Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
14-08-2010
Fietsen tussen Wachtebeke en Kemzeke
Deze week nog geen tijd gehad om te lopen, wel twee dagen gefietst tussen Kemzeke en Wachtebeke.
Donderdag: MTB: ochtend 18 km - 0:45:00 (24 km/h) avond 18 km - 0:47:00 (22,7 km/h) 's Ochtends was het droog, dus mooi fietsweer, alhoewel het duidelijk wordt dat de dagen korten. Met de lichten aan dus en al fietsend langs de Moervaart verscheen de zon, altijd mooi om te zien. 's Avonds dreigende wolken boven me, maar de kleine regenbui kon me niet natter maken dan ik al was van't zweten. Het was wel flink trappen met wind op kop.
Vrijdag: MTB: ochtend 18 km - 0:45:40 (23,6 km/h - GHS 130) avond 20 km - 0:50:20 (23,5 km/h - GHS 125) In de vroege ochtend kon ik genieten van de mist boven de vaart. Om drie uur in de namiddag trokken onweer en hevige regenbuien over ons maar toen ik om 17u30 de bus afstapte scheen de zon volop en was het warm om te fietsen.
De nieuwste telg van Brouwerij Moortgat, de Vedett Extra White, een lekker witbiertje.
Op zondag 8 augustus organiseerde Ibis Puurs haar Duveltocht, een tocht die ik de afgelopen vier jaar steeds meewandelde als laatste voorbereiding op de Dodentocht te Bornem. Ik vertrok vanaf Cultureel Centrum Kollebloem te Puurs om 7u25 met een zwaarbewolkte hemel boven me. De wandeling was helemaal anders dan de vorige jaren. Met zeker 80% trage wegen had de organisatie een prachtig parcours uitgestippeld. De regen afgelopen nacht had hier en daar wat 'hindernissen' gelegd, maar dat was helemaal geen probleem.
Om 8u10 brak de zon de eerste keer door toen ik Eikenvliet doorwandelde maar het was maar van korte duur. Om 8u35 bereikte ik de eerste rustpost te Wintam waar ik na een korte stop doorwandelde, dit maal in gezelschap van een ervaren wandelaar uit Strombeek. Tegen een tempo van zo'n 6 km/h stapten we door maar de tweede rustpost die volgens de papieren op 7,5 km zou liggen kwam maar niet in zicht. Terug langsheen Puurs doorheen het mooie natuurgebied Tekbroek en nog steeds geen rustpost te zien. We dachten al dat we de tweede post voorbij gelopen waren maar andere wandelaars hadden blijkbaar ook niks gezien. Uiteindelijk kwamen we bij het Fort Liezele toe na 1u55 wandelen, voor ons normen zeker 11,5 km, dus 4 kilometer meer dan de organisatie opgemeten had. Eigenaardig omdat voor de rest de organisatie (zoals gewoonlijk) vlekkeloos was, met een heleboel muzikale animatie. Na even gegeten te hebben in het fort gingen we langs de maisvelden richting Breendonk en om 11u20 kwam voor de tweede maal de zon van achter de wolken piepen.
Klokslag 12u arriveerden we in de brouwerij Moortgat waar een (gratis) Duvel stond te wachten en op dat moment gingen de hemelsluizen open. Terwijl verscheidene doornatte wandelaars kwamen schuilen dronk ik rustig mijn Duveltje op en 20 minuten later stopte het met regenen en opnieuw begeleid door een zonnetje vatte ik het laatste stuk aan. Nabij de voorlaatste rustpost groeiden er brievenbus in het wild langs de weg.
Zoals gewoonlijk was de laatste rustpost ook in het Fort Liezele, waar ik de honger stilde met een worst van de barbecue, doorgespoeld met een smakelijke Vedett Extra White, vooraleer me naar de aankomst te begeven. In totaal hebben we ca. 35 km gewandeld aan een mooi tempo.
's Anderdaags voelde ik echter weer pijn en stijfheid in de rug waardoor ik beslist heb geen Dodentocht te wandelen dit jaar. Het volledige fotoalbum kan bekeken worden door op de Duveltruck te klikken.
Vandaag ga ik richting Puurs voor de Duveltocht. Na deze wandeling ga ik beslissen of ik vrijdag al of niet aan de start kom bij de Dodentocht te Bornem. Het zal er helemaal van afhangen of de rug het volhoudt of niet. We hebben wel een mooie sportieve week (fietsen en lopen) achter de rug.
Maandag: MTB: ochtend - 18 km - 0:43:50 (24,5 km/h - GHS 130) avond - 17,5 km - 0:43:20 (24,2 km/h) Gefietst tussen Wachtebeke en Kemzeke (bushalte). Op een groter verzet kunnen fietsen, duidelijk terug meer kracht in de benen aan het krijgen. Het is de eerste maal 's ochtends dat ik dit traject in minder dan 44 minuten doe. Ook 's avonds ging het vlot. Omdat er dreigende regenwolken hingen, de kortste route huiswaarts genomen. Op het einde kwam de zon er zelfs door en Fleur en Ariadne op haar nieuwe fiets kwamen me tegemoet gereden.
Dinsdag: MTB: ochtend - 18 km - 0:47:00 (22,9 km/h) avond: 20 km - 0:50:15 (23,6 km/h) 's Ochtends rustig aan gereden. De hartslagmeter deed het niet meer wegens platte batterij. Ook 's avonds dreigden de regenwolken weer, maar toch de iets langere route genomen langs de Stekense Vaart. Vlotjes kunnen rijden en weer droog gebleven.
Donderdagavond: DL1 - 9,4 km - 0:57:10 (9,9 km/h - 6:04 min/km GHS 132) Woensdag een rustdag en donderdag na het werk een duurloopje gedaan langs het St-X-Winkelpad. De zon scheen na een dag met veel buien, dus Ariadne in de buggy meegenomen om te lopen. Dit was een goede krachttraining want kind en (grotere) buggy beginnen al flink door te wegen.
Vrijdag: MTB: ochtend - 18 km - 0:45:40 (23,6 km/h - GHS 125) avond - 20 km - 0:51:30 (23 km/h - GHS 121) 's Morgens opgestaan met stijve kuiten van de training gisteren dus vreesde een beetje dat het fietsen zwaar ging zijn. Het ging echter heel vlot, duidelijk dat voor het fietsen andere spieren gebruikt worden. 's Avonds na een volle werkweek rustiger gereden en een beetje genoten van het zonnetje langs de Stekense Vaart en Moervaart. In beide gevallen bleef de hartslag ook laag.
In het hartje van de Vlaamse Ardennen, naast de Schelde ligt de Oudenaardse deelgemeente Ename. In samenwerking met het centrum voor andersvaliden Heuvelheem organiseerde wandelclub Comité 2000 hun Tochten in en rond Ename op zondag 1 augustus.
Het eerste stuk van de wandeling was prachtig. In Ename ligt een unieke archeologische site waar een stuk middeleeuwse wereld uitstekend bewaard bleef. Via een labyrint van deels bewaarde funderingen kregen we van het 8 ha.grote terrein een inkijk hoe het er in en rond de middeleeuwse benedictijnenabdij aan toe ging.
Via een keienweg wandelden wij tot de Schelde die wij een deel volgden om dan de Scheldemeersen in te duiken. Graswegjes, paadjes tussen warrige, stokoude wilgen, door een maïsveld, en finaal een wegje langs een oude Schelde-arm die ons terug langs de stroom afzetten. Onder de Ohiobrug kregen we een streepje beton en dan gingen we het natuurgebied de Reytmeersen in. Een prachtig stuk parkoers volgde tussen braamstruwelen, wilgenbosjes grasland met Boerenwormkruid, Jakobskruiskruid, Grote Kaardenbol, Speerdistel, Honingklaver en Kleine Klit die overal aan je kleren bleef kleven. Hier was nog nauwelijks sprake van een weg doorheen al dat groen, dus het was flink duwen met de buggy.Sinds 2003 is het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) van de Vlaamse overheid eigenaar van de Reytmeersen. Dit natuurgebied (ca. 47 ha) ligt ten oosten en evenwijdig langs de rechteroever van de Schelde in Oost-Vlaanderen, tussen de Ohiobrug te Nederename in het zuiden, en de oude Scheldemeander 'Welden' te Welden in het noorden. De oorspronkelijke laag gelegen weilanden (de naam verwijst naar het woord meersen, wat moeras of laaggelegen weiland betekent) werden in de jaren 80 opgehoogd om er industriegebied van te maken . Gelukkig kregen de Reytmeersen in 1999 een nieuwe bestemming als natuurgebied en kon de natuur er haar vrije gang gaan. De Reytmeersen bestaan uit een lappendeken van braakliggende stukken, ruigtes, wilgenbosjes en nog enkele graslanden en akkers. In dit lappendeken huizen drie opvallende bewoners: konijnen, Gallowayrunderen en Konikpaarden. De konijnen graven en grazen naar hartenlust op de zanderige stukken grond en houden op die manier het terrein open. De Gallowayrunderen grazen het lange gras weg en bereiden zo de maaltijd voor van de Konikpaarden die de voorkeur geven aan kort gras. Via de mest die ze achterlaten verspreiden deze dieren zaden van allerlei planten. Hierdoor is dit landschap voortdurend in verandering en dit is een kolfje naar de hand van tal van planten- en diersoorten. Spijtig genoeg kregen we tijdens de wandeling de grote grazers niet te zien. Op 20 februari 2009 zijn de plannen voor kleiontginning in de Reytmeersen goedgekeurd (ondanks vele protesten) door de Vlaamse Regering, waardoor een deel van de lager gelegen weilanden van dit natuurgebied verdwenen zijn.
Een zandige boerenwegel leidde ons uit dit stuk natuur weg. Welden kwam in zicht en via een grindpad dat overging in een kasseiweggetje kwamen wij het dorp in waar we in de gerenoveerde pastorij onze eerste rustpost vonden. Spijtig genoeg was het tweede stuk van de wandeling van 12 km minder interessant. De langere afstanden gingen het heuvelachtige gedeelte van Mater en omstreken in, terwijl wij op het vlakke gedeelte bleven, spijtig. Het laatste stuk kwamen we bij het Natuurreservaat Bos t Ename. Het reservaat is eigendom van Natuurpunt (voorhéén De Wielewaal) en is 103 ha groot. Het Bos t'Ename ligt op de oostelijke valleiwand van de Schelde, op een hoogte tussen +13 en + 70 meter. Het bos heeft steeds een grote rol gespeeld in het dagelijks leven van de inwoners van Ename. Spijtig genoeg leidden de wandelpijlen ons rond het bos en niet er doorheen. Al met al was dit een leuke wandeling met veel trage wegen, als er al van wegen sprake was. De gehele dag hadden er dreigende wolken boven ons gehangen, regenen deed het gelukkig niet en toen we de startplaats verlieten richting auto, brak de zon zelfs door. Door te klikken op onderstaande foto, kun jet het volledige fotoalbum bekijken.
De brouwerijgroep Duvel Moortgat neemt zijn verlieslatende Antwerpse collega De Koninck, van het 'Bolleke Koninck', volledig over. Hij betaalt er 30 miljoen euro voor. Daarvoor krijgt Duvel naast de brouwerij ook een omvangrijk pakket vastgoed. "Duvel Moortgat heeft een akkoord bereikt voor de overname van 100 procent van de aandelen van de groep Brouwerij De Koninck. Met deze overname vervolledigt Duvel Moortgat haar portefeuille van speciaalbieren en wil ze aan de bieren van De Koninck een nieuw elan geven", luidt het in een mededeling.
Brouwerij De Koninck is gelegen in het hart van Antwerpen en heeft een unieke band met de stad. Het 'Bolleke Koninck' wordt vooral in groot Antwerpen en Nederland gedronken, maar geniet naamsbekendheid in heel België. "Het Bolleke is een sterk merk en een kwalitatief speciaalbier dat perfect past binnen het gamma van Duvel Moortgat", zegt algemeen directeur Michel Moortgat van Duvel Moortgat. "Onze internationale distributie biedt de ideale uitvalsbasis om De Koninck stapsgewijs uit te bouwen." De brouwerij van De Koninck in hartje Antwerpen blijft trouwens behouden. Ook de vijftig personeelsleden blijven aan de slag. Dankzij de overname krijgt Duvel Moortgat ook heel wat vastgoed in handen. Het gaat om onder meer de site van de brouwerij De Koninck en 63 horecapanden, waaronder het bekende café 'Den Engel' op de Grote Markt en 'Boer van Tienen' aan het Mechels Plein in Antwerpen. Daarnaast wordt ook bierhandel Brouwerij De Valk uit Wijnegem, die dagelijks levert aan honderden cafés en restaurants, eigendom van Duvel Moortgat. De Koninck was al jaren verlieslatend. Vorig jaar ging ze nog voor 297.000 euro in het rood. Het overgedragen verlies klom daardoor tot 463.000 euro. De Koninck was vorig jaar goed voor een omzet van zo'n 6,6 miljoen euro. In haar topjaren haalde de brouwerij een omzet van 130.000 hectoliter. Vandaag is dat minder dan de helft. Ik denk dat heel veel mensen tevreden zijn dat De Koninck in Belgische handen blijft, vermits blijkbaar ook Heineken geïnteresseerd was.
De Abdij van Sénanque (officieel lAbbaye Notre-Dame de Sénanque) is een cisterciënzer abdij in de gemeente Gordes (Vaucluse, Frankrijk).
De abdij werd gesticht in 1148 als dochterklooster van de abdij van Mazan. Nadat er gezorgd was voor een goede watervoorziening door het bouwen van dijken en kanalen, hadden de monniken veel landbouwopbrengsten. Van het geld dat ze hiermee verdienden, kon de bouw van de kerk worden gefinancierd. Deze werd tussen 1160 en 1180 gebouwd. In 1544 werd de abdij deels verwoest tijdens godsdienstoorlogen. Het voorspoedige kloosterleven kwam tot stilstand en in 1780 overleed de laatste monnik van Sénanque. Gedurende de Franse Revolutie deden de abdijgebouwen dienst als boerenbedrijf.
Halverwege de 19e eeuw kwamen er weer monniken in de abdij wonen, maar zij moesten begin 20e eeuw weer vertrekken vanwege de Franse wetgeving tegen religieuze ordes. In 1926 keerden de monniken terug naar de abdij, maar het lukte ze niet meer de gebouwen te onderhouden. In 1969 werd er een cultuurhistorisch centrum gevestigd. Vanaf 1988 wonen er weer cisterciënzer monniken in het klooster.
De lavendelvelden voor het klooster zijn waarschijnlijk de meest gefotografeerde van Frankrijk. Langs de abdij loop ook een wandelpad vanaf Gordes.
We ontdekten achter de abdij op dit wandelpad deze gespleten boom waarvan de beide helften nog mooi bladeren in hun kruin hadden.
Categorie:algemeen Tags:Provence, Luberon, Abbaye de Sénanque
Weekendtip: Opendeurdagen bij brouwerij Slaghmuylder
Volgend weekend zijn er bij brouwerij Slaghmuylder opendeurdagen. Onder andere Witkap Pater kan er gedegusteerd worden. Meer info vind je door op de affiche te klikken.
Canisvliet is een poldergebied en natuurreservaat bij Westdorpe in de Nederlandse gemeente Terneuzen (Zeeland). Het totale gebied is 450 hectare groot. Hiervan is het natuurontwikkelingsbied 100 hectare.
Het gebied was ooit een zijarm van de Honte. Na de sluiting van de Graafjansdijk (1790) en de Sasdijk kon het deels worden drooggelegd. Het bleef onbewoond landbouwgebied, met brak water. Begin jaren zestig vond een ruilverkaveling plaats. De ornitholoog Johan van den Steen uit Sas van Gent wist te verhinderen dat het gebied werd opgespoten met grond die vrijkwam bij de verbreding van het Kanaal van Gent naar Terneuzen.
De Canisvlietkreek werd een natuurreservaat. Eind jaren negentig werd de kreek gesaneerd, nadat de waterkwaliteit decennia was verslechterd door lozingen van sterk vervuild water vanuit België via de Reigerskil.
De GR5A loopt doorheen het reservaat, met een extra lus (totaal 3,5 km).
