Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
01-11-2012
Trompkapel, Stekene
Woensdag profiteerden we van het zacht herfstweertje om samen met Ariadne een kleine wandeling te maken in het Stropersbos te Stekene. We gingen ook op zoek naar een "schat" (via Geocaching), genaamd "Trompkapel".
Deze boskapel, een vrij grote bakstenen kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Loretten omringd door linden, is gesticht in 1883 door de familie Dirix. Nog elke dag worden er kaarsen ontstoken in het gebedshuisje.
Het Stropersbos is een natuurgebied in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen van het Agentschap voor Natuur en Bos. Het bevindt zich in het noordelijk deel van het Waasland, ten noordoosten van de gemeente Stekene (Kemzeke) en ten westen van de gemeente Sint-Gillis-Waas. Het is gelegen ten zuiden de Nederlandse grens langsheen de provinciale weg Sint-Niklaas - Hulst en ten noorden van de expresweg Antwerpen-Kust (N49).
Het Stropersbos ontleent zijn naam niet aan stropers, die men hier zeker kan verwachten, maar aan de familie Stroopers of De Strooper die in de 17de en 18de eeuw eigendommen had liggen in dit gebied. Dit bos is de afgelopen jaren grondig aangepakt en leent zich met zo'n 500 ha perfect voor een fikse wandeling. Vroeger was het gebied een mozaïek van waardevolle biotopen zoals elzenbroekbossen, heidevelden en heischrale graslanden, die ondertussen in Europa vrij zeldzaam zijn geworden. Dankzij enkele ingrepen werden ideale omstandigheden gecreëerd om deze typische habitats opnieuw de kans te geven zich optimaal te ontwikkelen. Binnen een paar jaar kan je opnieuw genieten van schitterende natuur in een landschap van weleer. Daarnaast kreeg het Stropersbos er een paar extra attracties bij zoals een speelbos, een laarzenpad, een speciale route voor andersvaliden en 2 begrazingsblokken voor schapen, Gallowaykoeien en Konikpaarden en de vernieuwde Stropersbos wandelroute. (Bron:Geocaching/Wikipedia)
Deze wandeling bracht ons tenslotte ook bij de "cache GC28MNO".
Geocaching is een buitensport en spel, waarbij gebruik wordt gemaakt van een GPS-ontvanger of telefoon met deze functie om ergens ter wereld een zogenaamde "cache" (verstopplaats) te vinden. Een cache is in het algemeen een kleine waterdichte doos, voorzien van een logboek en de "schat" (ook wel "goodies", ruilspulletjes die voor kleine kinderen erg leuk kunnen zijn). Na het verstoppen van de schat maakt de plaatser via internet de locatie bekend aan andere geocachers. Anderen kunnen bij het vinden van de schat vaak voorwerpen ruilen en/of toevoegen. In de schat is altijd een logboek aanwezig, waarin de vinder zijn naam achter kan laten. Het is ook de bedoeling dat de vinder op de Geocaching-website een log achterlaat, ook als het niet is gelukt de schat te vinden. Tegenwoordig zijn er ook applicaties voor verschillende smartphones. Met deze apps is een kaart te zien met alle caches in de omgeving en is de mogelijkheid om een log op de website te plaatsen.(Bron:Wikipedia)
Woensdag ging ik samen met Ariadne op zoek naar enkele "schatten" bij een zacht herfstweertje. Call Of Duty (C.O.D) is een reeks geplande caches met als thema de Eerste en Tweede Wereldoorlog (meestal een mysterycache, soms een multicache). Telkens men een "cache" van deze serie vindt, "promoveert" de vinder naargelang het aantal totale vondsten.
De eerste in de reeks vandaag was "C.O.D. Handley Page Hampden".
