Alle rechten voorbehouden Een variant van deze blog is te vinden op seniorennet op het volgende adres: http://blog.seniorennet.be/tisallemaiet/
29-03-2020
De nieuwe pest (vervolg 24): Het schijngevecht met de dood
De
nieuwe pest (vervolg 24):
Het
schijngevecht met de dood
Het
probleem van de pandemie gaat gepaard met een paradox die het begrip
daarvan lelijk parten speelt. De pandemie ontleent haar ernst
namelijk aan de combinatie van twee incommensurabele entiteiten:
enerzijds is er de ernst van de realiteit van de dood en anderzijds
is er de ernst inzake de grote hoeveelheid mensen die erdoor
getroffen worden en die twee gegevens zijn onvergelijkbaar omdat ze
zich elk in een andere wereld bevinden.
Spreekt
men over de 'objectieve' wereld van de bijna acht miljard mensen, dan
heeft men daarin te maken met slechts een schaduw van de dood: de
dood treedt er slechts op als de man met de zeis die tekeer gaat in
de massa en die een aantal mensen wegmaait; de dood lijkt minder erg
als de mensen oud worden, niet door ziekte omkomen of niet massaal
sneuvelen en hij lijkt erger als de pest uitbreekt en de mensen
vallen gelijk vliegen. Spreekt men daarentegen over de reële en
derhalve de subjectieve ervaring van de dood, dan is de wereld waarin
de stervenden geteld worden heel ver af want dan gaat het over de
fataliteit van de eindigheid als zodanig en zijn in dat verband de
manieren waarop men sterft of het tempo waarin mensen sneuvelen van
secundaire betekenis.
Omdat
men de twee genoemde werelden nooit op een geheel relevante manier
onderling in verband kan brengen, vergist men zich ook in het denken
over het probleem van (in dit geval) de pandemie. In Das
Problem des Todes in der Philosophie
schrijft Georg Scherer: "In
de dood wordt duidelijk dat elkeen zijn eigen leven moet leven omdat
elkeen zijn eigen dood alleen voor zichzelf moet sterven."
(1)
Scherer
spreekt over de eenzaamheid van het sterven en op dat punt komt ook
in de huidige pandemie de aangehaalde paradox aan het licht: het
wezenlijke van de dood en de sterfelijkheid als zodanig heeft in
feite niets te maken met de verschrikking van de massale sterfte die
een pandemie meebrengt en die betrekking heeft op demografische
aangelegenheden. Het begin van de pandemie laat het uitschijnen alsof
de dood pas dan zijn intrede doet en het einde van de pandemie geeft
ons de valse indruk dat op dat ogenblik de dood overwonnen wordt. Als
de virologen bij de dagelijkse tellingen van het aantal sterfgevallen
bijna triomfantelijk uitroepen dat zij het virus bij het nekvel
hebben, lijkt het wel alsof zij zeggen dat zij de dood zelf een hak
hebben gezet maar uiteraard is dat in de verste verte niet het geval
en dat zal ook nooit het geval zijn: iedereen die geboren wordt, zal
ooit moeten sterven en aan die tragiek zal nooit een einde komen.
Op
het toneel van de mensenwereld doet zich een gevecht voor dat zich
lijkt te presenteren als een gevecht dat het leven zelf voert met de
dood en al te graag gelooft men dat dit het geval is omdat aldus de
illusie wordt gevoed dat het leven in staat zou zijn de dood te
overwinnen. Het gevecht dat gevoerd wordt is niet dat tussen leven en
dood en zelfs niet dat tussen twee levensvormen - de mens en een
virus. In het onderhavige gevecht probeert de mens alleen maar om één
van zijn ontelbare doodsoorzaken af te wenden. Slaagt hij daarin, dan
kan hij weliswaar (voor korte tijd) het gevoel hebben de dood zelf
overwonnen te hebben maar niets is minder waar: andere doodsoorzaken
staan aan te schuiven, ja, zij drummen elkaar weg zoals erfgenamen
dat doen of opvolgers van machthebbers, hiermede eer brengend aan het
bekende gezegde: "De ene zijn dood is de ander zijn brood".
(J.B.,
29 maart 2020)
Verwijzingen:
(1)
Georg Scherer, Das
Problem des Todes in der Philosophie,
Wissenschaftliches Buchgesellschaft, Darmstadt 1988 (1979), pag. 18.
De oorspronkelijke tekst luidt: "In
Tode wird deutlich, dasz jeder sein eigenes Leben zu leben hat, weil
jeder seinem Tod allein und für sich sterben musz."
27-03-2020
De nieuwe pest (vervolg 23): Een relativering van de ellende
De
nieuwe pest (vervolg 23):
Een
relativering van de ellende
In
het tiende deel van zijn Gesprekken
over de natuurlijke godsdienst schrijft
de Schotse filosoof David Hume (1711-1776) op zeker ogenblik het volgende:
"Indien
plotseling een vreemdeling in deze wereld zou terechtkomen, en hij
zou mij vragen naar een voorbeeld van het kwaad, dan zou ik hem een
kliniek vol zieken tonen, een gevangenis vol misdadigers en
schuldenaren, een slagveld overdekt met lijken, een vloot die vergaat
op zee of een land dat gebukt gaat onder tirannie, honger of de pest.
Zou hij mij dan ook vragen hem de prettige kant van het leven te
tonen en hem een idee te geven van het plezier van de wereld,
waarheen zou ik hem dan moeten brengen? Naar een bal? Naar een opera?
Naar het hof? En het ware helemaal niet onredelijk indien hij dan zou
denken dat ik hem alleen maar een andere vorm van leed en verdriet
liet zien." (1)
(J.B.,
27 maart 2020)
Verwijzingen:
(1)
Dit is een eigen vrije vertaling. De oorspronkelijke tekst luidt: "If
an alien suddenly arrived in this world, I would show him,
as a specimen of its ills, a hospital full of diseases, a prison
crowded with criminals and debtors, a field of battle with corpses
all over it, a fleet of ships sinking in the ocean, a nation
suffering under tyranny, famine, or plague. To turn the cheerful side
of life to him and give him a notion of its pleasures, where should I
take him? to a ball, to an opera, to court? He might reasonably think
that I was only showing him other kinds of distress and sorrow."
(David
Hume, Dialogues
concerning Natural Religion,
part 10, fragment).
De nieuwe pest (vervolg 22): Een interview met Omsk Van Togenbirger De Waelekens over de coronagriep - deel 5
De
nieuwe pest (vervolg 22):
Een
interview met Omsk Van Togenbirger De Waelekens over de coronagriep -
deel 5
OVT:
En wij vernemen zopas via het vrt-radionieuws van 12 uur dat een kat
werd gedetecteerd met corona. Het zou gaan om een alleenstaand geval,
zo zegt men, maar er werd wellicht nog maar één kat getest... Hebben de katten
het zoals de mensen? Misschien kan men er een opportuniteit van maken
en nu bijvoorbeeld alle katten gaan inenten met het virus zelf om
groepsimmuniteit te kweken want daaraan is er een tekort ingevolge
het tekort aan kinderen. Zei men niet dat men om die reden de
scholen niet had mogen sluiten? Men heeft er alvast een
niet-menselijk proefkonijn bij. Of zit de oude Van Togenbirger er nu
héél ver naast?
(J.B., 27 maart 2020)
26-03-2020
De nieuwe pest (vervolg 21): Een interview met Omsk Van Togenbirger De Waelekens over de coronagriep - deel 4
De
nieuwe pest (vervolg 21):
Een
interview met Omsk Van Togenbirger De Waelekens over de coronagriep -
deel 4
OVT:
En dan is er vandaag nog een belangrijke verschuiving welke meespeelt
in dit hele theater: god is dood!
-
Wat bedoelt u daarmee?
OVT:
God is dood en de nieuwe god is de mens, die nu voor zichzelf
verantwoordelijkheid opneemt: de Verlichting!
-
Wat verwijt u dan aan de Verlichting? U kunt toch niet menen dat het
er ten tijde van de alleenheerschappij van de kerk beter aan toe
ging? Toentertijd had men gewis en zeker de mens beschuldigd inzake
die rampspoed en de navenante boete had wellicht bestaan in het
opdragen van missen voor beterschap tegen betaling of veel erger
nog...
OVT:
Wat dat betreft hebt u volkomen gelijk. Ik bedoel slechts te zeggen
dat ook de Verlichting ontspoord is, precies zoals het Christendom
ontspoorde toen men geloofde het te kunnen institutionaliseren met de
katholieke kerk. De kerk is mijns inziens een perversie van het
christendom en wel in de zin waarin de grote Russische romanschrijver
Fjodor Dostojevski dat heel gevat uitlegt in de beroemde vertelling
over de grootinquisiteur van Sevilla. (1) Op analoge wijze is ook de
Verlichting vaker ontspoord en bij uitstek het nazisme met zijn
gruwelijke uitroeiingskampen is daar een schrijnend voorbeeld van.
-
In welke zin dan wel?
OVT:
In twee woorden: de monnik Gregor Mendel ontdekte in 1866
erfelijkheidswetten welke konden worden toegepast voor de veredeling
van een ras, in dat geval ging het om erwten. Rond de eeuwwisseling
raakte zijn werk bekend en dan gingen geesten die zichzelf verlicht
achtten de idee uitbreiden naar de mens toe, zij wilden nu ook aan de
mens gaan sleutelen, ja, het leek hun plicht om dat te doen, nu god
dood was en de mens alleen nog op zichzelf kon rekenen.
-
Is het dan niet terecht dat de mens verantwoordelijkheid opneemt voor
zichzelf? Men kan toch niet beweren dat bijvoorbeeld de geneeskunde
een kwaad is?
OVT:
Uiteraard niet maar bij tijden is de zaak ontspoord. Professor Gie
van den Berghe schreef een lijvig boek over vooruitgang en
maakbaarheid. Een kritisch geschrift, onder meer over eugenetica en
zijn aberraties, de moeite van het lezen meer dan waard. (2)
-
De mens als proefkonijn?
OVT:
Onvermijdelijk! Wat anders rest ons nog als wij definitief zijn
afgestapt van de naïeve gedachte dat er zoiets bestaat als de 'wijze
natuur', de 'apotheek van god' of het 'recht van de sterkste'?
-
De Gaia-hypothese spreekt u niet aan?
OVT:
Moeder
Aarde als levend organisme is een leuk idee en er zit vast veel
waarheid in dat verhaal maar de hypothese houdt niet in dat de mens
nu zijn verstand op nul moet zetten want dat zou betekenen dat men
ervan uitgaat dat de zogenaamde geest tegennatuurlijk was. Wij mogen,
of beter: wij moeten aan geneeskunde doen, wij moeten onderzoeken hoe
ziekteverwekkers bestreden kunnen worden maar wie kan u verzekeren
dat het nooit zal gebeuren dat een kapper gek wordt en zijn scheermes
gebruikt om een klant de hals over te snijden? Er doen zich nu
eenmaal oorlogstoestanden voor en dat speelt ook in de wetenschappen:
instrumenten die bedoeld zijn om mensen te helpen kunnen ook als
moordwapen worden ingezet. Experimenten kunnen mislukken. Virussen
van menselijke makelij kunnen net zoals wilde dieren uit het circus
ontsnappen als een oppasser per ongeluk het hek van de kooi vergeet
te sluiten. ISIS
kan een viroloog gijzelen of de portier van een labo. Gisteren nog
vertelde iemand op CNN
dat sommige onderzoekers uit Hong Kong beweren dat het nieuwe
coronavirus van menselijke makelij is. Er zijn ontelbare
complottheorieën maar ook de geschiedenis van de geneeskunde stemt
dikwijls tot nadenken: reeds een halve eeuw geleden schreef de
Zwitsers-Amerikaanse filosoof Ivan Illich een lijvig werk over de
ziekmakende
werking
van de geneeskunde
en
het eerste hoofdstuk heet heel toepasselijk De
epidemie van de moderne geneeskunde.
Dat hoofdstuk telt vier paragrafen: Het
nut van de artsen - een illusie, Nutteloze medische behandelingen,
Kwalen veroorzaakt door artsen en
Weerloze
patiënten.
De titels van de volgende hoofdstukken klinken zo mogelijk nog
hallucinanter. (3) Ik zei het al: ook de zorgsector ontsnapt niet aan
de middel-doelomkering van onze kapitalistische economie.
-
Wat moeten we dan uit de hele historie besluiten?
OVT:
Niet
zo haastig, mijn beste: ze is nog aan de gang!
(2)
Gie van den Berghe, De
mens voorbij. Over vooruitgang en maakbaarheid. 1650-2050,
Meulenhof/Manteau
2009. Een PDF van het boek is voorhanden op het internet - zie:
http://www.serendib.be/boeken/De-mens-voorbij.htm
De nieuwe pest (vervolg 20): Een interview met Omsk Van Togenbirger De Waelekens over de coronagriep - deel 3
De
nieuwe pest (vervolg 20):
Een
interview met Omsk Van Togenbirger De Waelekens over de coronagriep -
deel 3
OVT:
Selectieve intolerantie hangt nauw samen met het scheppen van valse
werkelijkheidsbeelden in functie van het plegen van onrecht.
-
Verklaar u nader.
OVT:
Wel, in wat andere bewoordingen: door middel van selectieve
verontwaardiging wordt een kwaad of een onrecht in de verf gezet en
dat heeft tot gevolg dat een ander kwaad of onrecht bijna kritiekloos
verdonkeremaand kan worden: het is een afleidingsmaneuver, ook vaak
gebruikt door politici, die als zij het niet meer kunnen beredderen,
een gat in de lucht springen als zich een of andere ramp voordoet.
Vandaag heeft men alle aandacht op een griep gericht en het zou bijna
hypocriet zijn om niet te erkennen dat onze regeringsleiders het
eigenlijk wel mooi meegenomen vinden dat de bestaande staatsschuld
die iedereen al torenhoog achtte, nu in het niets verdwijnt
vergeleken bij de schuldenberg die oprijst ingevolge een crisis die
ingezet werd schijnbaar buiten alle menselijke verantwoordelijkheid
om.
-
En dat is onrecht?
OVT:
Neen, men kan hiervan niemand de schuld geven: de politici die
verantwoordelijk waren voor de opgelopen staatsschuld hebben
omzeggens 'geluk', ziet u, maar het is een vreemd soort van geluk,
het is 'chance', zoals de Fransen zeggen: het gaat om het voordeel
dat sommigen ondervinden ingevolge het ongeluk van anderen en daaraan
is uiteraard niemand schuldig. Wij zeggen toch ook niet dat het geluk
van begrafenisondernemers te danken is aan het ongeluk dat alle
mensen delen? Of dat dokters hun geluk te danken hebben aan het feit
dat mensen ziek kunnen worden? Weliswaar zouden begrafenisondernemers
en artsen honger lijden zonder doden en zieken maar dat maakt nog
niet dat zij verantwoordelijk zijn voor onze kwetsbaarheid en
sterfelijkheid. Maar louter theoretisch gezien bestaat er uiteraard
wel een kans dat bijvoorbeeld begrafenisondernemers mensen zouden
gaan vermoorden om de kas te spijzen of dat dokters opzettelijk
mensen ziek zouden maken om daar dan rijk van te worden.
-
Maar dat is louter theorie?
OVT:
Indien wij ons een praktijk zouden indenken welke overeenstemt met
die theoretische mogelijkheid, dan zou het gaan om perversie.
-
En mensen zijn niet pervers?
OVT:
Dat is een bijzonder moeilijk te beantwoorden vraag. Perversiteit, en
dan speciaal de zeer misdadige perversiteit die de moord is, bestaat
gelukkig bij een kleine minderheid van de mensen, het is niet iets
algemeen, laat staan iets vanzelfsprekend. Maar tegelijk laten de
feiten ons zien dat er zoiets bestaat als geïnstitutionaliseerde
perversie.
-
Geïnstitutionaliseerde perversie?!
OVT:
In vele vormen! De andere kant opkijken, bijvoorbeeld, kan grote
gevolgen hebben, denk maar aan wat bijna alle getuigen van de
concentratiekampen ten tijde van de nazi's deden, de paus incluis:
"Wir haben es nicht gewuszt", zo bleven zij achteraf
beweren, terwijl intussen werd aangetoond dat quasi iedereen het
wist. Of: mensen foppen, mensen voor de gek houden. Het lijkt
plezierig en plaaggeesten krijgen dikwijls een grote aanhang van
mensen die opgaan in leedvermaak en die daarom zwijgen als het dan
misloopt, maar wij kennen intussen de gevolgen van pesten. En wat
gezegd van dokters die hun patiënten uren laten wachten in een
volle, onverluchte wachtzaal waarin allerlei zieken samenzitten, ze
hoesten en kuchen, ze besmetten elkaar met virussen en bacteriën,
terwijl het toch de artsen zijn die hun inkomen danken aan al die
kwalen? Men kan uiteraard niet zeggen dat zij dit opzettelijk laten
gebeuren maar moeten zij dan geen maatregelen nemen om dan toch
zoveel mogelijk te verhinderen dat hun wachtzaal een oord van
besmetting wordt? Waar ligt de grens? Als een fietsenmaker een stuk ofwel moet repareren ofwel moet vervangen en hij twijfelt over het risico, hij weegt de voor- en
nadelen van de keuze onderling af: speelt dan het voordeel van
zijn persoonlijke winst bij de zaak ook mee? Nu, dit is niet aan de
orde omdat die mensen sowieso al met overwerk kampen, maar wat gezegd
van een fabrikant die gebreken inbouwt in uw
fiets zodat gij binnen de kortste keren naar zijn winkel terug moet
keren met nieuwe problemen? Ik heb gehoord dat vandaag vrijwel alle
apparatuur zodanig gefabriceerd wordt dat zij kort na de
garantietermijn zal versleten zijn. En hier gaat het dan toch over de
perversie waarover wij het hadden? Zij blijkt dus helemaal geen
uitzonderingstoestand zoals we eerst geneigd waren om aan te nemen:
zij is algemeen! Zij is eigen aan een economie die vooral op winst
jaagt en geen enkele sector ontsnapt eraan want alles hangt onderling
samen. Jawel: geïnstitutionaliseerde perversie! Mijn buurman
bijvoorbeeld werkt in de farmacie, hij heeft in zijn voortuin een
Jaguar staan, ik bedoel het automerk, hij is een beste kerel en zeker
geen dief, zo complex is het wel allemaal geworden. Maar nu stel ik u
de vraag: zoudt gij het pervers vinden om te gaan veronderstellen dat
middenin een op maximale winst gerichte economie, de
gezondheidssector geen uitzondering was? En dat ook die sector,
jawel, onvermijdelijk in de klappen deelt? Dat de
geïnstitutionaliseerde perversie ook daar gelijk een worm het goede
hout opvreet waaruit de geneeskunde in beginsel dan toch gesneden is?
(J.B.,
26 maart 2020)
25-03-2020
De nieuwe pest (vervolg 19): Een interview met Omsk Van Togenbirger De Waelekens over de coronagriep - deel 2
De
nieuwe pest (vervolg 19):
Een
interview met Omsk Van Togenbirger De Waelekens over de coronagriep -
deel 2
-
Omsk Van Togenbirger, gij hebt daar geciteerd uit een geschrift van
een topdokter die de ernst van de toestand eigenlijk relativeert, de
wijze man twijfelt weliswaar, alle wijzen twijfelen, zei u...
OVT:
Vindt u dat niet grappig?
-
Wat dan wel?
OVT:
De uitspraak dat alle wijzen twijfelen! Dat is uiteraard een
volstrekt zinledige uitspraak, dat is toch evident?
-
Hoezo?
OVT:
Maar mijn beste: als ik nu beweer dat ik er sterk aan twijfel of die
uitspraak wel waar kan zijn... snapt u?
-
U bedoelt dat de uitspraak zichzelf de das omdoet? Ja, nu begrijp ik
het. Hij klinkt zoals het gezegde dat er geen zekerheden bestaan.
Maar dan is ook dat niet zeker en kunnen ze wél bestaan...
OVT:
Ziet u wel: zinledig is die uitspraak. Uiteraard zijn er heel wat
mensen die daarmee schermen in een poging om aan anderen te laten
blijken hoe wijs zij wel zijn en soms slepen zij er zelfs grote
figuren uit de wijsbegeerte bij! Maar dat is hier uiteraard niet aan de orde, de filosofische twijfel is een heel complex ding, daar gaat het hier uiteraard niet over.
-
Bedoelt u dan dat twijfel uit den boze is?
OVT:
Een hype ontstaat uit twijfel! Twijfel maakt mensen hysterisch en
hysterie leidt tot het overroepen van die dingen en dat is nu ook het
geval met dit griepvirus, zoals ik zei. Met twijfel schieten wij niet
op, wij moeten daarentegen het zekere voor het onzekere nemen,
vandaar die strenge maatregelen. Maar zij dienen nog een ander doel,
een moreel hoogstaand doel, iets dat ons onderscheidt van figuren
zoals Hitler en Trump.
-
Hoezo?
OVT:
Als wij niet weten of er zeer binnenkort een vaccin zal gevonden
worden, dan moeten wij uiteraard handelen alsof dat niet zo zal zijn.
Als u een straat oversteekt en u weet niet of er een auto kan komen
aanrijden, dan moet u handelen alsof dat wel het geval kan zijn, en
uit uw doppen kijken. Dat is één bedoeling achter al die
voorzichtigheid en die maatregelen.
-
En het morele aspect?
OVT:
Wij kiezen voor het verdedigen van de zwaksten! Als men de ziekte op
zijn beloop laat, zijn het immers de zwaksten die het niet zullen
overleven. Adolf Hitler zou dat hebben toegejuicht, zeer zeker zou
hij een taaltje hebben gebruikt in de zin van "twee vliegen in
één klap": geen maatregelen, zodat de economie blijft draaien
en dat het land zich tegelijk bevrijdt van de zwakste burgers die
toch maar een lastpost vormen, is dan mooi meegenomen. Hitler!
-
Het is inderdaad mooi als het beschermen van de zwaksten de
beweegreden is van het huidige handelen inzake de
protectiemaatregelen. Maar waar vandaan dan uw achterdocht? U had het
toch over de plundering van de armen door de rijken, het azen van de
farmaceutische industrie op gigantische winsten?
OVT:
Ja, maar het gaat hier wel om selectieve verontwaardiging. Is het u nog niet opgevallen dat men de wereld
stillegt voor een griepje dat een aantal onschuldigen kon treffen,
terwijl het rinkelen van de alarmbel gedurende vele decennia voor het
milieu helemaal niets teweeg brengt? Ziet u het bijvoorbeeld gebeuren
dat elke dag op de middag in alle landen ter wereld een panel van
geleerden en politici die samen het crisiscentrum vormen - nationaal
of internationaal - de bevolking waarschuwen om thuis te blijven op
straf van hoge boetes en dat uit voorzorg, ter bescherming van de
vele kinderen die dagelijks sneuvelen in het verkeer?
-
Nu u het zegt...
OVT:
Het verkeer, het milieu, de vervuiling, kernenergie, noem maar op. En
dan hebben we het nog niet over het lot van de miljoenen
vluchtelingen, de slaven, de hongerdoden...
(J.B.,
25 maart 2020)
24-03-2020
De nieuwe pest (vervolg 18): Een interview met Omsk Van Togenbirger De Waelekens over de coronagriep
De
nieuwe pest (vervolg 18):
Een
interview met Omsk Van Togenbirger De Waelekens over de coronagriep
-
Omsk Van Togenbirger, ik hoop dat u het niet erg vindt dat het
gesprek buiten moet plaatshebben, de winter is nog maar pas voorbij
en het is nog fris en kunt u mij goed verstaan met die obligate
afstand?
OVT:
Geen probleem.
-
Zullen we dan maar van wal steken?
OVT:
Ga uw gang!
-
Een nieuwe pest treft het land en de hele wereld, de mensen vallen
als vliegen, alle strenge wetten ten spijt die sinds kort de handel
en wandel van elke burger beperken. Ik had graag van u vernomen of
het einde van de wereld nu werkelijk in zicht is.
OVT:
Mijn beste! Uiteraard is het einde van de wereld in zicht, en dit
sinds geruime tijd, maar niet ingevolge de coronacrisis! Als wij
straks ophouden te bestaan, moeten wij een mea culpa slaan: de
milieuverloedering zal het einde inluiden, niet deze griep, die
overigens banaal is zoals elke andere!
-
Een banale griep? Maar de feiten leren ons... de sterftecijfers zijn
gigantisch!
OVT:
Massahysterie! Hysterie van de internetmassa! De televisie- en de
radiomassa! De gsm-massa! De moderne mediamassa! Het is een hype!
-
Een hype?
OVT:
Mag ik Wikipedia citeren? "Een hype is een verschijnsel dat
tijdelijk bovenmatige media-aandacht krijgt en daardoor belangrijker
lijkt dan het in werkelijkheid is." (1) Het is een zichzelf
versterkend mechanisme: groeit de vraag, dan ook het aanbod en
andersom.
-
Minimaliseert u de ziekte nu niet? In Italië vallen dagelijks
duizend doden, het leger moet worden ingezet om de lijken weg te
halen!
OVT:
Maar, mijn beste: televisie is theater! Griepdoden waren er vroeger
ook! Ik las vorige week nog in de krant Het
Laatste Nieuws
dat de gewone seizoensgriep van de jaar al meer dan 80.000
slachtoffers geëist heeft, 80.815 om precies te zijn, en het is pas
half maart. De Coronagriep maakte tot nu toe niet meer dan 13.000
doden. Het is inderdaad zo dat de coronagriep dezer dagen in Italië
zijn piek heeft maar iedereen weet dat dit zeker niet zal blijven
duren, kijk maar naar China, daar lijkt deze griep al helemaal
voorbij en hoeveel slachtoffers heeft hij gemaakt? Drieduizend!
Drieduizend doden op een bevolking van anderhalf miljard mensen. Een
gewone griep maakt jaarlijks wereldwijd tussen de 200.000 en de
500.000 doden. Ik las zopas nog op de blog van een topdokter, dat als
men deze griep met rust had gelaten, er wereldwijd wellicht niet meer
dan 200.000 griepdoden waren geweest en ik citeer... kijk zelf maar,
ik heb de lei bij me, hier staat het, lees het zelf maar voor,
alstublieft! Toe, lees maar, luidop!
-
"Het
zou best kunnen dat het pas verdwijnt als iedereen de besmetting
heeft opgedaan, laten we zeggen over pakweg twee jaar, en zó lang
duurt het wellicht vóór er een vaccin is gevonden. Tegen die tijd
echter zal ongeveer drie procent van de wereldbevolking, zijnde zo'n
200 miljoen mensen, aan de "coronagriep" gestorven zijn, en
zullen alle anderen door de ziekte zelf immuun geworden zijn."
(2).
Maar... hij twijfelt toch?
OVT:
Uiteraard, alle wijzen twijfelen. Maar tweehonderdduizend, mijn
beste: dat is minder dan het aantal doden dat een gewone
seizoensgriep eist, ook dat kan iedereen op Wikipedia lezen, kijk
maar, hier staat het, lees dat ook maar voor, alstublieft!
-
"Toch
veroorzaakt de griep jaarlijks 3 tot 5 miljoen ernstige zieken en
290.000 tot 650.000 doden".
(3)
OVT:
A propos: deze informatie is afkomstig van de Wereld
Gezondheids Organisatie,
de World
Health Organisation,
de WHO,
zoals u hier kunt zien. (4) Ziet u het?
-
Ja, daar staat het, inderdaad...
OVT:
Vandaar ook zeg ik: het is een hype, punt!
-
Maar dan worden wij voor de gek gehouden?
OVT:
De mensen houden zichzelf graag voor de gek! Weet u, een hype brengt
het hoofd van de massa op hol en er zijn dan altijd gewiekste lieden
die daar gretig hun voordeel mee doen: getuigen van Jehova,
farmaceutische bedrijven, populistische politici, activisten van
extreem rechts en morgen ook de paus van Rome die hoopt om met een
kippevel-moment de afvalligen terug te winnen, diegenen dus die na de
ongelooflijke openbaringen van ontelbare klokkenluiders eindelijk
hebben ingezien dat het Vaticaan en het christendom evenveel met
elkaar gemeen hebben als Christus en Lucifer! (5) Vergelijk het met
een kermis: de mensen zijn van nature spaarzaam maar als de molens
staan te draaien, slaan ook de hoofden van de mensen een beetje op
hol en de bezoekers van de kermis drinken een glas, zij vergeten hoe
hard ze moeten werken voor hun centen en zij geven geld uit. Een
kermis doet de economie draaien en wat men er ook van zegt: deze
corona-kermis doet precies hetzelfde, let maar eens op: in verband
met de toekomstige vaccinaties heeft men het nu al over miljarden
stuks. Die smulpapen rijden niet in Toyota Corolla's. En weet u wat
het betekent als de regeringen zeggen dat zij, om na de crisis de
economie weer op gang te trekken, miljarden voorbehouden om die te
injecteren in onze bedrijven? Dat wil zeggen dat ons zuur verdiende
belastinggeld zomaar zal weggeschonken worden aan de werkgevers, de
grootverdieners en de bezitters van het productieapparaat! Herinner
u de bankencrisis van enkele jaren geleden: de banken moesten worden
gered, zo luidde het toen, en wat deden de regeringen alom ter
wereld? Zij hebben massaal de burgers beroofd en hun bezit aan de
rijken verdeeld die immers met hun aandelen de banken bezitten. Op de
koop toe bleken die banken helemaal niet blut: klokkenluiders
brachten uit dat zij hun fortuinen geparkeerd hielden op eilanden in
de Stille Zuidzee! En worden zij gestraft? De klokkenluiders worden
gestraft! En die bezittende klasse slaat vandaag een splinternieuwe
slag die kan tellen: ziekenkassen, verzekeringsinstellingen,
werkgevers, kortom: alle kapitalisten zullen als slachtoffers
afgeschilderd worden en zij zullen andermaal beslag leggen op het
resterende geld van ons allen. De verzekeringsmaatschappijen zullen
hogere bijdragen eisen, allerlei nieuwe verzekeringen zullen
verplicht worden, de ziekteverzekering zal onbetaalbaar worden en
toestanden zoals in de States zullen niet lang meer op zich
laten wachten. Alleen de rijken zullen daarvan profiteren - a propos:
mag ik u trouwens aanraden eens na te lezen hoe Europa groot en rijk
werd? (6) Nu reeds wordt via radio en televisie de maatregel
verspreid dat ouderlingen met corona die in tehuizen verblijven, geen
ziekenhuiszorg meer zullen krijgen. Wel, ge moest maar eens in hun
schoenen staan! Stel u voor dat ge dat via het radionieuws moet
vernemen, en ik verzeker u dat dit het geval is voor elke
niet-demente bejaarde in elk tehuis want het radiootje is dikwijls
zijn trouwste gezelschap; ge wordt ziek en ge hoeft niet naar de
kliniek: dan weet ge uiteraard dat ze u afgeschreven hebben, ja, op
die manier wordt ge bedankt voor een leven van hard labeur, maar
uitgerekend dàt noemt men een menswaardig levenseinde! En nu hebben
we het nog niet gehad over wat de verdere gevolgen van die maatregel
kunnen zijn, want als de zieken in de tehuizen blijven, in die vaak
slecht verluchte aquariums, bokalen of hoe moet ik het noemen, dan
worden onze oudjes - wat zeg ik? Onze ouders! - in een mum van tijd
uitgeroeid. Het doet warempel denken aan de ophefmakende uitspraken
van die moraalprofessor van weleer, die zomaar op televisie kon
verkondigen ten aanhore van alle mensen die zelf of in hun kring met
het syndroom van Down te maken hebben en die dagelijks hard moeten
knokken tegen een steeds meer gevoelloze, gewetenloze en hardleerse
massa, dat een wereld zonder 'mongooltjes' een betere wereld zou
zijn. De professor vertelde hetzelfde over de armen: een wereld
zonder armen is een betere wereld, zo meende hij, er helemaal geen
rekening mee houdend dat de levensstandaard van elke rijke westerling
door zowat veertig slaven in de derde en vierde wereld wordt
gegarandeerd, en ten tijde van de aardverschuivingen in Haïti stelde
hij voor om aan de vruchtbare vrouwen 50 euro te schenken in ruil
voor hun sterilisatie en hij voegde eraan toe: zij zullen dat niet
weigeren want hun kinderen hebben honger! De arme man besefte
wellicht niet goed wat hij zegde maar zij die hem een publiek van
miljoenen toehoorders schonken, wisten maar al te goed dat
stommiteiten vuurwerk geven, de kijkcijfers omhoog jagen en geld in
het laatje brengen! Wel, ik voorspel u: de beheerders van
privé-zorginstellingen zullen tegen die nieuwe schikking in opstand
komen: niet zozeer uit medelijden maar omdat die oudjes klanten van
hen zijn, niemand immers laat zich zijn inkomen zomaar afpakken, laat
staan zijn goudmijn, en zeker niet door leugenachtige maatregelen die
allerlei dubbele agenda's verraden!
-
Omsk Van Togenbirger, ik dank u voor de uiteenzetting maar het wordt
al donker en ik moet nog ver rijden met de fiets... mag ik nog eens
terugkomen binnenkort?
OVT:
Zeer zeker, altijd welgekomen! En een goeie rit nog, het is prachtig
weer, de lucht is zuiver nu, er zijn minder zieken ook door
bloedproppen vanwege fijn stof, de straten zijn veilig, kon het maar
zo blijven!
De nieuwe pest (vervolg 17): De gouden corona van koning Midas
De
nieuwe pest (vervolg 17):
De
gouden corona van koning Midas
Als
ons nog een toekomst wacht, zal hier van het historische jaar 2020
gezegd worden dat de lente haar intrede deed, hand in hand met de
dood. Het bevreemdende koppel wandelt onrustbarend kalm door een tot
stilstand gekomen land en het Ministerie van Waarheid waarschuwt het
publiek bij monde van de woordvoerder van het Nationaal
Crisiscentrum, uitsluitend het officiële nieuws te aanhoren en zich
met zijn vragen te richten tot een speciaal door de Denkpolitie
opgeleid team. Voortaan mag niemand zich nog verplaatsen, elkeen moet
ter plekke blijven en aldaar verstenen zoals ook alles ogenblikkelijk
in het moment zelf bevroor wat door koning Midas werd aangeraakt,
alsof zijn dwaasheid het einde van de tijd had ingeluid.
In
het elfde boek van zijn Metamorphoses verhaalt de grote
Romeinse dichter Ovidius, tijdgenoot van Jezus Christus, over een
dwaasheid van de Frygische koning Midas die, nadat hij de sater
Silenus had gered, van de wijngod Dionysos een wens mocht doen en in
versvorm klinkt het als volgt:
"Toen
hem vergunde de God, voor het weerzien zijn pleegvaders dankbaar,
zelf zich te kiezen een gunst: onnut die verkiezing zou blijken!
Hij, die de gift zou misbruiken, toch zegt: ,,Maak, dat wat met
mijn lichaam 'k aanraken zal, zich terstond in glinsterend goud
zal verand'ren!"" (1)
Voortaan
veranderde alles wat Midas aanraakte terstond in goud, wat de koning
verblijdde maar die vreugde was van korte duur. Midas' eten en
drinken werd veranderd in goud en ook zijn dochter veranderde in een
beeld van goud:
"Door
't onverwachte verschrikt van die ramp, tracht die rijk is en tevens
arm, aan dien rijkdom te ontkomen. Hij haat wat zoo juist hij
begeerde. Want al die overvloed hem den honger niet stilt. Droog
de dorst hem brandt in de keel: door het hatelijk goud wordt naar
recht hij gefolterd." (1)
De
wens om alles wat en allen die men aanraakt in goud te veranderen,
blijkt een dwaze want tegendoelmatige verzuchting omdat daar de
middel-doelomkering in het geding is, welke de motor vormt van de
westerse suïcidale vrije-markteconomie die concurrentie is of strijd
en in wiens verlengstuk derhalve niets anders kan opdoemen dan
uitzichtloze oorlog. De aanbidding van de mammon die de afgod bij
uitstek is geworden, zelfs aanbeden in het hart van de kerk, zoals
Frédérick Martel verhaalt in Sodoma, zijn jongste boek over
het Vaticaan, ontsteekt in de aanbidders de wens om aan hun idool
gelijk te worden: zij apen hem na en zij worden van goud, het vlees
wordt van goud, de ziel wordt van goud, terwijl goud, ofschoon het
blinkt als de zon er op schijnt, een ijzig koud en levenloos metaal
is. In het spoor van Faust heeft de mensheid haar kloppend hart
geruild voor het goud van de wereld. Mephistopheles of de duivel, de
wereldheerser, in de theologie omschreven als de niet-persoon, de
zielloze of de dood, wil in zijn afgunst de plaats van het leven
innemen en zo acht het middel zich doel en wordt het dode geld het
jammerlijke eindpunt van elke hunker:
"(...)
De vermeende vruchtbaarheid die aan het geld wordt toegedicht, is
feitelijk even bedrieglijk als het wezen zelf van het geld, dat enkel
bestaat op grond van afspraken... die alleen maar nageleefd worden
uit dwang en die overtreden zúllen worden van zodra die dwang om de
een of andere reden wegvalt. Het beleggen van geld bij een bank wordt
vergeleken met het zaaien van graan op een akker, maar die
voorstelling is hoogst verfoeilijk en leugenachtig: geld
vermenigvuldigt zichzelf niet, het leeft immers niet, en banken zijn
geen vruchtbare akkers. Akkers schenken hun rijke bodem aan het graan
en laten het op die manier ook groeien, maar munten zijn geen
graantjes en banken geven niet omdat ze alleen maar worden opgericht
omwille van zichzelf: niet om te geven maar om te ontnemen. De gehele
voorstelling van het bankwezen, de kredietinstellingen, de
beleggingsmogelijkheden en alles wat daarmee te maken heeft, is een
fantoom dat zich bedient van de vormen van het levende, maar dat in
wezen nog doder is dan het stof en de stenen. En het bankwezen is
niet zomaar doods: het zuigt bovendien het leven uit zijn misleide
klanten weg, die zich immers ten dienste stellen van wat een middel
hoort te zijn. (...)" (2)
Dit
alles om te zeggen dat het nog steeds niet is doorgedrongen tot de
woordvoerders van deze crisis dat het punt in deze tijd waarop wij
heden beland zijn iets onomkeerbaars heeft. Wij bevinden ons niet in
een pauze, een kleine hapering van de gewone gang van zaken welke
zich na deze netelige doch hopelijk zeer kortstondige onderbreking
voortzetten zal. Het gebeuren dat het hele mensdom treft, kan met
geld niet ongedaan worden gemaakt en ook al klinken de beloofde
miljarden die ter bestrijding van deze 'crisis' gepompt zullen worden
in de economie, de industrie en alle andere activiteiten, velen als
muziek in de oren: het geld vermag slechts wat datgene vermag dat het per
afspraak vertegenwoordigt. De waarde van het geld beperkt zich strikt
tot de reële waren en de waarden waardoor het gedekt wordt en
eenmaal die onderliggende werkelijkheid verdwijnt - een noodlottig
proces dat reeds aan de gang is zoals een kar op een helling - is
het geld nog slechts een fantoom, een ijdel getal, een sprookje of
een verre herinnering, een teleurstelling, een straf zoals deze die
Midas te beurt viel.
Strijders voor eerlijke landbouw worden gecriminaliseerd terwijl aan het licht komt dat genetisch gemanipuleerde gewassen een gevaarlijk virus bevatten - zie:
