Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
11-08-2007
Dodentocht te Bornem
10:31 Lippelo km 77,59: opgave na 13,5 uur wandelen. Het is niet gelukt dit jaar. Nochtans goed begonnen en de eerste 16,5 km tot de controlepost al keuvelend gelopen in groep. Met onder andere Kristel, een regelmatig bezoekster van mijn blog die elk jaar de Dodentocht volbrengt gedeeltelijk lopend. Naast haar liep Eddy, eveneens uit Bornem en hij bleek een 'collega' van mij te zijn. Wij werken in dezelfde fabriek maar met zijn meer dan 3000 werknemers kan men moeilijk iedereen kennen. Na 2,5 uur lopen begon de rechterknie te protesteren en moest ik verder wandelen. Ik had een schema uitgewerkt om rond 15 uur binnen te komen, wat ik mooi kunnen volgen heb. In Londerzeel rond 45 km kreeg ik een blaar opzij van de hiel maar door deze extra in te tapen had ik hier verder niet veel last van. Nadat we de Palm in Steenhuffel gepasseerd waren kon ik genieten van de opkomende zon en de mist over de velden (foto).
Echter tussen Merchtem en Buggenhout kregen we een paar veldwegen vol bulten en kuilen en hier kreeg ik weer een steek in de rechterknie bij het misstappen. De volgende foto is genomen in Buggenhout (brouwplaats van de "Malheur").
Van Opdorp naar Lippelo passeerde ik nog het 'middelpunt van Vlaanderen' (foto) maar in Lippelo besloot ik te stoppen om de knie niet verder kapot te lopen. Ik moet tenslotte ook nog verder kunnen werken en dat was me meer waard dan deze tocht verder te stappen. Volgende keer beter?!
Glittery texts by bigoo.ws
Voor de zevende maal start ik vanavond in de Dodentocht. Nu het derde jaar op rij samen met mijn broer Jeff. Hij met de auto als begeleider welteverstaan.
Startpunt van deze route is het centrum van heksendorp Beselare (deelgemeente van Zonnebeke), met de St-Martinuskerk en het standbeeld van Sefa Bubbels.
Reeds eeuwenlang leeft de gemeente in de ban van duivels en geesten, solfer en salpeter. Hier woonden ooit Mele Krotte, Belle Fakke, Treze Belle, Sefa Bubbels, Tanneke Vanhulle en tal van andere beruchte toverknollen die zich onledig hielden met het vervaardigen van kruidenbrouwsels en vreemde zalfjes. Meer over de heksen van Beselare is hier te vinden. We verlaten al vrij snel de baan om via een betegeld voetpad dat overgaat in een graspad uiteindelijk een smalle veldwegel tussen de weilanden in te duiken.
Niet helemaal gerust kijken we rondom ons want niet zo veraf woonde immers Kalle Blèters en je weet maar nooit Langs deze dalende wegel genieten we van het fraaie vergezicht. Vooraleer de baan te bereiken dienen we een stop te houden aan het maïsveld omdat de dochter zich laat horen en door de mama dient gevoed te worden. Daarna komen we op de Oude Kortrijkstraat uit. De Oude Kortrijkstraat is zowat 20 eeuwen oud. Ze werd ooit aangelegd door de Romeinen als leger- en handelsverbinding tussen Ieper en Kortrijk. Na de Romeinen hebben de Franken, en later ook de Middeleeuwers van deze oude heirweg dankbaar gebruik gemaakt. Hier wijken we even af van het pad om in taverne Reutel onze inwendige mens te versterken. Na de warme schelle van de zeug, weggespoeld met een heksenbiertje kunnen we verder. Links van ons bevind zich het Reutelbos. Hier stond ooit het Steenuilbos , het thuis van heksenmeesteres Sefa Bubbels. In de zeventiende eeuw, heerste een ellendige tijd van armoede. De ideale voedingsbodem voor verdachtmaking. Paarden die ter plekke doodvielen, betoverde koeien die geen melk meer gaven, kinderen vol neten en luizen, boerenknechten die stierven en dit alles was natuurlijk de schuld van Sefa. Toen zij stierf, was niemand bereid haar met paard en karre naar het kerkhof te voeren. Dan werd maar de koetsier met dit luguber karwei belast. Toen men de grote zware kist liet zinken, braken de koorden zodat de kist op haar zijde viel. Op hetzelfde ogenblik rommelde en kletste de bliksem. Heel bet Steenuilbos schoot in brand en Sefa' s huisje werd met grond gelijk gemaakt. Dit gebeurde op de laatste zondag van juli. Ter herinnering hieraan trekt tweejaarlijks precies op die zondag de Heksenstoet uit in Beselare. Weer voert het pad ons over veldwegels en via een bruggetje over de Reutelbeek. Dit smalle wandelpad is teven ruiterpad, gelukkig komen we met onze buggy geen paarden tegen wat voor nogal wat problemen zou gezorgd hebben. Rustige paden langsheen het mooie Reutelbos leiden ons uiteindelijk het Doelbos, ook Polygonebos genoemd, in.
Tijdens den Grooten Oorlog werd het bos volledig verwoest en heersten er hier soms woeste strijden. Zo werd ondermeer rond eind oktober 1914 alle Duitsers , door de Britse troepen uit het bos verdreven. Op 3 mei van ditzelfde jaar werd het bos echter terug uit handen gegeven door de terugtrekking richting Ieper tijdens de tweede slag om Ieper. Op het einde september 1917 heroverden Australische troepen het bos , maar in het voorjaar van 1918 moesten ze tijdens het Duitse lenteoffensief het bos voor de zoveelste keer terug uit handen geven. Pas op 28 september 1918 werd het definitief veroverd door de 9th Scottisch Division. Na een mooie wandeling doorheen het bos bereiken we weer enkele kerkhoven, waar bovenop de berm een 9 meter hoge obelisk de wapenfeiten van de vijfde Australische divisie genoteerd staan. Weer heel wat jonge mannen lieten hier het leven.
We wandelen voorbij een netjes gerestaureerde 19de eeuwse hoeve en doorheen akkers en velden bereiken we via veldwegels en onverharde aarden paden de Berg, hier stond de vroegere houten Bergmolen.. Eertijds stond hier een betoverde molen en kwamen de heksen er s avond bijeen. Ze kookten er op een open vuur in hun heksenketel : padden , ratten en ander ongedierte. Soms gebeurde het dat de molen , volop aan het draaien , met één slag stil viel , ondanks de wind. Roste Wiesten , de laatste molenaar , wilde de molen laten belezen , doch de heksen namen hem dit kwalijk en zonnen op wraak. Tijdens een verschrikkelijke stormnacht kwamen alle heksen bijeen en onder donder en afschuwelijk hoongelach viel de molen omver. De dorpskern van Beselare komt steeds dichterbijen via een woonwijk bereiken we onze auto. Dit was een heel rustige wandeling met veel variatie, maar niet echt geschikt voor kinderwagens.
Het is al een beetje traditie dat we de zondag voor de Dodentocht deze tocht meewandelen (of lopen). WSV Ibis Puurs staat steeds garant voor een prima organisatie met veel ambiance. Het is echter de eerste maal dat we de kortste afstand bewandelen, dus we waren wel benieuwd of we op deze vijf kilometer een mooi parcours voorgeschoteld zouden krijgen, en ze hebben ons zeker niet teleurgesteld. Voor Ariadne was het haar eerste Aktivia-wandeling. Honderd meter na de start slaagden we al in verkeerd te lopen! We hadden snel door dat er iets niet pluis was en nadat we op onze schreden teruggekeerd waren ontdekten we een smal gangetje dat we gemist hadden. We wandelden eerst langs Kalfort met zijn kerk Onze-Lieve-Vrouw ten Traan, waar in augustus traditiegetrouw duizenden bedevaarders op bezoek komen. Deze moderne kerk werd gebouwd in 1978-79. De klokken, glasramen en orgel werden gerecupereerd uit de oude kerk van 1856. Opvallend is dat de kerk geen toren heeft en de klokken gewoon buiten boven de kerk opgehangen zijn (foto).
Daarna worden we op een breed verhard pad doorheen de mooie natuur van Puurs ingestuurd. De preivelden maakten al snel plaats voor weilanden waar menig paard ons aankeek, meer last van de vliegen dan van de passerende wandelaars. Midden deze weilanden moesten we de schaduw van een boom opzoeken omdat onze dochter honger kreeg en van de mama van het nodige voedsel werd voorzien.
Na dit kleine oponthoud konden we dan verder stappen. In de bermen ontdekten we onder andere smeerwortel, berenklauw, akkerwinde en grote kattenstaart waar menig koolwitje rondfladderde. Het laatste stuk waar we de beek via een brug overstaken stonden grote bestanden reuzenbalsemien.
Via een onverharde weg kwamen we dan aan het Fort van Liezele waar het zoals gewoonlijk vollen bak was en op de nodige muziek door menig wandelaar enkele danspassen werden gezet. Een Duveltje of een Maredsous vant vat smaakte heerlijk bij de barbecueworst. We hielden ons wel in de schaduw want er werden temperaturen rond de 30°C genoteerd.
Via een weg doorheen de maïsvelden kwamen we terug in CC De Kollebloem waar we medekwartel Guy tegen het lijf liepen. Hij had zoals gewoonlijk de langste afstand gewandeld, zijn verslag is hier te lezen. Meer dan 2600 wandelaars hadden het warme weer getrotseerd en ik neem aan dat de meeste even tevreden als ons huiswaarts keerden, nadat we natuurlijk met een Duvel onze dorst gelest hadden.
Van het heerlijke weer geprofiteerd dit weekend, lekker en (te) veel gegeten, doorgespoeld met het nodige gerstenat. Dit zijn uitermate slechte weekends om het gewicht op peil te houden. Zaterdag gaan winkelen in Antwerpen, met als hoofddoel de winkel van Oilily waar Fleur uit de vele kleurrijke bloemetjestassen haar verjaardagscadeau kon kiezen. Ook de zaterdagmarkt werd bezocht en hier en daar een terrasje gedaan. s Avonds hebben we gegeten in de Tapasbar in de Pelgrimstraat. Zondag eerst gaan wandelen in Puurs (Duveltocht!), daarna samen met Fleurs zus Isabelle gaan eten in s Herenshuis te Melsele. Heel lekker gegeten, ruime porties en een heel vriendelijke bediening. Als afsluiter namen we een koffie, klaargemaakt aan tafel in een koperen perculator (foto). Zo nog enkele weekends en ik weeg honderd kilo!
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis