Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
06-03-2006
Henri Cartier-Bresson (fotograaf, Frankrijk, 1908-2004)
Gisteren zagen we toevallig op TV (NED1) een reportage met de beroemde Franse fotograaf Henri Cartier-Bresson, gemaakt enkele jaren voor zijn dood. Henri Cartier-Bresson werd geboren in Chanteloup in 1908 en overleed in 2004, net voor zijn 96ste verjaardag. Hij heeft door middel van zijn fotos de fotografie verheven tot een kunstvorm. Meer dan 40 jaar reisde hij de wereld rond met zijn 35-mm Leika, waar hij meestal onopvallend de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis vastlegde. Hij had een oog op de internationale politiek waardoor hij steeds op het juiste moment op de juiste plaats was. Het is een droom voor velen om juist die ene foto van je leven te maken, hij slaagde daar keer op keer in. Eén foto van hem kan een heel verhaal vertellen, en ik heb ondertussen op het net wel honderden fotos van hem bewonderd. Ik raad elke hobbyfotograaf aan eens een kijkje te nemen naar zijn soms sublieme beelden.
Een mooie collectie is te vinden bij Artwallpapers, je kunt via hen ook enkele wallpapers gratis downloaden.
Zondagnamiddag: DL1 11 km 1:06:30 (GHS:129 9,92 km/h 6,05 min/km)
Oef, Fleur is sinds vanmorgen 10u terug thuis. Ze moet het nog heel kalmpjes aan doen, daar zal ik wel voor zorgen want ze is het niet gewoon om een hele dag te niksen. Vanmiddag terwijl ze ligt te rusten kan ik ontspannen gaan lopen langs de Moervaart, en deze maal heb ik zelfs mijn fototoestel meegenomen, die extra ballast stoort mij niet en in het eerste deel van mijn loop ben ik enkele malen gestopt om een paar kiekjes te maken. Hieronder kun je ze bekijken, en door op de fotostrip te klikken kan je ze zelfs in een groter formaat bewonderen. Het zonnetje geeft warmte wanneer het even van achter de wolken komt piepen, maar de tegenwind op de terugweg valt wel tegen en ik merk dat mijn hartslag tien slagen oploopt om hetzelfde tempo te behouden. Met een tevreden gevoel vastgesteld dat ik gemakkelijk dagelijks zonder enige moeite ruim een uur kan lopen en dat mijn hartslag mooi rond de 75% van de MHS schommelt.
Zaterdagvoormiddag: DL1 11 km 1:07:00 (GHS:129 9,85 km/h 6,09 min/km)
Vanmorgen fris wakker na negen ononderbroken uren vaste slaap, ik besefte niet echt dat we vorige nacht helemaal niet geslapen hadden. Fleur had een wat moeilijker nacht, verplicht op de rug met een zandzakje op de buik, beslist niet gemakkelijk, hopelijk zal ze thuis beter kunnen uitrusten. Het goede nieuws is dat ze morgenvroeg al naar huis mag, joepie!! Er is geen betere manier om even de zinnen te verzetten dan te gaan lopen en de voorbodes van de lente zijn overal zichtbaar. Het zonnetje geeft al merkbaar warmte en laat mij goed zweten. De grote groep Canadese ganzen die zich aan de Reepkens gevestigd heeft maakt een kabaal van jewelste, ruzie of gewoon een onderonsje zoals bij de vrouwenbond? De enkele grauwe ganzen houden zich duidelijk afzijdig. Een plots vanuit het struikgewas opvliegende patrijs laat mij wel even opschrikken. Voor mij loopt een meerkoet op zijn typische onelegante wijze waggelend het pad over (doet mij denken aan een oud-collega) en roept mij daarna quasi verontwaardigd van op het water na, misschien best dat ik geen meerkoets versta! Ik merk ook voor de eerste maal twee koppeltjes futen op, boeiend om te zien hoe ze vissen. Ze duiken helemaal onder water om dan een tiental meters verder en tot 30 seconden later pas terug boven te komen. De weiden rondom mij worden bevolkt door kraaien, eksters, kauwen, meeuwen en een groepje bergeenden, terwijl mezen en een roodborstje hyperactief van de ene naar de andere tak fladderen. Vier aalscholvers zitten zoals koningen op de troon boven in de bomen en lijken de boel nauwgezet in de gaten te houden. De wilde eenden zwemmen al opvallend in koppeltjes rond en wijken geen moment van elkaars zijde, een duidelijk voorteken en ik betrap er mezelf op dat ik meermaals stop met lopen om dit alles te aanschouwen. Er is geen betere therapie dan dit lopen en schrijven over de kleine dingen rondom ons, waar soms zo weinig mensen bij stil blijven staan. Thuisgekomen verwelkom ik enkele van mijn vaste gasten op de voederplank, en neem ik even de tijd hen op de gevoelige plaat vast te leggen. Hierbij wil ik ook nog eens iedereen bedanken voor de reacties en wensen, dat heeft ons beiden een geweldige steun gegeven!