Weer een week van rugpijn, nadat ik mij vorige week zaterdag geforceerd had door gebukt te werken thuis. Maandag nog naar het werk gesukkeld maar daarna thuis moeten blijven. Een reeks spuiten bij de dokter en daarna tot donderdag pijnstillers genomen. Rusten is het enige dat helpt. Dus was er weeral een week rust tussen beide looptrainingen.
Zaterdagnamiddag 24 juli: DL1 - 6 km - 0:35:30 (10,1 km/h - 5:55 min/km - GHS 132) De Siesmeersroute gelopen in het domein Puyenbroeck. Deze is maar een 5,5 km lang, door mij 500 meter te mislopen kwam ik op 6 km uit.
Zaterdagmiddag 31 juli: DL1 - 8,8 km - 0:53:30 (9,9 km/h - 6:05 min/km - GHS 125) Deze maal met Fleur en Ariadne op de fiets als begeleiders een loopje gedaan na een week (verplichte) rust. Het ging redelijk, maar duidelijk merkbaar dat de conditie niet opperbest is omdat na 6 kilometer de hartslag gestaag omhoog ging, logisch eigenlijk en niet te hoog om ongerust te zijn.
De volgende foto's heb ik op een "parking" genomen in Zuid-Frankrijk waar deze Peugeot 203 (bouwjaar 1955-1957) langdurig geparkeerd stond sinds 12 jaar.
De Via Domitia was de eerste heirbaan die aangelegd werd in Gallië. De baan werd aangelegd in 118 voor Chr. door de proconsul Gnaeus Domitius Ahenobarbus, samen met de eerste Romeinse kolonie in Gallië, het hedendaagse Narbonne. De weg was een strategisch belangrijke verbinding.
De via Domitia verbond Italië met Spanje. De baan kruiste de Via Aquitania, die naar de Atlantische Oceaan leidde, in Narbonne.
Wij bezochten via een aantal geocaches langs deze Via Domitia een aantal overblijfselen, leuke stadjes en oude Romeinse bruggen (al of niet herbouwd).
(GC1MV8W)Le Pont Romain de l'Aiguebelle te Cereste is een Romeinse brug van 6,50 m hoog en 36 m lang, en bestaat uit twee bogen van ongeveer 6 meter in diameter. Eigenlijk werd deze brug herbouwd in de 18de eeuw.
(GC1MV8P)Montjustin is een klein dorpje in de Luberon tussen la vallée de lAiguebelle en la vallée de lEncrème. Men vind er ook nog resten van het middeleeuws versterkt fort. Bovendien vind men daar op de kleine begraafplaats het graf van de bekende Franse fotograaf Henri Cartier-Bresson, mede oprichter van het fotografen-coöperatief Magnum in 1947.
(GC1MV8H)Villemus was het volgende dorpje op onze tocht. Vanaf de kerk Saint-Étienne, gebouwd in de 17de eeuw hadden we een prachtig zicht op de omgeving.
(GC1N5PG)Le gué du Reculon. Naast het gebruik van veerboten en boten op rivieren en grote rivieren, bouwden de Romeinen bruggen of doorwaadbare passages (des gués) op kleinere stromen. Le gué du Reculon is een van de weinige Romeinse overblijfselen van dit type. Het bestaat uit een heuvelrug gevormd door 34 grote kalkstenen blokken, waarop een geplaveide weg kwam. Deze passage is 25 m lang en 6-7 m hoog.
(GC1MV8Y)Pont Julien is een Romeinse brug, gedateerd in het jaar 3 voor Chr., aan de monding van de bergpas van Roquefure, 5 km ten noorden van Bonnieux (Vaucluse, Zuid-Frankrijk) en 8 km ten westen van de Stad Apt. De brug was gelegen op de Via Domitia. Hij is 80 meter lang met een spanwijdte van 46 m, 6 m breed, met een hoogte van 11,50 m. Het bestaat uit drie halfronde bogen, de centrale boog die hoger ligt dan die van de noord-en zuidkant, en de palen zijn voorzien van grote boogramen om de doorstroming te vergemakkelijken tijdens overstromingen.
Categorie:Geocaching Tags:Provence, Luberon, Via Domitia
Het eerste fotoalbum van onze vakantie 2010 is online. We wandelden in de voormalige okergroeven van Rustrel (Vaucluse), genaamd 'Le Colorado Provençal', de foto's maken je meteen duidelijk van waar deze benaming komt. Klik op de foto om het album te bekijken.
Categorie:wandelen Tags:Provence, Le Colorado Provençal, Rustrel
Zoals reeds eerder vermeld wandelden we woensdag de Grenskrekentocht te Lapscheure, een organisatie van "Levenslijn team Damme". Dit was ook een 'Chimay-wandeling', zoals we zagen toen we aan de grote starttent toekwamen. Het was een beetje wisselvallig weer met kans op regen, vandaar waarschijnlijk de tegenvallende opkomst, maar iets meer dan 800 wandelaars. De afwezigen hadden ongelijk want we kregen een mooie tocht voorgeschoteld, de zon was van de partij en op de organisatie was niks aan te merken. De tocht voerde ons voorbij kreken, polders en doorheen mooie dreven, veelal 'trage wegen' of rustige banen. Wij volgden ook verschillende malen GR-paden, ik denk op de GR 5A. Nabij de rustplaats hadden we tot groot plezier van Ariadne nog een onverwachte ontmoeting met Zeppe & Ziggy, waarbij ze samen op de foto gingen. Op het einde kregen we nog een mooie oversteek over de Damse Vaart, waarbij we de overzetboot 'Kobus' zelf moesten bedienen. Na een wandeling van 11 km kwamen we terug bij de startplaats en de zon was ook terug van de partij zodat we nog uitgebreid hebben kunnen nagenieten met enkele Chimay's. Het volledige fotoalbum is te bekijken door op de foto te klikken.
De Gentse Buitenband is in het Gentse en reeds in een bredere omgeving vooral gekend als de belangrijkste jaarlijkse fietsmanifestatie in de provincie Oost-Vlaanderen.
Met de klassieke Gentse Buitenband, in een lus rond Gent over een afstand van 80 km, wordt werkelijk het mooiste getoond van wat overblijft van landelijk groen in de rand van Gent. De vier startplaatsen te Drongen, Wondelgem, Desteldonk en Zwijnaarde en de stopplaatsen van de diverse routes (25km, 45km, 80km) zijn telkens op boerderijen, waar volop gefeest wordt en men de landelijke gastvrijheid kan ervaren.
Wij verkozen vandaag om te starten in Wondelgem van waaruit we de Papaverroute (25 km) fietsten. Zodra we de drukte van Wondelgem uit waren werden we langs rustige banen en trage wegen doorheen de velden gestuurd, langs Sleidinge, Kluizen, Ertvelde, Wippelgem, Evergem en zo terug richting startplaats.
We fietsten doorheen het park van het Kasteel van Wippelgem waar we een extra stop hielden in Het Hoveniershuis, een gezellig en authentiek eet- en koffiehuis met een speciale theekaart, een uitgebreide koffiekaart, heerlijke pannenkoeken en zes verschillende trappisten op de kaart.
Ariadne had er al snel een speelgenoot gevonden
Bij aankomst op Hoeve Lootens konden we genieten van Oost-Vlaamse kleinkunst en andere muziek, kregen we een bloemetje mee (en Ariadne stoepkrijt) en dronken we een Augustijn, waarna we tevreden terug huiswaarts trokken.
Ondertussen een is er een volle week voorbij sinds onze terugkomst in België, en ben ik ook alweer terug aan het werk. Stilte op de blog maar niet thuis. Wat hebben we ondertussen gedaan? Twee maal gaan eten op restaurant, twee barbecues, twee maal gelopen, drie maal gefietst en één wandeling gemaakt. Een overzichtje: Donderdagmiddag 15/07: DL1 - 9,5 km - 0:56:40 (10,1 km/h - 5:57 min/km - GHS 131) Vanaf thuis richting Puyenbroeck, doorheen het domein en dan via Kalvebrug en Moervaart terug naar huis. Vlotjes, alhoewel ik de kniepijn in de rechtse knie steeds blijf voelen. Vrijdag 16/07: Met de mountainbike en fietskar langs Turfmeersen en Moervaart richting Moerbeke-Waas en terug, goed voor 24 km. Zaterdag 17/07: Avondje uit samen met vrienden, gaan eten in de 'Velvet Lounge', Antwerpen-Zuid. Heel lekker! Zondagmiddag 18/07: BBQ van de Wa-Waa, en een beetje reünie van de eerste kleuters van de kinderopvang te Vrasene (op de foto Ariadne met Stefanie).
Zondagavond: DL1 - 8 km - 0:47:50 (10 km/h - 5:58 min/km - GHS 141) Kwestie van de overtollige 'feestkilo's' er af te lopen Het was nog heel warm en daarom in het Heidebos gaan lopen om toch wat schaduw te hebben. Over de rode en groene route en een kleine lus op de gele route. Door de warmte was de hartslag ook hoger dan anders. Maandag 19/07: Eerste werkdag na de vakantie, meteen met de fiets gependeld tussen Wachtebeke en Kemzeke. Maandagochtend: MTB - 18 km - 0:46:45 (23 km/h - GHS 122) Maandagavond: MTB - 20 km - 0:49:00 (24,2 km/h - GHS 131) Dinsdagnamiddag 20/07: Barbecue in Hengstdijk met de gehele familie om de 78ste verjaardag van mijn moeder te vieren. Woensdag 21/07: Chimay-wandeling te Lapscheure. 11 km gewandeld en daarna een beetje blijven hangen in de Chimay . Vooraleer naar huis gegaan dan maar gaan eten in het nabijgelegen Damme.
Donderdag 22/07: Weer gefietst tussen Wachtebeke en Kemzeke. Deze keer tegen wind 's avonds en na 10 km (in 25 min) moest ik toch wat gas terug nemen. Gelukkig kon ik de laatste kilometers in het wiel hangen van iemand met de koersfiets zodat het tempo meteen omhoog ging. Aan de Terwestbrug stonden Fleur en Ariadne me op te wachten. Ariadne met haar eerste fiets die ze vorige week voor haar verjaardag gekregen heeft. Samen zijn we naar huis gefietst zodat onze meid toch al meteen 2,5 km gefietst heeft voor de eerste maal. Donderdagochtend: MTB - 18 km - 0:47:00 (23 km/h - GHS 121) Donderdagavond: MTB - 18,5 km - 0:47:25 (23,4 km/h - GHS 128) De weegschaal duidt zowel bij Fleur als bij mij 4 kilo te veel aan, maar met nog twee verjaardagsfeestjes in het verschiet deze maand, zal van afvallen nog niet veel in huis komen.
Montfuron is een rustig dorpje in een mooie natuurlijke omgeving. Hier staat de enige nog werkende windmolen van de regio (gebouwd in de 17de eeuw en gerestaureerd in 1971-1980). Om hem te bezichtigen moet je de sleutels bij het gemeentehuis afhalen.
Op een andere heuvel staat een oriëntatietafel met de namen van de plaatselijke winden. De beruchte Mistral, die zowel de lucht als de bodem schoon blaast, staat hier vermeld als de "Manjo Fango", de "moddervreter".
Het uitzicht overspant hier zes departementen.
Het was puffen toen we de twee korte wandelingen de heuvels opgingen want de temperaturen lagen donderdag boven de 35°C en op weg naar boven waren er weinig schaduwrijke plaatsen.
Het dorp Banon was voor ons zeker een bezoek waard en niet enkel voor zijn lekkere kaas, want die kan op elke Provencaalse markt gekocht worden.
De Banon is een zachte Franse kaas met een onbewerkte korst die 's zomers van geitenmelk gemaakt wordt en 's winters van schapenmelk. De kaas kan ook het jaar rond van koeienmelk gemaakt worden. De wrongel wordt in kastanjebladeren gewikkeld en geïmpregneerd met eau de vie. Groene bladeren impliceren een verse kaas, gedroogde bladeren een gerijpte kaas. De kaas wordt omwikkeld met raffia. De Banon kan nog op diverse manieren behandeld worden, bijvoorbeeld met kruidnagel, met tijm, met rozemarijn, met laurier, met peper. De rijping van de kaas vindt plaats in de open lucht, in de schaduw aan de noordkant van een huis. De kaas wordt maar in een kleine hoeveelheid aangemaakt, slechts een beperkt aantal producenten kan de kaas leveren.
