Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
22-11-2010
Loopvrij weekend
Door een lastige hoest heb ik een loopvrij weekend achter de rug, na op zes dagen vier maal gelopen te hebben. Deze week wil ik zeker drie maal lopen en zo de kilometertjes opbouwen. We zijn nu volop bezig de vakantiefoto's uit te zoeken, voor de samenstelling van een vakantieboek. Hieronder de Pont Saint-Laurent-sur Saône te Mâcon.
De Abdij van Sénanque (officieel lAbbaye Notre-Dame de Sénanque) is een cisterciënzer abdij in de gemeente Gordes (Vaucluse, Frankrijk).
De abdij werd gesticht in 1148 als dochterklooster van de abdij van Mazan. Nadat er gezorgd was voor een goede watervoorziening door het bouwen van dijken en kanalen, hadden de monniken veel landbouwopbrengsten. Van het geld dat ze hiermee verdienden, kon de bouw van de kerk worden gefinancierd. Deze werd tussen 1160 en 1180 gebouwd. In 1544 werd de abdij deels verwoest tijdens godsdienstoorlogen. Het voorspoedige kloosterleven kwam tot stilstand en in 1780 overleed de laatste monnik van Sénanque. Gedurende de Franse Revolutie deden de abdijgebouwen dienst als boerenbedrijf.
Halverwege de 19e eeuw kwamen er weer monniken in de abdij wonen, maar zij moesten begin 20e eeuw weer vertrekken vanwege de Franse wetgeving tegen religieuze ordes. In 1926 keerden de monniken terug naar de abdij, maar het lukte ze niet meer de gebouwen te onderhouden. In 1969 werd er een cultuurhistorisch centrum gevestigd. Vanaf 1988 wonen er weer cisterciënzer monniken in het klooster.
De lavendelvelden voor het klooster zijn waarschijnlijk de meest gefotografeerde van Frankrijk. Langs de abdij loop ook een wandelpad vanaf Gordes.
We ontdekten achter de abdij op dit wandelpad deze gespleten boom waarvan de beide helften nog mooi bladeren in hun kruin hadden.
Categorie:algemeen Tags:Provence, Luberon, Abbaye de Sénanque
Montfuron is een rustig dorpje in een mooie natuurlijke omgeving. Hier staat de enige nog werkende windmolen van de regio (gebouwd in de 17de eeuw en gerestaureerd in 1971-1980). Om hem te bezichtigen moet je de sleutels bij het gemeentehuis afhalen.
Op een andere heuvel staat een oriëntatietafel met de namen van de plaatselijke winden. De beruchte Mistral, die zowel de lucht als de bodem schoon blaast, staat hier vermeld als de "Manjo Fango", de "moddervreter".
Het uitzicht overspant hier zes departementen.
Het was puffen toen we de twee korte wandelingen de heuvels opgingen want de temperaturen lagen donderdag boven de 35°C en op weg naar boven waren er weinig schaduwrijke plaatsen.
Het dorp Banon was voor ons zeker een bezoek waard en niet enkel voor zijn lekkere kaas, want die kan op elke Provencaalse markt gekocht worden.
De Banon is een zachte Franse kaas met een onbewerkte korst die 's zomers van geitenmelk gemaakt wordt en 's winters van schapenmelk. De kaas kan ook het jaar rond van koeienmelk gemaakt worden. De wrongel wordt in kastanjebladeren gewikkeld en geïmpregneerd met eau de vie. Groene bladeren impliceren een verse kaas, gedroogde bladeren een gerijpte kaas. De kaas wordt omwikkeld met raffia. De Banon kan nog op diverse manieren behandeld worden, bijvoorbeeld met kruidnagel, met tijm, met rozemarijn, met laurier, met peper. De rijping van de kaas vindt plaats in de open lucht, in de schaduw aan de noordkant van een huis. De kaas wordt maar in een kleine hoeveelheid aangemaakt, slechts een beperkt aantal producenten kan de kaas leveren.
Sinds 2003 heeft de Banon het AOC keurmerk. "Banon" is sedert juni 2007 een beschermde oorsprongsbenaming in de Europese Unie.
De naam van de kaas is afgeleid van een dorpje Banon in het departement Alpes-de-Haute-Provence. Het dorp ligt tegen een heuvel aan het einde van de hoge valei van de Coulon (Calavon) op het plateau d'Albion, tussen de montagne de Lure en de Mont Ventoux.
De oude stad is heel pittoresk, met smalle kasseistraatjes en oude huizen waarvan de meeste zeer goed zijn gerestaureerd. Van de vestingmuren zijn sommige delen nog bewaard gebleven. Na een klim uit het moderne centrum ligt boven op de heuvel de 17e eeuwse Romaanse kerk St.-Marc.
De heuvel biedt een mooi uitzicht op de omliggende vallei, met in het oosten de Montagne de Lure.
In de vallei liggen verschillende lavendelvelden en enkele kleine distillerijen.
Twee troeven die wij een bezoek waard vonden:
Ten eerste de grote Librairie Le Bleuet, 800 m2 met 100.000 verschillende titels en alles kon blijkbaar ook gekocht worden.
Ten tweede La Brindille Melchio, een charcuterie waar worsten in vele variëteiten aan de lopende meter kon gekocht worden.
We maakten een kleine (klim)wandeling naar de oude stad waar we genoten van het uitzicht. Daarna dronken we in een lokaal cafeetje (Café de l'Union') in de schaduw, tussen de lokale bevolking, een pastis.
Het plateau van Valensole is rond deze tijd het mooist om te bezoeken, zowel goudgele korenvelden als paarse lavendel zover het oog reikt.
Lavendel en Lavandin (gecultiveerd en een hoger rendement gevend) worden tegenwoordig overvloedig gekweekt in de Provence, want het klimaat en de kalkhoudende grond zijn hiervoor bijzonder geschikt.
De inplanting van deze planten op het plateau van Valensole en langs de weg naar Digne begon in de 19de eeuw, als gevolg van de geleidelijke achteruitgang van de graangewassen.
De Provencaalse markten zijn altijd leuk om te bezoeken, de geuren, de kleuren, de mensen... Zondag in Reillanne en maandag bezochten we de grootste uit deze regio, de markt in Forcalquier. Het leverde ons een boel lekkere dingen op, nieuwe kleedjes voor Ariadne en vooral een aantal leuke foto's, waarvan hier de eerste.
Negen jaar geleden kochten het Nederlandse echtpaar Thomas en Heleen een 18de eeuwse oude notariswoning in Reillanne (Luberon) en bouwde deze om naar Chambres d'Hôtes.
Het is op deze plaats dat we de komende weken onze vakantie doorbrengen. Meer info is hier te vinden. Het eerste dat indruk op ons maakte was de grote inkomhal.
We hebben een ruime kamer met een keukenhoekje, maar vooral onze badkamer is knap ingericht (met een grote douche).
Wat ons zeker plezier doet is de grote gemeenschappelijke keuken waar we de gehele vakantie over kunnen beschikken, gewoon de max!
Daarbij is er ook een salon met grote bibliotheek, een zaal met TV en een mooi overdekt buitenterras, allen gemeenschappelijk en een ideale plaats, niet enkel voor het ontbijt maar ook het avondeten wordt daar meestal genuttigd.
We denken dat we hier een heerlijke vakantietijd zullen hebben.
Deze namiddag toegekomen bij ons vakantieverblijf in Reillanne (Luberon, Provence). Alvast genoten van een glaasje wijn bij het zwembad, meer moet dat niet zijn.
Het kasteel van Hex, gelegen in de gelijknamige deelgemeente (Heks) van Heers in de provincie Limburg, werd in de 18e eeuw gebouwd door Prinsbisschop Franciscus Karel de Velbrück.
Als humanist en liefhebber van de natuur zocht hij deze plek uit in het licht heuvelend Haspengouw om er zijn kasteel te bouwen. Hij liet er een Chinese tuin, een groentetuin en een rozentuin aanleggen. Later werd het kasteel verfraaid met een van de eerste landschapsparken op het Europese vasteland, geïnspireerd door Engelse tuinarchitectuur van Capability Brown. Het domein is nu in bezit van de familie d'Ursel. De rozentuin beschikt nu (2004) over een uitzonderlijk assortiment rozenvariëteiten waarvan de oudsten in de oorspronkelijke tuin aanwezig waren. De tuinen en het park zijn open voor het publiek tijdens het tweede weekend van de maanden juni en september.
Vorige zaterdag bezochten we het Festival of rare plants, roses & kitchen gardens, zoals deze tuindagen genoemd worden. Fleur had er een drietal maanden geleden samen met Peter Bauwens van De Nieuwe Tuin een klein moestuintje aangelegd voor deze gelegenheid. Hierbij enkele foto-impressies.
Categorie:algemeen Tags:tuindagen, Kasteel van Hex
De vijf dagen vakantie zijn voorbij, ondanks het mindere weer hebben we een leuke week achter de rug. We verbleven in een vakantiewoning op de erf van de Klokhofstede, de biologische geitenboerderij van Johan Devreese, voorzitter van Bioforum Vlaanderen. Een heleboel te vertellen en heel wat foto's die zullen verschijnen de komende dagen. We hebben gewandeld en genoten van natuurgebieden, geshopt in Brugge, kasteel Wijnendale bezocht te Torhout, streekbieren geproefd, geocaches gezocht, lekker gegeten, gejogd en tussendoor een terrasje gedaan (toen de zon even scheen). Ariadne amuseerde zich enorm want behalve een schommel en schuifaf was er ook een grote trampoline op de boerderij en er waren natuurlijk de vele geiten.
Vandaag waren we op de Palingfeesten te Mariekerke, genoten van het zonnetje en de paling. Meer foto's hier van later, deze alvast van Ariadne terwijl ze keek naar het optreden van de volksdansgroepen.
Vrijdagavond ben ik voor de eerste maal in mijn leven naar de "Karting" geweest. Plaats van afspraak was de JPR Karting in het Europark Noord te Sint-Niklaas, een mooi indoor-circuit. Van ons team was ik niet de enige 'leek', dus best te begrijpen dat we op de 14de plaats eindigden... op 14 teams . Daarna werd de avond afgesloten met een lekkere barbecue, ook 'indoor' wel te verstaan, en dat alles knap georganiseerd, zeker een aanrader indien je een bezigheid zoekt met vrienden of collega's. Hierbij enkele sfeerfoto's, de kwaliteit van de laatste is niet zo denderend (zijnde ikzelf in volle race).
For the first time I have been karting, Friday evening, FUN! The last picture (not so good quality) is from me in full action .
Zaterdag kregen we nogmaals sneeuwbuien over ons land, een heleboel ellende op de wegen maar mooi weer voor foto's. Vermits ik in Gent moest zijn 's morgens nam ik mijn fototoestel mee, wat een heleboel plezante beelden opleverde. Hierbij al enkele.
Saturday we got snow showers over our country again, a lot of misery on the roads but good weather for photos. Because I had to go to Ghent in the morning I took my camera with me, which resulted in some nice pictures.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis