Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
12-10-2008
Oktober- en kastanjetochten te Waasmunster
Op zaterdag 11 en zondag 12 oktober 2008 organiseerde de Roosenberg Wandelklub uit Waasmunster hun 36ste Oktober- en Kastanjetochten. Wij waren van de partij op zondag en mede door het prachtige weertje waren er die dag 1762 wandelaars. Onze wandeling begon pas om 14 uur in de namiddag, toen was ook de hardnekkige ochtendnevel helemaal opgetrokken en kregen we een zonnige herfstdag met temperaturen rond de 20°C. De wandeling van 13,4 kilometer bracht ons helemaal rond Waasmunster. Het eerste gedeelte was dit door dreven en lanen langs de vele prachtige villas die het dorp rijk is. Hier en daar was het oppassen voor vallende kastanjes, vandaar de benaming van de tocht? Daarna kregen we een mooi stukje bos voorgeschoteld, spijtig genoeg iets te dicht tegen de autosnelweg om rustig te zijn, maar de mooie paddenstoelen onderweg maakten dit dan weer goed. Richting rustpost in Waasmunster centrum passeerden we over rustige landbouwpaden, akkers vol maïs of bieten om daarna langs enkele weilanden met kalm grazende paarden te wandelen. Na 7 kilometer hadden we al genoten van deze variërende tocht en werd er gepauzeerd met een boterham en een Duveltje. Na de pauze werden we langsheen het mooie Kasteel Blauwendael (foto) gestuurd.
Het huidige Kasteel Blauwendael werd opgetrokken in neo-Vlaamse renaissancestijl van eind 19de eeuw en ligt in het gelijknamige park. Daarna wandelden we doorheen een mooi natuurgebied enkele kilometers over de dijk langs de Durme. Het laatste stuk verraste ons het meest want toen kregen we een zacht glooiend parcours doorheen bolle akkers onder de voeten. Toen we langs het smal wandelpadje voortschreden, twijfelden we of we nu nog in Oost-Vlaanderen wandelden. Een dikke pluim voor de organisatie en de parcoursmeester die er in geslaagd is zoveel variatie aan te bieden op een tocht van 13 km, wat we in onze uitgebreide wandelcarrière nog niet veel meegemaakt hebben. Als prima afsluiter zijn we in tearoom Cava te Wachtebeke nog een hap gaan eten (Fleur een croque-monsieur met garnalen en ik scampis met tagliatelle). Lekker gegeten, een sfeervol interieur met een vriendelijke bediening en dat in gezelschap ondermeer van een van onze bekendste inwoners van Wachtebeke, Carry Goossens.
Dit weekend hebben de tuindagen plaats in het Park Van Beervelde. Het domein Park van Beervelde, dichtbij Gent, ligt in het hart van een streek die bekend is om zijn tuinbouw. De begonia- en azaleateelt voeren er de boventoon. Het meer dan 20ha grote park werd in 1873 ontworpen en aangelegd in Engelse landschapsstijl. Bedoeling van de opdrachtgevers, de Graven de Kerchove de Denterghem, was het park als uitstalraam te laten fungeren voor de toen nog prille Gentse tuinbouw Ook vandaag, ruim 125 jaar later, is de familie de Kerchove de Denterghem nog steeds nauw betrokken bij de promotie van de Gentse tuinbouw. Toonaangevend voor België, stellen de Tuindagen van Beervelde met meer dan 280 deelnemers u in de gelegenheid om in één van de mooiste privédomeinen van het land een prachtige selectie te ontdekken van zowel Belgische als buitenlandse boom- en plantenkwekers. Naast een uitgelezen keuze voor de meest veeleisende plantenliefhebber, biedt Beervelde ook een uniek aanbod aan van antiek en decoratie die met de tuin te maken hebben. Maar Beervelde is eerst en vooral een aangename manier om een dag in een exclusief kader door te brengen. We hebben er zaterdag inderdaad van genoten, getuige enkele sfeerfoto's.
Vrijdagmiddag: IT 6 km 0:29:45 (12,1 km/h 4,96 min/km)
Mooi weertje en daarvan geprofiteerd op de middag een intervaltraining in te lassen. Een nieuw pad ontdekt tijdens het geocachen een hele tijd geleden, namelijk het jaagpad langs de Schelde-Rijnverbinding omgeving Zandvliet. Alhoewel we hier midden tussen de chemische fabrieken zitten, is het hier rustig lopen langs het water en onder de Noordlandbrug door. Aan de ene kant van het pad is het water en aan de andere kant een rij bomen zodat ik gescheiden van de Scheldelaan loop. Ik heb er een pittige interval van gemaakt, eerst 5 minuten warmlopen en daarna 19 minuten intervallen (12 versnellingen van 40 sec, recup 60 sec), en de resterende tijd uitgelopen. Heel tevreden over deze training en na een frisse douche helemaal opgeladen. Hieronder een plannetje van de loopomgeving, fotos volgen zeker nog.
Midden op het ronde punt aan de kruising van Droogte, Kramershoek en Moleneinde te Evergem (Oost-Vlaanderen) staat het beeld Grote Zwier. Het bronzen beeld staat op een arduinen sokkel van ongeveer anderhalve meter hoog. Het beeld is twee meter hoog en stelt een vrouw voor. Het beeld is van de hand van Dirk De Keyzer. Andere bronzen beelden van de kunstenaar Dirk De Keyzer (geboren in 1958 in Sleidinge) zijn te bewonderen (en te koop) in de Absolute Art Gallery te Brugge of Knokke.
On the roundabout of Droogte-Kramershoek-Molenheide at Evergem, East-Flanders, you will find the statue Grote Zwier. This bronze statue stands on a bluestone socle of about 1.5 meters high. The statue itself is about two meters high and represents a woman. It is made by the Belgian artist Dirk De Keyzer (born 1958 in Sleidinge).
Woensdagavond: HL - 8,9 km 0:51:40 (10,34 km/h 5,8 min/km)
Na drie weken na elkaar wedstrijden gelopen te hebben gaan we nu enkele weken zonder wedstrijd in. Daarvan kan ik profiteren om een regelmatig schema te lopen, een beetje als voorbereiding op korte wedstrijden van 4 à 5 km. Ik heb nu elke week minimum drie loopdagen gepland waarvan een trage duurloop met trage hartslag van een uurtje, een korte pittige intervaltraining en een heuvelloop. De eerste dient voor de algemene conditie, de tweede als training op snelheid en de derde als training op kracht. Vandaag de heuvelloop, in mijn geval is de heuvel het viaduct over de expresweg. Eerst 3,7 km rustig warm gelopen en dan in versneld tempo het viaduct op, het viaduct over en versneld terug omhoog en terug over. De resterende 3,7 km richting huiswaarts werd dan rustig verder gelopen. Nu was twee maal het viaduct op voldoende, latere trainingen kan ik het viaduct enkele keren meer op lopen.
Nog een fotootje van de dochter, vorige week genomen terwijl ze in haar nieuwste aanwinst zit.
Om onze economie wat aan te zwengelen zal de regering bij iedereen 600 in mindering brengen bij de eerstvolgende belastingsbrief.
Als we dat uitgeven aan kleding en speelgoed zal dat geld naar China gaan. Als we dat spenderen aan brandstof zal het naar de Arabieren gaan. Als we er een computer mee kopen gaat het naar Taiwan. Kopen we er fruit en groenten mee gaat het naar Spanje, Portugal en Italië Kopen we er wijn mee gaat het naar Frankrijk. Kopen we er een goedkope auto mee gaat het naar Japan. Als we er rommel mee kopen gaat het naar Korea. Ga je er mee naar de hoeren gaat het naar het Oost-Europa. Niets van dat alles zal de Belgische economie helpen!
De enige manier om dat geld hier te houden is door het te spenderen aan bier!
Een van de kleurrijkste folklorische groepen bij de Kovekensstoet was deze wel.
De Koninklijke Steltenlopers van Merchtem. Deze groep werd gesticht in de lente 1945, ter gelegenheid van de plaatselijke bevrijdingsstoet. Het steltenlopen herinnert aan een heel oud gebruik, dat erin bestond zijn toevlucht te nemen tot stelten om bij overstroming drassige beemden en moerassige gronden te doorwaden.Haast jaarlijks overstroomde de Molenbeek het gehucht Langevelde. Afgesloten van de buitenwereld konden de bewoners enkel op stelten de dorpskom van Merchtem bereiken. Wat begon als een curiositeit, groeide uit tot een wereldvermaarde folkloregroep.
The Royal Stilt Walkers from Merchtem. The group of the stilt walkers was founded in May/June 1945 for the occasion of the local liberation parade. The creation of the group finds its origin in an old custom, which consists in using stilts for crossing high rivers as well as flooded and marshy areas. The hamlet of Langevelde was flooded by the local stream almost every year. The inhabitants were cut off from their village Merchtem. Stilts provided an opportunity to escape the isolation. What had started as a one shot event, has grown since then up to a worldwide known folkloric pole of attraction.
Maandagnamiddag: 10 km 0:56:45 (10,57 km/h 5,68 min/km)
Vanmorgen om 6u10 naar het werk vertrokken maar zowel de Scheldelaan als de Noordlandbrug waren afgesloten door de stakers, geen doorkomen aan. Langs beide kanten geprobeerd, gelukkig mij niet vast gereden in de files. Via Zandvliet en daarna Antwerpen-centrum door de Waaslandtunnel geraakt zodat ik enkele uren later terug thuis was. Van de nood een deugd gemaakt en geprofiteerd van deze onvoorziene omstandigheden om flink wat binnenkluswerk te doen. Daarna was er zelfs nog tijd over om een uurtje te gaan lopen. Ideaal weertje en tegen een mooi tempo 10 kilometer afgewerkt. De foto van de start in Terneuzen vorige zaterdag, heb ik hier weggeplukt. Ik sta ergens (onzichtbaar) in het midden van de 111 deelnemers.
De laatste zondag van september waren we in Lokeren om Koveken te vieren. Een grote folkloristische stoet met 70 reuzen en veel groepen, dus ik heb een pak foto's klaarliggen.
Koveken / Kovekenskermis is een jaarlijkse traditie in de Heirbrugwijk te Lokeren. Elke vierde zondag van september trekt er een reuzenstoet door de wijk met meer dan 50 giganten waaraan het publiek de ogen de kost kan geven. Bijzonder leuk is het feit dat de bewoners van de Heirbrugstraat en enkele aanpalende straten hun huizen versieren met één of meer poppen (ze "steken ne koven") al dan niet in het teken van een thema dat door het bestuur van Koveken jaarlijks gekozen wordt.
Deze traditie vindt zijn wortels in de 19de eeuw. Twee gebeurtenissen uit het verleden zijn belangrijk om het fenomeen Koveken te kunnen plaatsen. In juli 1803 krijgt Lokeren bezoek van consul Napoleon Bonaparte. De latere keizer van Frankrijk reisde van Gent naar Antwerpen en deed onderweg de aankoop van zijn linnengoed in Lokeren. De Lokeraars waren in die tijd immers bekend voor het bewerken en verwerken van vlas en lijnwaad. Hij kwam terecht op de Heirbrugwijk die in die tijd bekend was voor de linnenblekers. Napoleon was zo tevreden over het onthaal dat hem te beurt viel, dat hij aan de toenmalige Meier (of wijkmeester) Petrus Benedictus Van Kerckhove een gouden snuifdoos (tabaksdoos) schonk.
Het tweede verhaal speelt zich af enkele jaren later tijdens het vierde weekend van september in 1827. Jacobus Van Kerckhove, familielid van Meier Petrus Benedictus Van Kerckhove) keert terug met de eerste prijs van een internationale tentoonstelling van gebleekt lijnwaad in Londen. Jawel, de Heirbrugse linnenbleker maakte ons bekend tot in het buitenland. Bij zijn terugkomst vieren de Heirbruggenaars hun favoriet door levensgrote poppen aan de gevels te hangen, gekleed in zwarte broek, blauwe kiel, rode zakdoek met witte bolletjes en een zwart laken petje; het belangrijkste attribuut werd de langwerpige houten schop die gebruikt werd voor het sprinkelen van water. Dit Jacobus Van Kerckhove-feest werd jaarlijks herhaald en evolueerde naar onze huidige Kovekenskermis. Nog steeds worden deze poppen aan de gevels gehangen, in de dakgoot geplaatst of in de voortuin. Vaak wordt er een thema uitgebeeld dat de actualiteit haalde. Maar ook voor de traditionele poppen en lokale thema's is er plaats tijdens dit merkwaardige folklore gebeuren.
Zaterdagnamiddag: wedstrijd 4 km 0:17:09 (14,04 km/h 4:17 min/km)
De derde wedstrijd van het SSP-criterium werd gelopen in Terneuzen, de Maas Afbouw Loop. Allicht beter weer dan vrijdagavond, frisjes maar droog. We beginnen ook steeds dezelfde gezichten terug te zien en de sfeer in de kleedkamer is altijd gezellig. Ook Cremke was weer van de partij en zoals gewoonlijk ging hij voor de langste afstand. Ik heb als tempoaangever steeds een target man die ik probeer te volgen, hij (Noel Verbrugge) eindigt steeds een plaats voor mij. Ook nu weer in zijn kielzog gehangen tot twee kilometer en toen moest ik hem lossen. De benen voelden niet super vandaag, zal wel met de snotvalling en keelpijn te maken hebben begin deze week. Ook geen al te beste nachtrust achter de rug en dat speelt allemaal een belangrijke rol bij zulke korte wedstrijden. Uiteindelijk eindigde ik net zoals vorige week op plaats 13 (35 starters) en de tijd viel al met al nogal mee (0:17:09), bijna dezelfde gemiddelde snelheid als de vorige wedstrijd. Het parcours was niet echt goed, veel bladeren op de grond en stukken door het gras, allemaal kans op valpartijen en blessures. Nu enkele weken geen wedstrijd want de eerstvolgende van het criterium is pas einde deze maand.
Nog maar eens een fotootje van Ariadne van vorige week zondag.
De gemeente Axel (Zeeuws-Vlaanderen, Nederland) beschikte over een vijftiental geregistreerde Rijksmonumenten. Een van de opvallendste is de in 1749/1750 gebouwde stenen korenmolen. Sinds de 17e eeuw had Axel een Molen. Deze stond op het bastion Vlissingen, aan het eind van de tegenwoordige Molenstraat. Het was een houten staakmolen, die in 1747 afbrandde. In 1750 werd deze molen vervangen door een nieuwe stenen stadsmolen. In 1911 werden de wieken van de molen verwijderd. In 1998 startte een grootschalige restauratie van de molen. De werken namen een aantal jaren in beslag. Sinds begin 2000 is de molen volledig gerestaureerd en weer in bedrijf. Regelmatig is de molen te bezoeken. De restauratie was mede mogelijk doordat het bestek van de bouw van de molen in 1750 in het stadsarchief van Axel bewaard is gebleven.