Sinds 2003 heeft de Banon het AOC keurmerk. "Banon" is sedert juni 2007 een beschermde oorsprongsbenaming in de Europese Unie.
De naam van de kaas is afgeleid van een dorpje Banon in het departement Alpes-de-Haute-Provence. Het dorp ligt tegen een heuvel aan het einde van de hoge valei van de Coulon (Calavon) op het plateau d'Albion, tussen de montagne de Lure en de Mont Ventoux.
De oude stad is heel pittoresk, met smalle kasseistraatjes en oude huizen waarvan de meeste zeer goed zijn gerestaureerd. Van de vestingmuren zijn sommige delen nog bewaard gebleven. Na een klim uit het moderne centrum ligt boven op de heuvel de 17e eeuwse Romaanse kerk St.-Marc.
De heuvel biedt een mooi uitzicht op de omliggende vallei, met in het oosten de Montagne de Lure.
In de vallei liggen verschillende lavendelvelden en enkele kleine distillerijen.
Twee troeven die wij een bezoek waard vonden:
Ten eerste de grote Librairie Le Bleuet, 800 m2 met 100.000 verschillende titels en alles kon blijkbaar ook gekocht worden.
Ten tweede La Brindille Melchio, een charcuterie waar worsten in vele variëteiten aan de lopende meter kon gekocht worden.
We maakten een kleine (klim)wandeling naar de oude stad waar we genoten van het uitzicht. Daarna dronken we in een lokaal cafeetje (Café de l'Union') in de schaduw, tussen de lokale bevolking, een pastis.
Temperaturen rond de 35°C en volop zon, dus grote wandelingen zitten er niet in deze week. Als ik 's morgens op tijd (7 uur) uit bed geraakte werd er wel gelopen, na acht uur was het reeds te warm. Elk loopje werd beëindigd met een duik in het zwembad.
Maandagochtend: HL - 6 km - 0:38:25 (9,4 km/h - 6:24 min/km - GHS 129) Weer langs de GR 653D en dan richting bos hogerop, maar weldra ging de baan over in een met stenen bezaaid 'wandelpad' zodat lopen te moeilijk werd.
Donderdagochtend: HL - 4,7 km - 0:30:10 (9,3 km/h - 6:25 min/km - GHS 128) Deze maal een andere route uit het dorp gevolgd maar het bleek de zwaarste uit de omgeving te zijn. Eerst 1,5 km tamelijk stijl omhoog waarna de weg stopte. Een stuk verder omhoog, minder stijl deze keer, langs een wandelpad zodat het meer 'trailrunning' werd. Daarna kwam ik op een onverharde weg die terug omlaag naar de baan liep en verder bergaf tot in het dorpscentrum. Even vocht bijgetankt aan de fontein tussen de marktkramers die hun kramen aan het opstellen waren. Daarna ter afkoeling het zwembad in.
Zaterdagochtend: HL - 7 km - 0:42:15 (9,9 km/h - 6:02 min/km - GHS 134) Voor de eerste maal in twee weken was de zon verstopt achter zware bewolking, zodat gevoelsmatig het 10°C koeler leek, beter om te lopen dus. Weer een andere route uit het dorp genomen, de GR653D de andere kant op. Op en af gaande baan die pas op onverharde weg overging na 2,7 km. Daar voelde ik wel opeens warme adem in mijn nek en toen ik mij omdraaide bleek een hond zo groot als een kalf achter me te lopen. Hij schrok gelukkig al even erg als mij en bleef op afstand, was niet echt een held ondanks zijn grootte. Op de terugweg kwam ik hem weer voorbij maar hij bleef mij deze keer op een afstand volgen, gelukkig maar. Toen ik in het dorp weer mijn dorst leste aan de fontein brak de zon alweer door en het zou laterweer dik boven de 30°C warm worden.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis
kwam ik op 6 km uit.
. Vooraleer naar huis gegaan dan maar gaan eten in het nabijgelegen Damme.
