Foto
Foto
Blog als favoriet !

Een variant van deze blog is te vinden op seniorennet op het volgende adres:

http://blog.seniorennet.be/tisallemaiet/

Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto


"Trans-atheïsme"

Download dit boek als PDF:

Jan Bauwens - Transatheïsme.pdf (3.6 MB)   

Foto
Foto
Foto
Foto
Foto



Download dit boek als PDF:

"Het einde der tijden"



Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Tisallemaiet
Alle rechten voorbehouden
Een variant van deze blog is te vinden op seniorennet op het volgende adres: http://blog.seniorennet.be/tisallemaiet/
11-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 10: De leugen van het nationalisme


Het tijdperk van de leugens


Aflevering 10: De leugen van het nationalisme

De wantoestanden in de door de EU geconstrueerde feitelijke concentratiekampen voor oorlogsvluchtelingen zijn niet het onvermijdelijke gevolg van de toepassing van deugdzame wetten: zij zijn het resultaat van een rigiditeit die voortkomt uit het ontbreken van empathie of inlevingsvermogen bij een vaak verwende westerse bevolking.

Empathie is inlevingsvermogen, het is de natuurlijke menselijke mogelijkheid om zich in te leven in de gevoelens van anderen en om met hen mee te voelen, ook en vooral wanneer zij lijden. Empathie ontbreekt waar die anderen ons bedreigen omdat medeleven dan de goedkeuring van die bedreigingen betekent. Soms voelen mensen spontaan mee met noodlijdenden maar even vaak zijn zij daar helemaal niet toe geneigd omdat zij vrezen aldus zelf in nood te zullen komen.

De beslissende factor voor de bereidheid tot bijstand is uiteraard het oordeel of die noodlijdenden al dan niet kunnen beschouwd worden als behorende tot de eigen gemeenschap. En de nadruk ligt hier op het werkwoord 'kunnen' want groeperingen zijn geen vaststaande feiten, het zijn werkelijkheden die zich voortdurend vormen. Noodlijdenden kunnen immers beschouwd worden als mogelijke (toekomstige) bondgenoten en dus als 'eigen volk' dat nog in wording is. Het positieve aan een noodtoestand is dat hij die wording zelf mogelijk maakt doordat hij perspectieven schept in de richting van een eenmaking de immers de bedreiging wegneemt: de energie welke besteed werd aan de verdediging tegen anderen kan voortaan benut worden om hen te helpen omdat hulp vertrouwen wekt en derhalve van vijanden vrienden maakt.

De beweging van de geesten die aanstuurt op een voortgang in die richting, is geheel tegengesteld aan de beweging die vandaag binnen Europa aan de gang is omdat het nationalisme verdeelt, verbrokkelt en uiteen doet vallen. Nationalisme is daarom ook bevreesd en xenofoob, rigide, fascistisch, wantrouwend, verstoken van empathie, elitair, racistisch, klassen scheppend en verdelend.

Uiteraard mag vereniging niet betekenen dat onderlinge verschillen worden uitgewist omdat een algehele uniformisering van alle leden gelijkstaat met hun vernietiging als vrije personen. Zoals alle grote denkers doorheen de geschiedenis het zo dikwijls hebben herhaald is de voorwaarde voor eenwording het respect voor het anders zijn van anderen. Deze basishouding betekent dat men anderen niet mag willen veranderen, dat men hun vrijheid moet respecteren.

Paradoxaal genoeg wordt het respect voor de vrijheid van anderen pas mogelijk van zodra men heeft ingezien en ook aanvaard dat de vrijheid voor een groot stuk onvrijheid is. Want vrijheid is vrijheid om zichzelf te zijn terwijl dit zelf een gegeven is dat de eigen keuze overstijgt omdat elk individu deel uitmaakt van een cultuur. Bovendien overstijgt het eigen zijn ook de culturele bepaaldheid omwille van de natuur.

Deze voor de menselijke vooruitgang onontbeerlijke inzichten worden ons uiteraard niet bijgebracht door rijkdom, welstand en oeverloos genot en zo ziet men dat rijke regio's de neiging hebben om zich af te scheuren van armere streken teneinde niet te hoeven delen in andermans miserie. De tendens van het rijke nationalistische Catalonië om zich onafhankelijk te maken van de rest van het (verpauperde) Spanje was onlangs nog in de actualiteit. In eigen land kennen wij de nijd van de Vlaamse nationalisten die niet willen delen met de armere Walen. In Italië wenst het rijke noorden het arme zuiden niet langer te steunen. De rijke Hollanders weigeren economische hulp aan de heel erg door corona getroffen Italianen als zij niet mee hun politiek mogen bepalen en ga zo maar door. Rijkdom versterkt het egoïsme en staat empathie in de weg.

Rijk maakt dom omdat overdadige luxe en genot ongevoelig maken voor het leed van anderen: mensen die vooralsnog gespaard bleven van alle leed, kunnen door de band maar moeilijk worden bewogen tot medelijden met anderen omdat zij niet weten wat het is om te moeten lijden. Het is een vreemde paradox maar een even waarachtige wet dat men al te vaak eerst zelf moet lijden om met anderen mee te kunnen lijden. De jongste uitspraken van de huidige paus dat plezier en genot een goddelijke oorsprong hebben (*), zijn zeer in strijd met de leer van Christus die voorhoudt dat plezier en genot een kwaad zijn omdat zij, in tegenstelling tot het geluk dat de vrucht is van opoffering en leed, nooit tot bevrediging leiden: genot is wezenlijk verslavend en wordt nagejaagd tot de dood van wie erdoor gecompromitteerd worden omdat de ultieme bevrediging uitblijft.

Een nog grotere paradox doet zich voor waar wij enerzijds moeten inzien dat medelijden met anderen zonder de eigen ervaring van het lijden vrijwel onmogelijk is terwijl het bevorderen van leed aan anderen een kwaad is. Niemand kan de oorlog willen voor een volk omdat die bevorderlijk zou zijn voor de algemene empathie. Maar van oudsher bestaat voor die paradox een beproefde oplossing: mensen moeten in de opvoeding worden aangeleerd zichzelf niet te verwennen maar daarentegen hard te werken. Het plezier van noeste arbeid is van een heel andere orde dan het genot dat in zijn jongste boek door de huidige paus geprezen wordt en dat alleen het ego streelt, het egoïsme bevordert en daarmee ook het elitarisme, het fascisme, de politiek van het eigen gelijk en het verdelende nationalisme.

(J.B., 11 september 2020)

Verwijzingen:

(*) https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/09/10/openhartige-paus-franciscus-heeft-het-over-culinair-en-seksueel/        




09-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 9: Is de EU een criminele organisatie?

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 9: Is de EU een criminele organisatie?


De EU is beslist geen criminele organisatie en alvast is ze dat niet volgens haar eigen wetten omdat criminaliteit per definitie samenvalt met wat zich bevindt in de illegaliteit terwijl de EU door haar wetten geconstitueerd wordt en dat geldt uiteraard voor alle landen en politieke eenheden. Het is mogelijk dat bijvoorbeeld de VN over bepaalde handelingen van de EU oordeelt dat die in strijd zijn met de mensenrechten en zij kunnen eveneens veroordelingen uitspreken over wetten of geboden die gelden binnen een religie terwijl, omgekeerd, een religieuze instantie kan oordelen dat bepaalde mensenrechten misdadig zijn. Zo is voor een katholiek abortus ontoelaatbaar en wel ingevolge het uiterst belangrijke gebod "Gij zult niet doden!" terwijl daarentegen volgens de VN abortus moet erkend worden als een mensenrecht.


In deze zaken knelt het schoentje wel vaker daar waar het wetten betreft die bedoeld zijn om het land of de landengroep waarin zij van kracht zijn te beschermen tegen bedreigingen van buitenaf of tegen interne gevaren. Zo vallen dictaturen hun dissidenten aan teneinde het hoofd te kunnen bieden aan de wil van een verdrukte bevolking of zij kunnen beslissen om geboortebeperking te verplichten om niet ten onder te gaan ingevolge een dreigend overbevolkingsprobleem en geen enkel land zal zich van het gebruik van wapens onthouden als het door andere landen wordt aangevallen terwijl burgers wel legerdienst kunnen weigeren omdat zij gewetensbezwaard zijn.


In verband met de relativiteit van misdaad ingevolge het ontbreken van wereldwijd en eeuwig geldende wetten is het vluchtelingenprobleem bijzonder actueel omwille van een klaarblijkelijke morele misdaad met proporties die naar het genocidale neigen, gepleegd door een machtige statengroep van honderden miljoenen welstellende burgers tegen een paar miljoen totaal verkommerde oorlogsvluchtelingen en dit alles binnen het kader van de eigen wetten van de daders. Omdat zij handelen volgens de letter van door hen tot wetten uitgeroepen eisen, geloven de Europese burgers dan dat zij het recht ook aan hun zijde hebben.


Schrijnende toestanden doen zich voor in de door de EU geconstrueerde feitelijke concentratiekampen waarin vooral om asiel vragende oorlogsvluchtelingen en dus slachtoffers van geweld intussen jarenlang als misdadigers opgesloten zitten zonder enig vooruitzicht om ooit nog vrij te komen. Het voorhouden aan de wereldbevolking dat die schrijnende toestanden een onvermijdelijk gevolg zijn van de toepassing van deugdzame wetten, mag wel de allergrootste leugen heten van de huidige tijd.


Men kan opmerken dat de uiteindelijk moordende leugen een daad is van de meerderheid van het volk omdat in democratische landen de wetten worden gestemd overeenkomstig de eisen van de meerderheid der burgers waarbij het ultieme criterium voor goed en kwaad uiteindelijk door de meerderheid wordt bepaald en dit heet de tirannie van de meerderheid. Uiteindelijk ontbreekt het de moderne democratieën aan wetten die moeten verhinderen dat volkstirannieën zich kunnen vormen: zo'n wetten zijn noodzakelijk omdat de tirannie van de meerderheid de democratie zelf ondermijnt, alleen al omdat die de weerstand oproept van buitenstaanders. Buitenstaanders kunnen immers maar weinig begrip opbrengen voor de betrokken onrechtplegers die hun eigen kwaad goedpraten met het gelogen argument van de zelfbescherming. Het principe van de wraak wil nu eenmaal dat men een ander niet zal helpen zonder de verzekering dat men die hulp ooit zal terugkrijgen en wel met rente. Edoch, in dat geval is er inderdaad geen sprake van hulp: in dat handeltje geldt slechts het recht van de sterkste, gecamoufleerd als hulp.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 9 september 2020)



08-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het nieuwe boek van Ludo Noens:
Klik op de afbeelding om de link te volgen Het nieuwe boek van Ludo Noens: "Isa ontwaakt in droomtijd"


Het nieuwe boek van

Ludo Noens:


Isa ontwaakt in droomtijd


Klik op de prent


http://www.bloggen.be/ludonoens/archief.php?ID=3231419

               

    





07-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 8: Een psychose met verworven rechten

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 8: Een psychose met verworven rechten


In mei van dit jaar publiceerde René Stockman, die een congregatie leidt die zich wijdt aan de verzorging van geesteszieken, het opiniestuk: Gender, een gevaarlijke dwaling. (*) Het artikel is een reactie op de menselijke evolutie naar meer zelfbeschikking en dit specifiek met betrekking tot de seksualiteit. Stockman vindt dat onze zelfbeschikking te groot wordt en dat men zich wat betreft de seksualiteit niet moet verlaten op wat de wetenschappen leren en op wat de democratie wil maar dat men zich moet onderwerpen aan de voorschriften uit de bijbel, die volgens het katholieke geloof het woord van God is. (°)


Omsk Van Togenbirger, we hebben de tekst hier bij de hand: wat moeten wij denken over dit geschrift van de generale overste van de Broeders van Liefde? Dwalen de hedendaagse wetenschappers zoals de kerk dat ook beweerde over de middeleeuwse sterrenkundigen zoals Giordano Bruno die op de brandstapel belandde wegens ketterij? Of dwaalt de kerk?


OVT: De kerk is ervan overtuigd dat zij niet kan dwalen, zij wordt immers geleid door God zelf. Ja, ik zie je glimlachen maar weet dat waanzin zich niet van de wijs laat brengen! Wie in een psychose gevangen zitten, geraken daar niet zomaar uit!


Is het geloof dan een psychose?


OVT: Een psychose met verworven rechten. Kijk, de katholieke mensvisie is wezenlijk psychotisch, ze huldigt het middeleeuwse principe 'quod non est in scriptis, non est in mundo' (**), wat inhoudt dat men ernaar streeft om de realiteit aan te passen aan de eigen meningen, zoals men ook deed inzake de sterrenkunde, wat achteraf absurd bleek. Absurd is het dit keer ook maar vandaag zou men beter moeten weten! In het nieuwe mensbeeld daarentegen erkent men nederig de realiteit en schikt men zijn opvattingen zo goed mogelijk naar de werkelijkheid en dat is wetenschap.


Stockman heeft het aan de stok met het begrip 'gender': "'gender' staat voor de gedrags- en identiteitsaspecten van geslacht, ter onderscheiding van lichamelijke en biologisch aspecten", zo schrijft hij en zijn kritiek luidt: "De natuurlijke band tussen enerzijds de lichamelijke en biologische kenmerken die het geslacht van iemand bepalen en anderzijds de identiteit en het corresponderende gedrag dat hij of zij hiermee vertoont, wordt verbroken."


OVT: Zijn de lichamelijke en biologische kenmerken die het geslacht van iemand zouden moeten bepalen dan altijd zo eenduidig? Bovendien hebben de identiteit en het corresponderende gedrag niet alleen te maken met de zichtbare kenmerken maar ook met wat nog verborgen ligt in de hersenen, met ervaringen en met psychische zaken. Voorhouden dat er alleen mannen en vrouwen bestaan en bovendien voorschrijven aan welke verwachtingen zij dan moeten voldoen, maakt mensen ongelukkig die zich in geen van de twee voorgeschreven geslachten kunnen vinden, hetzij om fysieke redenen hetzij om andere. A propos: het vertrekpunt is een begrippenpaar - man-vrouw - en dat wordt niet in vraag gesteld.


Stockman klaagt aan dat mensen zelf hun geslacht kunnen kiezen, hun gender, zonder nog rekening te moeten houden met hun biologische identiteit, zo schrijft hij.


OVT: Laat ik eens een vergelijking maken. Stel dat wij geconfronteerd worden met een kat die blaft. Ga je dan zeggen tot dat dier: jij mag niet blaffen want je bent een kat, een kat hoort te miauwen, wat jij doet is tegen je natuur? Als je zo oordeelt, wil je dat de feiten zich schikken naar jouw kennis ervan, nietwaar? Als bovendien je kennis zich beperkt tot wat een zesduizend jaar oud geschrift over die zaken zegt omdat je gelooft dat dit de waarheid is dan is de waanzin wel compleet, zo dunkt mij. Wel, dat is wat Stockman doet als hij oordeelt dat men zich moet voelen zoals men eruit ziet of dus zoals mensen van jou verwachten dat je je voelt. En dat is bovendien geen gewone psychose: in een psychose wil je dat de werkelijkheid zich naar je eigen mening schikt maar hier wil je dat de werkelijkheid zich schikt naar andermans mening. Te gek voor woorden. En dan die biologische identiteit: men doet alsof dit een objectief gegeven is maar men ziet over het hoofd dat de daarvoor toegepaste criteria van menselijke makelij zijn. Dit is een ode aan het blinde handelen en derhalve godslasterlijk omdat wij geboren zijn met het vermogen om kennis te ontwikkelen.


Bestaat er dan helemaal geen natuurlijkheid meer?


OVT: Kijk, laat ik eens een vergelijking maken uit de rekenkunde. Je weet wat natuurlijke getallen zijn? 0, 1, 2, 3 en zo voort, er zijn er oneindig veel en men kan ze allemaal bekomen door er telkens eentje bij te tellen. Ze zijn allemaal natuurlijk, maar we zijn al aan het tellen, nietwaar? Optellen, dat moeten we immers doen om de hele rij te bekomen. Maar uit de bewerking van het optellen komt de bewerking van het aftrekken voort, dat kan niemand verhinderen die aan het rekenen gaat en wat gedaan als men een groter getal van een kleiner gaat aftrekken? 3-5 bijvoorbeeld? Moet men dan zeggen dat dit niet gaat? Wel neen, we zullen zeggen dat 3-5 gelijk is aan -2 en dat is dan een negatief getal. -2 appelen vindt men niet in de natuur maar misschien wel in de mensenwereld, meer bepaald als het aantal appelen dat iemand aan een ander verschuldigd is. Het vermenigvuldigen van natuurlijke getallen brengt wel natuurlijke voort maar van vermenigvuldigen komt algauw delen en wat gezegd van 3:4? Of 4:3? Die laatste breuk kan men niet eens gewoon schrijven want aan het aantal cijfers na de komma komt geen eind. En een rekenkundige kan die 'onnatuurlijke getallen' toch niet uitsluiten? Ze komen immers vanzelf voort uit de natuurlijke van zodra men er simpele bewerkingen gaat op uitvoeren. Wel dan, het leven is geen dode natuur en zeker geen dood geschrift in een dode taal. De veranderingen die het leven ondergaat zijn ook veel complexer dan simpele rekenkundige bewerkingen. Wie willen dat het leven zich schikt naar dode letters en wie op grond daarvan alle leven dat dit weigert te doen, uitsluit, die willen dat alleen de dood bestaat. Wanneer de generale overste van een congregatie van mensen die geesteszieken verzorgen, er dergelijke meningen op nahoudt, dan vraag ik mij niet alleen af of hij en zijn broeders niet geestesziek zijn maar tevens vraag ik mij dan af of zij geen geesteszieken maken.


Stockman heeft het over een nieuwe ideologie met wortels in het feminisme: "Totale gelijkheid tussen man en vrouw werd het streefdoel en het wegwerken van alle verschillen die de vrouw maar op enige manier zou kunnen discrimineren", zo schrijft Stockman en dan verklaart hij dit: "Niemand zal twijfelen aan het belang van de totale gelijkwaardigheid van man en vrouw, maar daarvoor hoeft men zijn eigen seksuele identiteit niet te verloochenen. Gelijkwaardigheid is nog steeds iets anders dan gelijkheid!"


OVT: Kennelijk heeft de auteur geen oog voor het feit dat het protest der feministen precies gaat over de gelijkheid als mens ondanks de geslachtelijke verschillen: als wie solliciteren voor een job in het onderwijs minder kansen hebben als zij vrouw zijn, is dit een onrecht en aan de basis daarvan ligt het onterecht relevant achten van het geslacht voor de functie. Het geslacht is van geen betekenis voor de functie van leraar en in dat opzicht zijn man en vrouw gelijk, daarover gaat de hele discussie. Waar die menselijke gelijkheid geloochend wordt, is sprake van discriminatie en van onrecht. Zo ook zijn zwarten en blanken als mens niet gelijkwaardig maar gelijk zonder meer. Zegt men dat zij als mens gelijkwaardig zijn, dan zegt men dat ze als mens verschillen. Maar het menszijn is verstrengeld met het man-zijn, met het vrouw-zijn of met het nog-anders-zijn en daarom is er onrecht waar men de realiteit van dit nog-anders-zijn miskent. Het onvermogen om zijn opvattingen in overeenstemming te brengen met de werkelijkheid - de werkelijkheid van in dit geval het feit dat er interseksen bestaan, homo's en nog andere seksuele varianten naast de man en de vrouw waarvan sprake in Genesis - is wezenlijk psychotisch.