The town Axel (Zeeuws-Vlaanderen, the Netherlands) has a fifteen registered Empire Monuments. One of the most notable is the windmill, build in 1749/1750. Since the 17th century Axel had a mill, build on the bastion Vlissingen, at the end of Mill Street. It was a wooden stake mill, which burned down in 1747. In 1750 he was replaced by a new stone mill. In 1911, the wings of the mill were removed. In 1998 a large-scale restoration of the mill was started, which took several years to complete. Since early 2000 the mill is fully restored and back in business.
Week van het Bos van 5 tot 12 oktober 2008. De nieuwsberichten lopen er de voorbije maanden vol van: de opwarming van de aarde is hot. De wereldwijde strijd tegen het veranderende klimaat is dan ook één van de belangrijkste uitdagingen op vlak van milieu en samenleven voor deze en toekomstige generaties. De Week van het Bos-campagne 2008 wil de aandacht vestigen op de rol van bossen in deze problematiek (thema 2008: bos en klimaat). Welke invloed hebben bossen op de klimaatsverandering? En omgekeerd, wat zijn de gevolgen van dit mondiaal probleem voor onze bossen en de planten en dieren die in het bos leven? Opdat de bosbezoeker zelf de impact op deze problematiek zou kunnen verminderen, moedigen we iedereen massaal aan om op een duurzame manier naar het bos te komen! Voor meer info, klik op onderstaande affiche.
Woensdagavond: IT 6,4 km 0:32:45 (11,73 km/h 5,12 min/km)
Deze maal nog eens een intervaltraining. Eerst anderhalve kilometer inlopen en daarna 10 versnellingen van 40 sec (recup 60 sec). De tweede helft was minder aangenaam want dan blies een striemende wind regen en bladeren in mijn gezicht. Vorige maand heel weinig kilometers gelopen, enerzijds wegens rugproblemen de eerste weken en anderzijds omdat ik mij nu op het kortere werk concentreer. Deze maal fotos van Marlon Roels, genomen tijdens de wedstrijd in Axel afgelopen zaterdag. De eerste foto is bij aanvang van de wedstrijd (ik in rood T-shirt), de tweede net voor de aankomst, waarbij ik zelfs de fotograaf bijna te snel af was.
Daar gaat het in het leven veelal om, doelen stellen en die proberen te verwezenlijken. Fleur heeft zich tot doel gesteld om de volgende twee jaar terug te studeren en volgt nu sinds kort de opleiding bio- & biodynamische landbouw. Elk jaar worden er ook bij mij op het werk doelstellingen gesteld en die werden dit jaar ook weer probleemloos gehaald werden. De doelstellingen voor de klussen thuis hebben achterstand opgelopen, daar zal ik nog een tandje moeten bijsteken. Aangaande het lopen heb ik nu als doelstelling het SSP-criterium mee te lopen en hoop ik daar een plaats in de top-3 te halen bij de 50 plussers (op de afstand 2-5 km). Eén doelstelling heb ik alvast gehaald. Op 29 juni trok ik aan de alarmbel toen mijn gewicht 74 kg bereikte (lees hier) en de doelstelling werd gisteren gehaald, toen de weegschaal 69,8 kg aanduidde. Nu natuurlijk dit gewicht behouden of misschien wel nog iets er af krijgen.
Zaterdagnamiddag: wedstrijd 4,8 km 0:20:34 (14,05 km/h 4:15 min/km)
De tweede wedstrijd van het SSP-criterium werd gelopen in Axel. Eigenlijk hadden we zaterdag andere plannen maar omdat deze in het water vielen, kon ik toch aan deze wedstrijd deelnemen. Weeral een schitterend weertje en deze maal was de opkomst groter dan vorige week. Terwijl Fleur met Ariadne ging winkelen in het centrum, maakte ik me klaar voor de start. Daar voor de eerste maal kennis gemaakt met Cremke, alhoewel wij mekaars blog regelmatig bezoeken. Hij ging zoals gewoonlijk voor de langste afstand (13 km) in voorbereiding voor de marathon van Eindhoven. Deze maal verstandig gestart en ik had me gefocust op een loper die mij vorige week tijdens de 2,5 km wedstrijd voorbij gegaan was. Ik hoorde hem zeggen dat de 5 km tegenwoordig iets te lang was voor hem. Hij hing in een groep waar ik een vijftal meter achter bleef. Toen ik hem de groep zag lossen voerde ik het tempo lichtjes op zodat we samen liepen. Na een tijdje moest hij ook mijn tempo lossen en verloor hij op zijn beurt enkele meters op mij. Spijtig genoeg kon ik na 15 minuten dit tempo niet volhouden en moest opnieuw toelaten dat hij me inhaalde en voorbij ging. Uiteindelijk finishte hij 6 seconden voor mij. Ik eindigde daarmee op plaats 13 (39 starters) met een mooie tijd van 0:20:34, mijn snelste 5 km ooit, maar geen P.R. want het bleken achteraf maar 4,8 km te zijn. Gezien de weinige trainingsarbeid en weinig wedstrijdritme ben ik heel tevreden want ik liep zelfs sneller dan vorige week, waar ik waarschijnlijk de motor opgeblazen heb in de eerste kilometer.
De foto's zijn van de mooie omgeving in Axel waar de wedstrijd plaats had. Ook vermeldens waard is 'Het Wapen van Axel', de taverne waar Fleur de heerlijkste 'banana split' ooit gegeten heeft, vergezeld met een overheerlijke hazelnoten-koffie.
We bezochten zondag ook Paardenkwekerij Vant Heesveld te Laarne, Oost-Vlaanderen. In 1998 kochten Geert en Annelies hun eerste Vlaams merrieveulentje, Emma. Het veulentje werd een forse merrie en op driejarige leeftijd werd ze gedekt en begon Geert zelf te fokken. Momenteel zijn er op het bedrijf 5 fokmerries die allemaal uit een totaal verschillende bloedlijn afstammen. Intussen verhuisde het bedrijf naar de huidige locatie te Laarne, waar alle paarden samen in de weide vertoeven en waar ieder dier over een eigen stal beschikt.
Het Vlaams Paard is een koudbloedras dat onder de categorie van de trekpaarden kan gerangschikt worden en zoals de naam het zelf zegt ligt de oorsprong van deze prachtdieren in onze contreien. Het Vlaams Paard was eeuwen terug dan ook hét ridderpaard bij uitstek en het was ook zeer gegeerd voor het trekken van zware lasten en voor het bewerken van de Vlaamse landbouwgrond. Maar aan alle mooie liedjes komt een einde en zo kende ook het Vlaamse paard een achteruitgang op het einde van de 19de eeuw. Deze achteruitgang kwam er door de opkomst van het Brabants Trekpaard, dat immers afstamt uit het Vlaams Paard, wat resulteerde in een volledige verdwijning van het Vlaams Paard in onze streken vanaf het begin van de jaren 1900. Maar de trots van onze voorouders was nog niet volledig verdwenen. De Amish-gemeenschap, een bevolkingsgroep uit de Verenigde Staten, wist de waarde en werkwilligheid van onze Vlaamse Paarden te waarderen en kochten dan ook massaal Vlaamse Paarden op en verscheepten die naar hun eigen land om er tot op de dag van vandaag het zware landbouwwerk te verrichten. Daar werden de Vlaamse Paarden, die zij Belgians noemen, in de zuivere bloedlijnen verder gefokt en ook het stamboek werd er zorgvuldig bijgehouden. De populatie van de Belgians kende een zodanige groei dat het stamboek ervan momenteel een van de grootste stamboekverenigingen van de VS is. In 1993, bijna een eeuw na de verdwijning van het Vlaams Paard, werd er opnieuw een Vlaamse hengst naar België overgevlogen: de verloren zoon was terug. Nadien werden ook nog enkele merries overgebracht zodat het fokprogramma van start kon gaan en ook de stamboekvereniging, de vzw Het Vlaams Paard, werd opgericht. Na een strijd van meer dan 10 jaar is deze vzw opnieuw erkend door het Ministerie van Landbouw als Moederstamboek van het Vlaams Paard (juni 2005). Met enige fierheid kunnen wij u zeggen dat er momenteel op Europese bodem opnieuw een 150-tal raszuivere paarden aanwezig zijn. De Vlaamse Paarden zijn elegante trekpaarden met een gemiddelde schofthoogte van ongeveer 1.75m voor de merries en meer dan 1.80m voor de hengsten. Ze zijn meestal voskleurig met witte manen en bereiken al vlug een gewicht dat varieert van 850 tot meer dan 1000 kg. Daarenboven hebben de paarden weinig of geen behang op de benen en ze bezitten vlotte en elegante gangen. Ondanks hun groot gestalte en gewicht zijn ze toch enorm wendbaar waardoor de paarden zowel aangespannen voor de koets als bereden onder het zadel aan bod kunnen komen.
The Flemish Horse was for centuries the horse par excellence for knights and it was also used to tow heavy loads and for working the Flemish farmland. The Flemish horse disappeared out of the Flanders at the end of the 19th century. But the pride of our ancestors was not completely disappeared. The Amish community, a population group from the United States, knew the value of our Flemish Horses. They bought massive Flemish Horses and shipped them to their own country were they until today are used for heavy agricultural work. The Flemish Horses, called the Belgians were bred further in the pure bloodlines and the pedigree was carefully tracked. In 1993, almost a century after the disappearance of the Flemish Horse, a Flemish stallion was again flown to Belgium: the 'lost son' was back. Afterwards a few mares were also transferred so that the breeding program could be started. With some pride we can say that there are again currently on European soil about 150 pure breed horses. The Flemish Horses are elegant horses with an average height of about 1.75m for the mares and more than 1.80m for the stallions. They are mostly brown with white manes and could reach a weight ranges from 850 to more than 1000 kg. Despite their great stature and weight, they are still extremely agile.
Vrijdagavond: DL1 9,1 km 0:53:45 (10,16 km/h 5,91 min/km)
Vandaag een dagje vrijaf genomen zodat ik een verlengd weekend ingegaan ben. Geprofiteerd van het mooie weertje om wat bij Fleurs ouders te klussen. Samen met Fleurs vader het dak van zijn schuurtje hersteld. Daarna was er nog genoeg tijd over om in de vroege avond een rustige duurloop te lopen, weeral vlotjes afgewerkt. Daarna de douche in, lekker eten en een avondje relaxen, een mooi einde van een tamelijk drukke werkweek.
Zoals reeds eerder vermeld bezochten we zondag enkele bedrijven, van elk van hen volgen nog wat fotos. Vandaag de varkenshouderij van EddyDHeygere te Ingooigem, West-Vlaanderen. In 1985 namen Eddy en Ann dit varkensbedrijf over. Ondertussen is het verdrievoudigd in omvang. Men kon de nieuwe vleesvarkensstal met 600 plaatsen bezoeken. Hier zag je de computergestuurde droogvoederinstallatie aan het werk. Ook de deuren van de biggenbatterij met plaats voor 1000 varkens stonden open voor het grote publiek. Dit modern gesloten varkensbedrijf voldoet aan de huidige milieu- en dierenwelzijnnormen. Er is ook gekozen voor alternatieve energiebronnen: verwarming met houtpellets en zonne-energie. Er was een demonstratie ploegloos zaaien (foto gisteren) en alle bezoekers konden genieten van een lekker stukje varkensvlees.
Een zicht op het polderlandschap van West-Vlaanderen. Tijdens de Dag van de Landbouw werd met deze twee machines een demonstratie van zaaien zonder ploegen gegeven.
A view of the country landscape of West Flanders. During the Day of the Agriculture with these two machines they demonstrated automatically sowing, without to plow the ground.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis