Zondagnamiddag zijn we binnengesprongen in een café dat al een tijd op ons lijstje stond, “Bij den bok” in Oordegem. De grote attractie is hier de trappistdrinkende bok, reeds sinds meer dan vijftig jaar een traditie. Momenteel is de oudste bok 14 jaar oud. Zijn voorgangers hebben ook een eeuwige plaats gekregen in het café (zie foto). “Bij den Bok” is een grote gezellige taverne die kraaknetjes was. Vermits het vrij rustig was kwam de gastvrouw Nicole bij ons zitten, waar we een heel lange babbel mee gemaakt hebben. Daarbij genietend van een lekker Leutebokbier van't vat. Zo kwamen we te weten dat zij reeds 45 jaar achter de toog staat, eerst als jonge dochter bij haar ouders, nadien samen met haar man Eddy. Momenteel zijn ze enkel maar op vrijdag, zaterdag en zondag meer geopend. Als je één van de bokken wil zien, kun je hem trakteren op een trappist. Altijd leuk om te zien hoe deze in een mum van tijd zijn biertje binnen werkt!

Woensdagavond: DL1 – 7,4 km – 0:42:00 (10,57 km/h – 5,68 min/km)

Deze avond opnieuw voor het avondeten een loopje proberen, deze maal met wat countrymuziek in de oren. Na het débacle van gisteren ging het vandaag toch al iets beter. Nog niet echt schitterend maar op het einde begon het zelfs al iets beter te vlotten. De eerste 3,7 km in 21:15, de tweede in 20:45. De dreigende regenwolken hingen boven mij, maar ook deze maal had ik geluk en bleef de regen voorlopig nog uit.

Het Karakterbierweekend wordt georganiseerd door H.O.P. (Heerlijk Objectief Proeven) en gaat door op 2 en 3 juni 2007 (van 14 tot 23 uur) in Zaal CC "De Stringe", Ommersheimplein 4, te Vichte
Het Karakterbierweekend is uiterst geschikt voor: Levensgenieters - Lekkerbekken en Smulpapen - mensen die hun bierhorizon willen verruimen - mensen in het bezit van geoefende smaakpapillen en reukorgaan - mensen die andere smaken en geuren willen ontdekken - mensen met K die bier lusten met B - mensen die gewoon houden van gezelligheid. (klik op de foto voor meer info)

Dinsdagavond: WD – 6,4 km – 0:34:30 (11,13 km/h – 5,39 min/km)

Rubberen benen vandaag, totaal krachteloos en ik voelde het al vanaf de eerste stappen. Na vijf minuten had ik de neiging om terug te keren. Nochtans was het een prima weertje geworden, veel blauwe lucht en de zon die zijn warmte afgaf. De geplande versnellingen (3x 2000m aan 5 min/km) gereduceerd tot 2x 1000m aan 5 min/km. Mijn geplande loop een vijftal kilometer ingekort en aan de Kalvebrug reeds terug gedraaid, de Terwestbrug zou vandaag een brug te ver geweest zijn. Een totale off-day, puffen en zweten, eentje om snel te vergeten. Volgende keer beter!

Zondagochtend: DL1 – 10 km – 0:57:00 (10,53 km/h – 5,7 min/km)

Deze ochtend – op de nuchtere maag – de baan op voor een vetloop van 10 km. Het voelde aanvankelijk koeler aan dan gisteren, door de frisse wind of misschien ook door de regenval van deze nacht. Maar telkenmale de zon door de wolken brak, bracht die heel wat warmte mee. Hopelijk hebben ze dit ideaal loopweer ook in onze hoofdstad, waar tienduizenden lopers present zijn voor de 20 km van Brussel. Aan de talrijke bloggers wens ik veel succes toe en hun verhalen zal ik zeker de komende dagen lezen. Vandaag rustig gelopen en op het einde drie versnellingen gedaan. Het was aangenaam lopen doorheen een oase van verschillende tintschakeringen groen. En omdat ik bijna alleen doorheen dit gebied liep had ik even de neiging om keihard te roepen, “Groen!”.

Zaterdagnamiddag: DL1 – 9,1 km – 0:52:50 (10,34 km/h – 5,8 min/km)

Deze maal nog eens een parcours genomen dat ik al een hele tijd niet meer gelopen had, kwestie van wat variatie te brengen. Zwaar bewolkt maar geen buien, dat zorgde er voor dat het weer aangenaam lopen was. Rustig loopje gedaan deze keer dat bijzonder vlot ging. Al een paar nachten een goede nachtrust gehad en wat langer geslapen dan anders en dat laat zich ook onmiddellijk voelen tijdens het lopen.
Bijgevoegd fotootje ook vorige week genomen langs de Moervaart en omgezet naar zwartwit.

We hebben nog een reeks foto’s liggen van Brugge, die ik tussendoor op de blog zal plaatsen.
De Jeruzalemkerk, ook kerk van het Heilig Graf genoemd, werd in de 15de eeuw gebouwd door de familie Adornes. De eerste Adorno, Oppicino, afkomstig uit Genua, was bevriend met de graaf van Vlaanderen Gewijde van Dampierre. Hij vestigde zich in onze streek en stierf alhier in 1307. De Adornes werden vooraanstaande figuren in het middeleeuwse Brugge. In het begin van de 15de eeuw besloten zij naast hun bestaande herenwoning, die nog steeds bestaat, een kleine stenen kapel te bouwen teneinde een houten kapel die bouwvallig was te vervangen. Een Pauselijke Bul van Martinus V (12 mei 1427) gaf hen daarvoor de toelating. De traditie zegt dat Jacob Adorno (+1465) en zijn broeder Pieter (+1464) een pelgrimstocht ondernamen naar Jeruzalem en zich lieten inspireren door het grondplan van de kerk van het Heilig Graf aldaar. Doordat de originele Heilige Grafkerk tijdens de 16e eeuw in vlammen opging, en er geen iconografische bronnen over zijn gevonden, zal dit steeds een hypothese te blijven. De huidige kerk heeft nog steeds de vorm van toen. Dit is ondermeer te danken aan het feit dat ze als privé-bezit tijdens de Beeldenstorm ongemoeid werd gelaten.
Boven het altaar een hoog verheven beeldhouwwerk uit witsteen (vroeger gepolychromeerd) ter herinnering aan Golgotha. Het stelt passie en foltertuigen van Christus voor (foto).

Donderdagavond: IT – 7,4 km – 0:37:45 (11,86 km/h – 5,06 min/km)

Warm was het zeker nog om 19u, en er stond een pittige intervaltraining op het programma. Deze maal na het inlopen gestart met versnellingen – 7x 400m aan tempo 4 min/km, R:1,5 min. De bedoeling was eigenlijk acht versnellingen te doen, maar bij de zevende 400m had ik de grootste moeite om het tempo vol te houden daarom besloten het daar bij te houden. Emmers zweet verloren onderweg, zo leek het wel. Daarna houtskool op de barbecue, en de douche in. Vanavond nog eens gezellig buiten gegeten, en een lekkere Lambinus honingbier er bij om het verloren vocht bij te vullen. De calorieën zijn weer bijgevuld.

Dirk Van Esbroeck, geboren in Gent op 1 juni 1946, groeit op in Argentinië en ontdekt zijn geboorteland als hij achttien is geworden. In 1970 studeert hij af aan het RITCS, afdeling film, en is hij korte tijd werkzaam bij het productiehuis van cineast Roland Verhavert. In 1972 kiest hij resoluut voor de muziekwereld en gaat spelen bij de groep Rum, die een van de toonaangevende ensembles binnen de Europese folkrevival van de jaren 70 en 80 zal worden. Halverwege de jaren zeventig ontmoet hij gitarist Juan Masondo en van dan af krijgt ook de Zuid-Amerikaanse muziek een belangrijke plaats binnen zijn podiumleven.
Rum slaat een nieuwe richting in, en het duo Van Esbroeck-Masondo wordt met de komst van bandoneonspeler Alfredo Marcucci een trio, om later tot het sextet Tango al Sur te worden omgevormd. Van Esbroeck neemt deel aan enkele spraakmakende projecten: De Islandsuite, Het Zwarte Goud en Café B, maar hij heeft meer pijlen op zijn boog: hij componeert voor theater en film en bouwt 20 jaar lang samen met Christel Borghlevens en Guido Desimpelaere een nieuwe origineel repertorium op dat voornamelijk is gebaseerd op Nederlandstalige poëzie. ‘Van op de hoge brug’, ‘De zee en haar oevers’, ‘De Papieren Piraat’ , ‘Vliegen’ en ‘La Voyageuse’ zijn de titels van deze programma’s.
Met componist Dirk Brossé maakt Van Esbroeck de creatie van diens symfonisch werk La Soledad de America Latina mee, en met ’De Pampa’s’ brengt hij een eigen creatie, dit laatste in gezelschap van Charles Cornette en Hilde Uitterlinden. Met hen werkt hij ook aan programma’s rond Pablo Neruda en Federico Garcia Lorca. Van Esbroeck speelt ook een hoofdrol in ’Maria de Buenos Aires’ van Astor Piazzolla en Horacio Ferrer in een productie van I Fiamminghi. Hij toerde samen met zangeres Elsje Helewaut, schrijver Bart Plouvier en Wigbert met de productie ’Van alle landen thuis’ en met zijn groep en dichter Geert van Istendael brengt hij de productie ’Taalmachine’.
Met het programma ’Patagon, Patagonië’, waar hij de laatste jaren mee toerde, bracht Dirk samen met Alfredo Marcucci, Juan Masondo, Carlos Diaz een hommage aan het land waar hij opgroeide.
In 2002 werd bij Dirk Van Esbroeck blaaskanker vastgesteld. In ’Leven’, het magazine van de Vlaamse Liga tegen Kanker, getuigde hij in april 2006: 'Ik voél me niet een zieke man. Ik kan reizen en blijven optreden. Professioneel bezig blijven, dat is werkelijk een godsgeschenk. Muziek maken, creatief bezig zijn geeft mij veel voldoening en moed.' (bron: Het Nieuwsblad)

Ik had het geluk eenmaal een optreden van Van Esbroeck-Masondo mee te maken een zevental jaar geleden in Kieldrecht. Een beetje uit nieuwsgierigheid ging ik daar naartoe, mede omdat mij al honderden malen de vraag gesteld werd: ‘Ben jij die zanger?”. Het verraste mij gisterenmorgen toen ik ‘mijn’ overlijdensbericht op de radio hoorde, waar ik vandaag natuurlijk constant over aangesproken word. Maar voor degene die nog zouden twijfelen: “I’m alive and kicking (and running)!!”

In het Waterhuis aan de bierkant hebben ze dit speciaalbier uit Nieuw-Zeeland in de kijker gezet: Captaincooker. Een amberkleurig bier, 5,7% vol.alc., gebrouwen in de Proefbrouwerij te Lochristi. Het wordt gebrouwen naar origineel recept van brouwerij The Mussel Inn, New Zealand. Een verrassend pittig en fris bier, heel kruidig door de toevoeging van Manuka, wat dit bier een heel speciale smaak geeft. Een lekkere aanwinst in ons land, een streling voor de reuk- en smaakpupillen!

De geschiedenis: wanneer kapitein James Coock meer dan 200 jaar geleden een eerste voet aan land zette in New Zealand, brouwde hij een bier met toevoeging van de bladeren van de Manuka-boom, of Tea Tree – Leptospermum scoparium – speciaal voor de gezondheid van zijn bemanning. De Maori gebruikten al lang aftreksels van de bladeren en bast, vol natuurlijke antioxydanten, wegens hun helende werking – schimmeldodend en antibacterieel – tegen huidproblemen, koorts en reumatische pijnen. Tien jaar geleden werd het originele recept gevonden in Cook’s dagboeken en aangepast door de brouwerij ‘The Mussel Inn’, gebrouwen met verse bladeren van de Manukaplant. Dit jaar werd aan de Proefbrouwerij gevraagd dit bier identiek in België te brouwen en op de markt te brengen.

      

Dinsdagavond: WD – 7,4 km – 0:41:30 (10,7 km/h – 5,61 min/km)

Na de korte nachtrust was ik vanavond niet echt in topvorm, maar het lopen viel best mee. Ik had besloten om er geen gewone trage duurloop van te maken, dus enkele versnellingen tussendoor ingelast – 2 x 2000m aan ca. 5,5 min/km – niet zo heel snel dus. Na deze ontspannende loop en een frisse douche achteraf was mijn lichaam weer een beetje wakker.

In de vroege avond waren we op controle bij de gynaecoloog, alles zag er goed uit en de baby – 34 weken en 3 dagen – weegt nu ongeveer 2,5 kg.  Maar de weegschaal toonde Fleur de onverbiddelijke waarheid: 76 kg! Dat betekent een gewichtstoename van 18 kg!! Er zal na de bevalling moeten gewerkt worden om die overtollige kilootjes weg te krijgen.
De volgende foto is ook genomen langs de Moervaart, een van de eerste beelden met de Nikon D80.

We hadden ze al bezig gezien in december vorig jaar, Wim Opbrouck en Els Dottermans met dit country-optreden. Een uitgebreid verslag is hier te lezen. Deze maal bestond de begeleidende band uit Tom Van Stiphout (gitaren), Ron Reuman (drums) en Axl Peleman (bas). We hadden ook meteen gezegd dat we dit opnieuw wilden zien, en gelukkig voor ons werden deze maand en volgende maand (5 & 6 juni) opnieuw een aantal optredens ingepland in het NTGent. En we hebben er ook nu weer van genoten, twee theatertoppers die hun zangstemmen laten trillen dat het een lieve lust is! Na het optreden was het nog een verrassend warme avond dus hebben we een terrasje aan het water opgezocht, van het Waterhuis aan de bierkant. Dat zorgde er voor dat we pas na één uur vannacht thuis waren, de wekker liep helaas genadeloos af om 6u15 vanmorgen!

Vandaag zijn we naar Beerse gereden, naar het San Severia Salon, gelegen langs het kanaal Dessel – Schoten. Meer info over dit prachtig etablissement kun je ook hier vinden. We hebben daar lekker gegeten, Pieter en Cédric een spaghetti, Fleur en ik een toast champignon. We hebben ons daar ook meteen het nieuwste caféboek van Bob Hendrickx aangeschaft en een gratis consumptie gekregen, een Westmalle van’t vat, lekkerrrr!

Onze voornaamste reden was de samenkomst van een aantal Suzuki-oldtimer fanaten. Het was leuk deze motorfietsen te bewonderen die allen minstens 25 jaar oud waren.

Zaterdagnamiddag: HL – 6,4 km – 0:37:30 (10,24 km/h – 5,86 min/km)

Het meizonnetje was present en gaf weer heel wat warmte, altijd leuk om te lopen. Vandaag een kort rustig loopje na de wedstrijd van donderdag. De eerste vijf minuten voelden de kuiten nog een beetje stijf aan, maar dat verdween al snel. De officiële uitslag bekeken van de Stadsloop, geëindigd op de 608^ste plaats van de 3528 die de aankomst in Gent bereikten. Mooi resultaat vind ikzelf ook wel.

Vandaag in de tuin een mooi voorvalletje op beeld kunnen zetten. We hebben al enkele jaren een nestkastje hangen, bedoeld voor mussen maar geregeld komen hier koolmezen ‘verkennen’. We wisten niet dat er daadwerkelijk een koolmees zijn nest gemaakt had. Doordat we in de tuin nogal druk bezig waren zullen we de ouders gestoord hebben waardoor ze even van het nest wegbleven. Eén van de – drie – jongen werd echter ongedurig – hongerig? - en kwam vanuit de nestopening de wereld verkennen. Toen hij geen gehoor kreeg op zijn getjilp dook hij voor zijn eerste vlucht het kastje uit, recht door het open kattenluik de garage binnen! Met onze kat in de buurt niet echt de veiligste plek om te vertoeven. Daarbinnen zat het jonge vogeltje wat verbaast rond te kijken – joepie, ik kan vliegen! – en ik kon hem zonder moeite oppakken en in het nest zetten. Toen we terug binnen waren, keerde al snel de moeder weer om haar jongen te voederen. Het dappere jong hebben we hier op de foto, net voor zijn eerste solovlucht.

10,4 km – 0:45:54 (13,6 km/h – 4,4 min/km)

Een heel geslaagde Stadsloop achter de rug. De eerste die ik op het Sintpietersplein tegen het lijf liep, was Koen, die ging “rustig aan” lopen , zo rond de 40 minuten was zijn planning, want dit was zijn tweede wedstrijd in evenveel dagen en dit weekend stond er nog een op het programma, sterk bezig! Nadat we ons omgekleed hadden maakten we al snel kennis met een aantal webloglopers, die T-shirts waren toch een goed idee. Voor de start even gepraat met onder andere Geert, Philippe en vrouwtje An, Jan (vorig weekend nog een marathon gelopen in Visé!), Christophe en partner Muriel, en Harmsie. Ook Bart was van de partij, maar enkel als supporter, de marathon van vorig weekend zat nog in zijn benen. Het weer was ideaal, geen regen en als de zon er doorkwam werd het zelfs heel warm. Ruim 3500 deelnemers, dus op tijd naar het startvak gegaan zodat we niet te veel tijd zouden verliezen bij de start. Desondanks moest ik na het startsignaal die eerste kilometer nogal wat slalommen doorheen de lopende massa. Daarna zat ik al vrij snel in een vlot tempo. De stadsloop doorheen Gent staat altijd garant voor gezelligheid, maar ook voor veel kasseien en weinig vlakke stukken. Op km 5 kwam ik door in 21:45, toch nogal snel gestart, en hopen maar dat ik het tempo zou kunnen volhouden. Even een kleine inzinking gehad maar rond km 8 kon ik terug wat versnellen, een recordtijd zat er nog altijd in. Het laatste stuk richting finish was ook het zwaarste stuk van het parcours bergop tot ik het bordje van de 10 km passeerde. Een nieuw P.R.! Tijd na 10 km: 0:43:55, dat is 15 seconden sneller dan vorig jaar. Daarna was het nog 400 meter tot aan de aankomst, dit jaar was het parcours iets langer. Na gedoucht te hebben in de Leopoldskazerne, tevreden  huiswaarts gekeerd.

Woensdagavond: DL1 – 6,4 km – 0:35:15 (10,89 km/h – 5,51 min/km)

Een kort loopje voor de wedstrijd in Gent morgen. Circa een half uurtje rustig gelopen met tot slot nog drie versnellingen. Een goede timing vanavond, de zon kwam maar zelden door de wolken maar er was weinig wind en het bleef droog, goed loopweertje dus. Allicht beter getimed dan Rudi deze week, want als je met dit wisselvallig weer een slechte timing hebt, dan kom je minder fris thuis.
Deze maal nog wat (foto)graffiti uit Antwerpen.