Dirk Van Esbroeck, geboren in Gent op 1 juni 1946, groeit op in Argentinië en ontdekt zijn geboorteland als hij achttien is geworden. In 1970 studeert hij af aan het RITCS, afdeling film, en is hij korte tijd werkzaam bij het productiehuis van cineast Roland Verhavert. In 1972 kiest hij resoluut voor de muziekwereld en gaat spelen bij de groep Rum, die een van de toonaangevende ensembles binnen de Europese folkrevival van de jaren 70 en 80 zal worden. Halverwege de jaren zeventig ontmoet hij gitarist Juan Masondo en van dan af krijgt ook de Zuid-Amerikaanse muziek een belangrijke plaats binnen zijn podiumleven.
Rum slaat een nieuwe richting in, en het duo Van Esbroeck-Masondo wordt met de komst van bandoneonspeler Alfredo Marcucci een trio, om later tot het sextet Tango al Sur te worden omgevormd. Van Esbroeck neemt deel aan enkele spraakmakende projecten: De Islandsuite, Het Zwarte Goud en Café B, maar hij heeft meer pijlen op zijn boog: hij componeert voor theater en film en bouwt 20 jaar lang samen met Christel Borghlevens en Guido Desimpelaere een nieuwe origineel repertorium op dat voornamelijk is gebaseerd op Nederlandstalige poëzie. ‘Van op de hoge brug’, ‘De zee en haar oevers’, ‘De Papieren Piraat’ , ‘Vliegen’ en ‘La Voyageuse’ zijn de titels van deze programma’s.
Met componist Dirk Brossé maakt Van Esbroeck de creatie van diens symfonisch werk La Soledad de America Latina mee, en met ’De Pampa’s’ brengt hij een eigen creatie, dit laatste in gezelschap van Charles Cornette en Hilde Uitterlinden. Met hen werkt hij ook aan programma’s rond Pablo Neruda en Federico Garcia Lorca. Van Esbroeck speelt ook een hoofdrol in ’Maria de Buenos Aires’ van Astor Piazzolla en Horacio Ferrer in een productie van I Fiamminghi. Hij toerde samen met zangeres Elsje Helewaut, schrijver Bart Plouvier en Wigbert met de productie ’Van alle landen thuis’ en met zijn groep en dichter Geert van Istendael brengt hij de productie ’Taalmachine’.
Met het programma ’Patagon, Patagonië’, waar hij de laatste jaren mee toerde, bracht Dirk samen met Alfredo Marcucci, Juan Masondo, Carlos Diaz een hommage aan het land waar hij opgroeide.
In 2002 werd bij Dirk Van Esbroeck blaaskanker vastgesteld. In ’Leven’, het magazine van de Vlaamse Liga tegen Kanker, getuigde hij in april 2006: 'Ik voél me niet een zieke man. Ik kan reizen en blijven optreden. Professioneel bezig blijven, dat is werkelijk een godsgeschenk. Muziek maken, creatief bezig zijn geeft mij veel voldoening en moed.' (bron: Het Nieuwsblad)

Ik had het geluk eenmaal een optreden van Van Esbroeck-Masondo mee te maken een zevental jaar geleden in Kieldrecht. Een beetje uit nieuwsgierigheid ging ik daar naartoe, mede omdat mij al honderden malen de vraag gesteld werd: ‘Ben jij die zanger?”. Het verraste mij gisterenmorgen toen ik ‘mijn’ overlijdensbericht op de radio hoorde, waar ik vandaag natuurlijk constant over aangesproken word. Maar voor degene die nog zouden twijfelen: “I’m alive and kicking (and running)!!”

In het Waterhuis aan de bierkant hebben ze dit speciaalbier uit Nieuw-Zeeland in de kijker gezet: Captaincooker. Een amberkleurig bier, 5,7% vol.alc., gebrouwen in de Proefbrouwerij te Lochristi. Het wordt gebrouwen naar origineel recept van brouwerij The Mussel Inn, New Zealand. Een verrassend pittig en fris bier, heel kruidig door de toevoeging van Manuka, wat dit bier een heel speciale smaak geeft. Een lekkere aanwinst in ons land, een streling voor de reuk- en smaakpupillen!

De geschiedenis: wanneer kapitein James Coock meer dan 200 jaar geleden een eerste voet aan land zette in New Zealand, brouwde hij een bier met toevoeging van de bladeren van de Manuka-boom, of Tea Tree – Leptospermum scoparium – speciaal voor de gezondheid van zijn bemanning. De Maori gebruikten al lang aftreksels van de bladeren en bast, vol natuurlijke antioxydanten, wegens hun helende werking – schimmeldodend en antibacterieel – tegen huidproblemen, koorts en reumatische pijnen. Tien jaar geleden werd het originele recept gevonden in Cook’s dagboeken en aangepast door de brouwerij ‘The Mussel Inn’, gebrouwen met verse bladeren van de Manukaplant. Dit jaar werd aan de Proefbrouwerij gevraagd dit bier identiek in België te brouwen en op de markt te brengen.

      

Dinsdagavond: WD – 7,4 km – 0:41:30 (10,7 km/h – 5,61 min/km)

Na de korte nachtrust was ik vanavond niet echt in topvorm, maar het lopen viel best mee. Ik had besloten om er geen gewone trage duurloop van te maken, dus enkele versnellingen tussendoor ingelast – 2 x 2000m aan ca. 5,5 min/km – niet zo heel snel dus. Na deze ontspannende loop en een frisse douche achteraf was mijn lichaam weer een beetje wakker.

In de vroege avond waren we op controle bij de gynaecoloog, alles zag er goed uit en de baby – 34 weken en 3 dagen – weegt nu ongeveer 2,5 kg.  Maar de weegschaal toonde Fleur de onverbiddelijke waarheid: 76 kg! Dat betekent een gewichtstoename van 18 kg!! Er zal na de bevalling moeten gewerkt worden om die overtollige kilootjes weg te krijgen.
De volgende foto is ook genomen langs de Moervaart, een van de eerste beelden met de Nikon D80.

We hadden ze al bezig gezien in december vorig jaar, Wim Opbrouck en Els Dottermans met dit country-optreden. Een uitgebreid verslag is hier te lezen. Deze maal bestond de begeleidende band uit Tom Van Stiphout (gitaren), Ron Reuman (drums) en Axl Peleman (bas). We hadden ook meteen gezegd dat we dit opnieuw wilden zien, en gelukkig voor ons werden deze maand en volgende maand (5 & 6 juni) opnieuw een aantal optredens ingepland in het NTGent. En we hebben er ook nu weer van genoten, twee theatertoppers die hun zangstemmen laten trillen dat het een lieve lust is! Na het optreden was het nog een verrassend warme avond dus hebben we een terrasje aan het water opgezocht, van het Waterhuis aan de bierkant. Dat zorgde er voor dat we pas na één uur vannacht thuis waren, de wekker liep helaas genadeloos af om 6u15 vanmorgen!

Vandaag zijn we naar Beerse gereden, naar het San Severia Salon, gelegen langs het kanaal Dessel – Schoten. Meer info over dit prachtig etablissement kun je ook hier vinden. We hebben daar lekker gegeten, Pieter en Cédric een spaghetti, Fleur en ik een toast champignon. We hebben ons daar ook meteen het nieuwste caféboek van Bob Hendrickx aangeschaft en een gratis consumptie gekregen, een Westmalle van’t vat, lekkerrrr!

Onze voornaamste reden was de samenkomst van een aantal Suzuki-oldtimer fanaten. Het was leuk deze motorfietsen te bewonderen die allen minstens 25 jaar oud waren.

Zaterdagnamiddag: HL – 6,4 km – 0:37:30 (10,24 km/h – 5,86 min/km)

Het meizonnetje was present en gaf weer heel wat warmte, altijd leuk om te lopen. Vandaag een kort rustig loopje na de wedstrijd van donderdag. De eerste vijf minuten voelden de kuiten nog een beetje stijf aan, maar dat verdween al snel. De officiële uitslag bekeken van de Stadsloop, geëindigd op de 608^ste plaats van de 3528 die de aankomst in Gent bereikten. Mooi resultaat vind ikzelf ook wel.

Vandaag in de tuin een mooi voorvalletje op beeld kunnen zetten. We hebben al enkele jaren een nestkastje hangen, bedoeld voor mussen maar geregeld komen hier koolmezen ‘verkennen’. We wisten niet dat er daadwerkelijk een koolmees zijn nest gemaakt had. Doordat we in de tuin nogal druk bezig waren zullen we de ouders gestoord hebben waardoor ze even van het nest wegbleven. Eén van de – drie – jongen werd echter ongedurig – hongerig? - en kwam vanuit de nestopening de wereld verkennen. Toen hij geen gehoor kreeg op zijn getjilp dook hij voor zijn eerste vlucht het kastje uit, recht door het open kattenluik de garage binnen! Met onze kat in de buurt niet echt de veiligste plek om te vertoeven. Daarbinnen zat het jonge vogeltje wat verbaast rond te kijken – joepie, ik kan vliegen! – en ik kon hem zonder moeite oppakken en in het nest zetten. Toen we terug binnen waren, keerde al snel de moeder weer om haar jongen te voederen. Het dappere jong hebben we hier op de foto, net voor zijn eerste solovlucht.

10,4 km – 0:45:54 (13,6 km/h – 4,4 min/km)

Een heel geslaagde Stadsloop achter de rug. De eerste die ik op het Sintpietersplein tegen het lijf liep, was Koen, die ging “rustig aan” lopen , zo rond de 40 minuten was zijn planning, want dit was zijn tweede wedstrijd in evenveel dagen en dit weekend stond er nog een op het programma, sterk bezig! Nadat we ons omgekleed hadden maakten we al snel kennis met een aantal webloglopers, die T-shirts waren toch een goed idee. Voor de start even gepraat met onder andere Geert, Philippe en vrouwtje An, Jan (vorig weekend nog een marathon gelopen in Visé!), Christophe en partner Muriel, en Harmsie. Ook Bart was van de partij, maar enkel als supporter, de marathon van vorig weekend zat nog in zijn benen. Het weer was ideaal, geen regen en als de zon er doorkwam werd het zelfs heel warm. Ruim 3500 deelnemers, dus op tijd naar het startvak gegaan zodat we niet te veel tijd zouden verliezen bij de start. Desondanks moest ik na het startsignaal die eerste kilometer nogal wat slalommen doorheen de lopende massa. Daarna zat ik al vrij snel in een vlot tempo. De stadsloop doorheen Gent staat altijd garant voor gezelligheid, maar ook voor veel kasseien en weinig vlakke stukken. Op km 5 kwam ik door in 21:45, toch nogal snel gestart, en hopen maar dat ik het tempo zou kunnen volhouden. Even een kleine inzinking gehad maar rond km 8 kon ik terug wat versnellen, een recordtijd zat er nog altijd in. Het laatste stuk richting finish was ook het zwaarste stuk van het parcours bergop tot ik het bordje van de 10 km passeerde. Een nieuw P.R.! Tijd na 10 km: 0:43:55, dat is 15 seconden sneller dan vorig jaar. Daarna was het nog 400 meter tot aan de aankomst, dit jaar was het parcours iets langer. Na gedoucht te hebben in de Leopoldskazerne, tevreden  huiswaarts gekeerd.

Woensdagavond: DL1 – 6,4 km – 0:35:15 (10,89 km/h – 5,51 min/km)

Een kort loopje voor de wedstrijd in Gent morgen. Circa een half uurtje rustig gelopen met tot slot nog drie versnellingen. Een goede timing vanavond, de zon kwam maar zelden door de wolken maar er was weinig wind en het bleef droog, goed loopweertje dus. Allicht beter getimed dan Rudi deze week, want als je met dit wisselvallig weer een slechte timing hebt, dan kom je minder fris thuis.
Deze maal nog wat (foto)graffiti uit Antwerpen.

Nee, Fleur is nog niet bevallen. Elena is de dochter van Veerle en Gunther. Ze is geboren op 29 april, drie weken te vroeg en woog ongeveer 2,5 kg. Terwijl wij er op bezoek waren, konden we meteen wat "oefenen". Isabelle, Fleur's zus heeft de foto's genomen en ons opgestuurd, waarvoor dank! Het was inderdaad leuk om dit klein mensje te zien en vast te houden, wij zullen zelf nog 46 dagen moeten geduld hebben.

Zaterdagmiddag: IT – 10 km – 0:51:45 (11,59 km/h – 5,18 min/km)

Vrijdagochtend: 2 km – 0:10:00 (5 min/km)

Vanochtend moest ik de auto in de garage halen, normaal heb ik dan de keuze tussen een kleine ‘toer’ van 4,4 km of een grote van 10 km. Ik kan echter ook rechtstreeks naar de garage lopen: 2 km. En dat is dus hetgeen ik gedaan heb met dit slechte weer, genoeg om goed nat in de garage toe te komen, waar ze dan maar de helft van het werk aan de auto gedaan hebben, ze hadden een mis stuk besteld. Gisteren al ’s morgens door die regen gereden met de motor – ook weeral de ideale moment uitgekozen om de auto in de garage te brengen! En nu kan hij nog eens terug binnen, ‘k zal wel wachten tot het 30°C is. Toen ik richting garage liep, kwam het Eurovisiesongfestival-liedje van Ingeborg in mijn gedachten, “Door de wind, door de regen, dwars door alles heen…”.

Woensdagavond: DL1 – ca.10 km – 1:01:30

Vanavond de auto naar de garage, en nadien terug – met een omweg – naar huis gelopen. De eerste vijftien minuten liep het van geen kanten! Eerst nog getwijfeld om een kortere weg in te slaan, maar dan toch maar doorgebeten. Na twintig minuten begon het wat harder te regenen, en het leek meteen ietsje beter te gaan – meer zuurstof in de lucht? Het was al een eeuwigheid geleden dat ik nog eens in de regen gelopen had. Nu bevond ik mij op onbekend ‘terrein’. Doorheen rustige landelijke wegen gelopen met als oriëntatiepunt de kerk van Sint-Kruis-Winkel dorp. Uiteindelijk kwam ik aan het Rusthuis St-Jozef uit en het centrum door gelopen. Daarna een wegeltje ingeslagen, weer een mooi stukje natuur en daarna een kleine woonwijk door om uiteindelijk de baan richting Mendonk op te komen. Die bracht mij aan het Sintkruiswinkelpad waarna ik de Moervaart kon volgen tot thuis. Het was weer leuk enkele onbekende stukken te doorkruisen zo dicht bij huis. Maar het lopen zelf is nooit echt vlot gegaan, een training om snel te vergeten.

Voor de bijgevoegde foto gaan we nog eens naar Mali, West-Afrika. In een van de armste landen van Afrika moet men een beetje vindingrijk zijn om iets te verdienen. Deze jongeman kocht een 'grote' hoeveelheid benzine, die hij dan met een beetje winst in kleinere flesjes verder verkocht. Genoeg om die dag weer eten te kunnen kopen, soms als enige kostwinner van een hele familie.

Zondagvoormiddag: DL1 – 11,2 km – 1:05:00 (10,34 km/h – 5,80 min/km)

Fris windje, zalig om te lopen. Nog wat profiteren van het zonnig weertje, vanavond is het gedaan en krijgen we regen, hopelijk niet zes weken lang. Vanmorgen op de weegschaal: 68,2 kg. In augustus vorig jaar stond ik op mijn “scherpst” met 65 kg, sindsdien is er elke week wel 100 of 200 gram bijgekomen. Ik heb mij al enkele weken voorgenomen minder te gaan eten, maar een zwak karakter laat de Bourgondiër in mij altijd winnen. Gisterenavond voor de tv heb ik aardbeien gegeten, gezond toch… ware het niet dat daar ook nog enkele bollen crèmeglace en een berg slagroom op lag. Vanavond was er dan weer een barbecue ten voordele van het jeugdvoetbal van KSK Kallo. Maar vanaf morgen ga ik op dieet!!!
Hierbij weer een foto van Brugge, het Begijnhof deze maal.