We zijn doorlopend op zoek doorheen Vlaanderen naar gezellige en speciale cafeetjes, en gisteren vonden we dit dicht bij huis. Christina en Luc zijn sinds 16 april vorig jaar de uitbaters van taverne St.Bavo’s hoeve in Mendonk. De taverne is gelegen aan de Moervaart en heeft zelfs een aanlegsteiger zodat passerende boten er kunnen aanleggen. Een troef is de ruime gezellige pergola en een grote tuin, waar het bij mooi weer prettig vertoeven is. Buiten een uitgebreid aanbod aan snacks hebben ze een keuze uit een dertigtal bieren waaronder vijf verschillende trappisten.

Fleur koos voor een “Verboden Vrucht”, een bier met diepe donkerrode kleur, 8% alc.vol, (vroeger brij.De Kluis, Hoegaarden), nu gebrouwen door Interbrew. Een biertje met warme volle aanzet en een lichtbittere afdronk, maar de smaak komt iets beter tot zijn recht als het minder koud geschonken wordt (aanbevolen schenktemp.8°C). Er wordt o.a. koriander gebruikt in het brouwsel dat nagist op de fles. Ikzelf koos voor een trappist “Rochefort 10”, met 11,3% alc.vol, een krachtig donkerbruin bier dat ook spijtig genoeg ook iets te koud geschonken werd (aanbevolen schenktemp.12-14°C). De smaak is volmondig en complex en behoort tot de sterkste alcoholische bieren in België gebrouwen. Omdat het bier daarenboven goed uitgegist is blijft het toch zeer goed drinkbaar. Het bier werd voor de eerste keer gebrouwen rond 1950 en kreeg toen de koosnaam Merveille extra mee.

Zondagochtend: DL1 – 10 km – 1:00:15 (GHS:131 – 9,96 km/h – 6,03 min/km)

Acht dagen aan’t sukkelen geweest, griep, snotvalling, gevolgd door een keelontsteking. Dan maar een antibioticakuur van vijf dagen gevolgd en eindelijk terug gezond en klaar om te lopen. Deze maal voor de eerste keer het moervaart-sintkruiswinkelpad uitgekozen, nu dit volledig vernieuwd is een plezier om te lopen. Meer info en (veel) foto’s over dit vast wandelpad zijn te vinden bij (wandel)Marc (vaste wandel). En in dit voortreffelijk weertje, temperatuur van 16-17°C en een zonnetje dat regelmatig van achter de wolken komt piepen gaat het heel goed, ik had het gevoel dat ik kon blijven lopen maar toch bij een uurtje lopen gehouden, teneinde niks te forceren. Gisteren heb ik mij ook ingeschreven voor de Antwerp 10 Miles, ons volgend streefdoel!

 

De dagen lengen en de zon begint meer warmte te geven, de gevolgen van de beginnende lente worden steeds meer merkbaar in onze tuin. Een esdoorn vooraan in straat heeft in het najaar duchtig zijn vruchten via de wind verspreid en een groot aantal onder hen begint her en der te kiemen en zaailingen schieten uit de grond. Dit leverde vandaag deze mooie foto op.

Vanavond was het weer cursus EHBO in Sint-Niklaas, na enkele weken uit de roulatie te zijn geweest. Hierbij een sfeerbeeld van de cursus voor CM-vrijwilligers in Sint-Niklaas. Het is een heel vlotte, gemotiveerde groep die actief meewerkt, en met gerichte vragen willen ze meer te weten komen. Ze beginnen steeds goed voorbereid aan de lessen en dat merk je wel, kortom een plezier om les aan te geven.

Verdere informatie nodig?

Rode Kruis afdeling Beveren, verantwoordelijke leergangen: Alex Burm
Rode Kruis afdeling Sint-Niklaas, verantwoordelijke leergangen: Mireille De Dycker
EHBO op de site van de C.M.

Eindelijk, sinds gisteren is de lente officieel begonnen! We merkten het al, zondag kregen we een voorproefje en ik heb spijt dat we dit weekend niet bij die duizenden wandelaars en vele lopers mee van de partij waren. Volgend weekend zullen we hopelijk fit genoeg zijn en met volle teugen te kunnen genieten. Op zoek naar de voorbodes, vond ik ook de eerste bloemen van de bloeiende (Kleine) Maagdenpalm, er als de kippen bij om de eerste lentestralen op te vangen.

Kleine Maagdenpalm (Vinca minor L.)

De Kleine Maagdenpalm was de bloem van de magiërs en dichters, en vormde een bestanddeel van een middeleeuwse liefdesdrank. Ook in de geneeskunde wordt de plant al jaren gebruikt, het is een goed maar bitter aansterkend middel, dat niet alleen bij gewone bloedarmoede maar ook bij moeilijk herstel of gebrek aan eetlust kan worden gebruikt. Modern onderzoek heeft aangetoond dat het plantje een werkzaam alkaloïde bevat, het vincamine, en omdat deze stof vaatverwijdend werkt, heeft de officiële medische wetenschap haar zonder aarzelen in het geneeskundig arsenaal opgenomen, vooral gebruikt tegen hersenaderverkalking.

Bron: Gids voor geneeskrachtige kruiden (Reader’s Digest)

Gisteren gezien op TV:
Agatha Christie is – na William Shakespeare – de schrijver van wie er de meeste boeken ooit verkocht zijn. Wat is het precies dat haar detectiveromans voor lezers zo hypnotiserend en verslavend maakt? In de documentaire ‘De geheime code van Agatha Christie’ zagen we hoe de succesformule van Agatha Christie’s romans met een wetenschappelijke methode ontcijferd werd.

Agatha Christie’s (1890-1976) romans zijn vertaald in 44 talen en worden verkocht in 103 landen. Ze is – op William Shakespeare na – zonder twijfel de bestverkopende auteur ooit. Lezers die aan hun eerste Agatha Christie beginnen, willen die vaak zo snel mogelijk verslinden en kunnen daarna niet wachten om aan de volgende te beginnen. Wat is het dat Agatha Christie tot zo’n succesvolle schrijfster maakt? In een nieuwe documentaire - ter ere van de vijfenzeventigste verjaardag van Christie’s beroemdste personage, detective Miss Marple – zien we hoe de succesformule van Agatha Christie voor het eerst op wetenschappelijke wijze ontrafeld wordt.
De documentaire laat de kijker kennismaken met nieuwe vormen van wetenschappelijk onderzoek, zoals een geraffineerde computeranalyse van Christie’s oeuvre. Woorden en zinsbouw, evenals aanwijzingen en dwaalsporen in haar boeken, worden onder de loep genomen, een methode die tot verrassende conclusies leidt. Aan het woord komen ook experts op het gebied van hypnose en Neuro Lingual Programming, evenals Agatha Christie’s biografe en een bekende Britse misdaadauteur. ‘De geheime code van Agatha Christie’ werd gemaakt met de volledige medewerking van het bedrijf dat de literaire nalatenschap van Agatha Christie beheert.
 
Ik moet toegeven dat ik al jaren aan haar boeken en verhalen verslaafd ben, daar hoefde ik geen wetenschappelijke bewijzen voor te hebben. Ik bezit zo'n 60 boeken en 78 korte verhalen van haar. "De zaak Styles" (1920), haar eerste uitgave was ook toevallig het eerste boek dat ik kocht en de laatste aankopen waren haar laatst uitgegeven boeken (1975 & 1976) "Het doek valt" en "Moord in het verleden" (beiden reeds geschreven in 1940). Bemerkingswaardig is dat "The Mouse Trap" al sinds 1952 onafgebroken in het Londens theater speelt!
Voor de geïnteresseerden: donderdag 23 maart (16u00-17u00) wordt de uitzending herhaald op de AVRO.

Terwijl ik mijn Vlaamse boterham smeer met roomboter uit Chimay, Wallonië, bekijk ik even het internationaal gezelschap dat hier voor ons op tafel ligt uitgestald. Italiaanse ham, Franse Brie, Engelse Cheddarkaas en de chocopasta blijkt uit Nederland te komen. Maar niet enkel Europa is vertegenwoordigd want de koffie komt uit Java, Indonesië en de groene thee rechtstreeks uit China en die wordt me bezorgd door een Marokkaanse collega. We ontdekken dat voor de honing via “Max Havelaar fair trade” een eerlijke prijs betaald is aan de boeren uit Mexico en Guatemala terwijl we ook nog een banaatje uit de Domenicaanse Republiek verorberen. Vijftig jaar geleden stelden onze grootouders zich tevreden met melk van de eigen koe en het varken zorgde voor ‘schelle van de zeug’, worsten en vet en groest om op de boterham te smeren, met daarbij een eitje van de eigen scharrelkippen, meer moest dat niet zijn. Hoe zal het over vijftig jaar met onze kleinkinderen vergaan. Levert één of ander ‘sterrenschip’ hen exotisch fruit en groenten uit de “Sombrero Galaxy, Messier 104” of prefereren ze kruiden en lekker vlees vanuit “Messier 101”? Voorlopig zullen wij het maar bij deze ‘intercontinentale lunch’ houden.

Woensdagavond: IT - 6,4 km - 0:33:15 (11,55 km/h - 5,20 min/km)

Deze maal een korte pittige intervaltraining, zes maal 1 minuut sprint met 2 minuten rustig lopen tussendoor. Dat is zweten en geen tijd deze keer om van het natuurschoon te genieten. De frisse douche nadien was aangenaam!

