xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Les jours se suivent mais ne se ressemblent pas.

De boswegel bestrooid met eikels en bladeren; eikels en bladeren die in zich het mirakel dragen van de jonge eik, en de oude met nieuwe bladeren. De eeuwige stofwisseling in de levende materie, de materie die geest moet zijn om te weten hoe het verder moet eens herfst en winter voorbij.

Bij Ithzak Bentov, een esoterieker en wetenschapper, in zijn meer dan eigenaardig boek, zijn ‘Stalking the wild Pendulum’[1] lees ik over het atoom dat:

Even the most solid matter, the one that imparts most of the mass to it - the nucleus of the atom, which at first appeared as a solid grain of matter – upon a better look dissolved into a vortex of pulsating fields. Thus we found a void to be the common denominator of all matter.

Rijst dan de vraag, de eikel zijnde in essentie a vortex of pulsating fields, waar bevindt zich dan de kiemkracht, de boom in potentie, is deze dan al aanwezig in deze werveling van pulserende velden? En, was het Universum, met inbegrip van al zijn evolutie-eigenschappen van zijn begin af tot de mens van vandaag, was het Universum vóór de Big Bang, dan ook a vortex of pulsating fields?

En een andere vraag wie of wat is het die de kiemkracht van de eikel in beweging brengt, wie of wat komt er tussen in deze vortex opdat uit de eikel een nieuwe eik zou ontstaan en groeien?

 Het wordt me meer en meer duidelijk dat, willen we God gaan zoeken, willen we God begrijpen – als Hij ooit zou te begrijpen zijn - we de structuur en de wetten van het Universum moeten begrijpen. En het is niet de Bijbel die ons dit leren zal, wel de wetenschap en dan kom ik onvermijdelijk terecht op het besluit van mijn Blog van 13 november: de wetenschap op zoek naar the Higg’s particle, het deeltje van God.

Hoe zullen de komende geslachten denken over ons, arme zondaars, zal het niet zijn zoals wij nu denken over de mens van het jaar 1000: God als een anthropomorfe God, een God die nood had aan woorden, die dacht en strafte, liefhad en beloonde. Wagen we nu voorop te stellen dat Hij ook a vortex of pulsating fields is, voorop te stellen dat Hij deze vortex IS.

Vertrekkende van de eikel op de grond en de woorden van Bentov, waar kan mijn redenering fout lopen?

Jij die me (ooit) lezen zult, tell me!