Op 14 oktober 1941 kreeg de RAF de opdracht om een bombardement uit te voeren op het spoorwegstation van Keulen. Het viertal van het 44 Squadron (RAF) was aan zijn derde missie toe en vertrok vanuit het Engelse Paddington met als doelwit het spoorwegstation van Keulen. Ze werden echter getroffen door een Duitse nachtjager en hun vliegtuig verloor snel hoogte, met het gekende gevolg. De Handley Page Hampden van het 44 Sqn stortte neer aan de Neerstraat, nabij de Barbarakapel. De vier bemanningsleden kwamen daarbij om (Bron:Geocaching).
De tweede in de reeks: "C.O.D. Werkkamp Klein-Sinaai".
Wat weinig mensen weten is dat in de Tweede Wereldoorlog te Klein-Sinaai in de Pannenhuisstraat een werkkamp werd opgericht. Deze organisatie was in wezen een niet-politieke organisatie. De opdracht van de werknemers bestond erin werken uit te voeren van algemeen nut. De arbeiders werden door de bezetters echter hoe langer hoe meer betrokken bij de machtsstrijd. Daardoor werd het aanwerven van vrijwilligers moeilijker. Dit werd slechts tijdelijk gunstig in de hand gewerkt door de maatregelen tov eerstejaars-studenten van de universiteit. Zij konden aan de verplichte tewerkstelling sinds 1943 in Duitsland ontkomen door zich te verbinden tot twee dienstperioden van zes maanden. Het werkkamp, bij Klein-Sinaai, had de opdracht waterlopen in Sinaai te herprofileren en in te dijken. Tijdens de bevrijdingsdagen van 1944 is het kamp door de bewoners van Klein-Sinaai met de grond gelijkgemaakt (Bron:Geocaching).
De eerste was een heel avontuurlijke, waarbij we zelfs het water moesten oversteken over een boomstam, de tweede was een leuke korte wandeling. Na vondst van deze twee, kom ik op 8 stuks gevonden.
Categorie:Geocaching Tags:Call of Duty, Stekense Vaart, Klein-Sinaai, Waasmunster
Woensdag 29 februari namen we de tijd voor een dagje geocacing in Lokeren. GC28GJE Prinses Josephine-Charlottepark Het Prinses Joséphine-Charlottepark heeft een oppervlakte van 1,2 ha en is het oudste park van Lokeren. Het park werd in 1952 aangelegd langs de oevers van de Durme. Na een korte wandeling doorheen het park waarbij enkele vraagjes dienden opgelost werd deze "multicache" snel afgewerkt.
GC28FWY Ter Beuken Het park ter Beuken pronkt met enkele imposante beuken uit de 19de eeuw en met nog een aantal merkwaardige exemplaren van in- en uitheemse boomsoorten. Het Hof Ter Beuken , gelegen in het gelijknamige park, werd kort vóór 1914 gebouwd in opdracht van de familie Schaetsaert en kort na de Eerste Wereldoorlog ingericht in opdracht van de familie Cock. Het Hof Ter Beuken is een gebouw in een nogal rechtlijnige mengvorm van stijlen,met waardevolle bas reliëfs in Art Deco-stijl op de zijgevel en met een sober maar stijlvol gedecoreerd interieur. Het Hof Ter Beuken was lange tijd de woning van de in velerlei opzichten opmerkelijke bedrijfsleidster van een grote Lokerse haarsnijderij, mevrouw Anna Cogen (Belle Anna). We moesten eerst op zoek naar het "meisje op de berg" en daarna richting cache, die vlot boven gehaald werd.
GC28D3X Sint-Anna De Sint-Annakapel daterend uit 1644 werd na diverse verbouwingen, in 1981-1982 terug gerestaureerd naar zijn oorspronkelijke toestand. Het was even zoeken om deze "traditional" te vinden, een heel mooie verstopplaats gefabriceerd door de legger.
Zaterdagnamiddag met Ariadne, Cédric en Pieter richting Oostakker op "schattenjacht". Rond een visvijver lagen enkele geocaches "De Visput" (GC21X5Y) en "'t Loze Vissertje" (GC215MT). Enkele rondjes rond de visvijver gewandeld en gezocht naar tags, micro's en nano's. Alles gevonden waar we op zoek waren - wel een koud windje daar.
We zagen dat vishengelmolens daar gewoon in het wild in de bomen groeien.
Dit was de laatste "nano" die we boven haalden.
En bij thuiskomst werden we door Fleur opgewacht met verse warme chocolademelk, mmmmm....
Zaterdag 23 juli, de eerste dag in onze vakantieperiode dat het niet regende, althans niet in de namiddag. We besloten daarom een wandeling te maken van zo'n 8 kilometer in Moerbeke. We gingen daarbij op zoek naar 11 geocaches van de "all-in-one" reeks van Kennyvdb. We parkeerden onze auto aan de Drongendreef en gingen op stap langs weilanden, akkers en stukjes bos, waar hier en daar een hoeve of vakantiewoningen verspreid lagen.
Een gedeelte van het traject liep langs trage wegen waar ook een mountainbike pad deel van uitmaakte, en een gedeelte dat behoorde bij het Anton Van Wilderode wandelpad. Op zoek naar één van de geocaches in een knotwilg kregen we - tot grote vreugde van Ariadne - bezoek van een tiental raspaarden.
We kwamen ook tot de ontdekking dat het fietsknooppuntennetwerk van het Waasland gedeeltelijk liep waar we wandelden, een goed idee voor een volgende fietstocht.
Na acht van de tien caches gevonden te hebben was het reeds tamelijl laat en keerden we naar huis terug, gelukkig want een half uur later begon het te regenen.
De Via Domitia was de eerste heirbaan die aangelegd werd in Gallië. De baan werd aangelegd in 118 voor Chr. door de proconsul Gnaeus Domitius Ahenobarbus, samen met de eerste Romeinse kolonie in Gallië, het hedendaagse Narbonne. De weg was een strategisch belangrijke verbinding.
De via Domitia verbond Italië met Spanje. De baan kruiste de Via Aquitania, die naar de Atlantische Oceaan leidde, in Narbonne.
Wij bezochten via een aantal geocaches langs deze Via Domitia een aantal overblijfselen, leuke stadjes en oude Romeinse bruggen (al of niet herbouwd).
(GC1MV8W)Le Pont Romain de l'Aiguebelle te Cereste is een Romeinse brug van 6,50 m hoog en 36 m lang, en bestaat uit twee bogen van ongeveer 6 meter in diameter. Eigenlijk werd deze brug herbouwd in de 18de eeuw.
(GC1MV8P)Montjustin is een klein dorpje in de Luberon tussen la vallée de lAiguebelle en la vallée de lEncrème. Men vind er ook nog resten van het middeleeuws versterkt fort. Bovendien vind men daar op de kleine begraafplaats het graf van de bekende Franse fotograaf Henri Cartier-Bresson, mede oprichter van het fotografen-coöperatief Magnum in 1947.
(GC1MV8H)Villemus was het volgende dorpje op onze tocht. Vanaf de kerk Saint-Étienne, gebouwd in de 17de eeuw hadden we een prachtig zicht op de omgeving.
(GC1N5PG)Le gué du Reculon. Naast het gebruik van veerboten en boten op rivieren en grote rivieren, bouwden de Romeinen bruggen of doorwaadbare passages (des gués) op kleinere stromen. Le gué du Reculon is een van de weinige Romeinse overblijfselen van dit type. Het bestaat uit een heuvelrug gevormd door 34 grote kalkstenen blokken, waarop een geplaveide weg kwam. Deze passage is 25 m lang en 6-7 m hoog.
(GC1MV8Y)Pont Julien is een Romeinse brug, gedateerd in het jaar 3 voor Chr., aan de monding van de bergpas van Roquefure, 5 km ten noorden van Bonnieux (Vaucluse, Zuid-Frankrijk) en 8 km ten westen van de Stad Apt. De brug was gelegen op de Via Domitia. Hij is 80 meter lang met een spanwijdte van 46 m, 6 m breed, met een hoogte van 11,50 m. Het bestaat uit drie halfronde bogen, de centrale boog die hoger ligt dan die van de noord-en zuidkant, en de palen zijn voorzien van grote boogramen om de doorstroming te vergemakkelijken tijdens overstromingen.
Categorie:Geocaching Tags:Provence, Luberon, Via Domitia
Vorige week ging ik op zoek naar de derde in de reeks 'Den Boerenbuiten' te Moerbeke-Waas (GC28V9M). Dit keer had 'kennyvdb36911' (de legger van de cache)een 'unknown' cache voor ons in petto. Via een mooie opgave met een reeks foto's van verschillende tractoren, moesten we een bepaald merk vinden dat ons dan weer de coördinaten van deze cache opleverde. Samen met Ariadne ging ik dan de dijk langs op zoek naar de verstopplaats.
Zoals je kunt zien hielp Ariadne flink mee zoeken .
Met enkel sandalen en korte broek was het wel oppassen tussen de brandnetels maar uiteindelijk werd de cache wel boven gehaald zodat het logje kon ingevuld worden.
De pijn in de onderrug straalt al uit naar onder andere de linkerkuit, dus echt goed is dit niet te noemen, alhoewel het de laatste dagen wel wat beter gaat, zal wel met het weer te maken hebben zekers? Gisterenochtend heb ik platen laten nemen van de rug, en daarna gaan we samen met de dokter bekijken wat er verder te doen valt. Donderdag was het ook mooi weer en van de gelegenheid geprofiteerd om in de namiddag een korte wandeling (ca. 4 km) te maken in de Clingse bossen, langs de tweelandenroute. Op 17 december had ik reeds een wandeling door een dikke laag sneeuw ondernomen op zoek naar een geoache (multi), maar wegens het dikke sneeuwtapijt had ik de cache zelf niet kunnen vinden, zie hier. Ter vergelijking de 2 foto's van december en nu.
Deze maal een heerlijk zonnetje en Ariadne in de buggy, zij heeft de wandeling maar de helft meegemaakt, lag goed te pitten.
Deze maal werd de cache "Kabouterhuisjes" (GCGFT6) vlot gevonden en toen ik het logboekje invulde werd Ariadne wakker zodat ze toch nog een beetje van de wandeling kon meegenieten.
Nadat ik eerder op de maand al deel 1 gevonden had, ging ik vorige week op zoek naar Den Boerenbuiten deel 2 (GC25Z02). Het was bedoeld als een korte multicache, maar vermits ik de naam van het wandelpad al kende, kon ik meteen richting cache wandelen. Deze lag verstopt langs het Anton van Wilderode literair wandelpad, op een mooi stukje trage weg, dat ook dienst doet als mountainbikepad.
Anton Van Wilderode werd als Cyriel Paul Coupé geboren te Moerbeke-Waas op 28 juni 1918. Hij studeerde klassieke filologie aan de universiteit van Leuven. Vanaf 1946 was hij leraar te Sint-Niklaas, tot zijn opruststelling in 1982. Hij debuteerde als auteur in 1939 met de novelle "Dis al" in het tijdschrift "Nederland". Zijn poëtisch debuut volgde in 1943 met de dichtbundel "De moerbeitoppen ruischten". Hij was medestichter van het tijdschrift "Podium" (1943-44). In 1947 werd hij redacteur van "Dietsche Warande en Belfort". Tot zijn belangrijkste dichtbundels behoren "Najaar van Hellas" (1947), "Het land der mensen" (1952), "Dierbare poëzie" (1978) en "Dorp zonder ouders" (1978). In 1985 volgt dan nog zijn misschien wel mooiste bundel "De Vlinderboom". In 1994 verscheen "Ex Libris", een bloemlezing uit zijn gehele poëzieoeuvre. Zijn poëzie wordt gekenmerkt door klassieke versvormen en een heldere taal, met een romantische toonaard. Uit zijn werk blijkt een positief levensgevoel, een betrokkenheid bij de wereld en een sterke band met zijn geliefde geboortestreek. Zoals in "De overoever" (1982) duidelijk naar voren komt, wordt zijn latere poëzie wel zwaarmoediger. In 1975 werd hij eredoctor aan de K.U. Leuven. In 1980 kreeg hij de Driejaarlijkse Gemeenschapsprijs voor poëzie en de J. Van de Vondelprijs. In 1986 kreeg hij nogmaals de staatsprijs voor zijn hele schrijverscarrière. In 1993 werd hem de Gouden Medaille van de Vlaamse Raad toegekend. Anton Van Wilderode overleed te Sint-Niklaas op 15 juni 1998.
Vermits het een rustige weekdag was, waren er geen wandelaars of mountainbikers te bekennen. Na een korte wandeling had ik de cache snel gevonden en kon het logboek ingevuld worden. Het weer nodigde niet uit voor een langere wandeling, maar dit wandelpad is wel een leuke aanrader. De route van het wandelpad kan men hier downloaden.
Begin deze week een mooie wandeling gemaakt in een - voor mij - onbekend stukje bos in Moerbeke-Waas. Ik ging op zoek naar de 'geocache' "Den boerenbuiten deel 1" (GC25TG2). Men zou zeggen de 'gezonde' buitenlucht, maar ik heb tussen de akkers meteen genoeg pesticiden binnen gekregen voor de rest van het jaar. Eens het bos in rook het een stuk aangenamer, de geocache werd vlotjes gevonden. Nadat ik het logboek ingevuld had besloot ik wat verder te wandelen in dit klein stukje bos en ontdekte ik tot mijn verrassing een volledige 'weekend woonwijk'. Iedereen had hier zijn stukje privaat bos met caravaan of boshut, de ene al wat mooier dan de andere. Ariadne heeft van al dit moois niet veel gezien, terug aan de auto werd ze pas wakker waarna we naar de speeltuin in Puyenbroeck trokken, zoals altijd plezant en heel rustig op een dinsdag namiddag.
Op vrijdagnamiddag ben ik samen met Ariadne naar het provinciaal domein Puyenbroeck geweest, enkele minuten van bij ons thuis. Eerst een wandeling van twee uur rond het domein gemaakt, op zoek naar de geocache GC1HBH8 "Good things come to those who wait". Ariadne was na 100 meter reeds in slaap gevallen in de buggy en zou pas wakker worden nadat ik het logboekje ingevuld had. Dit was een vrij gemakkelijke multi van ± 5km met goed herkenbare WPs. Onderweg kon ik van de kunstwerken in het domein genieten, waarvan hier enkele op beeld. Nadien kon Ariadne zich nog een uurtje uitleven in de mooie speeltuin.
On Friday afternoon, I went with Ariadne to the provincial domain Puyenbroeck, just a few minutes from home. First we walked about two hours around the domain to find the geocache GC1HBH8 "Good things come to those who wait". Ariadne already felt asleep after 100 meter and would only wake up after I had completed the Logbook. It was a reasonable easy multi-cache of ± 5 km with good recognisable WPs. On the way I could enjoy the artwork in the area, some of them hereby on photo.
GCNP8B (Unknown Cache) De Twist (Arkhan) Op de noordelijke grensscheiding van Kemzeke en Sint-Pauwels,
gehucht Heerweg, vindt men een 'driehoek' waarop twee kapelletjes
staan. Zij werden gebouwd tengevolge van een hoogoplopende ruzie
tussen de kerkgemeenschappen van beide dorpen over de offergelden. Dit was ook het vertrekpunt van deze cache.
On the northern border between Kemzeke and Sint-Pauwels, hamlet Heerweg, one finds a 'triangle' on which stand two little chapels. They were built as a result of a serious quarrel between the church communities of those two villages about the money put in the offering box. This was the starting point of this cache
Nadat ik op deze locatie enkele gegevens genoteerd had, ging ik verder met de auto richting Sint-Pauwels centrum. Daar bracht een kleine wandeling me naar de verschillende "waypoints". Eerste stop in de nabijheid van de Gotische Sint-Pauluskerk, waarvan de toren en het koor uit 1494 dateren. Vervolgens naar de Roomanmolen, daterend uit 1847 en een van de grootste windmolens in Vlaanderen. Meer informatie en foto's van de binnenkant zijn hier te vinden.
After I gattered some information on this site, I proceeded with the car towards Sint-Pauwels center. A short walk brought me to the various waypoints. First stop in the vicinity of the Gothic St. Pauls Church, whose tower and the choir dating from 1494. Then the Rooman Mill, dating from 1847 and one of the largest windmills in Flanders. More information and pictures of the interior can be found here.
Op weg richting cache
De laatste aanwijzingen vonden we in de Kruiswegel aan de Kruisput, waarna we richting verstopplaats van deze micro-cache verder wandelden, die vlot gevonden werd.
Tijdens de vakantie in juni heb ik deze leuke cache gelopen.
Deze cache liet me kennismaken met de ijs-route, tussen Le Piastre en Pracchia, in de bergen van Pistoia. In de 18e eeuw was er een actieve ijs-industrie in dit gebied. Richting cache volgde ik het itinerario del ghiaccio (naast de rivier de Reno) tot aan de ijsfabriek Ghiacciaia della Madonnina.
Vanaf het eind van de achttiende eeuw tot het begin van de twintigste eeuw werden in de bovenste vallei van de Reno duizenden tonnen ijs geproduceerd met behulp van het rivierwater, de koude winters en een ingenieus systeem van kanalen en kunstmatige meren. Het ijs werd geproduceerd in de wintermaanden en opgeslagen in speciale magazijnen voor de opslag, waar het bewaard werd tot het warme seizoen. Het diende in de eerste plaats voor de behoeften van de ziekenhuizen van Florence, Pistoia en Montecatini en in mindere mate voor de herbergen van de statige Toscaanse hoofdstad.
Het water werd door de dam van een waterval (de Steccaia), meegenomen in de vijver, waar een systeem van sluizen het water hield tot het bevroren was. Het ijs werd gebroken met speciale houwelen en opgeslagen in het magazijn van steen samen met bladeren, gebruikt als isolatie. De ruïnes van deze ijsfabrieken hebben de moderne tijd overleefd. De ijskast van de Madonna, bijvoorbeeld, werd volledig herbouwd voor educatieve doeleinden, en toegevoegd als een attractie in het 'Museum van de Pistoia bergen als onderdeel van de ''Route van het ijs (lItinerario del ghiaccio).
Over joggen zal ik deze maand wegens ziekte niet veel kunnen berichten, maar ik heb wel enkele andere bezigheden. Geocaching is een van deze hobbys, die ik sinds september 2007 beoefen. Vorige week heb ik een kleine wandeling gemaakt op de grens van Kemzeke en Puivelde op zoek naar de cache GCZ5ER Palingsgat. Het was een traditional cache nabij een stiltegebied, alhoewel de jagers wel de stilte verstoorden. Ver kan ik niet wandelen, dus het werd een kleine wandeling doorheen de polders, heel drassig na de vele regen. Van ver zag ik de witte paal al staan waar de cache verstopt lag en hij was dan ook snel gevonden.
No jogging this month due to sickness, but I do have some other activities. Geocaching is one of those hobbies that I practice since September 2007. Last week I made a little walk on the border of Kemzeke and Puivelde looking for the cache GCZ5ER Palingsgat. It was a traditional cache nearby a quiet area, although the hunters disturbed the silence at Sunday. I cant walk many kilometres these days, so it was a small walk through the polders, very wet after the heavy rainfall. From far I saw the white post where the cache was hidden and he was found quickly.
Categorie:Geocaching Tags:GCZ5ER, My World Tuesday
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis
![](https://sites.google.com/site/geocachingcallofduty/ranking/first%2520sergeant.jpg?height=91&width=223")
.
