Zondagochtend: DL1 – 14,2 km – 1:24:30 (10,08 km/h – 5,95 min/km)

Een fris windje langs de Moervaart zorgde er weeral voor dat het een heerlijk loopweertje was. Ideaal voor een (late) ochtendloop op de ‘nuchtere’ maag. Nou ja, gisterenavond een feestje ter gelegenheid van de gouden jubileum van nonkel Leon en tante Lea. Dat betekende een uitgebreide feestmaaltijd met de nodige wijntjes en Duveltjes achteraf, die er vanmorgen gemakkelijk uitgezweet werden. Ik kan niet zeggen dat het meteen echt vlot ging. Wat melige songs van Katie Melua in de oortjes, de gepaste muziek bij mijn tempo vandaag. Voorbij de Overledebrug en Kalvebrug te Wachtebeke, richting Moerbeke, voorbij de Terwestbrug tot de suikerfabriek en terug, zoals gepland. Als ik achteraf mijn tijd zie, viel het nogal mee, ik dacht dat ik veel trager gelopen had.

Betreffende feesten: vrijdag hebben we met zijn tweetjes rustig onze eerste huwelijksverjaardag gevierd. Voor de eerste maal in meer dan zes jaar samenzijn hebben we gebarbecued in de tuin. Daarvoor eerst nog even een barbecue moeten gaan kopen, de (sfeer)foto’s ter illustratie.

Toevallig brachten we het tweede weekend op rij een bezoek aan De Panne. Deze maal maakten we met onze fotoclub ‘Kunstligt’ een wandeling van circa 5 kilometer doorheen het Westhoekreservaat.

Het 340 ha grote Westhoekreservaat (De Panne) is het oudste Vlaams natuurreservaat (opgericht in 1957). Samen met de Franse Dunes du Perroquet (225 ha), het waterwinningsgebied Calmeynbos /Krakeelduinen (105 ha) en de Oosthoekduinen (60 ha) vormt de Westhoek het grootste aaneengesloten duinengebied van onze kust.
Zeereep-, loop- en paraboolduinen, duinpannen, grijze en blonde duinen, duingraslanden en kalkmoerassen getuigen er van een levend landschap. Maar ook archeologisch is het gebied befaamd om de bewoningsresten die er gevonden zijn daterend uit de Ijzertijd tot Vroege Middeleeuwen. Ondanks verdroging, versnippering en struweelvorming bezit het gebied nog steeds een zeer hoge natuurwaarde. Grote delen van het reservaat worden actief beheerd om de meest kwetsbare biotopen, zoals duingraslanden en mosduinen, te vrijwaren. Hierbij worden in toenemende mate grote halfwilde grazers ingezet.

Woensdagavond: HT – 7,4 km – 0:44:30 (10,25 km/h – 5,86 min/km)

April is gekend om zijn grillen, maar hoe grillig het weer zich nu gedraagt is niet meer normaal. Meerdere dagen waar temperaturen rond 30°C bereikt worden, en deze week blijft dit schitterend weertje aanhouden! Om te lopen vanavond was het heerlijk. Dit kwam voornamelijk door het frisse windje dat langs de Moervaart waaide waardoor de temperatuur niet te hoog bleef. Na drie tamelijk drukke werkdagen was het lekker ontspannend lopen, een muziekje op en het verstand op nul. Een rustig herstelloopje na de wedstrijd van afgelopen zondag, die trouwens heel goed verteerd werd.
Fleur heeft vandaag van de gelegenheid gebruik gemaakt om te bewijzen dat men niet ver moet reizen om mooie foto’s te nemen. Deze paardebloemen zijn niet alleen heel nuttig ‘onkruid’ – bladeren, bloemen en wortel hebben een geneeskrachtige werking – maar kunnen ook mooie beelden opleveren. De twee foto’s zijn van dezelfde bloem, telkens vanuit een andere hoek genomen.

Zondagnamiddag: 10M (16,1 km) – 1:18:50 (12,27 km/h – 4,89 min/km)

Behalve de loopwedstrijd was het vandaag ook de grote ‘Fiësta’ voor alle Vlaamse Rodekruisvrijwilligers. Samen met mijn ouders en mijn twee zoontjes naar Antwerpen dus. De eerste plaats van afspraak was het rodekruisdorp op het Astridplein. Ouders en kinderen gingen naar de zoo en ik ging mijn startnummer ophalen want we waren ingeschreven via het Rode Kruis – dat dachten we tenminste. Wat bleek dus, geen startnummer! Na wat heen en weer getelefoneer bleek de boosdoener de Belgische post te zijn, inschrijvingen opgestuurd vanuit onze afdeling waren nooit toegekomen in de hoofdzetel. Dus moest ik me nog zelf gaan inschrijven en de volle pot (14 Euro) betalen, leuk is anders. Aan de beweegmobiel zag ik al snel Ruth, Julie en Maarten, met de T-shirts. De eerste twee gingen een collega ‘hazen’ in de Ladies Run, terwijl de laatste weer voor de nodige foto’s zorgde (de foto is van Julie’s blog ‘geplukt’). Al snel kwamen meerdere webloggers bij, leuk om weer een aantal nieuwe in levende lijve te ontmoeten en enkele bekende weer te zien. Samen met Mike, Katrien en Els zijn we nog eerst even Julie en Ruth gaan aanmoedigen alvorens ons naar de start te begeven. Een massa volk en een broeiende warmte, dat beloofde. Na het startschot vrij snel een goed tempo gevonden en de eerste vijf kilometer ben ik heel wat lopers voorbijgegaan. De eerste 5K kwam ik door in 23:30, na 10K in 47:30. Daartussen hadden we al de eerste maal de konijnenpijp onder onze kuiten gekregen. Net voor we de tunnel indoken stonden op hun beurt Ruth en Julie enthousiast te supporteren. Bij het bovenkomen, doken reeds de eerste wedstrijdlopers de pijp alweer terug in. Wegens de warmte had ik aan de drankposten steeds een kleine wandelpauze ingelast om voldoende te kunnen drinken, geen overbodige luxe. Om een nieuw P.R. te halen diende ik die eerste 10 km onder de 47 min te lopen, dat zat er vandaag niet in. Doelstelling dus een tijd binnen de 1:20, en het tempo na die eerste 10 km iets verlaagd, een mooi tempo gezocht dat ik vlotjes kon volhouden. Het zwaarste stuk moest immers nog komen, in de laatste kilometers liepen we voor de tweede maal onder de Schelde. Toen we die konijnenpijp terug inliepen kwamen er nog een heleboel lopers pas naar boven gelopen, zij hadden nog een heel eind voor de boeg. Ik merkte net iets te laat Jetty op om haar aan te moedigen en iets verder zag ik ook ‘coach’ Mario die weer een of meerdere debuterende lopers naar de finish loodste. De laatste helling was zoals gewoonlijk heel zwaar en deze maal ging het na de tunnel recht 500m verder naar de finish toe. Ik klokte af op 1.18.50, moe maar niet leeggelopen en vooral heel tevreden! Ouders en kinderen wachten me op aan de finish en na een welverdiende ‘Koninck’ ging het eerst nog even richting springkastelen alvorens met de tram huiswaarts te keren.