xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Old men ought to be explorers

Here and there does not matter

We must be still and still moving

Into another intensity

For a further union a deeper communion[1]

Wat ik, ‘old man’ - die smeekt ‘que je sois toujours dans l’abondance du réveil’ - interpreteer als een dieper binnen dringen in het omringende, in het mysterieuze van leven en sterven, om te komen tot een grotere levensintensiteit, en een grotere verbondenheid met het minuscule als met het immense. Deel zijn van de waarheid die we zoeken, zelfs al weten we pertinent dat de waarheid niet te vinden is, toch zijn en blijven we ‘explorers’. En mijn blog van elke dag  is er het bewijs van.

Dit is dan de poëzie, deze van T.S. Eliot die ik ook schrijven wil - wat een pretentie ik heb - poëzie met een boodschap, die haakt in op wat ons verheft als mens.

En zegt Eliot: ‘we must be still and still moving’. We moeten rust zijn, stilte zijn en altijd geestelijk in beweging.

Zoals we lezen in logion 51 van het evangelie van Thomas[2]:
 

Si l’on vous interroge:

Quel est le signe de votre Père qui est en vous?

Dites-leur

C’est à la fois un mouvement et un repos.