Zaterdagavond: WD – 11,2 km – 1:03:50 (GHS:129 – 10,54 km/h – 5,69 min/km)

Om halfnegen de deur uit om exact dezelfde training af te werken als gisteren. Eerst 3,2 km “warming up” en daarna 4,8 km in ‘marathontempo’ in 0:25:25 – amper 5 seconden verschil tegenover gisteren – en en hartslag rond de 135 bpm. Zonder op de hartslagmeter te letten loop ik twee dagen achter elkaar net hetzelfde tempo over hetzelfde traject, hoopvol. Ik kan dit tempo misschien geen vier uur volhouden, maar toch zeker langere tijd. Het kan best zijn dat ik aankom met een tempo net zo snel als de slakken in mijn tuin (foto), maar aankomen in Brussel voor mijn eerste marathon is mijn doelstelling, de tijd heeft totaal geen belang.

Een laatste berichtje over de feesten dit jaar (op de website zelf zijn trouwens prachtige foto’s te bekijken. In het algemeen minder bezoekers dan vorig jaar – tot tevredenheid van de organisatie die minder pleinen moesten afsluiten – wat zorgde voor een gezelligere drukte. Een overzichtje van onze drank- en eetervaringen dit jaar – in willekeurige volgorde – gekruid met wat sfeerfoto’s. Café “Zénon”, St-Veerleplein, een echte bruine kroeg met een sympathieke baas.

Vrijdagavond: WD – 11,2 km – 1:04:20 (GHS:126 – 10,45 km/h – 5,74 min/km)

Gisterenavond mij doodmoe naar bed ‘gesleept’, meteen in slaap gevallen en zo vast als een blok geslapen tot vanmorgen de wekker afliep. Vandaag voel ik mij dan ook veel fitter. Gewacht tot acht uur vanavond, nog zonnig en warm maar merkbaar koeler, alhoewel het zeker nog 25°C is. Eerst een drietal kilometer kalmpjes met een hartslag net onder de 120 bpm gelopen. Daarna als test 4,8 km in ‘marathontempo’ in 0:25:30 met een hartslag van 130 à 135 bpm. Ik haal met deze hartslag een tempo van 5,31 min/km (11,29 km/h), wanneer ik dit kan volhouden loop ik een mooie tijd. Het laatste stuk van het traject dan terug kalmaan uitgelopen. Al met al vandaag een veel beter gevoel na de training dan gisteren. Op de foto het ‘keerpunt’ vandaag, de Terwestbrug over de Moervaart.

In 1995 startte het BIVV in partnership met de Arnoldus Groep van de Belgische Brouwersfederatie voor het eerst met de Bob-campagne, die vanaf dan minstens één keer per jaar werd herhaald. Reeds vanaf het prille begin kende Bob een aanzienlijk succes. Enkele weken na Bobs geboorte hadden al meer dan vier op vijf Belgen over hem horen praten.

Mettertijd is Bob van een gewoon personage uitgegroeid tot hét symbool van de strijd tegen rijden onder invloed. Thans is Bob bekend bij 97% van de Belgen. De campagne wordt algemeen als een (zeer) goed initiatief beschouwd. Momenteel heeft 37% van alle bestuurders reeds aangeboden om Bob te zijn, 34% is reeds Bob geweest en 46% is reeds meegereden met Bob. Deze cijfers stijgen jaar na jaar. Bob zorgde voor een mentaliteitsverandering: de maatschappelijke afkeuring van rijden onder invloed is de laatste jaren aanzienlijk gestegen. 80% van de bestuurders beschouwt rijden met meer dan 0,5 promille alcohol in het bloed als een ernstige tot heel ernstige overtreding. De Bob-sleutelhanger staat symbool voor het succes van de Bob-campagne: meer dan een op de vijf Belgen (en nagenoeg een op de drie min 35-jarigen) heeft er een! Sinds 2001 werd het Bob-concept ook in andere landen van de Europese Unie een begrip, dit met de steun van de Europese Commissie. België, Frankrijk, Griekenland en Nederland organiseerden in 2001 voor het eerst een gelijkaardige campagne, en werden in 2002 vervoegd door Denemarken, Spanje en Portugal. In 2003 kwam daar nog het Verenigd Koninkrijk bij. Een mooi bewijs van erkenning voor "onze" Bob... Voor meer info klik op de affiche.

Maandagavond: DL1 – 11,6 km – 1:10:15 (GHS:119 – 9,91 km/h – 6,06 min/km)