De bloeiende brouwerijnijverheid moest een tweede harde slag verduren tijdens de Eerste Wereldoorlog. Uit gebrek aan personeel en grondstoffen moest de helft van de Belgische brouwerijen sluiten. Na de oorlog werden een aantal brouwerijen heropgestart en gemechaniseerd. De brouwerijen kregen een nieuwe klap te verwerken tijdens de oorlog van '40 - '45. Opnieuw werden grondstoffen schaars, maar dit keer werd beroep gedaan op 'erzatz' grondstoffen, weliswaar van mindere kwaliteit. Niet alleen het bier zelf, ook de flessen stelden problemen. Er konden geen kroonkurken meer vervaardigd worden, en men kwam op de idee beugelflessen te fabriceren. De afsluitrubbers voor deze flessen konden vervaardigd worden uit versleten autobanden. Toen ook in deze materialen tekorten opdoken, werd het verplichte statiegeld ingevoerd. Daardoor konden de bierflessen voortaan gerecupereerd en hergebruikt worden. Na de Tweede Wereldoorlog bleven in België nog 775 brouwerijen over. Ondertussen zijn vele van de kleine, meestal familiebedrijven, verdwenen op opgekocht door de grotere. Vandaag telt ons land nog een honderdtal brouwerijen. Meer informatie over bier gezocht, klik dan op onderstaande banner.

Het Brits topwarenhuis Harrods staat bij velen hoog op de lijst als toeristische attractie. 35000 klanten per dag en een dagelijks omzet van meer dan 3 miljoen Euro. Met 3500 verkopers en verkoopsters op de meer dan 230 afdelingen. Op de kelderverdieping, het gelijkvloers en de vijf verdiepingen bevinden zich zo maar eventjes 28 verschillende restaurants en cafés! Zondag is er veel gesloten in Londen, maar Harrods opent vanaf 12 uur ’s middags. We kwamen daar rond 12u30 aan en het liep al afgeladen vol! Dit warenhuis is het ultieme einde voor alle shoppers, vooral als je veel geld hebt … heel veel geld! In de Egyptische roltraphal stond zelfs een operazangeres te zingen, en het personeel was even vriendelijk tegen een verdwaalde toerist als tegen een rijke klant. Alle merken zijn er te vinden, de jurkjes van Prada hingen er gewoon op een rij en konden door iedereen gepast worden, orgasmatisch volgens Fleur. Natuurlijk hebben we de Food Halls niet overgeslagen, de prachtige art-nouveaustijl ingerichte levensmiddelenafdeling, een waar luilekkerland! Enkele foto’s om de overvloedige decadente weldaad te tonen.

Nog 1 maand en 23 dagen voor de marathon en het gaat niet goed! Maandenlang vlot gelopen, en nu net wanneer we de trainingen moeten beginnen opdrijven is de "vorm" ver te zoeken! Einde vorige week gedwongen rust, mede omdat ik mij al een week heel moe voel, reden? Zondagavond kreeg ik daar keelpijn en spierpijn in de nek en tussen de schouderbladen bij. Gisterenavond naar de dokter om bloed te laten trekken, vrijdag weet ik dan of alles in orde is. Reeds vijf dagen zonder te kunnen lopen, de - verslaafde - lopers weten dus hoe gefrustreerd ik mij voel. Vanavond wilde ik, koppig als ik ben, toch de winterse buien trotseren om te gaan lopen. Uiteindelijk op aanraden van Fleur toch maar niet gedaan. Ik geef het niet graag toe - en zeker niet verder vertellen aan Fleur - maar ze had 100% gelijk, het zou me helemaal niet verder geholpen hebben, integendeel zelfs. Dus nog enkele dagen 'uitzieken', in de hoop snel terug de baan op te zijn.

Zondagnamiddag was ik met Fleur en haar ma in het cultuurcentrum De Stroming in Sleidinge om een optreden bij te wonen van harpiste Janu, ze bracht er haar wereldtournee ‘Van Ierland naar Zuid-Amerika’.
Janu, afkomstig uit Gent, was reeds op jonge leeftijd gepassioneerd door muziek. Ze volgde een opleiding aan het Conservatorium van de Hogeschool Gent waar ze zich specialiseerde in de Keltische en klassieke harp en het diploma behaalde van '' Meester in Muziek ''. Daarnaast studeerde ze Paraguayaanse harp bij Jacques Vandevelde. Waarschijnlijk is Janu de enige (Belgische) muzikante die vijf soorten harp bespeelt (Keltische, Schotse, klassieke, Paraguayaanse en elektronische harp). Niettegenstaande ze alle muziekgenres weet te appreciëren, heeft ze toch een zwak voor de elektronische harp.
Samen met de Engelse zangeres Nicky Baker en percussionist Peter Van Woensel bracht ze een mooie show. In de eerste set bracht ze de nummers van haar nieuwe CD ‘Janu in Ierland’, in het tweede gedeelte vooral het bekendere coverwerk. De harp is een van de moeilijkste instrumenten om te bespelen maar het resultaat vond ikzelf verbluffend, en we hebben heel erg genoten van dit optreden, ondanks de mindere geluidskwaliteit tijdens het eerste gedeelte. Een harp is blijkbaar gevoelig aan temperatuur en moet regelmatig bijgestemd worden. Tijdens het stemmen vertelde Janu: ‘Van een harpiste wordt gezegd dat ze 90% van haar tijd besteed aan het stemmen van de harp en de resterende 10% aan het bespelen van een slechtgestemde harp.’

De Franse Omwenteling (1792-1794) betekende het einde van de kapitaalkrachtige brouwersgilden. Tegelijkertijd werd menig klooster vernield en daarmee ging ook een groot deel van de brouwersactiviteiten binnen de kloostermuren verloren. Aan de economische chaos waarin België verzeilde, werd een eind gemaakt door Napoleon. Nadien konden lokale brouwerijen hun acitiviteiten langzaam heropstarten.
Technologie
De grote en belangrijkste technologische ontwikkelingen in de brouwerij kwamen pas na ongeveer 1800. Kennis van scheikunde en biologie ontwikkelden zich gestaag en werden serieuze wetenschappen. De alchimist van de Middeleeuwen werd langzamerhand chemicus, scheikundige.
Diverse scheikundigen hielden zich met bier bezig. In 1788 werd door de Brit Richardson de sacharimeter uitgevonden. Dat is een toestel om het suikergehalte van/in een vloeistof te bepalen. Carl Balling, een Boheems scheikundige, publiceerde in 1854 een schaal om op de saccharo- of sacharimeter de percentages sucrose (rietsuiker) af te lezen. Ballings uitvinding was weer de basis voor de Duitse scheikundige A. Brix, die de sacharimeter perfectioneerde. De Duitser Plato publiceerde in 1900 een verbeterde schaal, die nog steeds wordt gebruikt.
Enzymen
Payen ontdekte in 1833 de diastase: het enzym dat de omzetting van het zetmeel in suiker teweegbrengt. Buchner, ook een Duitse wetenschapper, ontdekte nog een enzym in 1897, de z.g. zymase, het enzym in gist dat de splitsing van suiker in koolzuurgas en alcohol veroorzaakt. Hij kreeg er in 1907 zelfs de Nobelprijs voor.
1880 is een keerpunt in de geschiedenis van het bier. De Franse natuurkundige Louis Pasteur (foto) geeft het brouwen van bier een definitieve wending. De smaak van bier wordt bepaald door de gisting: gistcellen zetten de suikers om in alcohol. Deze gisting gebeurde aanvankelijk spontaan, zodat het onmogelijk was om de smaak vooraf te bepalen. De brouwers konden alleen maar hopen dat het eindproduct in de smaak zou vallen.
Louis Pasteur (1822 - 1895) ontdekte dat er verschillende soorten gistcellen voorkomen en dat niet alle gisten even geschikt zijn voor een goede gisting en bijgevolg een optimale smaak van het bier. Aldus ging men op zoek naar de meest geschikte gistfamilies voor het brouwproces. Door deze steeds voort te kweken, konden brouwers keer op keer dezelfde gisting en dus bier met dezelfde smaak bereiken. Pasteur ontdekte bovendien dat het mogelijk was dranken te bewaren door ze te verhitten tot 70°C. Bij die temperatuur worden alle aanwezige micro-organismen geïnactiveerd. Deze nieuwe techniek - die wij kennen onder de naam pasteurisatie - maakte het voortaan mogelijk om bier langere tijd te bewaren. Dankzij de kennis van Pasteur gingen de brouwerijen weer volop floreren. Op het einde van de 19de eeuw telde België maar liefst 3.200 brouwerijen. Brouwers boerden goed en genoten stand aanzien.
Gistonderzoek
Onder de brouwers zat ook een aantal knappe koppen. De Deense brouwers Jacobsen en Hansen van de Carlsbergbrouwerij in Kopenhagen ontdekten eind vorige eeuw diverse gistrassen. Hansen ging verder met het gistonderzoek. Hij is de "vader" van de reincultuurgist. Dit gistras, dat hij in 1883 speciaal voor de ondergistende bieren ontwikkelde, draagt dan ook de naam saccharomyces carlsbergensis.
IJsmachine
Vermits gistend bier op een koele plaats moet bewaard worden, werd enkel in de winter gebrouwen. Koelinstallaties bestonden immers nog niet. Op het einde van de 19de eeuw ging men zelfs ijs vanuit Scandinavië importeren dat in speciale ijskelders werd opgeslagen. In 1879 werd één van de voor ons meest belangrijke apparaten uitgevonden door de Duitser Carl von Linde: de ijsmachine. Vanaf dat jaar kon elke brouwer zijn bier het gehele jaar door koel houden en werd deze ijs-import gelukkig overbodig.

Donderdagavond: DL1 – 6,2 km – 0:40:00 (9,3 km/h – 6,45 min/km)

Zeker nog 10°C vanavond, volle maan en weinig bewolking, zodat het vrij licht bleef, men zou bijna vergeten dat het nog maar begin februari is. Op het schema vanavond stond 10K aan 6 min/km, met tussendoor 10 versnellingen. Maar de eerste kilometer beslisten de achillespezen daar al anders over. Al enkele dagen stijve kuiten en pijnlijke achillespezen, Flexium Gel smeren dus. Waarschijnlijk een combinatie van factoren, enerzijds de vele trappen vorige week, anderzijds vier dagen nogal belastende arbeid voor de pezen op het werk. Men kan dan besluiten om zijn eigen brein te misleiden. Deze ontvangt de pijnpulsen van de pezen wel, maar als je daar niet op reageert zal ons brein na verloop van tijd die pulsen automatisch negeren en niet meer registreren. Maar ik ben op een leeftijd gekomen dat ik naar mijn lichaam moet luisteren, om te vermijden dat het hier in de toekomst enkel nog een wandel- en bierblog wordt. Dus de training ingekort, traag gelopen en de versnellingen achterwege gelaten. Morgen las ik dan nog een extra rustdag in.

Het maandtotaal voor januari was 160,4 km in 18 trainingen.

De foto uit Londen toont de overvloedige rijkdom van de koninklijke familie. Het ‘gouden’ hek staat tussen Buckingham Palace en Green Park.

Dinsdagavond: WD – 10,4 km – 0:59:00 (10,58 km/h – 5,67 min/km)

Gezweet vanavond, want het was weer warmer dan ik dacht. De eerste training van de week is ook altijd een pittige training. Deze keer stond een wisselende duurloop op het programma. Eerst inlopen, dan drie versnellingen – 3x 2 km in 10:30 (5:15 min/km) R 500 m – en tien minuten uitlopen. Het ging goed, meer valt er vandaag niet te vertellen.

Zondagvoormiddag: DL2 – 10 km – 0:59:00 (10,17 km/h – 5,9 min/km)

Deze maal gekozen voor de lus over het Sintkruiswinkelpad. Het voordeel vandaag dat ik de eerste helft van de loop tegenwind had, en zodoende op het laatste stuk de wind in de rug mij naar huis terug stuwde. In Sint-Kruis-Winkel, waar de Moervaart een bocht neemt, had de storm vorige week lelijk huisgehouden. Een tiental bomen lagen er tegen de grond, sommige net boven de grond afgeknakt, anderen met wortel en al neergegaan. Behalve enkele omheiningen rond de weide was er gelukkig geen verdere schade. Rustig gelopen vandaag, genoten en de batterijen weer opgeladen.

Volgende foto is weer heel typisch Londen. De knalrode telefooncellen, die in 1926 door de Victoriaanse architect Giles Gilbert Scott ontworpen werden, zijn jammer genoeg grotendeels vervangen door modernere versies (Door Fleur genomen, terwijl ik in de telefooncel stond).

Vrijdagavond: DL1 – 7,6 km – 0:47:30 (9,6 km/h – 6,25 min/km)

Het begint duidelijk merkbaar te worden, de dagen worden langer. Hoopgevend, maar we zullen wel nog een hele tijd moeten wachten om ’s avonds om zes uur onverlichte paden op te zoeken. Het weer nodigt niet direct uit om te lopen maar eens op de baan deren de miezerige regen en temperaturen enkele graden boven het vriespunt niet echt. De handschoenen gaan al snel uit en ook de muts voelt na twintig minuten te warm, maar die houd ik maar wijselijk op het hoofd. De benen zijn echter niet fris en ik kom slechts moeizaam op gang. Halfweg begin ik de vermoeidheid al te voelen. Vermits het een trage duurloop is vanavond, ga ik het tweede deel gewoon nog iets trager lopen. Een regenbui op het einde er nog eens bovenop, niet te missen dat de automobilisten die mij voorbij rijden meewarig het hoofd schudden. Men moet niet gek zijn om te lopen, maar het helpt wel!

Donderdagavond: IT – 8,8 km – 0:50:20 (10,49 km/h – 5,72 min/km)

De ‘winterprik’ zorgde er voor dat ik de eerste maal deze winter met handschoenen EN muts gaan lopen ben. De temperaturen zijn vandaag niet boven de 1°C gekomen, maar voor sneeuw moest je in Oostende zijn, foto’s te zien op de blog van Pieterbie. Door de trip naar Londen wat met het loopschema moeten schuiven, dus vandaag een pittige intervaltraining. Eerst inlopen, daarna intervals – 7x 600m in 2.48, R: 200m – en uitlopen. Veel gewandeld en trappen gelopen de afgelopen vier dagen en dat merkte ik aan de kuiten tijdens het lopen, maar verder ging het wel vlot.

Vanmorgen gelezen in de krant: “Het was zo koud vandaag, dat ik een advocaat zag met de handen in zijn eigen zakken”.

Maandagvoormiddag: DL1 – 8 km – 0:49:00 (9,8 km/h – 6,13 min/km)