xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Ik heb hier in San Juan een kleine bibliotheek. Boeken die ik thuis dubbel had zijn hier terechtgekomen. Zo bladerde ik voor de zoveelste maal in ‘Les Mystères de la Cathédrale de Chartres’[1] van Louis Charpentier, waar deze het met kracht en overtuiging heeft over de Spiritus Mundi van de alchemisten of de wouivre ailée, le grand serpent céleste die de aarde omhult met een groot vitaal krachtenveld, dat even onmisbaar is als water en lucht, als aarde en vuur. De aarde wentelt dit krachtenveld binnen in de richting van west naar oost. De impact ervan op de mens loopt van het oosten in de richting van het westen. Dit is de reden waarom de kerken en kathedralen gericht zijn naar het oosten; waarom de priester zich destijds voor het altaar opstelde met de rug naar de gelovigen, de armen open gespreid, de handpalm gestrekt om deze krachten op te vangen en door te geven aan de gelovigen, en de gelovigen rechtstaande de mis bijwoonden, nu-pieds pour conjuguer en eux le courant qui vient du sol à celui qui vient du ciel.

Vandaag is dit totaal overbodig geworden, is deze metafysische houding, deze ganse symboliek van een kosmische verbondenheid totaal verloren, gewild of uit pure onwetendheid. Alles wordt nu herleid tot weinig zeggende woorden die naakt over de hoofden van de mensen, via een micro, worden uitgegoten.

En laat me toe Charpentier te bewonderen, die in enkele lijnen het essentieel verschil aangeeft tussen de romaanse bouwkunst en de gotiek:

Le Roman statique par essence, a ses formes dirigées du haut vers le bas, la voûte pèse sur les murs. Le Gothique bâtie sur une dynamique de pression, a ses forces dirigées du bas vers le haut. La voûte romane s’écroule, la voûte gothique…ne pèse plus mais gicle vers le haut sous les poussées des contreforts latéraux.

Het is me duidelijk, de gotische kathedraal is zuiver alchemistisch, is een kosmisch geladen ruimte die de mens optillen moet naar een nieuw, zuiverder en intenser leven, optillen naar de mens die hij zogezegd was voor de val. De kortzichtigheid van de mens van deze aarde, die de goddelijke wetten meent te kunnen bepalen en deze oplegt aan de mens in de wereld, heeft de gotiek niet begrepen, de gotiek is de maatstaf van de nieuwe mens.

En ik schreef het al, ik ben een gotieker.