Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
12-03-2006
Wandelen in het Heidebos
Een zonnige zondagnamiddag dus er van profiteren om met Fleur even buiten te komen. De natuur kan een helende werking hebben zowel op lichamelijk als geestelijk gebied. We besluiten op het gemakje de groene wandeling (4,2 km) door het Heidebos te maken. In maart zijn de mossen en korstmossen bijna de enigen die met een verscheidenheid aan groenschakeringen een beetje kleur in het bos brengen. Toch is het volop genieten met alle zintuigen van de geuren, kleuren en geluiden in het bos, terwijl we voorzichtig de lui liggende Galloway-runderen passeren. Het fototoestel is onze trouwe compagnon, dus ook enkele leuke beeldjes geschoten, het Heidebos behoudt zijn charmes tijdens alle seizoenen.
Lambinus honingbier, blond, 7,5% alc., gebrouwen in Proefbrouwerij Lochristi naar een origineel recept van Tommy Lambin.
Een primeur, pas gebrouwen en al meteen de eerste flesjes, inclusief mooi tulpglas aangeschaft. Tommy, een collega van mij, is een amateur-brouwer die voor de eerste maal zijn eigen bier op de markt brengt, via de Proefbrouwerij in Lochristi. Het bier is gebrouwen met gerste- en tarwemout en bevat tevens honing, kandijsuiker, koriander en curacao. Er verscheen een mooie volle schuimkraag die echter tamelijk snel verdween. Zowel Fleur als ikzelf vinden het een voltreffer, heel volle warme smaak die we niet onmiddellijk verwachtten van een blond biertje, waarschijnlijk door de honingtoevoeging. Verder een goede lange nasmaak, het lijkt wel eten en drinken tegelijk. Tommy kun je contacteren via www.lambinus.com, de website zelf is voorlopig nog onder constructie.
Zaterdagnamiddag: 7 km 0:32:10 (GHS:157 13,06 km/h 4,60 min/km)
De afgelopen week geen tijd meer kunnen maken om te trainen. Vanaf woensdag ben ik terug aant werk en op de eerste plaats komt dan s avonds het huishouden en het verzorgen van mijn vrouwtje. Ze recupereert stilletjes aan, hier moet het lichaam zijn werk doen en is veel rusten aangewezen, moeilijk voor iemand die niet gewoon is veel stil te zitten. Maar vandaag kan ik ze in het goede gezelschap van haar zus Isabelle achterlaten en een kwartiertje later sta ik al op de markt van Axel. Op het programma staat een halve marathon, daar pas ik voor en een 7 en 4 km loop. Vermits ik een trage starter ben is de 4 km niks voor mij, tegen dat ik echt op gang ben is de aankomst al in zicht. Dus sta ik om kwart na twee met een dertigtal lopers paraat voor de 7 km, benieuwd hoe de conditie er nu voor staat, want de laatste wedstrijd liep ik vorig jaar in september. Ik geraak al direct in een goed tempo, met een hartslag rond de 165, en kan al vrij snel een eerste groepje van drie lopers voorbij gaan, terwijl een tiental meter voor mij een groep van zes loopt waar ik een gelijk tempo mee blijf houden. Eén voor één moeten daar de eerste lopers lossen, die ik vlot passeer, en dan zijn er nog maar vier. In de open polder met wind op kop loopt het groepje echter van mij weg, profiterend van het samen lopen, weer één moet de rol lossen en na 25 minuten heb ik deze ook ingehaald. Zodra ik hem voorbij ga, pikt hij aan en hoor ik zijn gejaagde ademhaling in mijn rug. Wanneer ik na enkele minuten een tempoversnelling doorvoer moet hij lossen, dat geeft een goed gevoel. Dan komt een blauwe T-shirt in zicht, inderdaad weer één die het tempo heeft moeten minderen, de andere twee zal ik pas terug zien na de finish. Nog een laatste tempoversnelling maar het mag niet baten, hij finisht 10 seconden voor mij. Na afloop vertelde hij mij dat het geen kilometer langer had moeten duren, terwijl ik het gevoel had dat ik hem dan zeker zou ingehaald hebben. Aangekomen in een heel mooie tijd, vermoedelijk rond de tiende plaats, met een heel tevreden gevoel en zeker omdat tijdens de loop niemand mij voorbijgegaan is, het is toch een voordeel om een trage starter te zijn. Ondanks de drukte in de sporthal t Sportuusje (wegens een groot turngala) was dit weer een prima organisatie en na afloop kreeg elke deelnemer nog een Kaaps viooltje mee, leuk voor het thuisfront.
Op het blog van Geert Verbeke staan mooie foto's waarop een begeleidende Haiku vermeld. Dat vond ik eigenlijk een heel goed idee om zo ook eigengemaakte foto's en haiku's (van zowel Fleur als mezelf) te combineren.
Voor lekkere chocolademousse heb ik een origineel recept van een Zweedse chef-kok gevonden, ik maak het wel iets anders klaar, maar dit is eenvoudiger.
Het originele chuculete-a-moose-a-recept van de Swedish Chef: Teke-a zee chuculete-a und poot it intu zee pun, und zeereffter teke-a a moose-a und poot in intu zee pun tuu, und zee chuculete-a-moose-a is reedy, yom-yom-yooom!!!
Enkele interessante links voor degenen die meer over de Chefs taal willen te weten komen: Google zoeken in de taal van de Swedish Chef. Vertalingen van Engels naar de chefs taal.
Allereerst wil ik iedereen van harte danken voor de warme blijken van medeleven, dat heeft me echt deugd gedaan. Het genezingsproces zal hierdoor een stukje sneller gaan. Wie ik in het meest bijzondere wil bedanken is mijn Knuffel, want die staat hier om 21u30 nog een echte chocomousse voor mij te kloppen. In die daagjes dat ik al thuis ben, zou ik elke dag wel patiënt willen zijn. Zijn warme zorgen zijn voor iedere vrouw een zegen (wel te verstaan dat ik zijn enigste vrouwtje ben). Opdat die het vorige weekend bijna helemaal alleen mijn zelfgemaakte chocopudding heeft moeten opeten, daar ik in het ziekenhuis lag, maakt hij dus nu een overheerlijke chocomousse!!!! Hij zweet er al van. Nu moet ik alleen nog geduldig afwachten tot de mousse een beetje opgesteven is. Moeilijk voor iemand die haar smaakpupillen sterk ontwikkeld zijn Chocolade heeft een stimulerende werking niet? En is zeker het allerbeste voor de hormonenhuishouding van de vrouw. En ik kan je verzekeren dat die van mij een beetje in de war is nu. Het mooie van ons is, dat we beiden graag koken en eten. Dus regelmatig staan er dan ook verrassingsmaaltijden op tafel en niet alleen op die klassieke feestdagen, gewoon tussendoor. Dirk zegt dat ik moet stoppen met schrijven, want de berichtjes mogen maar kort zijn. Ik wou eigenlijk een mooie lange liefdesbrief schrijven om iedereen te laten weten hoe lief hij is.
Dinsdagmiddag: DL1 13,7 km 1:20:40 (GHS:125 10,19 km/h 5,89 min/km)
Als ik de naakte cijfers bekijk van deze training, vlot tempo, lage hartslag, ging het goed, het tegendeel is echter waar. Ik kon de gehele loop het ritme niet vinden, waardoor het gevoelsmatig nooit echt vlot aanvoelde. Er zijn van die momenten dat ademhaling en benen synchroon lopen en je het gevoel hebt zo uren te kunnen blijven doorgaan, nou vandaag niet dus, misschien te veel nagedacht en te weinig het verstand op nul gezet. Wat me wel al een (lente)gevoel gaf zijn de eerste voorjaarsbloeiers die onder de priemende stralen van het maartse zonnetje ontluiken. Langs de oever van de Moervaart stonden in geruime getallen de bloemetjes van het kleine hoefblad zich te koesteren in de zon.
Klein hoefblad (Tussilago farfara)
In het vroege voorjaar, zelfs al mogelijk vanaf februari, verschijnen vervolgens de 10-15 cm hoge spinnenweb-wollige bloeistengels met alleenstaande goudgele, tot 12 mm grote bloemhoofdjes. De bladeren verschijnen pas na de bloei in mei-juni en hebben de vorm van een hoefijzer (naam!). Velen vinden dit een hardnekkig onkruid, maar de bladeren hebben een geneeskrachtige werking en werden al in de Oudheid gebruikt als hoestmiddel. Het doet echter ook goed dienst bij heesheid, keelontsteking, bronchitis en astma. Men kan er thee of siroop van maken en de gedroogde bladeren zijn een prima tabakssurrogaat (mijn ma rookt het dagelijks, minder ongezond dan tabak!).
Henri Cartier-Bresson (fotograaf, Frankrijk, 1908-2004)
Gisteren zagen we toevallig op TV (NED1) een reportage met de beroemde Franse fotograaf Henri Cartier-Bresson, gemaakt enkele jaren voor zijn dood. Henri Cartier-Bresson werd geboren in Chanteloup in 1908 en overleed in 2004, net voor zijn 96ste verjaardag. Hij heeft door middel van zijn fotos de fotografie verheven tot een kunstvorm. Meer dan 40 jaar reisde hij de wereld rond met zijn 35-mm Leika, waar hij meestal onopvallend de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis vastlegde. Hij had een oog op de internationale politiek waardoor hij steeds op het juiste moment op de juiste plaats was. Het is een droom voor velen om juist die ene foto van je leven te maken, hij slaagde daar keer op keer in. Eén foto van hem kan een heel verhaal vertellen, en ik heb ondertussen op het net wel honderden fotos van hem bewonderd. Ik raad elke hobbyfotograaf aan eens een kijkje te nemen naar zijn soms sublieme beelden.
Een mooie collectie is te vinden bij Artwallpapers, je kunt via hen ook enkele wallpapers gratis downloaden.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis