Maandagavond: DL1 – 7,4 km – 0:44:45 (GHS:122 – 9,92 km/h – 6,05 min/km)

Kwart over acht al wanneer ik de deur uit stap, nog rond de 22°C, ideaal weertje dus. Vandaag hou ik het gewoon op een kort ontspannen loopje. Weinig volk langs de moervaart en zelfs op het water is het heel rustig. Genietend van de natuur en vooral ontspannen na een saaie werkdag, zodat ik na drie kwartiers met een frisse geest terug thuis ben. Lopen heeft altijd een licht therapeutische werking op mij, en blijkbaar worden er ook veel problemen al lopend opgelost. Daarbij heeft Fleur lekkere chocoladepudding klaargemaakt, dus de suikers worden meteen bijgevuld.
Het fotootje uit mijn tuin is een akkerviooltje.

Om 8u30 sta ik al aan de start in De Klinge, waar de Gasthofstappers hun Klingse bostochten organiseerden. Fleur is er spijtig genoeg niet bij vandaag wegens werkverplichtingen. Het zou voor mij voorlopig één van de beste wandelingen van dit jaar worden. We worden al snel het eerste bos ingestuurd richting De Clinge in Nederland, veel schaduw en afwisselend loof- en sparrenbomen. Het eerste gedeelte loop ik samen met een ‘smokkelaar’ uit Stekene, die gisteren pas de Nacht van Vlaanderen (100 km) gelopen heeft, straffe gast! Een verkeersbord waarschuwt ons ook voor overstekend “wild” (zie foto).

Zaterdagavond: DL1 – 9,1 km – 0:53:30 (GHS:125 - 10,21 km/h – 5,88 min/km)

Vrijdagavond: DL1 – 7,4 km – 0:42:00 (GHS:120 – 10,57 km/h – 5,68 min/km)

Nog een dag extra rust ingelast voor alle zekerheid. Vanavond een korte rustige duurloop gedaan, heel goed verlopen en relaxed zonder enige pijn kunnen lopen. Vanaf morgen kunnen we weer beginnen opbouwen, zonder extensieve intervallopen deze maal. Spijtig, want ik ben een liefhebber van intervaltrainingen, steeds een leuke afwisseling.
Gisteren een mooi aandenken in de bus gekregen, een actiefoto uit de Antwerp 10 Miles, genomen net voor de aankomst. Ik zal niet de enige zijn, deze fotograaf staat er elk jaar. De prijs (6€!) is NIET VERPLICHT te betalen, men kan de foto gewoon houden. Ik heb vorig jaar ook al een foto toegestuurd gekregen en toen heb ik bewust wel betaald. Daarom krijg ik nu weer een foto, die ik deze maal niet betaal, dus voor 6€ heb ik twee foto’s en dat vind ik een redelijke prijs.

De intervaltraining maandag geëindigd met een lichte pijn aan de linkerkuit. Dinsdagochtend even langs de Medische Dienst op het werk gepasseerd, diagnose: waarschijnlijk een klein scheurtje in één van de kuitspieren onderaan.

Enkele dagen insmeren met Flexium Gel, een stevig verband overdag en een korte rustperiode ingebouwd, met het resultaat dat het nu al veel beter is. Morgenavond een korte rustige training om te testen. Ik denk dat ik de raad van Fleur (“je bent geen 20 jaar meer, hé...”) maar zal opvolgen en de extensieve intervals voorlopig achterwege laat. Het belangrijkste in aanloop van de marathon zal zijn de lange duurlopen uitbreiden, en daarbij kwetsuren vermijden.
De bloemetjes en kruiden in de hof zijn ondertussen helemaal opgefleurd door de regen. Bij de volgende foto ben ik in gedachten terug in de Provence want de voortuin begint dankzij de lavendel mooi te kleuren en te ruiken, die heeft geen behoefte aan regen.

