Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
20-04-2007
Miljoenenboete voor Nederlandse bierbrouwers Heineken, Grolsch en Bavaria
Koninklijk Horeca Nederland (KHN) bereidt een miljoenenclaim voor tegen InBev, Heineken, Grolsch en Bavaria. Door kartelafspraken tussen de brouwers betaalde de horeca jarenlang te hoge bierprijzen, zegt KHN, een vereniging die 21.000 Nederlandse horecazaken overkoepelt. De Europese Commissie vond de vier woensdag schuldig aan kartelvorming en gaf Heineken, Grolsch en Bavaria een boete van 274 miljoen euro. De boete voor Heineken komt op 219 miljoen, voor Grolsch op bijna 32 miljoen, en Bavaria moet bijna 23 miljoen euro betalen. InBev ontliep een boete van 84,3 miljoen omdat de groep Europa tipte over het bierkartel en de bewijzen leverde. Het onderzoek had betrekking op mededingingskwesties in de jaren 1996 tot en met 1999. "De boetes van de Europese Commissie bewijzen dat we al jaren te veel betalen", zegt KHN. Daarom bereidt de vereniging een claim voor om de ondernemers schadeloos te stellen. KHN eist ook dat de brouwerijen een prijsverlaging doorvoeren.
Zondagavond na onze eerste stop in Noord-Frankrijk reden we terug de grens over. Om de honger te stillen moesten we enkele kilometers verder rijden, namelijk naar Adinkerke. Daar is estaminet De verloren gernoare gelegen, waar we de specialiteit van het huis aten: garnaalkroketten. Een hele lekkere en vooral op en top verzorgde schotel met brood, een streling voor de smaakpupillen. Dit estaminet straalde een huiselijke warmte uit, heel gezellig en met de vriendelijke gastheer Marc hadden we tussen de drukke momenten door een gezellige babbel.
Het speciaalbiertje Gouden Pier Kloeffe smaakte uitstekend. Donkerblond, 8,1% alc.vol, fruitig en zachte lange afdronk, met daarbij een volle schuimkraag die goed aan het glas plakte. Het bier werd naar origineel recept gebrouwen door de Proefbrouwerij, Hijfte in opdracht van de Orde van Pier Kloeffe vanuit de horeca opgericht die daarmee het rijke vissersverleden van De Panne willen eren. Pier Kloeffe was de bijnaam van de overgrootvader van één van die mannen. Ondertussen werd door de gemeente De Panne al een standbeeld van Pier Kloeffe opgericht en wordt jaarlijks door de horeca-De Panne de Gouden Pier Kloeffe uitgereikt, laatst nog aan Gert Verhulst, eigenaar van Plopsaland. Rond 19 uur reden we terug huiswaarts en het was verrassend vrij rustig op de snelweg van de kust. Halfweg maakten we een laatste tussenstop in Beernem, waar we een bezoekje brachten aan De zevende hemel. Deze mooie grote brasserie is heel uniek ingericht met een heleboel grote heiligenbeelden die deze zaak een speciale sfeer geven. Weer werden we vriendelijk bediend en bij een lekkere Illy-koffie kozen we voor de warme appeltaart, overheerlijk! Meer dan voldaan begaven we ons huiswaarts.
Gisterenavond weer eens op controle geweest bij onze gynaecoloog te Lokeren. Ons 'boeleke' groeit als kool, 'het' weegt nu 1,4 kg en zo te zien is alles er op en er aan. Fleur weegt nu 70 kg, dat betekent dat er 12 extra kilo's zijn bijgekomen. Pieter en Cédric zijn voor de eerste keer meegeweest om hun 'zusje/broertje' te zien. Ons 'boeleke' was heel wakker en heeft eens gelachen voor de 'foto', hierboven. Hieronder nogmaals Fleur met haar bolle buikje.
Na onze wandeling op zondag in Ghyvelde, gingen we ook op bezoek in enkele cafés. De eerste stop hielden we op de grens, net nog in Noord-Frankrijk in het Palais du Picon te Bray-Dunes. Vanaf pinksteren zal er ook met een kleine restauratie gestart worden, verzekerde gastheer Ivan ons. Natuurlijk werd hier geen bier gedronken door ons maar Picon op twee manieren (nature en de Picon Maison).
Amer Picon is een bittere aperitiefdrank met als grondstof Muskat- en Clairettedruiven uit Zuid-Frankrijk. Tijdens het productieproces wordt de druivenmost met alcohol verrijkt waardoor de normale fermentatie onderbroken wordt. Daarna worden sinaasappelschil en kruidenextracten toegevoegd. Gentiaan en kina zorgen voor de nodige bitterheid. De uitvinder Gaétan Picon, geboren in Frankrijk in 1809 heeft deze drank uitgevonden toen hij met het Franse leger in Algerije verbleef in 1837. Het is daar ook dat hij zijn eerste distilleerderij opgestart is. Bij zijn terugkeer in 1872 bouwde hij zijn eerste fabriek in Marseille. Picon wordt niet enkel puur gedronken maar vooral gemixed met wijn, champagne of andere aperitieven. Ook heel bekend is de Picon-Bière, 1/5 Picon 4/5 bier. Er worden jaarlijks zon 4 miljoen flessen Picon verkocht, waarvan 70% in Noord- en Oost-Frankrijk.
Hier in Le Palais du Picon telt men evenveel Vlamingen als Fransen onder de klanten. De alombekende Franse chancons op de achtergrond nodigden alleszins uit om hier lang en gezellig te blijven zitten.
Dinsdagavond: WD 6,4 km 0:32:45 (11,73 km/h 5,12 min/km)
Wederom een heerlijk loopweertje vanavond voor dit kort loopje. Na anderhalve kilometer inlopen twintig minuten in wedstrijdtempo gelopen naar schatting 4:50 min/km, en daarna rustig enkele minuten uitgelopen. Bij de wilde eenden opvallend veel mannetjes die maar wat ronddobberden terwijl de vrouwtjes de eieren uitbroeden. Ze zochten met zes, zeven of meer mekaars gezelschap op, terwijl er een maand geleden overal gevechten uitbraken zodra er een te dicht in de buurt van de andere kwam. Nu leken ze maar wat doelloos te lummelen met een samenhorigheid net zoals aanstaande vaders in de wachtzaal van de materniteit. Eén vrouwtjeseend merkte ik op met een kroost van wel negen stuks, die zal nog veel werk voor de boeg hebben.
Nogmaals een foto getrokken afgelopen zondag, van de Mahieux-vijver in het natuurgebied Dunes fossiles te Ghyvelde.
Afgelopen zondag nog eens kunnen gaan wandelen en we kozen deze maal een onbekend gebied voor ons, niet Vlaanderen of Wallonië maar Noord-Frankrijk. Wandelclub Randonneurs du polders organiseerde zijn 5de Rando Watergang te Ghyvelde, gelegen een drietal kilometers onder Adinkerke. Gestart kort na de middag, kozen we voor de kleinste afstand (7 km) omdat meer kilometers voor Fleur niet meer mogelijk zijn. Het bleek een goed idee te zijn, terwijl de temperaturen in het binnenland opliepen tot 28°C de warmste 15 april ooit bleef door de frisse zeebries de temperatuur heel aangenaam rond de 20°C. Eerst werden we door het dorpje zelf geloodst, de huizen en tuinen bleken allemaal heel verzorgd, een kalme rust uitstralend en in heel wat tuinen werden de barbeques ontstoken. Ghyvelde, waarvan de oorsprong teruggaat tot de 10de eeuw (Gilles-velde) telt nu 3364 inwoners. Daarna werden we het fossiele duingebied van Ghyvelde ingestuurd. Het duingebied van Ghyvelde en, in het verlengde daarvan, de Cabourgduinen in België vormen een van de meest markante natuurgebieden van Europa. Het zijn de laatste fossiele duinen, zo genoemd omdat ze ontkalkt zijn. De fossiele duinengordel strekt zich uit van Ghyvelde (Frankrijk) tot Adinkerke (België) over een lengte van 5 km en een breedte van 600 m. Tegenwoordig ligt hij drie kilometer landinwaarts op de vroegere kustlijn van vijfduizend jaar geleden, toen de zee zich nog niet teruggetrokken had en hier een warmer klimaat heerste. In tegenstelling tot de kustduinen die ontstonden omstreeks de 9de en 10de eeuw, krijgt de fossiele duin geen nieuw materiaal meer dat van het strand afkomstig is (schelpen uit kalk). Ze heeft zich mettertijd gefixeerd, wat heeft geleid tot de verzuring van dit milieu met een extreem arme bodem. Zo ontstondt hier een zeldzame en specifieke fauna en flora. De rest van deze prachtige wandeling zouden we volledig in dit uniek natuurgebied, met aansluitend de Mathieux-vijver doorbrengen. Op de rustpost, die in het gebied opgericht werd, kregen we niet alleen gratis water aangeboden, maar daarbij ook een Pepsi Max en een zakje chips. Een selectie uit het aanzienlijk aantal fotos zal deze week in ons wandel-album geplaatst worden. Ook degenen die de langere afstanden bewandelden, met onder andere de zeedijk van Bray-Dunes, de duinen van de Perroquet en het dorpje Zuydcoote, spraken niets anders dan lof over de prima organisatie en in de grote Salle des fêtes kon men zelfs de wielerwedstrijd op een groot scherm volgen. Dit wordt door ons aanzien als een echte topwandeling en een aanrader voor elke wandelaar en natuurliefhebber.
