Islamocommunisme

Aflevering 2: Uitbuiting versus zuivering. Over de zakât.

“De zakât zuivert het vermogen zoals het gebed de geest zuivert en het vasten het lichaam.”

Afrika, het rijkste continent op aarde, het continent ook waar de mens ontstond, werd tot drie keer toe bijzonder grondig uitgebuit. Een eerste keer werd vanaf Columbus in 1492 zijn jonge mannelijke bevolking gedurende eeuwen 'buit gemaakt', gevangen genomen en met grote zeilschepen verscheept naar Noord-Amerika om daar als slaven op de thee-, koffie- en katoenplantages te gaan werken; vrouwen en kinderen werden prompt aan hun lot overgelaten, die geschiedenis verdween in de vergetelheid, op één getuigenis na, één van de vele miljoenen zwarten, Oluale Kossola, vertelde in 1927 zijn verhaal aan de schrijfster Zora Neale Hurston en deze interviews verschenen in 2018 in boekvorm getiteld: Barracoon: The Story of the Last "Black Cargo", een van de meest aangrijpende verhalen ooit.

Een tweede golf van uitbuiting was de kolonisering van Afrika, waarin het België van Leopold II het voortouw nam: onder de dekmantel van ontwikkelingswerk, maakte de megalomane vorst fortuin, eerst met ivoorhandel en vervolgens middels het rubberschandaal dat aan een tiental miljoen Congolezen het leven kostte.

Een derde golf van uitbuiting volgde na de zogenaamde dekolonisering: wat betreft België werd in 1961 de tot premier verkozen onafhankelijkheidsstrijder Patrice Lumumba vermoord en een stroman van het westen, de kleptomaan Mobutu, zette de uitbuitingspolitiek, nu vooral gericht op de bodemschatten, verder tot 1997. Vrijwel alle westerse mogendheden voerden een gelijkaardige koloniale en neokoloniale politiek in heel Afrika en in nog andere continenten tot vandaag de dag.

Maar de Afrikanen werden niet alleen uitgebuit door de superverspillers, ze werden bovendien met hun schuld beladen: terwijl overbevolking betekent dat het bevolkingsaantal de draagkracht van de aarde te boven gaat, wat wordt uitgedrukt in de ecologische voetafdruk die resulteert uit verbruik en afvalproductie, zodat tienduizend verspillers een zwaardere belasting kunnen vormen dan dertig miljard armen, zijn het alsnog de armen die geculpabiliseerd worden omwille van hun kroost die bovendien onmisbaar is voor hen aan wie sociale rechten worden onthouden.

Diametraal tegenover de uitbuiting van een volk staat de tegemoetkoming aan zijn noden. Een dam tegen de uitbuiting werd opgeworpen door de marxisten en zij hebben met de islamieten in hun programma de eis van sociale rechtvaardigheid gemeen, een maatschappelijk verhaal waarmee mensen zich distantiëren van de wet van de jungle of van het recht van de sterkste dat botgevierd wordt in het neoliberalisme waarin het kapitalisme uitmondt.

De breuk met de kapitalistische, concurrentiële economie is dan vrijwel totaal: inzake sociale rechten spreekt de islam zelfs niet over hulp waarvoor dankbaarheid verschuldigd is maar over plichten inherent aan het mens-zijn. Waar het socialisme het heeft over solidariteit, dat in wezen een uitbreiding is van het egoïsme omdat de wij-zucht die in de plaats komt van de ik-zucht, een vorm van zelf-zucht blijft, vormt het een van de vijf pijlers van de islam dat welstellenden hulp verschuldigd zijn aan behoeftigen, wat zakât heet.

De Vlaamse historicus Herman de Ley schrijft dat het gaat om 2,5 tot 10 pct. van de jaarwinst, “ten behoeve van de armen en behoeftigen [zij hoeven niet per se moslim te zijn], voor hen die ermee belast zijn [d.w.z. met het inzamelen en uitdelen ervan] en voor hen wier harten tot elkaar gebracht zijn [de nieuw- bekeerden], voor de vrijkoop van slaven en schuldenaren, om in te zetten op Gods weg [de mujâhidûn] en voor hem die onderweg is [de reiziger]." De Ley verduidelijkt de betekenis van de zakât: “(...) de meest adequate vertaling ervan zou de formule zijn: ‘maatschappelijke belasting (of takse) die zuivert’. (…) het gaat om een plicht tegenover God en tegenover de mensen (...) De zakât zuivert het vermogen zoals het gebed de geest zuivert en het vasten het lichaam.” (...) De rijke is er, voor God en de samenleving, metterdaad toe gehouden zich van deze belasting te kwijten; de arme, anderzijds, is behalve aan God aan niemand dankbaarheid verschuldigd: hij krijgt slechts datgene waarop hij recht heeft.”¹

De huidige Europese oorlog krijgt nu met zijn uitbreiding naar Afrika gestaag de allures van een wereldoorlog en dat ook werkelijk sprake zou zijn van een geheim pact van marxisten met jihadisten kan gezien de geschiedenis zeker geen vergezocht complotdenken worden genoemd. Wij zullen alvast dringend moeten wennen aan de gedachte dat rijkdom zonder schuld een onmogelijkheid is, dat schulden ingelost dienen te worden en dat het ogenblik waarop dit recht geschieden zal, niet blijvend op de lange baan kan geschoven worden. Wij zullen moeten wennen aan de gedachte dat de wereldorde die tot nog toe de voorrechten van het westen kon garanderen, haar beste tijd gehad heeft. Wij zullen moeten wennen aan de idee van een onontkoombare keuze tussen enerzijds de oorlog en de dood en anderzijds een regeling die voor ons heel anders zal uitpakken dan wij dat wensen.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 5 augustus 2023)

Islamocommunisme

Eerste aflevering: de verrijzenis van Lumumba

Niemand kan de waarheid bezitten;

van de waarheid kan men alleen maar bezeten zijn.

God die - in de wereld - bestaat bij de gratie van de duivel: dat is het belaagde christendom alsnog gespaard door de politiek - van aanvankelijk het Romeinse Rijk - in ruil voor de knieval - welke Christus zelf op de berg Tabor weigerde te doen. Het christendom bestaat nog 'ergens' maar niet in de wereld voor zover die beheersbaar is omdat de wereld - sinds de zondeval en dus door toedoen van de mens - aan de duivel toebehoort - Christus verzette zich niet toen de duivel het wereldse rijk impliciet het zijne noemde op het ogenblik dat hij Hem dat in ruil voor een knieval heeft aangeboden.

Wat wél in de wereld bestaat, is de (Rooms-katholieke, Anglikaanse, Byzantijnse) kerk waarvan de geschiedenis ons welbekend is: zij heeft gediend voor de onderwerping van eerst de eigen volkeren en vervolgens de volkeren van de vreemde continenten, te beginnen bij de slavenhandel sinds Columbus, de kolonisering van de grote wereldcontinenten en vervolgens de voortzetting van die ontmenselijking in het bedrieglijke systeem van het neokolonialisme dat in de vierde wereld - de regio van oorsprong - bestaat als de loonslavernij ter verkapping van de slavernij.

Maar terwijl het katholicisme de religie is van de veroveraars of de rijken, profileert zich de islam of althans een zekere strekking daarvan als de godsdienst van de achtergestelden. En in tegenstelling tot het christendom blijkt de islam - of alvast zekere takken daarvan - in het nastreven van haar idealen het geweld niet te schuwen. Is het neerhalen van de Twin Towers niet het werk van de islam dan kadert het alvast als een symbolische actie in het plan om recht te doen geschieden: de torens van het WTC (of dus het World Trade Center, het Wereld Handels Centrum) symboliseren immers het onrecht van de neokolonialistische wereldhandel en de aanslag daarop vormt aldus een aanklacht daartegen.

Evenmin als de islam schuwt het marxistisch communisme het geweld en evenals de islamieten engageren de marxisten zich voor de achtergestelden volgens het bekende maar even gevreesde devies: “Arbeiders aller landen, verenigt u!”

Nu werden onlangs vier leden van de Europese commissie gearresteerd voor corruptie: in ruil voor grote sommen geld afkomstig van de Arabieren zouden zij zich hebben laten beïnvloeden om de Europese politiek door hun omkopers te laten beïnvloeden. Maar de vraag of dan alleen Europese politici gevoelig zijn voor omkoping kan slechts als retorisch worden verstaan: in de figuur van Trump bleken de Amerikanen zich al te hebben laten bewerken door zowel de Islamieten (de Arabieren) als de communisten (zekere Russen alsook de Chinezen) en wel in die mate dat de Amerikaanse president samen met de Saoedi in hun thuisland de zwaarddans is gaan dansen en dat hij de communisten lof heeft toegezwaaid incluis met betrekking tot hun dictatoriaal systeem; de Amerikaans-Chinese vriendschap bereikte een climax toen ook de gezinnen van de respectievelijke leiders van de VS en van China elkaar ontmoetten.

De islam koopt politici om in Europa, in Amerika en nu ook in Afrika en vooral in het laatst genoemde continent blijkt zij dat te doen in samenwerking met de communisten, aldus vermoedelijk in een poging om alvast één facet van hun beider ideaal te verwezenlijken: de uitbuiting van de achtergestelde wereld te lijf gaan door het neokolonialisme een halt toe te roepen en de kolonialen er te gaan verjagen. De recente top in Sint-Petersburg laat niets aan de verbeelding over en in het spoor van Patrice Lumumba - toentertijd communistisch gesteund - is Niger nu het eerste Afrikaanse land waar men zich met een staatsgreep van de buitenlandse inmenging probeert te bevrijden.

Als het katholicisme vooralsnog de grootste religie is, komt dat in de eerste plaats doordat men katholiek wordt buiten zijn eigen wil: men wordt reeds kort na de geboorte gedoopt door de wens van een katholieke peter en die wens wordt gevormd onder druk van een vloek omdat volgens de katholieke leer elke mens geboren wordt als kind van de duivel en derhalve ter helle is bestemd tenzij de duivel middels het doopsel uit het kind geëxorciseerd wordt. Ten tweede rekent het katholicisme voor zijn voortzetting uiteraard ook op de macht van de traditie welke ervoor zorgt dat ook de nazaten van katholieken gedoopt zullen worden, terwijl het er ook alles aan doet om dat nakomelingschap zo hoog mogelijk te houden middels de lepe truc van het verbod op anticonceptie. Tot voor kort gold eveneens het recht van de man op de beschikking van het lichaam van zijn echtgenote - wat sinds kort echter als verkrachting kan gelden - alsook het verbod op homoseksualiteit en polygamie (bijvoorbeeld gangbaar ten tijde van de aartsvader Abraham).

De 2,4 miljard christenen waarvan de helft katholieken, een derde protestanten en anglicanen, een achtste oosters-orthodoxen en de rest Jehova's getuigen, mormonen en nog enkele andere sekten, zijn in feite meestal geen mensen die bewust gekozen hebben voor het christendom, terwijl bijvoorbeeld de Afrikanen die zich vandaag tot de islam bekeren, dat dikwijls doen omdat zij geloven dat deze religie hen toekomstperspectieven biedt, welteverstaan vooreerst op materieel vlak. Volledigheidshalve te vermelden is dat de derde godsdienst van het boek, het jodendom, het christendom niet aanvaardt; het jodendom wordt vrijwel louter traditioneel doorgegeven en kent geen proselitisme omdat het joodse volk zich door Jahweh uitverkoren acht.

De aanslagen op de Twin Towers die een symbolische verwerping zijn van het structurele onrecht van de huidige wereldhandel werden onmiddellijk (reeds na een week) gevolgd door aanslagen in het kader van de jihad of de islamitische oorlogsvoering, eerst als antraxaanslagen, later als bomaanslagen. Toen de WTC torens tegen de vlakte gingen, werden alle vliegtuigen in de VS aan de grond gehouden op uitzondering van dat van de achteraf door de VS aangewezen dader Bin Laden die rustig terug kon keren naar zijn thuisland en die later zogezegd werd uitgeschakeld - volgens de autoriteiten kreeg hij een zeemansgraf. Toen alom ter wereld de door Islamitische Staat opgeëiste aanslagen hun tol begonnen te eisen, kon hieraan op geen andere manier een einde worden gesteld dan door andermaal het vliegverkeer te verbieden en bovendien het verkeer onder alle mensen, in de vorm van het wereldwijde huisarrest, 'lockdown' genoemd, dat de ganse wereld overspande en waarvoor de uitleg werd verzonnen dat dit werd opgelegd ten behoeve van de volksgezondheid. Zoals iedereen weet, zouden die maatregelen noodzakelijk geweest zijn om vele mensenlevens te redden die bedreigd werden door een pandemie. Stoute tongen beweren dat die pandemie de jihad is. Er bestaat, zo zegt men, een geheime samenzwering tussen radicale communisten en even radicale islamieten die luistert naar de naam Islamocommunisme en zij steekt de kop weer op nu de westerse mogendheden erin geslaagd lijken om de voortzetting van de plundering van de oud-kolonies weg te zetten als 'ontwikkelingswerk', nu ook ons land voorbereidingen treft om met het oog op de viering van twee eeuwen België tegen 2030 het jubelpark wat op te fleuren, dat immers gebouwd werd met dank aan de miljoenen 'gesneuvelde' Congolezen waaraan Patrice Lumumba in een welbekende toespraak tot Boudewijn van België eer bracht ten koste van zijn eigen leven.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 4 augustus 2023)

Is de klimaatcrisis een hoax?

Er zijn mensen die beweren dat onderzoekers die besluiten dat er een klimaatcrisis is, hun resultaten hebben vervalst omdat ze denken dat alarmerende wetenschappelijke bevindingen zullen zorgen voor meer subsidies voor hun wetenschappelijk onderzoek. Onder hen de Australische professor Clive Hamilton die ook lid is van de raad van bestuur van een klimaatcommissie van de Australische regering alsook de Amerikaanse televisieweerman John Coleman. Die zogenaamde complottheorie is overigens nog vrij aannemelijk als men weet dat het een trend is aan universiteiten om hun onderzoek te laten financieren door de industrie.

In 2006 beweerde professor William M. Gray dat met een valse klimaattheorie werd gepoogd om een wereldregering te vormen en de Engelsman Martin Durkin maakte in 2007 de documentaire The Great Global Warming Swindle waarin hij beweert dat de opwarmingstheorie het werk is van milieuactivisten die de industrie willen lam leggen. In de film zou hij voorspeld hebben dat vijf jaar later het broeikaseffect zou aangewezen worden als de grote boosdoener. Edoch, reeds in 1995 en dus twaalf jaar eerder schreef een hoogleraar aan de toenmalige Rijksuniversiteit Gent de opwarming aan het broeikaseffect toe.

Gesteund door Al Gore beschuldigde Trump China ervan achter de complottheorie te zitten met de bedoeling stokken te steken in de industriële vooruitgang van het westen en een inhaalbeweging te kunnen maken. Nog anderen beschuldigen de investeerders in kernenergie.

Er valt beslist wat te zeggen voor de kritiek op de opwarmingstheorie maar die is ook van toepassing op andere zogenaamd wetenschappelijke theorieën en heel vaak betreft de kritiek de trend dat wetenschappelijke instellingen zich laten financieren door de politiek en door de industrie, wat de betrouwbaarheid van hun onderzoeksresultaten inderdaad bezwaarlijk ten goede kan komen. En daarvoor heeft ruim een halve eeuw geleden Herbert Marcuse al gewaarschuwd en hij was lang niet de eerste want hoe oud is niet het spreekwoord dat zegt: “Wiens brood men eet, diens woord men spreekt”? Het is een feit gebleken: het kapitalisme corrumpeert wetenschap en technologie.

Maar anderzijds pleit datzelfde argument ook tégen de complotdenkers omdat rechtse (neo)liberalen en grootverdieners die verblind worden door geld zich de kaas niet van het brood willen laten nemen door de milieu-activisten, 'de groenen', die zij ervan beschuldigen dat zij met hun kritiek op de industrie het communisme in de hand willen werken. Hoe dan ook is het een feit dat zij die rijk worden ten koste van milieu en volksgezondheid er alles aan doen om de milieukritiek de kop in te drukken door die voor te stellen als overdreven of als onterecht.

Denk maar aan de PFAS-affaire of aan het goedpraten van het gebruik van chemisch gift zoals insecticiden (zenuwgif) of onkruidverdelgers (carcinogenen). Wat deze extreemrechts georiënteerde lui vrijheid en vooruitgang noemen, is niets anders dan willekeur en wetteloosheid in functie van zelfverrijking ten koste van de vooruitgang en van het algemeen welzijn. Ongeremde concurrentie betekent immers allerminst vooruitgang omdat bedrog het meest efficiënte middel blijkt voor het vergaren van fortuinen, wat inhoudt dat in die context de producten zullen inboeten aan kwaliteit ten bate van de winst. Maar geld is een fictieve waar, alleen functioneel als dwangmiddel dat noodlijdenden behoeft en ze daarom ook creëert.

Dat er niets mis is met het klimaat is een wetenschappelijk standpunt dat inderdaad door maar weinig wetenschappers wordt gedeeld maar anderzijds is het ook zo dat slechts weinig onderzoekscentra onafhankelijk van geldschieters kunnen bestaan. De vraag luidt dan of wetenschap nog wetenschap kan zijn, wel te verstaan in een landschap waarin de geldgod heerst die derhalve zal bepalen hoe de waarheid klinkt.

Zo vertelde ons heel onlangs nog de heer Van Togenbirger hoe hij in een plaatselijk ziekenhuis getuige was van een wat bevreemdende en luidruchtige ruzie tussen een hoofdverpleegster en een cardiologe op de afdeling van de spoed: de arts-specialist in kwestie had toelating gegeven aan een hartpatiënt om in het ziekenhuisrestaurant het middagmaal te gaan gebruiken samen met de heer Van Togenbirger die de man in kwestie naar de spoed had begeleid maar toen die aanstalten maakte om zijn bed te verlaten kwam de hoofdverpleegster tussenbeide: zij verbood de patiënt om zich te verplaatsen en vergastte de cardiologe op een uitbrander vanjewelste.

(J.B., 31 juli 2023)