|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik blader nu en dan in de massa Blogs die
verschijnen in mijn rubriek, Dagboek-bedenkingen en ga van tijd tot tijd
eens kijken hoe anderen het doen.
Vandaag gekeken naar verhalenvaneenzeemansvrouw.
Ik lees er tot mijn ontsteltenis dat er voor het
ogenblik nog altijd meer dan 400 bemanningsleden gegijzeld zitten op 20 gekaapte
schepen. 400 families die geen vrolijke kerst zullen kennen - plus één, zoals ik meen te hebben begrepen - plus zovele andere waar armoede, ziekte of enig ander onheil heeft toegeslagen.
Ikzelf zal al gelukkig zijn als ik mijn Blog zal kunnen de wereld insturen, meer vraag ik niet voor mezelf, en de middernachtmis gaan volgen in de krypte van de kathedraal vraag ik evenmin, wat niet belet dat Christus zal geboren worden tot heil van allen die in Hem geloven. Hij weze welgekomen, vooral voor zij die op gekaapte schepen, of met een lege plaats aan tafel, of met een lege tafel, Hem gedenken zullen. Hopende, hopende, hopende.
|