Zondagochtend: DL1 11,2 km 1:08:00 (9,88 km/h 6,07 min/km)
Vanochtend om negen uur vertrokken voor een vetloopje, op de nuchtere maag. Het was al wreed warm vanmorgen. Mijn gedachten waren bij al die lopers die vandaag aan de start staan bij de marathon in Rotterdam en Parijs. De voorspelde 27-28°C zijn eigenlijk te hoge temperaturen voor het lopen van een marathon. Hopelijk doet dat niet velen de das om. Verder kijk ik natuurlijk uit naar de verhalen die de volgende dagen op de blogs zullen verschijnen, we hebben weer heel wat leeswerk voor de boeg.
De volgende foto komt weer uit Brugge, twee van de vier molens die net buiten Brugge staan, zijn een bekend zicht.
De volgende foto werd genomen op de Grote Markt te Brugge. In de vroege voormiddag in maart is het nog even stilte voor de (toeristen)storm. De koetsiers gebruikten die tijd om nog even een kort tukje te doen alvorens ze continue door de straten van Brugge moeten draven. Opmerkingen/reacties zijn zeer zeker welkom.
Vandaag vrijdag de dertiende breng in een verhaal over een ander bijgeloof: De zwarte kat. In tal van streken van Europa en Amerika is men er ook nu nog heilig van overtuigd dat het ongeluk over je afroept, wanneer een zwarte kat je pad kruist en van je wegloopt. Dit bijgeloof komt uit de middeleeuwen. De mensen dachten toen dat heksen altijd zwarte katten hielden. Sterker nog: een heks kon zelfs in een zwarte kat veranderen. Maar niet overal werd zo slecht over zwarte katten gedacht. In Engeland brengt een zwarte kat juist geluk, en een witte kat ongeluk. Daarnaast zijn er nog andere vormen van bijgeloof die minder bekend zijn. Een kat die te dicht bij onze mond komt, zou de adem uit ons lichaam kunnen wegslorpen. Een kat die sterft in je huis of meeverhuist, zou ongeluk brengen. Een kat die zich over de neus aait is een voorbode van aangenaam bezoek. In China is een zwarte kat ook een teken van ongeluk. Daar wordt de zwarte kat echter beschouwd als een waarschuwing, zodat men daarna extra goed op zijn hoede kan zijn.
Bovenstaande foto is van de oudste herberg in Brugge, namelijk de museumherberg In de zwarte kat op de hoek van de Rolweg en Balstraat. De herberg maakt deel uit van het Museum van Volkskunde (bestaande uit acht 17de eeuws huisjes zie foto).
Donderdagavond: DL1 10 km 1:00:30 (9,92 km/h 6,05 min/km)
Fantastisch weertje, zoals Sabine de weervrouw gisteren zei: zonnige lentedagen met zomerse allures. Het ging wat minder vlot vanavond, drie tamelijk zware werkdagen zaten wel in de benen maar ik had vandaag ook een rustig duurloopje gepland. Er was weer heel wat te zien langs de Moervaart. Een koppel grauwe ganzen met hun kleine kroost van vijf stuks tussen hen in, blijkbaar net het nest uit. Bij de wilde eenden bijna enkel mannetjes op het water, wat betekent dat de meeste vrouwtjes hier ook al nestelen, door hun bruine schutkleuren verborgen voor onze ogen. Tussen het riet heel wat nesten van meerkoeten en waterhoentjes, de ene nog broedend op de eieren, terwijl op een ander nest de meerkoet druk in de weer was om vier gapende bekjes te vullen. Drie kleine waterhoentjes spoeden zich snel naar de overkant, waar hun moeder riep. Het gevaar loert nu overal, niet in het minst bij de aalscholvers, hoog in de boom en spiedend naar prooi. Ook de reigers waren weer goed vertegenwoordigd langs de oevers. Een kraai die zich in het luchtruim te dicht bij het nest van een kievit waagde, werd heel agressief aangevallen door deze kievit, en alhoewel deze een kopje kleiner is moest onze kraai na twee vruchteloze pogingen de plaat poetsen, en ging hij op een tak zitten mokken, zo leek het wel. Gefascineerd door dit schouwspel was ik zelfs gestopt met lopen. Vorig jaar zag ik hier een koppel kieviten zelfs een buizerd, die drie maal zo groot is als hen, boven hun territorium aanvallen en met succes wegjagen. Neem daar bij joggers, fietsers, wandelaars, vissers en booteigenaars, het was duidelijk te zien dat het mooi weer was.
Afgelopen zondag nam ik in het domein Puyenbroeck deze foto van Fleur, 28 weken zwanger en 12 kilo bij, een mooi rond buikje nu.
De geschiedenis van Cambrinus â De Koning van het Bier
Cambrinus, vaak vernoemd in studentenliederen, is gekend als de Koning van het Bier in België, Nederland en Duitsland, alsook in andere Europese landen. (lang voor Bud). Doorheen de tijd is Cambrinus vaak bestempeld als Jan I Primus, Edelman van Brabant. Er wordt verteld dat hij de uitvinder is van de Brusselse Faro en Lambiek. In alle gevallen is hij een legendarische koning, door vele mensen aanzien als de uitvinder van het bier. Een Duitse volksstam, gekend als Gambrivii en vermeld door de Romeinse historicus Tacitus, zou ook aan de grondslag liggen van de naam. Een andere versie vertelt dat hij de heer was van Cambrai (nu gelegen in Frankrijk, maar voordien een deel van Vlaanderen, gekend als Kamerrijk) en dat Cambrinus de Lateinse versie zou zijn van zijn titel. De titel van Koning van het Bier was eerst toegeschreven aan Cambrinus door de Nuerenbergse poëet Buhard Wallis.
Omdat de brouwers het zonder God moesten doen, kregen ze een koning, in de persoon van Cambrinus, een legendarische figuur die, schrijlings op zijn bierton gezeten, een bierpul in de hand houdt. In 1543 komen we zijn naam voor het eerst tegen, in een gedicht van Burkart Waldis uit Neurenberg. Sommige denken dat Jan I, Hertog van Brabant, ook wel Jan Primus genoemd, Cambrinus was. Jan Primus werd in 1252 geboren, zoon van Hertog Hendrik III en Alix van Bourgondië. In 1267 werd hij Hertog van Brabant en Lorreijnen nadat zijn broer Hertog Hendrik IV afstand deed van de heerschappij. Zijn naam, Jan Primus, werd later verbasterd tot Cambrinus. Behalve Cambrinus wordt hij ook wel Gambrinus genoemd; verder zien we hem ook vaak afgebeeld als Hertog Jan. De betekenis van Jan Primus voor de bierwereld ontstond toen hij de kiem legde van de Belgisch-Brabantse brouwerijnijverheid door de Brusselse wethouders het recht om vergunningen te verlenen voor het brouwen en verkopen van bier. Hij werd toendertijd benoemd tot erepresident van het Brusselse Brouwersgilde. Jan Primus hield zelf ook van een stevige pot bier. Zo ontstond de legende die vertelt dat Jan Primus op 5 juni 1288 een belangrijke overwinning op de Aartsbisschop van Keulen behaalde bij Slot Woeringen, waarbij hij ook de heerschappij kreeg over het Hertogdom Limburg. Hij vierde de overwinning met een gigantisch driedaags banket, waarbij hij een enorme hoeveelheid bier achteroversloeg, zoveel dat men hem met ontzag tot "Koning van het Bier" promoveerde. Na de glansrijke overwinning in de veldslag riep hij zijn mensen bijeen. Hij beklom een stapel biertonnen en ging schrijlings op de bovenste ton zitten, alsof het een paard was. Met een kruik schuimend bier in de hand proostte hij op zijn land en op de gezondheid van het volk. Zo zien wij Koning Cambrinus nog steeds afgebeeld.
