xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Psalm 139, 16
Het is
Pierre Alain Bergher die in zijn boek over
het mysterieuze in La Chartreuse de
Parme van Stendhal me wees op de inhoud van Psalm 139, vers 16. Wat me
toen verraste is dat hij zijn tekst haalde uit de King James versie van de
Bijbel, van 1611:
Thine eyes did see my substance, yet being unperfect;
and in thy book all my members were written, which in continuance were
fashioned, when as yet there was none of them.
Hij legde vooral de nadruk op het laatste deel van vers 16: which in continuance were fashioned, when as
yet there was none of them.
Een zin die Bergher vertaald terugvond:
Et sur ton livre étaient
inscrits tous les jours qui métaient réservés, avant quun seul de ces jours existât.
Is er een meer intense zin om er het jaar mee te
beginnen:
Alles wat mij
betreft Heer, staat opgetekend in je Boek, ik ontkom er niet meer aan, alles is
vastgelegd en omdat het vastgelegd is voor mij is het ook vastgelegd voor allen
die van ver of van dichtbij in relatie staan met mij en zo verder en verder,
tot in het oneindige.
Natuurlijk is het zo, de gebeurtenissen waarin ik
bewust of onbewust zal mee geconfronteerd worden zullen mijn dagen bepalen. Wat
ik eventueel tegendraads zou oplossen is ook al voorzien. Mijn vrije wil wordt
me opgelegd door de omstandigheden waarin ik verkeren zal, en dit is
onontkoombaar.
Is er enige twijfel mogelijk, dat iets niet zou
opgetekend staan, bijvoorbeeld een wijziging die ik in de allerlaatste seconde
zou aanbrengen? Natuurlijk staat die wijziging opgetekend.
Het is om
er duizelig bij te worden, wat een wereld er al geschreven staat. Om te
beginnen, in de Psalmen waar vele geschriften inspiratie hebben gezocht. En ik,
wat heb ik er nog aan toe te voegen, heel weinig of beter, niets in meer.
Ik kan
enkel herhalen wat geschreven staat en het eventueel verhalen op een andere
wijze, een betere of een mindere. Dit is het enige dat ik vermag.
Maar dit
hernemen is een noodzaak voor mij, hernemen en herkleuren, herschikken in
andere verbanden, in andere omstandigheden.
Dit ook
staat geschreven in het boek wat mij betreft, en nog, dat dit mijn leven is,
dat het woord mijn adem is, mijn bloed.
Pierre Alain Bergher: Les
Mystères de la Chartreuse de Parme, Editions Gallimard, 2010, pag.41.
|