Vrijdagnamiddag: DL1 – 11 km – 1:09:00 (GHS:123 – 9,57 km/h – 6,27 min/km)

Donderdagavond 22u. Wij parkeren ons tegenwoordig in de parking aan de St-Michielskerk om vandaar een (frisse) wandeling langs het water richting binnencentrum te maken. De mooie rustieke gevels en rustige sfeer ’s avonds doet mij denken aan het lied van Wannes Van de Velde: “Ik wil deze nacht in de straten verdwalen, de klank van de stad maakt mijn ziel amoureus…”.

Artevelde is een amberkleurig bier met alc.5,7% vol, en wordt sinds 1985 gebrouwen in brouwerij Huyghe, te Melle (bekend van zijn Delirium Tremens). Een bier met nagisting op de fles en een goede doordrinker met een zachte smaak en een lange afdronk.

Troubadour is een blond bier met alc.6,5% vol, een lichtkruidig bier met een milde bitterheid met een stevige witte schuimkraag, maar korte afdronk. Het aroma is een overwegend kruidige hopgeur. Het bier wordt gebrouwen door brouwerij de Musketiers. Dit is één van de jongste brouwerijen in het land, een initiatief van vier afgestudeerde ingenieurs biochemie, gebrouwen in de microbrouwerij van de KaHo-St-Lieven te Gent. Oorspronkelijk hadden ze de naam “Musketier” gekozen voor hun bier, maar toen bleek deze al geregistreerd te zijn en moesten ze zoeken naar een andere geschikte naam.

Galgenbier. Het eigen huisbier van de tap krijgen we met “het boek” gratis, donker, met een romige schuimkraag, alc.7,2% vol. Een lekker biertje met een forse zacht-zoete afdronk. Ondertussen is het al heel wat drukker geworden, studenten maar ook veel toeristen weten de weg te vinden naar hier en we besluiten in het Patershol een “afsluitertje” te nemen. Onze keuze valt op “Het oeverloze eiland”, prachtig ingericht in koloniale stijl en behorend tot de duurdere zaken in Gent. Uit het uitgelezen aanbod van koffie’s kiest Fleur voor de “Costa Rica Blue Mountain”, de meest prestigieuze en meest zeldzame aller koffie’s. Ikzelf ga voor de “Pur Kenya”, de beste Afrikaanse koffie, geteeld op de hoogten van Mount Kenya. Daarbij bestellen we elk een stuk chocoladetaart met hazelnoten. Hierbij Fleur’s lofzang: Taart is het niet echt te noemen, het lijkt ons eerder pure chocolade en hazelnoot en zachte boter. De eerste hap was alsof je alle problemen van de wereld van je schouders voelde glijden, de tweede hap waren onze smaakpupillen zo aan het jubelen dat het bijna orgasmatisch was, het was heilig het was hemels, diegene die dit gemaakt heeft, kwijt ik direct al zijn zonden weg, en recommandeer ik hoogstpersoonlijk bij God aan!

Nog maar eens een avondje naar Kinepolis Gent geweest. We weten wel dat deze sequel puur om commerciële redenen uitgebracht werd, maar de grandioze graphics van de Blue Sky Studios zijn weer adembenemend. Het olijk trio Luiaard Sid (ieders favoriet denk ik), mammoet Manny en sabeltandtijger Diego zijn weer terug en vooral de toevoeging van Crash en Eddy, twee buidelratten maakt het er nog beter op. De humor varieert van absurde woordgrapjes tot visuele ongein, de interactie tussen het trio is hartsveroverend en de rode draad ertussen, de eekhoorn op zoek naar een eikel, is gewoonweg fantastisch. Alles tesamen goed voor een avondje heerlijk genieten en we kijken al uit naar Ice Age 3!

Het weekend van 22 – 23 april is het zover, dan is het nieuwste boek van Bob Hendrickx verkrijgbaar. Dit deel omvat 208 originele café’s in Oost-, West-Vlaanderen en Brussel. Een ideale manier om Vlaanderen via zijn biercultuur te verkennen. Voor ons is dit een onmisbare partner geworden tijdens onze wandelingen, motorritten en uitstapjes. In de meeste café’s, vermeld in het boek krijgt de eigenaar van het boek een tweede consumptie gratis, mooi meegenomen en zo betaalt het boek zichzelf terug. Volgend jaar in april komt de nieuwe editie voor de andere provincies uit. Het is de eerste maal dat het boek in twee gescheiden wordt, maar er zijn ondertussen zoveel originele café’s dat ze niet meer in één boek kunnen.

Wie meer info wil over hoe en waar het boek te verkrijgen is, vraag het me gerust!

Woensdagnamiddag: IT-HL – 10,5 km – 0:57:40 (GHS:143 – 10,93 km/h – 5,49 min/km)

Al een flink aantal lopers hebben een Garmin Forerunner of zijn tegenhanger van Polar in hun bezit, erg handig om afstanden, gemiddelden en maximum snelheden per training te meten, maar die dingen kosten een paar honderden Euro’s en dat kan ik er momenteel niet aan spenderen. Maar ik heb een oplossing gevonden, een fietscomputer (Kruidvat, 3,59 €)! Het enige wat ik verder nodig heb is een fiets en een bereidwillige meefietster, in dit geval Fleur, en vertrokken zijn we. Ik kan maar niet beslissen of ik een intervaltraining of een heuvelloop zal inlassen vandaag, dus maar allebei gedaan. Het eerste gedeelte drie maal één minuut snel met telkens twee minuten traag ertussen. Halfweg het parcours dan even de Spanjeveerbrug over en terug, telkens een korte nijdige helling, waarbij de afdaling heel belastend is voor de knieën. Het laatste stuk dan weer dezelfde intervals als in de heenweg, ik loop de versnelling steeds met een snelheid rond 16 km/h en de twee tussenminuten zijn voldoende om mijn hartslag onder de 140 terug te brengen. Voorlopig ziet de voorbereiding voor de “Antwerp 10 Miles” er nog heel goed uit, over 11 dagen zullen we het weten.

De natuur en de natuurgeneeskunde zijn niet alleen uit naam nauw met elkaar verweven. Ze hebben ook daadwerkelijk iets met elkaar te maken. De natuur zorgt er voor dat het goed met ons gaat. De natuur levert ons de belangrijkste ingrediënten om in leven te blijven: voedsel, zuurstof, water én geneeskracht. Er staan dan ook veel planten in onze omgeving die van oudsher geschikt zijn om te eten. Planten die de term "onkruid" hebben meegekregen smaken vaak verdacht goed. Bovendien hebben velen ook nog een heilzame werking. Ook bestaan er veel planten en bomen die van oudsher gebruikt werden in bad. Een kruidenbad is eenvoudig te maken en heeft vaak een verbluffend heilzame werking. Zo kun je in een handomdraai in je eigen keuken een voedzame en bovendien gezonde maaltijd bereiden en je eigen badkamer in een fractie van tijd omtoveren in een kuurbad. Wie doet je nog wat!

Groot hoefblad  (Petasites hybridus of Tussilago petasites)

In het voorjaar zie je eerst alleen de bloem verschijnen. Het zijn enorme knapen die recht uit de grond komen, roze rood en stevig. Als het groot hoefblad is uitgebloeid komt pas het blad tevoorschijn. Ook dit zijn stevige jongens. Je ziet ze het meest langs de slootkant. De bladeren die soms wel een doorsnee van een meter halen zorgen voor schaduwrijke plekken waar padden dol op zijn. En zo komt ze ook aan haar bijnaam: paddenblad.De onderkant van de bladeren is wollig behaard en koel. Van die eigenschap werd in vroeger tijden graag gebruik gemaakt. De boter werd er in gewikkeld alvorens er mee naar de markt te gaan. En het schijnt dat landarbeiders het blad gebruikten om hun hoofd te beschermen tegen de felle zon.

De wortelstok van het groot hoefblad werd gebruikt als slijmoplossend, zweet en urinedrijvend middel. Ook bezit het spasmolitische en pijnstillende eigenschappen. Het blad werd vroeger op zweren en pestbuilen toegepast. Tegenwoordig wordt groot hoefblad niet meer therapeutisch ingezet. Dit vanwege het hoge gehalte aan pyrrolizidinealkaloïden. Deze inhoudstof kan geïsoleerd, bij erg hoge doseringen en inwendig gebruik leverkanker kan veroorzaken.

Dinsdagmiddag: WD – 10 km – 0:55:20 (GHS:133 – 10,84 km/h – 5,53 min/km)

Het wordt meer en meer één van mijn geliefde parkoersen, het St-Kruis-Winkelpad langs de Moervaart. Eerst twintig minuten rustig opwarmen, met een hartslag van 120 en daarna een half uur aan wat ik marathontempo noem, met een harstslag rond de 135, om dan de laatste vijf minuten traag uit te lopen. Het was weer heel rustig op het pad, een enkele fietser en een paar vissers. Zo kan ik goed genieten van de natuur rondom mij en het gevederd volkje op het water, in de bomen en vooral in de natte weiden. Kraai, kauw, houtduif, Turkse tortel, merel, koolmees, Canadese gans, brandgans, grauwe gans, bergeend, wilde eend, meerkoet, waterhoen, reiger, aalscholver, fuut, kokmeeuw, zilvermeeuw en een enkele mantelmeeuw, allen zijn ze van de partij. Een bende luidruchtige eksters maakt capriolen in de lucht, ondertussen een reeks harde, schorre en jammerende geluiden slakend. Ik herken ook enkele scholeksters aan hun lange, rechte, oranjerode snavel. Het was weeral een leuke ontspannen loopje, alle spanningen uit het lichaam verdwenen en tevreden met de conditie en de lage hartslag.

Maandagavond: DL1 – 12,6 km – 1:15:00 (GHS:125 – 10,08 km/h – 5,95 min/km)

Nog steeds frisjes voor de tijd van’t jaar maar droog vanavond. Deze maal gaat het richting Domein Puyenbroeck, waar ik een stuk doorheen loop en daarna voorbij het golfterrein. Fleur houdt mij gezelschap en fietst mee, dat is altijd leuk, we zeveren wat tegen mekaar en omdat ik mijn MP3-speler niet bij heb, heeft zij de hele tijd gezongen. Het enige nadeel is dat ze helemaal niet in aanmerking komt voor een Idool-competitie, als je begrijpt wat ik bedoel… Er was weer heel wat te zien, op enkele meters van ons zat een grote kraai zijn veren te verzorgen zonder zich aan ons te storen en wij spijt dat we het fototoestel niet bij hadden. Op het golfterrein zaten naar jaarlijkse gewoonte een aantal kieviten, en een fazant met knalrode kop liep achternagezeten door drie vrouwtjesfazanten, je zou voor minder een rode kop krijgen! Fleur natuurlijk bibberen op de fiets terwijl ik zwetend naast haar loop. En zo kwam ze op het gezegde:
Liefde is… door de koude meefietsen terwijl hij hardloopt!

Onze eerste motorrit dit jaar, enkele regendruppels, niet al te warm maar toch regelmatig zon, meer hebben we niet nodig om eindelijk onze eerste rit te maken dit jaar. Eerst naar Melsele om onze motor een flinke oppoetsbeurt te geven na de winterstop en daarna naar Bazel om onze vrienden Dirk en Veerle op te pikken. Wij hebben al enkele schitterende motorvakanties samen achter de rug. Deze maal eens naar de Kempen gereden, waar onze eerste stop meteen een reis in de tijd is.

Illy koffie, ijs, pannenkoeken, wafels en snacks met een geschiedenis, iedereen die in een lang vervlogen leven in de vorige eeuw een bezoek brachtaan de Turnhoutse kermis heeft wel 's ijs, wafels of pannenkoeken geproefd in het San Severia Salon. Een Salon, gebouwd in 1837, dat jaren het boegbeeld was van de kermis. In 1976 verdween het prachtige etablissement van de foor. Na een lange zoektocht kwam Kurt Vervloet in 2004 de tent terug op het spoor bij Rik Klessens, zoon van spiegeldanstentenkoning Gust Klessens, en zaakvoerder van de internationaal gerenomeerde firma 'Het Spiegelpaleis'. Na een grondige restauratie schittert San Severia Salon opnieuw op een prachtige locatie. Langs het Kanaal Dessel – Schoten, op de grens van Sint-Jozef Rijkevorsel en Beerse staat het Salon nu zes maanden per jaar (van april tot september) te pronken. Gelegen aan de Kleidabbersroute (een prachtige fietsroute doorheen de verschillende steenbakkersgemeentes) en op fietsknooppunt 71 is San Severia Salon een ideaal start-, rust- of eindpunt voor een dagje fietsen of wandelen. Of je komt gewoon om te genieten en 'als de zee te ver ligt'.

Daarna verder gereden voorbij de abdij van Westmalle, maar niet zonder eerst te stoppen aan café Trappisten voor de lekkerste Westmalle van’t vat. Ik heb karakter om de frituren voorbij te lopen maar ik geraakte niet voorbij het café zonder te stoppen. En ik stond er ook niet van versteld dat we achter een lekkere trappist Danny en Huguette (vader abt en tante nonneken) aantroffen. Daarna verder over Schilde en Wijnegem terug naar huis, goed voor weeral 180 km en we hebben er van genoten! Meer foto’s van de rit van vandaag zijn te vinden in ons fotoboek.

Wat een rotdag vandaag, regen, wind en hagel, we hebben ons part wel gehad. Maar vanavond brak plots de zon door en voor morgen wordt er droog en licht bewolkt weer voorspeld met temperaturen rond de 10°C. Dat is volgens mij ideaal weer om een marathon te lopen, er zullen veel P.R.’s sneuvelen denk ik. Na de laatste regenbui snel met de fotocamera de tuin in want de vrouwenmantel levert steeds mooie beelden.

Regendruppel
gevangen in een blad
na de lentebui

Water op het blad
na een aprilse gril
mooie blikvanger
(Fleur)

Vrijdagnamiddag: IT – 11 km – 1:03:15 (GHS:139 – 10,43 km/h – 5,75 min/km)

Wat vroeger kunnen stoppen op het werk dus was ik al snel de baan op. Eerst twintig minuten warmlopen, dat heb ik altijd nodig. Daarna een stevige intervaltraining, acht maal één minuut snel tempo met telkens twee minuten rustig tussenin om dan de laatste twintig minuten rustig uit te lopen. De hartslag ging op de twee tussenminuten tamelijk snel terug omlaag, dat blijft dus goed gaan. Een prettige trainingsweek tot nu toe, drie maal op een rij 10K gelopen. Drie maal op rij een ander parcours, vandaag vanaf de Langelede langs de Moervaart voorbij de Reepkens tot aan de Terwestbrug. Drie maal op rij een ander soort training, gisteren op kracht, deze maal op snelheid. Drie maal geluk vandaag, ten eerste heeft Fleur mij vanavond een uitgebreide massage beloofd! Ten tweede was ik een kwartier thuis toen het begon te regenen, geluk gehad. En ten derde heb ik vandaag boven de Reepkens de eerste maal de bruine kiekendief waargenomen.

Donderdagavond: HL – 11,4 km – 1:06:00 (GHS:140 – 10,36 km/h – 5,79 min/km)

Weeral een mooi zonnetje dat mij vanavond gezelschap houdt, niet te warm maar dat hoeft niet om lekker te kunnen lopen. Deze maal nog eens het parcours door de bebouwde kom, langs de drukke baan richting viaduct en weer in hoger tempo het viaduct over en dan verder rustig lopen tot de kerk van Overslag waar ik rechtsomkeer maak om nogmaals de ‘heuvel’ in hoger tempo en tegenwind over te ‘vliegen’. De laatste twintig minuten gaat het dan rustig huiswaarts. Speciaal als voorbereiding voor de Waaslandtunnel tijdens de Antwerp 10 Miles neem ik geregeld dit parcours in mijn trainingen alhoewel ik aan het lopen in de natuur de voorkeur geef. Ik noem dit de “route der verleidingen”, ik loop namelijk voorbij alle zeven de café’s in Wachtebeke-centrum, drie frituren, de pitabar en de ‘meeneemchinees’, en dat nog wel twee maal. En zonder te bezwijken laat ik de soms heerlijke geuren aan mijn neus voorbijgaan, is dat geen karakter hebben, zeg nou zelf!

Woensdagavond: WD – 10 km – 0:55:45 (GHS:132 – 10,76 km/h – 5,58 min/km)

Twee looprustdagen genomen, dus mijn eerste loopje deze week en het gaat verbazend goed. Ik deel mijn parcours steeds in drie delen van ongeveer twintig minuten. Het eerste deel begin ik heel rustig, mijn hartslag komt zelfs niet boven de 120, daarna het tweede deel op, volgens mij, marathontempo met een GHS van 140. Maar eigenlijk blijkt dit nog te snel te zijn, 5,10 min/km, dan zou ik een marathon in minder dan 3u45 lopen en dat ligt boven mijn mogelijkheden. Dat betekent dat ik waarschijnlijk aan een nog lagere hartslag zal kunnen lopen, dat is heel positief. Het laatste deel weer rustig huiswaarts ondertussen genietend van het zonnetje en de natuur rondom mij. In dit geval blijft de MP3-speler af en gaat het verstand op nul, heerlijk relaxend na twee werkdagen staren naar het computerscherm! (P.S. het bloemetje heb ik in Axel gekregen bij de Trimloop vorige maand)

Deze maal nog eens met ons ‘originele cafe’s’-boek weggeweest. We hebben maar één café gedaan en een paar uurtjes blijven hangen in het Waterhuis aan de bierkant te Gent. Altijd gezellig en druk, er kwamen net twee plaatsen vrij toen we binnenkwamen. We hebben een aaantal onbekende biertjes gekozen uit de bierkaart van 150 verschillende bieren (waaronder 14 op de tap!) Het huisbier Gandavum kregen we gratis (met het boek). Een leuk avondje uit met bij de biertjes wat kaas, salami en Gentse kop met Tierenteyn-mosterd. Er komt trouwens heel binnenkort een nieuwe editie uit voor Oost- en West-Vlaanderen, voor meer info contacteer Bob Heyndrickx.

De legende achter Brugse Zot...
Om Maximiliaan van Oostenrijk hartelijk welkom te heten in hun trotse stad lieten de Bruggelingen een bonte stoet uitbundige feestvierders en zotten voorbijtrekken. Toen ze hem na afloop om een nieuw zothuis vroegen, riep hij uit: “Ik heb hier vandaag alleen zotten gezien. Brugge is zo al één groot zothuis!” Sindsdien dragen de Bruggelingen de bijnaam van ‘Brugse Zotten’, ook gekend als ‘Brugse Jonckers’.
Het bier: Brugse Zot is een goudblond bier met een rijke schuimkraag en een fruitig aroma. Het bier wordt gebrouwen in brouwerij Halve maan, Brugge, met 4 verschillende moutsoorten en 2 aromatische hopvariëteiten die het bier een unieke smaak geven. Met het alcoholgehalte van 6 % Vol is het een evenwichtig doordrinkbier met karakter. Brugse Zot is een natuurlijk bier, dat ontstaat uit een selectie van alleen de beste ingrediënten. De hergisting op fles zorgt er bovendien voor dat het bier een langere natuurlijke houdbaarheid heeft. Brugse Zot is een levend bier met smaakevolutie. Onze beoordeling: een goede doordrinker met een lange afdronk, lekker.

SLAGHMUYLDER'S PAASBIER erkend als STREEKPRODUCT.
Brouwerij Slaghmuylder is een familiale brouwerij die traditie, authenticiteit en vakkundigheid hoog in het vaandel dragen. Het streekproductenlabel wordt door de VLAM toegekend op basis van zeer strikte criteria: “Dit zijn verse of verwerkte producten gemaakt met streekeigen grondstoffen of die als streekeigen worden beschouwd. Ze moeten bekend staan als een streekeigen product, in de streek bereid worden, én een langdurige of een historische bekendheid genieten.” Het label van streekproduct voor Slaghmuylder’s Paasbier is voor Brouwerij Slaghmuylder dan ook een mooie erkenning voor een traditie die al meer dan 50 jaar in ere gehouden wordt. Na de vastenperiode werd in Vlaanderen Pasen passend gevierd met een zwaarder bier, en dit niet alleen bij de Trappisten maar ook bij de lokale kleine brouwers. Slaghmuylder’s Paasbier wordt sterker gehopt, met hop uit Aalst en omstreken, en kent een langere lagering, dit betekent dat men het bier op een lage temperatuur gedurende een tweetal maanden laat rusten. Brouwerij Slaghmuylder brengt dit bier enkel rond de Paasperiode op de markt, een seizoensgebonden biertje dus. Slaghmuylder’s Paasbier is blond, parelend en hoppig en wordt ideaal geschonken bij 8°C. Onze beoordeling: een lekker biertje met een kruidige smaak.

Eindelijk nog eens naar de cinema geweest, het was weeral (te) lang geleden. We kozen voor de drievoudig oscarwinnaar “Brokeback Mountain” van regisseur Ang Lee, die hiervoor terecht een oscar kreeg. De film begint in Wyoming, 1963 wanneer twee cowboys Ennis Del Mar (Heath Ledger) en Jack Twist (Jake Gyllenhaal) in de bergen trekken om een kudde schapen te hoeden. Het deed ons al een beetje denken aan ons schapenavontuur volgende maand. Hun levens worden twintig jaar lang gevolgd, daarbij steeds mooi de sfeer uit die periode weergevend. De film bevat prachtige natuurbeelden en gaat als een traag kabbelend beekje voorbij. Het is een film over verboden liefde en onuitgesproken woorden, en het countrysfeertje met mooie songs maakt alles compleet. Beide acteurs en Michelle Williams kregen hiervoor een oscarnominatie voor hun sterke prestaties. Een prachtige film die een grote indruk bij ons achtergelaten heeft.

Ons keldertje is niet groot maar intussen heb ik hier al een mooie collectie bieren verzameld, voornamelijk abdijbieren en trappisten die een goede houdbaarheidsdatum hebben. Bij de tussentijdse “inventarisatie” ontdekte ik enkele grote flessen Duvel met kurk die al goed onder’t stof zaten en gisteren hebben we één van die flessen “soldaat gemaakt”. De twee jaar smaakevolutie hadden dit toch al lekker biertje zeker goed gedaan. De dokter zegt dat één biertje per dag gezond is, en zoals je ziet op de foto drink ik steeds kleine glaasjes (nou ja ... wel grote flessen).

Zondagvoormiddag: DL1 – 15,6 km – 1:37:40 (GHS:140 – 9,58 km/h – 6,26 min/km)

Eerst even gewacht tot de laatste regenbui Wachtebeke gepasseerd is, alvorens mijn loopschoenen aan te trekken. Maar ondanks (of desondanks?) een lange nachtrust krijg ik mijn lichaam niet wakker. Het duurt altijd een tijdje vooraleer ik op gang kom (zoals een diesel) maar ik kom vandaag nooit goed in het ritme. Al snel blijkt dat mijn hartslag meer dan tien slagen hoger blijft dan normaal. Aan de suikerfabriek gekomen twijfel ik even of ik zal terugkeren maar dan toch doorgezet en verder gelopen tot de Dambrug. Na een uurtje komt het zonnetje regelmatig piepen maar de wind houdt de temperatuur op maximum 13°C. Een mindere dag vandaag maar toch weer bijna 16 km “gemalen”, eerst een lekkere douche, eten en dan gaan wandelen in Assenede want daar organiseren de Kwartels hun 23^ste Kwarteltocht.

Vanaf maart tot aan de eerste vorst komen de madeliefjes tevoorschijn op velden, grasvelden, gazons en langs de weg. Bij ons op het gazon geen uitzondering, waar ik vorige week dan ook de eerste exemplaren aantrof.

Madeliefje (Bellis perennis)

Wat veel mensen blijkbaar niet weten is dat het madeliefje al van oudsher door de volksgeneeskunde gebruikt wordt. Bij de Germanen was het aan de lentegodin Ostara gewijd en zou het helpen tegen alle ziekten die ontstaan door een tekort in de winter. Vandaag de dag wordt het vooral aanbevolen als bloedzuiverend middel bij voorjaarskuren omdat het de stofwisseling van de lever en de gal stimuleert en licht afdrijvend, maar ook versterkend en pijnstillend werkt en kramp opheft. De fijngestampte bloemen en verse bladeren stillen de pijn bij kneuzingen en verstuikingen. In de homeopathie gebruikt men een tinctuur van de bloeiende plant wegens de activerende werking op de spieren in de vaatwanden.

Bronnen: Gids voor geneeskrachtige planten (R.D.) & Geneeskrachtige kruiden en planten (Elfrune Wendelberger)

Dit weekend stond nog eens in het teken van de klassieke muziek en woonden we in de Bijloke, Gent een optreden bij van het kamerorkest Concerto Italiano, een zevenkoppig ensemble, drie violen, twee cello’s, dwarsfluit en luit geleidt en begeleidt op klavecimbel door oprichter-dirigent Rinaldo Alessandrini.