Jan Primus stierf in 1294 na een toernooi in Baarle-Hertog aan zijn verwondingen. Zijn laatste woorden, stervend op het toernooiterrein, zijn ons allen bekend en zullen nooit vergeten worden. In het bijzijn van alle Ridders en pages sprak hij met gebroken stem:
Het getal der Ridders mijner sterfjaar Allen Eede met bloedt gesworen Sal geschiedt in het jaar des Heeren Vermenigvuldigd met een eeuw Dat hun aantal opgeteld sal zijn Zij die dit leezen en voldoen En over smaecken niet twisten Drinken Ridderlijk Bier
Het bestaan van Cambrinus is echter niet aan te tonen. Hoe dan ook, hij regeerde vanaf het eind van de Middeleeuwen overal in Europa en was een geweldige reclame voor de brouwers in de 19e eeuw: zij maakten handig gebruik van het symbool van gezelligheid en verbroedering om de kwaliteit van hun bieren aan te prijzen. De oudste verwijzing naar het koningschap van Cambrinus vindt men terug in het Deutsche Brauereimuseum in Munchen, waar zich een 16e eeuws beeldje bevindt, gezeten op een bierton, gekleedt als ridderkoning (kroon, mantel, schild, baard) met in de rechterhand een kelk vol gerstenat. Was Cambrinus een oergod in de Germaanse mythologie? Was Cambrinus een voorvader van het Duitse koningshuis? Heeft Cambrinus het bierbrouwen geleerd van zijn vader Marsus, of van de Egyptische goden Isis en Osiris? Of was Cambrinus de legendarische Hertog Jan van Brabant en Limburg, schutspatroon van het bierbrouwersgilde? Niets is zeker in deze verwarrende, doch boeiende historie. (De beide fotos zijn genomen buiten en binnen Bierbrasserie Cambrinus te Brugge).
Dinsdagavond: IT - 10 km - 0:55:30 (10,81 km/h - 5,55 min/km)
Meteen na het werk - om 18 uur - gaan lopen, zoals gewoonlijk. Ik kan kiezen welk pad ik langs de Moervaart neem, veel leuker dan in de winter. Een bewolkte dag vandaag maar wanneer ik begon te lopen begon de zon terug vrolijk te schijnen. Dus nog goed warm, wat ook veel zweten betekende bij deze, weer pittige, intervaltraining. Inlopen - 2x(10x100 m in 26 sec, R:100 m) R: 5 min - uitlopen. Op het einde voelde ik toch de kuiten weer, die de marathon nog niet helemaal verteerd hebben blijkbaar.
Het was vandaag mijn eerste werkdag na 11 dagen vakantie. Vier dagen hadden we in de Loirestreek doorgebracht, de resterende tijd werd grotendeels besteed aan het inrichten van de (nieuwe) kinderkamer. Ik heb ook nog wat tijd kunnen spenderen aan het uitzoeken van de foto's van ons weekend Brugge begin maart. Vanaf nu zullen dus met regelmaat foto's geplaatst worden van bekende en minder bekende hoekjes in Brugge, zoals de volgende.
Ik ben altijd een poezenliefhebber geweest, gefascineerd door hun eigenzinnig karakter en deze aantrekkingskracht blijkt een beetje wederzijds te zijn. Als er ergens een poes rondloopt zit ze binnen de kortste keren naast me of op mijn schoot te spinnen. De eerste op de foto is Zorro, zij was de poes des huizes in ons Bed and breakfast t Geerwijn te Brugge. Ze had zich al snel genesteld op ons bed, en bleek het daar heel goed naar haar zin te hebben.
Tijdens ons verblijf in de Loirestreek verbleven we drie nachten in La Lionnière. Deze geitenboerderij lag ergens tussen de wijngaarden en had twee gastenkamers met telkens vier bedden en een kinderbedje. Ze verhuurden ook enkele gites, maar die waren een eindje verder gelegen. In de Ferme Auberge moest je eten wat de pot schafte en je kreeg enkel op je bord wat van de boerderij zelf afkomstig was, eend, kip, haantje, lam of jonge geit. Daarenboven maakten ze zelf overheerlijke geitenkaas. Maar wat we drie avonden op ons bord kregen mocht er wezen! Steeds werd begonnen met een aperitief Kir en toastjes met geitenkruidenkaas, daarna twee (!) entrees en vervolgens de hoofdschotel. Dat alles lekker en vers klaargemaakt, en ik nam er steeds een halve fles van de lokale wijn bij, ook al lekker. Daarna volgde nog een kaasschotel met brood en drie soorten (eigen bereide) geitenkaas en tenslotte het dessert met koffie. En één maal in het jaar maakte men een uitzondering en was er op de vooravond van de marathon een speciale marathon-pasta voor de twee aanwezige lopers en werd het ontbijt uitzonderlijk vroeg klaargezet op de ochtend van de marathon. Als dat niet verwennen is! Niet te verwonderen dat ik na vier dagen Loire inclusief marathon een kilo meer woog toen ik thuis kwam! Eén nadeel echter: om onze kamers te bereiken moest ik steeds de trappen op (op de foto te zien buiten aan de hoeve) en vooral maandagmorgen afdalen was een ware martelgang.
Zaterdagnamiddag: DL1 7,4 km 0:42:00 (10,57 km/h 5,68 min/km)
Het tweede loopje deze week en het was heel wat frisser. Daarmee bedoel ik niet enkel het weer, maar ook de benen die heel wat beter aanvoelden. Ik kon vlot een mooi tempo aanhouden en enkel halfweg begon ik de kuitspieren even te voelen. Hiermee kan ik stellen dat ik heel goed gerecupereerd ben, tot mijn eigen grote tevredenheid natuurlijk.
Portretfotografie: Ik ben een grote fan van beroepsfotografe Lieve Blanckaert. De zwartwit portretten die ze brengt zijn gewoonweg fantastisch. Ze weet de doodgewone mens in de straat op een treffende manier in beeld te brengen, zonder franjes net zoals hij werkelijk is. Ze heeft een wonderbare gave hiervoor. Alhoewel ik graag ook mensen fotografeer, houd ik het meestal bij bloemen, paddestoelen, standbeelden en (slapende) poezen, wat veel eenvoudiger is. Tussendoor slaag ik er toch in een voor mezelf heel geslaagde foto te maken, die ik hier graag op de blog zet kritieken/opmerkingen zijn altijd welkom.
Paasvakantie is voor de kinderen meteen de gelegenheid om hun favoriete sport te beoefenen of iets nieuws te proberen via de sportkampen die de gemeente Beveren organiseert. Cédric had deze week drie dagen voetbalstage in Kallo, intensief bezig zijn met de bal dus. Pieter had gekozen om in manège 'De Winning' te Melsele het sportkamp "Paardrijden en verzorging" te volgen. Hij had zich ook heel goed geamuseerd en was er vijf dagen in geslaagd niet afgeworpen te worden wat niet van iedereen kon gezegd worden. Dit fotootje heb ik gisteren genomen.
Het eerste kasteel dat we bezochten, het kasteel van Chenonceau ligt midden in de Cher (een zijrivier van de Loire). Meer info is hier te vinden of op de website zelf. Ik houd het hier enkel bij een kleine fotoreportage. Dit kasteel is zeker en vast een aanrader. Wij betaalden voor het bezoek aan het kasteel en de tuinen 9,5 Euro per persoon.
Donderdagnamiddag: HT 6,4 km 0:39:45 (9,66 km/h 6,21 min/km)
Een eerste (herstel)loopje gedaan na de inspanningen van zondag. De knieën reclameerden, de kuitspieren riepen ai, ai, de bovenbeenspieren mopperden en enkele tenen voelden zich bekneld. Dus moeizaam op gang gekomen en rustig aan gelopen, genietend van het prachtweertje, de Moervaart en zijn bewoners. Een paar strijdende meerkoeten, Canadese ganzen, grauwe ganzen, aalscholvers, wilde eenden, bergeenden, kokmeeuwen, waterhoentjes en boven de Reepkens zweefde de bruine kiekendief. Na vijfentwintig minuutjes begon het beter te vlotten en het tweede gedeelte ging het iets sneller. De marathon is dus goed verteerd en na de herstelweek zal het een beetje opbouwen worden naar de volgende wedstrijd, de Antwerp 10 Miles.
Foto van vandaag: De Loirestreek is behalve voor zijn kastelen ook bekend voor de wijnen. De druivelaars stonden er nu echter nog gekortwiekt bij.
Toen ik een pak jonger was, liep ik veel sneller dan nu. Als bewijs hieronder een filmpje dat op vakantie genomen is. Je ziet mij in aktie tijdens mijn gloriedagen. Spijtig genoeg gaat het heden ten dage iets langzamer.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis