Foto
Foto
Blog als favoriet !

Een variant van deze blog is te vinden op seniorennet op het volgende adres:

http://blog.seniorennet.be/tisallemaiet/

Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto


"Trans-atheïsme"

Download dit boek als PDF:

Jan Bauwens - Transatheïsme.pdf (3.6 MB)   

Foto
Foto
Foto
Foto
Foto



Download dit boek als PDF:

"Het einde der tijden"



Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Tisallemaiet
Alle rechten voorbehouden
Een variant van deze blog is te vinden op seniorennet op het volgende adres: http://blog.seniorennet.be/tisallemaiet/
26-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 17: Corona en de uitvluchten


Het tijdperk van de leugens


Aflevering 17: Corona en de uitvluchten


"Kim Jong Un excuseert zich voor doden Zuid-Koreaanse ambtenaar" - aldus blokt een vrt-nieuwsbericht van 25 september 2020: "Volgens het Zuid-Koreaanse leger is de man doodgeschoten en werd zijn lichaam nadien overgoten met olie en in brand gestoken. 'Dat gebeurde in het kader van de coronamaatregelen', zegt Kim Jong Un nu." (1)


- Of waar corona allemaal goed voor is, zo hoorde ik iemand zeggen naar aanleiding van dit bericht. Maar een tweede merkte onmiddellijk op dat eenzelfde commentaar kon gelden met betrekking tot de coronadoden hier te lande:


- Wie durft er een eed op te doen dat onder de tienduizend sterfgevallen, allemaal in quarantaine, waarbij de lijken direct en zonder publiek werden verast, er niet één is geweest die het hoekje om geholpen werd? U houdt het niet voor mogelijk, zo ging de commentator verder, maar het massaal beliegen van mensen is helemaal niks nieuws. De nazi's brachten massa's mensen om in gaskamers nadat ze hen lieten geloven dat zij daar alleen maar een douche zouden nemen.


- Maar dat is iets heel anders, wierp de eerste dan weer tegen: dat waren nazi's!


- Verantwoordelijken voor de psychiatrische instellingen hier te lande vermoordden talloze patiënten met het vetloze dieet: zij deden dat op bevel van de nazi's maar zelf waren zij allerminst nazi's, zij waren zorgverleners en vaak ook nog goede katholieken, zo verklaarde de ander: zij deden wat van hen gevraagd werd: Befehl ist Befehl! Twintig jaar later publiceerde Stanley Millgram de verbluffende resultaten van zijn onderzoek gevoerd naar aanleiding van die op het eerste gezicht ongeloofwaardige gebeurtenissen onder de titel Gedragsstudie van gehoorzaamheid: maar liefst twee derden van de mensen blijken bereid om hun medemensen te doden op vraag van de autoriteiten. Het was allemaal wetenschappelijk verantwoord, zo werd het hun uitgelegd en dat bleek te volstaan. Guy van den Berghe schreef een bijzonder interessant boek over dit verdonkeremaande facet van onze werkelijkheid, het werd hier reeds besproken in twee teksten van respectievelijk 6 en 7 april l.l. (2)


Het is nu eenmaal mijn job. Ik voer alleen maar een bevel uit. Rotte appelen moeten verwijderd worden anders maken ze ook de gezonde ziek. We kunnen het nu eenmaal niet betalen. Zijn ouderen en zieken niet beter af als men hen laat inslapen? Als wij zelfs onze groenten veredelen, waarom zouden we het dan niet met mensen mogen doen? Er zijn nu eenmaal teveel mensen, de wereld gaat eraan tenonder. Foetussen zijn geen mensen...


- Het is misschien wel zo, zo zei hij tot besluit, dat hier te lande helemaal niemand zal vermoord worden onder de dekmantel van deze epidemie en laten we eens stellen dat dit inderdaad zo zou zijn. Maar dan vergeet u één ding: deze epidemie is een pandemie, wat wil zeggen dat zij zich uitstrekt over de ganse aarde. En hebt u er een idee van hoeveel mensen vandaag leven in een dictatuur? Laat ik er enkele opsommen: Angola, Azerbeidzjan, Bahrein, Belarus (Wit Rusland), de Servische Republiek, Cambodja, Kameroen, Chad, de Volksrepubliek China, de Republiek Congo, Cuba, Egypte, Equatoriaal Guinee, Eritrea, Gabon, Hongarije, Iran, Jordanië, Kazachstan, Laos, Marokko, Montenegro, Noord Korea, Oman, Palestina, Qatar, de Russische Federatie, Rwanda, Saoedi-Arabië, Servië, Singapore, Zuid Soedan, Syrië, Tadjikistan, Turkije, Turkmenistan, de Verenigde Arabische Emiraten, Oeganda, Uzbekistan, Venezuela, Vietnam...(3)


(Wordt vervolgd)


(J.B., 26 september 2020).


Verwijzingen:


(1) https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/09/25/kim-jong-un-excuseert-zich-voor-doden-zuid-koreaanse-ambtenaar/


(2) Zie: http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3214619  en http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3214664  


(3) Zie: https://en.wikipedia.org/wiki/Democracy_Index  ; zie ook: https://en.wikipedia.org/wiki/Authoritarianism#2000s_authoritarian_revival


           

           





25-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 16: Het ware leven is radicaal anders


Het tijdperk van de leugens


Aflevering 16: Het ware leven is radicaal anders


De bios kynikos of het cynische leven, aldus Foucault, kenmerkt zich door een schandaal, het wordt afgekeurd en gekarikaturiseerd terwijl het niets anders op het oog heeft dan het aan het licht brengen van de waarheid, en misschien precies daarom, want door getuigenis af te leggen van het ware leven, zet de cynicus tevens de huichelarij van de burgerij te kijk. De cynicus brengt de moed op om aldus anderen te helpen om voor zichzelf te zorgen en in de socratische ironie riskeert en trotseert hij de woede, de ergernis en de wraak die hij opwekt "door hun het beeld voor te houden van wat ze in gedachten toestaan en waarderen, maar in hun eigen leven verwerpen en afkeuren. Dat is het cynische schandaal." (1) De cynicus zet zijn leven op het spel, niet door de waarheid te zeggen maar door de manier waarop hij leeft. De filosofische levenspraktijk verdwijnt echter naarmate de religie die a.h.w. naar zich toe trekt en Spinoza is zowat de laatste die een filosofisch leven leidt, Leibniz is al een man van louter geschriften. Als het waar is dat de westerse filosofie het Zijn vergeten is [de Seinsvergesseheit van Heidegger (2)], dan geldt dat voor Foucault eveneens m.b.t. het filosofische leven. Dit terwijl filosofie een voorbereiding op het leven hoort te zijn, een bekommernis om zichzelf, een zich beperken tot wat werkelijk nuttig is, waarbij het doen en het denken één zijn. Het cynische principe 'verander de waarde van je munt' staat naast het principe 'ken uzelf': je kunt je munt pas revalueren als je jezelf kent; "je kunt je eigen ware bestaan te gelde maken op voorwaarde dat je jezelf kent." (3) "Alexander zegt: als ik niet Alexander was, had ik Diogenes willen zijn; Diogenes antwoordt hem: maar de ware koning (de ware munt) ben ik." (4) "Nomisma betekent munt maar ook nomos: de wet, de gewoonte." (5)

De benaming cynicus (van 'hond') verwijst enerzijds naar het hondse leven vrij van schroom en schaamte: "Het is een leven dat in het openbaar en voor de ogen van iedereen doet wat alleen honden en dieren durven doen, terwijl de mensen het gewoonlijk verbergen" (6), het is zedeloos, behoeftevrij; het is een leven dat blaft; een leven als van een waakhond die zich weet op te offeren om anderen te beschermen; het is "de uiterste radicalisering en omkering van het ware leven" (7): het authentieke leven van de cynicus doet het leven van de anderen te voorschijn komen als een valse munt; het cynische leven brengt de ware munt met haar werkelijke waarde in omloop. (8) Waar Plato sprak over de andere wereld, tonen de cynici het radicaal andere leven dat naar die andere wereld leidt. "In de gnostische bewegingen en het christendom heeft men het andere leven, het leven van de ascese, het leven dat gebroken heeft en niets gemeen heeft met het gewone bestaan, proberen te denken als voorwaarde voor de toegang tot de andere wereld." (9)    

(J.B., 24 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 269-272. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) Onze eigen toevoeging.

(3) O.c., pp. 273-280.

(4) O.c., pag. 281.

(5) O.c., pag. 281.

(6) O.c., pag. 281.

(7) O.c., pag. 282.

(8) O.c., pp. 282-283.

(9) O.c., pp. 283-286.

           

                       

           





24-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 15: Apollo's advies aan Diogenes: 'Vervals de munt!'

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 15: Apollo's advies aan Diogenes: 'Vervals de munt!'


Het vraagstuk dat Michel Foucault bezighoudt is in wezen dat van het ware leven: het cynisme is een vorm van waarheidspreken waarbij men van de waarheid getuigt door zijn levenswijze, wat in het christendom het martelaarschap is: de echte filosoof, aldus Gregorius van Nazianze, is de martyrôn alêtheias (de getuige van de waarheid). (1) Om te beginnen is de waarheid de a-lêtheia of de onverborgenheid, het onbezoedelde, het directe en zo ook het rechtschapene, het onvergankelijke. (2) De logos alêthês is een manier van spreken die niets verhult, die eenduidig is en onweerlegbaar. (3) De alêthês erôs (de ware liefde) is een liefde die niets verbergt omdat ze niets te verbergen heeft, die zonder vermenging van lust en onlust is, zonder vermenging van de zintuiglijke lust en de vriendschap, eerlijk, direct, conform de regels en onvergankelijk en verwant met het ware leven (de alêthês bios), zowel in de Platoonse filosofie als in de christelijke mystiek. (4)

Het ware leven (alêthês bios) is onverhuld en kan het licht trotseren. "Fel haat ik die man, als de poorten van Aïdes' woning, die in 't hart het ene verbergt en het andere zegt", aldus citeert Socrates Achilles over de bedrieglijke Odysseus. Achilles zelf is oprecht, hij staat in het volle licht: hij zegt wat hij denkt, denkt wat hij wil en doet wat hij wil, zonder veinzerij, "eenvoudig en waar. (...) Bijgevolg is God het absoluut eenvoudige en ware, in woord en daad. Hijzelf verandert niet en evenmin leidt hij anderen om de tuin, noch door waanvoorstellingen, noch door woorden, noch door tekens die Hij zou overzenden aan slapenden of wakenden", aldus Plato (De Staat, Boek II). (5) Het ware leven kan tevens niet bont zijn, het is onbewogen door allerlei zielsroerselen. Atlantis verging ingevolge de vermenging van het goddelijke met het menselijke, zo vertelt Plato. (6) Het ware leven is ook recht, volgens de regels en de wetten. Na de dood zijn er zielen "kromgegroeid door leugen en grootspraak" maar ook zielen die "heilig (hosiôs) en in het gezelschap van de waarheid (met' alêtheias) hebben geleefd", die derhalve schoon zijn en gelukzalig. (7) Het ware leven ontsnapt aldus aan bederf en rust in zichzelf. (8)

De cynicus Diogenes was de zoon van een bankier: zij werden wegens valsmunterij verbannen en wanneer Diogenes raad vraagt aan het orakel van Delphi, krijgt hij van Apollo de opdracht om de waarde van de munt (nomisma) [N.B.: nomos betekent: wet] te veranderen: hij moet het beeld erop [van diegene die borg staat voor de waarde ervan (9)] vervangen door een ander dat de waarde van de munt beter garandeert. Zo brengen de cynici "een leven tevoorschijn dat precies het tegenovergestelde is van wat traditioneel als het ware leven erkend werd. De munt overnemen, de beeldenaar veranderen en het thema van het ware leven in zekere zin laten grijnzen. Het cynisme als grimas van het ware leven. (...) Het gaat eerder om een soort carnavaleske voortzetting van het thema van het ware leven dan om een breuk met de waarden die in de klassieke filosofie golden wanneer het om het ware leven ging." (10)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 24 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 255-256. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pp. 256-257.

(3) O.c., pp. 257-258.

(4) O.c., pp. 258-259.

(5) O.c., pp. 259-260.

(6) O.c., pp. 260-261.

(7) O.c., pp. 262-263.

(8) O.c., pp. 263-264.

(9) Onze eigen verduidelijking. Munten dragen de beeltenis van de keizer die borg staat voor hun waarde, wat wil zeggen dat wie deze waarde niet erkennen, door de heerser gestraft worden.

(10) O.c., pp. 264-266. 


                       

           





23-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 14: De paradox van de tegendraadse maar ware ethiek

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 14: De paradox van de tegendraadse maar ware ethiek


Uit het brede spectrum der cynici bespreekt Michel Foucault Demetrius, een sobere en ongekunstelde doch geleerde en integere aristocraat en zijn tegenpool Peregrinus, een ostentatieve vagebond die het volk onderwees, uit Rome werd verdreven en christen werd. Lucianus portretteert hen in De voortvluchtigen waarin hij de Filosofie zelf aan het woord laat die de cynici veroordeelt als verachtelijke imitators en ook keizer Julianus veroordeelt hen, onder meer in de rede Tegen Heraclitus en in het geschrift Tegen de onontwikkelde cynici, waarin zij verweten worden waanzinnig, oneerbaar en goddeloos te zijn en vol doodsverachting. Maar heel positieve commentaren krijgen de cynici Diogenes, Crates en Demonax omdat bij hen geen tegenspraak bestaat tussen woord en daad. Foucault wijst op een opmerkelijke paradox: "De cynicus bevindt zich werkelijk in de marge van de samenleving, [hij] wordt verjaagd, hij is dolend. Tegelijk verschijnt het cynisme als de universele kern van de filosofie. (...) De cynicus loopt rond de samenleving zonder erin toegelaten te worden. [De mensen hadden] een tweeslachtige houding tegenover het cynisme. Enerzijds de poging om een bepaalde cynische praktijk te discrimineren en te elimineren. Anderzijds de poging om uit die cynische praktijk (...) een zekere kern te halen die als de essentie (...) van het cynisme erkend wordt." (1)

De cynici Parmenides en Prodicus spreken over het onderscheid tussen twee wegen waarmee ook Heracles geconfronteerd werd: de moeizame weg van de strengheid en makkelijke weg van de liederlijkheid, waarbij alleen de eerste duurzaam geluk brengt en hetzelfde thema vindt men in de voor het vroege christendom kenmerkende tekst Didachê: "Er zijn twee wegen: een van het leven en een van de dood, maar het verschil tussen beide is groot." (2)

De twee wegen van de cynici zijn de lange, moeilijke weg van de logos (leer) en de korte en 'stomme' weg van de askêsis (ascese, levenswijze, ethiek) die werd doorgegeven middels voorbeelden en anekdoten van historische figuren ('filosofische helden') en die het christelijke ascetisme beïnvloedde. De filosofie werd een lerarenberoep, de laatste filosofische held was Goethe's Faust en het filosofische leven verplaatst zich naar het politieke domein: het revolutionaire leven. (3)

(J.B., 23 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 227-238. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pp. 238-244.

(3) O.c., pp. 244-249.

           

                       

           





19-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 13: Hoe corona ontmaskert

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 13: Hoe corona ontmaskert


Zolang het gezag uit één mond spreekt, mag het de meest onwaarschijnlijke fabels verzinnen: ze worden geloofd en wel met gretigheid! En het bewijs van die stelling wordt dag na dag geleverd door de geschiedenis zelf. Duizenden jaren lang slikte de ganse wereldbevolking de meest fantastische fabels uit de mond van een eendrachtig corps van clerici met aan het hoofd een onfeilbare paus, plaatsvervanger van god in hoogsteigen persoon en beterschap is niet in zicht: de aanhang der religies neemt nog toe. Weerklinken vanwege het bestuur echter verschillende meningen, dan is gehoorzaamheid niet alleen teveel gevraagd: gehoorzaamheid is dan zonder meer onmogelijk en dit op louter logische gronden. Worden bovendien de 'ongehoorzamen' - wie dat dan ook mogen zijn - bestraft, dan is het uitblijven van frustraties absoluut ondenkbaar.


Maar in de huidige constellatie rond corona is er een bijkomend probleem dat de zaak alleen maar drastisch kan verergeren. Dat het politieke gezag uit verschillende monden spreekt met onderling tegengestelde standpunten, is geen nieuws in een democratie. Maar dat wetenschapslui dat doen, is een heel ander paar mouwen. In de wetenschappen immers wordt niet gestemd over wat al dan niet waar is. Wetenschappelijke waarheden worden bevroed middels methodes die eenduidige resultaten moeten opleveren: er is slechts één natuurwet die de valbeweging beschrijft en zou er een tweede komen, dan zal binnen de kortste keren worden beslist dewelke van de twee correct is en dewelke fout.


De geneeskunde is geen exacte wetenschap, althans dat beweert zij over zichzelf en misschien is het wel zo dat dit niet alleen met betrekking tot de geneeskunde het geval is. Niemand immers zal ontkennen dat wetenschappelijke inzichten veranderen: zij moeten veranderen, zo niet zouden zij niet kunnen verbeteren, terwijl ook niemand kan beweren dat de ultieme kennis een definitieve verworvenheid is. Wetenschap vindt zichzelf elke dag weer opnieuw uit waar zij in haar toepassingen de weerstand voelt van een werkelijkheid die aanpassingen en soms radicale herzieningen van de op dat ogenblik heersende kennis eist omdat zij de waarheid nu eenmaal geen geweld kan aandoen zonder tegelijk op te houden wetenschap te zijn. Wie zich wetenschapslui achten, kunnen derhalve bezwaarlijk voorwenden de ultieme kennis in pacht te hebben en zo is de exactheid van de wetenschappelijke kennis in zekere zin relatief te noemen. En dan komt de kat op de koord.


In het geseculariseerde Westen heeft de clerus in de jongste jaren haar krediet verspeeld en aan die evolutie worden tal van verklaringen gegeven, de ene al ongeloofwaardiger dan de andere. Misschien is het wel zo dat de kerk haar ondergang moet wijten aan het bezwijken voor de verleiding om te spreken, aan het niet langer beheersen van de tong waarover Christus zelf zegde dat men ze zeven maal zeven keer moet omdraaien alvorens een woord te zeggen. De aloude wet waaraan de machtigen der aarde zich doorheen alle eeuwen hebben gehouden, is de omerta, de wet van het zwijgen. In de confrontatie van de machthebber met zijn onderdaan is het de onderdaan die te biechten gaat, die opbiecht en die spreekt - de machthebber daarentegen hoort hem doch zwijgt in alle talen en wat hij nog zegt, is bevel of verdict. Zoals de paaiende vos de kraai de kaas ontfutseld in de beroemde fabel van Jean de La Fontaine, zo heeft de duivel de ijdele clerus tot grootspraak verleid. In dezelfde beweging heeft hij zodoende aan de gezagsdragers van destijds de privacy ontfutseld en derhalve de ziel zelf: van gezag kan nu uiteraard geen sprake meer zijn, de kaas is gevallen, het lied van de clerus is uitgezongen. En exact dezelfde val maken vandaag de priesters van de religie der Verlichting, die zich wetenschapslui noemen.


De vos van de La Fontaine heeft hen lof toegezwaaid, ze zien en horen zichzelf dezer dagen maar al te graag in de rol van de alwetende, de held en de redder. Zo dicht bij de politici die hen om raad moeten vragen in deze kwestie van leven of dood, moet onwetendheid verborgen blijven en ligt grootspraak op de loer. Het verdict der wetenschapslui klinkt niet langer harmonisch en een inconsistent betoog is zijn geloofwaardigheid fataal kwijt, innerlijke tegenspraken zijn het rot in de vrucht van vele eeuwen arbeid die straf baart in plaats van loon en waar zij op eer aasde, schande. Het onooglijke virus of wat men daarvoor aanzag, werd door de machtigen der aarde te baat genomen om het volk aan de leiband te leggen en met een muilband op te zadelen, om de mensen te maskeren alsof zij clowns waren in een grotesk carnaval dat zoals iedereen weet de grote vasten aankondigt, maar zoals altijd heeft Fortuna zelf heel andere plannen: corona maskeert het volk niet langer, corona ontmaskert en dat doet het virus meer bepaald met de heersers der aarde die het vermeend onooglijke ding voor hun kar meenden te spannen.


(Wordt vervolgd)

(J.B., 19 september 2020)


                       

           





18-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Open brief van artsen en gezondheidsprofessionals aan alle overheden van België en de Belgische media.


Het tijdperk van de leugens

           

Intermezzo: Zonder commentaar

Open brief van 335 artsen en gezondheidsprofessionals aan alle overheden van België en de Belgische media met de eis om alle coronamaatregelen te schrappen:

https://docs4opendebate.be/open-brief 

><

In een open brief benadrukken meer dan 450 artsen dat een goede naleving van de richtlijnen cruciaal blijft om de verspreiding van het virus tegen te gaan:

https://www.knack.be/nieuws/belgie/open-brief-van-450-artsen-maatregelen-worden-steeds-minder-nageleefd-hoe-creeren-we-weer-draagvlak/article-opinion-1614577.html

NB: België telt ca. 16.000 huisartsen.           

?

269 artsen in open brief: "Geen enkele medische reden om kinderen nog langer uit te sluiten van de maatschappij":

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/05/19/open-brief-pediaters-corona/

><

Marc Van Ranst roept kotstudenten op om niet naar huis te gaan in het weekend: “Beperkt transmissiekansen voor virus”:

https://www.hln.be/nieuws/binnenland/marc-van-ranst-roept-kotstudenten-op-om-niet-naar-huis-te-gaan-in-het-weekend-beperkt-transmissiekansen-voor-virus~ac679b58/

                       

??


"Volg alleen het officiële nieuws"

           

???


           





16-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 12: Het cynisme in religie, politiek en kunst.

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 12: Het cynisme in religie, politiek en kunst.

Omdat het cynisme meer een levenshouding is dan een leer, zijn maar weinig teksten van het cynisme bekend maar toch zou men een geschiedenis van het cynisme kunnen schrijven, zo zegt Foucault en hij gaat dan ook op zoek naar de nazaten van het cynisme in de politiek en in de kunst. (1) Hij wijst op een onderscheid tussen het oude cynisme (Kynismus) dat een rationele cultuurkritiek is en het hedendaagse cynisme (Zynismus) dat slaat op "de moed om zelf je eigen schepper te zijn" en dit oog in oog met de universele absurditeit (2) maar de kern blijft "het leven als schandaal van de waarheid of van de levensstijl, de levensvorm als plaats waar de waarheid aan de dag treedt (de bios als alèthurgie)." (3) Foucault wijst op "de zeer nauwe verwantschap tussen de praktijk van de cynische soberheid als getuigenis of martelaarschap van de waarheid, en de christelijke ascese als eveneens een getuigenis van de waarheid (ook al gaat het om een andere waarheid)." (4) Zo spoort Hiëronymus de christenen aan "om niet onder te doen voor een filosoof als Diogenes." (5) Het cynische leven wordt doorgegeven bij de monniken: in de bedelorden (de sobere franciscanen) en bij de dominicanen die "zichzelf de Domini canes (de honden van de Heer) noemen." (6) Er was het christelijk cynisme van de in lompen gehulde tot boetedoening oproepende Robert d'Arbrissel en de Waldenzen die zich tegen de verwereldlijkte kerk keerden. (7) Er was het militantisme van de revolutionaire bewegingen in de 18de en 19de eeuw: de geheime genootschappen, de socio-politieke organisaties (vakbonden) en de levensstijl met getuigenis van het 'ware leven', uitmondend bij Dostojewski, het Russische nihilisme, het Europese en Amerikaanse anarchisme en het terrorisme "als levenspraktijk tot aan het sterven voor de waarheid (de bom die ook diegene die hem plaatst doodt) (...) als (...) een dramatische of krankzinnige radicalisering van die moed tot waarheid". (8) Tenslotte belandt Foucault bij het cynisme in de kunst, vanaf de satire en de komedie in de oudheid, over het middeleeuwse carnaval tot de moderne kunst met het kunstenaarsleven zelf als kunst dat garant staat voor de kwaliteit van het werk: kunst gaat niet langer om ornament of imitatie maar legt het bestaan bloot en wordt polemisch, stelt de verworven waarden en normen steeds weer in vraag. En wat het cynisme is voor de levenspraktijk, is het scepticisme voor de kennis, uitmondend in het nihilisme. (9)


(Wordt vervolgd)

(J.B., 16 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 209-210. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pp. 210-211. Het onderscheid Kynismus versus Zynismus is van de hand van Paul Tillich (Der Mut zum Sein, 1953) en van Klaus Heinrich (Parmenides und Jona, 1966); Foucault verwijst ook naar Arnold Gehlen (Moral und Hypermoral, 1969). Ook Peter Sloterdijk (Kritiek van de cynische rede, 1983) wordt vernoemd maar hier niet besproken.

(3) O.c., pag. 212.

(4) O.c., pag. 213.

(5) O.c., pag. 214.

(6) O.c., pag. 214-215. [Het gaat om een bijnaam uit de middeleeuwen verwijzend naar de herdershonden van de Goede Herder, Christus, die zijn schapen (zijn volgelingen) leidt. De dominicanen zijn genoemd naar hun stichter, Dominicus Guzmán].

(7) O.c., pag. 215.

(8) O.c., pag. 216-217.

(9) O.c., pag. 218-224.

           


           

           





13-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 11: Over de cynici en de narren

Het tijdperk van de leugens

                       

 Aflevering 11: Over de cynici en de narren

           

De zorg voor zichzelf die Socrates in opdracht van de goden aan zijn medeburgers moet bijbrengen, bestaat erin dat hij hen moet leren dat zij rekenschap over hun levenswijze moeten kunnen afleggen. (1) Op de keper beschouwd gaat het om verantwoordelijk handelen: een handelwijze waarover men, wanneer er naar gevraagd wordt, een antwoord kan geven. En dat antwoord situeert zich in de logos, de taal, de discussie, die haar waarachtigheid ontleent aan de kwestie of zij met de levenswijze in overeenstemming is. (2) Pas daar waar woord (logos) en daad of leven (bios) onderling overeenstemmen kan men spreken over een esthetisch bestaan of een schoon leven. (3) In feite zou men kunnen zeggen dat deze stelling reeds verwijst naar het christendom waar de waarheid(swaarde) bepaald wordt door het getuigenis: iets is zoveel waard als men er wil voor betalen. (4) In de filosofische strekking van het cynisme is het vrijmoedige spreken radicaal verbonden met een ascetische levenswijze. (5) De cynicus is de kataskopos, diegene "die men een stukje voor het leger uitstuurt om zo onopvallend mogelijk te kijken wat de vijand doet." (6) "Hij is de dolende mens, de mens die voor de mensheid uit draaft. (...) Hij zal terugkeren om de waarheid te verkondigen." (7) "De cynicus is de man met de stok, met de bedelzak, de mantel, met sandalen of op blote voeten, met de ruige baard, de smerige man (...) die zwerft, die nergens bij hoort. Hij heeft huis noch familie, haard noch vaderland." (8) De levenswijze (...) speelt de rol van mogelijkheidsvoorwaarde van het waarheidspreken (...) [want] men moet vrij van elke binding zijn. (...) De cynicus kan [aldus Epictetus] geen familie hebben, want in wezen is de menselijke soort zijn familie: "'Mens, alle mensen heeft hij in zijn hart gesloten, de mannen als zijn zonen, de vrouwen als zijn dochters. (...) Alle nutteloze verplichtingen moeten beperkt worden. Deze levenswijze (...) maakt het mogelijk alleen de dingen die onmisbaar zijn voor het leven in hun onherleidbare naaktheid te laten verschijnen." (9) De banden tussen het cynisme en het christendom worden zichtbaar in een tekst van Gregorius van Nazianze waarin deze de soberheid van de cynicus prijst: "(...) omdat [hij] van de hand in de tand leeft (...); omdat [hij] de wacht betrekt voor het welzijn van de zielen; omdat [hij] de martelaar, de getuige van de waarheid (martyrôn tês alêtheias) [is]." (10) "In en door zijn leven het schandaal van de waarheid manifesteren, daarin ligt de kern van het cynisme." (11)


(Wordt vervolgd)

(J.B., 13 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pag. 184. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pp. 171-184.

(3) O.c., pp. 187-192. Foucault wijst in verband hiermee op een tweesprong in de westerse filosofie: deze die de ziel (psychê) centraal plaatst en deze die niet spreekt over de ziel maar over het leven (bios), het gedrag of de bestaanswijze.

(4) Zie het slot van: http://www.bloggen.be/hetgoedezoeken/  : ""De prijs van het graan is uw geld; de prijs van een stuk land is uw zilver; de prijs van een parel is uw grond; maar de prijs van de naastenliefde zijt gijzelf". Dat betekent: iets is zoveel waard als gij ervoor moet betalen en het meest waardevolle is dus datgene waarmee ge met uzelf betaalt. "Uw schepper eist alles van u" ("Totum exigit te, qui fecit te"). "Bemin en doe wat je wil" ("Dilige, et quod vis fac"). Alle moraal vloeit vanzelf voort uit alles wat uitdrukking geeft aan de liefde van God."

(5) O.c., pp. 195-197.

(6) O.c., pp. 197.

(7) O.c., pp. 197-198.

(8) O.c., pp. 200-201.

(9) O.c., pp. 201-202.

(10) O.c., pp. 203-204.

(11) O.c., pag. 205.




           





Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Intermezzo

Het tijdperk van de leugens

Intermezzo

Enkele maanden geleden werd de ontdekker van het aidsvirus en Nobelprijswinnaar voor de Geneeskunde, de 89-jarige professor Luc Montagnier door zijn collegae artsen aan de kant geschoven na zijn uitspraken op televisie dat het nieuwe coronavirus van menselijke makelij is. (1) Vandaag beweert een naar de VS gevluchte virologe uit China die ook werkzaam was in Hong Kong het bewijs  te kunnen leveren dat Montagnier gelijk heeft. Dit zou wereldnieuws moeten zijn want als dit inderdaad zo is, dan worden momenteel in laboratoria virussen gemaakt om mensen massaal uit te roeien:           

 https://www.hln.be/nieuws/buitenland/chinese-klokkenluidster-beweert-dat-coronavirus-ontstaan-is-in-lab-en-kan-daar-wetenschappelijk-bewijs-voor-leveren~a76ef055/

Verwijzingen:

(1) http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3217747 



11-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 10: De leugen van het nationalisme


Het tijdperk van de leugens


Aflevering 10: De leugen van het nationalisme

De wantoestanden in de door de EU geconstrueerde feitelijke concentratiekampen voor oorlogsvluchtelingen zijn niet het onvermijdelijke gevolg van de toepassing van deugdzame wetten: zij zijn het resultaat van een rigiditeit die voortkomt uit het ontbreken van empathie of inlevingsvermogen bij een vaak verwende westerse bevolking.

Empathie is inlevingsvermogen, het is de natuurlijke menselijke mogelijkheid om zich in te leven in de gevoelens van anderen en om met hen mee te voelen, ook en vooral wanneer zij lijden. Empathie ontbreekt waar die anderen ons bedreigen omdat medeleven dan de goedkeuring van die bedreigingen betekent. Soms voelen mensen spontaan mee met noodlijdenden maar even vaak zijn zij daar helemaal niet toe geneigd omdat zij vrezen aldus zelf in nood te zullen komen.

De beslissende factor voor de bereidheid tot bijstand is uiteraard het oordeel of die noodlijdenden al dan niet kunnen beschouwd worden als behorende tot de eigen gemeenschap. En de nadruk ligt hier op het werkwoord 'kunnen' want groeperingen zijn geen vaststaande feiten, het zijn werkelijkheden die zich voortdurend vormen. Noodlijdenden kunnen immers beschouwd worden als mogelijke (toekomstige) bondgenoten en dus als 'eigen volk' dat nog in wording is. Het positieve aan een noodtoestand is dat hij die wording zelf mogelijk maakt doordat hij perspectieven schept in de richting van een eenmaking de immers de bedreiging wegneemt: de energie welke besteed werd aan de verdediging tegen anderen kan voortaan benut worden om hen te helpen omdat hulp vertrouwen wekt en derhalve van vijanden vrienden maakt.

De beweging van de geesten die aanstuurt op een voortgang in die richting, is geheel tegengesteld aan de beweging die vandaag binnen Europa aan de gang is omdat het nationalisme verdeelt, verbrokkelt en uiteen doet vallen. Nationalisme is daarom ook bevreesd en xenofoob, rigide, fascistisch, wantrouwend, verstoken van empathie, elitair, racistisch, klassen scheppend en verdelend.

Uiteraard mag vereniging niet betekenen dat onderlinge verschillen worden uitgewist omdat een algehele uniformisering van alle leden gelijkstaat met hun vernietiging als vrije personen. Zoals alle grote denkers doorheen de geschiedenis het zo dikwijls hebben herhaald is de voorwaarde voor eenwording het respect voor het anders zijn van anderen. Deze basishouding betekent dat men anderen niet mag willen veranderen, dat men hun vrijheid moet respecteren.

Paradoxaal genoeg wordt het respect voor de vrijheid van anderen pas mogelijk van zodra men heeft ingezien en ook aanvaard dat de vrijheid voor een groot stuk onvrijheid is. Want vrijheid is vrijheid om zichzelf te zijn terwijl dit zelf een gegeven is dat de eigen keuze overstijgt omdat elk individu deel uitmaakt van een cultuur. Bovendien overstijgt het eigen zijn ook de culturele bepaaldheid omwille van de natuur.

Deze voor de menselijke vooruitgang onontbeerlijke inzichten worden ons uiteraard niet bijgebracht door rijkdom, welstand en oeverloos genot en zo ziet men dat rijke regio's de neiging hebben om zich af te scheuren van armere streken teneinde niet te hoeven delen in andermans miserie. De tendens van het rijke nationalistische Catalonië om zich onafhankelijk te maken van de rest van het (verpauperde) Spanje was onlangs nog in de actualiteit. In eigen land kennen wij de nijd van de Vlaamse nationalisten die niet willen delen met de armere Walen. In Italië wenst het rijke noorden het arme zuiden niet langer te steunen. De rijke Hollanders weigeren economische hulp aan de heel erg door corona getroffen Italianen als zij niet mee hun politiek mogen bepalen en ga zo maar door. Rijkdom versterkt het egoïsme en staat empathie in de weg.

Rijk maakt dom omdat overdadige luxe en genot ongevoelig maken voor het leed van anderen: mensen die vooralsnog gespaard bleven van alle leed, kunnen door de band maar moeilijk worden bewogen tot medelijden met anderen omdat zij niet weten wat het is om te moeten lijden. Het is een vreemde paradox maar een even waarachtige wet dat men al te vaak eerst zelf moet lijden om met anderen mee te kunnen lijden. De jongste uitspraken van de huidige paus dat plezier en genot een goddelijke oorsprong hebben (*), zijn zeer in strijd met de leer van Christus die voorhoudt dat plezier en genot een kwaad zijn omdat zij, in tegenstelling tot het geluk dat de vrucht is van opoffering en leed, nooit tot bevrediging leiden: genot is wezenlijk verslavend en wordt nagejaagd tot de dood van wie erdoor gecompromitteerd worden omdat de ultieme bevrediging uitblijft.

Een nog grotere paradox doet zich voor waar wij enerzijds moeten inzien dat medelijden met anderen zonder de eigen ervaring van het lijden vrijwel onmogelijk is terwijl het bevorderen van leed aan anderen een kwaad is. Niemand kan de oorlog willen voor een volk omdat die bevorderlijk zou zijn voor de algemene empathie. Maar van oudsher bestaat voor die paradox een beproefde oplossing: mensen moeten in de opvoeding worden aangeleerd zichzelf niet te verwennen maar daarentegen hard te werken. Het plezier van noeste arbeid is van een heel andere orde dan het genot dat in zijn jongste boek door de huidige paus geprezen wordt en dat alleen het ego streelt, het egoïsme bevordert en daarmee ook het elitarisme, het fascisme, de politiek van het eigen gelijk en het verdelende nationalisme.

(J.B., 11 september 2020)

Verwijzingen:

(*) https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/09/10/openhartige-paus-franciscus-heeft-het-over-culinair-en-seksueel/        




09-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 9: Is de EU een criminele organisatie?

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 9: Is de EU een criminele organisatie?


De EU is beslist geen criminele organisatie en alvast is ze dat niet volgens haar eigen wetten omdat criminaliteit per definitie samenvalt met wat zich bevindt in de illegaliteit terwijl de EU door haar wetten geconstitueerd wordt en dat geldt uiteraard voor alle landen en politieke eenheden. Het is mogelijk dat bijvoorbeeld de VN over bepaalde handelingen van de EU oordeelt dat die in strijd zijn met de mensenrechten en zij kunnen eveneens veroordelingen uitspreken over wetten of geboden die gelden binnen een religie terwijl, omgekeerd, een religieuze instantie kan oordelen dat bepaalde mensenrechten misdadig zijn. Zo is voor een katholiek abortus ontoelaatbaar en wel ingevolge het uiterst belangrijke gebod "Gij zult niet doden!" terwijl daarentegen volgens de VN abortus moet erkend worden als een mensenrecht.


In deze zaken knelt het schoentje wel vaker daar waar het wetten betreft die bedoeld zijn om het land of de landengroep waarin zij van kracht zijn te beschermen tegen bedreigingen van buitenaf of tegen interne gevaren. Zo vallen dictaturen hun dissidenten aan teneinde het hoofd te kunnen bieden aan de wil van een verdrukte bevolking of zij kunnen beslissen om geboortebeperking te verplichten om niet ten onder te gaan ingevolge een dreigend overbevolkingsprobleem en geen enkel land zal zich van het gebruik van wapens onthouden als het door andere landen wordt aangevallen terwijl burgers wel legerdienst kunnen weigeren omdat zij gewetensbezwaard zijn.


In verband met de relativiteit van misdaad ingevolge het ontbreken van wereldwijd en eeuwig geldende wetten is het vluchtelingenprobleem bijzonder actueel omwille van een klaarblijkelijke morele misdaad met proporties die naar het genocidale neigen, gepleegd door een machtige statengroep van honderden miljoenen welstellende burgers tegen een paar miljoen totaal verkommerde oorlogsvluchtelingen en dit alles binnen het kader van de eigen wetten van de daders. Omdat zij handelen volgens de letter van door hen tot wetten uitgeroepen eisen, geloven de Europese burgers dan dat zij het recht ook aan hun zijde hebben.


Schrijnende toestanden doen zich voor in de door de EU geconstrueerde feitelijke concentratiekampen waarin vooral om asiel vragende oorlogsvluchtelingen en dus slachtoffers van geweld intussen jarenlang als misdadigers opgesloten zitten zonder enig vooruitzicht om ooit nog vrij te komen. Het voorhouden aan de wereldbevolking dat die schrijnende toestanden een onvermijdelijk gevolg zijn van de toepassing van deugdzame wetten, mag wel de allergrootste leugen heten van de huidige tijd.


Men kan opmerken dat de uiteindelijk moordende leugen een daad is van de meerderheid van het volk omdat in democratische landen de wetten worden gestemd overeenkomstig de eisen van de meerderheid der burgers waarbij het ultieme criterium voor goed en kwaad uiteindelijk door de meerderheid wordt bepaald en dit heet de tirannie van de meerderheid. Uiteindelijk ontbreekt het de moderne democratieën aan wetten die moeten verhinderen dat volkstirannieën zich kunnen vormen: zo'n wetten zijn noodzakelijk omdat de tirannie van de meerderheid de democratie zelf ondermijnt, alleen al omdat die de weerstand oproept van buitenstaanders. Buitenstaanders kunnen immers maar weinig begrip opbrengen voor de betrokken onrechtplegers die hun eigen kwaad goedpraten met het gelogen argument van de zelfbescherming. Het principe van de wraak wil nu eenmaal dat men een ander niet zal helpen zonder de verzekering dat men die hulp ooit zal terugkrijgen en wel met rente. Edoch, in dat geval is er inderdaad geen sprake van hulp: in dat handeltje geldt slechts het recht van de sterkste, gecamoufleerd als hulp.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 9 september 2020)



08-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het nieuwe boek van Ludo Noens:
Klik op de afbeelding om de link te volgen Het nieuwe boek van Ludo Noens: "Isa ontwaakt in droomtijd"


Het nieuwe boek van

Ludo Noens:


Isa ontwaakt in droomtijd


Klik op de prent


http://www.bloggen.be/ludonoens/archief.php?ID=3231419

               

    





07-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 8: Een psychose met verworven rechten

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 8: Een psychose met verworven rechten


In mei van dit jaar publiceerde René Stockman, die een congregatie leidt die zich wijdt aan de verzorging van geesteszieken, het opiniestuk: Gender, een gevaarlijke dwaling. (*) Het artikel is een reactie op de menselijke evolutie naar meer zelfbeschikking en dit specifiek met betrekking tot de seksualiteit. Stockman vindt dat onze zelfbeschikking te groot wordt en dat men zich wat betreft de seksualiteit niet moet verlaten op wat de wetenschappen leren en op wat de democratie wil maar dat men zich moet onderwerpen aan de voorschriften uit de bijbel, die volgens het katholieke geloof het woord van God is. (°)


Omsk Van Togenbirger, we hebben de tekst hier bij de hand: wat moeten wij denken over dit geschrift van de generale overste van de Broeders van Liefde? Dwalen de hedendaagse wetenschappers zoals de kerk dat ook beweerde over de middeleeuwse sterrenkundigen zoals Giordano Bruno die op de brandstapel belandde wegens ketterij? Of dwaalt de kerk?


OVT: De kerk is ervan overtuigd dat zij niet kan dwalen, zij wordt immers geleid door God zelf. Ja, ik zie je glimlachen maar weet dat waanzin zich niet van de wijs laat brengen! Wie in een psychose gevangen zitten, geraken daar niet zomaar uit!


Is het geloof dan een psychose?


OVT: Een psychose met verworven rechten. Kijk, de katholieke mensvisie is wezenlijk psychotisch, ze huldigt het middeleeuwse principe 'quod non est in scriptis, non est in mundo' (**), wat inhoudt dat men ernaar streeft om de realiteit aan te passen aan de eigen meningen, zoals men ook deed inzake de sterrenkunde, wat achteraf absurd bleek. Absurd is het dit keer ook maar vandaag zou men beter moeten weten! In het nieuwe mensbeeld daarentegen erkent men nederig de realiteit en schikt men zijn opvattingen zo goed mogelijk naar de werkelijkheid en dat is wetenschap.


Stockman heeft het aan de stok met het begrip 'gender': "'gender' staat voor de gedrags- en identiteitsaspecten van geslacht, ter onderscheiding van lichamelijke en biologisch aspecten", zo schrijft hij en zijn kritiek luidt: "De natuurlijke band tussen enerzijds de lichamelijke en biologische kenmerken die het geslacht van iemand bepalen en anderzijds de identiteit en het corresponderende gedrag dat hij of zij hiermee vertoont, wordt verbroken."


OVT: Zijn de lichamelijke en biologische kenmerken die het geslacht van iemand zouden moeten bepalen dan altijd zo eenduidig? Bovendien hebben de identiteit en het corresponderende gedrag niet alleen te maken met de zichtbare kenmerken maar ook met wat nog verborgen ligt in de hersenen, met ervaringen en met psychische zaken. Voorhouden dat er alleen mannen en vrouwen bestaan en bovendien voorschrijven aan welke verwachtingen zij dan moeten voldoen, maakt mensen ongelukkig die zich in geen van de twee voorgeschreven geslachten kunnen vinden, hetzij om fysieke redenen hetzij om andere. A propos: het vertrekpunt is een begrippenpaar - man-vrouw - en dat wordt niet in vraag gesteld.


Stockman klaagt aan dat mensen zelf hun geslacht kunnen kiezen, hun gender, zonder nog rekening te moeten houden met hun biologische identiteit, zo schrijft hij.


OVT: Laat ik eens een vergelijking maken. Stel dat wij geconfronteerd worden met een kat die blaft. Ga je dan zeggen tot dat dier: jij mag niet blaffen want je bent een kat, een kat hoort te miauwen, wat jij doet is tegen je natuur? Als je zo oordeelt, wil je dat de feiten zich schikken naar jouw kennis ervan, nietwaar? Als bovendien je kennis zich beperkt tot wat een zesduizend jaar oud geschrift over die zaken zegt omdat je gelooft dat dit de waarheid is dan is de waanzin wel compleet, zo dunkt mij. Wel, dat is wat Stockman doet als hij oordeelt dat men zich moet voelen zoals men eruit ziet of dus zoals mensen van jou verwachten dat je je voelt. En dat is bovendien geen gewone psychose: in een psychose wil je dat de werkelijkheid zich naar je eigen mening schikt maar hier wil je dat de werkelijkheid zich schikt naar andermans mening. Te gek voor woorden. En dan die biologische identiteit: men doet alsof dit een objectief gegeven is maar men ziet over het hoofd dat de daarvoor toegepaste criteria van menselijke makelij zijn. Dit is een ode aan het blinde handelen en derhalve godslasterlijk omdat wij geboren zijn met het vermogen om kennis te ontwikkelen.


Bestaat er dan helemaal geen natuurlijkheid meer?


OVT: Kijk, laat ik eens een vergelijking maken uit de rekenkunde. Je weet wat natuurlijke getallen zijn? 0, 1, 2, 3 en zo voort, er zijn er oneindig veel en men kan ze allemaal bekomen door er telkens eentje bij te tellen. Ze zijn allemaal natuurlijk, maar we zijn al aan het tellen, nietwaar? Optellen, dat moeten we immers doen om de hele rij te bekomen. Maar uit de bewerking van het optellen komt de bewerking van het aftrekken voort, dat kan niemand verhinderen die aan het rekenen gaat en wat gedaan als men een groter getal van een kleiner gaat aftrekken? 3-5 bijvoorbeeld? Moet men dan zeggen dat dit niet gaat? Wel neen, we zullen zeggen dat 3-5 gelijk is aan -2 en dat is dan een negatief getal. -2 appelen vindt men niet in de natuur maar misschien wel in de mensenwereld, meer bepaald als het aantal appelen dat iemand aan een ander verschuldigd is. Het vermenigvuldigen van natuurlijke getallen brengt wel natuurlijke voort maar van vermenigvuldigen komt algauw delen en wat gezegd van 3:4? Of 4:3? Die laatste breuk kan men niet eens gewoon schrijven want aan het aantal cijfers na de komma komt geen eind. En een rekenkundige kan die 'onnatuurlijke getallen' toch niet uitsluiten? Ze komen immers vanzelf voort uit de natuurlijke van zodra men er simpele bewerkingen gaat op uitvoeren. Wel dan, het leven is geen dode natuur en zeker geen dood geschrift in een dode taal. De veranderingen die het leven ondergaat zijn ook veel complexer dan simpele rekenkundige bewerkingen. Wie willen dat het leven zich schikt naar dode letters en wie op grond daarvan alle leven dat dit weigert te doen, uitsluit, die willen dat alleen de dood bestaat. Wanneer de generale overste van een congregatie van mensen die geesteszieken verzorgen, er dergelijke meningen op nahoudt, dan vraag ik mij niet alleen af of hij en zijn broeders niet geestesziek zijn maar tevens vraag ik mij dan af of zij geen geesteszieken maken.


Stockman heeft het over een nieuwe ideologie met wortels in het feminisme: "Totale gelijkheid tussen man en vrouw werd het streefdoel en het wegwerken van alle verschillen die de vrouw maar op enige manier zou kunnen discrimineren", zo schrijft Stockman en dan verklaart hij dit: "Niemand zal twijfelen aan het belang van de totale gelijkwaardigheid van man en vrouw, maar daarvoor hoeft men zijn eigen seksuele identiteit niet te verloochenen. Gelijkwaardigheid is nog steeds iets anders dan gelijkheid!"


OVT: Kennelijk heeft de auteur geen oog voor het feit dat het protest der feministen precies gaat over de gelijkheid als mens ondanks de geslachtelijke verschillen: als wie solliciteren voor een job in het onderwijs minder kansen hebben als zij vrouw zijn, is dit een onrecht en aan de basis daarvan ligt het onterecht relevant achten van het geslacht voor de functie. Het geslacht is van geen betekenis voor de functie van leraar en in dat opzicht zijn man en vrouw gelijk, daarover gaat de hele discussie. Waar die menselijke gelijkheid geloochend wordt, is sprake van discriminatie en van onrecht. Zo ook zijn zwarten en blanken als mens niet gelijkwaardig maar gelijk zonder meer. Zegt men dat zij als mens gelijkwaardig zijn, dan zegt men dat ze als mens verschillen. Maar het menszijn is verstrengeld met het man-zijn, met het vrouw-zijn of met het nog-anders-zijn en daarom is er onrecht waar men de realiteit van dit nog-anders-zijn miskent. Het onvermogen om zijn opvattingen in overeenstemming te brengen met de werkelijkheid - de werkelijkheid van in dit geval het feit dat er interseksen bestaan, homo's en nog andere seksuele varianten naast de man en de vrouw waarvan sprake in Genesis - is wezenlijk psychotisch.


Stockman ziet "de steeds voortschrijdende verabsolutering van de autonomie en de zelfbeschikking" als boosdoener in het ontstaan van de gendertheorie.


OVT: Nogmaals, de gendertheorie is niet uit den boze en waarom zou zelfbeschikking uit den boze zijn? Zelfbeschikking is een goede zaak omdat heteronomie betekent dat het eigen leven afhankelijk wordt van de beschikking van derden, wat impliceert dat men ervan uitgaat dat mensen ongelijk zijn want men kent aan bepaalde mensen het recht toe om over anderen te beschikken. Meer bepaald is dat lijfeigenschap!


Dan schrijft Stockman dat bijgevolg "de snelle opgang van de gendertheorie alles te maken heeft met de maatschappelijke revolutie waarin we ons momenteel bevinden."


OVT: Die maatschappelijke evolutie is inderdaad abolitionistisch: de wereldgemeenschap wil af van de slavernij. De kerk wil er kennelijk naar terugkeren.


Stockman schrijft dat men overdrijft met autonomie: "Vanaf de jaren '60-'70 van vorige eeuw is men doorgeslagen", zo schrijft hij: "men is deze autonomie en zelfbeschikking gaan koppelen aan het streven naar absolute vrijheid en het afschudden van alle banden die deze vrijheid zou kunnen belemmeren."


OVT: Dit is volstrekt onjuist en uitgerekend de democratie staat daarvoor borg. In de democratie wordt de individuele vrijheid beperkt door wetten die in functie staan van het waarborgen van de vrijheid voor iedereen alsook in functie van de noden van de gemeenschap in zoverre deze instrumenteel is voor de persoonlijke vrijheden - behalve in zekere communistische dictaturen.


"Voor de vrouw", aldus Stockman, "betekende dit onder andere los komen van de band tussen seksualiteit en voortplanting, waarbij de artificiële anticonceptie het antwoord gaf."


OVT: Artificialiteit is geen zonde en natuurlijkheid is evenmin een heil: zonder menselijk ingrijpen is overleving voor de mensheid onmogelijk, gebeurlijk ook op het vlak van het voortbestaan van de soort, ongeacht of het gaat over anticonceptie of over kunstmatige bevruchting. Er is een toestand denkbaar waar artificiële anticonceptie het einde van de soort ingevolge overbevolking zou kunnen verhinderen.


Een vreemde zin vind ik deze: "Voortaan zou men seksueel kunnen genieten waarbij men het krijgen van kinderen bewust uitsloot, hetgeen ook tot een enorme denataliteit in het Westen heeft geleid, met alle maatschappelijke gevolgen van dien."


OVT: In die zinswending ontwaart men de verborgen opvatting dat het kroost de straf is voor het seksueel genot: wie seksueel genieten, mogen zich ook niet onttrekken aan de natuurlijke gevolgen ervan. Die opvatting is niet houdbaar, zij gaat uit van het denken in termen van wraak: 'voor wat, hoort wat'. Ook de opvatting dat kinderen krijgen het doel is van seksuele betrekkingen is niet houdbaar en wel om dezelfde redenen waarom de theorie van het 'intelligent design' niet houdbaar is. Maar tegelijk wordt een gebrek aan kroost - de 'denataliteit' - een straf genoemd, zodat in feite gezegd wordt dat de aanvankelijke straf noodzakelijk is. Bovendien worden de zaken hier op hun kop gezet omdat het overbevolkingsprobleem ontkend wordt. Op de koop toe heeft de paus nog niet zo lang geleden gezegd dat wij niet mogen kweken zoals de konijnen...


Stockman noemt de abortuskwestie een uitwas van de overdreven zelfbeschikking: 'baas in eigen buik'.


OVT: Dat is een andere problematiek, de twee mogen niet vermengd worden. Zelfbeschikking betekent immers ook dat men niet mag beschikken over het leven van een kind en dat het nog niet geboren is, doet daar helemaal niets aan af. Daar spreekt men zichzelf inderdaad tegen.


Een ander gevolg, zegt Stockman, is de ondermijning van het huwelijk dat immers die absolute vrijheid belemmert, de vrijheid om zich met meer dan één persoon te verbinden.


OVT: Het huwelijk wordt niet verboden, integendeel, het wordt ook ingevoerd voor homo's! Iedereen blijft de vrijheid behouden om zich al dan niet met één persoon te verbinden, zoals iedereen ook vrij is om al dan niet kloostergeloften af te leggen. Neen, aan die vrijheid wordt helemaal niet geraakt! Wel waar is dat het huwelijk niet meer kan opgelegd of afgedwongen worden en dat bijvoorbeeld ook binnen het huwelijk sprake kan zijn van verkrachting en is dat dan geen vooruitgang? Gelukkig is vandaag de oeverloze ellende aan het licht gekomen die resulteerde uit de hypocriete moraal van destijds waar feitelijk het recht van de sterkste heerste onder een dekmantel van geloof en trouw. We mogen ook niet vergeten dat bijvoorbeeld Abraham vele vrouwen had, polygamie was toentertijd kennelijk geen obstakel voor Jahweh: het huwelijk is een relatief jonge uitvinding.


"Waarom zou een man zich moeten binden aan een vrouw, wanneer hij of zij zich eerder aangetrokken voelde tot iemand van hetzelfde geslacht?", zo schrijft Stockman op een wat verwijtende toon.


OVT: Andermaal een verkapt pleidooi voor lijfeigenschap: waarom zou een derde aan iemand dat recht mogen ontzeggen!? En dat de seksualiteit kan gescheiden worden van de gezinsvorming blijkt uit de praktijk van de instellingen voor wezen maar ook uit de praktijk van adoptiegezinnen en uit de praktijk van het onderwijs dat dan toch een belangrijk deel van de opvoeding van de ouders overneemt en is dat dan schadelijk voor de kinderen? Veel schade wordt toegebracht door vooroordelen welke al te vaak in het leven geroepen worden door irrationele geloofsovertuigingen.


Stockman heeft het over "het duidelijke verschil tussen de XY en de XX chromosomen bij mannen en vrouwen."


OVT: Ik ben geen specialist ter zake maar ik kan mij inbeelden dat zekere beoefenaars van de medische wetenschappen hier steigeren. Ik beperk mij hier tot de vraag: wat gedaan met de interseksen? Jammer dan voor de onvolmaakt geachten op deze wereld? Enkel rechten voor wie beantwoorden aan dictatoriale voorschriften? Of kiezen wij dan toch voor de democratie die dit onrecht voorkomt?


"Vanouds vonden ouders het logisch hun kinderen in lijn met hun biologische identiteit op te voeden, zelfs indien ze een kind van het andere geslacht hadden gewenst.", zo schrijft Stockman.


OVT: Er zijn nog dingen die men vroeger logisch of normaal vond. Abraham vond het normaal zijn oudste zoon te onthoofden en op de brandstapel te offeren aan Jahweh.


De moderne opvoeding legt een hypotheek op de identiteit van het kind en brengt ernstige problemen mee, schrijft Stockman.


OVT: Problemen veroorzaakt door de betrokkenen of door een maatschappij die onder de druk van dictatoriale wetten oordeelde dat het zo niet kon omdat alleen wie tot een meerderheid behoren, rechten hebben?


"De mens is zijn lichaam en heeft niet zomaar een lichaam", schrijft Stockman.


OVT: Precies daarom slaat het katholieke voorschrift dat men wel homo mag zijn maar het niet mag doen, op niets.


Stockman verwijt het aan de moderne mens dat hij, wat hij noemt, een dualistische antropologie hanteert: "de mens heeft een lichaam, zoals hij ook andere zaken heeft, en daar kan hij dus ook naar eigen goeddunken mee omgaan, steeds met het recht op absolute vrijheid als argument."


OVT: Andermaal: heeft een derde dan meer recht op iemands lichaam dan diegene die met zijn lichaam samenvalt? Wij zeggen toch 'mijn lichaam' en niet bijvoorbeeld 'het lichaam waardoor ik leef maar waarvan de paus van Rome de eigenaar is'?


Stockman klaagt aan dat de gendertheorie wettelijk afdwingbaar werd gemaakt.


OVT: Maar dat is het geval met elke wetenschappelijke theorie. Een moordenaar kan zijn onschuld niet bewijzen met bijvoorbeeld de verklaring dat hij op twee plaatsen tegelijk aanwezig was en het is de wetenschap die oordeelt dat zulks onmogelijk is, ook al wordt gezegd dat de stichter van het Opus Dei het geheim van de zogenaamde bilocatie onder de knie had maar dat zijn dan verworven en gesubsidieerde wanen. Alle gekheid op een stokje maar onwetenschappelijke zaken worden in geen enkele rechtbank geduld. Over de wetenschappelijkheid van de dingen moet men niet licht oordelen: dat een theorie wetenschappelijk verantwoord is, betekent dat principieel iedereen die dat wenst, ze op haar waarheid kan toetsen en eventueel bezwaren kan inbrengen of veranderingen kan eisen en die zelf kan bewerkstelligen, namelijk door aan wetenschap te doen. Dat kan men niet zeggen over ongeacht welke religieuze overtuiging. Wel, wil je een democratie of een theocratie? Het islamfundamentalisme toont ons waar dat laatste toe leidt.


Stockman klaagt aan dat een kind voortaan zelf kan bepalen of het zal worden opgevoed als jongen of als meisje of als neutraal.


OVT: En is het dan geen goede zaak dat de betrokkene zelf kan beslissen over het eigen leven en niet een of andere dictator? Wordt het bijvoorbeeld ook geen tijd dat een kind zelf kan beslissen of het al dan niet wordt gedoopt?


"Schoolboeken moeten worden aangepast om alle sporen van het archaïsch onderscheid tussen man en vrouw, tussen vader en moeder te doen verdwijnen.", zo klaagt Stockman.


OVT: Uiteraard moet men ophouden met het onderwijzen van onzin en met het indoctrineren van mensen met dictatoriale wetten.


Stockman klaagt aan dat de seksuele identiteit flexibel wordt en dat dit vloekt met de biologie.


OVT: Het tegendeel is waar: verandering is eigen aan het leven, het alternatief is stagnatie en uiteindelijk de dood. Andermaal: het willen opleggen van eigen ideeën aan de werkelijkheid is waanzin.


"Hoe is het mogelijk", zo schrijft Stockman, "dat deze theorie, of moeten we zeggen, deze ideologie uiteindelijk wereldwijd werd verspreid en nu ook overal greep op heeft?"


OVT: Die uitspraken verraden een nostalgie naar een welbepaalde dictatuur, want dat is het alternatief voor democratie en wetenschappelijkheid.


Stockman beweert dat de zijns inziens nefaste en ongelimiteerde evolutie het werk is van talloze goed georganiseerde en gesubsidieerde westerse lobby-groepen tijdens een aantal belangrijke VN-wereldconferenties.


OVT: De evolutie was en is er onder de invloed van de democratie en de wetenschappen die wezenlijk democratisch zijn: niemand wordt er buiten gesloten, iedereen krijgt de kans zijn waarheden te bewijzen en eenmaal bewezen moeten ze door iedereen ook erkend worden. Het idee dat duistere groeperingen hier aan het werk zouden zijn, is paranoia. Andermaal: hier is niets anders gaande dan de vervanging van de dictaturen door de democratie en het streefdoel is ontvoogding en zelfbeschikking: het overwinnen van de slavernij. Niemand mag over andermans leven beslissen: niemand heeft dat recht. Er zijn principieel geen uitzonderingen denkbaar op het recht op zelfbeschikking. Geen limieten dus.


Stockman waarschuwt tezamen met het Vaticaan "dat via de genderideologie een totaal nieuwe antropologie ontwikkeld wordt die afwijkt van de christelijke mensvisie."


OVT: De katholieke, bedoelt hij. Maar wordt het niet de hoogste tijd dat het oude mensbeeld wordt bijgesteld? Voor katholieken een verschrikking, uiteraard, want zij zien aldus hun macht tanen! De grondslag van de gendertheorie is uiteindelijk het geluk van alle mensen en niet alleen dat van hen die beantwoorden aan de norm gesteld door een zekere dictatuur. En dat elke band met de medemens en de maatschappij verworpen wordt, zoals Stockman beweert, is een flagrante leugen en het tegendeel is waar: het huidige mensbeeld is democratisch en wetenschappelijk, en dit zeer in tegenstelling tot het voorgaande, dat theocratisch was: dictatoriaal en irrationeel. De theorie van het gezin als vanouds de hoeksteen van de maatschappij klopt trouwens ook niet. Ooit leefden mensen in andere eenheden, bijvoorbeeld in stamverband; het klassieke gezin is een maatschappelijk maaksel van de jongste eeuwen.


Stockman schrijft: "De beleving van de seksualiteit wordt voortaan een totaal individuele keuze, volledig losgekoppeld van de relatie tussen een man en een vrouw binnen het huwelijk en eveneens volledig losgekoppeld van de voortplanting."


OVT: De katholieke kerk heeft seksualiteit gekoppeld aan voortplanting vanuit de idee dat voortplanting het unieke doel is van de seksualiteit. Mensen zouden geen seks mogen beleven behalve met het oog op voortplanting want alleen dat is natuurlijk. Toch is er geen verbod op seksualiteit voor onvruchtbare koppels, er kan immers altijd een wonder gebeuren. Welnu, dat geldt dan ook voor homokoppels. In de katholieke optiek van de natuurlijke bedoelingen is bijvoorbeeld ook pianospelen zonde, onze vingers zijn niet gemaakt voor het klavier want muziekinstrumenten zijn niet natuurlijk, ze groeien immers niet aan de bomen.


Stockman klaagt aan dat de seksualiteit nu wordt verengd tot een louter hedonistisch gebeuren en dat het krijgen van kinderen wordt verengd tot een recht van de ouders.


OVT: Aan niemand wordt verboden om de seksualiteit te gaan beleven volgens de katholieke leer. De zaak is alleen dat men daartoe niet langer wordt verplicht. Meer vrijheid voor iedereen en minder zeggenschap over andermans zaken.


Over adoptie door homokoppels schrijft Stockman: "Door adoptierecht te verlenen aan koppels van hetzelfde geslacht ontneemt men kinderen een normale vader- en moederrelatie en wordt het hebben van kinderen als een recht opgeëist om in eigen behoefte voldoen en niet meer beschouwd als een gave en een daaraan verbonden opgave."


OVT: 'Normaal' betekent: 'volgens de norm'. Welke norm? Ook normen groeien niet aan de bomen. En het wordt hoogtijd dat enkele vastgeroeste normen die bestaan bij de gratie van een ziekelijk respect voor stokoude teksten, veranderen.


Stockman wil dat het onderwijs inzake seksualiteit de bijbel volgt.


OVT: Onderwijs dient up to date te zijn, overeenkomstig de wetenschappelijke bevindingen en zeker niet fundamentalistisch. Het fundamentalisme is een geestesziekte. Men moet de waanzin niet onderwijzen en nog veel minder moet men het onderwijs in de waanzin subsidiëren want dat is achteruitgang. Bovendien is de katholieke mens- en wereldvisie helemaal niet christelijk. Men raadplege de geschiedenis!


Stockman vreest dat "de gender-ideologie gezien kan worden als een rechtstreekse aanval op de Kerk en haar doctrine die daardoor steeds meer maatschappelijk in de marginaliteit wordt geduwd."


OVT: Eindelijk!


Stockman besluit: "Tegelijk staat de Kerk voor een ware uitdaging een nog sterkere profetische rol te vervullen in de huidige maatschappij. Profetie heeft immers steeds twee bewegingen: een beweging om de waarheid te verkondigen en een beweging om af te keuren wat met deze waarheid niet strookt."


OVT: Profetie is tovenarij en hoort thuis in lang vervlogen tijden.


(J.B., 7 september 2020)


Verwijzingen:


(*) https://broederstockman.be/opiniestukken/#Gender_een_gevaarlijke_dwaling


(**) Letterlijk vertaald: 'Wat niet in de [Heilige] Schrift staat, bestaat ook niet in de wereld'.


(°) Zie ook: http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3220341  








           

                       

                                   


05-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 6: Leugen en psychose (deel 2)

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 7: Leugen en psychose (deel 2)


Omsk Van Togenbirger, je ging nog iets vertellen over een verband tussen de pandemie en een panpsychose: die zouden elkaar kunnen veroorzaken, zei je, in de twee richtingen dus?

OVT: Laten we niet van stapel lopen, mijn beste: de zaak is ingewikkeld. Om te beginnen zijn de begrippen die we gebruiken allerminst klaar en duidelijk. Je weet wat een psychose is?