Stockman ziet "de steeds voortschrijdende verabsolutering van de autonomie en de zelfbeschikking" als boosdoener in het ontstaan van de gendertheorie.


OVT: Nogmaals, de gendertheorie is niet uit den boze en waarom zou zelfbeschikking uit den boze zijn? Zelfbeschikking is een goede zaak omdat heteronomie betekent dat het eigen leven afhankelijk wordt van de beschikking van derden, wat impliceert dat men ervan uitgaat dat mensen ongelijk zijn want men kent aan bepaalde mensen het recht toe om over anderen te beschikken. Meer bepaald is dat lijfeigenschap!


Dan schrijft Stockman dat bijgevolg "de snelle opgang van de gendertheorie alles te maken heeft met de maatschappelijke revolutie waarin we ons momenteel bevinden."


OVT: Die maatschappelijke evolutie is inderdaad abolitionistisch: de wereldgemeenschap wil af van de slavernij. De kerk wil er kennelijk naar terugkeren.


Stockman schrijft dat men overdrijft met autonomie: "Vanaf de jaren '60-'70 van vorige eeuw is men doorgeslagen", zo schrijft hij: "men is deze autonomie en zelfbeschikking gaan koppelen aan het streven naar absolute vrijheid en het afschudden van alle banden die deze vrijheid zou kunnen belemmeren."


OVT: Dit is volstrekt onjuist en uitgerekend de democratie staat daarvoor borg. In de democratie wordt de individuele vrijheid beperkt door wetten die in functie staan van het waarborgen van de vrijheid voor iedereen alsook in functie van de noden van de gemeenschap in zoverre deze instrumenteel is voor de persoonlijke vrijheden - behalve in zekere communistische dictaturen.


"Voor de vrouw", aldus Stockman, "betekende dit onder andere los komen van de band tussen seksualiteit en voortplanting, waarbij de artificiële anticonceptie het antwoord gaf."


OVT: Artificialiteit is geen zonde en natuurlijkheid is evenmin een heil: zonder menselijk ingrijpen is overleving voor de mensheid onmogelijk, gebeurlijk ook op het vlak van het voortbestaan van de soort, ongeacht of het gaat over anticonceptie of over kunstmatige bevruchting. Er is een toestand denkbaar waar artificiële anticonceptie het einde van de soort ingevolge overbevolking zou kunnen verhinderen.


Een vreemde zin vind ik deze: "Voortaan zou men seksueel kunnen genieten waarbij men het krijgen van kinderen bewust uitsloot, hetgeen ook tot een enorme denataliteit in het Westen heeft geleid, met alle maatschappelijke gevolgen van dien."


OVT: In die zinswending ontwaart men de verborgen opvatting dat het kroost de straf is voor het seksueel genot: wie seksueel genieten, mogen zich ook niet onttrekken aan de natuurlijke gevolgen ervan. Die opvatting is niet houdbaar, zij gaat uit van het denken in termen van wraak: 'voor wat, hoort wat'. Ook de opvatting dat kinderen krijgen het doel is van seksuele betrekkingen is niet houdbaar en wel om dezelfde redenen waarom de theorie van het 'intelligent design' niet houdbaar is. Maar tegelijk wordt een gebrek aan kroost - de 'denataliteit' - een straf genoemd, zodat in feite gezegd wordt dat de aanvankelijke straf noodzakelijk is. Bovendien worden de zaken hier op hun kop gezet omdat het overbevolkingsprobleem ontkend wordt. Op de koop toe heeft de paus nog niet zo lang geleden gezegd dat wij niet mogen kweken zoals de konijnen...


Stockman noemt de abortuskwestie een uitwas van de overdreven zelfbeschikking: 'baas in eigen buik'.


OVT: Dat is een andere problematiek, de twee mogen niet vermengd worden. Zelfbeschikking betekent immers ook dat men niet mag beschikken over het leven van een kind en dat het nog niet geboren is, doet daar helemaal niets aan af. Daar spreekt men zichzelf inderdaad tegen.


Een ander gevolg, zegt Stockman, is de ondermijning van het huwelijk dat immers die absolute vrijheid belemmert, de vrijheid om zich met meer dan één persoon te verbinden.


OVT: Het huwelijk wordt niet verboden, integendeel, het wordt ook ingevoerd voor homo's! Iedereen blijft de vrijheid behouden om zich al dan niet met één persoon te verbinden, zoals iedereen ook vrij is om al dan niet kloostergeloften af te leggen. Neen, aan die vrijheid wordt helemaal niet geraakt! Wel waar is dat het huwelijk niet meer kan opgelegd of afgedwongen worden en dat bijvoorbeeld ook binnen het huwelijk sprake kan zijn van verkrachting en is dat dan geen vooruitgang? Gelukkig is vandaag de oeverloze ellende aan het licht gekomen die resulteerde uit de hypocriete moraal van destijds waar feitelijk het recht van de sterkste heerste onder een dekmantel van geloof en trouw. We mogen ook niet vergeten dat bijvoorbeeld Abraham vele vrouwen had, polygamie was toentertijd kennelijk geen obstakel voor Jahweh: het huwelijk is een relatief jonge uitvinding.


"Waarom zou een man zich moeten binden aan een vrouw, wanneer hij of zij zich eerder aangetrokken voelde tot iemand van hetzelfde geslacht?", zo schrijft Stockman op een wat verwijtende toon.


OVT: Andermaal een verkapt pleidooi voor lijfeigenschap: waarom zou een derde aan iemand dat recht mogen ontzeggen!? En dat de seksualiteit kan gescheiden worden van de gezinsvorming blijkt uit de praktijk van de instellingen voor wezen maar ook uit de praktijk van adoptiegezinnen en uit de praktijk van het onderwijs dat dan toch een belangrijk deel van de opvoeding van de ouders overneemt en is dat dan schadelijk voor de kinderen? Veel schade wordt toegebracht door vooroordelen welke al te vaak in het leven geroepen worden door irrationele geloofsovertuigingen.


Stockman heeft het over "het duidelijke verschil tussen de XY en de XX chromosomen bij mannen en vrouwen."


OVT: Ik ben geen specialist ter zake maar ik kan mij inbeelden dat zekere beoefenaars van de medische wetenschappen hier steigeren. Ik beperk mij hier tot de vraag: wat gedaan met de interseksen? Jammer dan voor de onvolmaakt geachten op deze wereld? Enkel rechten voor wie beantwoorden aan dictatoriale voorschriften? Of kiezen wij dan toch voor de democratie die dit onrecht voorkomt?


"Vanouds vonden ouders het logisch hun kinderen in lijn met hun biologische identiteit op te voeden, zelfs indien ze een kind van het andere geslacht hadden gewenst.", zo schrijft Stockman.


OVT: Er zijn nog dingen die men vroeger logisch of normaal vond. Abraham vond het normaal zijn oudste zoon te onthoofden en op de brandstapel te offeren aan Jahweh.


De moderne opvoeding legt een hypotheek op de identiteit van het kind en brengt ernstige problemen mee, schrijft Stockman.


OVT: Problemen veroorzaakt door de betrokkenen of door een maatschappij die onder de druk van dictatoriale wetten oordeelde dat het zo niet kon omdat alleen wie tot een meerderheid behoren, rechten hebben?


"De mens is zijn lichaam en heeft niet zomaar een lichaam", schrijft Stockman.


OVT: Precies daarom slaat het katholieke voorschrift dat men wel homo mag zijn maar het niet mag doen, op niets.


Stockman verwijt het aan de moderne mens dat hij, wat hij noemt, een dualistische antropologie hanteert: "de mens heeft een lichaam, zoals hij ook andere zaken heeft, en daar kan hij dus ook naar eigen goeddunken mee omgaan, steeds met het recht op absolute vrijheid als argument."


OVT: Andermaal: heeft een derde dan meer recht op iemands lichaam dan diegene die met zijn lichaam samenvalt? Wij zeggen toch 'mijn lichaam' en niet bijvoorbeeld 'het lichaam waardoor ik leef maar waarvan de paus van Rome de eigenaar is'?


Stockman klaagt aan dat de gendertheorie wettelijk afdwingbaar werd gemaakt.


OVT: Maar dat is het geval met elke wetenschappelijke theorie. Een moordenaar kan zijn onschuld niet bewijzen met bijvoorbeeld de verklaring dat hij op twee plaatsen tegelijk aanwezig was en het is de wetenschap die oordeelt dat zulks onmogelijk is, ook al wordt gezegd dat de stichter van het Opus Dei het geheim van de zogenaamde bilocatie onder de knie had maar dat zijn dan verworven en gesubsidieerde wanen. Alle gekheid op een stokje maar onwetenschappelijke zaken worden in geen enkele rechtbank geduld. Over de wetenschappelijkheid van de dingen moet men niet licht oordelen: dat een theorie wetenschappelijk verantwoord is, betekent dat principieel iedereen die dat wenst, ze op haar waarheid kan toetsen en eventueel bezwaren kan inbrengen of veranderingen kan eisen en die zelf kan bewerkstelligen, namelijk door aan wetenschap te doen. Dat kan men niet zeggen over ongeacht welke religieuze overtuiging. Wel, wil je een democratie of een theocratie? Het islamfundamentalisme toont ons waar dat laatste toe leidt.


Stockman klaagt aan dat een kind voortaan zelf kan bepalen of het zal worden opgevoed als jongen of als meisje of als neutraal.


OVT: En is het dan geen goede zaak dat de betrokkene zelf kan beslissen over het eigen leven en niet een of andere dictator? Wordt het bijvoorbeeld ook geen tijd dat een kind zelf kan beslissen of het al dan niet wordt gedoopt?


"Schoolboeken moeten worden aangepast om alle sporen van het archaïsch onderscheid tussen man en vrouw, tussen vader en moeder te doen verdwijnen.", zo klaagt Stockman.


OVT: Uiteraard moet men ophouden met het onderwijzen van onzin en met het indoctrineren van mensen met dictatoriale wetten.


Stockman klaagt aan dat de seksuele identiteit flexibel wordt en dat dit vloekt met de biologie.


OVT: Het tegendeel is waar: verandering is eigen aan het leven, het alternatief is stagnatie en uiteindelijk de dood. Andermaal: het willen opleggen van eigen ideeën aan de werkelijkheid is waanzin.


"Hoe is het mogelijk", zo schrijft Stockman, "dat deze theorie, of moeten we zeggen, deze ideologie uiteindelijk wereldwijd werd verspreid en nu ook overal greep op heeft?"


OVT: Die uitspraken verraden een nostalgie naar een welbepaalde dictatuur, want dat is het alternatief voor democratie en wetenschappelijkheid.


Stockman beweert dat de zijns inziens nefaste en ongelimiteerde evolutie het werk is van talloze goed georganiseerde en gesubsidieerde westerse lobby-groepen tijdens een aantal belangrijke VN-wereldconferenties.


OVT: De evolutie was en is er onder de invloed van de democratie en de wetenschappen die wezenlijk democratisch zijn: niemand wordt er buiten gesloten, iedereen krijgt de kans zijn waarheden te bewijzen en eenmaal bewezen moeten ze door iedereen ook erkend worden. Het idee dat duistere groeperingen hier aan het werk zouden zijn, is paranoia. Andermaal: hier is niets anders gaande dan de vervanging van de dictaturen door de democratie en het streefdoel is ontvoogding en zelfbeschikking: het overwinnen van de slavernij. Niemand mag over andermans leven beslissen: niemand heeft dat recht. Er zijn principieel geen uitzonderingen denkbaar op het recht op zelfbeschikking. Geen limieten dus.


Stockman waarschuwt tezamen met het Vaticaan "dat via de genderideologie een totaal nieuwe antropologie ontwikkeld wordt die afwijkt van de christelijke mensvisie."


OVT: De katholieke, bedoelt hij. Maar wordt het niet de hoogste tijd dat het oude mensbeeld wordt bijgesteld? Voor katholieken een verschrikking, uiteraard, want zij zien aldus hun macht tanen! De grondslag van de gendertheorie is uiteindelijk het geluk van alle mensen en niet alleen dat van hen die beantwoorden aan de norm gesteld door een zekere dictatuur. En dat elke band met de medemens en de maatschappij verworpen wordt, zoals Stockman beweert, is een flagrante leugen en het tegendeel is waar: het huidige mensbeeld is democratisch en wetenschappelijk, en dit zeer in tegenstelling tot het voorgaande, dat theocratisch was: dictatoriaal en irrationeel. De theorie van het gezin als vanouds de hoeksteen van de maatschappij klopt trouwens ook niet. Ooit leefden mensen in andere eenheden, bijvoorbeeld in stamverband; het klassieke gezin is een maatschappelijk maaksel van de jongste eeuwen.


Stockman schrijft: "De beleving van de seksualiteit wordt voortaan een totaal individuele keuze, volledig losgekoppeld van de relatie tussen een man en een vrouw binnen het huwelijk en eveneens volledig losgekoppeld van de voortplanting."


OVT: De katholieke kerk heeft seksualiteit gekoppeld aan voortplanting vanuit de idee dat voortplanting het unieke doel is van de seksualiteit. Mensen zouden geen seks mogen beleven behalve met het oog op voortplanting want alleen dat is natuurlijk. Toch is er geen verbod op seksualiteit voor onvruchtbare koppels, er kan immers altijd een wonder gebeuren. Welnu, dat geldt dan ook voor homokoppels. In de katholieke optiek van de natuurlijke bedoelingen is bijvoorbeeld ook pianospelen zonde, onze vingers zijn niet gemaakt voor het klavier want muziekinstrumenten zijn niet natuurlijk, ze groeien immers niet aan de bomen.


Stockman klaagt aan dat de seksualiteit nu wordt verengd tot een louter hedonistisch gebeuren en dat het krijgen van kinderen wordt verengd tot een recht van de ouders.


OVT: Aan niemand wordt verboden om de seksualiteit te gaan beleven volgens de katholieke leer. De zaak is alleen dat men daartoe niet langer wordt verplicht. Meer vrijheid voor iedereen en minder zeggenschap over andermans zaken.


Over adoptie door homokoppels schrijft Stockman: "Door adoptierecht te verlenen aan koppels van hetzelfde geslacht ontneemt men kinderen een normale vader- en moederrelatie en wordt het hebben van kinderen als een recht opgeëist om in eigen behoefte voldoen en niet meer beschouwd als een gave en een daaraan verbonden opgave."


OVT: 'Normaal' betekent: 'volgens de norm'. Welke norm? Ook normen groeien niet aan de bomen. En het wordt hoogtijd dat enkele vastgeroeste normen die bestaan bij de gratie van een ziekelijk respect voor stokoude teksten, veranderen.


Stockman wil dat het onderwijs inzake seksualiteit de bijbel volgt.


OVT: Onderwijs dient up to date te zijn, overeenkomstig de wetenschappelijke bevindingen en zeker niet fundamentalistisch. Het fundamentalisme is een geestesziekte. Men moet de waanzin niet onderwijzen en nog veel minder moet men het onderwijs in de waanzin subsidiëren want dat is achteruitgang. Bovendien is de katholieke mens- en wereldvisie helemaal niet christelijk. Men raadplege de geschiedenis!


Stockman vreest dat "de gender-ideologie gezien kan worden als een rechtstreekse aanval op de Kerk en haar doctrine die daardoor steeds meer maatschappelijk in de marginaliteit wordt geduwd."


OVT: Eindelijk!


Stockman besluit: "Tegelijk staat de Kerk voor een ware uitdaging een nog sterkere profetische rol te vervullen in de huidige maatschappij. Profetie heeft immers steeds twee bewegingen: een beweging om de waarheid te verkondigen en een beweging om af te keuren wat met deze waarheid niet strookt."


OVT: Profetie is tovenarij en hoort thuis in lang vervlogen tijden.


(J.B., 7 september 2020)


Verwijzingen:


(*) https://broederstockman.be/opiniestukken/#Gender_een_gevaarlijke_dwaling


(**) Letterlijk vertaald: 'Wat niet in de [Heilige] Schrift staat, bestaat ook niet in de wereld'.


(°) Zie ook: http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3220341  








           

                       

                                   


05-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 6: Leugen en psychose (deel 2)

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 7: Leugen en psychose (deel 2)


Omsk Van Togenbirger, je ging nog iets vertellen over een verband tussen de pandemie en een panpsychose: die zouden elkaar kunnen veroorzaken, zei je, in de twee richtingen dus?

OVT: Laten we niet van stapel lopen, mijn beste: de zaak is ingewikkeld. Om te beginnen zijn de begrippen die we gebruiken allerminst klaar en duidelijk. Je weet wat een psychose is?

Een geestesziekte... een toestand waarbij iemand het contact met de werkelijkheid kwijt is?

OVT: Dat is kort en bondig maar niet fout. De zaak is alleen dat men hier uitgaat van een te makkelijke tweedeling tussen de werkelijkheid en het beeld daarvan in onze geest. Het doet allemaal een beetje denken aan de achteraf heel terecht veroordeelde Cartesiaanse dualistische werkelijkheidsopvatting waarbij lichaam en ziel als twee verschillende zaken worden gezien: materie en geest.

Maar de twee zijn verweven?

OVT: Er zijn geen twee verschillende werelden of dat is tenminste de hedendaagse positief wetenschappelijke opvatting, al is dit al te simpel uitgedrukt. Maar om het vooralsnog zo eenvoudig mogelijk voor te stellen, kan men zeggen dat de geest niet buiten de werkelijkheid staat, dat hij er deel van uitmaakt en ermee interageert. En men hoeft niet in de extremen van het fysicalisme of het idealisme te verzanden als men inziet dat noch de materie noch de geest datgene zijn wat men zich ervan voorstelde toen men dat woordenpaar begon te gebruiken. Want we moeten het nu eenmaal doen met woorden die hun oorsprong vinden in een tijdperk van vele duizenden jaren geleden, toen er nog helemaal geen sprake was van bijvoorbeeld neurofysiologie. Maar om het dus simpel te houden: onze geest is niet een projectie van een werkelijkheid buiten ons; er is geen buiten en geen binnen; wij zijn met ons hele hebben en houden een onderdeeltje van één geheel. Daarbij is de materie omzeggens minder materieel dan wij ooit dachten en de geest is omzeggens meer stoffelijk dan wij dachten. De groei van wat leeft, is veel meer dan dode materie, alleen al omdat groei, verandering is en verandering is niet iets louter materieel want naast materie is er ook tijd in het spel. En het denken wordt door scheikundige stoffen beïnvloed en mede mogelijk gemaakt.

En wat heeft dat nu te maken met onze opvatting over de psychose?

OVT: We definiëren psychose alsof we nog leefden in de dualistische wereld van de zeventiende-eeuwse René Descartes. Er is niet een buitenwereld die voor iedereen dezelfde is en een persoonlijke geest die, als hij gezond is, een geijkt beeld heeft van die buitenwereld, zodat dan alle gezonde geesten op elkaar lijken omdat zij allemaal op dezelfde manier de buitenwereld zien. Levende wezen hebben gemeenschappelijke kenmerken maar ook heel wat onderlinge verschillen. De zichtbaarheid is niet een objectieve eigenschap van de buitenwereld welke wij met het gezichtszintuig registreren: zonder onze ogen bestaat er in de buitenwereld gewoon geen zichtbaarheid. Hetzelfde geldt voor hoorbaarheid en voor alle mogelijke kenmerken van de werkelijkheid: het zijn dingen die wij kennend merken en zonder onze zintuigen en onze waarneming is er helemaal niets. Chaos misschien maar daarvan hebben wij slechts een negatief begrip, wij kunnen dat onmogelijk doorgronden. Wezens van dezelfde soort hebben weliswaar een gelijkaardig werkelijkheidsbeeld maar nooit exact hetzelfde. Wij zullen een kat niet psychotisch noemen omdat haar werkelijkheidsbeeld sterk verschilt van het onze en haar eigen kijk op de zaken is helemaal geen waan, het is een kijk die aansluit bij het wezen zelf van de kat. Mensen die behoren tot verschillende culturen met verschillen in overtuigingen en in geloof hebben vaak totaal verschillende opvattingen van de werkelijkheid en de cultuurwetenschappen hebben ervoor gezorgd dat wij opvattingen uit andere culturen niet langer gaan beschouwen als foutief of als waanzinnig.

Wat vroeger wél gebeurde?

OVT: Zeer zeker, kijk maar naar de megalomanie van het westen doorheen de geschiedenis: de bekeringsijver van het christendom. Ook de ijver om te onderwijzen is in wezen een ijver om welbepaalde dingen te onderwijzen die men zelf vanzelfsprekend vindt omdat het eigen overtuigingen zijn terwijl men andermans opvattingen vreemd vindt, alleen omdat ze onbekend zijn: xenofobie. Ik heb je toch al verteld waar het woord barbaar vandaan komt? Het Griekse woord 'barbaros' betekent 'brabbelaar' omdat de Hellenen ervan uit gingen dat wie geen Grieks spraken, helemaal niet konden spreken maar gewoon maar wat brabbelden zoals men dat ook nog zegt over de geluiden die dieren maken.

Geloof jij dan dat dieren onderling communiceren?

OVT: Zelfs planten doen dat en doet het echt geen belletje rinkelen als je kunt vaststellen dat huisdieren in staat zijn om mensentaal te verstaan terwijl het omgekeerde nooit het geval is? Maar we dwalen van ons onderwerp af!

Vroeger beschouwden wij werkelijkheidsopvattingen die van de onze verschilden als fout of als waanzinnig...

OVT: Inderdaad en dat gebeurde uit onbegrip. Welnu, hetzelfde kan men tot op zekere hoogte zeggen over mensen over wie wij geloven dat zij in een waan leven: wij begrijpen hen gewoon niet!

Bedoel je dan dat wanen niet bestaan?

OVT: Wanen bestaan maar ze zijn geen onzin, ze zijn dikwijls heel functioneel voor de persoon in kwestie. Mijn buurman noemt mijn overbuurvrouw waanzinnig omdat zij elke dag op de hoek van de straat naar de grot gaat om daar te bidden en een kaars te branden voor een stenen Mariabeeld. Maar mijn buurman zelf gaat maandelijks naar de psycholoog en hij klaagt dat die helemaal niets zegt, hij luistert alleen maar, zo vertelt mijn buurman. Maar dat doet het beeld in de grot ook en dat beeld kan veel beter luisteren dan de psycholoog, de psycholoog probeert het beeld na te bootsen maar hij zal daar nooit perfect in slagen. De waan van mijn overbuurvrouw is dus nog zo gek niet, zie je. Iedereen heeft zo zijn eigen wanen en over niemand kan men zeggen dat hij er vrij van is en mocht zo iemand opduiken die zou beweren dat hij de werkelijkheid precies ziet zoals die is, dan kon men hem heel terecht gek verklaren. Maar nu bestaat de ellende van de psychologie er net in dat men er eigenlijk vanuit gaat dat dit het ideaal is van de geestelijke gezondheid! Iemand is geestelijk gezond als het beeld dat hij heeft van de werkelijkheid, ook volledig met de werkelijkheid strookt! Maar dan zeg ik u: dit zijn opvattingen uit de zeventiende eeuw! Wat zeg ik? Het is een waanzin die men nooit geloofd heeft!

En wat heeft dat nu te maken met de pandemie?

OVT: Heel eenvoudig: mensen die kritiek hebben op de aanpak van de al dan niet vermeende pandemie worden beschouwd als psychotisch omdat hun werkelijkheidsbeeld niet overeenstemt met dat van de virologen terwijl het werkelijkheidsbeeld van de virologen wordt beschouwd als waarachtig want als wetenschappelijk: de opvatting bij uitstek die volkomen vrij is van wanen! En begrijp je nu waar de waanzin zit? Maar ik moet nu naar de apotheek, om pillen voor mijn overbuurvrouw, antipsychotica, middelen tegen waanvoorstellingen. Je moet weten, sinds korte tijd gaat zij nu naar een psycholoog. Zij klaagt daar niet over, alleen dat het wel wat meer kost dan een kaars...

(Wordt vervolgd)

(J.B., 5 september 2020)         


                       

                                   


04-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 6: Leugen en psychose (deel 1)

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 6: Leugen en psychose (deel 1)


Omsk Van Togenbirger, het is alweer een hele tijd geleden en misschien is nu het ogenblik gekomen voor een update van onze gesprekken, dacht ik...

OVT: Tja, een update: u weet toch wat dat wil zeggen?

Het aanpassen van de data aan de actuele situatie?

OVT: Inderdaad en dat betekent dat onze data altijd voorlopig blijken. Maar als onze data, onze gegevens, onze kennis per definitie voorlopig is: wil dat niet zeggen dat ze altijd onjuist is?

Daar ziet het naar uit, ja.

OVT: En kan kennis die onjuist is nog langer kennis heten?

Bigot neen!

OVT: Welaan, dan zitten we met de zogenaamde wetenschap in hetzelfde schuitje als met de waarzeggerij, nietwaar? De weermannen en weervrouwen, bijvoorbeeld: moeten ook zij niet welhaast dagelijks het weerbericht updaten?

Nu je het zegt...

OVT: Toch weerhoudt dat hun er niet van om voorspellingen te doen voor een hele week; sommigen voorspellen het weer voor veertien dagen en er zijn er die beweren te kunnen berekenen wat de komende winter zal brengen! En wil dat niet zeggen dat men helemaal geen lessen trekt uit zijn fouten?

De mensen volharden...

OVT: In de boosheid, jawel. De weerman ziet dat hij dagelijks de weersvoorspelling voor de komende dag moet bijstellen en toch brengt hij telkenmale een nieuwe voorspelling voor de komende twee weken. Onverbeterlijk toch?

Er moet nu eenmaal een voorspelling zijn...

OVT: Er moet nu eenmaal kennis zijn, bedoel je? Maar kennis is het niet, dat moesten we zopas besluiten. Maar wat is het dan wel? Het is de volharding in een welbepaalde leugen! Het is de volharding in de leugen dat kennis mogelijk is maar tegelijk is het ook de zich onvermoeibaar telkens opnieuw opperende pretentie dat de voorspelling dit keer correct zal zijn, dat de kennis dit keer juist zal zijn, dat wat men vertelt dit keer kennis zal zijn: geen gok maar een door ware kennis gedragen voorspelling. En worden wij niet telkenmale gedwongen om dat ook te geloven?

Tweehonderdvijftig euro mag je wel een dwangsom noemen, ja.

OVT: Herinner je je nog wat Ivan Illich een halve eeuw geleden zegde over al die maatregelen welke genomen worden ten tijde van epidemieën?

Jazeker: ze brengen evenveel aarde aan de dijk als de bezweringen van de religieuzen.

OVT: Ik zal het nog eens letterlijk citeren. In de inleiding tot zijn Grenzen aan de geneeskunde, waarvan de ondertitel luidt: Het medisch bedrijf - een bedreiging voor de gezondheid? schrijft de cultuurfilosoof dat uit onderzoek blijkt "dat artsen in de laatste honderd jaar epidemieën niet sterker beïnvloed hebben dan priesters in vroeger tijden." (1) En zijn het niet uitgerekend de wetenschappers en dus degenen die zich almaar beroepen op onderzoeksresultaten, die de waar gebleken resultaten van dit onderzoek waarover Illich schrijft, aan hun laars lappen?

Dat kan niemand ontkennen.

OVT: En wat moet men daaruit besluiten, denk je?

Men leert niet van zijn fouten.

OVT: Men is selectief in het aanhalen van onderzoeksresultaten! Van het ene onderzoek neemt men de resultaten aan voor waar en van het andere verwerpt men ze. En dat is exact wat sommige pharmareuzen doen die zogenaamd wetenschappelijke research sponsoren: zij vervalsen onderzoeksresultaten in dubbelblind onderzoek door er middels gesofisticeerd bedrieglijke methoden voor te zorgen dat deelnemers die hun verwachtingen afstraffen, niet zullen meegeteld worden.

Is dat niet een wat gratuite bewering?

OVT: Herinner je je de Franse gezondheidsgoeroe Montignac?

Ja...

OVT: De man was een volslagen leek inzake gezondheidskwesties en geneeskunde maar hij kreeg het voor mekaar om wetenschappelijk onderzoek te laten resulteren in de raadgeving om dagelijks wijn te drinken. Achteraf bleek het te gaan om omkoping en leugens. En ken je Luc Montagnier?

De professor die het aidsvirus identificeerde en die daarvoor de Nobelprijs voor de Geneeskunde ontving?

OVT: Inderdaad. Wel, de man heeft bepaalde dingen verklaard over het nieuwe coronavirus, nietwaar?

Je bedoelt dat hij op televisie verteld heeft dat het gaat om een gefabriceerd virus?

OVT: Juist. Maar de man wordt opzij geschoven. Hij zou onwetenschappelijk bezig zijn, hij heeft immers ooit een theorie verdedigd in verband met al dan niet vermeende pseudowetenschap, meer bepaald homeopathie.

Is dat dan geen pseudowetenschap?

OVT: Dat weet ik niet, ik ben niet onderlegd in die zaken. Maar wat ik wel weet is dit. Als je ongeacht waar een apotheek binnenstapt, kan je zien dat ruim de helft van de winkel volgepropt staat met homeopathische medicamenten, zie je? Zijn alle apothekers dan pseudowetenschappers? Begrijp je? Het ene onderzoek citeert men, het andere veroordeelt men. Ik zeg u: er is een verborgen maatstaf. En raadt eens dewelke.

Geld?

OVT: Uw woorden, maar de eerlijkheid gebiedt mij u bij te treden. Als men voor de verborgen maatstaf 'geld' invult, komt men inzake het geven van verklaringen voor zogezegd vermeend onbegrijpelijke standpunten of wetten, zelden of nooit bedrogen uit. Maar over het kapitalisme met zijn middel-doelomkering gaan we het niet nog een keer hebben en ook de pharmaceutische industrie, die kampioen inzake omzet en winsten, kennen we al. Maar er is nog een vis die tussen de mazen van onze netten ontsnapt is.

En dat is?

Hoe mistiger een probleem, hoe mistiger de oplossingen mogen zijn.

Wat bedoel je daarmee?

OVT: Het weer is een netelig probleem, van het weerbericht duldt men derhalve dat het nu en dan eens naast zit, iets waaraan men niet moet denken met betrekking tot de rekenkunde bijvoorbeeld.

Eén en één is twee.

OVT: Precies! Het weer, maar ook de gezondheid: niemand is in staat om exact te definiëren wat gezondheid nu precies inhoudt. Meestal stelt men zich tevreden met een negatieve definitie.

Gezondheid is de afwezigheid van ziekte.

OVT: Exact. Maar dan rijst de vraag wanneer sprake kan zijn van ziekte: iemand die bijvoorbeeld traint om een marathon te kunnen lopen, maakt zichzelf tijdens die training een beetje ziek, nietwaar? Hij brengt zichzelf in zuurstofschuld, beschadigt zijn spiercellen, brengt allerlei balansen uit hun evenwicht... maar uiteindelijk gelooft hij daardoor toch gezonder te zullen worden.

Ja, dat zal wel zo zijn...

OVT: Men zou ook kunnen zeggen dat ziekte een proces is dat noodzakelijk is om gezond te kunnen worden. Een ontsteking bijvoorbeeld is een ziekte maar het is op de keper beschouwd de vorming van een dicht bloedvatennetwerk met het oog op het herstellen van een wonde, zie je? Als men ontstekingsremmers neemt, wordt de ontsteking gestopt maar evenzeer het genezingsproces, zie je? Soms is het levensnoodzakelijk om een ontsteking een halt toe te roepen, bijvoorbeeld bij verstikkingsgevaar; zo simpel is het uiteraard ook allemaal niet. Vaker definieert men gezondheid ook als een evenwicht, en dat terwijl het volmaakte evenwicht pas intreedt met de dood. Dit alleen maar om te zeggen dat gezondheid een ingewikkelde kwestie is. En een gevolg daarvan is dat men duldt van complexe problemen dat zij complexe oplossingen vereisen. Weermannen mogen er al eens naast zitten maar geneesheren mogen dat ook, zie je? En hoe groter het specialisme is dat zij beoefenen, des te meer vrijheid krijgen zij om hun werk te doen, versta je?

Ja, het lijkt mij niet meer dan normaal dat de faalkans toeneemt naarmate een taak lastiger is en dat men niet kan verwachten dat een landing op Venus evenveel slaagkans heeft als het correct uitspreken van de zin waarin die waarheid verkondigd wordt.

OVT: Maar dat heb je heel goed begrepen. En laten we nu tot de pointe komen. Als gezondheid een moeilijk en complex probleem is als het gaat over fysieke gezondheid, wat dan gezegd van geestelijke gezondheid? Om te beginnen bestaat er wel zoiets als geestelijke gezondheidszorg maar het begint al te kriebelen als men zich daarbij gaat afvragen of er wel zoiets als de geest bestaat, zie je? Als een gebroken arm genezen lukt door de arm goed te spalken, de tijd zijn werk te laten doen en het bewegingsapparaat met kine weer op het oude peil te brengen, dan zal het behandelen van een psychose toch wat ingewikkelder wezen, nietwaar? Als het gebroken bot onzichtbaar is, zijn er nog de Röntgenstralen om het zichtbaar te maken maar hoe zichtbaar is een psychose? Ik wil alleen maar zeggen: als het determineren van een virus en het binnen de perken houden van een pandemie een lastig karwei is: wat dan gezegd van een massapsychose die de wereld rond gaat, een panpsychose, om het zo maar eens te zeggen?

Is daar dan sprake van?

OVT: Steeds meer artikels in allerlei vakbladen hebben het over bijzonder zware problemen bij steeds meer mensen, overal ter wereld, waarbij er een zeker verband is met de huidige pandemie. Maar die problemen, die geestelijke problemen zijn, staan in een dubbele verhouding tot de pandemie.

Wat bedoel je met een dubbele verhouding?

OVT: Er zijn psychosen die voortkomen uit de pandemie maar er zijn er ook die ze veroorzaken of althans verergeren, of vervormen, zie je? Maar daarover moeten we het een andere keer hebben want ik moet naar de apotheek en die gaat dadelijk dicht. Ontstekingsremmers halen, voor iemand met corona, en ook antidepressiva. Tot een volgende keer dan maar?

(Wordt vervolgd)

(J.B., 4 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Ivan Illich, Grenzen aan de geneeskunde. Het medisch bedrijf - een bedreiging voor de gezondheid? Het Wereldvenster, Baarn 1978. (Oorspronkelijke titel en uitgave: Medical Nemesis - The Expropriation of Health, Marion Boyars, Londen 1975), p. 21.

           

                       

                                   


02-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 5: Het wegpraten van de waarheid

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 5: Het wegpraten van de waarheid

Het is bijna onbegrijpelijk dat keer na keer opnieuw politici zichzelf de das omdoen omdat zij blijken te geloven dat leugens hun kunnen helpen om het hoofd boven water te houden nadat zij gefraudeerd hebben of handelingen hebben gesteld die getuigen van de verregaande onbekwaamheid en onverantwoordelijkheid in het zog van allerlei onterechte aanstellingen ingevolge vriendjespolitiek, valse beloften en nog ander bedrog. Dat valt alleen maar te begrijpen in het licht van het bijzonder alarmerende feit dat leugens hen inderdaad al te vaak van dienst blijken te zijn - althans voor een beperkte tijd.

Dat dergelijk grotesk bedrog uiteindelijk betaald wordt met mensenlevens moet te allen prijze verborgen worden gehouden en daarom ook worden deze moorden voorgesteld als sterfgevallen, ongelukken of structurele onvolkomenheden waarbij dan kant-en-klaar excuses opduiken die het ondanks alles blijven doen: 'niets loopt altijd zoals het hoort', 'niemand is volmaakt', 'een ongeluk is gauw gebeurd'.

De moordenaars gaan vrijuit en de grenzen van het toelaatbare worden almaar verlegd maar het meest intrigerende van deze kwesties is wellicht het feit dat het moordwapen bij uitstek in al deze gevallen nauwelijks of helemaal niet wordt opgemerkt.

Het moordwapen is niet een machinegeweer of een dosis vergif. En het moordwapen is zo geniaal dat het pas nà de moord opduikt. Het moordwapen is een doelbewust oeverloos gepraat in de media nà de feiten, een gepalaver dat er moet voor zorgen dat de getuigen (ook al zijn dat principieel alle mensen) niet langer de feiten zien maar voortaan alleen nog wat het gepraat daarvan probeert te maken.

Immers, als een moord gepleegd wordt en een gigantische dosis bedrieglijk gepraat naast de eigenlijke kwestie is in staat om nadien die moord af te schilderen als een sterfgeval, een ongeluk of een 'normale' onvolmaaktheid, dan is dat gepraat het tovermiddel bij uitstek om van een moord een sterfgeval te maken, om een moord te verbergen en mét de moord de dader of de moordenaar. Uiteraard is er dan ook al helemaal geen sprake meer van bestraffing. Maar dit betekent heel concreet dat het gepalaver achteraf in de media de perfecte moord mogelijk maakt en dat deze leugens derhalve het moordwapen bij uitstek zijn omdat zij de doodsoorzaak verleggen van 'moord' naar 'sterfgeval'.

De wezenlijke verklaring voor de mogelijkheid van het perfecte moordwapen is zodoende het feit dat bij een moord niet alleen de mens die werd vermoord, slachtoffer is: het eerste en belangrijkste slachtoffer is altijd de waarheid. En de waarheid wordt vermoord middels leugens. De leugenaars zijn wezenlijk niet te onderscheiden van de moordenaars. De waarheid is een zaak van leven en dood en daarom ook een zaak van moed.

Moord is bij wet verboden, wat betekent dat moord bestraft wordt maar om aan de straf te kunnen ontkomen, dient de moord te worden ontkend. Het oeverloze gepraat achteraf doet dat: leugens kunnen weliswaar de dode niet weer tot leven wekken maar wat zij wél doen, is dit: zij proberen te ontkennen dat de dode een resultante is van een moord en derhalve trachten zij om van een persoonlijke veroorzaker van iemands dood, een onpersoonlijke oorzaak te maken.

Er zijn een aantal beproefde methoden welke in staat zijn om moord gemakkelijker te maken door die te verdoezelen. De eerste is de gedeelde verantwoordelijkheid: niet één dader maar een groep is verantwoordelijk en dus eigenlijk niemand - een methode die benut wordt in het executiepeloton met de ene losse flodder tegenover de tien echte kogels, wat ervoor zorgt dat niemand als dader kan worden aangewezen in geval bijvoorbeeld later de executie onterecht zou blijken. Een volgende is het groter maken van de afstand tussen dader en slachtoffer, zowel in ruimte als in tijd maar ook in taal, bekendheid en zo meer. Wat lang geleden is, hoeft niet meer zo nodig te worden onderzocht en wat ver van mijn bed is, raakt mijn koude kleren niet. Nog een andere methode is demonisering, naast economische motieven of nog andere in feite niet ter zake doende redenen die tot doel hebben elkeen zand in de ogen te strooien terwijl zij een beroep doen op oneigenlijke driften en verlangens. Moord op criminelen of wie (ingevolge demonisering) daarvoor doorgaan, is niet erg omdat (al dan niet vermeende) misdadigers zogezegd geen groot verlies kunnen vormen en hetzelfde geldt voor ouderen, ongeborenen en zieken; in die gevallen brengt de moordenaar geen kwaad in de wereld - integendeel, zo wordt dan geoordeeld. De nazi's vernietigden massa's mensen over wie zij oordeelden dat zij teveel geld kostten aan de maatschappij.

De bestaansreden van de media, de zogenaamde 'vierde macht', is de waarheid aan het licht te brengen en derhalve de leugen te bestrijden, wat uiteindelijk de bescherming van het leven ten goede komt. Journalisten roepen verantwoordelijken ter verantwoording in het openbaar en stichten zodoende een rechtspraak die wordt bijgewoond door een publiek waarvan principieel iedereen deel uitmaakt en dat in feite als rechter zal functioneren, bij uitstek ter gelegenheid van verkiezingen. Maar waar journalisten dulden dat de vragen die zij tot de verantwoordelijken richten, beantwoord worden met een gepraat dat klinkt zoals een antwoord omdat het geluid voortbrengt, terwijl het eigenlijk elk mogelijk antwoord verbergt op zo'n manier dat de toehoorder het niet eens merkt, doen zij hun werk niet naar behoren.

Uiteraard verraden zich de leugenaars maar zij doen dat slechts voor de meest verstandigen onder de toehoorders terwijl het groot publiek vooral de tijd en de energie mist om daar lang genoeg bij stil te staan: het is niet de taak van jan met de pet maar die van de journalist om ook duidelijk te maken dat het om leugens gaat waar ondervraagden de media misbruiken om mensen zand in de ogen te strooien. Temeer daar het zoals gezegd inderdaad gaat om zaken van leven en dood.

Plato leefde 2400 jaar geleden en heel terecht keert de hedendaagse filosoof Michel Foucault inzake de moeilijke waarheidskwestie terug naar de Socratische dialogen want er is kennelijk niets nieuws onder de zon.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 2 september 2020)

                       

                                   


01-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 4: Waarheid en moed

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 4: Waarheid en moed

De parrhêsia of het vrijmoedige spreken heeft te maken met de alêtheia (het ont-dekken van de waarheid in de filosofie) maar ook met de politeia (de macht) en met het êthos (in de psychê) zoals bij uitstek bij Socrates "die liever de dood trotseert dan afziet van het waarheidspreken, maar dit waarheidspreken niet uitoefent door op het podium, in de Volksvergadering, voor het volk onverbloemd te zeggen wat hij denkt. (...) Hij doet dat door de zielen te toetsen in een ironisch ondervragingsspel." (1) Foucault bespreekt dit aan de hand van een fragment uit de Apologie en een uit de Phaedo waaruit blijkt dat Socrates het vrijmoedige spreken niet via de politiek had kunnen beoefenen. "Socrates (...): 'Neemt u het mij alstublieft niet kwalijk dat ik de waarheid zeg (de waarheid is: als ik aan politiek gedaan had, dan was ik dood; M.F.) want niemand zal het er levend afbrengen die zich eerlijk wil verzetten tegen een massa, zomin hier als elders, en die wil verhinderen dat er in de staat onrecht en onwettelijkheid wordt gepleegd.'" (2) Alsnog beoefent Socrates het vrijmoedige spreken want: "'(...) een man van enige waarde berekent zijn daden niet 'naar de kans op leven of dood'." (3) Overigens werd ook Solon die ten tijde van de dreigende dictatuur protesteerde, monddood gemaakt: hij werd door de vleiers van de volksvergadering prompt gek verklaard. De opdracht van Socrates bestond erin zijn medeburgers "aan te sporen zich niet om hun bezit, hun reputatie, hun eer en ambten maar om zichzelf te bekommeren, dat wil zeggen om hun rede, de waarheid en hun ziel (phronesis, alêtheia, psychê)." (4) De godheid heeft zich om de mensen bekommerd en bekommerde zich daarom om Socrates, en hij heeft zich om zijn medeburgers bekommerd door hen duidelijk te maken dat zij zich om zichzelf moeten bekommeren. (5) "'Voor een goed mens (dat is natuurlijk Socrates; M.F.) bestaat geen kwaad noch in zijn leven, noch na zijn dood. Zijn lot (dat van de goede mens; M.F.) laat de goden niet onverschillig." (6) Maar men moet zich hoeden voor de ziekte die erin bestaat anderen na te praten of de mening van een onnadenkende meerderheid te delen: "de ziel wordt bedorven, vernietigd, beschadigd door meningen die niet op hun waarheid onderzocht, getoetst en beproefd worden." (7) Het was overigens van deze ziekte dat Socrates en de zijnen genezen werden door (de genezende god) Asclepius die hij om die reden nog een haan schuldig was. (8)

Foucault onderzoekt het thema van de moed (om de waarheid te spreken maar ook om die te aanhoren, met name in de dialectiek) aan de hand van de Laches van Plato waarin Socrates' gesprekspartners de moedige vooraanstaande Atheners Nicias en Laches zijn. Het is een onderzoek naar de morele voorwaarden die het subject toegang tot de waarheid geven en toestaan de waarheid te zeggen (9): het subject moet zuiver zijn maar moet tevens de moed hebben tot waarheid. (10) Zonder de moed om zich af te zetten tegen het oordeel van de massa, beliegt men ook zichzelf. Zo kan men niet komen tot zorg voor zijn kinderen als men niet bereid is om in te zien dat men hen verwaarloost wanneer men zich teveel met andere zaken bezighoudt waarvan men zich (geheel leugenachtig) voorhoudt dat ze belangrijk zouden zijn; men kan niet doen wat men wil en wat goed is als men zich gedraagt naar de smaak van anderen. (11)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 1 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pag. 97. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pag. 102.

(3) O.c., pag. 109.

(4) O.c., pag. 111.

(5) O.c., pag. 115-116.

(6) O.c., pag. 127.

(7) O.c., pag. 131.

(8) Foucault wijdde een gans college aan de interpretatie van de laatste woorden van Socrates: in tegenstelling tot vele auteurs die beweren dat de ziekte waarvan Socrates genezen was, het leven was, verdedigt Foucault de uitleg van Georges Dumézil (in: Le Moyne noir en gris dedans Varenne - Sotie nostradamique, Gallimard, 1984) die aantoont dat 'ziekte' slaat op een ziekte van de ziel, namelijk deze die optreedt waar men zelf niet nadenkt maar anderen napraat. Zie: O.c.: pp. 121-141.

(9) O.c., pag. 153.

(10) O.c., pag. 154.

(11) O.c., pag. 155-167.

           

                                   


27-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 3: Ostracisme jegens senioren

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 3: Ostracisme jegens senioren


Ostrakon is het Oud-Griekse woord voor potscherf en ostrakismos betekent schervengericht (1): de uitsluiting van iemand uit een groep, uit een gemeenschap of uit het maatschappelijke leven. (2) In de Helleense stadstaat Athene werd namelijk met potscherven gestemd over iemands verbanning. (3) Meer bepaald betreft het begrip de stemming over burgers die men te voortreffelijk of te invloedrijk achtte. (4) Tegenwoordig verwijst de term naar de sociale uitsluiting van minderheden. Volgens psycholoog Kipling Williams voelt de dorsale cortex cingularis anterior van de hersenen, die lichamelijke pijn registreert, ook deze "sociale verwonding" wanneer een persoon wordt geostraceerd. (5)

De reden voor de uitsluiting van minderheden is een zaak van kwantiteit en kan dus zowel hun te hoog geachte als hun te laag geachte kwaliteit betreffen. Zo worden allochtone arbeiders vaker uitgesloten, niet omdat zij minder goed zouden zijn maar daarentegen omdat zij beter presteren (bijvoorbeeld met een betere prijs-kwaliteitverhouding): autochtonen vrezen dan immers voor de eigen positie en voor de verworven rechten welke in feite voorrechten zijn. Men kan het ostracisme zelfs ontwaren in de numerus clausus voor kandidaat-geneeskundestudenten omdat het ook daar gaat om de verbanning van een (vermeend) teveel aan kwaliteitsvolle mensen.

Om oneigenlijke redenen worden artsen ouder dan vijfenzestig niet langer toegelaten om in klinieken te werken en met betrekking tot senioren in het algemeen lijkt onze wetgeving vrijwel geen onderscheid te maken tussen ouder (senoir) zijn en ziek of dement zijn. Uitsluiting is een wrede manier waarop mensen vrijwel zonder kans op verweer monddood worden gemaakt, wat des te meer wraakroepend is waar het mensen betreft die uitzonderlijk geoefend en/of ervaren zijn, wat in de regel het geval is met senioren. Maar hier is vooral onrecht in het spel.

Waar een gegeven uit de statistiek (de toegenomen kans op dementie bij vijfenzestigplussers) blijkt de voorrang te krijgen op een feit met betrekking het toekennen of het ontzeggen van rechten aan een willekeurig individu (dokter X is gezond, geleerd, ervaren, geoefend, onafhankelijk en objectief), wordt het recht flagrant geschonden en is sprake van een misdaad verwant aan het racisme dat immers een gelijkaardige beoordelingsfout denkt te kunnen te legitimeren, zoals in de redenering die aan de basis ligt van de apartheid: "Zwarten worden (overigens geheel onterecht) statistisch beschouwd als minder hygiënisch dan blanken en derhalve verdient de zwarte dokter X niet dezelfde rechten als de blanke dokter Y." 

Het ostracisme jegens senioren verkapt de uitsluiting van getalenteerde, vaak gezonde, zeer bekwame en ervaren mensen met het Alzheimer-sprookje dat zijn geloofwaardigheid al te vaak dankt aan de combinatie van de grove leugens van de ostracerende partij met de onmacht van de geostraceerde partij waarbij deze laatste (de onmacht) veel vaker te wijten is aan de Platoonse wijsheid van waaruit men het verkiest om kwaad te ondergaan in plaats van het te doen, dan aan een gebrek aan mentale of fysieke weerbaarheid. Al te vaak maken kinderen misbruik van de wetenschap dat zij door hun ouders niet zullen veroordeeld worden, laat staan voor de rechter gesleept, wanneer zij het nalaten om hun een menswaardige oude dag te bezorgen. De drempel tot het benadelen (in casu: het dumpen) van mensen om welke reden dan ook, wordt lager als het mensen betreft waarvan men weet dat zij zich niet zullen wreken en die wet is ons bekend uit de relationele sfeer maar beperkt zich uiteraard niet tot huwelijksrelaties of andere wettelijke verbintenissen.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 27 augustus 2020)

Verwijzingen:

(1) http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/ostracisme

(2) G.J. van Wyk (2007), Etimologiewoordeboek van Afrikaans, Supplement, Stellenbosch: "ostrasisme s.nw.: Uitsluiting of verbanning van iemand uit 'n groep, gemeenskap of die maatskaplike lewe. Uit Ndl. ostracisme (1824)."

(3) O.c.: "In antieke Griekeland is potskerwe dikw. as 'n soort stembrief gebruik by 'n stemming wanneer besluit is of 'n persoon uitgesluit of verban moet word."

(4) https://ivdnt.org/zoeken-in-woordenboeken?w=ostracisme : "1. In het oude Athene het gebruik om een al te invloedrijk man, van wien gevreesd kon worden dat hij tot tiran zou uitgroeien, voor tien jaar te verbannen na een stemming hierover door de vergadering der burgers; bij de stemming worden potscherven gebruikt waarop de naam van den betrokken persoon geschreven stond; schervengerecht./ 2. Het uitstooten, het streng weren, het doelbewust negeeren, het wegsturen, vooral van personen."

(5) https://nl.wikipedia.org/wiki/Ostracisme

https://en.wikipedia.org/wiki/Kipling_Williams ;

http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/ostracisme ;

https://ivdnt.org/zoeken-in-woordenboeken?w=ostracisme



                                   


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 2: De structureel verbannen waarheid

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 2: De structureel verbannen waarheid


De parrhèsiast of de vrijmoedige spreker, aldus Michel Foucault, onderscheidt zich van de profeet, van de wijze en van de onderwijzer: hij spreekt immers niet over de toekomst of het lot doch over het heden en hij spreekt duidelijke taal (waar de profeet het over de eindtijd heeft en in raadsels spreekt), hij heeft een heilige plicht om te spreken (waar de wijze zich vaker in stilzwijgen hult) en zijn spreken is risicovol, hij staat er persoonlijk borg voor, het is ethisch geladen (waar de onderwijzer slechts plichtmatig kennis doorgeeft). (1)

Het begrip parrhêsia duikt voor het eerst op bij Euripides als het burgerrecht om zijn mening te geven over zaken van algemeen belang en buitenlanders, bannelingen, slaven en geschandaliseerden missen het. Maar wat later (in de vierde eeuw v.C.) geldt de parrhêsia plotseling niet langer als een recht doch als "een gevaarlijke praktijk met dubbelzinnige gevolgen, die niet zonder voorzorgsmaatregelen en beperkingen uitgeoefend kan worden." (2)

Foucault legt uit dat dit komt doordat bij uitstek de Atheense democratie die prat gaat op dit recht van spreken het 'ethisch onderscheid' verliest: "De waarden lijken zich om te keren en de democratie verschijnt nu juist als de plaats waar de parrhêsia (het waarheidsspreken, het recht om je mening te geven en de moed om tegen die van anderen in te gaan) steeds onmogelijker of in elk geval gevaarlijk wordt [voor de stadstaat](...) omdat de vrijheid om het woord te nemen allen, wie dan ook, gegeven is" (3), dus ook aan dronkaards, gekken, dieven en vleiers, wiens meningen het algemeen belang schaden maar ook het belang van het individu dat dit spreekrecht goed gebruikt.

Zo voert in de Apologie Socrates aan dat hij zich niet eerder publiekelijk heeft doen gelden omwille van het gevaar van het vrijmoedige spreken. [Socrates:] "'(...) want niemand zal het er levend afbrengen die zich eerlijk (gnêsiôs: uit nobele motieven; M.F.) wil verzetten tegen een massa [want die] stelt zich bloot aan de dood.'" (4)

"Hoe komt het dat het ware vertoog in de democratie machteloos is?", zo vraagt Foucault zich af en hij komt tot een bijzonder besluit: de democratie kan de goede van de slechte redenaar niet onderscheiden, zij moet hoe dan ook luisteren naar de meerderheid (de slechtsten) terwijl de besten in de minderheid zijn: het spreken van waarheid is in een democratie structureel onmogelijk. (5)

En aldus sluiten voor Plato de democratie en het waarheidspreken elkaar uit en in dat verband vergelijkt hij de democratie dan ook met het beruchte narrenschip en derhalve moeten goede bestuurders "zich baseren op een waar vertoog, dat democraten en demagogen zal verbannen". (6) Aristoteles is het daarmee niet eens en het thema blijft onbeslist.

Vermeldenswaardig in dat verband is het verschijnsel van het ostracisme: "de maatregel waarover de Atheense stadstaat beschikte en die het volk toestond om een individu te verbannen, niet zozeer vanwege een vergrijp of een misdaad die het zou hebben begaan, maar enkel en alleen omdat zijn prestige, zijn voortreffelijkheid, de bijzondere eigenschappen waar hij blijk van gaf, hem te zeer boven de andere burgers plaatsten." (7) Dit principe werd verdedigd op grond van de mening dat een volk is zoals een schilderij dat door dergelijke uitschietende details ontsierd wordt!

(Wordt vervolgd)

(J.B., 27 augustus 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 34-53. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pag. 57.

(3) O.c., pag. 57-58.

(4) O.c., pag. 59.

(5) O.c., pag. 60-67.

(6) O.c., pag. 68-69.

(7) O.c., pag. 74.

                       


25-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 1: De parrhêsia in het coronatijdperk

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 1: De parrhêsia in het coronatijdperk


Een benadering van dictators als wreedaards zonder meer, heeft weinig nut voor een goed begrip van het verschijnsel. Een meer empathische aanpak is wellicht vruchtbaarder met het oog op een kritische reflectie. In die optiek is een dictator in de eerste plaats uiteraard een machtswellusteling zoals elke politicus, alleen onderscheidt hij zich door de combinatie van een bijzondere zelfoverschatting met een onderschatting van de complexiteit van de politieke opdracht, met name in zijn waan dat hij zou beschikken over het unieke vermogen om het volk welvaart en geluk te brengen terwijl hij zulks in werkelijkheid alleen maar gelooft en belooft, hierbij ook nog eisend dat het volk dit voltallig beaamt en zich tevens het recht toe-eigenend om de 'ongelovigen' (die zijns inziens immers dat beloofde geluk in de weg staan) te bestraffen.

De dictator is de paternalist bij uitstek omdat hij gelooft dat hij de vrijheid van het volk mag beperken op grond van alleen maar zijn op waanzin berustende overtuiging dat hij aldus meer welvaart en geluk zal brengen en het verband met de huidige politieke toestand in de wereld mag reeds duidelijk zijn: veiligheid en volksgezondheid hebben altijd behoord tot de meest verleidelijke muizenvallen van regimes die hun dictatoriaal karakter verkappen door het voor te stellen als de verzorgingsstaat, de heilstaat of het ware en enige geloof. De vrijheidsbeperkingen die zich legitimeren als noodzakelijke veiligheidsvoorschriften klinken even frustrerend als de dienstplicht in oorlogstijd en voor gewetensbezwaarden is ook dit keer geen plaats omdat in dictaturen ongehoorzaamheid sowieso wordt afgestraft: alleen de dictator heeft recht op een geweten. Dat houdt ook in dat hij aan de burgers het hebben van een geweten ontzegt: hij depersonaliseert het volk en gebruikt het als verlengstuk van het eigen lichaam.

De waan die de dictatuur schraagt, dient vanzelfsprekend bij hoog en bij laag te worden verdedigd en zij krijgt vorm in een leer, een doctrine, zoals die van de rooms-katholieke kerk, het communisme, het fascisme of de dictatuur die aan zichzelf het uitzicht geeft van de perfecte democratie. Onvermijdelijk is de doctrine van het enige ware geloof bij voorbaat een gigantische leugen en die leugen kleurt de hele samenleving onder het juk van de autocratie. Maar verkappingen kennen hun grenzen: vanaf een zeker punt gaan als het ware de dijken die de aanzwellende stroom van aan het licht komende waarheden binnen de perken moeten houden, het begeven en werden de regels die de vrijheden van de burgers fnuiken, lachwekkend, ware het niet dat de spot ten strengste werd bestraft omdat zij wordt beschouwd als heiligschennis.

Gezegd moet hier worden dat het discours dat de leugens in het zadel houdt, een retorisch karakter heeft, terwijl de redenaar zaken verdedigt waarin hij niet noodzakelijk zelf gelooft: hij is de advocaat van wie hem betalen en hij gebruikt zijn kunst om er zichzelf mee te verrijken. Tegenover de retorica echter, staat het vrijmoedige spreken, de parrhêsia: sinds oudsher het fundament van de filosofie dat steeds meer aan actualiteit wint en dat vandaag de aandacht verdient. De Franse filosoof Michel Foucault bevroedde het belang en de noodzaak van het vrijmoedige spreken en wijdde er zijn laatste colleges aan.

In zijn situering achteraf in de publicatie van die colleges verklaart Frédéric Gros ze als een terugkeer naar de wortels van de filosofie met Socrates en de cynici die het vrijmoedige spreken beoefenden: zij deinsden er niet voor terug met onaangename waarheden de toorn van hun toehoorders te riskeren en de vagebondachtige berooidheid van hun afwijkende levenswijze was de zichtbare uitdrukking van het op de proef stellen van het bestaan door de waarheid. (1) De parrhêsia, aldus Foucault, is "de moed tot waarheid van de spreker die, ondanks alles, het risico neemt de hele waarheid te zeggen die hij denkt, maar ze is ook de moed van de gespreksgenoot om de krenkende waarheid die hij hoort voor waar aan te nemen". (2) Het eerste wordt zeldzamer maar misschien nog erger is dat het laatste in de regel quasi nooit meer het geval is: klokkenluiders worden gevierendeeld (of in nog kleinere stukjes gesneden) en mensen die iets te zeggen hebben worden onhoorbaar ingevolge het lawaai van de massa's praatbarakken die het absolutistische regime op ons af stuurt om ons de oren te stoppen.

In de parrhêsia of het vrijmoedige spreken bestaat een band tussen de spreker en wat hij zegt, wat in de retorica volkomen ontbreekt. (3) Zo is de retorica het verworden van het spreken tot de kunst van het liegen en zij leidt tot de waanzin die zich in deze tijd genadeloos manifesteert in velerlei vormen waarvan de coronagekte momenteel de meest pregnante is. Genezing is pas mogelijk mits het vrijmoedige spreken dat vandaag helaas al te vaak wordt afgestraft met karaktermoord en moord omdat de gespreksgenoot de moed mist om de krenkende waarheid ook voor waar aan te nemen.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 25 augustus 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 389-405. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) Ibidem, pag. 32.

(3) Ibidem, pag. 32.



           


24-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Uit de artsenkrant:
https://www.artsenkrant.com/actueel/we-verwarren-pandemie-met-dodelijke-dreiging/article-opinion-48939.html

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aldus wordt het onrecht gelegitimeerd

Aldus wordt het onrecht gelegitimeerd


Op het einde der tijden, aldus de bijbel, zal het kaf van het koren gescheiden worden en het gaat hier wel degelijk over de goeden en de bozen en derhalve over moraal en verantwoordelijkheid. Het vermoeden kon nu rijzen dat de vergelijking met het kaf en het koren een beetje oneigenlijk is omwille van het feit dat het kaf het nu eenmaal niet helpen kan dat het slechts kaf is terwijl het koren evenmin redenen heeft om op zijn hoge voedingswaarde prat te gaan. De bozen daarentegen worden immers verondersteld het eeuwige vuur te verdienen omdat zij door eigen toedoen bozen zijn en ook de goeden hebben verdienste aan hun hemel. Maar het onrechtmatig vergelijken van de goeden met het koren en de bozen met het kaf verraadt een dieper gelegen onrecht: de scheiding van het kaf en het koren grijpt niet plaats in de eindtijd maar daarentegen aan het prille begin van de tijd en wel door toedoen van wie in dezer geheel onterecht met de bijbel schermen, zijnde de gezagsdragers van de kerk.


Het onderwijs, de scholing, de universiteiten: zij ontstonden binnen de kloostermuren ingevolge de bekende evangelische oproep tot het onderrichten van alle volkeren. Alleen kregen zij binnen de kerk, die immers een pact sloot met de staat - en dan bij voorkeur met de kapitalistisch georiënteerde staat en zo mogelijk met het fascisme -, een bijzonder concurrentieel karakter. Om niet te zeggen dat opleidingen allerhande alras een zaak van wedijver werden, met de navenante 'afval': het kaf werd geëlimineerd en het koren overgehouden zoals dat ook in de natuur het geval is bij de gratie van het recht van de sterkste. In de evolutie immers overleven enkel zij die sterk en intelligent zijn en de zwakkeren moeten het bekopen. En dat dit niet veel meer met het christendom kan te maken hebben, is van bij het begin ook duidelijk. De natuur elimineert middels haar methode van de survival of the fittest de zwakkeren van bij het prille begin en de kerk helpt de natuur daarbij een handje met exact dezelfde methode in haar onderricht aan scholen en aan universiteiten: middels de meedogenloze stresstests van de examens worden de besten uitverkoren om dan het voortouw te kunnen nemen in het maatschappelijke leven dat hen in het zog van de natuur een tweede keer beloont omdat zij nu eenmaal - twéémaal - natuurlijkerwijze de knapsten en de sterksten zijn terwijl wie niet slagen, sociaal afvallen en andermaal worden gestraft met hard labeur, een gering loon, slavernij, ziekte en een vroege dood. En speelt hier bovendien niet het erfkwaad daar het kroost van de aldus gestraften meestal eenzelfde lot te wachten staat?


Het christendom wordt een eerste keer en dan eigenlijk definitief gefnuikt waar haar zelfverklaarde vertegenwoordigers een pact sluiten met de wereldlijke machten, er daarbij voor zorgend dat zij de communistische staatsvormen uit de weg gaan, die in feite de (christelijke) gelijkheid verdedigen en de wrede (natuurlijke) concurrentie een halt toeroepen. Doorheen de eeuwen is die strijd van de kerkelijke machten tegen de antikapitalistische staten een onbetwistbaar gegeven. De in 2014 snel heilig verklaarde paus in hoogsteigen persoon is in Latijns-Amerika zijn missionarissen gaan bekeuren omdat zij met hun bevrijdingstheologie partij kozen voor de armen en niet mee wilden heulen met de gruwelijke dictaturen aldaar en ook in Europa werkte de kerk samen met de nazi's: zij sloot haar ogen voor de gruwel van de concentratiekampen en hielp na de oorlog via de zogenaamde 'rattenlijn' de beulen het land uit, zij steunde fascisten zoals Mussolini en Franco en ook vandaag deelt zij politieke en sociale standpunten met extreemrechts.


Een tweede keer vertrappelt de kerk het christendom dat immers tegen het onrecht van de natuur in, de zwakkeren helpt vanuit een ethiek die de natuur overstijgt en de clerus doet dat door met volle overgave de staten te dienen daar waar zij streven naar heerschappij en macht: zij schildert niet alleen de godheid af als een wereldlijk heerser in zijn volle luister en ornaat met een vertegenwoordiger op aarde met wereldlijk en politiek gezag - om niet te zeggen een keizer - maar zij garandeert zoals gezegd dat het recht van de sterkste of de wet van de jungle de goddelijke goedkeuring bekomt om te worden doorgetrokken van het natuurlijke naar het culturele en sociale domein met het beamen van een zogenaamd evangelisch onderricht dat in wezen een meedogenloze wedijver verkapt.


Als klap op de vuurpijl gaat de kerk vervolgens schermen met een Bijbelse voorspelling die zij eigenhandig van bij het begin heeft in elkaar geflanst: de scheiding van het kaf en het koren. En haar doel is niet mis te verstaan de legitimatie van de bestraffing van de zwakkeren door hen de schuld te geven van een onrecht dat geheel natuurlijk is van aard - uitgerekend het onrecht dat de bestaansreden uitmaakt van het christendom als zodanig dat immers de roeping heeft het te bestrijden.


(J.B., 24 augustus 2020)  


23-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Supervoorschriften die het volk de das omdoen?

Supervoorschriften die het volk de das omdoen?


In De macht om te beschikken over leven en dood heeft Michel Foucault het over de onderwerping van de biomacht (de machtsuitoefening over het volk als verzameling van lichamen via allerlei regelingen inzake volksgezondheid, opvoeding, geboorteregeling, levensduur, seksualiteit...): "de gecontroleerde inpassing van de lichamen in het productieapparaat en de afstemming van de demografische verschijnselen op de economische processen." (1) Het volk wordt in het machtsdenken allerminst beschouwd als een geheel van personen maar inderdaad als een louter instrument: "Omdat het kapitalisme behoefte had aan groei, moest iedereen sterker, bruikbaarder en volgzamer worden; er waren machtsmethoden nodig die de krachten, de vaardigheden en het leven in het algemeen verder ontwikkelden, zonder dat daarmee de onderwerping mocht worden bemoeilijkt." (2) Foucault wijst in dat verband op de historische functie van de ascetische moraal maar ook op het feit "dat het functioneren van de norm aan belang wint ten koste van het systeem van recht en wet." (3) De wet handhaaft zich met de dreiging van de dood maar gaat steeds meer normaliseren (reguleren, indijken) in plaats van te dreigen en seks is dan van belang omdat het "de toegangsweg is tot het leven van het lichaam en ook tot het leven van de soort [en aldus] dient tot matrijs voor disciplinering en tot vertrekpunt voor regulering. (...) [Er is] een reeks van uiteenlopende tactieken die in wisselende verhoudingen het doel van de fysieke disciplinering combineren met dat van de bevolkingsregulering." (4)


Nu voltrekt zich de machtsuitoefening middels het opleggen van normen en zoals reeds George Orwell het in zijn 1984 heeft beschreven is de maatstaf voor haar succes haar vermogen om haar onderdanen te laten liegen. Het afdreigen van de meest vergezochte geloofsbelijdenissen middels de doodstraf, het verlies van sociaal aanzien, werk en inkomen, bestaat al bij primitieve volkeren en in feite verwijst Sigmund Freud ernaar in zijn Totem und Tabu: de macht vestigt zich middels heilige (lees: 'onaantastbare', 'absurde') voorschriften waarvan de naleving verplicht is op straffe van de dood.


Zo bijvoorbeeld worden in het Westen sinds twee millennia massaal de rooms-katholieke dogma's beleden - vandaag door zowat 1,3 miljard mensen en dit aantal groeit nog steeds. (5) Deze dogma's of onbetwistbare leerstellingen dienen door de gelovigen kritiekloos geaccepteerd te worden en verheffen zich aldus per definitie boven het redelijke en het natuurwetmatige, zij vloeken met de meest elementaire zintuiglijke observaties van alle mensen en met het gezond verstand en hun acceptatie wordt afgedwongen zonder scrupules, te beginnen met de methode van inlijving die geschiedt onmiddellijk na de geboorte en derhalve zonder het medeweten of de instemming van de betrokkene zelf.


Mede het feit dat in casu dit geloof sinds oudsher een pact heeft gesloten met de politiek die zich sowieso opportunistisch oriënteert, doet de volgende, in wezen vanzelfsprekende maar niettemin moeilijk te bevatten vraag rijzen: is het denkbaar dat de macht die zich gedurende vele duizenden jaren met beproefde methoden heeft weten te bestendigen, nu plotseling is gaan afzien van haar machtsmiddelen en tactieken waarvan de eerste en de belangrijkste bestaat in het dwingen van haar onderdanen om leugens te gaan belijden?


Nadat de klassieke machtsvormen in diskrediet gebracht werden, is het weliswaar dit wat men de onderdanen wil laten geloven maar alles wijst erop dat slechts de vorm verandert waarin de macht zich voordoet terwijl haar essentie onveranderd blijft alsook de manier waarop zij zich manifesteert. De tiara's en de kazuifels zijn vervangen door moderne uniformen en hetzelfde geldt voor de titulatuur. De te belijden leugens zijn nieuw maar het blijven uiteraard leugens omdat macht alleen meetbaar is met haar vermogen om mensen leugens te doen belijden.


De aan de gang zijnde kentering is niet meer dan een vervelling, de slang blijft dezelfde en ook haar gif, haar prooi en haar jachtgebied. Van oudsher was religie verbonden met hygiëne en daarom ook in naam van de volksgezondheid verplicht: de kuisheidsvoorschriften, de regels over de omgang met voedsel, wat gegeten mocht worden en wat niet. Ook de nieuwste, zich wereldwijd opdringende voorschriften, die schijnbaar uit de lucht komen vallen en die de bestaande wetten en in dezelfde beweging ook de democratieën en de macht van het volk met een tot voor kort ondenkbare agressie in een mum van tijd in hun schaduw wisten te stellen - ook deze nieuwste voorschriften dienen zich aan als regels met betrekking tot de hygiëne en de volksgezondheid omdat reeds beproefd werd dat zij zich aldus kunnen legitimeren: zij doen zich voor als hoogst noodzakelijk maar zij zijn een zoveelste poging tot inperking van de vrijheid met het uitvlucht van de veiligheid.


Het politieke terrorisme als voorgehouden volksvijand heeft ondanks de bruutheid waarmee het werd getoond - de onthoofdingen - gefaald omdat de dreiging van zijn gevaar te gering is gebleken. Met het bioterrorisme - geïllustreerd door torenhoog opeengestapelde lijkkisten en verontrustende cijfers - lijkt het gevaar dit keer veel dichterbij, het komt van binnen in plaats van van buiten, het zit in de wezenskern, in het lijf van in principe iedereen en een eind aan de dreiging is pas denkbaar als iedereen zich onderwerpt aan een remediërende overheid en toelaat dat die fysiek ingrijpt, inspuit, vaccineert. Hoe verleidelijk met de dood op de hielen maar, de hele geschiedenis in ogenschouw genomen: wie kan de overheid nog vertrouwen?


(J.B., 23 augustus 2020)


Verwijzingen:


(1) Michel Foucault, Geschiedenis van de seksualiteit, Boom uitgevers, Amsterdam, 2018, pag. 142. [Oorspronkelijk: Histoire de la sexualité, I. La volonté de savoir, Gallimard, Paris, 1976; II. L'usage des plaisirs, Gallimard, Paris, 1984; III. Le souci de soi, Gallimard, Paris, 1984].


(2) Ib., pag. 143.


(3) Ib., pag. 145.


(4) Ib., pag. 147.


(5) Tussen 2005 en 2014 groeide het aantal rooms-katholieken aan met 14 pct. terwijl de wereldbevolking toenam met 11 pct. Zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Rooms-Katholieke_Kerk  




20-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Corona en de collectieve zelfmoord

Corona en de collectieve zelfmoord

Het is allerminst zo dat seksualiteit in onze cultuur taboe is in de zin dat er niet mag over gesproken worden en zelfs het tegendeel is waar, aldus Michel Foucault in de aanzet tot zijn Geschiedenis van de seksualiteit: men wordt verplicht om over seks te praten - zo bijvoorbeeld sinds het Concilie van Trente in het sacrament van de biecht: "Weggedoken achter een uitgezuiverd taalgebruik waarin hij niet meer onomwonden wordt genoemd,wordt de seks de prooi die als het ware uit het struikgewas wordt gejaagd door een discours dat niet van plan is hem enige schaduw of rust te gunnen". (1) Door mensen te verplichten om over seks te praten, worden zij (door de machthebbers) beroofd van hun privacy en van hun meest intieme relaties en dat is fascisme. Michel Foucault legt uit hoe de machtsuitoefening over menselijke intieme relaties slechts een onderdeel is van een alles en allen omvattende beheersing van onderdanen. De macht organiseert de staat met het oog op het uitoefenen van controle over alle beschikbare energieën die aan personen onttrokken worden door hun wil uit te schakelen en deze te vervangen door de wil van de staat. De machtsgreep gebeurt via de politiek, de economie, de opvoeding en noem maar op en een bijzondere toepassing daarvan is de macht die de staat uitoefent over de intieme relaties van mensen onderling. (2) Het volgende citaat uit het genoemde artikel dateert uit 2019 toen van de coronapandemie nog geen sprake was:

"Machthebbers dringen door tot in de intiemste wezenskern van mensen en zij doen dat door zelfs de meest hechte en persoonlijke banden die mensen onderling met elkaar kunnen hebben, ondergeschikt te maken aan hun relatie met elk individu afzonderlijk. Het is bekend dat machthebbers beducht zijn voor samenscholing of bendevorming en om die reden moeten wie verenigingen stichten van welke aard dan ook, hiervoor eerst de goedkeuring van de overheid bekomen en geregeld verslag uitbrengen over de gevoerde activiteiten. Persoonlijke contacten tussen twee mensen kunnen uiteraard moeilijk verboden worden, al is de kerk erin geslaagd om dit alsnog te realiseren binnen de kloostermuren middels de regel numquam duo semper tres (wat wil zeggen: groepjes van twee zijn verboden, zij moeten altijd uit tenminste drie personen bestaan) – een regel die ervoor zorgt dat als twee mensen samenzijn en misschien wel wat vertellen of bekokstoven, er altijd een mogelijk oog van het gezag aanwezig is in de vorm van de verplicht aanwezige derde. Maar ook contacten tussen twee mensen worden aan banden gelegd, bijvoorbeeld als zij van langdurige aard zijn of als zij een economische betekenis hebben. Het instituut van het huwelijk werd niet in het leven geroepen om mensen bij te staan doch om volledige controle uit te oefenen over alle mogelijke activiteiten die zich in dergelijke engagementen kunnen ontplooien en dan vooral inzake het kroost: de opvoeding van kinderen tot gehoorzame burgers – arbeidskrachten in vredestijd, soldaten in tijd van oorlog. In 1984 moeit de overheid zich met principieel alle intieme relaties en die worden in feite in de kiem gesmoord met de meest gruwelijke middelen: Big brother bespioneert intieme contacten en vernietigt ze door de partners er middels folteringen toe te brengen dat ze elkaar verraden (– in de dystopische roman van Orwell geschiedt dat in de gevreesde room 101)." (3)

De folteringen uit 1984 zijn vandaag fikse boetes en gevangenisstraffen en dezer tijd (20 augustus 2020) wordt gewag gemaakt van de verplichte corona-test voor uit vakantie terugkerende toeristen terwijl her en der ook een verplichting tot vaccinatie in het vooruitzicht wordt gesteld. (4)

Het beslag leggen op de intimiteit of het intimideren is het onder druk zetten van mensen om hen ertoe te brengen dat zij hun geheimen prijsgeven. Het zich toe-eigenen van geheimen is het naar zich toetrekken van macht omdat geheimen altijd sleutels zijn waarmee deuren kunnen worden geopend en waarmee de toegang tot voordien verboden plaatsen, mensen, relaties en informatie mogelijk wordt. Het inbreken in de intimiteit van anderen is een vorm van aftroggelarij, alleen gaat het in de aperte aftroggelarij om bezittingen zoals objecten, terwijl machtswellustelingen die mensen op verkapte wijze aftroggelen (zoals agenten van een religie dat doen via de biecht, wetenschapslui via enquêtes en politici in ruil voor loze beloftes), het gemunt hebben op het aftroggelen van uiterst gevoelige gegevens. In de natuur vertrouwen koppeltjes elkaar hun geheimen toe met het oog op het vormen van een hechte band in functie van het doorgeven van hun eigen leven voor het bestendigen van de soort maar waar machthebbers van mensen die gevoelige informatie afdreigen, gebruiken zij wat bestemd is voor het soortbehoud voor hun eigen persoonlijk nut, wat aan hun criminele activiteiten in feite een genocidaal karakter geeft. De aanslag op de privacy en op de intimiteit van de burgers binnen het fascisme heeft daarom alles met genocide te maken en waar het volk aarzelt om zich te verzetten tegen een fascistoïde regime is hoe dan ook sprake van 'genosuïcidaal' gedrag of een neiging tot collectieve zelfmoord. Waar inzake de corona-pandemie, die per definitie alle volkeren van de hele wereld omspant, opportunisten een verkapte fascistoïde politiek tot ontwikkeling brengen, krijgt hun gebeurlijk succes de niet mis te verstane betekenis van een daadwerkelijke zelfmoordneiging van de menselijke soort.

(J.B., 20 augustus 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, Geschiedenis van de seksualiteit, Boom uitgevers, Amsterdam, 2018, pag. 30. [Oorspronkelijk: Histoire de la sexualité, I. La volonté de savoir, Gallimard, Paris, 1976; II. L'usage des plaisirs, Gallimard, Paris, 1984; III. Le souci de soi, Gallimard, Paris, 1984]. Zie ook: Jan Bauwens, Over seks en samenleving: http://blogimages.bloggen.be/tisallemaiet/attach/351190.pdf 

(2) Zie: Jan Bauwens, Over seks en samenleving, Serskamp 2019, pp. 3-5: http://blogimages.bloggen.be/tisallemaiet/attach/351190.pdf  

(3) O.c., pp. 8-9. Dit artikel verscheen in afleveringen op de weblog Tisallemaiet in de periode van 17 februari 2019 (delen 1 tot en met 4) tot 11 maart 2019 (deel 10). De tekst gaat verder als volgt: " (...) De psychologie leert ons dat als mensen weten dat zij gevolgd worden, zij hun gedrag gaan aanpassen aan de verwachtingen van wie hen volgen. Dit betekent zonder meer het definitieve einde van onze vrijheid. Het hedendaagse fascisme manifesteert zich niet langer met stokken of met geweren maar met het veel efficiëntere middel van de spionage die in feite de diefstal is van de privacy. Iemand zijn privacy ontnemen, is hem zijn wil ontnemen en wie willoos worden gemaakt, worden van zichzelf beroofd: zij doen slaafs wat van hen wordt verwacht door wie hen controleren, precies zoals degenen doen die onder hypnose zijn. De fascist van vandaag is hij aan wiens blik men zich niet kan onttrekken en zijn macht is nog groter dan die van de biechtvader van weleer die in feite zijn prototype is omdat men ongewild bij hem te biechten gaat – hij is de god uit de spreuk God ziet u, hier vloekt men niet." (O.c., p. 9).

(4) Zie: https://www.hln.be/nieuws/binnenland/toeristen-die-passen-voor-verplichte-coronatest-riskeren-tot-4-000-euro-boete-en-zelfs-celstraf~a45dd1fc/




18-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Onzichtbare handen




Onzichtbare handen


Toen de ouders van Oedipus zich verzetten tegen de voorspelling van het orakel van Delphi door hun kind weg te brengen naar het gebergte, beseften zij niet in welk een onmogelijke positie het menselijk handelen zichzelf brengt wanneer het ingaat tegen wat er in de sterren geschreven staat. (1) De logica van het denken staat tegenover de irrationaliteit van het gebeuren zoals een onooglijke mier tegenover een verpletterende olifant. De redelijkheid die zichzelf verheven acht boven de noodlottigheid van de gang van de geschiedenis is een gevaarlijke waanzin. Wie zich verzetten tegen de schikgodinnen, maken zich schuldig aan de hybris welke nooit ongestraft blijft. Het denken te aanzien als de toplaag van de realiteit is het op zijn kop zetten van de orde der dingen. Het geloof in de redelijke verklaarbaarheid van alle gebeuren steunt op dezelfde denkfout die het gedrocht van het fysicalisme tot leven wenst te wekken. De aanbidding van de rationaliteit is de minachting voor de hogere magische lagen van de werkelijkheid die alle zijnden beheersen. De waanzin van het tijdperk van de chaos, dat vaart in het zog van het narrenschip en achter hetwelk het panopticum opdoemt, bestaat in het geloof dat de kunst redelijke funderingen heeft, dat het schone en het goede verklaarbaar zijn en dat de liefde een zaak is van louter chemie: de narren die zichzelf als experten weten te verkopen, hebben dit bedacht met het oog op eigen gewin en tot grote rampspoed van de rest van de wereld.


De 'onzichtbare hand' van de Schotse filosoof Adam Smith vermag het inzake de economie om de ijver voor eigen gewin in welvaart voor allen te doen verkeren omdat de vrije markt van vraag en aanbod zichzelf reguleert maar zij houdt geen rekening met de 'onzichtbare voet' van de critici van Smith welke zich toont in wél zichtbare afvalbergen, monopolievorming en armoede. Zonder planning loopt alles alras in het honderd maar het geloof dat de natuurlijke, de sociale en de culturele evolutie op planning berusten, resulteert uit een nog grotere denkfout waarbij mensen geloven hun eigen kleine geplande wereldje te mogen projecteren op en extrapoleren naar het grote geheel waarvan zij deel uitmaken. Er is geen god die als een goede huisvader de geschiedenis naar haar voltooiing voert, er zijn slechts de natuurlijke beweging van, in het beste geval, de opgang en de ondergang en gebeurlijk de eeuwige terugkeer van die onverklaarbare en meedogenloze 'golven' zoals bezongen door Friedrich Wilhelm Nietzsche in zijn Also sprach Zarathustra. Ein Buch für Alle und Keinen uit 1883-1885. Een analyse van de geschiedenis komt steeds achteraf en is in wezen nog meer oneigenlijk dan de analyse van een kunstwerk omdat het denken hooguit een beschrijving van de feiten kan zijn die het naholt.


Vandaag sterven mensen aan SARS-CoV-2 maar de navenante oversterfte wordt alras gevolgd door een vergelijkbare ondersterfte, wat betekent dat de overwinning op één doodsoorzaak slechts kan resulteren in een verandering van die oorzaak: de dood zelf blijft. Wij geloven al te graag dat ziekten de dood veroorzaken maar op een dieper niveau is het net andersom de sterfelijkheid die de ziekten in het leven roept en daarom ook blijven die komen in een eindeloze reeks. De illusie dat het stelselmatig wegnemen van alle oorzaken van overlijden ooit kon resulteren in het eeuwig leven, steunt op het aloude geloof in een paradijs voorafgaand aan de zondeval die de dood welke voordien onbestaande was, in de wereld zou hebben gebracht: zij miskent dat reeds de geboorte, de dood in zich heeft en wel als haar eigen kind dat het koestert als een moeder. Nog eerder zou een moeder haar kind verstoten dan dat de geboorte de dood zou verwerpen want de dood zit in het leven dieper gegrift dan het kind in de moeder omdat uiteindelijk de dood de moeder van het leven is: het ondraaglijke besef van het niet-zijn of de chaos is als een bliksem die het tijdelijke wonder van de orde verwekt.


De overeenkomst die het leven met de dood heeft gesloten, staat in de sterren geschreven: zij gaat al het particuliere boven het hoofd en zij regeert alles wat wij kennen omdat zij een hogere laag is van de realiteit waaraan wij met ons hebben en houden onderworpen zijn. Er is geen verzet mogelijk tegen wetten zonder welke dat verzet zelf onmogelijk zou zijn en zo is bij voorbaat het leven gehoorzaamheid verschuldigd aan zijn eindigheid. De eindigheid is geen jammerlijke begrenzing doch een fundament van het bestaan, zoals de kaars dat is voor de vlam.


Het verschijnsel van de complottheorieën bij de huidige pandemie verschilt in essentie allerminst van het religieuze verschijnsel dat immers eveneens stoelt op de wens of de hoop dat wat ons overkomt, in goede handen is of tenminste in iemands handen, zodat het in goede handen komen kon. Zoals de grond van de achtervolgingswaanzin ligt in de wens van de zieke dat hij wel belangrijk genoeg zou zijn om achtervolgd te worden, zo grondt het geloof in complotten achter het ongeluk in de naïeve wens dat ongelukken er niet zomaar zijn, dat ze wel altijd verdiend zijn en teweeggebracht en dat ze derhalve ook vermeden konden worden - als men zich maar aan zekere geboden hield. Het geloof in voorschriften die geluk garanderen resoneert met het geloof in complotten die ongeluk brengen vanuit de wens dat het ongeluk kon afgewend worden mits het achterhalen en het verslaan van de vermeende samenzweerders. Het boze wordt bedacht vanuit de hoop het ooit te kunnen uitroeien, alsof het goede de oertoestand was en het kwaad een duivel die roet in het eten kwam gooien. Gevreesd mag worden dat het er in de werkelijkheid net andersom aan toe gaat en dat het goede een broze en precaire constructie is middenin ellende en allerlei kwaad. Pandemieën zijn de regel, precies zoals natuurrampen en alle mogelijke pijnen die zo bedrieglijk 'onvolkomenheden' worden genoemd om de illusie te voeden dat het volkomene oorspronkelijk was en ergens een bestaan had en een recht van bestaan, zoals het ooit verloren (en derhalve misschien wel terug te winnen) paradijs - maar ook dàt bleek ommuurd. We zullen ze wel vinden, de demonen die het virus ontworpen hebben, en we zullen hen straffen, en de ziekte zal verdwijnen, samen met de dood - aldus de achterliggende, ijdele hoop.


Reeds Homeros die leefde van 800 tot 750 v.C. verhaalt over Oedipus en toen in diens geboortestad Thebe de pest uitbrak, werd zij beschouwd als een straf - volgens het orakel een straf voor een onbestrafte moordenaar. De blinde ziener Tiresias wees met beschuldigende hand Oedipus aan die daarop zichzelf de ogen uitstak. Uitgerekend in het huidige tijdperk der goddeloosheid treedt het gevecht van de mens met zijn noodlot opnieuw op de voorgrond, aldus de aloude tragiek herstellend van ons volstrekt tegendoelmatige handelen waar wij geloven in een vijand die we derhalve ook konden verslaan. De laïciteit blijkt niet doorgedrongen, in wezen zijn wij primitief gebleven en hechten wij, zoals een mossel aan zijn schelp, vast aan de hardnekkigste illusies en de meest vergezochte complotten. Niet de hel van ziekte en dood maakt de mensheid ongelukkig maar het feit dat haar helden en goden maar evenzeer haar demonen slechts spoken bleken te zijn.


(J.B., 18 augustus 2020)


Verwijzingen:


(1) Zie: Kris Vansteenbrugge, Uit het schuim van de zee. De Griekse mythologie in 136 verhalen: http://www.bloggen.be/dzeus/  en http://www.bloggen.be/pierpont/





12-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrijheid, voortaan een koopwaar als een ander

Vrijheid, voortaan een koopwaar als een ander


Wie dezer dagen nog wil wandelen in de stad moet over een wel uitzonderlijk sterk ademhalingsapparaat beschikken: de combinatie van de achtendertig graden Celsius, de aanhoudende overschrijding van de ozondrempel én het mondmasker dat tevens goed over de neus moet zitten, is niet van de poes en zo wordt het flauwvallen op de stoep in onze winkelstraten het nieuwe normaal. Echter, op koele terrasjes waar het goed toeven is, vindt men die maskers helemaal niet: lachende toeristen achter een schuimend glas zijn kennelijk ontheven van de plicht om zich met het onding te ontsieren, ja: soms kan men zich niet ontdoen van de indruk dat zij met de gemaskerde paupers lachen. Immers, de achterliggende redenering voor de dan toch niet te versmaden vrijstelling van het risico op een megaboete van tweehonderdvijftig euro, luidt kaduuk genoeg dat men nu eenmaal niet kan drinken met een masker voor de mond. Paradoxaal genoeg gaat men wél op de bon wanneer men door de winkelstraten fietst met achtendertig graden, terwijl fietsers in die hitte uiteraard meer dorst hebben en meer pertinente nood aan water uit hun drinkfles dan wie luieren op een schaduwrijk terras. Zelfs rokers hoeven het masker niet te dragen; kettingrokers worden zelfs volledig van de plicht tot maskerdracht ontslagen. De achterliggende redenering daar luidt dat men nu eenmaal niet kan roken met een masker op terwijl het tweede deel van de redenering, dat wel nog aanwezig was waar het de dorst betrof en de nood aan water, hier uiteraard niet langer hout snijdt: het leven van rokers hangt helemaal niet af van de inname van nicotine, zeer integendeel zelfs en derhalve worden de door hoge boetes afgedwongen regels niet geschraagd door een consistente logica, terwijl rechtspraak gespeend van consistentie regelrechte kromspraak is.


Men zou warempel gaan vermoeden dat de door de wetgever aangevoerde argumenten, louter drogredenen zijn maar toch noemt men hen kwatongen die beweren dat de eigenlijke logica achter dit toneel, platte uitbuiting is. De verborgen agenda immers luistert naar de regel dat wie betalen via de consumptie van hetzij drank, hetzij tabak, niet worden beboet omdat zij rijker zijn dan wie met hun persoonlijk aan het waterkraantje opgevulde drinkbus maar genoegen moeten nemen: de rijken kopen de vrijheid terug die eerst aan iedereen ontnomen werd precies zoals zij straks ook de gezondheid kunnen terugkopen die eerst aan allen werd ontvreemd - en verder aan de armen voorgoed zal onthouden worden.


Uitgerekend een van onze vooraanstaande virologen, bekend om zijn sociaal engagement, merkt in de media op dat hij moeite heeft met de toenemende privatisering van het zeestrand: kennelijk palmen kustburgemeesters zomaar stukken van het strand in om die dan te verhuren aan hoteluitbaters die daar hun achtertuin van maken, welke zij op hun beurt verhuren aan strandzeteltoeristen. Deze commerçanten blijken te geloven dat de zee hen toebehoort en dat zij zoals een marktproduct verkocht kan worden aan de rijken, en derhalve ook kan onthouden worden aan wie aan deze veelvraten die zich schuldig maken aan discriminatie en chantage, geen tol wensen te betalen. Men lijkt er vanuit te gaan dat geldelijke middelen rechten zijn, niet alleen inzake de ruil van eigendommen maar tevens inzake de beschikking over de natuur en haar rijkdommen. Die sociopaten geloven dat men geen mens kan zijn als men niet eerst burger is: in hun zich liberaal achtende gevangenislogica is alles in privébezit, bestaan sans-papiers helemaal niet en hebben alleen burgers rechten en die burgers moeten dan ook nog voldoen aan voorwaarden die zij hen opleggen naar het goeddunken van hun fascistische burgerwachtenmoraal en die te maken hebben met origine, huidskleur, kledingdracht, taal, cultuur, mode, trends en persoonlijk vermogen. De arrogantie van de burgerij en haar dure advocaten kent geen grenzen meer; het onrecht wordt ingeschreven in de grondwet terwijl die gefundeerd werd met de bedoeling om de vrijheid van iedereen te garanderen en door de inperking van het recht van de sterkste, de wilde natuur of de wet van de jungle te overstijgen.


De kaduke en buitenwettige regeltjes waarmee in opdracht van een bezittende klasse vandaag alom aan paupers stokslagen worden uitgedeeld die mensen kreupel achterlaten, hebben helemaal niet zomaar te maken met een gevaar van ontluikend fascisme: zij zijn het fascisme in zijn volle ornaat.


(J.B., 12 augustus 2020)                      


           

           


10-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opgepakt

Opgepakt


Beste,


Ik ben vanavond naar een toespraak gaan luisteren. Als ik een beetje verward overkom, vergeef het me dan want ik kan het ook niet helpen, ik ben er nog altijd niet goed van. Ik kan je niet zeggen waar de toespraak plaats had, het was een geheime locatie, zal ik maar zeggen, en toch was er aardig wat volk... De spreker, sta mij toe: over de spreker ga ik voorlopig niets zeggen, ik zal u zelfs niet vertellen of het een vrouw was of een man. Ik kan u alleen toevertrouwen dat de spreker opgepakt werd nog voor de toespraak ten einde was. Jawel, opgepakt, zoals men doet met sprekers in China en in Rusland, maar dit gebeurde wel hier. De andere aanwezigen, zo zal je je beslist afvragen: zij zullen het toch ook vertellen? Wel, ja, uiteraard zullen ook zij er over vertellen, maar zij zullen ook wel aanvoelen dat ze niet alles mogen zeggen, er zijn mensenlevens mee gemoeid. Eigenlijk is het een beetje komisch dat ik dit moet zeggen want wat is het leven van één mens vergeleken bij... Maar laat ik met de deur in huis vallen, laat ik je vertellen wat de spreker allemaal te zeggen had. Ik zal het hebben over 'hem', zonder uit te sluiten dat het ook een vrouw kon zijn. Je moet begrijpen dat dit het beste is voor iedereen, als er zo weinig mogelijk bekend wordt over het gebeuren zelf, want men zoekt momenteel, ja, men zoekt met massa's politiemensen, men kamt ganse gebieden uit, er staat ook wat op het spel en je zal onmiddellijk begrijpen wat ik bedoel, er hangt bijzonder veel van af, om niet te zeggen alles. Maar laat ik nu vertellen wat de spreker te zeggen had en je zal begrijpen dat dit geen evenementje is. Luister dus goed, ik hoop dat ik het gezegd krijg, ik zal bondig zijn en to the point.


De spreker is een begeesterd iemand, zonder twijfel. Zijn (of haar) verschijning op het podium was innemend, voor ieder van ons, toehoorders. Hij had haast om alles gezegd te krijgen omdat hij ook wel wist dat men hem zou onderbreken en weghalen en dat is dan ook gebeurd. Daarom was hij bondig. Maar ik zal nog bondiger zijn, ik mis immers de kalmte om het allemaal rustig op een rijtje te kunnen zetten. Luister alsjeblieft aandacht, lees dit en onthoud het allemaal en verscheur dan de brief die nu voor je ligt, leg hem in een plas met water totdat de inkt is opgelost. Ja, dat lijkt mij het allerbeste om te doen. Maak er dan een bolletje van, laat het drogen tot het hard is, maak een mik en catapulteer het bolletje recht in de Schelde. Maar lees dit eerst, ik zal geen woord te veel zeggen. De zaken zitten zo.


De spreker prentte ons eerst in, of beter: hij vroeg ons: wat is het probleem vandaag, het grote wereldprobleem? Het antwoord lag voor de hand, uiteraard, het was vandaag weer 38° in de schaduw. De wereld is al een keer vergaan door water en nu dreigt hij te vergaan door vuur, zo zegde hij. Is iedereen het daarmee eens? Sla er de statistieken op na van de afgelopen twintig jaar. De aarde warmt op en hij doet dat veel en veel sneller dan verwacht. En dat is het eerste punt. Een zekerheid. Nog een keer: de aarde warmt op en als dat zo blijft duren, is binnen vijftig jaar alle leven weg. Neen, mijn beste, dit is geen spelletje, dit zijn feiten. En dan sneed hij het tweede punt aan.


Tweede punt, zo zei hij dus: de oorzaak van de opwarming. En ook daarover is iedereen het vandaag eens: broeikaseffect door vervuiling. Onze atmosfeer is een dun vliesje, het rot zit erin, het gaat om zeep. Vervuiling, punt. Dat was het tweede punt. En dan het derde. Zie je, mijn beste: zo rap ging het, maar blijkbaar nog niet rap genoeg. Derde punt dus.


Derde punt: de oorzaak van vervuiling. Ook daarover is iedereen het momenteel definitief eens. Wij vervuilen omdat wij verbruiken en het verbruik is zo gigantisch omdat er zoveel mensen zijn. Als er zoveel mensen blijven, dan zal de vervuiling de opwarming nog dramatischer maken en zijn wij binnen vijftig jaar of nog veel eerder allemaal dood. En nu zal je het al zien aankomen, mijn beste: de wereldbevolking moet naar beneden. Het is niet dat zij naar beneden zou moeten, zie je: zij moet, punt uit. En dan werd het gevaarlijk, de spreker begon zich te haasten, zienderogen. Ongelooflijk dat hij daarbij nog kalm kon blijven, haastig maar kalm was hij. De toehorende massa stond te zweten, druipnat was iedereen, men kon een muis horen lopen, niet alleen de warmte zorgde voor die dingen maar dus ook en vooral wat er gezegd werd. En schrik nu niet, mijn beste. Ik probeer het te zeggen zoals het gezegd werd.


Iedereen heeft het al opgemerkt, de hele wereld rond: er is iets met het coronagebeuren. Neen, geen complottheorieën nu, voor een keer niet. Maar er is iets leugenachtigs aan het coronagebeuren. Eerst zegt men zwart, dan weer wit. Enfin, ik zal die details hier overslaan maar ook over deze zaak is iedereen het eens: wij worden momenteel de wereld rond belogen. Ja, inderdaad, het is allemaal opgezet spel. Maar kijk, hoe kan het ook anders: de toekomst van de wereld staat op het spel, zo geloven zij althans: het al dan niet voortduren van het leven op aarde. Blijf alsjeblieft ernstig nu en volg de stappen van de redenering, we zijn er haast.


Een groep geleerden, zal ik maar zeggen, en mensen met macht, hebben een strategie uitgewerkt om het tij te keren. Ja, iemand heeft uit de biecht geklapt, daarover straks misschien meer. Je kan het al raden: de wereldbevolking moet omlaag, van 7 miljard naar 700 miljoen. Naar één tiende van het huidige aantal dus. De vraag luidt echter: hoe doe je dat? Begrijp je? Maar ze doen het en ze weten dat er een kans op slagen is... op voorwaarde dat het plan niet lekt. Je weet toch ook, als men eerst het plan onder het volk brengt, dan volgen gepalaver, discussies, voor- en tegenstanders, democratische stemmingen... en het strandt! Het lukt nooit! Dus de eerste regel, begrijp je, is: strikt geheim! Maar goed, het plan: ik vertel het zo kort mogelijk.


Men wil dus de mensen onvruchtbaar maken. Je weet, dit is niet het eerste infertilisatieprogramma in de geschiedenis. Ik ga ze hier niet opsommen, ik heb immers haast, maar wat ik nog zeggen moet: in het verleden, het was allemaal geklungel. Deze keer willen zij het goed doen. Iedereen moet een inspuiting krijgen. Met middelen die onvruchtbaar maken, inderdaad. Niet iedereen, uiteraard, maar bijna iedereen, enfin, dat is een onderwerp apart, soit. En dan dus die vraag: hoe speelt men dat klaar, begrijp je? Hoe krijg je de ganse wereldbevolking zo ver dat geen mens zich niet wil laten inspuiten?


De rest hoef ik al niet meer te vertellen, mijn beste: vandaar het vaccin. Het zo fel begeerde vaccin. En wat heeft men allemaal al niet afgelogen om het vaccin zo fel begeerd te maken, begrijp je. Ongelooflijk toch, dat men iedereen zo ver gekregen heeft, niet? Pure massapsychologie. Maar het zal werken. Men moet nu haast maken, natuurlijk. Het vaccin vinden vooraleer de zaak helemaal lekt. Eerlijk gezegd geloof ik niet dat de lek veel invloed zal hebben. Miljarden mensen hebben tientallen eeuwen lang de gekste dingen geloofd. 


Zo, nu weet je het. Hou je goed, mijn beste. Doe de groeten en misschien tot later.


O.V.T.


(J.B., 10 augustus 2020)



           

           


09-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Corona of de privatisering van het laatste natuurlijke gemeengoed



Corona of de privatisering van het laatste natuurlijke gemeengoed


"Spendeer uw geld niet aan de lotto want de kans dat gij het groot lot wint, is even groot als de kans dat hier een ooievaar overvliegt die in de vlucht zijn behoefte doet in die fles daar in de tuin." Het zijn de wijze woorden van mijn grootvader en tot onbegrip van de buren heeft voor zover mij bekend niemand van zijn kinderen of kleinkinderen ooit op de lotto gespeeld. Mijn grootvader stamde uit een oorlogstijdperk vol ontzaglijk leed en alsof het een troost was van de Heer, genieten wie lijden ook de bijwerking van de wijsheid en op die manier deed mijn grootvader ook enkele voorspellingen waarvan alras één bewaarheid werd: "Ikzelf zal het misschien niet meer meemaken", zo waarschuwde hij, "maar er komt gewis een tijd dat men water zal verkopen."


Iedereen woont ergens en kan op zijn grond een put boren, die stroomt vanzelf vol water, met een emmer aan een zeel of met een pomp haalt men het naar hartenlust naar boven. Vele duizenden jaren lang was dat een vanzelfsprekendheid en alleen wijsheid kon bevroeden dat dit niet eeuwig duren zou. Het betrof de vrees beroofd te worden en dan nog door soortgenoten, want het mag eindelijk worden gezegd, de tijd daartoe is rijp: privatisering is regelrechte diefstal en het recht op privaatbezit is de legalisering van diefstal, de wettelijke bescherming van rovers en van misdaad zonder meer.


Ooit kon de mens vrij jagen, het bos was gemeengoed; hij leefde van de pluk van bessen, fruit en granen in het wild. Maar wild bestaat niet meer: de domesticatie heeft van wilde beesten vee gemaakt dat wordt gefokt op stallen en evenzo worden voortaan planten op privégronden gekweekt. Van zowel dieren als van planten wordt het genetisch materiaal bewerkt tot nieuwe niet-natuurlijke vormen: de natuurlijke verdwijnen; de artificiële zijn gepatenteerd, wat wil zeggen dat zij voortaan het bezit van iemand zijn en dus ontoegankelijk voor wie er niet voor betalen.


Niemand kan nog zomaar een huisje bouwen ergens aan de rand van een bos en verder met rust gelaten worden. Niemand mag nog jagen, plukken of vissen. Ook naar water boren om zijn dorst te lessen is verboden en verse lucht is nog slechts voorradig voor wie in staat zijn om daar veel geld voor neer te tellen: armen wonen in sloppenwijken langs autosnelwegen. Ook de rivieren waar wij in hete zomers zwempartijen hielden, zijn voortaan verboden terrein, alsook de meren en de poelen, zelfs de zee wordt opgeëist door burgemeesters die in honderdduizenden jaren oude duinen die zij de hunne achten, hun rijke vriendjes huisvesten die vaak fortuin hebben gemaakt met de gewetenloze productie van nooit meer wegwerkbare afvalbergen.


Een stukje grond om te wonen; water om de dorst te lessen; wild, vissen en bessen om de honger te stillen en zelfs een partner om een gezin mee te stichten: niets van dat alles is nog gratis want het werd allemaal ontheiligd, in beslag genomen, in bezit genomen door lieden die zichzelf boven de goede en vrijgevige godheid hebben geplaatst maar die noch goden zijn, noch mensen doch demonen.


Gods natuurlijke schepping wordt afgewezen door het hoofdpersonage van Goethe's Faust en door hem ingepalmd met de methode van de afpersing: wie niet betalen, komen niet aan bod. Het inerte geld neemt prompt de plaats in van het zaad van wie het de vruchtbaarheid benijdt, de banken doen zich voor als akkers, onwetenden als bezitters van waarheid, criminelen als bronnen van goedheid en schijnartiesten trachten de goddelijke schoonheid van de natuur in hun schaduw te stellen door voor hun creaties gigantische sommen te eisen. Het paradijs heeft plaatsgemaakt voor een afzichtelijke kermis. En vandaag wordt godbetert ook nog eens onze gezondheid in beslag genomen.


We beseffen niet dat we iets bezitten tot op het ogenblik dat het ons wordt ontnomen. Gezondheid was altijd al een zo vanzelfsprekend goed dat er zelfs geen woord had voor bestaan als er geen ziekten opdoken. Met de oude dag en zijn kwalen maken alleen de gelukkigen onder ons kennis en zieke mensen zijn veeleer de uitzondering dan de regel maar sinds kort is gezondheid niet langer een goed dat men kan verliezen: sinds kort is gezondheid een goed dat niemand bezit tenzij hij en zij het eerst kopen.


De minderheid van wijzen hebben het ooit voorspeld: als men vergiften gaat aanwenden om ziekten te bestrijden, hetzij bij planten, dieren of mensen, belandt men algauw in een toestand waar men niet langer zonder die vergiften verder kan. Insecticiden, bestrijders van schimmels, bacteriën en virussen en medicamenten allerlei: zij verzwakken de natuurlijke afweer en maken zichzelf onmisbaar zoals de wandelstok dat doet en alle andere gemaksartikelen, moordende genotsmiddelen en drugs. De bewering dat de mens zijn brood moet verdienen in het zweet van zijn aanschijn is geen waarheid omdat hij in de bijbel staat en om die reden is hij evenmin een geloofsartikel: de ondervinding zelf heeft de waarde van het gezegde hard gemaakt en niet geheel vruchteloos werd om die reden de spreuk dat men niet moet lopen doch op tijd vertrekken ,vervangen door het geloof dat beweging even noodzakelijk is als brood en werd het ideaal van de geslaagde burger gewijzigd van de dure sigaren rokende dikkerd in zijn fauteuil naar de magere werkmens.


Medicamenten zijn beslist een heil als zij correct worden aangewend, trouwens evenals ons dagelijks voedsel dat dodelijk wordt eenmaal we er teveel tot ons van nemen: de oude regel van de juiste middelmaat blijft gelden, het tomeloze vooruitgangsgeloof ten spijt. Vandaag dienen medicijnen zich niet langer aan als een noodzakelijk kwaad maar zij dringen zich op als een onmisbaar goed: pas als men ze inneemt, kan men gezond zijn - zo willen zij ons laten geloven. Alsof zij de gezondheid zelf in pacht hadden. En zo gaan zij met hun leugens uiteraard dezelfde toer op als de religie van weleer en dat is de preventieve toer: het voorkomen van het kwaad, waarvoor men uiteraard eerst bevreesd gemaakt moet worden, zoals men bevreesd was voor de hel, door de consumptie van onder meer vaccins, en dat alles in het kleedje van de volksgezondheid, zodat niemand zich eraan onttrekken kan zoals dat ook het geval was met de dienstplicht of de bereidheid om soortgenoten te doden voor het welzijn van het eigen volk - de gewetensbezwaarden avant-la-lettre waren verraders en kregen de dood met de kogel.


Niemand zal betwisten dat de heelkunde een gift is uit de hemel, tenminste zolang zij heelkunde blijft, wat wil zeggen: de kunde en de kunst om te genezen. Sinds enkele decennia kennen wij de waarschuwing van cultuurfilosoof Ivan Illich met betrekking tot de ziekmakende werking van de heelkunde. Het is andermaal de wandelstok die zich onmisbaar maakt en die er op deze bedrieglijke manier voor zorgt dat zijn fabrikant zich niet met een doordeweekse Toyota Corolla moet verplaatsen. Of hoe het kapitalisme er andermaal voor zorgt dat de gezondheid van de mensheid wordt opgeofferd aan de sociale status van een handvol superrijken.


(J.B., 9 augustus 2020)

           


08-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Corona en de Autarkie


Corona en de Autarkie


Voor wie de benen het laten afweten kan een stok een dankbare knecht zijn maar wie er omwille van een modegril een wandelstok op nahouden, kunnen zichzelf ernstige schade toebrengen: ter hoogte van het bekken en het dijbeen zit een spier die naar de wandelstok genoemd werd, precies omdat zij afsterft van zodra men met een stok gaat lopen en zo maakt de stok zichzelf onmisbaar ten koste van de eigen mobiliteit - de autarkie inzake onze beweeglijkheid.


De autarkeia was een oud-Grieks ideaal van (vooral economische maar ook persoonlijke) zelfvoorziening, zelfbedruiping of onafhankelijkheid - een ideaal dat in de huidige uiterst interdependente wereld al te gauw wordt aan de kant geschoven als een asociaal symptoom dat vaker het programma kleurt van nationalisten en fascisten zoals Nazi-Duitsland en Noord-Korea maar ook dat van allerlei sektarische gemeenschappen en wel vanuit hun paranoia jegens een al dan niet vermeende boze buitenwereld. Maar de kritiek op het streven naar autarkie krijgt wel een aardige deuk in het licht van het fundament van de huidige wereldeconomie omdat die vrijwel onverbiddelijk stoelt op autarkie en wel in het stringente beginsel van het privébezit dat de integrale rechtsstaat met zijn specifieke wetten en culturele verworvenheden schraagt: een overdreven op zichzelf bestaan is uit den boze maar een principiële afwijzing van elk streven naar zelfstandigheid is ronduit hypocriet en daarom onhoudbaar. Persoonlijke onafhankelijkheid is een te prijzen goed in een wereld waarin, als puntje bij paaltje komt, het recht van de sterkste nog altijd de lakens uitdeelt en daarvan konden de zielen van de vijfduizend door corona omgekomen oudjes uit de OCMW-rusthuizen wel meespreken. Men moet geen wandelstok begeren zolang men nog goed te been is, ook al lopen buren met zo'n stok te paraderen, ook al is hij in de mode of wordt hij door zorgverstrekkers de hemel in geprezen: hulp is mooi maar gewis en zeker is zelfstandigheid nog beter.


Een perversie in de huidige cultuur bestaat erin dat mensen systematisch tot klant worden gemaakt (lees: zij worden uitgebuit) onder het mom van tegemoetkoming en hulp. Op die manier verkoopt men niet alleen trapliften maar ook auto's, elektrische tandenborstels, automatische rolluiken en huishoudhulpjes allerlei. Men staart zich blind op het aangeprezen gemak dat deze spullen brengen maar eenmaal men met die ondingen opgezadeld zit en men er afhankelijk is van geworden, sterven geheel ongemerkt doch in sneltempo de spieren af die tot dan toe het werk verrichtten dat die moderne spullen overnamen. Soms resulteert het handeltje in banale toestanden, zoals bij mijn buurman die zich elke ochtend per auto naar de gym begeeft waar hij een uur lang op een gesofisticeerde hometrainer rijdt om de schade die zijn auto aan zijn spieren toebrengt, te compenseren.


Doch niet alleen fysieke wandelstokken schaden de gezondheid, er zijn ook steeds meer opdringerige mentale ondersteuningen en boodschappers die proberen om de werking van de eigen geest lam te leggen en prompt zijn plaats in te nemen. Zoals wij allen weten, wordt het geheugen lui gemaakt door smartphones die een seintje geven als het 'tijd' is; de online-calculator doodt onverbiddelijk het vermogen tot hoofdrekenen; simpele redeneringen en elementaire logica worden door allerlei applicaties met artificiële intelligentie overgenomen maar ook het morele oordeel, het geweten en het vermogen om gevaren in te schatten, veiligheid te kunnen garanderen en goed en kwaad te kunnen onderscheiden, verdwijnt gestaag onder de invloed van een troep zich van alle kanten en om de haverklap opdringende regels, normen, stijlen, modes en kortstondige en om de haverklap veranderende wetten.


Met die laatste chaos aan mentale bezetting heeft de mensheid in de afgelopen maanden wereldwijd uitgebreid kennis kunnen maken. De hele heisa rond een ordinaire griep heeft niet alleen een wereldtentoonstelling ingeluid met als hoofdattractie de arrogantie van de politieke en de medische mallemolen maar tevens heeft zij middels het venijnige systeem van onrechtmatige beboeting aan de kritische burger de reflex onttrokken om te reageren tegen het zich opdringen van de perverse plicht om tegen de heilige geest te zondigen. Van de nieuwe generatie zullen weinig mensen het nog weten, maar volgens het geloof dat hier vroeger heerste, is er één zonde die niet kan vergeven worden en dat is de zonde tegen de heilige geest. Die zonde bestaat erin dat men tegen beter weten in de waarheid geweld aandoet.


Zoals elke zonde wordt ook deze bestraft en wel evenredig met haar ernst: wie bezwijken voor de met heuse sancties afgedwongen plicht om tegen 'zwart', 'wit' te gaan zeggen, verliezen alras het eigen oordeels- en beslissingsvermogen en daarmee ook de eigen autarkie en identiteit. Wie afzien van het verzet tegen opgedrongen leugens omwille van de last, zullen binnen de kortste keren een heel andere last moeten torsen en wel een last die onomkeerbaar blijkt: de last bestuurd te worden door onbekende derden die anonieme automaten blijken en die hun gang gaan net zoals virussen dat doen, die namelijk de cellen van het lichaam van hun gastheer naar binnen dringen om daar vervolgens het celbrein te vernietigen en door het hunne te vervangen. En opnieuw resoneert hier de slotzin uit De woorden en de dingen van de Franse filosoof Michel Foucault: "... want dan kunnen wij er wel zeker van zijn dat de mens zal verdwijnen, zoals een gelaat van zand bij de grens der zee".


(J.B., 8 augustus 2020)

           




Foto

Foto


Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Kerststal 2021

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Zo zweeft de wereld

Van ruilmiddel tot god




Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto



Foto

Foto

Foto

Foto

Koningin Elisabethwedstrijd
 2013
voor Piano:
http://www.cmireb.be/nl/ 


Foto

 

http://fieldliberation.wordpress.com/ 
http://threerottenpotatoes.wordpress.com/news/ 

Strijders voor eerlijke landbouw worden gecriminaliseerd terwijl aan het licht komt dat genetisch gemanipuleerde gewassen een gevaarlijk virus bevatten - zie:

http://naturalsociety.com/safety-group-blows-lid-on-secret-virus-hidden-in-gmo-crops/ 





Foto

Foto

Foto

Foto

Inhoud blog
  • Mijn oude grootmoeder (J.B., 2011)
  • https://koninginelisabethwedstrijd.be/nl/wedstrijden-details-multimedia/activiteiten/piano-2025/
  • Over de dood - Aflevering 7.
  • Over de dood - Aflevering 6.
  • Wij waren (muziekvideo)
  • Meilied
  • Over de dood - Aflevering 5.
  • Over de dood - Aflevering 4.
  • Over de dood - Aflevering 3.
  • Over de dood - Aflevering 2.
  • Over de dood
  • Dovemansgesprekken - Aflevering 2.
  • Dovemansgesprekken
  • De leer van Augustinus - Aflevering 6.
  • De leer van Augustinus - Aflevering 5.
  • De tijd
  • De leer van Augustinus - Aflevering 4.
  • De leer van Augustinus - Aflevering 3.
  • José Mujica en Leo XIV
  • De leer van Augustinus - Aflevering 2.
  • De leer van Augustinus - Aflevering 1.
  • Over de illusie van kennis - Aflevering 3
  • Over de illusie van kennis - Aflevering 2
  • Over de illusie van kennis
  • Werkplekken Leo 14
  • De pausverkiezing en de kippen zonder kop
  • https://queenelisabethcompetition.be/en/competitions-details-watch-listen/events/piano-2025/
  • https://koninginelisabethwedstrijd.be/nl/nieuws/volg-pianowedstrijd-vanaf-eerste-ronde-live/
  • competitie
  • Macht en geweld
  • Herdenking: 12 jaar na de milieuramp van 4 mei 2013
  • Struisvogelpolitiek in Wetteren (d.d. mei 2013)
  • sv bespr pdf
  • Blasfemie
  • De gevaarlijke kerk - Aflevering 6
  • De gevaarlijke kerk - Aflevering 5
  • kruithof neoliberalisme synthese jb
  • De gevaarlijke kerk - Aflevering 4
  • De gevaarlijke kerk - Aflevering 3
  • Shostakovich: Strijkkwartetten en Pianokwintet
  • De gevaarlijke kerk - Aflevering 2
  • De gevaarlijke kerk
  • De mot in het geloof - Aflevering 6. Martelaarschap en hypocrisie
  • De mot in het geloof - Aflevering 5. Costica Bradatan over sterven voor een idee1 (vervolg 2)
  • De mot in het geloof - Aflevering 4. Costica Bradatan over sterven voor een idee1 (vervolg 1)
  • De mot in het geloof - Aflevering 3. Costica Bradatan over sterven voor een idee
  • De mot in het geloof - Aflevering 2.
  • De mot in het geloof
  • De alerte lezer: het schrikkeljaar van Stijn Streuvels
  • De aanbidding der wijzen, c.1455 (eiken paneel) (The Adoration of the Magi, c.1455 (oak panel)) Rogier van der Weyden
  • Mattheuspassie Bach
  • Audio-visuele installatie "Harvest Bell" (Dirk D'Hulster)
  • Trump en Harvard
  • Hedendaagse kunst: Dirk D'Hulster: De geboorte van de oorlog
  • Audio-visuele installatie
  • Cryptofascisme
  • Verschijnt binnenkort-
  • De transformatie van de wereld
  • Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 9: Het propagandamodel en zijn vijf filters (vervolg 2 en slotwoord)
  • Over de leugenfabriek van de demon van het geld Aflevering 8: Het propagandamodel en zijn vijf filters (vervolg: de derde filter)
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 7: Het propagandamodel en zijn vijf filters
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 6: Het voorwoord van de auteurs
  • MANUFACTURING CONSENT vandaag in de praktijk:
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld Aflevering 5: Actualisering van de casestudies (vervolg)
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 4: Actualisering van de casestudies
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 3: Actualisering van het propagandamodel
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 2: Inleiding (vervolg)
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 1: Inleiding
  • Een synthese van: Noam Chomsky & Edward Herman:
  • Sergej Prokofieff, Symfonie nr. 5 ('Oorlogssymfonie')
  • Gounod, Faust, soldats
  • Gounod: Faust - Le veau d'or
  • Jaap Kruithof, Het neoliberalisme, achterflap
  • Jaap Kruithof: Het neoliberalisme
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 18: Strategie
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 17: Orde
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 Aflevering 16: Ideologie en ethiek
  • Jaap Kruithof, citaat
  • Jaap Kruithof
  • Jaap Kruithof: Het neoliberalisme
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 15: Televisie
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 14: Entertainment
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 13: Individualisme
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 12: Veiligheid
  • Requiem for the American Dream with Noam Chomsky
  • Tempus fugit (duo Menguy-Le Pennec)
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 - Aflevering 11: Deportatie, apartheid of pluralisme
  • psychiaters betuigen spijt voor 'ziekte'-stempel op homoseksualiteit en transgenderisme
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 10: Het fort Europa, apartheid en fascisme
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 9: Nationalisme
  • Spielt auf nun zum Tanz! (Andermaal Van Togenbirger)
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 8: De nieuwe politieke cultuur
  • Jaap Kruithof--
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 7: Democratie
  • Kruithof, Jaap -
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 6: De jungle versus de overheid
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 5: Privatisering
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 - Aflevering 4: De economische dictatuur
  • Het lezen waard:
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 3: Politieke en maatschappelijke veranderingen
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 2: Een veranderende economie
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 - Aflevering 1: De opmars van het kapitalisme
  • “Wie zijn leven prijsgeeft, zal het behouden” - Deel 3: Het alternatief is de muur
  • “Wie zijn leven prijsgeeft, zal het behouden” - Deel 2: “Wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen”
  • Satyagraha
  • De wet, zijn letter en zijn geest
  • Het lezen waard: DWM, lezersbrief van S. De Meulder
  • “Wie zijn leven prijsgeeft, zal het behouden”
  • “Vrijwillige legerdienst”!?
  • De fraude en de dood - Een gesprek met Omsk Van Togenbirger
  • "Kom op tegen fraude"
  • De waarden van de windhaan
  • Oorlogavond
  • Kaos
  • Kaos ( Paolo Taviani & Vittorio Taviani, 1984) Vose 1
  • Superbia - Over een nog helemaal niet in kaart gebracht probleem
  • Het nieuwe verhaal
  • George Orwell
  • Homeros: Odysseus (film 1997)
  • Sisyphus en Simone Weil
  • De mythe van Sisyphus van Albert Camus
  • Over wolven en schapen
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 11. Over het lot van activisten
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 10. Mensenrechtenactivisme, een bedreiging voor de gevestigde orde
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 9: De dwingende conclusie
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 8: De arts, zijn Orde en de WHO
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 7: Een vurig protest tegen de omerta
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 6: Een ontmaskering van het totalitarisme
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 5: Over heldenmoed
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 4
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 3
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 2
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte)
  • Schuldig verzuim 1
  • Het psychisch vacuüm - Aflevering 2. Intermezzo
  • Het psychisch vacuüm - Aflevering 1. De wereldoorlog, de kwantumtheorie en het Mystieke Lam
  • De splijtzwam en het schip der dwazen
  • God en de oorlog
  • Het fascisme, gisteren en vandaag
  • https://www.hln.be/buitenland/kijk-maga-granny-weigert-trumps-gratie-voor-bestorming-capitool-we-zijn-die-dag-in-de-fout-gegaan~a032fdd8/
  • https://www.hln.be/buitenland/een-dag-na-trumps-inauguratie-beloven-rusland-en-china-relaties-naar-hoger-niveau-te-tillen~a9450138/
  • https://www.hln.be/buitenland/achttien-staten-vechten-trumps-afschaffing-van-geboorterecht-aan-hij-kan-grondwet-niet-zomaar-aan-de-kant-schuiven~aca34aac/
  • https://www.hln.be/buitenland/kijk-bisschop-haalt-uit-naar-trump-tijdens-dienst-en-het-staat-nieuwe-president-duidelijk-niet-aan~a3e91958/
  • Executies
  • Een gigantische opstand in het verschiet?
  • Democratie en immoraliteit
  • Ongewenste mensen
  • p p5
  • Niet Trump komt aan de macht maar Mammon
  • Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 5.
  • Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 4.
  • Trump
  • Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 3.
  • Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 2.
  • Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 1.
  • Pieter Brueghel de Oude, De parabel van de blinden (1568)
  • De mens en zijn maskers
  • Informatie en Big Brother
  • Sibelius Vioolconcerto
  • Over het lot van de mens - 21. 28 december
  • Over het lot van de mens - 20. Opstand
  • Over het lot van de mens - 19. Het lot, het doel en de onbestemdheid
  • Over het lot van de mens - 18. De waarheid in pacht hebben
  • Het ingebeelde universum (Ludo Noens)
  • Moreels
  • Over het lot van de mens - paragraaf 17 (12)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 16 (11)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 15 (10)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 14 (9)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 13 (8)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 12 (7)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 11 (6)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 10 (5)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 9 (4)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 8 (3)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 7 (2)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 6 (1)
  • Krieg und Leichen
  • Over het lot van de mens - paragraaf 5
  • Over het lot van de mens - paragraaf 4
  • http://www.dirkdhulster.org/
  • Over het lot van de mens - paragraaf 3
  • Over het lot van de mens - paragraaf 2
  • Over het lot van de mens - paragraaf 1
  • LGBTQIA+, geen minderheid?
  • Euthanasie, sedatie en menswaardigheid
  • Pijnstillers
  • De hergeboorte van de kwakzalverij
  • Hoog in een kuuroord
  • De zwarte paus - Zo werkt extreemrechts (artikel d.d. 8 juni 2020)
  • En liegt de laatste paus dan niet? (een artikel d.d. 29 juli 2013)
  • Fundeert het katholicisme onze beschaving? (10-22 november 2019)
  • Wereldbeeld en diagnose
  • jp c f m
  • dein Geld-
  • Verkapte euthanasie
  • Tijdelijkheid
  • Oh dichosa ventura
  • De 'goede moord'
  • Jan Vingerhoets: Het smeulende gevaar van de nieuwe censuurwet:

    Archief per week
  • 26/05-01/06 2025
  • 19/05-25/05 2025
  • 12/05-18/05 2025
  • 05/05-11/05 2025
  • 28/04-04/05 2025
  • 21/04-27/04 2025
  • 14/04-20/04 2025
  • 07/04-13/04 2025
  • 31/03-06/04 2025
  • 24/03-30/03 2025
  • 17/03-23/03 2025
  • 10/03-16/03 2025
  • 03/03-09/03 2025
  • 24/02-02/03 2025
  • 17/02-23/02 2025
  • 10/02-16/02 2025
  • 03/02-09/02 2025
  • 27/01-02/02 2025
  • 20/01-26/01 2025
  • 13/01-19/01 2025
  • 06/01-12/01 2025
  • 30/12-05/01 2025
  • 23/12-29/12 2024
  • 16/12-22/12 2024
  • 09/12-15/12 2024
  • 02/12-08/12 2024
  • 11/11-17/11 2024
  • 21/10-27/10 2024
  • 14/10-20/10 2024
  • 07/10-13/10 2024
  • 23/09-29/09 2024
  • 09/09-15/09 2024
  • 26/08-01/09 2024
  • 12/08-18/08 2024
  • 05/08-11/08 2024
  • 29/07-04/08 2024
  • 22/07-28/07 2024
  • 15/07-21/07 2024
  • 08/07-14/07 2024
  • 01/07-07/07 2024
  • 24/06-30/06 2024
  • 17/06-23/06 2024
  • 10/06-16/06 2024
  • 03/06-09/06 2024
  • 27/05-02/06 2024
  • 20/05-26/05 2024
  • 13/05-19/05 2024
  • 06/05-12/05 2024
  • 29/04-05/05 2024
  • 22/04-28/04 2024
  • 15/04-21/04 2024
  • 08/04-14/04 2024
  • 01/04-07/04 2024
  • 25/03-31/03 2024
  • 18/03-24/03 2024
  • 11/03-17/03 2024
  • 04/03-10/03 2024
  • 26/02-03/03 2024
  • 19/02-25/02 2024
  • 12/02-18/02 2024
  • 05/02-11/02 2024
  • 29/01-04/02 2024
  • 22/01-28/01 2024
  • 15/01-21/01 2024
  • 08/01-14/01 2024
  • 01/01-07/01 2024
  • 25/12-31/12 2023
  • 18/12-24/12 2023
  • 11/12-17/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 06/11-12/11 2023
  • 30/10-05/11 2023
  • 23/10-29/10 2023
  • 16/10-22/10 2023
  • 09/10-15/10 2023
  • 02/10-08/10 2023
  • 25/09-01/10 2023
  • 18/09-24/09 2023
  • 11/09-17/09 2023
  • 04/09-10/09 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 21/08-27/08 2023
  • 14/08-20/08 2023
  • 07/08-13/08 2023
  • 31/07-06/08 2023
  • 24/07-30/07 2023
  • 17/07-23/07 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 03/07-09/07 2023
  • 26/06-02/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 05/06-11/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 22/05-28/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 17/04-23/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 03/04-09/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 27/02-05/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 30/01-05/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 16/01-22/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 02/01-08/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 19/12-25/12 2022
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 21/11-27/11 2022
  • 14/11-20/11 2022
  • 07/11-13/11 2022
  • 31/10-06/11 2022
  • 24/10-30/10 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 10/10-16/10 2022
  • 03/10-09/10 2022
  • 26/09-02/10 2022
  • 19/09-25/09 2022
  • 12/09-18/09 2022
  • 05/09-11/09 2022
  • 29/08-04/09 2022
  • 15/08-21/08 2022
  • 08/08-14/08 2022
  • 01/08-07/08 2022
  • 25/07-31/07 2022
  • 18/07-24/07 2022
  • 11/07-17/07 2022
  • 04/07-10/07 2022
  • 27/06-03/07 2022
  • 20/06-26/06 2022
  • 13/06-19/06 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 30/05-05/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 25/04-01/05 2022
  • 18/04-24/04 2022
  • 11/04-17/04 2022
  • 04/04-10/04 2022
  • 28/03-03/04 2022
  • 21/03-27/03 2022
  • 14/03-20/03 2022
  • 07/03-13/03 2022
  • 28/02-06/03 2022
  • 21/02-27/02 2022
  • 14/02-20/02 2022
  • 07/02-13/02 2022
  • 31/01-06/02 2022
  • 24/01-30/01 2022
  • 17/01-23/01 2022
  • 10/01-16/01 2022
  • 03/01-09/01 2022
  • 26/12-01/01 2023
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 06/12-12/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 22/11-28/11 2021
  • 15/11-21/11 2021
  • 08/11-14/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 25/10-31/10 2021
  • 18/10-24/10 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 20/09-26/09 2021
  • 13/09-19/09 2021
  • 06/09-12/09 2021
  • 30/08-05/09 2021
  • 23/08-29/08 2021
  • 16/08-22/08 2021
  • 09/08-15/08 2021
  • 02/08-08/08 2021
  • 26/07-01/08 2021
  • 05/07-11/07 2021
  • 28/06-04/07 2021
  • 21/06-27/06 2021
  • 14/06-20/06 2021
  • 07/06-13/06 2021
  • 31/05-06/06 2021
  • 24/05-30/05 2021
  • 17/05-23/05 2021
  • 10/05-16/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 19/04-25/04 2021
  • 12/04-18/04 2021
  • 05/04-11/04 2021
  • 29/03-04/04 2021
  • 22/03-28/03 2021
  • 15/03-21/03 2021
  • 08/03-14/03 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 15/02-21/02 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 25/01-31/01 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 11/01-17/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 21/12-27/12 2020
  • 14/12-20/12 2020
  • 07/12-13/12 2020
  • 30/11-06/12 2020
  • 23/11-29/11 2020
  • 16/11-22/11 2020
  • 09/11-15/11 2020
  • 02/11-08/11 2020
  • 26/10-01/11 2020
  • 19/10-25/10 2020
  • 12/10-18/10 2020
  • 05/10-11/10 2020
  • 28/09-04/10 2020
  • 21/09-27/09 2020
  • 14/09-20/09 2020
  • 07/09-13/09 2020
  • 31/08-06/09 2020
  • 24/08-30/08 2020
  • 17/08-23/08 2020
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 27/07-02/08 2020
  • 20/07-26/07 2020
  • 13/07-19/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 29/06-05/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 08/06-14/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 11/05-17/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 13/04-19/04 2020
  • 06/04-12/04 2020
  • 30/03-05/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 09/12-15/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 08/04-14/04 2019
  • 01/04-07/04 2019
  • 25/03-31/03 2019
  • 18/03-24/03 2019
  • 11/03-17/03 2019
  • 04/03-10/03 2019
  • 25/02-03/03 2019
  • 18/02-24/02 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 04/02-10/02 2019
  • 21/01-27/01 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 07/05-13/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 29/01-04/02 2018
  • 22/01-28/01 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 17/07-23/07 2017
  • 10/07-16/07 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 22/05-28/05 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 22/08-28/08 2016
  • 15/08-21/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 08/02-14/02 2016
  • 01/02-07/02 2016
  • 25/01-31/01 2016
  • 18/01-24/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2021
  • 21/12-27/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 31/08-06/09 2015
  • 24/08-30/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 23/03-29/03 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 15/12-21/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 21/04-27/04 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 31/12-06/01 2013
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 26/08-01/09 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 17/06-23/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 20/08-26/08 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 30/01-05/02 2012
  • 23/01-29/01 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 28/03-03/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 07/02-13/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 06/04-12/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 16/03-22/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 02/03-08/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 16/02-22/02 2009
  • 09/02-15/02 2009
  • 26/01-01/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 15/12-21/12 2008
  • 08/12-14/12 2008
  • 01/12-07/12 2008
  • 20/10-26/10 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 29/09-05/10 2008
  • 25/08-31/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 02/06-08/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 19/05-25/05 2008
  • 12/05-18/05 2008
  • 05/05-11/05 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 18/02-24/02 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 28/01-03/02 2008
  • 24/12-30/12 2007
  • 10/12-16/12 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 20/08-26/08 2007
  • 06/08-12/08 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 02/07-08/07 2007
  • 11/06-17/06 2007
  • 07/05-13/05 2007
  • 30/04-06/05 2007
  • 23/04-29/04 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 09/04-15/04 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007
  • 19/02-25/02 2007
  • 22/01-28/01 2007
  • 11/12-17/12 2006
  • 20/11-26/11 2006
  • 13/11-19/11 2006
  • 30/10-05/11 2006
  • 25/09-01/10 2006
  • 11/09-17/09 2006
  • 04/09-10/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 31/07-06/08 2006
  • 17/07-23/07 2006
  • 10/07-16/07 2006
  • 26/06-02/07 2006
  • 19/06-25/06 2006
  • 12/06-18/06 2006
  • 05/06-11/06 2006
  • 29/05-04/06 2006
  • 22/05-28/05 2006
  • 26/09-02/10 2005
  • 27/11-03/12 2000
  • 06/11-12/11 2000
  • 25/09-01/10 2000
  • 29/05-04/06 2000
  • 22/05-28/05 2000
  • 24/04-30/04 2000
  • 31/01-06/02 2000
  • 25/10-31/10 1999
  • 28/02-06/03 1994
  • 19/03-25/03 1990
  • 12/03-18/03 1990
  • 05/02-11/02 1990
  • 30/04-06/05 1984
  • 02/04-08/04 1984
  • 12/03-18/03 1984
  • 21/09-27/09 1981
  • 29/06-05/07 1981
  • 30/03-05/04 1981
  • 02/02-08/02 1981
  • 08/12-14/12 1980
  • 24/11-30/11 1980
  • 17/11-23/11 1980
  • 10/11-16/11 1980
  • 03/11-09/11 1980
  • 08/09-14/09 1980
  • 19/05-25/05 1980
  • 10/03-16/03 1980
  • 18/02-24/02 1980
  • 04/02-10/02 1980
  • 28/01-03/02 1980
  • 10/12-16/12 1979
  • 19/11-25/11 1979
  • 15/10-21/10 1979
  • 17/09-23/09 1979
  • 06/08-12/08 1979
  • 12/03-18/03 1979
  • 27/02-05/03 1978
  • 06/02-12/02 1978
  • 30/01-05/02 1978
  • 25/12-31/12 1978
  • 12/12-18/12 1977
  • 05/12-11/12 1977
  • 03/10-09/10 1977
  • 30/05-05/06 1977
  • 02/05-08/05 1977
  • 14/02-20/02 1977
  • 15/11-21/11 1976
  • 12/01-18/01 1976
  • 08/12-14/12 1975
  • 10/11-16/11 1975
  • 07/07-13/07 1975

    Foto

    Boeken van dezelfde auteur.
    Om een boek te lezen, klik op de prent van de flap.

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Beluister hedendaagse klassieke muziek van dezelfde auteur: klik op de prent van de weblog hieronder.


    Foto

    Boeken van dezelfde auteur.
    Om een boek te lezen, klik op de prent van de flap.

    Foto

    Foto


    EN FRANCAIS:
    Foto
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Beluister hedendaagse klassieke muziek van dezelfde auteur: klik op de prent van de weblog hieronder.


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per jaar
  • 2025
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2000
  • 1999
  • 1994
  • 1990
  • 1984
  • 1981
  • 1980
  • 1979
  • 1978
  • 1977
  • 1976
  • 1975





    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs