Zondagnamiddag: DL1 – 20,5 km – 2:06:30 (GHS:131 – 9,72 km/h – 6,17 min/km)

29°C, lopen in deze warmte, gekkenwerk? Wedstrijden zeker, maar een training was wel doenbaar dacht ik, ondermeer omdat ik op mijn geliefkoosd parcours veel onder de bomen kan lopen en er steeds een fris windje waait. Een zonnige vrije dag dus heel veel kajakkers en fietsers in en naast de moervaart (kajakkers er in en fietsers er naast welteverstaan, want andersom zou geen zicht zijn). Dat betekent natuurlijk goede zaken voor het Kano & kajakcenter aan de Kalvebrug. En de horeca langs de Moervaart zal zeker ook niet klagen, veel volk in Taverne De Brugge aan de Terwestbrug, ik telde maar liefst 51 gestalde fietsen. Ook het tuinterras van Restaurant ‘t Molenhof te Moerbeke zat keivol en ook hier weer een massa fietsen op de parking. Na 45 minuten zag ik door de warmte mijn hartslag een tiental slagen hoger gaan (130) en die bleef ook stilletjes aan stijgen tot tegen het einde toe 145 (= 85% MHS), niks aan te doen. Door de warmte bleek ik ook te weinig drinken bij te hebben, alhoewel mijn drankgordel maximum gevuld was, daar moet ik zeker een oplossing op zoeken. Vooral het laatste stuk ging ik steeds trager lopen en blij dat ik thuis was, waar ik mijn hoofd onder de kraan kon houden en direct een liter vocht bijvullen. Volgende keer denk ik toch twee maal na alvorens twee uren in deze hitte te gaan lopen. 
Ik dacht onderweg een kajakker in nood te zien…

Het lijkt wel een titel uit een Kuifje-album, maar het kwam voor in onze eigen tuin. Sinds twee jaar komen hier tijdens de zomer meerdere zonnebloemen tot bloei, zonder dat wij hier iets voor ondernemen. “Hoe komen die zaden hier?”, vroegen wij ons af: “Was het de wind of meer voor de hand liggend de vogels die deze verspreiden? En waarom dan pas de laatste twee jaren?”. Het antwoord was echter even voor de hand liggend als eenvoudig. Het was een collega van mij die tijdens een terloops gesprek met het antwoord op de proppen kwam, hij had eveneens hetzelfde voorgehad. Sinds twee winters hebben we hier meerdere voederplanken en –huisjes staan, waar we steeds een mengeling van zaden op strooien, en natuurlijk zitten daar ook zonnebloemzaadjes tussen, de vogels zorgen voor de rest van de cyclus met het gekende gevolg. Het mysterie opgelost en nu genieten we elke zomer van deze mooie bloemen.

Eén miljard mensen zullen in deze 21^ste eeuw sterven aan de gevolgen van roken. Dat voorspellen wetenschappers van de Amerikaanse kankervereniging in hun pas gepubliceerde ‘Tabak- en kankeratlas’. Tabak heeft in de vorige eeuw zo’n honderd miljoen dodelijke slachtoffers geëist. Een enorm cijfer, maar wetenschappers voorspellen dat het de komende honderd jaar tien keer zo erg zal worden. Eén op vijf sterfgevallen door kanker wordt vandaag al veroorzaakt door tabak, goed voor 1,4 miljoen doden elk jaar. Wanneer slachtoffers van aan tabak gerelateerde ziektes zoals hart- en vaataandoeningen en longziektes erbij geteld worden, komt men zelfs aan vijf miljoen doden per jaar! En dat aantal zal alleen maar stijgen, voorspelt de Amerikaanse kankervereniging. Eén op vier mensen rookt regelmatig, geschat wordt dat meer dan de helft van hen zal sterven aan de gevolgen van hun verslaving. Vooral longkanker blijft ziekte nummer één. Judith Mackay van de Wereldgezondheidsorganisatie WHO benadrukt dat als er nu direct actie ondernomen wordt, er tegen 2020 elk jaar twee miljoen mensenlevens gered kunnen worden. Wil je weten hoe een rokerslong en een niet-rokerslong er uitzien, klik dan hier.

Enkele leuke citaten:
Hij was zo een hartstochtelijke roker dat hij nog een half uur na zijn dood bleef doorhoesten.
Een kettingrokend jongmens is een nicotiener. (L.Verbeeck)
www.helpeenroker.be
Tot slot: wees aardig voor rokers, hun leven is al zo kort.

Donderdagavond: DL1 – 14,2 km – 1:23:15 (GHS:119 – 10,23 km/h – 5,86 min/km)

Om kwart na acht vanavond de deur achter mij toegetrokken voor een laatavondloopje. Omdat ik vorige keer zoveel last had van stekende insecten had ik mij goed ingesmeerd met een crème tegen muggen en andere insecten, deze keer ook geen last gehad. De schaduw hoefde ik niet op te zoeken want een koude wind langs de vaart zorgde er voor dat het verrassend fris was. Eerst moeizaam op gang gekomen maar na een kwartiertje begon het toch te vlotten. Zoals gepland gelopen tot de brug achter de suikerfabriek (7,1 km) en daar teruggekeerd.

Het ging dit tweede gedeelte heel wat minder vlot en vooral de bovenbeenspieren voelden vermoeid aan. Na een uur kreeg ik dan nog wat last in de darmen zodat ik wel verplicht was het laatste kwartier te versnellen. Blij dat ik thuis was, iedereen heeft wel eens een mindere dag, vandaag was het mijn beurt.

Enkele pre-festiviteits-impressies uit de Gentse binnenstad.

De eendjes in de etalage van een winkel in de Sint-Jacobsnieuwstraat kijken niet echt gelukkig. Mogelijke reden is de nabijgelegen vlasmarkt en de “Charlatan” waar de feestelijkheden steeds tot de vroege ochtenduren doorgaan.

De Gentse feesten betekenen ook parkeerproblemen en vooral parkeeroverlast, omdat veel feestvierders zo dicht mogelijk nabij het centrum willen parkeren. Zo had zich zaterdag iemand doodleuk geparkeerd vlak voor restaurant Amadeus nabij het Belfort. De uitbater had er dan maar niks beter op gevonden dan zijn terras rond de auto uit te stallen. De klanten kunnen dan hun spareribs op het dak van de auto leggen?!