Maandagavond: IT – 11,9 km – 1:05:00 (GHS:135 – 10,98 km/h – 5,46 min/km)

Gewacht tot kwart voor negen zodat het wat koeler en aangenamer om lopen was. Gewapend met fuelbelt en Fleur met de fiets(computer) aan mijn zijde, klaar voor een extensieve duurloop. In Runnersworld van mei stond een artikel over de trainingsmethode van Billat. Trage duurlopen afgewisseld met snelle intervallen hebben mij het afgelopen jaar al een duidelijke progressie opgeleverd. Van het bijhorende vier wekenschema heb ik onthouden dat elke week bestaat uit trage duurlopen en één snelle intervaltraining. Alles een beetje ontcijferd en berekend voor mezelf met de bedoeling de volgende weken die intervals in te lassen. Vandaag waren dit vijf reeksen van telkens 3 minuten aan 4 min/km (15 km/h) en 3 minuten aan 6,67 min/km (9 km/h). Deze pittige training voorafgegaan door een rustige warming-up en een lange cooling-down, goed voor weeral bijna 12 km. Het is ook altijd leuk als Fleur meerijdt, samen genieten we van de natuur en mekaars gezelschap.
Ik kreeg vandaag onderstaande foto opgestuurd van nieuwe loopschoenen, met de hand gefabriceerd in Afrika, merk onbekend. Weet iemand waar deze toch wel heel originele modellen te verkrijgen zijn en heeft iemand er al loopervaring mee?

We zijn hier een drietal jaar geleden de eerste maal binnengekomen met Bob’s caféboek en sindsdien zijn we hier regelmatig blijven komen. Een druk bezocht café, gezellig ingericht, met hop en muziekinstrumenten aan het plafond en als blikvanger (voor ons toch) de foto “Lunch Atop a Skyscraper” (1932) van Charles C.Ebbets.

Sinds oktober vorig jaar hebben Tino en Cindy de fakkel overgenomen van Chris en Christine en zetten het café in dezelfde stijl voort. Lekkere pasta van het huis en de verwenkoffie zijn niet te versmaden, maar de grote troef blijft toch de ruime bierkeuze. Zes van de zeven trappisten zijn hier te verkrijgen, waaronder La Trappe tripel en quadrupel (meer info hier te vinden), en keuze uit Orval van verschillende leeftijden (jong, zes maand of één jaar oud). Orval was voor ons geen ‘liefde op het eerste gezicht’, maar zowel Fleur als ik zijn de smaak steeds meer beginnen waarderen. Onze eerste keuze was dan ook een Orval van 8 maand oud.

Nadien volgden we de suggestie van Tino, Fleur koos de Vicaris Tripel, die werd bekroond dit jaar met de consumententrofee op het Zythos bierfestival. Ik dronk de Vicaris Generaal, die de derde prijs behaalde op hetzelfde festival. (Volledigheidshalve: de tweede prijs ging naar “Houblon Chouffe dobbelen NPA Tripel”, brij.Achouffe. Spijtig genoeg enkel bedoeld voor export naar Amerika). Vicaris is een brouwsel van tandheelkundige en amateurbrouwer Vincent Dillewijns uit Grembergen, een telg uit een brouwersfamilie. De Vicaris Tripel (blond, 8,5% vol.alc.) ontstond in februari 2002 en wordt gebrouwen met pilsmout, bitterhop en aromahop. Het tijdstip en toevoegen van de hopsoorten zorgen voor een bier met volle smaak en lange afdronk, een voltreffer! De Vicaris Generaal (bruin, 8,8% vol.alc.),ontstond in december 2002 en wordt gebrouwen met pilsmout, 2 gebrande mouten, kandij- en rietsuiker, zonder toevoeging van kruiden. En wederom een schitterend bier met een volle smaak en bittere afdronk. Omdat de vraag zo groot was naar die twee lekkere bieren, worden ze nu voor Vincent gebrouwen in de Proefbrouwerij te Lochristi. Op het bieretiket vinden we buiten het embleem van Grembergen ook het Ros Beiaard bereden door vier amazones, verwijzend naar de dochters van Vincent. Een heel leuke ‘inside-joke’ want in Dendermonde eist de traditie dat de vier heemskinderen die het Ros berijden, vier opeenvolgende zonen moeten zijn en tenminste een derde generatie Dendermondenaren. En we hebben hiervan genoten op het ruime terras naast het café, ook een pluspunt met dit weer.

Tropische temperaturen in onze tuin maar de parasol en tuinslang brachten de nodige verfrissing. Pieter en Cédric hebben van ons de passie voor het kaartspel "Magic the Gathering" overgenomen en tussen de studies door was dit hun verpozing. Het verwondert mij nog steeds dat negenjarigen zo vlot met de Engelse teksten omgaan. Meteen een prima moment om enkele fotootjes te schieten (bovenaan Pieter, onderaan Cédric.

Vrijdagavond: DL1 – 11 km – 1:04:45 (GHS:121 – 10,19 km/h – 5,89 min/km)

Vanavond heb ik voor de eerste keer parcours nummer 12 “in gebruik” genomen. Eerst met de fiets verkend en opgemeten en zo een nieuwe route uitgestippeld van 11 km, met enkele lussen uitbreidbaar tot 14 of 18 km. Eerst langs de Moervaart tot de Kalvebrug en dan via Kalve naar de Puttestraat, een onverharde weg vol putten, kan beter “puttenweg” genoemd worden. Maar gelopen langs een prachtig stukje natuur (zie foto) en veel schaduw, dat was belangrijk. Een lekker langzame duurloop gedaan alhoewel het vandaag moeizamer ging. Was het de temperatuur (rond de 25°C) of waren het de benen die toch nog wat vermoeid aanvoelden na de prestatie op maandag, ik weet het niet. Ik was alvast blij dat de 11 km er op zaten, een frisse douche, een Duveltje en lekker eten (nieuwe aardappelen uit vader’s hof!) en de dag kan niet meer stuk, meer moet dat niet zijn!

Fleur heeft bij ons de “groene vingers”, en ons tuintje zoals het er nu voorstaat is helemaal haar idee. Ik help haar graag mee bij het verzorgen en zaaien. Voornamelijk kruiden sieren onze tuin en sinds november vorig jaar hebben we een (kleine) wilde appelboom en hazelaar en een aantal struiken bij geplant, dit bovenal met de bedoeling vogels naar onze tuin te lokken. Juni is voor ons de zaaimaand voor ramenas, radijsjes, kamille en basilicum. De hondsroos draagt zijn eerste bloemen wat een mooie foto opleverde. Andere foto’s van onze tuin zijn hier in ons fotoboek te vinden.

Schitterend weer vandaag, een mooi parcours doorheen de straten van Gent, meer dan 3000 deelnemers en de nodige ambiance rondom ons. Het kon voor de start al niet meer stuk. Alhoewel de vorm er niet echt was vandaag, een beetje stijf vanmorgen door vrijdag, zaterdag en zondag nogal wat uren in onze tuin te werken. Ik had ook gisteren last in de darmen, en dat was vanmorgen nog geen 100%. Om 11 uur een bord pasta gegeten en dan rond halfeen met de motor naar Gent, Fleur kan er niet bij zijn, vandaag haar eerste werkdag na de vakantie. De motorrit op zichzelf was al genieten en aan St-Jacob vond ik zonder moeite een parkeerplaats, dicht bij de kleedkamers. Stipt om halfdrie weerklonk het startschot en een vijftiental seconden later passeerde ik al de startlijn. In het begin weer wat slalommen vooraleer ik mijn tempo vond en ik kon nog even wat uitleggen met een collega van’t werk waar ik toevallig naast kwam te lopen. Na 3,6 km kregen we het zwaarste stuk voorgeschoteld, vanaf de “Verloren kost” kregen we enkele serieuze hellingen onder de voeten. Hier heb ik bewust het tempo laten zakken en mijn collega laten gaan, omdat hier ferme kloppen worden uitgedeeld als men niet oppast. Nadien kreeg ik nooit echt de indruk vlot te lopen, het tempo ging wat op en neer, maar op km 7 kwam ik door na 31 minuten dus ik bleek mooi op schema te zitten. De laatste drie kilometer kon ik dit tempo aanhouden, mede voortgestuwd door de massa langs de kant en kwam ik zelfs binnen mijn streeftijd uit: 0:44:10 en meteen een nieuw P.R. (verbetering met iets meer dan drie minuten). Ik kon vandaag gewoonweg niet sneller, als ik een superdag heb zoals in Antwerpen (10 Miles) dan kan ik er wel nog een minuutje afkrijgen denk ik. Heel tevreden terug de motor op richting thuis waar me een warme douche wachtte, in Gent kwam er enkel koud water uit de douchekraan. Voor de rest vond ik de organisatie prima verlopen, een pluim voor de vele vrijwilligers!