Vannacht zijn we in allerijl naar het ziekenhuis gemoeten. Fleur had gisterenavond buikpijn (nou ja, komende maandstonden verwacht), maar dat werd steeds erger, pijnstillers hielpen niet, de pijn straalde verder uit tussen de schouders en elke beweging veroorzaakte hevige pijnscheuten. . Zo erg zelfs dat we om 4 uur besloten de dokter van dienst te bellen. Die stelde al snel een mogelijke diagnose en raadde ons aan onmiddellijk via de Spoed naar het AZ Sint-Lucas te Gent te rijden. Omdat zowel hartslag als bloeddruk nog normaal waren, besloten we geen ambulance te bellen maar zelf te rijden. We werden voortreffelijk opgevangen daar, Fleur aan de baxter en nog enkele verdere onderzoeken wezen uit dat de diagnose klopte. Er werd een buitenbaarmoederlijke zwangerschap geconstateerd in de linkse eileider en die was daardoor gescheurd. Gevolg: een inwendige bloeding en Fleur direct naar het O.K. voor een heelkundige ingreep. Ik stond daar en voelde me zo machteloos wanneer ze mijn geliefde, mijn maatje, mijn toeverlaat, wegvoerden en op dat moment besef je weeral hoe nauw we met elkaar verbonden geraakt zijn de afgelopen vijf jaar. Meer dan vijf tergend langzame uren kropen voorbij vooraleer ze terug in de kamer gebracht werd. Gelukkig was alles goed verlopen, enkel na de operatie een te lage bloeddruk door het ongeveer 750cc bloedverlies, maar die was ondertussen gestabiliseerd. De linkse eileider is verwijderd maar dat heeft weinig verdere consequenties. Waarschijnlijk zal ze na een drietal dagen het hospitaal mogen verlaten en natuurlijk zullen we het verlies nog verder moeten verwerken, maar samen slaan we er ons wel door.
Woensdagavond: HL 8,9 km 0:48:45 (GHS:141 10,95 km/h 5,48 min/km)
Al enkele dagen geen zin gehad om te lopen, de koude, een vervelende snotvalling en drukke agenda, men vindt dan wel redenen genoeg om niet te lopen. Maar vandaag vroeger thuis na het werk en geen enkele reden houdt mij van straat. Ik heb altijd de goede raad gevolgd om variatie in mijn trainingen te brengen dus ik heb zon twintig parcoursen (tussen 4 en 20 km) om uit te kiezen en ik wissel langzame duurlopen, wisselende duurlopen, intervals en heuvellopen met elkaar af. Dat betekent dat ik reeds na 500 meter moet kiezen welke kant ik uitga en besluit er een heuvelloopje van te maken. Eerst 20 minuten warmlopen, dan in pittig tempo twee maal de heuvel (het viaduct) op en af en daarna in ietsje hoger tempo terug huiswaarts. Ik loop nooit met een partner of een loopgroep, sommigen vinden dit moeilijk om steeds de motivatie te blijven behouden. Maar mijn loopgroep zijn de vele loopbloggers, meelevend met hun vrolijke en moeilijke momenten, wetende dat ik niet alleen hiermee bezig ben, is voor mij voldoende motivatie om mijn doelstellingen na te streven. De tamelijk snelle training vandaag was weer goed om het hoofd helemaal leeg te maken en wanneer ik aan de voordeur ben, komen de heerlijke geuren uit de keuken me tegemoet en komt het water me al in de mond. Fleur zal er weeral voor zorgen dat de calorieën die ik zonet verbrand heb er terug bijkomen, dat is in orde, zo houd ik mijn gewicht mooi in balans.
Vanmorgen een E-mail gestuurd naar mijn baas dat ik niet kon komen werken omdat er twintig centimeter sneeuw op mijn oprit lag. Ik had zelfs bijgevoegde foto genomen en hem opgestuurd. Het mocht niet baten, ik moest alsnog onmiddellijk komen. Pech!!!
Weeral een avondje druk in de weer met EHBO. Dinsdagavond hadden we het o.a. over hitteslag, electriciteitsongeval en verdrinking. Fleur had weer enkele leuke simulaties in petto. Op de foto zien we haar op de grond zitten met een "hartaanval" terwijl enkele cursisten de gepaste eerste hulp geven. Ik sta toch versteld van deze groep die na zeven lesavonden reeds heel goede hulp verlenen. Donderdag geef ik op het werk in mijn eigen vakgebied weer een sessie van een kwartier over de "gevolgen van een electriciteitsongeval", maar hier op de cursus houd ik het minder technisch. En doordat Fleur ook nog eens geëlectriseerd wordt, dient men haar weeral te gaan helpen. Sinds ik Fleur ken heeft ze zeker al meer dan honderd "ongevallen" gehad denk ik. Het acteren gaat haar heel goed af, als ze ooit echt iets zou tegenkomen zal ik het misschien nog niet onmiddellijk geloven.
Waarom het goed wonen is in Wachtebeke? Ondanks de nabijheid van Sidmar en de hoge gemeentebelastingen is het toch goed wonen hier. Een rustige gemeente met een landelijk karakter, het Kloosterbos en het Heidebos, de Moervaart, Langelede en Zuidlede, de Reepkens, stuk voor stuk pareltjes voor de natuurliefhebbers, wandelaars en fietsers.. En wanneer ik buiten stap passeert de boer mij, met zijn boerenpaard en kar, dat zijn dingen die mijn dag goed maken. Nog één van de weinigen die zijn land nog bewerkt met zijn paard, en hij is altijd bereid voor een praatje. Ik heb deze maal enkele fotootjes genomen van het "duo in actie".
Vandaag geen nationale wandeldag voor ons. Veel kwartels maakten de bustrip naar Zoersel en ook Deinze zal veel wandelaars verwelkomd hebben. Ikzelf had nog veel last van mijn snotvalling, maar Fleur is gisteren van het werk teruggekomen met een grote bloedblaar onderaan de voet, voor haar is wandelen dit weekend uitgesloten. Geen gemis eigenlijk want we zijn spelletjesfanaten, dus vandaag spelletjesdag! In oktober is er elk jaar in Eindhoven het Spellenspektakel, en toen we dit evenement de eerste maal bezochten voelden we ons een kind in een grote snoepwinkel. We hebben er de hele dag spelen gespeeld, sommige geslaagd, sommige minder en sommige verslavend. Vorig jaar hebben we een aantal nieuwe mee naar huis gebracht, met namen zoals Tantrix en Balance Duel, voor velen onbekend maar leuk om spelen en vooral met vrij eenvoudige spelregels. Wij spelen ook enkele kaartspelen zoals De kolonisten van Catan en Magic the Gathering. Dit was voor ons gewoon genieten van een vrije dag. Daarbij heel de dag muziek, van mijn collectie LPs (weetjewel van die zwarte vinylplaten met een gaatje in het midden), meer moet dat niet zijn!
Ter voorbereiding van het skiverlof wordt alles in gereedheid gebracht! Skiën kan ik niet maar ik ben wel uitblinker in de après-skidiscipline. Een vriend van mij brak ooit eens op de eerste dag van zijn skivakantie een enkel. Hij was namelijk s avonds na de après-ski met een stuk in zijn botten vier treden lager gevallen door zich te mistrappen. Shit happens!
Zaterdagnamiddag: WD - 11 km - 1:02:00 (GHS:140 - 10,65 km/h - 5,64 min/km)
Ik heb lang getwijfeld of ik wel zou lopen vandaag omdat ik al enkele dagen met een snotvalling rondloop, nog weinig lucht door de neus en snotteren en lopen tegelijk is niet handig. De eerste helft is het heel zwaar en moet ik constant tegen de wind opboksen, op de terugweg geeft diezelfde wind mij gelukkig een duwtje in de rug. Ik besluit er een wisselende duurloop van te maken, eerst twintig minuten rustig (DL1, hartslag 75% van de MHS), daarna 20 minuten een tempo hoger (DL2, hartslag zo'n 83% van de MHS) en daarna weer 20 minuutjes uitlopen. Mijn gedachten zijn vandaag ook bij degenen die de Natuurloop in Lier meedoen, hopelijk hadden jullie niet teveel wind op kop!
Als wij iets te vieren hebben kiezen we meestal voor het Patershol te Gent, een ruime keuze aan goede restaurants, vorige keer hebben we gegeten in De Acht Zaligheden. Er zijn ook een aantal gezellige drankgelegenheden, zoals de Rococo, het Oeverloze Eiland, de Aba Jour (het stamcafé van Herman Brusselmans) en de binnenkoer van het Huis van Alijn (het goedkoopste pintje in Gent). Deze maal hebben we gekozen voor een Krishna-arrangement in het Indische Raj-badhuis & eethuis.
Het woord Raj betekent koninkrijk in de Hindoe-taal, maar verwijst ook naar het Britse koloniale bestuur in India vóór 1947, het jaar waarin India zijn onafhankelijkheid herwon. Direct contact tussen India en het westen begon in de 16e eeuw, toen de Portugezen aan de westkust (Goa, Diu en Bombay) handelsnederzettingen stichtten. In de 17e eeuw volgden de Nederlanders, Fransen, Denen en Engelsen die Oost-Indische Compagnieën oprichtten om hun kooplieden te laten genieten van de handel in specerijen en textiel. In de 18e eeuw groeiden de Britse belangen ten nadele van de andere Europese landen. Door het verzwakken van het Indische Mogolrijk kon de Britse East India Company uitgroeien van een handelsonderneming tot een eigen bestuurlijk orgaan dat zelfs belastingen kon innen. In 1858 werd het bedrijf opgeheven en werd India tot haar onafhankelijkheid in 1947 direct bestuurd door de Britse Kroon. Het was dit bestuur dat Raj werd genoemd. Het was één van de krachten die ertoe heeft geleid dat oude Indische koninkrijken voorgoed verdwenen en dat een millennium oude cultuur kwam bloot te staan aan westerse invloeden.
Eerst brachten we drie uur door in het badhuis. Centraal stonden een aantal douchen met drie verschillende warmtes, een warm voetbad en een koud dompelbad. Daarrond stonden drie saunaruimtes. De eerste was een Turkse sauna van 45°C, veel stoom en eucalyptus. De tweede was een biosauna van 65°C en de derde cabine had een temperatuur van 95°C en daar kon je het maximum vijftien minuten uithouden. Boven was een grote centrale relaxruimte met overal matrassen, verschillende vruchtensappen en fruit. Voor ons was het een eerste bezoek aan de sauna, dus in het begin liepen we wel wat onwennig zo naakt tussen een aantal onbekenden, maar dat wende sneller dan verwacht. Na drie uren die snel voorbij waren was ons lichaam volledig gezuiverd. Daarna wachtte ons een Oriental diner in het eethuis, aperitief, Pakora als voorgerecht, een Indische rijsttafel en afgesloten met een lekkere thee. Toevallig kwam er een buikdanseres een kort optreden geven, dus dat was ook even mooi meegenomen. Alles tesamen was dit een aanrader en Fleur en ik hebben er van genoten! Volgende maal gaan we één van de zes andere arrangementen kiezen, er zijn er verschillende met lichaamsmassage en verzorging.
Deze week hebben we weeral twee avonden lesgegeven, natuurlijk met Fleur als vrijwillig slachtoffer. Dinsdag in de lokalen van de C.M. te Sint-Niklaas aan een grote groep van 25 cursisten, hier hadden we het onder andere over levensbedreigende brandwonden, hoofd- en wervelletsels en evacuatie van een slachtoffer in nood.
Donderdag in ons lokaal van het Rode Kruis Beveren, de open cursus Helper, was de groep heel wat kleiner want hier zijn maar acht cursisten. We hebben ook enkele simulanten, Stephen en Ilse, in opleiding bij de VOS (Vlaamse Simulanten Organisatie), dus Fleur moest zelf niet simuleren maar had de leiding over de groep, assisteerde en gaf raad waar nodig. Deze les ging onder andere over verstuikingen, kneuzingen, spier- en peesscheuren. Vermits ik nu verschillende simulanten ter beschikking had, kon ik meerdere simulatie-oefeningen invoegen. Zowel voor de aspirant-simulanten als voor de cursisten volop kans om te oefenen. (De foto is genomen tijdens de cursus te Beveren).
Morgen vieren Fleur en ik ons vijfjarig samenzijn, op een heel speciale manier, maar daar vertellen we morgen meer over. Fleur is een rustige dromer die houdt van de natuur, en in haar vrije tijd uren kan bezig zijn met lezen, schilderen en tekenen, met op de achtergrond een klassiek muziekje of een CDtje van Enya. Ik daarentegen ben een doener, leef als een turbo,loop door het leven, kan met drie dingen tegelijk bezig zijn (beetje ADHD-trekjes zoals mijn beide zoontjes), en hou van muziek zoals Metallica en Rammstein. Dit blijkt echter een perfecte combinatie te zijn, Fleur tempert mijn rusteloze aard en ik maak haar dromen waar. We hebben natuurlijk ook veel gemeenschappelijke interesses. Het is trouwens dankzij één van deze interesses, dat we mekaar leren kennen hebben, namelijk als vrijwilliger bij de hulpdienst van het Rode Kruis, afdeling Beveren. Na de diensten werd er wel eens in groep nog wat nagepraat, en op één van die avonden sprong de vonk over en, ondanks het leeftijdsverschil, werden we een koppel. Omdat ik toen al als lesgever in het Rode Kruis veel uren van huis was, hebben we besloten om de opleiding Ongevalssimulant te volgen. Nu gaat ze meestal met mij mee, want er is een bekend gezegde: Bij het Rode Kruis, ben je nooit thuis!.
Natuurpunt sluit zich aan bij de oproep van het Interministerieel Commissariaat Influenza (ICI) om aandachtig te zijn voor massale sterfte van vogels.
Onder normale omstandigheden is er voor de mens geen enkel riscio op besmetting met vogelgriep via wilde vogels. Besmetting van de mens met H5N1 vogelgriep gebeurt via pluimvee. De ophok- en afschermplicht voor pluimvee heeft als doel om de besmetting van de industriële pluimveestapel in ons land voor vogelgriep af te schermen. Naast de maatregelen op bedrijven is de import van exotische vogels in de Europese Unie opgeschort en de import van pluimvee uit risicolanden verboden.
In deze periode roept het ICI op om verdachte sterfte bij watervogels te melden. Vind je dode vogels, in het bijzonder één zwaan, of concentraties van vijf of meer eenden, kieviten, of twintig of meer meeuwen of spreeuwen dan moet je de vondst melden op het gratis nummer 0800 99 777 (info op http://www.influenza.be/).
Dode dieren vervullen een functie in het ecosysteem van de natuurgebieden en mogen niet verwijderd worden als ze geen overlast veroorzaken. Heb je een vermoeden dat er geen natuurlijke doodsoorzaak is maar het dier gestorven is door vergiftiging of als gevolg van een jachtovertreding, laat dan de vaststellingen doen door bevoegde personen. De bevoegde instanties zijn politie en beambten van Aminal afdeling Natuur en Bos & Groen.
De provinciale diensten van Aminal afdeling Natuur zijn:
Het voeren van tuinvogels of het wandelen in de natuur houdt geen risico in voor besmetting met vogelgriep. Volg de eenvoudige regels voor lichaamshygiëne als je in aanraking komt met dieren of hun uitwerpselen. Salmonella bacteriën kunnen overgebracht worden door de uitwerpselen van zieke vogels. Neem extra voorzorgen als je de voederplaatsen kuist en zo in aanraking kan komen met uitwerpselen van vogels. Was je handen met zeep.
Woensdagavond: DL1 - 9,1 km - 0:54:40 (GHS:130 - 10 km/h - 6 min/km)
Joepie, het is nog licht wanneer ik vanavond om zes uur begin te lopen! Dat betekent a) de winter loopt stilletjesaan naar zijn einde en b) ik kan terug 's avonds mijn favourite parcoursen lopen. Helemaal geen planning hoeveel ik vandaag ga lopen en na drie kilometer bij de Kalvebrug beslis ik pas mij op het 9 km-parcours te begeven. Ik loop ook niet echt volgens een planning, maar een beetje naargelang van mijn beschikbare tijd, het weer en mijn eigen zin. Daar gaat echter vanaf begin juli verandering in komen want dan gaan we volgens een 'strikt' 12-wekenschema ons voorbereiden voor de allereerste (en misschien ook de laatste) marathon. We hebben namelijk definitief besloten op zondag 8 oktober te starten in de marathon van Eindhoven, als ik tenminste mij blessurevrij kan voorbereiden.
Vanmorgen de 2000ste (unieke) bezoeker geteld op mijn blog, en dit na drie maanden activiteit! Dat had ik echt niet verwacht toen ik hier mee startte, want ik ben niet iemand die overal in elk willekeurig gastenboek een berichtje achterlaat. Ik heb er geen problemen mee als ik zulke schrijfsels vind in mijn eigen gastenboek, en zal iedereen een tegenbezoekje brengen en even kijken. Sommige mensen hebben ook heel mooi ogende blogs, maar als ze inhoudelijk niet veel te vertellen hebben (wat nogal veel voorkomt) kunnen ze mijn interesse niet opwekken. Daarentegen ben ik wel een trouw bezoeker geworden van een dertigtal blogs die mij qua inhoud goed bevallen. Fleur en ik hebben zelf veel interesses en ik schrijf graag over dat alles, dus verhaaltjes genoeg te vertellen, en ik hoop hier nog lang mee door te gaan, dus een grote dankjewel aan iedereen die mijn blog bezocht!
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis
Vannacht zijn we in allerijl naar het ziekenhuis gemoeten. Fleur had gisterenavond buikpijn (nou ja, komende maandstonden verwacht), maar dat werd steeds erger, pijnstillers hielpen niet, de pijn straalde verder uit tussen de schouders en elke beweging veroorzaakte hevige pijnscheuten. . Zo erg zelfs dat we om 4 uur besloten de dokter van dienst te bellen. Die stelde al snel een mogelijke diagnose en raadde ons aan onmiddellijk via de Spoed naar het AZ Sint-Lucas te Gent te rijden. Omdat zowel hartslag als bloeddruk nog normaal waren, besloten we geen ambulance te bellen maar zelf te rijden. We werden voortreffelijk opgevangen daar, Fleur aan de baxter en nog enkele verdere onderzoeken wezen uit dat de diagnose klopte. Er werd een 
Vanmorgen een E-mail gestuurd naar mijn baas dat ik niet kon komen werken omdat er twintig centimeter sneeuw op mijn oprit lag. Ik had zelfs bijgevoegde foto genomen en hem opgestuurd. Het mocht niet baten, ik moest alsnog onmiddellijk komen. Pech!!!
Weeral een avondje druk in de weer met EHBO. Dinsdagavond hadden we het o.a. over hitteslag, electriciteitsongeval en verdrinking. Fleur had weer enkele leuke simulaties in petto. Op de foto zien we haar op de grond zitten met een "hartaanval" terwijl enkele cursisten de gepaste eerste hulp geven. Ik sta toch versteld van deze groep die na zeven lesavonden reeds heel goede hulp verlenen. Donderdag geef ik op het werk in mijn eigen vakgebied weer een sessie van een kwartier over de "gevolgen van een electriciteitsongeval", maar hier op de cursus houd ik het minder technisch. En doordat Fleur ook nog eens geëlectriseerd wordt, dient men haar weeral te gaan helpen. Sinds ik Fleur ken heeft ze zeker al meer dan honderd "ongevallen" gehad denk ik. Het acteren gaat haar heel goed af, als ze ooit echt iets zou tegenkomen zal ik het misschien nog niet onmiddellijk geloven.
Boerenpaarden worden tegenwoordig meestal voor de show gehouden, deze knol werkt nog elke dag!
Morgen vieren Fleur en ik ons vijfjarig samenzijn, op een heel speciale manier, maar daar vertellen we morgen meer over. Fleur is een rustige dromer die houdt van de natuur, en in haar vrije tijd uren kan bezig zijn met lezen, schilderen en tekenen, met op de achtergrond een klassiek muziekje of een CDtje van Enya. Ik daarentegen ben een doener, leef als een turbo,loop door het leven, kan met drie dingen tegelijk bezig zijn (beetje ADHD-trekjes zoals mijn beide zoontjes), en hou van muziek zoals Metallica en Rammstein. Dit blijkt echter een perfecte combinatie te zijn, Fleur tempert mijn rusteloze aard en ik maak haar dromen waar. We hebben natuurlijk ook veel gemeenschappelijke interesses. Het is trouwens dankzij één van deze interesses, dat we mekaar leren kennen hebben, namelijk als vrijwilliger bij de hulpdienst van het Rode Kruis, afdeling Beveren. Na de diensten werd er wel eens in groep nog wat nagepraat, en op één van die avonden sprong de vonk over en, ondanks het leeftijdsverschil, werden we een koppel. Omdat ik toen al als lesgever in het Rode Kruis veel uren van huis was, hebben we besloten om de opleiding Ongevalssimulant te volgen. Nu gaat ze meestal met mij mee, want er is een bekend gezegde: Bij het Rode Kruis, ben je nooit thuis!.
Vanmorgen de 2000ste (unieke) bezoeker geteld op mijn blog, en dit na drie maanden activiteit! Dat had ik echt niet verwacht toen ik hier mee startte, want ik ben niet iemand die overal in elk willekeurig gastenboek een berichtje achterlaat. Ik heb er geen problemen mee als ik zulke schrijfsels vind in mijn eigen gastenboek, en zal iedereen een tegenbezoekje brengen en even kijken. Sommige mensen hebben ook heel mooi ogende blogs, maar als ze inhoudelijk niet veel te vertellen hebben (wat nogal veel voorkomt) kunnen ze mijn interesse niet opwekken. Daarentegen ben ik wel een trouw bezoeker geworden van een dertigtal blogs die mij qua inhoud goed bevallen. Fleur en ik hebben zelf veel interesses en ik schrijf graag over dat alles, dus verhaaltjes genoeg te vertellen, en ik hoop hier nog lang mee door te gaan, dus een grote dankjewel aan iedereen die mijn blog bezocht!
