De Derde Wereldoorlog

Aflevering 2. Een gedateerde ideologie met hardnekkige aanhangers versus de ongelimiteerde, suïcidale vrijheid?

Van het Rode Boekje werden ten tijde van Mao in meer dan honderd landen pakweg zes miljard exemplaren verspreid en het bevat dan ook de kern van het maoïsme waarmee deze dictator, tuk op zelfverheerlijking, in de voetsporen trad van de Chinese keizers die op gelijkaardige manieren hun wijsheden aan het volk opdrongen. Toen Mao 'in' was behoorden tot zijn fans de Franse filosoof Jean-Paul Sartre alsook onze 'rode koningin' Elisabeth (1876-1965) die echter vooral de bedoeling had om middels kunst en dialoog een vreedzame wereld te helpen stichten en zij werd hierin tegengewerkt door onder meer Paul-Henri Spaak die nota bene een van de organisatoren was van de moord op Lumumba, die in zijn strijd tegen het imperialisme van de westerse kolonisatoren gesteund werd door het Oostblok.

In het Rode Boekje staat (en de cijfers verwijzen naar de genummerde citaten) dat de communistische partij, steunend op de leer van Marx en Lenin, (1) noodzakelijk is voor de vooruitgang (3) die resulteert uit de onderlinge strijd tussen de klassen doorheen de geschiedenis. (14) Wie tot een bepaalde klasse behoort, denkt ook zoals die klasse. (15) De lagere klassen staan op tegen de hogere die hen onderdrukken en bijvoorbeeld in de VS wordt die klassenstrijd gevoerd tussen de zwarten en de blanke imperialisten. Deze laatsten zijn echter niet representatief voor het gros van de blanken. (18) De imperialisten verdwijnen ook niet vanzelf, zij moeten bestreden worden, (19, 20) met geweld, in een revolutie, waarbij de ene klasse de andere omver werpt. (21)

Even belangrijk is volgens Mao de ideologische strijd: “Er zal een vrij lange tijd nodig zijn, voor in ons land in de ideologische strijd tussen socialisme en kapitalisme de beslissing valt. Dit komt doordat de invloed van de intellectuelen en de bourgeoisie, die afkomstig zijn uit de oude maatschappij in ons land nog lange tijd zal voortbestaan, en met hen de ideologie van hun klasse.” (33) Het feodalisme is achter de rug en in China (en in de toenmalige USSR) behoort ook reeds het kapitalisme tot de verleden tijd: het westen loopt hier dus achterop. (36) “Het socialistische systeem zal uiteindelijk de plaats innemen van het kapitalisme; dit is een objectieve wet, onafhankelijk van wat de mensen willen.” (37)

Hierbij moet opgemerkt worden dat deze stelregel regelrecht volgt uit de geschiedenisopvatting van de grote Duitse wijsgeer Hegel, die ten tijde van Karl Marx nog klakkeloos werd aanvaard. Maar Hegels omvattende systeem werd alras bespot en alleen de dialectische methode bleef overeind, al werd zij door Marx binnenstebuiten gekeerd.¹

“De naam van onze Partij en onze marxistische wereldbeschouwing wijzen allebei ondubbelzinnig naar dit hoogste ideaal voor de toekomst, een toekomst die onvergelijkbaar stralend en prachtig zal zijn.” (38) Over de vastberadenheid van de communisten bestaat geen twijfel: “De democratische revolutie is de noodzakelijke voorbereiding tot de socialistische revolutie en de socialistische revolutie is het onvermijdelijke vervolg op de democratische revolutie. Het uiteindelijke doel waarnaar alle communisten streven, is het tot stand brengen van een socialistische en communistische maatschappij.” (39) Het gaat om “de overgang van individueel (particulier) eigendom (…) naar socialistisch (gemeenschappelijk) eigendom.” (40)

“Het grote probleem is de opvoeding van de boeren. De boereneconomie is versplinterd en zoals we uit de ervaringen in de Sovjet-Unie kunnen leren, zal er een lange periode van nauwgezet werk nodig zijn voor de socialisering van de landbouw. Zonder socialisering van de landbouw kan er niet een volledig, stevig gevestigd socialisme zijn.” (45) Aldus Mao.

Hierbij dient opgemerkt te worden dat die door Mao voorgestelde collectivisering van de landbouw die bekend staat als de 'Grote Sprong Voorwaarts' slechts een ongeziene hongersnood met miljoenen doden tot resultaat had.

Het mag hier tevens worden vermeld dat ook de verregaande betutteling door een (bovendien apert corrupte) Europese regering voor ons een gelijkaardig scenario in het vooruitzicht stelt dat quasi onafwendbaar is omdat het alternatief van het nationalisme het continent zou verbrokkelen, wat zou resulteren in oorlogen van de Europese staten onderling met – wars van de leuze “nooit meer oorlog” – een terugkeer naar de jammerlijke toestanden uit de voorgaande eeuw.

Bovendien en andermaal: wars van het (partieel) achterhaald karakter van de betrokken ideologieën predikt de communistische ideologie nog steeds wat zij de 'rechtvaardige oorlog' noemt en zij bedoelt die strijd ook als een wereldwijde revolutie die niet mag ophouden totdat het doel bereikt is: het wereldcommunisme, de afschaffing van het privaatbezit die zij beschouwt als de eigenlijke oorzaak van oorlog.

We weten ondertussen wat grote denkers zoals Dostojevski hierover te zeggen hadden, die, onder meer in zijn Demonen, op het aldus gevreesde einde van de vrijheid en op de intrede van het 'kristallen paleis' anticipeerde. Tegelijk werd intussen overduidelijk dat de ongecontroleerde vrijheid welke zich vertaalt in het zogenaamde WTK-bestel of het conglomeraat van Wetenschap, Techniek en Kapitalisme waarop Marcuse heeft gewezen, niets minder betekent dan de totale vernietiging van de aarde. Misschien wordt de totale ondergang van het milieu door de vernietigende kracht van de oorlog nog de loef afgestoken.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 25 maart 2023)

Verwijzingen:

rood-boekje.pdf (marxists.org)

De Derde Wereldoorlog

Aflevering 1. Komt China in de Oekraïne vrede stichten?

De Chinese politiek kwam hier enkele jaren geleden in het nieuws ter gelegenheid van de pandemie en zij werd in onze media voorgesteld als dictatoriaal, totalitair en leugenachtig. Meer bepaald werd op de laatste dag van het jaar 2019 door China medegedeeld aan de Wereldgezondheidsorganisatie dat een sinds jaren gevreesde zeer besmettelijke variant van het dodelijke SARS-virus was opgedoken in Wuhan, de stad die in 1927 onder Chiang K'ai-Sjek nog een korte tijd de Chinese hoofdstad was en waar nu de grote universiteiten van Centraal-China zijn gevestigd, met onder meer 400.000 deskundigen in 350 onderzoekscentra en 1470 hoogtechnologische bedrijven. Inderdaad duizelingwekkende cijfers maar met zijn bevolking van 1,4 miljard mensen is China dan ook 's werelds grootste land, al zal het eerlang wellicht worden ingehaald door India (met nu reeds 1,32 miljard mensen).

China mag dan al een van de koplopers zijn inzake hightech: bij de uitbraak van de pandemie kwam ook de keerzijde van de 'grote Chinese droom' welke door Xi Jinping gedeeld wordt, om de hoek kijken waar enkele artsen, onder wie de ontdekker van SARS-CoV-2, dr. Li Wenliang, werden opgepakt omdat zij zonder toelating van hun regering de wereld hadden gewaarschuwd voor het gevaar. Li Wenliang zou aan het virus zijn bezweken maar de omstandigheden van zijn overlijden bleven duister.

Toch kreeg de Chinese aanpak van de pandemie wereldwijd navolging: de methodes van de lock-down, het zero-covid-beleid, de doorgedreven quarantainemaatregelen alsook de strenge bestraffing van regelovertreders gaven eensklaps de hele wereld het uitzicht van het totalitair systeem zoals dat in China dag in dag uit bestaat. En dat is zeker het geval sinds Xi Jinping daar in 2012 aan de macht kwam: hij zorgde voor een wet die hem toelaat levenslang te heersen en onder zijn heerschappij wordt China gezuiverd van Christenen en van Islamieten maar ook van Oeigoeren die in heropvoedingskampen terechtkomen en waarvan de vrouwen gedwongen worden gesteriliseerd. De Britse kolonie Hongkong werd reeds in 2019 bij China ingelijfd en Xi kijkt er naar uit om nu ook de 'afvallige provincie' Taiwan te annexeren. Wie vandaag de mond vol hebben over het surveillance capitalism van onder meer de Amerikaanse Shoshana Zuboff, moeten zich realiseren dat men hier voor burgertoezicht bij de communisten in de leer is gegaan en wie dat nog betwijfelen, moeten maar eens dringend Aleksandr Isajevitsj Solzjenitsyn gaan lezen.

Xi Jinping wil Mao Zedong evenaren die zijn grote marxistische voorbeeld is en het is in het licht van de uitbraak van W.O.III dan ook allerminst tijdverspilling om eens te kijken naar wat het zogenaamde Rode Boekje (een verzameling van citaten van Mao) over de oorlog te zeggen heeft.

Het zou wel eens waar kunnen zijn dat oorlog niet bestond totdat het privaatbezit zijn intrede deed en het ontstaan van de klassenmaatschappij (citaat 80) en oorlog wordt dan ook gedefinieerd als “voortzetting van de politiek met andere middelen”, waarmee politiek meteen gedefinieerd wordt als “oorlog zonder bloedvergieten”. (Citaat 81) “Oorlog is de hoogste vorm van strijd”, zo wordt eveneens in citaat 80 gezegd, “voor de oplossing van de tegenstellingen tussen klassen, volken, landen of politieke groeperingen.” Alle oorlogen die de vooruitgang op het oog hebben, zijn rechtvaardig en zij worden niet alleen goedgekeurd maar tevens meegestreden door de communisten. (Citaat 82) Oorlog is bovendien noodzakelijk omdat zonder oorlog geen verandering of vooruitgang mogelijk zijn. (Citaat 83) En met een oorlog ontdoet men zich niet alleen van de vijand maar ook van 'zijn eigen vuil'. (Citaat 84)

Het daarop volgende citaat stelt: “Politieke macht komt voort uit de loop van een geweer” en in citaat 87 waarschuwt Mao dat de gewapende strijd noodzakelijk is voor de huidige stand van de partij waarvoor, nooit te vergeten, met bloed werd betaald. Mao is ervan overtuigd dat oorlog gewapenderhand moet worden nagestreefd. (Citaten 89 en 90)

Ook het wereldcommunisme komt aan bod. Volgens Mao willen alleen de monopoliekapitalisten en de imperialisten oorlog omdat hun winsten afhankelijk zijn van agressie. (Citaat 91) “Om een duurzame wereldvrede te bereiken”, zo zegt hij, “moeten we onze vriendschap en samenwerking met de broederlanden in het socialistische kamp verder ontwikkelen en onze solidariteit met alle vredelievende landen versterken. We moeten ernaar streven om normale diplomatieke betrekkingen aan te knopen met alle landen die bereid zijn in vrede met ons te leven, op basis van wederzijds respect voor onschendbaarheid en zelfstandigheid van elkaars grondgebied en van gelijkheid en wederzijds voordeel. We moeten actieve steun geven aan de nationale bevrijdings- en onafhankelijkheidsbewegingen in de landen van Azië, Afrika en Latijns-Amerika maar ook aan de vredesbeweging en aan de rechtvaardige strijd in alle landen van de wereld.” (Citaat 92)

