Berteaux beweert zelfs que ce grand plan deau pouvait très bien
faire fonction de miroir permettant lobservation du ciel et le repérage des
positions des astres.
Eens, toen we met de Lions-vrienden op bezoek
waren in Maussane, werden op een gezegende zomernacht, bij een Provençaalse
barbecue, op verzoek en ten bewijze van Berteaux, alle lichten gedoofd en hebben
we toen kunnen zien, hoe in het
watervlak van de piscine, sterren en planeten zijn verschenen en de hemel boven
ons en al wat in de kosmos is, neergekomen is in het watervlak van de tuin en tuin
en huis aldus geheiligd werden. Zoals het (misschien) ook ten tijde van Solomons
Tempel elke nacht gebeurde.
*
De
mysterieuze foto van Vassili Grossman mijn blog van 17 en 18 maart - is
terecht. Hij kwam binnen via mijn e-mail in plaats van via Le Monde. Een uitnodiging op een debat-avond op 21 maart: Vassili Grossman, un écrivain de combat, in de Librairie Gallimard, 15 boulevard
Raspeil in Parijs, met Myriam Anissimov.
Hoe ik
terecht ben gekomen in het adressenbestand van Gallimard is me een raadsel, het
opduiken van de foto van Grossman is er geen meer.
|
