Corona en de heilige zaak:

Deel 23: De duivel ziet u

Op zoek naar de oorsprong van de menselijke ontevredenheid met de praktische, bruikbare kennis en zijn trachten naar absolute kennis of kennis ter wille van de kennis, kennis zoals ook god die zou hebben, wijst Rudolf Boehm erop dat dit streven er reeds was in de Griekse filosofie van Plato en vooral Aristoteles en wel met het oog op godgelijkheid en meer bepaald onsterfelijkheid. Edoch, met dat soort van kennis kan een mens niets aanvangen, in tegendeel: ze maakt hem ongelukkig omdat zij ervoor zorgt dat hij zichzelf ziet zoals god hem ziet en dat wil zeggen: als een sterfelijk schepsel en niet als de god die hij geloofde te zullen zijn eenmaal hij die goddelijke kennis bezat. Hoe theoretischer de kennis, hoe meer zij wereldvreemd is.

Er is een verband tussen de Griekse filosofie (van bijvoorbeeld Aristoteles) en de theologie (van bijvoorbeeld Thomas Aquinas) omdat ook deze laatste naar de Scientia Divina of de goddelijke kennis streeft, in de (valse) overtuiging dat een kennis over god ook een kennis van god is - een kennis die de bezitters ervan aan god gelijk zal maken.

In de theologie is nu sprake van een kennis op grond van goddelijke openbaring en het verband met filosofie situeert zich daar waar het verstand een filosofisch systeem bouwt waarvan de inhoud overeenstemt met wat de openbaring leert: daar geven de op openbaring gefundeerde theologie en de theologische filosofie elkaar de hand.

In feite zijn godsbewijzen irrelevant omdat Gods werkelijkheid zich manifesteert, met name in de werkzaamheid die een voorwerp van liefde uitoefent op de liefhebbende. Boehm zoekt naar het verband tussen enerzijds het Griekse prefilosofische, mythologische denken (van bijvoorbeeld Simonides en Hesiodos) waaruit de Griekse filosofie voortgekomen is en anderzijds de Joodse verhalen (en in het bijzonder de mythe van de zondeval en de spreuken van Salomon) waaruit het Christendom voortkwam: in de beide gevallen staat namelijk de vlucht van de mens voor de dood centraal. Aristoteles stelt vast dat de menselijke natuur op veelvuldige wijze geknecht is en waar hij dan spreekt over het menselijk streven om via het verwerven van goddelijke kennis (kennis ter wille van de kennis) aan god gelijk of onsterfelijk te worden, stelt ook Genesis de vraag naar de oorsprong van de dood en Boehms analyse van het zondevalverhaal gaat als volgt.

Het eten van de verboden vrucht om de kennis van goed en kwaad te verwerven zoals verraden door de slang, werd bestraft met het lijden en de dood maar de slang sprak waarheid: de mens stierf niet meteen en kreeg alsnog de goddelijke kennis welke erin bestaat zichzelf te zien met goddelijke ogen en dus als onvolmaakt, niet goddelijk schepsel. Daarenboven werd de mens niet sterfelijk omdat hij het reeds was maar de toegang tot de (boom der) onsterfelijkheid werd hem voortaan wel verhinderd (door een cherub met een zwaard). Terwijl Aristoteles spreekt over een zuiver theoretische kennis, is de kennis van goed en kwaad in Genesis veeleer moreel: de schaamte is de kennis waarvan sprake; zij is het menselijk besef dat zijn naaktheid slecht is, dat hem iets ontbreekt, dat hij onvolmaakt is, niet goddelijk en sterfelijk. De mens heeft weliswaar goddelijke kennis verworven maar deze leert hem slechts dat hij helemaal geen god is en dat mens-zijn en onsterfelijkheid niet bij elkaar passen: zijn (goddelijke) kennis maakt de mens ongelukkig, zij is verderfelijk voor hem.

Aldus Rudolf Boehm in het eerste hoofdstuk en in de twee eerste paragrafen van het tweede hoofdstuk van zijn Kritik der Grundlagen des Zeitalters: goddelijke kennis is rampzalig voor ons omdat zij ons ongelukkig maakt met het aan het licht brengen van onze sterfelijkheid. Maar ook in verband met het actuele en onderhavige onderwerp ontvouwt zich een tragiek waar mensen goddelijke kennis nastreven, meer bepaald waar zij zich het goddelijk zien en de alwetendheid willen toe-eigenen.

De door engelen geflankeerde driehoek van weleer waarin een reusachtig oog prijkt met daarbij de tekst: "God ziet u, hier vloekt men niet", beeldde tot halverwege van de voorgaande eeuw de alomtegenwoordigheid en daarmee ook de alziendheid van God uit, wiens stem het menselijk geweten is. Edoch, amper een halve eeuw na zijn verdwijning is het oog er terug maar dit keer gaat het niet om het goddelijke oog. Het oog van de alomtegenwoordige camera's en van alle andere registratietuigen behoort noch aan God toe noch aan een mens: de alziendheid is heden een faculteit van een anonieme doch reële en bijzonder doortastende macht die ernaar streeft om de privacy - en dat is de eigenheid of de ziel - van alle mensen te vernietigen.

Ooit noemde men deze macht de duivel. Het geloof in het bestaan van de duivel is er niet meer. Maar misschien moet men over duivelsbewijzen spreken in analogie met wat hoger gezegd werd over de godsbewijzen: ze zijn irrelevant omdat de duivel zich manifesteert, met name in zijn werkzaamheid.

(J.B., 24 januari 2021)

Verwijzingen:

(1) Rudolf Boehm, Kritik der Grundlagen des Zeitalters (1973). Een Nederlandse vertaling van de hand van Willy Coolsaet met een taalkundige revisie d.d. 2011 van Guy Quintelier verscheen bij Het Wereldvenster, Baarn (1977). De integrale tekst van het werk is beschikbaar op het internet op het volgende adres:

https://www.marxists.org/nederlands/boehm/1977/kritiek/index.htm

Corona en de heilige zaak:

Deel 22: De hybris, de heilige wetenschap en de pandemie

Verderven zal Ik de wijsheid der wijzen,

Het verstand der verstandigen zal Ik verdoen (1 Korintiërs 1:19)

In zijn Kritik der Grundlagen des Zeitalters (1) uit 1973 legt Rudolf Boehm de vinger op de wonde waaraan het westen momenteel bezwijkt: de middeldoelomkering, ons reeds bekend als karakteristiek van de tanende kapitalistische economie met haar exponent in het neoliberalisme. (2) Maar de oorsprong van dat kwaad ligt in een ver verleden en het kwaad zelf overspant een gebied dat zich uitbreidt ver buiten het terrein van de economie en in het bijzonder in dat van de kennis. De epistemologie heeft het over het hoofd gezien maar de benamingen spreken voor zich: terwijl wij eraan gewend zijn om te spreken over het ik als toeschouwer en beheerser van de wereld waarin wij geloven een object te mogen zien, betekent het ik of het subject in feite het tegendeel van datgene waarvoor wij het zijn gaan houden: sub is Latijn en wil zeggen onder en iectum komt van het Latijnse werkwoord iacere dat werpen betekent, zodat het sub-jectum datgene is wat onder-worpen is (aan al de rest): het ik heeft oorspronkelijk niet de betekenis van heerser doch van diegene die gedoemd is om alles te ondergaan en bijvoorbeeld het begrip Geworfenheit bij Martin Heidegger wijst op deze condition humaine waaraan wij geheel buiten onze wil onderworpen zijn.

In de loop van zijn betoog wijst Boehm op een paradox die zich voordoet waar het weten niet langer als (levens)middel (of dus als menselijke, bruikbare kennis) maar als doel op zich wordt nagejaagd in de zogenaamd 'zuiver theoretische' of 'objectieve' wetenschap: de kennis zoals (sommigen denken dat) ook god die zou bezitten en Boehm citeert Francis Bacon waar deze stelt dat alleen door gehoorzaamheid de natuur overwonnen wordt. (3) Maar het fundament voor de paradox werd gelegd door Aristoteles in het slot van zijn Ethica Nicomacheia en in het begin van zijn Metafysica: de mens streeft het weten ter wille van het weten zelf na omdat dit geen menselijke of praktische maar goddelijke kennis is. De mens wil heersen over de natuur zoals god, hij wil de dood overwinnen, zoals Aristoteles in het slot van zijn Ethica ook zegt: het doel van de filosofie is de mens onsterfelijk te maken. De mens beoefent het zuiver theoretische weten omdat hij aan god gelijk wil zijn.

Aan god gelijk willen zijn: de hybris of de overmoed, de hoogmoed, wordt door de goden nimmer onbestraft gelaten en zij wordt ook uitgebeeld in de Griekse mythologie. Icarus en zijn vader Daedalus willen uit hun gevangenschap op Kreta ontsnappen door zich vleugels te maken uit veren vastgehecht met bijenwas maar tijdens de vlucht vergeet Icarus het praktische doel en hij gaat genoegen scheppen in het vliegen ter wille van het vliegen: hij vliegt zo hoog dat de zon de was doet smelten en de zee wordt zijn graf. (4)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 21 januari 2021)

Verwijzingen:

(1) Rudolf Boehm, Kritik der Grundlagen des Zeitalters (1973). Een Nederlandse vertaling van de hand van Willy Coolsaet met een taalkundige revisie d.d. 2011 van Guy Quintelier verscheen bij Het Wereldvenster, Baarn (1977). De integrale tekst van het werk is beschikbaar op het internet op het volgende adres:

https://www.marxists.org/nederlands/boehm/1977/kritiek/index.htm

(2) Zie de tekst, getiteld: “Vaccineren om te vaccineren”, d.d. 14 januari 2021: https://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3248686

(3) Het betreft de uitspraak: “Nature enim non nisi parendo vincitur”: “Want alleen door gehoorzaamheid wordt de natuur overwonnen”. Hier wordt uiteraard bedoeld dat de mens pas macht verwerft over de natuur als hij eerst haar wetten erkent en deze erkenning is de gehoorzaamheid of de onderwerping waarvan sprake.

(4) Zie ook: https://www.bloggen.be/dzeus/archief.php?ID=3101743

Corona en de heilige zaak:

Deel 21: Het 'gezond verstand' van de neoliberalen

Wie geloven in complottheorieën, zoeken verklaringen middels zondebokken maar de pandemie als hype toont de mislukte democratie: de staat als verzameling van ingebeelde alleenheersers die hun illusie voeden met privébezit. De dienst aan de mammon baart de immorele wet dat wij ons bestaansrecht ontlenen aan ons economisch nut: het neoliberalisme wil mensen die niet renderen weg.

In de vrije markt werd de middeldoelomkering vanzelfsprekend en derhalve onzichtbaar: de aanbidding van het geld wordt alleen in vraag gesteld door wie hun verstand verloren, de banken zijn de nieuwe tempels, financiële adviseurs voltrekken er de eredienst, in de persoonlijke biecht worden gokzonden beboet en beleggingsfouten, de zielzorg cirkelt rond de rekeningen die ons ketenen en de oppergod van deze intrieste handel heet Lucifer.

Weet je het nog: amper een jaar geleden gingen kinderen wereldwijd massaal aan het spijbelen om een toekomst te eisen voor de aarde waarop zij na ons, aanbidders van onze eigen absolute vrijheid, anders verder moeten met astma, kanker en de vele vergiften die wij zullen achterlaten; een aarde met bomen, helder water, verse lucht en overgrootjes. Zij werden uitgelachen door Trump, het clowneske gezicht van het neoliberalisme, grootgebracht met het geld van de goktenten van Las Vegas, hij kreeg het presidentschap van de duivel zelf cadeau, bouwde muren en sleet de laatste uren van zijn profitariaat met de verkoop per opbod van gratieverleningen aan mede-schurken. Toen kwam de plaag, even onverwacht als onafwendbaar, en zij gooide roet in het eten van de smulpapen.

Maar hebzucht is onverzadigbaar, een bodemloze put en om die zielloze zucht in stand te houden, moet de economie blijven woekeren: zij smacht naar bloed en eenmaal nutteloos geworden, duwt zij de afgedankte slaven nog levend in de diepte van het graf - de pandemie is haar medestander, haar mede-schurk geworden: zij helpt het kalf van goud van zijn ballast aan ketters af en bij de talloze geketenden kan zij immer rekenen op steun voor het ombrengen van de grootvaders en moeders die immers hun tijd hebben gehad - zo is meteen ondank des werelds loon. Van maatregelen willen zij niet horen die de productie van hun kostbare zilver op gang willen houden ten koste van immers vervangbare burgers.

De welhaast algemeen aanvaarde idee dat mensen perfect vervangbaar zijn is één van de talloze tragische gevolgen van de middeldoelomkering, de vloek waarbij het werktuig zijn maker in de tang neemt, het kind zijn ouders vermoordt, het schepsel zijn schepper van zich afschudt en een homp van goud in de plaats aanbidt. Ford Knox staat garant voor de rijkdom van de wereld, de inhoud van zijn duistere crypten die slechts bittere ellende vertegenwoordigen, waant zich verheven boven de natuur, de woorden in de wind slaand van het stamhoofd der Indianen die gered werden van de slavernij doordat zij omkwamen in gevolge plagen meegebracht door hun overheersers.

Het grote opperhoofd in Washington heeft gesproken: hij wenst ons land te kopen. (…) We zullen over uw aanbod beraadslagen, want we weten dat als wij ons land niet verkopen de blanke man met zijn geweren komt en het in bezit neemt. (1)

Seattle legt uit dat de natuur heilig is en wat hij betekent voor zijn volk maar hij weet dat de overheersers dit niet verstaan:

Wij weten dat de blanke man onze manier niet begrijpt.
Voor hem is het ene stuk grond gelijk aan het andere.
Hij is een vreemde, die in de nacht komt en van het land neemt wat hij nodig heeft.
Hij behandelt zijn moeder, de aarde en zijn broeder, de lucht als koopwaar,
die hij kan uitbuiten en weer verkopen als goedkope kralen. (1)

En dan volgen de waarschuwing en de voorspelling:

(…) Zijn honger zal de aarde kaal vreten en slechts een woestijn achterlaten. (…) Wat er met de aarde gebeurt, gebeurt met de kinderen van de aarde. (…) Bevuil uw legerstee en u zult bezwijken aan uw eigen vuil.

Maar in uw ondergang zult u vurig branden, aangestoken door de macht van de god, die u naar dit land heeft gebracht en u de heerschappij heeft gegeven over dit land en over de rode man. (…) (1)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 21 januari 2021)

Verwijzingen:

(1) https://akaija.com/nl/toespraak-chief-seattle/

Corona en de heilige zaak:

Intermezzo: "De kans dat er iets misgaat, is enorm groot"

Immunoloog, vaccinoloog en sinds veertig jaar ontwikkelaar van vaccins, prof. dr. Theo Schetters, hierbij gesteund door zijn collegae, vertelt in een interview dat het mRNA-vaccin van het Amerikaanse bedrijf Pfizer, waarvoor onze politici gekozen hebben, niet zal werken daar waar het bedoeld is om te werken en er ook niet zal voor zorgen dat het virus uit de circulatie verdwijnt, zodat de redenen voor lock-downs en coronamaatregelen na de massavaccinatie exact dezelfde zullen blijven. Bovendien waarschuwt de professor voor het enorme gevaar verbonden aan dit vaccin: de kans is enorm groot dat dit volstrekt nieuw vaccin, dat in feite geen vaccin is maar genetische manipulatie, auto-immuunreacties oproept waardoor meer specifiek de spiercellen door het eigen afweersysteem zullen aangevallen worden, wat na een jaar of langer kan gebeuren. De testperiode voor het vaccin was niet alleen te kort, de test zelf toont eigenlijk aan dat er geen aanvaardbare resultaten kunnen vastgesteld worden: wat betreft het optreden van ernstige ziekte, waarvoor het vaccin tenslotte bedoeld is, kon men slechts vier gevallen vaststellen op een totaal van veertigduizend proefpersonen (waarvan de helft gevaccineerd), waarvan twee of drie in de groep van de gevaccineerden. In feite is de massavaccinatie een totaal onverantwoorde ingreep die ons ongevraagd en derhalve op volstrekt illegale wijze allemaal tot proefkonijnen maakt. Onbegrijpelijk is ook de reden waarom de bestaande levensnoodzakelijke medicijnen die nu acuut nodig zijn om zwaar coronazieken te helpen overleven, niet geregulariseerd worden. Derhalve, zoals meester Carine Knapen aantoont, is het opschrift boven de vaccinatiebasis in Mechelen een groteske leugen die doet denken aan de tekst boven de poort van Auschwitz. (*) Ziedaar het neonazisme.

Zie de video hier onder voor het interview met prof. dr. Theo Schetters.

(J.B., 20 januari 2021)

Verwijzingen:

(*) Open oproep aan Stad Mechelen (carineknapen.info)

Corona en de heilige zaak:

Deel 20: De uitroeiing der armen

Irrationele en immorele verklaringsmodellen zijn bedrog maar complottheorieën die stoelen op demonisering zijn dat evenzeer omdat men zich in dat geval tevreden stelt met de gemakkelijkheidsoplossing van de zondebokken. Als de pandemie een menselijk maaksel is, dan kan alleen nog sprake zijn van een epifanie van de tirannie van de meerderheid.

De democratie is namelijk mislukt omdat zij de staat heeft omgeturnd in een verzameling van allemaal kleine dictators. En ter bevrediging van de illusie van de soevereiniteit van elk van deze potentaten, werd het privébezit verzonnen: elke burger binnen dit multipotentatendom is dankzij het heilige principe van het privébezit de potentiële heerser over alle anderen.

Op de koop toe wordt die belofte welke vroeg of laat elke sterveling zal desillusioneren, kracht bijgezet door een tweede, namelijk de waan van elke burger dat hij nu reeds zichzelf pal in het centrum van het panopticum bevindt. Het enige wat hem nog te doen staat om de teugels in handen te krijgen, is de aandacht van alle anderen op zich trekken om hen vervolgens daarvan te overtuigen dat hij het centrum is.

Het spel dat aldus wordt gespeeld en dat gepropagandeerd wordt in allerlei vormen waarvan the American dream wel de meest bekende is, is het spel van de concurrentie dat gestalte krijgt in de (concurrentiële) economie die dan onvermijdelijk een kapitalistisch karakter krijgt en die de gedaante is waarin het recht van de sterkste zich manifesteert in de wereld.

Omdat deze economie het middel is waarmee elke burger zijn particuliere waan van alleenheerser kan botvieren door eraan te participeren in de hoop ooit als enige en grootste winnaar uit de bus te zullen komen, is zij wel genoodzaakt om het middel met het doel te verwisselen om de heel eenvoudige reden dat winst en derhalve ook winnaarschap pas mogelijk is in een handel die de vrije teugel geeft aan de roofzucht. Omdat elkeen van de ander met wie hij handel drijft, meer wil krijgen dan wat hij zelf geeft, is bedrog daarbij niet slechts mogelijk doch noodzakelijk.

Edoch, waar de leugen prevaleert in die mate dat zij een deugd geworden is, tast zij uiteraard ook de waarheid aan van de menselijke voortbrengselen die worden aangeboden op de markt: de kwaliteit van alle producten wordt dan sowieso ondermaats met betrekking tot hun prijs omdat winst maken het niet meer af te wenden doel werd. Het ruilmiddel - het geld - werkt tevens het bedrog nog in de hand omdat het de producten zelf verkapt die in de ruilhandel onder waakzame ogen van hand tot hand gingen en aldus aan een onmiddellijke keuring werden onderworpen.

Waar men ooit naar de markt ging met een zak aardappelen die men over had om dan terug te keren met een mand eieren die men nodig had, vertrekt men nu met een pak geld om terug te keren met een dikker pak geld. Als nu iedereen dit doet, gebeurt het onmogelijke en wordt iedereen alsmaar rijker. Tenzij goed verborgen persen onophoudelijk bankbiljetten bijdrukken om de illusie van het winnaarschap van elk van de ontelbare menigte aan potentaten gaande te kunnen houden.

Het gesofisticeerde zelfbedrog van de mens die immers een wolf is voor zijn medemens, eist de omkering van middel en doel, zodat alles wat werkelijkheidswaarde heeft, moet onderdoen voor het zwarte gat dat het geld tenslotte is: de waren verworden tot middel voor het bemachtigen van het ruilmiddel dat de plaats inneemt van het doel en met het versmaden van de werkelijkheidswaarde van de waren, wordt tevens de werkelijkheid als zodanig versmaad; met het ophemelen van de onwerkelijkheid van het geld, wordt tevens deze illusie zelf opgewaardeerd: het spel neemt de plaats in van de werkelijkheid en de werkelijkheid zelf verkommert. In de geboorte van de virtuele realiteit waarin alle burgers nu gevangenen zijn, blijkt het failliet van het multipotentatendom.

De gezochte daders van de gigantische malaise welke de waanzin van deze tijd heeft voortgebracht, zijn al diegenen die instemmen met het wanoordeel dat uit de middeldoelomkering voortspruit, namelijk dat mensen hun bestaansrecht ontlenen aan hun economisch nut. Derhalve mogen mensen pas verder leven als zij bijdragen tot het alles vernietigende monster dat onze hedendaagse economie is. Grof uitgedrukt: wie niet deelnemen aan de algehele vernietiging van de wereld - en dat zijn derhalve de bezitslozen - moeten worden uitgeroeid. En dat is de vandaag wereldwijd aan de gang zijnde Endlösung. (1)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 19 januari 2021)

Verwijzingen:

(1) Endlösung betekent definitieve oplossing. Meer bepaald verwees men met deze term ten tijde van nazi-Duitsland naar de definitieve oplossing voor het jodenprobleem en meer bepaald bestond die eindoplossing of die Endlösung in de massavernietiging van de joden. Vandaag gaat het om de Endlösung voor het mensenvraagstuk van de Malthusianisten die in feite de aanbidders van de mammon vertegenwoordigen. Gas, het moordwapen van destijds, werd vervangen door een 'virus' waarvan de onzichtbaarheid niet alleen fysiek is.