Met de imperialistische landen mogen economische betrekkingen worden aangeknoopt “maar we mogen onder geen enkele omstandigheid onrealistische opvattingen over hen hebben.” (citaat 93)

In 1957 zegt Mao: “Over de hele wereld discussiëren mensen nu over de vraag of er nu al dan niet een derde wereldoorlog zal uitbreken. (…) We zijn krachtig voor de vrede en tegen de oorlog. Maar als de imperialisten op het ontketenen van een nieuwe oorlog aandringen, dan moeten we daar niet bang voor zijn. (…) De Eerste Wereldoorlog werd gevolgd door de geboorte van de Sovjet-Unie met een bevolking van 200 miljoen. Na de Tweede Wereldoorlog verscheen het socialistische kamp met een bevolking van 900 miljoen. Als de imperialisten op het ontketenen van een Derde Wereldoorlog blijven aandringen, staat wel vast dat verscheidene honderden miljoenen meer zich tot het socialisme zullen wenden, en dan zal er op aarde niet veel plaats meer voor de imperialisten overblijven: bovendien is het waarschijnlijk dat de hele structuur van het imperialisme dan volkomen ineen zal storten.” (Citaat 95).

“Vecht, faal, vecht opnieuw, faal weer, vecht nogmaals ( ... ) tot aan de overwinning; dat is de logica van het volk, en ook dat zal nooit tegen deze logica ingaan. Dit is een andere marxistische wet. De revolutie van het Russische volk volgde deze wet, en de revolutie van het Chinese volk eveneens.” (Citaat 96) “De commandanten en soldaten van het gehele Chinese Volksbevrijdingsleger mogen beslist hun strijdlust niet in het minst laten verslappen; elke gedachtengang die de strijdlust vermindert en de vijand kleineert is fout.” (Citaat 100)

Wat mogen we derhalve verwachten van Xi Jinping en de Chinezen die zich nu als vredestichters profileren? Als antwoord op die vraag volstaat het Mao's waarschuwing toe te passen op zijn eigen volk : “We mogen onder geen enkele omstandigheid onrealistische opvattingen over hen hebben!”

(J.B., 24 maart 2023)

Verwijzingen:

rood-boekje.pdf (marxists.org) 

p a s    v e r s c h e n e n:

Van libricide

naar genocide

Over de uitbraak van W.O.III

(Jan Bauwens, Serskamp, 2023)

«Dies war ein Vorspiel nur, dort,

wo man Bücher verbrennt,

verbrennt man auch am Ende Menschen»

Heinrich Heine (Almansor, 1820)

Dit boek ligt in het verlengde van Panopticum Corona (2021) en Het grote interview met Omsk Van Togenbirger en andere teksten over de totalitaire wereld (2022) waar geschetst wordt hoe, onder het voorwendsel van een pandemie, de vrijheid van alle wereldburgers wordt beknot door een totalitair regime dat slechts één credo duldt.

In dit werk staat de bestraffing van de ongehoorzamen centraal: de boekverbranding met in haar zog de massamoord. Maar die wereldwijde praktijk ontgaat de massa daar die werd opgesloten in een kerker van virtualiteit.

De vooralsnog onovertroffen voorloper van deze gruwel is de Congo-historie: de pronkzucht van een megalomane vorst en de slachting van miljoenen zwarten welke nog steeds wil blijven doorgaan voor bekerings- en beschavingswerk.

Het slechte geweten van de demagogen creëert angst, angst roept om veiligheid en veiligheid eist controle. Meer bepaald controle op het onderhouden van de omerta. Wie het niet kunnen laten om de waarheid te spreken, hebben nu alleen nog uitzicht op het einde.

OOK DIT BOEK IS

ALTIJD TOEGANKELIJK: