Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
05-03-2006
Terug thuis!!
Zondagnamiddag: DL1 11 km 1:06:30 (GHS:129 9,92 km/h 6,05 min/km)
Oef, Fleur is sinds vanmorgen 10u terug thuis. Ze moet het nog heel kalmpjes aan doen, daar zal ik wel voor zorgen want ze is het niet gewoon om een hele dag te niksen. Vanmiddag terwijl ze ligt te rusten kan ik ontspannen gaan lopen langs de Moervaart, en deze maal heb ik zelfs mijn fototoestel meegenomen, die extra ballast stoort mij niet en in het eerste deel van mijn loop ben ik enkele malen gestopt om een paar kiekjes te maken. Hieronder kun je ze bekijken, en door op de fotostrip te klikken kan je ze zelfs in een groter formaat bewonderen. Het zonnetje geeft warmte wanneer het even van achter de wolken komt piepen, maar de tegenwind op de terugweg valt wel tegen en ik merk dat mijn hartslag tien slagen oploopt om hetzelfde tempo te behouden. Met een tevreden gevoel vastgesteld dat ik gemakkelijk dagelijks zonder enige moeite ruim een uur kan lopen en dat mijn hartslag mooi rond de 75% van de MHS schommelt.
Zaterdagvoormiddag: DL1 11 km 1:07:00 (GHS:129 9,85 km/h 6,09 min/km)
Vanmorgen fris wakker na negen ononderbroken uren vaste slaap, ik besefte niet echt dat we vorige nacht helemaal niet geslapen hadden. Fleur had een wat moeilijker nacht, verplicht op de rug met een zandzakje op de buik, beslist niet gemakkelijk, hopelijk zal ze thuis beter kunnen uitrusten. Het goede nieuws is dat ze morgenvroeg al naar huis mag, joepie!! Er is geen betere manier om even de zinnen te verzetten dan te gaan lopen en de voorbodes van de lente zijn overal zichtbaar. Het zonnetje geeft al merkbaar warmte en laat mij goed zweten. De grote groep Canadese ganzen die zich aan de Reepkens gevestigd heeft maakt een kabaal van jewelste, ruzie of gewoon een onderonsje zoals bij de vrouwenbond? De enkele grauwe ganzen houden zich duidelijk afzijdig. Een plots vanuit het struikgewas opvliegende patrijs laat mij wel even opschrikken. Voor mij loopt een meerkoet op zijn typische onelegante wijze waggelend het pad over (doet mij denken aan een oud-collega) en roept mij daarna quasi verontwaardigd van op het water na, misschien best dat ik geen meerkoets versta! Ik merk ook voor de eerste maal twee koppeltjes futen op, boeiend om te zien hoe ze vissen. Ze duiken helemaal onder water om dan een tiental meters verder en tot 30 seconden later pas terug boven te komen. De weiden rondom mij worden bevolkt door kraaien, eksters, kauwen, meeuwen en een groepje bergeenden, terwijl mezen en een roodborstje hyperactief van de ene naar de andere tak fladderen. Vier aalscholvers zitten zoals koningen op de troon boven in de bomen en lijken de boel nauwgezet in de gaten te houden. De wilde eenden zwemmen al opvallend in koppeltjes rond en wijken geen moment van elkaars zijde, een duidelijk voorteken en ik betrap er mezelf op dat ik meermaals stop met lopen om dit alles te aanschouwen. Er is geen betere therapie dan dit lopen en schrijven over de kleine dingen rondom ons, waar soms zo weinig mensen bij stil blijven staan. Thuisgekomen verwelkom ik enkele van mijn vaste gasten op de voederplank, en neem ik even de tijd hen op de gevoelige plaat vast te leggen. Hierbij wil ik ook nog eens iedereen bedanken voor de reacties en wensen, dat heeft ons beiden een geweldige steun gegeven!
Vannacht zijn we in allerijl naar het ziekenhuis gemoeten. Fleur had gisterenavond buikpijn (nou ja, komende maandstonden verwacht), maar dat werd steeds erger, pijnstillers hielpen niet, de pijn straalde verder uit tussen de schouders en elke beweging veroorzaakte hevige pijnscheuten. . Zo erg zelfs dat we om 4 uur besloten de dokter van dienst te bellen. Die stelde al snel een mogelijke diagnose en raadde ons aan onmiddellijk via de Spoed naar het AZ Sint-Lucas te Gent te rijden. Omdat zowel hartslag als bloeddruk nog normaal waren, besloten we geen ambulance te bellen maar zelf te rijden. We werden voortreffelijk opgevangen daar, Fleur aan de baxter en nog enkele verdere onderzoeken wezen uit dat de diagnose klopte. Er werd een buitenbaarmoederlijke zwangerschap geconstateerd in de linkse eileider en die was daardoor gescheurd. Gevolg: een inwendige bloeding en Fleur direct naar het O.K. voor een heelkundige ingreep. Ik stond daar en voelde me zo machteloos wanneer ze mijn geliefde, mijn maatje, mijn toeverlaat, wegvoerden en op dat moment besef je weeral hoe nauw we met elkaar verbonden geraakt zijn de afgelopen vijf jaar. Meer dan vijf tergend langzame uren kropen voorbij vooraleer ze terug in de kamer gebracht werd. Gelukkig was alles goed verlopen, enkel na de operatie een te lage bloeddruk door het ongeveer 750cc bloedverlies, maar die was ondertussen gestabiliseerd. De linkse eileider is verwijderd maar dat heeft weinig verdere consequenties. Waarschijnlijk zal ze na een drietal dagen het hospitaal mogen verlaten en natuurlijk zullen we het verlies nog verder moeten verwerken, maar samen slaan we er ons wel door.
Woensdagavond: HL 8,9 km 0:48:45 (GHS:141 10,95 km/h 5,48 min/km)
Al enkele dagen geen zin gehad om te lopen, de koude, een vervelende snotvalling en drukke agenda, men vindt dan wel redenen genoeg om niet te lopen. Maar vandaag vroeger thuis na het werk en geen enkele reden houdt mij van straat. Ik heb altijd de goede raad gevolgd om variatie in mijn trainingen te brengen dus ik heb zon twintig parcoursen (tussen 4 en 20 km) om uit te kiezen en ik wissel langzame duurlopen, wisselende duurlopen, intervals en heuvellopen met elkaar af. Dat betekent dat ik reeds na 500 meter moet kiezen welke kant ik uitga en besluit er een heuvelloopje van te maken. Eerst 20 minuten warmlopen, dan in pittig tempo twee maal de heuvel (het viaduct) op en af en daarna in ietsje hoger tempo terug huiswaarts. Ik loop nooit met een partner of een loopgroep, sommigen vinden dit moeilijk om steeds de motivatie te blijven behouden. Maar mijn loopgroep zijn de vele loopbloggers, meelevend met hun vrolijke en moeilijke momenten, wetende dat ik niet alleen hiermee bezig ben, is voor mij voldoende motivatie om mijn doelstellingen na te streven. De tamelijk snelle training vandaag was weer goed om het hoofd helemaal leeg te maken en wanneer ik aan de voordeur ben, komen de heerlijke geuren uit de keuken me tegemoet en komt het water me al in de mond. Fleur zal er weeral voor zorgen dat de calorieën die ik zonet verbrand heb er terug bijkomen, dat is in orde, zo houd ik mijn gewicht mooi in balans.
Vanmorgen een E-mail gestuurd naar mijn baas dat ik niet kon komen werken omdat er twintig centimeter sneeuw op mijn oprit lag. Ik had zelfs bijgevoegde foto genomen en hem opgestuurd. Het mocht niet baten, ik moest alsnog onmiddellijk komen. Pech!!!
Weeral een avondje druk in de weer met EHBO. Dinsdagavond hadden we het o.a. over hitteslag, electriciteitsongeval en verdrinking. Fleur had weer enkele leuke simulaties in petto. Op de foto zien we haar op de grond zitten met een "hartaanval" terwijl enkele cursisten de gepaste eerste hulp geven. Ik sta toch versteld van deze groep die na zeven lesavonden reeds heel goede hulp verlenen. Donderdag geef ik op het werk in mijn eigen vakgebied weer een sessie van een kwartier over de "gevolgen van een electriciteitsongeval", maar hier op de cursus houd ik het minder technisch. En doordat Fleur ook nog eens geëlectriseerd wordt, dient men haar weeral te gaan helpen. Sinds ik Fleur ken heeft ze zeker al meer dan honderd "ongevallen" gehad denk ik. Het acteren gaat haar heel goed af, als ze ooit echt iets zou tegenkomen zal ik het misschien nog niet onmiddellijk geloven.
Waarom het goed wonen is in Wachtebeke? Ondanks de nabijheid van Sidmar en de hoge gemeentebelastingen is het toch goed wonen hier. Een rustige gemeente met een landelijk karakter, het Kloosterbos en het Heidebos, de Moervaart, Langelede en Zuidlede, de Reepkens, stuk voor stuk pareltjes voor de natuurliefhebbers, wandelaars en fietsers.. En wanneer ik buiten stap passeert de boer mij, met zijn boerenpaard en kar, dat zijn dingen die mijn dag goed maken. Nog één van de weinigen die zijn land nog bewerkt met zijn paard, en hij is altijd bereid voor een praatje. Ik heb deze maal enkele fotootjes genomen van het "duo in actie".
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis