Zondagvoormiddag: DL1 – 11,2 km – 1:05:00 (10,34 km/h – 5,80 min/km)

Fris windje, zalig om te lopen. Nog wat profiteren van het zonnig weertje, vanavond is het gedaan en krijgen we regen, hopelijk niet zes weken lang. Vanmorgen op de weegschaal: 68,2 kg. In augustus vorig jaar stond ik op mijn “scherpst” met 65 kg, sindsdien is er elke week wel 100 of 200 gram bijgekomen. Ik heb mij al enkele weken voorgenomen minder te gaan eten, maar een zwak karakter laat de Bourgondiër in mij altijd winnen. Gisterenavond voor de tv heb ik aardbeien gegeten, gezond toch… ware het niet dat daar ook nog enkele bollen crèmeglace en een berg slagroom op lag. Vanavond was er dan weer een barbecue ten voordele van het jeugdvoetbal van KSK Kallo. Maar vanaf morgen ga ik op dieet!!!
Hierbij weer een foto van Brugge, het Begijnhof deze maal.

Dinsdagnamiddag geprofiteerd van het mooie weer om – met het caféboek van Bob Hendrickx – enkele terrasjes te bezoeken in Lokeren. De eerste tussenstop was de Bokmolenhoeve.

Woensdagavond: DL1 – 10 km – 1:00:00 (10 km/h – 6 min/km – GHS 121)

Deze maal pas laat op de avond – rond halfnegen – gaan lopen. Hoofdzakelijk omdat ik na het werk eerst de motor nog naar de garage moest doen (onderhoud) en daarbij enkele boodschappen te doen had. Ik ben onder andere naar de Aldi getrokken om mijn loopkledij bij te vullen, enkele loopshirts zonder mouwen en een paar korte loopbroeken. Ik heb daar ook een nieuwe hartslagmeter gekocht en meteen uitgetest deze avond. De zon stond al bijna op zijn laagste punt en het voelde al heel wat frisser aan ten opzichte van de namiddag. Weeral een ideale temperatuur om een uurtje te lopen, deze maal het sintkruiswinkelpad langs de Moervaart genomen, onder de Spanjeveerbrug en terug. De hartslag bleef heel mooi rond de 120 hangen, zo’n 70% van mijn MHS, ik had niks anders verwacht tijdens deze vlotte duurloop.
De foto onderaan is genomen afgelopen zaterdag aan de zee in De Panne.

Tamelijk veel werk gehad de afgelopen weken. Eerst de volledige inrichting van de kinderkamer (foto's volgen zeker nog), daarna twee dagen behangen bij mijn ouders. Gisteren in de late namiddag toch nog met een Fleur een 'terrasje' kunnen doen in Lokeren. Het liep daar vol kiekens en ezels en onderstaande emoe zijn we daar ook tegengekomen. Morgen meer uitleg hierover.

Dorstlessers verliezen terrein op de Belgische markt
We zijn een volk van bierdrinkers, maar we zakken almaar minder door aan de toog. Bijgevolg verliezen de ,,doordrinkbieren'' terrein. Voor de zware bieren en de speciale brouwsels daarentegen is het glas pas halfvol.
Het is u misschien ook opgevallen op uw eerste zonneterrasje dit voorjaar: er worden steeds minder wittekes en populaire ambers zoals Palm besteld. Notoire bierkenners zoals Eric Vandeperre van de Confederatie van Belgische Onafhankelijke Bierproevers stellen de trend al een tiental jaar vast.
,,Brouwers van de zogenaamde doordrinkbieren zijn het slachtoffer van het verdwijnen van de toogcafés'', zegt hij. ,,De tijd dat de consument zijn enige ontspanning vond aan de toog van zijn stamkroeg is voorbij. In plaats daarvan gaat hij vaker naar brasseriën en restaurants, waar hij behalve een glazen boterham ook een echte dagschotel kan bestellen. Het gevolg is dat er minder bier wordt gedronken met een laag alcoholgehalte, waarvan je gerust een paar glazen kon drinken vooraleer je de alarmdrempel bereikte. Nu kiest de consument steeds meer voor degustatiebieren en trappisten, die zwaarder zijn en waarvan je automatisch langer wil genieten.''
De cijfers geven hem gelijk. In 1995 telde België nog 26.457 cafés. Negen jaar later konden we onze grote dorst nog slechts in 18.768 drankgelegenheden lessen. Meer dan 29% van de cafébazen had in 2004 (cijfers van Horeca Vlaanderen) de kraan definitief dichtgedraaid. De statistieken van de Belgische restaurants daarentegen gaan de tegenovergestelde kant op. Halfweg de jaren negentig kreeg je in 22.502 zaken een btw-bonnetje. In 2004 waren dat er al 25.899 of een toename met meer dan 15%
Michel Moortgat, behalve Duvelbrouwer ook directeur van de belangenvereniging Belgische Brouwers, is het niet helemaal eens met die analyse. ,,In die redenering zou ook de gewone pils klappen krijgen'', zegt hij. ,,Als het pilsverbruik licht daalt, is dat echter volledig te wijten aan de krimpende biermarkt. De verhouding tussen de verkoop van pils en alle andere bieren blijft vrij constant: tegenover zeventig pilsjes staan dertig andere bieren. Het zijn echter vooral merken die het goed of minder goed doen. Rage van witbier voorbij. De Witte van Hoegaarden heeft in het begin van de jaren negentig een echte hype gekend. In het zog van de brouwerij van Hoegaarden ontdekten ook tal van andere brouwers het witbier. Op een bepaald moment waren in België 36 merken te koop en die beantwoordden zeker niet allemaal aan de hoge kwaliteitseisen. Dat is het imago van het witbier zeker niet ten goede gekomen. Rages geven bovendien nooit een goed beeld op lange termijn. Het is dus niet abnormaal dat de markt zich op langere termijn heeft gecorrigeerd en het witbier enigszins aan populariteit heeft moeten inboeten. De groep van de dorstlessers blijft echter een zeer belangrijk segment.''
Ook brouwerij Palm geeft toe dat er minder Palmkes uit de kraan vloeien dan tijdens de succesperiode in de jaren negentig. ,,In de Benelux worden toch dagelijks nog 400.000 glazen gedronken'', zegt woordvoerder Peter Buelens van Palm. ,,Dat is dus verre van noodlijdend. We hebben als gevolg van ons succes heel wat concurrentie gekregen waardoor de koek onder meer spelers verdeeld moet worden.'' (Bron: Het Volk)