Fleur was niet meer te houden, zodra de zon schijnt is ze altijd te vinden in ons tuintje, ik help haar graag mee. Ons gras stond ook al zo hoog dus dat kwam eerst aan de beurt. Verder moest er nogal wat onkruid gewied worden van tussen onze kruiden en de haag kreeg ook een opmaakbeurt. Daar stuitten we op honderden kleine spinnetjes die net op het punt stonden de wijde wereld te verkennen.

Onze kruiden gedijen goed en sommige moeten uitgedund (Bernagie) of ingeperkt (Munt) worden. Onze kruidenperken werden weer iets uitgebreid en de overtollige graszoden werden in de “zandbak” van de konijntjes gegooid en die natuurlijk meteen volle pret! Mozart is wel de grootste graver alhoewel Snuffel zich ook wel amuseerde. En zo ging onze eerst zonnige junidag voorbij, met het besef dat ons verlof bijna ten einde loopt, Fleur moet maandag reeds beginnen werken en ik dinsdag, ’t zal weer zeer doen.

Vrijdagmiddag: WD - 10 km - 0:53:45 (GHS:133 - 11,16 km/h - 5,38 min/km)

Drie dagen rotweer, regen en veel te lage temperaturen. Gisteren was het de koudste 1 juni ooit sinds het begin van de metingen, 10°C!! Het zouden er 20°C moeten zijn. Gevolg: helemaal geen zin om te lopen, we doen het nog altijd voor de ‘fun’. Vandaag echter zonnig en 18°C, het begon direct te kriebelen en deze namiddag de loopkledij aan en naar buiten voor een wisselende duurloop. Ik breng regelmatig variatie zowel in mijn parkoersen (beperkt) als in de trainingen (interval, heuvelloop, wisselende duurloop, etc…) Op de blog van Ruth vond ik een mooie extensieve intervaltraining die ze dinsdag afgewerkt had uit een schema van de methode Verheul (voor meer info moet je maar eens op Ruth’s blog kijken). Oorspronkelijk: 1000 meter 10K-tempo, 100 meter wandelen, 800 meter joggen, 100 meter wandelen, ik heb ze een beetje aangepast  voor mezelf. Eerst vijf minuten warmlopen, dan vier wisselreeksen en uiteindelijk vijf minuten uitlopen. Eén wisselreeks bestond bij mij uit vijf minuten 10K-tempo (GHS:155), halve minuut wandelen, vijf minuten joggen (GHS:120), halve minuut wandelen. Dit was weer een heerlijke training, vatbaar voor herhaling. Maandag lopen we dan de ING-stadloop te Gent, mijn streeftijd wordt 45 minuten voor de 10K. En vermits het mooi weer is hebben Fleur en ik de rest van de namiddag werkend in onze tuin doorgebracht.

De Trollekelder, aan de voet van de St.-Jacobskerk is al jaren één van onze favoriete speciaal-biercafes. Omdat de kroeg nu ook in het nieuwe Originele cafés-boek van Bob Hendrickx staat, besloten we daar onze eerste stempel te halen. Heel gezellig ingericht in een 15^de eeuwshuis, met kelder en bovenverdieping en een keuze van meer dan 150 bieren.

Fleur koos voor de Christoffel Robertus, bruin, 6% vol.alc., gebrouwen in brij.St-Christoffel te Roermond. Dus zonder het te weten hadden we een Nederlands biertje. Deze jonge brouwerij startte pas op in 1986 en werd vernoemd naar de patroonheilige van Roermond. Een moutig fris bier, met een mooie schuimkraag die echter snel verdween en weinig afdronk, wordt gebrouwen volgens het “Reinheitsgebot van 1516”.
Het Reinheitsgebot: Het Beiers 15^de-eeuws hof maakte zich zorgen over de ingrediënten die de vele brouwerijen in hun bieren verwerkten, en dit niet helemaal ten onrechte. Sommige brouwers kleurden hun bier met pek, roet of kalk, en behalve granen werden er ook bonen en erwten in verwerkt. Zelfs dierlijke toevoegingen waren geen uitzondering. In 1516 vaardigde de Beierse Hertog Willem IV een wet uit, die het brouwen van bier aan banden legde. Deze wet staat bijna 500 jaar later nog steeds als een keiharde consumentenbeschermer overeind, waar de Duitse brouwerijen tot op de dag van vandaag zich nog aan moeten houden. De wet bevatte onder andere de toegestane ingrediënten: gerst (of tarwe), hop en water (later werd daar gist aan toegevoegd, in 1516 nog niet bekend).
Een voordeel dat we ons in België niet aan deze wet moeten houden, waardoor we een meer gevarieerder aanbod van Belgische bieren kunnen brouwen. Ikzelf koos voor een Slaapmutske Tripel, amber, 8,1% vol.alc., gebrouwen onder licentie in Proefbrouwerij Lochristi. Het bier is ontwikkeld door brouwerij-ingenieur en bierliefhebber Dany De Smet, samen met zijn vrouw Marleen. Eerst thuis op kleine schaal, nu wegens het succes en de groter aanvraag in de Proefbrouwerij. Slaapmutske Tripel werd begin 2002 op de markt gebracht en is de derde in de reeks. Het is ook een fantastisch biertje met een volle fruitige smaak en een lange afdronk, een aanrader.

Superspion Ethan Hunt is terug voor de derde maal. J.J. Abrams (o.a. Lost) maakte van het eenvoudige verhaaltje mede dankzij zijn vinnige cameravoering een actieprent van formaat. Neem daarbij het charisma dat Tom Cruise uitstraalt en oscarwinnaar Philip Seymour Hoffman die een mean motherfucker van een slechterik neerzet en je hebt een blockbuster. Deze film draait eigenlijk enkel rond actie, vooral de spectaculaire shoot-out op de brug was mijn favoriet. Ik vond het zelf de beste van de drie M.I.-films en Fleur is een grote fan van Tom Cruise, dus we hadden weer een aangename filmavond.

Maandagnamiddag: IT – 7,4 km – 0:39:20 (GHS:132 – 11,29 km/h – 5,31 min/km)

Vandaag maar één buitje vanmorgen, dus deze keer goed kunnen doorwerken aan het konijnenkot dat bijna afgewerkt is. De konijntjes zijn er net al op verkenning gegaan, het deurtje van de achterkeuken naar het buitenhok hadden ze snel gevonden. Morgen nog de laatste verfwerken, de foto’s volgen daarna op de blog. Rond 17 uur tijd voor een loopje dat ik wegens de koude ingekort heb. Ik denk dat het amper 13°C was ik kreeg het gewoon niet warm genoeg. De planning om een rustig loopje van een uur te doen dus opgeborgen en er een pittige korte intervaltraining van gemaakt met zes intervals van één minuut snel, afgewisseld met twee minuten traag. Woensdag plan ik mijn laatste training voor deze week en dan rust tot volgende week maandag. Op de ING-stadsloop te Gent, hoop ik een P.R. op de 10K te lopen. Enkele minuten sneller ligt binnen de mogelijkheden denk ik.