Twee waarheden over IS

Op grond van wat over terreurgroepen bekend is, zou de actuele aanpak daarvan door de bedreigde mogendheden er in feite heel anders mogen uitzien en dat dit niet het geval is, kan slechts te wijten zijn aan het jammerlijke feit dat, vooral ingevolge vriendjespolitiek, de macht al te vaak in verkeerde handen is – wat overigens een vorm is van terreur.

            Om te beginnen wordt een terreurbende nooit bezield door heldhaftige idealen: die verkappen namelijk iets heel anders, namelijk de angst voor de bendeleider. Meteen is hiermee gezegd dat terreurbendes draaien om een bendeleider en dat is één spilfiguur – weliswaar omringd door handlangers en tenslotte ook door aanhangers. Zo ziet men bijvoorbeeld bij motorbendes dat zij hun sterkte halen uit het feit dat de angst van de bendeleden voor de wet verdwijnt in het licht van hun angst voor de vertegenwoordiger van de wet van hun bende. Hetzelfde geldt in dictaturen, die immers dreigen te verdwijnen van zodra de dictator verdwijnt. Per definitie duldt een dictator geen tweede naast zich en uiteraard geldt hetzelfde voor een bendeleider, zodat de opvolging wel altijd een probleem is, vaak vergezeld van lynchpartijen.

            Vervolgens is hetgeen de leider dicteert van secundair belang, om niet te zeggen geheel zónder belang: van tel is slechts dát hij het beveelt en dat het nagevolgd wordt. Doorheen de geschiedenis verkondigden leiders theorieën te gek om los te lopen maar telkens weer heeft men kunnen vaststellen hoe hun volgelingen deze klakkeloos hebben geloofd en nagevolgd. Dit instinct tot volstrekt kritiekloze gehoorzaamheid aan het gezag is zo sterk dat de betrokkenen, ongeacht hun intelligentie, zich diep verontwaardigd voelen wanneer men hen op die geestelijke blindheid wijst. Katholieken dulden niet dat men hun kannibalisme verwijt terwijl zij toch geloven dat zij tijdens de heilige mis het lichaam van hun leider eten en zijn bloed drinken. (*) De gelovigen van de zogenaamde 'religies van het boek' – het jodendom, het christendom en de islam – stellen zich geen vragen bij het feit dat hun aartsvader Abraham geenszins aarzelde om het bevel van zijn god op te volgen om zijn zoon op het altaar de keel over te snijden. En zo mag het ook niet verwonderen dat leiders die het bevel geven om te doden, prompt gehoorzaamd worden.

            Toegepast op IS betekent dit dat het terrorisme aldaar niets kan te maken hebben met de religie die de betrokkenen beweren aan te hangen: hun zogenaamd geloof verkapt slechts de angst voor hun wrede leider, zodat de doelloosheid van de hele beweging verdoezeld wordt. Angst is immers geen beweging naar een doel toe doch een vlucht wég van hetgeen men vreest. Door alles met religie te omgeven, krijgt het laffe weglopen het bedrieglijke uitzicht van een reis naar een doel toe. De buitenstaander wordt misleid en eventueel in de val gelokt wanneer hij zich op zijn beurt gaat aansluiten bij de bende.

            Een terreurgroep kan men evenmin als een dictatuur uitroeien door de leden ervan te doden omdat de terreurgroep wezenlijk onaangetast blijft zolang hij een leider heeft die gevreesd wordt door de bendeleden. Meestal ziet men dat wel in, echter geheel in tegenstelling tot een tweede waarheid, met name deze dat men een terroristische groep niet kan vernietigen door aan te tonen dat de theorie of het geloof die de leden aanhangen, helemaal geen hout snijdt. Zoals gezegd doet de inhoud van de ideologie of het geloof er helemaal niet toe: die worden per definitie niet in vraag gesteld, evenmin als bijvoorbeeld de inhoud van de kennis na het eten van de verboden vrucht in de tuin van Eden.            

            Wil de aanpak van IS slagen, dan moet die zich derhalve zeker niet richten op het geloof van de betrokkenen of op het decimeren van de bende. Zoals Nazi-Duitsland viel met de dood van de persoon van Hitler, zo zal IS pas uitgeschakeld worden op het ogenblik dat haar leider verdwijnt. Maar uiteraard is daarmee nog altijd niets gezegd over de oorsprong van dergelijke verschijnselen...

(*) Zie ook: "Over het katholicisme, het kannibalisme, de Waarheid en het Leven – ter aanvulling op het voorgaande": http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=2868081

(J.B., 28 maart 2016)