Op het werk vanmiddag deze spreuk gelezen, die wil ik jullie niet onthouden:

Eén sigaret verkort het leven met twee minuten.
Eén fles wijn verkort het leven met vijf minuten.
Eén werkdag verkort het leven met acht uur!!

Dinsdagavond: WD – 11 km – 1:02:20 (GHS:134 – 10,59 km/h – 5,67 min/km)

Eerst twintig minuten rustig warmlopen en daarna een twintigtal minuten aan een hoger tempo (gemiddelde hartslag rond 138). De laatste twintig minuten in een gezapig tempo huiswaarts, genietend van de avondschemering en de stilte. Nou ja, stilte… links van mij is er voortdurend geritsel in het riet en struikgewas terwijl iets verder in de weide twee grauwe ganzen ruziën. Rechts is het een gespetter en gekwetter tussen het gevederde watervolkje terwijl hoog in de bomen een aantal vogeltjes hun avondlied inzetten. Een mens heeft echt niet meer nodig na een dag bureelwerk!

Sinds we Theater T.A.K. leren kennen hebben gaan we regelmatig naar één van hun voorstellingen in de zaal van het theatercafé “De Gekke Haan” te Kallo.
Maandagavond was dit: “Inside Moulin Rouge” (tekst en regie Steven De Lelie)
Het verhaal: Emily droomt ervan ooit te schitteren op een groot podium, ooit te kunnen dansen met hart en ziel. Zwervend door de straten van Parijs ontdekt ze zo de liefde, de eenzaamheid en belandt uiteindelijk in de Moulin Rouge. De wereld lijkt zich aan haar voeten te werpen en dan steekt jaloezie de kop op… Een verhaal over een meisje vol levenslust, een kijk achter de schermen van de Moulin Rouge, een wereld vol glamour, jaloezie en haat. Een stuk vol humor, zang, dans, glitter en mooie vrouwen, overgoten met een vleugje romantiek.

De hoofdrol werd knap vertolkt door Eline De Munck en de meest opmerkelijke rol was die van volumineuze diva (+130 kg?) Jurgen De Kerf. De zaal was ook heel anders ingericht dan normaal, het publiek zat op het podium en aan de zijkanten van de zaal terwijl het toneel zelf zich midden tussen dit publiek afspeelde. Een geslaagde voorstelling die al maanden uitverkocht is. Theater T.A.K. weet ons telkens weer te verrassen met totaal andere producties en samen met mijn broer Willy en schoonzus Karine hebben Fleur en ik genoten van dit avondje uit.

Een zonnige zondagnamiddag dus er van profiteren om met Fleur even buiten te komen. De natuur kan een helende werking hebben zowel op lichamelijk als geestelijk gebied. We besluiten op het gemakje de groene wandeling (4,2 km) door het Heidebos te maken. In maart zijn de mossen en korstmossen bijna de enigen die met een verscheidenheid aan groenschakeringen een beetje kleur in het bos brengen. Toch is het volop genieten met alle zintuigen van de geuren, kleuren en geluiden in het bos, terwijl we voorzichtig de lui liggende Galloway-runderen passeren. Het fototoestel is onze trouwe compagnon, dus ook enkele leuke beeldjes geschoten, het Heidebos behoudt zijn charmes tijdens alle seizoenen.

Lambinus honingbier, blond, 7,5% alc., gebrouwen in Proefbrouwerij Lochristi naar een origineel recept van Tommy Lambin.

Een primeur, pas gebrouwen en al meteen de eerste flesjes, inclusief mooi tulpglas aangeschaft. Tommy, een collega van mij, is een amateur-brouwer die voor de eerste maal zijn eigen bier op de markt brengt, via de Proefbrouwerij in Lochristi. Het bier is gebrouwen met gerste- en tarwemout en bevat tevens honing, kandijsuiker, koriander en curacao. Er verscheen een mooie volle schuimkraag die echter tamelijk snel verdween. Zowel Fleur als ikzelf vinden het een voltreffer, heel volle warme smaak die we niet onmiddellijk verwachtten van een blond biertje, waarschijnlijk door de honingtoevoeging. Verder een goede lange nasmaak, het lijkt wel eten en drinken tegelijk.
Tommy kun je contacteren via www.lambinus.com, de website zelf is voorlopig nog onder constructie.

Zaterdagnamiddag: 7 km – 0:32:10 (GHS:157 – 13,06 km/h – 4,60 min/km)

De afgelopen week geen tijd meer kunnen maken om te trainen. Vanaf woensdag ben ik terug aan’t werk en op de eerste plaats komt dan ’s avonds het huishouden en het verzorgen van mijn vrouwtje. Ze recupereert stilletjes aan, hier moet het lichaam zijn werk doen en is veel rusten aangewezen, moeilijk voor iemand die niet gewoon is veel stil te zitten. Maar vandaag kan ik ze in het goede gezelschap van haar zus Isabelle achterlaten en een kwartiertje later sta ik al op de markt van Axel. Op het programma staat een halve marathon, daar pas ik voor en een 7 en 4 km loop. Vermits ik een trage starter ben is de 4 km niks voor mij, tegen dat ik echt op gang ben is de aankomst al in zicht. Dus sta ik om kwart na twee met een dertigtal lopers paraat voor de 7 km, benieuwd hoe de conditie er nu voor staat, want de laatste wedstrijd liep ik vorig jaar in september. Ik geraak al direct in een goed tempo, met een hartslag rond de 165, en kan al vrij snel een eerste groepje van drie lopers voorbij gaan, terwijl een tiental meter voor mij een groep van zes loopt waar ik een gelijk tempo mee blijf houden. Eén voor één moeten daar de eerste lopers lossen, die ik vlot passeer, en dan zijn er nog maar vier. In de open polder met wind op kop loopt het groepje echter van mij weg, profiterend van het samen lopen, weer één moet de rol lossen en na 25 minuten heb ik deze ook ingehaald. Zodra ik hem voorbij ga, pikt hij aan en hoor ik zijn gejaagde ademhaling in mijn rug. Wanneer ik na enkele minuten een tempoversnelling doorvoer moet hij lossen, dat geeft een goed gevoel. Dan komt een blauwe T-shirt in zicht, inderdaad weer één die het tempo heeft moeten minderen, de andere twee zal ik pas terug zien na de finish. Nog een laatste tempoversnelling maar het mag niet baten, hij finisht 10 seconden voor mij. Na afloop vertelde hij mij dat het geen kilometer langer had moeten duren, terwijl ik het gevoel had dat ik hem dan zeker zou ingehaald hebben. Aangekomen in een heel mooie tijd, vermoedelijk rond de tiende plaats, met een heel tevreden gevoel en zeker omdat tijdens de loop niemand mij voorbijgegaan is, het is toch een voordeel om een trage starter te zijn. Ondanks de drukte in de sporthal “’t Sportuusje” (wegens een groot turngala) was dit weer een prima organisatie en na afloop kreeg elke deelnemer nog een Kaaps viooltje mee, leuk voor het thuisfront.

Voor lekkere chocolademousse heb ik een origineel recept van een Zweedse chef-kok gevonden, ik maak het wel iets anders klaar, maar dit is eenvoudiger.

Het originele ‘chuculete-a-moose-a’-recept van de ‘Swedish Chef’:
Teke-a zee chuculete-a und poot it intu zee pun, und zeereffter teke-a a moose-a und poot in intu zee pun tuu, und zee chuculete-a-moose-a is reedy, yom-yom-yooom!!!

Enkele interessante links voor degenen die meer over de “Chef’s taal” willen te weten komen:
Google zoeken in de taal van de ‘Swedish Chef’.
Vertalingen van Engels naar de ‘chef’s taal’.

Allereerst wil ik iedereen van harte danken voor de warme blijken van medeleven, dat heeft me echt deugd gedaan. Het genezingsproces zal hierdoor een stukje sneller gaan. Wie ik in het meest bijzondere wil bedanken is mijn Knuffel, want die staat hier om 21u30 nog een echte chocomousse voor mij te kloppen. In die daagjes dat ik al thuis ben, zou ik elke dag wel patiënt willen zijn. Zijn warme zorgen zijn voor iedere vrouw een zegen (wel te verstaan dat ik zijn enigste vrouwtje ben). Opdat die het vorige weekend bijna helemaal alleen mijn zelfgemaakte chocopudding heeft ‘moeten’ opeten, daar ik in het ziekenhuis lag, maakt hij dus nu een overheerlijke chocomousse!!!! Hij zweet er al van. Nu moet ik alleen nog geduldig afwachten tot de mousse een beetje opgesteven is. Moeilijk voor iemand die haar smaakpupillen sterk ontwikkeld zijn… Chocolade heeft een stimulerende werking niet? En is zeker het allerbeste voor de hormonenhuishouding van de vrouw. En ik kan je verzekeren dat die van mij een beetje in de war is nu. Het mooie van ons is, dat we beiden graag koken en eten. Dus regelmatig staan er dan ook verrassingsmaaltijden op tafel en niet alleen op die klassieke feestdagen, gewoon tussendoor. Dirk zegt dat ik moet stoppen met schrijven, want de berichtjes mogen maar kort zijn. Ik wou eigenlijk een mooie lange liefdesbrief schrijven om iedereen te laten weten hoe lief hij is.

Fleur