Een geestesziekte... een toestand waarbij iemand het contact met de werkelijkheid kwijt is?

OVT: Dat is kort en bondig maar niet fout. De zaak is alleen dat men hier uitgaat van een te makkelijke tweedeling tussen de werkelijkheid en het beeld daarvan in onze geest. Het doet allemaal een beetje denken aan de achteraf heel terecht veroordeelde Cartesiaanse dualistische werkelijkheidsopvatting waarbij lichaam en ziel als twee verschillende zaken worden gezien: materie en geest.

Maar de twee zijn verweven?

OVT: Er zijn geen twee verschillende werelden of dat is tenminste de hedendaagse positief wetenschappelijke opvatting, al is dit al te simpel uitgedrukt. Maar om het vooralsnog zo eenvoudig mogelijk voor te stellen, kan men zeggen dat de geest niet buiten de werkelijkheid staat, dat hij er deel van uitmaakt en ermee interageert. En men hoeft niet in de extremen van het fysicalisme of het idealisme te verzanden als men inziet dat noch de materie noch de geest datgene zijn wat men zich ervan voorstelde toen men dat woordenpaar begon te gebruiken. Want we moeten het nu eenmaal doen met woorden die hun oorsprong vinden in een tijdperk van vele duizenden jaren geleden, toen er nog helemaal geen sprake was van bijvoorbeeld neurofysiologie. Maar om het dus simpel te houden: onze geest is niet een projectie van een werkelijkheid buiten ons; er is geen buiten en geen binnen; wij zijn met ons hele hebben en houden een onderdeeltje van één geheel. Daarbij is de materie omzeggens minder materieel dan wij ooit dachten en de geest is omzeggens meer stoffelijk dan wij dachten. De groei van wat leeft, is veel meer dan dode materie, alleen al omdat groei, verandering is en verandering is niet iets louter materieel want naast materie is er ook tijd in het spel. En het denken wordt door scheikundige stoffen beïnvloed en mede mogelijk gemaakt.

En wat heeft dat nu te maken met onze opvatting over de psychose?

OVT: We definiëren psychose alsof we nog leefden in de dualistische wereld van de zeventiende-eeuwse René Descartes. Er is niet een buitenwereld die voor iedereen dezelfde is en een persoonlijke geest die, als hij gezond is, een geijkt beeld heeft van die buitenwereld, zodat dan alle gezonde geesten op elkaar lijken omdat zij allemaal op dezelfde manier de buitenwereld zien. Levende wezen hebben gemeenschappelijke kenmerken maar ook heel wat onderlinge verschillen. De zichtbaarheid is niet een objectieve eigenschap van de buitenwereld welke wij met het gezichtszintuig registreren: zonder onze ogen bestaat er in de buitenwereld gewoon geen zichtbaarheid. Hetzelfde geldt voor hoorbaarheid en voor alle mogelijke kenmerken van de werkelijkheid: het zijn dingen die wij kennend merken en zonder onze zintuigen en onze waarneming is er helemaal niets. Chaos misschien maar daarvan hebben wij slechts een negatief begrip, wij kunnen dat onmogelijk doorgronden. Wezens van dezelfde soort hebben weliswaar een gelijkaardig werkelijkheidsbeeld maar nooit exact hetzelfde. Wij zullen een kat niet psychotisch noemen omdat haar werkelijkheidsbeeld sterk verschilt van het onze en haar eigen kijk op de zaken is helemaal geen waan, het is een kijk die aansluit bij het wezen zelf van de kat. Mensen die behoren tot verschillende culturen met verschillen in overtuigingen en in geloof hebben vaak totaal verschillende opvattingen van de werkelijkheid en de cultuurwetenschappen hebben ervoor gezorgd dat wij opvattingen uit andere culturen niet langer gaan beschouwen als foutief of als waanzinnig.

Wat vroeger wél gebeurde?

OVT: Zeer zeker, kijk maar naar de megalomanie van het westen doorheen de geschiedenis: de bekeringsijver van het christendom. Ook de ijver om te onderwijzen is in wezen een ijver om welbepaalde dingen te onderwijzen die men zelf vanzelfsprekend vindt omdat het eigen overtuigingen zijn terwijl men andermans opvattingen vreemd vindt, alleen omdat ze onbekend zijn: xenofobie. Ik heb je toch al verteld waar het woord barbaar vandaan komt? Het Griekse woord 'barbaros' betekent 'brabbelaar' omdat de Hellenen ervan uit gingen dat wie geen Grieks spraken, helemaal niet konden spreken maar gewoon maar wat brabbelden zoals men dat ook nog zegt over de geluiden die dieren maken.

Geloof jij dan dat dieren onderling communiceren?

OVT: Zelfs planten doen dat en doet het echt geen belletje rinkelen als je kunt vaststellen dat huisdieren in staat zijn om mensentaal te verstaan terwijl het omgekeerde nooit het geval is? Maar we dwalen van ons onderwerp af!

Vroeger beschouwden wij werkelijkheidsopvattingen die van de onze verschilden als fout of als waanzinnig...

OVT: Inderdaad en dat gebeurde uit onbegrip. Welnu, hetzelfde kan men tot op zekere hoogte zeggen over mensen over wie wij geloven dat zij in een waan leven: wij begrijpen hen gewoon niet!

Bedoel je dan dat wanen niet bestaan?

OVT: Wanen bestaan maar ze zijn geen onzin, ze zijn dikwijls heel functioneel voor de persoon in kwestie. Mijn buurman noemt mijn overbuurvrouw waanzinnig omdat zij elke dag op de hoek van de straat naar de grot gaat om daar te bidden en een kaars te branden voor een stenen Mariabeeld. Maar mijn buurman zelf gaat maandelijks naar de psycholoog en hij klaagt dat die helemaal niets zegt, hij luistert alleen maar, zo vertelt mijn buurman. Maar dat doet het beeld in de grot ook en dat beeld kan veel beter luisteren dan de psycholoog, de psycholoog probeert het beeld na te bootsen maar hij zal daar nooit perfect in slagen. De waan van mijn overbuurvrouw is dus nog zo gek niet, zie je. Iedereen heeft zo zijn eigen wanen en over niemand kan men zeggen dat hij er vrij van is en mocht zo iemand opduiken die zou beweren dat hij de werkelijkheid precies ziet zoals die is, dan kon men hem heel terecht gek verklaren. Maar nu bestaat de ellende van de psychologie er net in dat men er eigenlijk vanuit gaat dat dit het ideaal is van de geestelijke gezondheid! Iemand is geestelijk gezond als het beeld dat hij heeft van de werkelijkheid, ook volledig met de werkelijkheid strookt! Maar dan zeg ik u: dit zijn opvattingen uit de zeventiende eeuw! Wat zeg ik? Het is een waanzin die men nooit geloofd heeft!

En wat heeft dat nu te maken met de pandemie?

OVT: Heel eenvoudig: mensen die kritiek hebben op de aanpak van de al dan niet vermeende pandemie worden beschouwd als psychotisch omdat hun werkelijkheidsbeeld niet overeenstemt met dat van de virologen terwijl het werkelijkheidsbeeld van de virologen wordt beschouwd als waarachtig want als wetenschappelijk: de opvatting bij uitstek die volkomen vrij is van wanen! En begrijp je nu waar de waanzin zit? Maar ik moet nu naar de apotheek, om pillen voor mijn overbuurvrouw, antipsychotica, middelen tegen waanvoorstellingen. Je moet weten, sinds korte tijd gaat zij nu naar een psycholoog. Zij klaagt daar niet over, alleen dat het wel wat meer kost dan een kaars...

(Wordt vervolgd)

(J.B., 5 september 2020)         


                       

                                   


04-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 6: Leugen en psychose (deel 1)

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 6: Leugen en psychose (deel 1)


Omsk Van Togenbirger, het is alweer een hele tijd geleden en misschien is nu het ogenblik gekomen voor een update van onze gesprekken, dacht ik...

OVT: Tja, een update: u weet toch wat dat wil zeggen?

Het aanpassen van de data aan de actuele situatie?

OVT: Inderdaad en dat betekent dat onze data altijd voorlopig blijken. Maar als onze data, onze gegevens, onze kennis per definitie voorlopig is: wil dat niet zeggen dat ze altijd onjuist is?

Daar ziet het naar uit, ja.

OVT: En kan kennis die onjuist is nog langer kennis heten?

Bigot neen!

OVT: Welaan, dan zitten we met de zogenaamde wetenschap in hetzelfde schuitje als met de waarzeggerij, nietwaar? De weermannen en weervrouwen, bijvoorbeeld: moeten ook zij niet welhaast dagelijks het weerbericht updaten?

Nu je het zegt...

OVT: Toch weerhoudt dat hun er niet van om voorspellingen te doen voor een hele week; sommigen voorspellen het weer voor veertien dagen en er zijn er die beweren te kunnen berekenen wat de komende winter zal brengen! En wil dat niet zeggen dat men helemaal geen lessen trekt uit zijn fouten?

De mensen volharden...

OVT: In de boosheid, jawel. De weerman ziet dat hij dagelijks de weersvoorspelling voor de komende dag moet bijstellen en toch brengt hij telkenmale een nieuwe voorspelling voor de komende twee weken. Onverbeterlijk toch?

Er moet nu eenmaal een voorspelling zijn...

OVT: Er moet nu eenmaal kennis zijn, bedoel je? Maar kennis is het niet, dat moesten we zopas besluiten. Maar wat is het dan wel? Het is de volharding in een welbepaalde leugen! Het is de volharding in de leugen dat kennis mogelijk is maar tegelijk is het ook de zich onvermoeibaar telkens opnieuw opperende pretentie dat de voorspelling dit keer correct zal zijn, dat de kennis dit keer juist zal zijn, dat wat men vertelt dit keer kennis zal zijn: geen gok maar een door ware kennis gedragen voorspelling. En worden wij niet telkenmale gedwongen om dat ook te geloven?

Tweehonderdvijftig euro mag je wel een dwangsom noemen, ja.

OVT: Herinner je je nog wat Ivan Illich een halve eeuw geleden zegde over al die maatregelen welke genomen worden ten tijde van epidemieën?

Jazeker: ze brengen evenveel aarde aan de dijk als de bezweringen van de religieuzen.

OVT: Ik zal het nog eens letterlijk citeren. In de inleiding tot zijn Grenzen aan de geneeskunde, waarvan de ondertitel luidt: Het medisch bedrijf - een bedreiging voor de gezondheid? schrijft de cultuurfilosoof dat uit onderzoek blijkt "dat artsen in de laatste honderd jaar epidemieën niet sterker beïnvloed hebben dan priesters in vroeger tijden." (1) En zijn het niet uitgerekend de wetenschappers en dus degenen die zich almaar beroepen op onderzoeksresultaten, die de waar gebleken resultaten van dit onderzoek waarover Illich schrijft, aan hun laars lappen?

Dat kan niemand ontkennen.

OVT: En wat moet men daaruit besluiten, denk je?

Men leert niet van zijn fouten.

OVT: Men is selectief in het aanhalen van onderzoeksresultaten! Van het ene onderzoek neemt men de resultaten aan voor waar en van het andere verwerpt men ze. En dat is exact wat sommige pharmareuzen doen die zogenaamd wetenschappelijke research sponsoren: zij vervalsen onderzoeksresultaten in dubbelblind onderzoek door er middels gesofisticeerd bedrieglijke methoden voor te zorgen dat deelnemers die hun verwachtingen afstraffen, niet zullen meegeteld worden.

Is dat niet een wat gratuite bewering?

OVT: Herinner je je de Franse gezondheidsgoeroe Montignac?

Ja...

OVT: De man was een volslagen leek inzake gezondheidskwesties en geneeskunde maar hij kreeg het voor mekaar om wetenschappelijk onderzoek te laten resulteren in de raadgeving om dagelijks wijn te drinken. Achteraf bleek het te gaan om omkoping en leugens. En ken je Luc Montagnier?

De professor die het aidsvirus identificeerde en die daarvoor de Nobelprijs voor de Geneeskunde ontving?

OVT: Inderdaad. Wel, de man heeft bepaalde dingen verklaard over het nieuwe coronavirus, nietwaar?

Je bedoelt dat hij op televisie verteld heeft dat het gaat om een gefabriceerd virus?

OVT: Juist. Maar de man wordt opzij geschoven. Hij zou onwetenschappelijk bezig zijn, hij heeft immers ooit een theorie verdedigd in verband met al dan niet vermeende pseudowetenschap, meer bepaald homeopathie.

Is dat dan geen pseudowetenschap?

OVT: Dat weet ik niet, ik ben niet onderlegd in die zaken. Maar wat ik wel weet is dit. Als je ongeacht waar een apotheek binnenstapt, kan je zien dat ruim de helft van de winkel volgepropt staat met homeopathische medicamenten, zie je? Zijn alle apothekers dan pseudowetenschappers? Begrijp je? Het ene onderzoek citeert men, het andere veroordeelt men. Ik zeg u: er is een verborgen maatstaf. En raadt eens dewelke.

Geld?

OVT: Uw woorden, maar de eerlijkheid gebiedt mij u bij te treden. Als men voor de verborgen maatstaf 'geld' invult, komt men inzake het geven van verklaringen voor zogezegd vermeend onbegrijpelijke standpunten of wetten, zelden of nooit bedrogen uit. Maar over het kapitalisme met zijn middel-doelomkering gaan we het niet nog een keer hebben en ook de pharmaceutische industrie, die kampioen inzake omzet en winsten, kennen we al. Maar er is nog een vis die tussen de mazen van onze netten ontsnapt is.

En dat is?

Hoe mistiger een probleem, hoe mistiger de oplossingen mogen zijn.

Wat bedoel je daarmee?

OVT: Het weer is een netelig probleem, van het weerbericht duldt men derhalve dat het nu en dan eens naast zit, iets waaraan men niet moet denken met betrekking tot de rekenkunde bijvoorbeeld.

Eén en één is twee.

OVT: Precies! Het weer, maar ook de gezondheid: niemand is in staat om exact te definiëren wat gezondheid nu precies inhoudt. Meestal stelt men zich tevreden met een negatieve definitie.

Gezondheid is de afwezigheid van ziekte.

OVT: Exact. Maar dan rijst de vraag wanneer sprake kan zijn van ziekte: iemand die bijvoorbeeld traint om een marathon te kunnen lopen, maakt zichzelf tijdens die training een beetje ziek, nietwaar? Hij brengt zichzelf in zuurstofschuld, beschadigt zijn spiercellen, brengt allerlei balansen uit hun evenwicht... maar uiteindelijk gelooft hij daardoor toch gezonder te zullen worden.

Ja, dat zal wel zo zijn...

OVT: Men zou ook kunnen zeggen dat ziekte een proces is dat noodzakelijk is om gezond te kunnen worden. Een ontsteking bijvoorbeeld is een ziekte maar het is op de keper beschouwd de vorming van een dicht bloedvatennetwerk met het oog op het herstellen van een wonde, zie je? Als men ontstekingsremmers neemt, wordt de ontsteking gestopt maar evenzeer het genezingsproces, zie je? Soms is het levensnoodzakelijk om een ontsteking een halt toe te roepen, bijvoorbeeld bij verstikkingsgevaar; zo simpel is het uiteraard ook allemaal niet. Vaker definieert men gezondheid ook als een evenwicht, en dat terwijl het volmaakte evenwicht pas intreedt met de dood. Dit alleen maar om te zeggen dat gezondheid een ingewikkelde kwestie is. En een gevolg daarvan is dat men duldt van complexe problemen dat zij complexe oplossingen vereisen. Weermannen mogen er al eens naast zitten maar geneesheren mogen dat ook, zie je? En hoe groter het specialisme is dat zij beoefenen, des te meer vrijheid krijgen zij om hun werk te doen, versta je?

Ja, het lijkt mij niet meer dan normaal dat de faalkans toeneemt naarmate een taak lastiger is en dat men niet kan verwachten dat een landing op Venus evenveel slaagkans heeft als het correct uitspreken van de zin waarin die waarheid verkondigd wordt.

OVT: Maar dat heb je heel goed begrepen. En laten we nu tot de pointe komen. Als gezondheid een moeilijk en complex probleem is als het gaat over fysieke gezondheid, wat dan gezegd van geestelijke gezondheid? Om te beginnen bestaat er wel zoiets als geestelijke gezondheidszorg maar het begint al te kriebelen als men zich daarbij gaat afvragen of er wel zoiets als de geest bestaat, zie je? Als een gebroken arm genezen lukt door de arm goed te spalken, de tijd zijn werk te laten doen en het bewegingsapparaat met kine weer op het oude peil te brengen, dan zal het behandelen van een psychose toch wat ingewikkelder wezen, nietwaar? Als het gebroken bot onzichtbaar is, zijn er nog de Röntgenstralen om het zichtbaar te maken maar hoe zichtbaar is een psychose? Ik wil alleen maar zeggen: als het determineren van een virus en het binnen de perken houden van een pandemie een lastig karwei is: wat dan gezegd van een massapsychose die de wereld rond gaat, een panpsychose, om het zo maar eens te zeggen?

Is daar dan sprake van?

OVT: Steeds meer artikels in allerlei vakbladen hebben het over bijzonder zware problemen bij steeds meer mensen, overal ter wereld, waarbij er een zeker verband is met de huidige pandemie. Maar die problemen, die geestelijke problemen zijn, staan in een dubbele verhouding tot de pandemie.

Wat bedoel je met een dubbele verhouding?

OVT: Er zijn psychosen die voortkomen uit de pandemie maar er zijn er ook die ze veroorzaken of althans verergeren, of vervormen, zie je? Maar daarover moeten we het een andere keer hebben want ik moet naar de apotheek en die gaat dadelijk dicht. Ontstekingsremmers halen, voor iemand met corona, en ook antidepressiva. Tot een volgende keer dan maar?

(Wordt vervolgd)

(J.B., 4 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Ivan Illich, Grenzen aan de geneeskunde. Het medisch bedrijf - een bedreiging voor de gezondheid? Het Wereldvenster, Baarn 1978. (Oorspronkelijke titel en uitgave: Medical Nemesis - The Expropriation of Health, Marion Boyars, Londen 1975), p. 21.

           

                       

                                   


02-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 5: Het wegpraten van de waarheid

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 5: Het wegpraten van de waarheid

Het is bijna onbegrijpelijk dat keer na keer opnieuw politici zichzelf de das omdoen omdat zij blijken te geloven dat leugens hun kunnen helpen om het hoofd boven water te houden nadat zij gefraudeerd hebben of handelingen hebben gesteld die getuigen van de verregaande onbekwaamheid en onverantwoordelijkheid in het zog van allerlei onterechte aanstellingen ingevolge vriendjespolitiek, valse beloften en nog ander bedrog. Dat valt alleen maar te begrijpen in het licht van het bijzonder alarmerende feit dat leugens hen inderdaad al te vaak van dienst blijken te zijn - althans voor een beperkte tijd.

Dat dergelijk grotesk bedrog uiteindelijk betaald wordt met mensenlevens moet te allen prijze verborgen worden gehouden en daarom ook worden deze moorden voorgesteld als sterfgevallen, ongelukken of structurele onvolkomenheden waarbij dan kant-en-klaar excuses opduiken die het ondanks alles blijven doen: 'niets loopt altijd zoals het hoort', 'niemand is volmaakt', 'een ongeluk is gauw gebeurd'.

De moordenaars gaan vrijuit en de grenzen van het toelaatbare worden almaar verlegd maar het meest intrigerende van deze kwesties is wellicht het feit dat het moordwapen bij uitstek in al deze gevallen nauwelijks of helemaal niet wordt opgemerkt.

Het moordwapen is niet een machinegeweer of een dosis vergif. En het moordwapen is zo geniaal dat het pas nà de moord opduikt. Het moordwapen is een doelbewust oeverloos gepraat in de media nà de feiten, een gepalaver dat er moet voor zorgen dat de getuigen (ook al zijn dat principieel alle mensen) niet langer de feiten zien maar voortaan alleen nog wat het gepraat daarvan probeert te maken.

Immers, als een moord gepleegd wordt en een gigantische dosis bedrieglijk gepraat naast de eigenlijke kwestie is in staat om nadien die moord af te schilderen als een sterfgeval, een ongeluk of een 'normale' onvolmaaktheid, dan is dat gepraat het tovermiddel bij uitstek om van een moord een sterfgeval te maken, om een moord te verbergen en mét de moord de dader of de moordenaar. Uiteraard is er dan ook al helemaal geen sprake meer van bestraffing. Maar dit betekent heel concreet dat het gepalaver achteraf in de media de perfecte moord mogelijk maakt en dat deze leugens derhalve het moordwapen bij uitstek zijn omdat zij de doodsoorzaak verleggen van 'moord' naar 'sterfgeval'.

De wezenlijke verklaring voor de mogelijkheid van het perfecte moordwapen is zodoende het feit dat bij een moord niet alleen de mens die werd vermoord, slachtoffer is: het eerste en belangrijkste slachtoffer is altijd de waarheid. En de waarheid wordt vermoord middels leugens. De leugenaars zijn wezenlijk niet te onderscheiden van de moordenaars. De waarheid is een zaak van leven en dood en daarom ook een zaak van moed.

Moord is bij wet verboden, wat betekent dat moord bestraft wordt maar om aan de straf te kunnen ontkomen, dient de moord te worden ontkend. Het oeverloze gepraat achteraf doet dat: leugens kunnen weliswaar de dode niet weer tot leven wekken maar wat zij wél doen, is dit: zij proberen te ontkennen dat de dode een resultante is van een moord en derhalve trachten zij om van een persoonlijke veroorzaker van iemands dood, een onpersoonlijke oorzaak te maken.

Er zijn een aantal beproefde methoden welke in staat zijn om moord gemakkelijker te maken door die te verdoezelen. De eerste is de gedeelde verantwoordelijkheid: niet één dader maar een groep is verantwoordelijk en dus eigenlijk niemand - een methode die benut wordt in het executiepeloton met de ene losse flodder tegenover de tien echte kogels, wat ervoor zorgt dat niemand als dader kan worden aangewezen in geval bijvoorbeeld later de executie onterecht zou blijken. Een volgende is het groter maken van de afstand tussen dader en slachtoffer, zowel in ruimte als in tijd maar ook in taal, bekendheid en zo meer. Wat lang geleden is, hoeft niet meer zo nodig te worden onderzocht en wat ver van mijn bed is, raakt mijn koude kleren niet. Nog een andere methode is demonisering, naast economische motieven of nog andere in feite niet ter zake doende redenen die tot doel hebben elkeen zand in de ogen te strooien terwijl zij een beroep doen op oneigenlijke driften en verlangens. Moord op criminelen of wie (ingevolge demonisering) daarvoor doorgaan, is niet erg omdat (al dan niet vermeende) misdadigers zogezegd geen groot verlies kunnen vormen en hetzelfde geldt voor ouderen, ongeborenen en zieken; in die gevallen brengt de moordenaar geen kwaad in de wereld - integendeel, zo wordt dan geoordeeld. De nazi's vernietigden massa's mensen over wie zij oordeelden dat zij teveel geld kostten aan de maatschappij.

De bestaansreden van de media, de zogenaamde 'vierde macht', is de waarheid aan het licht te brengen en derhalve de leugen te bestrijden, wat uiteindelijk de bescherming van het leven ten goede komt. Journalisten roepen verantwoordelijken ter verantwoording in het openbaar en stichten zodoende een rechtspraak die wordt bijgewoond door een publiek waarvan principieel iedereen deel uitmaakt en dat in feite als rechter zal functioneren, bij uitstek ter gelegenheid van verkiezingen. Maar waar journalisten dulden dat de vragen die zij tot de verantwoordelijken richten, beantwoord worden met een gepraat dat klinkt zoals een antwoord omdat het geluid voortbrengt, terwijl het eigenlijk elk mogelijk antwoord verbergt op zo'n manier dat de toehoorder het niet eens merkt, doen zij hun werk niet naar behoren.

Uiteraard verraden zich de leugenaars maar zij doen dat slechts voor de meest verstandigen onder de toehoorders terwijl het groot publiek vooral de tijd en de energie mist om daar lang genoeg bij stil te staan: het is niet de taak van jan met de pet maar die van de journalist om ook duidelijk te maken dat het om leugens gaat waar ondervraagden de media misbruiken om mensen zand in de ogen te strooien. Temeer daar het zoals gezegd inderdaad gaat om zaken van leven en dood.

Plato leefde 2400 jaar geleden en heel terecht keert de hedendaagse filosoof Michel Foucault inzake de moeilijke waarheidskwestie terug naar de Socratische dialogen want er is kennelijk niets nieuws onder de zon.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 2 september 2020)

                       

                                   


01-09-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 4: Waarheid en moed

Het tijdperk van de leugens


Aflevering 4: Waarheid en moed

De parrhêsia of het vrijmoedige spreken heeft te maken met de alêtheia (het ont-dekken van de waarheid in de filosofie) maar ook met de politeia (de macht) en met het êthos (in de psychê) zoals bij uitstek bij Socrates "die liever de dood trotseert dan afziet van het waarheidspreken, maar dit waarheidspreken niet uitoefent door op het podium, in de Volksvergadering, voor het volk onverbloemd te zeggen wat hij denkt. (...) Hij doet dat door de zielen te toetsen in een ironisch ondervragingsspel." (1) Foucault bespreekt dit aan de hand van een fragment uit de Apologie en een uit de Phaedo waaruit blijkt dat Socrates het vrijmoedige spreken niet via de politiek had kunnen beoefenen. "Socrates (...): 'Neemt u het mij alstublieft niet kwalijk dat ik de waarheid zeg (de waarheid is: als ik aan politiek gedaan had, dan was ik dood; M.F.) want niemand zal het er levend afbrengen die zich eerlijk wil verzetten tegen een massa, zomin hier als elders, en die wil verhinderen dat er in de staat onrecht en onwettelijkheid wordt gepleegd.'" (2) Alsnog beoefent Socrates het vrijmoedige spreken want: "'(...) een man van enige waarde berekent zijn daden niet 'naar de kans op leven of dood'." (3) Overigens werd ook Solon die ten tijde van de dreigende dictatuur protesteerde, monddood gemaakt: hij werd door de vleiers van de volksvergadering prompt gek verklaard. De opdracht van Socrates bestond erin zijn medeburgers "aan te sporen zich niet om hun bezit, hun reputatie, hun eer en ambten maar om zichzelf te bekommeren, dat wil zeggen om hun rede, de waarheid en hun ziel (phronesis, alêtheia, psychê)." (4) De godheid heeft zich om de mensen bekommerd en bekommerde zich daarom om Socrates, en hij heeft zich om zijn medeburgers bekommerd door hen duidelijk te maken dat zij zich om zichzelf moeten bekommeren. (5) "'Voor een goed mens (dat is natuurlijk Socrates; M.F.) bestaat geen kwaad noch in zijn leven, noch na zijn dood. Zijn lot (dat van de goede mens; M.F.) laat de goden niet onverschillig." (6) Maar men moet zich hoeden voor de ziekte die erin bestaat anderen na te praten of de mening van een onnadenkende meerderheid te delen: "de ziel wordt bedorven, vernietigd, beschadigd door meningen die niet op hun waarheid onderzocht, getoetst en beproefd worden." (7) Het was overigens van deze ziekte dat Socrates en de zijnen genezen werden door (de genezende god) Asclepius die hij om die reden nog een haan schuldig was. (8)

Foucault onderzoekt het thema van de moed (om de waarheid te spreken maar ook om die te aanhoren, met name in de dialectiek) aan de hand van de Laches van Plato waarin Socrates' gesprekspartners de moedige vooraanstaande Atheners Nicias en Laches zijn. Het is een onderzoek naar de morele voorwaarden die het subject toegang tot de waarheid geven en toestaan de waarheid te zeggen (9): het subject moet zuiver zijn maar moet tevens de moed hebben tot waarheid. (10) Zonder de moed om zich af te zetten tegen het oordeel van de massa, beliegt men ook zichzelf. Zo kan men niet komen tot zorg voor zijn kinderen als men niet bereid is om in te zien dat men hen verwaarloost wanneer men zich teveel met andere zaken bezighoudt waarvan men zich (geheel leugenachtig) voorhoudt dat ze belangrijk zouden zijn; men kan niet doen wat men wil en wat goed is als men zich gedraagt naar de smaak van anderen. (11)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 1 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pag. 97. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pag. 102.

(3) O.c., pag. 109.

(4) O.c., pag. 111.

(5) O.c., pag. 115-116.

(6) O.c., pag. 127.

(7) O.c., pag. 131.

(8) Foucault wijdde een gans college aan de interpretatie van de laatste woorden van Socrates: in tegenstelling tot vele auteurs die beweren dat de ziekte waarvan Socrates genezen was, het leven was, verdedigt Foucault de uitleg van Georges Dumézil (in: Le Moyne noir en gris dedans Varenne - Sotie nostradamique, Gallimard, 1984) die aantoont dat 'ziekte' slaat op een ziekte van de ziel, namelijk deze die optreedt waar men zelf niet nadenkt maar anderen napraat. Zie: O.c.: pp. 121-141.

(9) O.c., pag. 153.

(10) O.c., pag. 154.

(11) O.c., pag. 155-167.

           

                                   


27-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 3: Ostracisme jegens senioren

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 3: Ostracisme jegens senioren


Ostrakon is het Oud-Griekse woord voor potscherf en ostrakismos betekent schervengericht (1): de uitsluiting van iemand uit een groep, uit een gemeenschap of uit het maatschappelijke leven. (2) In de Helleense stadstaat Athene werd namelijk met potscherven gestemd over iemands verbanning. (3) Meer bepaald betreft het begrip de stemming over burgers die men te voortreffelijk of te invloedrijk achtte. (4) Tegenwoordig verwijst de term naar de sociale uitsluiting van minderheden. Volgens psycholoog Kipling Williams voelt de dorsale cortex cingularis anterior van de hersenen, die lichamelijke pijn registreert, ook deze "sociale verwonding" wanneer een persoon wordt geostraceerd. (5)

De reden voor de uitsluiting van minderheden is een zaak van kwantiteit en kan dus zowel hun te hoog geachte als hun te laag geachte kwaliteit betreffen. Zo worden allochtone arbeiders vaker uitgesloten, niet omdat zij minder goed zouden zijn maar daarentegen omdat zij beter presteren (bijvoorbeeld met een betere prijs-kwaliteitverhouding): autochtonen vrezen dan immers voor de eigen positie en voor de verworven rechten welke in feite voorrechten zijn. Men kan het ostracisme zelfs ontwaren in de numerus clausus voor kandidaat-geneeskundestudenten omdat het ook daar gaat om de verbanning van een (vermeend) teveel aan kwaliteitsvolle mensen.

Om oneigenlijke redenen worden artsen ouder dan vijfenzestig niet langer toegelaten om in klinieken te werken en met betrekking tot senioren in het algemeen lijkt onze wetgeving vrijwel geen onderscheid te maken tussen ouder (senoir) zijn en ziek of dement zijn. Uitsluiting is een wrede manier waarop mensen vrijwel zonder kans op verweer monddood worden gemaakt, wat des te meer wraakroepend is waar het mensen betreft die uitzonderlijk geoefend en/of ervaren zijn, wat in de regel het geval is met senioren. Maar hier is vooral onrecht in het spel.

Waar een gegeven uit de statistiek (de toegenomen kans op dementie bij vijfenzestigplussers) blijkt de voorrang te krijgen op een feit met betrekking het toekennen of het ontzeggen van rechten aan een willekeurig individu (dokter X is gezond, geleerd, ervaren, geoefend, onafhankelijk en objectief), wordt het recht flagrant geschonden en is sprake van een misdaad verwant aan het racisme dat immers een gelijkaardige beoordelingsfout denkt te kunnen te legitimeren, zoals in de redenering die aan de basis ligt van de apartheid: "Zwarten worden (overigens geheel onterecht) statistisch beschouwd als minder hygiënisch dan blanken en derhalve verdient de zwarte dokter X niet dezelfde rechten als de blanke dokter Y." 

Het ostracisme jegens senioren verkapt de uitsluiting van getalenteerde, vaak gezonde, zeer bekwame en ervaren mensen met het Alzheimer-sprookje dat zijn geloofwaardigheid al te vaak dankt aan de combinatie van de grove leugens van de ostracerende partij met de onmacht van de geostraceerde partij waarbij deze laatste (de onmacht) veel vaker te wijten is aan de Platoonse wijsheid van waaruit men het verkiest om kwaad te ondergaan in plaats van het te doen, dan aan een gebrek aan mentale of fysieke weerbaarheid. Al te vaak maken kinderen misbruik van de wetenschap dat zij door hun ouders niet zullen veroordeeld worden, laat staan voor de rechter gesleept, wanneer zij het nalaten om hun een menswaardige oude dag te bezorgen. De drempel tot het benadelen (in casu: het dumpen) van mensen om welke reden dan ook, wordt lager als het mensen betreft waarvan men weet dat zij zich niet zullen wreken en die wet is ons bekend uit de relationele sfeer maar beperkt zich uiteraard niet tot huwelijksrelaties of andere wettelijke verbintenissen.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 27 augustus 2020)

Verwijzingen:

(1) http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/ostracisme

(2) G.J. van Wyk (2007), Etimologiewoordeboek van Afrikaans, Supplement, Stellenbosch: "ostrasisme s.nw.: Uitsluiting of verbanning van iemand uit 'n groep, gemeenskap of die maatskaplike lewe. Uit Ndl. ostracisme (1824)."

(3) O.c.: "In antieke Griekeland is potskerwe dikw. as 'n soort stembrief gebruik by 'n stemming wanneer besluit is of 'n persoon uitgesluit of verban moet word."

(4) https://ivdnt.org/zoeken-in-woordenboeken?w=ostracisme : "1. In het oude Athene het gebruik om een al te invloedrijk man, van wien gevreesd kon worden dat hij tot tiran zou uitgroeien, voor tien jaar te verbannen na een stemming hierover door de vergadering der burgers; bij de stemming worden potscherven gebruikt waarop de naam van den betrokken persoon geschreven stond; schervengerecht./ 2. Het uitstooten, het streng weren, het doelbewust negeeren, het wegsturen, vooral van personen."

(5) https://nl.wikipedia.org/wiki/Ostracisme

https://en.wikipedia.org/wiki/Kipling_Williams ;

http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/ostracisme ;

https://ivdnt.org/zoeken-in-woordenboeken?w=ostracisme



                                   


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 2: De structureel verbannen waarheid

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 2: De structureel verbannen waarheid


De parrhèsiast of de vrijmoedige spreker, aldus Michel Foucault, onderscheidt zich van de profeet, van de wijze en van de onderwijzer: hij spreekt immers niet over de toekomst of het lot doch over het heden en hij spreekt duidelijke taal (waar de profeet het over de eindtijd heeft en in raadsels spreekt), hij heeft een heilige plicht om te spreken (waar de wijze zich vaker in stilzwijgen hult) en zijn spreken is risicovol, hij staat er persoonlijk borg voor, het is ethisch geladen (waar de onderwijzer slechts plichtmatig kennis doorgeeft). (1)

Het begrip parrhêsia duikt voor het eerst op bij Euripides als het burgerrecht om zijn mening te geven over zaken van algemeen belang en buitenlanders, bannelingen, slaven en geschandaliseerden missen het. Maar wat later (in de vierde eeuw v.C.) geldt de parrhêsia plotseling niet langer als een recht doch als "een gevaarlijke praktijk met dubbelzinnige gevolgen, die niet zonder voorzorgsmaatregelen en beperkingen uitgeoefend kan worden." (2)

Foucault legt uit dat dit komt doordat bij uitstek de Atheense democratie die prat gaat op dit recht van spreken het 'ethisch onderscheid' verliest: "De waarden lijken zich om te keren en de democratie verschijnt nu juist als de plaats waar de parrhêsia (het waarheidsspreken, het recht om je mening te geven en de moed om tegen die van anderen in te gaan) steeds onmogelijker of in elk geval gevaarlijk wordt [voor de stadstaat](...) omdat de vrijheid om het woord te nemen allen, wie dan ook, gegeven is" (3), dus ook aan dronkaards, gekken, dieven en vleiers, wiens meningen het algemeen belang schaden maar ook het belang van het individu dat dit spreekrecht goed gebruikt.

Zo voert in de Apologie Socrates aan dat hij zich niet eerder publiekelijk heeft doen gelden omwille van het gevaar van het vrijmoedige spreken. [Socrates:] "'(...) want niemand zal het er levend afbrengen die zich eerlijk (gnêsiôs: uit nobele motieven; M.F.) wil verzetten tegen een massa [want die] stelt zich bloot aan de dood.'" (4)

"Hoe komt het dat het ware vertoog in de democratie machteloos is?", zo vraagt Foucault zich af en hij komt tot een bijzonder besluit: de democratie kan de goede van de slechte redenaar niet onderscheiden, zij moet hoe dan ook luisteren naar de meerderheid (de slechtsten) terwijl de besten in de minderheid zijn: het spreken van waarheid is in een democratie structureel onmogelijk. (5)

En aldus sluiten voor Plato de democratie en het waarheidspreken elkaar uit en in dat verband vergelijkt hij de democratie dan ook met het beruchte narrenschip en derhalve moeten goede bestuurders "zich baseren op een waar vertoog, dat democraten en demagogen zal verbannen". (6) Aristoteles is het daarmee niet eens en het thema blijft onbeslist.

Vermeldenswaardig in dat verband is het verschijnsel van het ostracisme: "de maatregel waarover de Atheense stadstaat beschikte en die het volk toestond om een individu te verbannen, niet zozeer vanwege een vergrijp of een misdaad die het zou hebben begaan, maar enkel en alleen omdat zijn prestige, zijn voortreffelijkheid, de bijzondere eigenschappen waar hij blijk van gaf, hem te zeer boven de andere burgers plaatsten." (7) Dit principe werd verdedigd op grond van de mening dat een volk is zoals een schilderij dat door dergelijke uitschietende details ontsierd wordt!

(Wordt vervolgd)

(J.B., 27 augustus 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 34-53. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pag. 57.

(3) O.c., pag. 57-58.

(4) O.c., pag. 59.

(5) O.c., pag. 60-67.

(6) O.c., pag. 68-69.

(7) O.c., pag. 74.

                       


25-08-2020
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het tijdperk van de leugens - Aflevering 1: De parrhêsia in het coronatijdperk

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 1: De parrhêsia in het coronatijdperk


Een benadering van dictators als wreedaards zonder meer, heeft weinig nut voor een goed begrip van het verschijnsel. Een meer empathische aanpak is wellicht vruchtbaarder met het oog op een kritische reflectie. In die optiek is een dictator in de eerste plaats uiteraard een machtswellusteling zoals elke politicus, alleen onderscheidt hij zich door de combinatie van een bijzondere zelfoverschatting met een onderschatting van de complexiteit van de politieke opdracht, met name in zijn waan dat hij zou beschikken over het unieke vermogen om het volk welvaart en geluk te brengen terwijl hij zulks in werkelijkheid alleen maar gelooft en belooft, hierbij ook nog eisend dat het volk dit voltallig beaamt en zich tevens het recht toe-eigenend om de 'ongelovigen' (die zijns inziens immers dat beloofde geluk in de weg staan) te bestraffen.

De dictator is de paternalist bij uitstek omdat hij gelooft dat hij de vrijheid van het volk mag beperken op grond van alleen maar zijn op waanzin berustende overtuiging dat hij aldus meer welvaart en geluk zal brengen en het verband met de huidige politieke toestand in de wereld mag reeds duidelijk zijn: veiligheid en volksgezondheid hebben altijd behoord tot de meest verleidelijke muizenvallen van regimes die hun dictatoriaal karakter verkappen door het voor te stellen als de verzorgingsstaat, de heilstaat of het ware en enige geloof. De vrijheidsbeperkingen die zich legitimeren als noodzakelijke veiligheidsvoorschriften klinken even frustrerend als de dienstplicht in oorlogstijd en voor gewetensbezwaarden is ook dit keer geen plaats omdat in dictaturen ongehoorzaamheid sowieso wordt afgestraft: alleen de dictator heeft recht op een geweten. Dat houdt ook in dat hij aan de burgers het hebben van een geweten ontzegt: hij depersonaliseert het volk en gebruikt het als verlengstuk van het eigen lichaam.

De waan die de dictatuur schraagt, dient vanzelfsprekend bij hoog en bij laag te worden verdedigd en zij krijgt vorm in een leer, een doctrine, zoals die van de rooms-katholieke kerk, het communisme, het fascisme of de dictatuur die aan zichzelf het uitzicht geeft van de perfecte democratie. Onvermijdelijk is de doctrine van het enige ware geloof bij voorbaat een gigantische leugen en die leugen kleurt de hele samenleving onder het juk van de autocratie. Maar verkappingen kennen hun grenzen: vanaf een zeker punt gaan als het ware de dijken die de aanzwellende stroom van aan het licht komende waarheden binnen de perken moeten houden, het begeven en werden de regels die de vrijheden van de burgers fnuiken, lachwekkend, ware het niet dat de spot ten strengste werd bestraft omdat zij wordt beschouwd als heiligschennis.

Gezegd moet hier worden dat het discours dat de leugens in het zadel houdt, een retorisch karakter heeft, terwijl de redenaar zaken verdedigt waarin hij niet noodzakelijk zelf gelooft: hij is de advocaat van wie hem betalen en hij gebruikt zijn kunst om er zichzelf mee te verrijken. Tegenover de retorica echter, staat het vrijmoedige spreken, de parrhêsia: sinds oudsher het fundament van de filosofie dat steeds meer aan actualiteit wint en dat vandaag de aandacht verdient. De Franse filosoof Michel Foucault bevroedde het belang en de noodzaak van het vrijmoedige spreken en wijdde er zijn laatste colleges aan.

In zijn situering achteraf in de publicatie van die colleges verklaart Frédéric Gros ze als een terugkeer naar de wortels van de filosofie met Socrates en de cynici die het vrijmoedige spreken beoefenden: zij deinsden er niet voor terug met onaangename waarheden de toorn van hun toehoorders te riskeren en de vagebondachtige berooidheid van hun afwijkende levenswijze was de zichtbare uitdrukking van het op de proef stellen van het bestaan door de waarheid. (1) De parrhêsia, aldus Foucault, is "de moed tot waarheid van de spreker die, ondanks alles, het risico neemt de hele waarheid te zeggen die hij denkt, maar ze is ook de moed van de gespreksgenoot om de krenkende waarheid die hij hoort voor waar aan te nemen". (2) Het eerste wordt zeldzamer maar misschien nog erger is dat het laatste in de regel quasi nooit meer het geval is: klokkenluiders worden gevierendeeld (of in nog kleinere stukjes gesneden) en mensen die iets te zeggen hebben worden onhoorbaar ingevolge het lawaai van de massa's praatbarakken die het absolutistische regime op ons af stuurt om ons de oren te stoppen.

In de parrhêsia of het vrijmoedige spreken bestaat een band tussen de spreker en wat hij zegt, wat in de retorica volkomen ontbreekt. (3) Zo is de retorica het verworden van het spreken tot de kunst van het liegen en zij leidt tot de waanzin die zich in deze tijd genadeloos manifesteert in velerlei vormen waarvan de coronagekte momenteel de meest pregnante is. Genezing is pas mogelijk mits het vrijmoedige spreken dat vandaag helaas al te vaak wordt afgestraft met karaktermoord en moord omdat de gespreksgenoot de moed mist om de krenkende waarheid ook voor waar aan te nemen.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 25 augustus 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 389-405. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) Ibidem, pag. 32.

(3) Ibidem, pag. 32.



           




Foto

Foto


Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Kerststal 2021

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Zo zweeft de wereld

Van ruilmiddel tot god




Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto



Foto

Foto

Foto

Foto

Koningin Elisabethwedstrijd
 2013
voor Piano:
http://www.cmireb.be/nl/ 


Foto

 

http://fieldliberation.wordpress.com/ 
http://threerottenpotatoes.wordpress.com/news/ 

Strijders voor eerlijke landbouw worden gecriminaliseerd terwijl aan het licht komt dat genetisch gemanipuleerde gewassen een gevaarlijk virus bevatten - zie:

http://naturalsociety.com/safety-group-blows-lid-on-secret-virus-hidden-in-gmo-crops/ 





Foto

Foto

Foto

Foto

Inhoud blog
  • Mijn oude grootmoeder (J.B., 2011)
  • https://koninginelisabethwedstrijd.be/nl/wedstrijden-details-multimedia/activiteiten/piano-2025/
  • Over de dood - Aflevering 7.
  • Over de dood - Aflevering 6.
  • Wij waren (muziekvideo)
  • Meilied
  • Over de dood - Aflevering 5.
  • Over de dood - Aflevering 4.
  • Over de dood - Aflevering 3.
  • Over de dood - Aflevering 2.
  • Over de dood
  • Dovemansgesprekken - Aflevering 2.
  • Dovemansgesprekken
  • De leer van Augustinus - Aflevering 6.
  • De leer van Augustinus - Aflevering 5.
  • De tijd
  • De leer van Augustinus - Aflevering 4.
  • De leer van Augustinus - Aflevering 3.
  • José Mujica en Leo XIV
  • De leer van Augustinus - Aflevering 2.
  • De leer van Augustinus - Aflevering 1.
  • Over de illusie van kennis - Aflevering 3
  • Over de illusie van kennis - Aflevering 2
  • Over de illusie van kennis
  • Werkplekken Leo 14
  • De pausverkiezing en de kippen zonder kop
  • https://queenelisabethcompetition.be/en/competitions-details-watch-listen/events/piano-2025/
  • https://koninginelisabethwedstrijd.be/nl/nieuws/volg-pianowedstrijd-vanaf-eerste-ronde-live/
  • competitie
  • Macht en geweld
  • Herdenking: 12 jaar na de milieuramp van 4 mei 2013
  • Struisvogelpolitiek in Wetteren (d.d. mei 2013)
  • sv bespr pdf
  • Blasfemie
  • De gevaarlijke kerk - Aflevering 6
  • De gevaarlijke kerk - Aflevering 5
  • kruithof neoliberalisme synthese jb
  • De gevaarlijke kerk - Aflevering 4
  • De gevaarlijke kerk - Aflevering 3
  • Shostakovich: Strijkkwartetten en Pianokwintet
  • De gevaarlijke kerk - Aflevering 2
  • De gevaarlijke kerk
  • De mot in het geloof - Aflevering 6. Martelaarschap en hypocrisie
  • De mot in het geloof - Aflevering 5. Costica Bradatan over sterven voor een idee1 (vervolg 2)
  • De mot in het geloof - Aflevering 4. Costica Bradatan over sterven voor een idee1 (vervolg 1)
  • De mot in het geloof - Aflevering 3. Costica Bradatan over sterven voor een idee
  • De mot in het geloof - Aflevering 2.
  • De mot in het geloof
  • De alerte lezer: het schrikkeljaar van Stijn Streuvels
  • De aanbidding der wijzen, c.1455 (eiken paneel) (The Adoration of the Magi, c.1455 (oak panel)) Rogier van der Weyden
  • Mattheuspassie Bach
  • Audio-visuele installatie "Harvest Bell" (Dirk D'Hulster)
  • Trump en Harvard
  • Hedendaagse kunst: Dirk D'Hulster: De geboorte van de oorlog
  • Audio-visuele installatie
  • Cryptofascisme
  • Verschijnt binnenkort-
  • De transformatie van de wereld
  • Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 9: Het propagandamodel en zijn vijf filters (vervolg 2 en slotwoord)
  • Over de leugenfabriek van de demon van het geld Aflevering 8: Het propagandamodel en zijn vijf filters (vervolg: de derde filter)
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 7: Het propagandamodel en zijn vijf filters
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 6: Het voorwoord van de auteurs
  • MANUFACTURING CONSENT vandaag in de praktijk:
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld Aflevering 5: Actualisering van de casestudies (vervolg)
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 4: Actualisering van de casestudies
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 3: Actualisering van het propagandamodel
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 2: Inleiding (vervolg)
  • Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 1: Inleiding
  • Een synthese van: Noam Chomsky & Edward Herman:
  • Sergej Prokofieff, Symfonie nr. 5 ('Oorlogssymfonie')
  • Gounod, Faust, soldats
  • Gounod: Faust - Le veau d'or
  • Jaap Kruithof, Het neoliberalisme, achterflap
  • Jaap Kruithof: Het neoliberalisme
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 18: Strategie
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 17: Orde
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 Aflevering 16: Ideologie en ethiek
  • Jaap Kruithof, citaat
  • Jaap Kruithof
  • Jaap Kruithof: Het neoliberalisme
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 15: Televisie
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 14: Entertainment
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 13: Individualisme
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 12: Veiligheid
  • Requiem for the American Dream with Noam Chomsky
  • Tempus fugit (duo Menguy-Le Pennec)
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 - Aflevering 11: Deportatie, apartheid of pluralisme
  • psychiaters betuigen spijt voor 'ziekte'-stempel op homoseksualiteit en transgenderisme
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 10: Het fort Europa, apartheid en fascisme
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 9: Nationalisme
  • Spielt auf nun zum Tanz! (Andermaal Van Togenbirger)
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 8: De nieuwe politieke cultuur
  • Jaap Kruithof--
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 7: Democratie
  • Kruithof, Jaap -
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 6: De jungle versus de overheid
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 5: Privatisering
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 - Aflevering 4: De economische dictatuur
  • Het lezen waard:
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 3: Politieke en maatschappelijke veranderingen
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 2: Een veranderende economie
  • Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 - Aflevering 1: De opmars van het kapitalisme
  • “Wie zijn leven prijsgeeft, zal het behouden” - Deel 3: Het alternatief is de muur
  • “Wie zijn leven prijsgeeft, zal het behouden” - Deel 2: “Wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen”
  • Satyagraha
  • De wet, zijn letter en zijn geest
  • Het lezen waard: DWM, lezersbrief van S. De Meulder
  • “Wie zijn leven prijsgeeft, zal het behouden”
  • “Vrijwillige legerdienst”!?
  • De fraude en de dood - Een gesprek met Omsk Van Togenbirger
  • "Kom op tegen fraude"
  • De waarden van de windhaan
  • Oorlogavond
  • Kaos
  • Kaos ( Paolo Taviani & Vittorio Taviani, 1984) Vose 1
  • Superbia - Over een nog helemaal niet in kaart gebracht probleem
  • Het nieuwe verhaal
  • George Orwell
  • Homeros: Odysseus (film 1997)
  • Sisyphus en Simone Weil
  • De mythe van Sisyphus van Albert Camus
  • Over wolven en schapen
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 11. Over het lot van activisten
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 10. Mensenrechtenactivisme, een bedreiging voor de gevestigde orde
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 9: De dwingende conclusie
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 8: De arts, zijn Orde en de WHO
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 7: Een vurig protest tegen de omerta
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 6: Een ontmaskering van het totalitarisme
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 5: Over heldenmoed
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 4
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 3
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 2
  • Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte)
  • Schuldig verzuim 1
  • Het psychisch vacuüm - Aflevering 2. Intermezzo
  • Het psychisch vacuüm - Aflevering 1. De wereldoorlog, de kwantumtheorie en het Mystieke Lam
  • De splijtzwam en het schip der dwazen
  • God en de oorlog
  • Het fascisme, gisteren en vandaag
  • https://www.hln.be/buitenland/kijk-maga-granny-weigert-trumps-gratie-voor-bestorming-capitool-we-zijn-die-dag-in-de-fout-gegaan~a032fdd8/
  • https://www.hln.be/buitenland/een-dag-na-trumps-inauguratie-beloven-rusland-en-china-relaties-naar-hoger-niveau-te-tillen~a9450138/
  • https://www.hln.be/buitenland/achttien-staten-vechten-trumps-afschaffing-van-geboorterecht-aan-hij-kan-grondwet-niet-zomaar-aan-de-kant-schuiven~aca34aac/
  • https://www.hln.be/buitenland/kijk-bisschop-haalt-uit-naar-trump-tijdens-dienst-en-het-staat-nieuwe-president-duidelijk-niet-aan~a3e91958/
  • Executies
  • Een gigantische opstand in het verschiet?
  • Democratie en immoraliteit
  • Ongewenste mensen
  • p p5
  • Niet Trump komt aan de macht maar Mammon
  • Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 5.
  • Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 4.
  • Trump
  • Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 3.
  • Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 2.
  • Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 1.
  • Pieter Brueghel de Oude, De parabel van de blinden (1568)
  • De mens en zijn maskers
  • Informatie en Big Brother
  • Sibelius Vioolconcerto
  • Over het lot van de mens - 21. 28 december
  • Over het lot van de mens - 20. Opstand
  • Over het lot van de mens - 19. Het lot, het doel en de onbestemdheid
  • Over het lot van de mens - 18. De waarheid in pacht hebben
  • Het ingebeelde universum (Ludo Noens)
  • Moreels
  • Over het lot van de mens - paragraaf 17 (12)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 16 (11)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 15 (10)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 14 (9)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 13 (8)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 12 (7)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 11 (6)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 10 (5)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 9 (4)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 8 (3)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 7 (2)
  • Over het lot van de mens - paragraaf 6 (1)
  • Krieg und Leichen
  • Over het lot van de mens - paragraaf 5
  • Over het lot van de mens - paragraaf 4
  • http://www.dirkdhulster.org/
  • Over het lot van de mens - paragraaf 3
  • Over het lot van de mens - paragraaf 2
  • Over het lot van de mens - paragraaf 1
  • LGBTQIA+, geen minderheid?
  • Euthanasie, sedatie en menswaardigheid
  • Pijnstillers
  • De hergeboorte van de kwakzalverij
  • Hoog in een kuuroord
  • De zwarte paus - Zo werkt extreemrechts (artikel d.d. 8 juni 2020)
  • En liegt de laatste paus dan niet? (een artikel d.d. 29 juli 2013)
  • Fundeert het katholicisme onze beschaving? (10-22 november 2019)
  • Wereldbeeld en diagnose
  • jp c f m
  • dein Geld-
  • Verkapte euthanasie
  • Tijdelijkheid
  • Oh dichosa ventura
  • De 'goede moord'
  • Jan Vingerhoets: Het smeulende gevaar van de nieuwe censuurwet:

    Archief per week
  • 26/05-01/06 2025
  • 19/05-25/05 2025
  • 12/05-18/05 2025
  • 05/05-11/05 2025
  • 28/04-04/05 2025
  • 21/04-27/04 2025
  • 14/04-20/04 2025
  • 07/04-13/04 2025
  • 31/03-06/04 2025
  • 24/03-30/03 2025
  • 17/03-23/03 2025
  • 10/03-16/03 2025
  • 03/03-09/03 2025
  • 24/02-02/03 2025
  • 17/02-23/02 2025
  • 10/02-16/02 2025
  • 03/02-09/02 2025
  • 27/01-02/02 2025
  • 20/01-26/01 2025
  • 13/01-19/01 2025
  • 06/01-12/01 2025
  • 30/12-05/01 2025
  • 23/12-29/12 2024
  • 16/12-22/12 2024
  • 09/12-15/12 2024
  • 02/12-08/12 2024
  • 11/11-17/11 2024
  • 21/10-27/10 2024
  • 14/10-20/10 2024
  • 07/10-13/10 2024
  • 23/09-29/09 2024
  • 09/09-15/09 2024
  • 26/08-01/09 2024
  • 12/08-18/08 2024
  • 05/08-11/08 2024
  • 29/07-04/08 2024
  • 22/07-28/07 2024
  • 15/07-21/07 2024
  • 08/07-14/07 2024
  • 01/07-07/07 2024
  • 24/06-30/06 2024
  • 17/06-23/06 2024
  • 10/06-16/06 2024
  • 03/06-09/06 2024
  • 27/05-02/06 2024
  • 20/05-26/05 2024
  • 13/05-19/05 2024
  • 06/05-12/05 2024
  • 29/04-05/05 2024
  • 22/04-28/04 2024
  • 15/04-21/04 2024
  • 08/04-14/04 2024
  • 01/04-07/04 2024
  • 25/03-31/03 2024
  • 18/03-24/03 2024
  • 11/03-17/03 2024
  • 04/03-10/03 2024
  • 26/02-03/03 2024
  • 19/02-25/02 2024
  • 12/02-18/02 2024
  • 05/02-11/02 2024
  • 29/01-04/02 2024
  • 22/01-28/01 2024
  • 15/01-21/01 2024
  • 08/01-14/01 2024
  • 01/01-07/01 2024
  • 25/12-31/12 2023
  • 18/12-24/12 2023
  • 11/12-17/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 06/11-12/11 2023
  • 30/10-05/11 2023
  • 23/10-29/10 2023
  • 16/10-22/10 2023
  • 09/10-15/10 2023
  • 02/10-08/10 2023
  • 25/09-01/10 2023
  • 18/09-24/09 2023
  • 11/09-17/09 2023
  • 04/09-10/09 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 21/08-27/08 2023
  • 14/08-20/08 2023
  • 07/08-13/08 2023
  • 31/07-06/08 2023
  • 24/07-30/07 2023
  • 17/07-23/07 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 03/07-09/07 2023
  • 26/06-02/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 05/06-11/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 22/05-28/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 17/04-23/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 03/04-09/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 27/02-05/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 30/01-05/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 16/01-22/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 02/01-08/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 19/12-25/12 2022
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 21/11-27/11 2022
  • 14/11-20/11 2022
  • 07/11-13/11 2022
  • 31/10-06/11 2022
  • 24/10-30/10 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 10/10-16/10 2022
  • 03/10-09/10 2022
  • 26/09-02/10 2022
  • 19/09-25/09 2022
  • 12/09-18/09 2022
  • 05/09-11/09 2022
  • 29/08-04/09 2022
  • 15/08-21/08 2022
  • 08/08-14/08 2022
  • 01/08-07/08 2022
  • 25/07-31/07 2022
  • 18/07-24/07 2022
  • 11/07-17/07 2022
  • 04/07-10/07 2022
  • 27/06-03/07 2022
  • 20/06-26/06 2022
  • 13/06-19/06 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 30/05-05/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 25/04-01/05 2022
  • 18/04-24/04 2022
  • 11/04-17/04 2022
  • 04/04-10/04 2022
  • 28/03-03/04 2022
  • 21/03-27/03 2022
  • 14/03-20/03 2022
  • 07/03-13/03 2022
  • 28/02-06/03 2022
  • 21/02-27/02 2022
  • 14/02-20/02 2022
  • 07/02-13/02 2022
  • 31/01-06/02 2022
  • 24/01-30/01 2022
  • 17/01-23/01 2022
  • 10/01-16/01 2022
  • 03/01-09/01 2022
  • 26/12-01/01 2023
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 06/12-12/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 22/11-28/11 2021
  • 15/11-21/11 2021
  • 08/11-14/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 25/10-31/10 2021
  • 18/10-24/10 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 20/09-26/09 2021
  • 13/09-19/09 2021
  • 06/09-12/09 2021
  • 30/08-05/09 2021
  • 23/08-29/08 2021
  • 16/08-22/08 2021
  • 09/08-15/08 2021
  • 02/08-08/08 2021
  • 26/07-01/08 2021
  • 05/07-11/07 2021
  • 28/06-04/07 2021
  • 21/06-27/06 2021
  • 14/06-20/06 2021
  • 07/06-13/06 2021
  • 31/05-06/06 2021
  • 24/05-30/05 2021
  • 17/05-23/05 2021
  • 10/05-16/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 19/04-25/04 2021
  • 12/04-18/04 2021
  • 05/04-11/04 2021
  • 29/03-04/04 2021
  • 22/03-28/03 2021
  • 15/03-21/03 2021
  • 08/03-14/03 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 15/02-21/02 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 25/01-31/01 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 11/01-17/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 21/12-27/12 2020
  • 14/12-20/12 2020
  • 07/12-13/12 2020
  • 30/11-06/12 2020
  • 23/11-29/11 2020
  • 16/11-22/11 2020
  • 09/11-15/11 2020
  • 02/11-08/11 2020
  • 26/10-01/11 2020
  • 19/10-25/10 2020
  • 12/10-18/10 2020
  • 05/10-11/10 2020
  • 28/09-04/10 2020
  • 21/09-27/09 2020
  • 14/09-20/09 2020
  • 07/09-13/09 2020
  • 31/08-06/09 2020
  • 24/08-30/08 2020
  • 17/08-23/08 2020
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 27/07-02/08 2020
  • 20/07-26/07 2020
  • 13/07-19/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 29/06-05/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 08/06-14/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 11/05-17/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 13/04-19/04 2020
  • 06/04-12/04 2020
  • 30/03-05/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 09/12-15/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 08/04-14/04 2019
  • 01/04-07/04 2019
  • 25/03-31/03 2019
  • 18/03-24/03 2019
  • 11/03-17/03 2019
  • 04/03-10/03 2019
  • 25/02-03/03 2019
  • 18/02-24/02 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 04/02-10/02 2019
  • 21/01-27/01 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 07/05-13/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 29/01-04/02 2018
  • 22/01-28/01 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 17/07-23/07 2017
  • 10/07-16/07 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 22/05-28/05 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 22/08-28/08 2016
  • 15/08-21/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 08/02-14/02 2016
  • 01/02-07/02 2016
  • 25/01-31/01 2016
  • 18/01-24/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2021
  • 21/12-27/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 31/08-06/09 2015
  • 24/08-30/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 23/03-29/03 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 15/12-21/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 21/04-27/04 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 31/12-06/01 2013
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 26/08-01/09 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 17/06-23/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 20/08-26/08 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 30/01-05/02 2012
  • 23/01-29/01 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 28/03-03/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 07/02-13/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 06/04-12/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 16/03-22/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 02/03-08/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 16/02-22/02 2009
  • 09/02-15/02 2009
  • 26/01-01/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 15/12-21/12 2008
  • 08/12-14/12 2008
  • 01/12-07/12 2008
  • 20/10-26/10 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 29/09-05/10 2008
  • 25/08-31/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 02/06-08/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 19/05-25/05 2008
  • 12/05-18/05 2008
  • 05/05-11/05 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 18/02-24/02 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 28/01-03/02 2008
  • 24/12-30/12 2007
  • 10/12-16/12 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 20/08-26/08 2007
  • 06/08-12/08 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 02/07-08/07 2007
  • 11/06-17/06 2007
  • 07/05-13/05 2007
  • 30/04-06/05 2007
  • 23/04-29/04 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 09/04-15/04 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007
  • 19/02-25/02 2007
  • 22/01-28/01 2007
  • 11/12-17/12 2006
  • 20/11-26/11 2006
  • 13/11-19/11 2006
  • 30/10-05/11 2006
  • 25/09-01/10 2006
  • 11/09-17/09 2006
  • 04/09-10/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 31/07-06/08 2006
  • 17/07-23/07 2006
  • 10/07-16/07 2006
  • 26/06-02/07 2006
  • 19/06-25/06 2006
  • 12/06-18/06 2006
  • 05/06-11/06 2006
  • 29/05-04/06 2006
  • 22/05-28/05 2006
  • 26/09-02/10 2005
  • 27/11-03/12 2000
  • 06/11-12/11 2000
  • 25/09-01/10 2000
  • 29/05-04/06 2000
  • 22/05-28/05 2000
  • 24/04-30/04 2000
  • 31/01-06/02 2000
  • 25/10-31/10 1999
  • 28/02-06/03 1994
  • 19/03-25/03 1990
  • 12/03-18/03 1990
  • 05/02-11/02 1990
  • 30/04-06/05 1984
  • 02/04-08/04 1984
  • 12/03-18/03 1984
  • 21/09-27/09 1981
  • 29/06-05/07 1981
  • 30/03-05/04 1981
  • 02/02-08/02 1981
  • 08/12-14/12 1980
  • 24/11-30/11 1980
  • 17/11-23/11 1980
  • 10/11-16/11 1980
  • 03/11-09/11 1980
  • 08/09-14/09 1980
  • 19/05-25/05 1980
  • 10/03-16/03 1980
  • 18/02-24/02 1980
  • 04/02-10/02 1980
  • 28/01-03/02 1980
  • 10/12-16/12 1979
  • 19/11-25/11 1979
  • 15/10-21/10 1979
  • 17/09-23/09 1979
  • 06/08-12/08 1979
  • 12/03-18/03 1979
  • 27/02-05/03 1978
  • 06/02-12/02 1978
  • 30/01-05/02 1978
  • 25/12-31/12 1978
  • 12/12-18/12 1977
  • 05/12-11/12 1977
  • 03/10-09/10 1977
  • 30/05-05/06 1977
  • 02/05-08/05 1977
  • 14/02-20/02 1977
  • 15/11-21/11 1976
  • 12/01-18/01 1976
  • 08/12-14/12 1975
  • 10/11-16/11 1975
  • 07/07-13/07 1975

    Foto

    Boeken van dezelfde auteur.
    Om een boek te lezen, klik op de prent van de flap.

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Beluister hedendaagse klassieke muziek van dezelfde auteur: klik op de prent van de weblog hieronder.


    Foto

    Boeken van dezelfde auteur.
    Om een boek te lezen, klik op de prent van de flap.

    Foto

    Foto


    EN FRANCAIS:
    Foto
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Beluister hedendaagse klassieke muziek van dezelfde auteur: klik op de prent van de weblog hieronder.


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per jaar
  • 2025
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2000
  • 1999
  • 1994
  • 1990
  • 1984
  • 1981
  • 1980
  • 1979
  • 1978
  • 1977
  • 1976
  • 1975





    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs