Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
20-08-2010
Bier geproefd in Den Zytholoog
Volgende biertjes proefden we in Den Zytholoog te Adegem:
Toria, blond bier, helder, 6,5% Alc.Vol Gebrouwen door de Proefbrouwerij Lochristi voor De Hoevebrouwers, Zottegem Een vlot drinkend fruitig bier met een licht bittere afdronk. Schuim: grove bellen. Koolzuur: normaal. Body: medium. Info van de brouwers: ingrediënten: Water, Mout (pils, tarwe), Hop (East Kent Goldings, Hallertau Mittelfrüh), Gist (T58) Herkomst naam: Toria was een Zottegemse volksfiguur Website: De Hoevebrouwers
Caracole, amberkleurig bier, helder, 7,5% Alc.Vol Gebrouwen door Brasserie Caracole, Falmignoul (Dinant). Een zurig bier met een heel licht bittere afdronk. Schuim: grove bellen, snel weg. Koolzuur: tamelijk veel. Body: dun. Herkomst naam: De naam Caracole - zowel voor de brouwerij als voor de bieren - is geïnspireerd op de bijnaam van de inwoners van Namen: trage slakken.De caracole is trouwens het embleem van de Waalse hoofdstad. Het biermerk Caracole is vrij jong, Caracole is rond 1986 opgericht door Francois Tonglet en Jean-Pierre Debras in Namen, België. Sinds 1992 huisvesten zij zich in de oude 'La Motte' brouwerij van 1766 in Falmignoul bij Dinant. Deze unieke brouwerij met hout gestookte ketels was de ideale plek voor deze twee meesterbrouwers. Momenteel ligt de productie van Caracole bier, gist en likeur, maar ook de organisatie van evenementen in de brouwerij, grotendeels in handen van Francois Tonglet. Website: Brasserie Caracole
Koantjesbier Maldegem, blond (17 EBC), licht troebel, 7% Alc.Vol Gebrouwen voor De Bierloods bij de Proefbrouwerij Lochristi. Een moutig bier, lichtzoet met licht bittere afdronk. Schuim: slagroom. Koolzuur: normaal. Body: tamelijk vol. Het bier werd geserveerd samen met een kleine portie spekjes uit Meetjesland. De historische vondst van het beeldje Rietje Koane wiens afbeelding als boreling in brons vereeuwigd werd door Hendricus van t Veld (Laatstgenoemde was een vet- en koanesmelter-alchemist en woonde op t Veldeken , van daar zijn naam in 1503) heeft in Maldegem heel wat stof doen opwaaien. Ter ere van deze legende werd het Koantjesbier gebrouwen. Website: Koantjesbier Maldegem
Categorie:cafe en bier Tags:Toria, Caracole, Koantjesbier
Dinsdagavond: DL1 - 10,6 km - 1:03:45 (10 km/h - 6:01 min/km - GHS 131)
Er wordt tegenwoordig meer gefietst dan gelopen. De regen hield me de laatste dagen ook binnen. Er viel even veel regen op zondag in Moerbeke dan normaal in de gehele maand augustus Bij ons zal het niet veel minder geweest zijn. Deze maal na het werk de bus afgestapt in Kemzeke en deze maal het wandel/fietspad - over de oude spoorwegberm - gevolgd tot aan het oude station van Moerbeke-Waas. Het lopen zelf ging vlot, maar 's avonds toch weer pijn in de rechterknie. Dit is al vier maand nu, het betert niet echt.
In afwachting van Fleur die me kwam halen, een Duveltje genuttigd op het terrasje van 't Stationneke, alhoewel het niet echt terrasjesweer was.
De afbraakwerken op de oude suikerfabriek vorderen al flink, er staat niet veel meer overeind.
Na een succesvol eerste werkjaar organiseert de Gentse Biervereniging voor de eerste maal een Gents Bierfestival te Gentbrugge.
Met dit festival wil de Gentse Biervereniging de inwoners van Gent en omstreken bekend maken met onze biercultuur.
Een evenwichtige bierlijst met veel artisanale bieren
meer dan 65 verschillende bieren
37 bieren van brouwerijen op minder dan 50 km van Gent
enkele bieren die voor de eerste keer te proeven zijn op een Belgisch bierfestival
uit iedere provincie minstens 1 bier
er wordt geproefd uit proefglazen van 15 cl
van ieder bier is er een smaakomschrijving
De meeste bieren kosten 1.40
Klik op de affiche voor meer info.
Categorie:cafe en bier Tags:Gents Bierfestival, Gentse Biervereniging
Zondag en maandag werd er slecht weer voorspeld - en inderdaad twee dagen gietende regen - daarom zaterdag gekozen voor een fietsrit langs het fietsknooppuntennetwerk Meetjesland. We vertrokken in Adegem (knooppunt 19) en volgden vervolgens knooppunten 18 - 14 - 69 - 71 - 75 - 68 - 64 - 23 - 24 en terug 19 (goed voor 24,5 km).
We passeerden enkele mooie natuurgebieden. Het Drongengoedbos is het grootste aanééngesloten bosgebied in Oost-Vlaanderen. Het bos ligt op het grondgebied van de gemeenten Maldegem en Knesselare. De totale oppervlakte van het Drongengoedbos bedraagt ongeveer 550 ha, waarvan ongeveer 390 ha beheerd wordt door het Agentschap voor Natuur en Bos. Om de overblijvende veld- of heidegebieden te beschermen werd er door Natuurpunt in 1999 een natuurproject met Vlaamse en Europese financiering opgestart. In het 85ha groot natuurreservaat Het Maldegemveld wordt er door de plaatselijke afdeling Maldegem-Knesselare een heide-herstelbeheer gevoerd. De Galloway runderen, een klein runderras uit Schotland, zorgen er voor dat de opschietende grassen, bramen en jonge boompjes deze unieke heide niet volledig doen dichtgroeien. Tijdens onze fietsrit moesten we halt houden omdat enkele honderden schapen de weg versperden, begeleidt door een schaapherder met honden. In de omgeving van het Drongengoed loopt er een project voor het begrazen van de heidevelden, heischrale graslanden, bermen, in dreven, . Grazende schapen knabbelen aan de heidestruikjes, zodat de heide voortdurend nieuwe scheuten dient aan te maken: dit houdt de heide eeuwig jong. Het schapenbegrazingsproject kadert in het Europees Life-nature-project Natuurbeheer op militaire domeinen en wordt opgevolgd door het Agentschap Natuur en Bos. Dit project geeft aan de omgeving niet alleen een ecologische meerwaarde maar roept ook de nostalgie op van het uitgestorven beroep van schaapherder.
Halfweg pauzeerden we even in de Drongengoedhoeve (foto) en konden we genieten op het terrasje. Spijtig genoeg begon het daarna te regenen en kregen we de laatste 5 kilometers bakken regen over ons begeleidt door een paar donders. Zelfs Ariadne in de fietskar bleef niet helemaal droog. Nadat we alles in de regen terug op en in de auto hadden, lieten we ons opdrogen (van buiten toch) in "Den Zytholoog" te Adegem, een biercafé met 1500 (!) bieren. Meer over deze zaak vind je hier op de blog van William Roelens.
Over de biertjes die we proefden vertel ik volgende maal.
Categorie:fietsen Tags:Adegem, fietsknooppunten, den zytholoog, Drongengoedhoeve
Deze week nog geen tijd gehad om te lopen, wel twee dagen gefietst tussen Kemzeke en Wachtebeke.
Donderdag: MTB: ochtend 18 km - 0:45:00 (24 km/h) avond 18 km - 0:47:00 (22,7 km/h) 's Ochtends was het droog, dus mooi fietsweer, alhoewel het duidelijk wordt dat de dagen korten. Met de lichten aan dus en al fietsend langs de Moervaart verscheen de zon, altijd mooi om te zien. 's Avonds dreigende wolken boven me, maar de kleine regenbui kon me niet natter maken dan ik al was van't zweten. Het was wel flink trappen met wind op kop.
Vrijdag: MTB: ochtend 18 km - 0:45:40 (23,6 km/h - GHS 130) avond 20 km - 0:50:20 (23,5 km/h - GHS 125) In de vroege ochtend kon ik genieten van de mist boven de vaart. Om drie uur in de namiddag trokken onweer en hevige regenbuien over ons maar toen ik om 17u30 de bus afstapte scheen de zon volop en was het warm om te fietsen.
De nieuwste telg van Brouwerij Moortgat, de Vedett Extra White, een lekker witbiertje.
Op zondag 8 augustus organiseerde Ibis Puurs haar Duveltocht, een tocht die ik de afgelopen vier jaar steeds meewandelde als laatste voorbereiding op de Dodentocht te Bornem. Ik vertrok vanaf Cultureel Centrum Kollebloem te Puurs om 7u25 met een zwaarbewolkte hemel boven me. De wandeling was helemaal anders dan de vorige jaren. Met zeker 80% trage wegen had de organisatie een prachtig parcours uitgestippeld. De regen afgelopen nacht had hier en daar wat 'hindernissen' gelegd, maar dat was helemaal geen probleem.
Om 8u10 brak de zon de eerste keer door toen ik Eikenvliet doorwandelde maar het was maar van korte duur. Om 8u35 bereikte ik de eerste rustpost te Wintam waar ik na een korte stop doorwandelde, dit maal in gezelschap van een ervaren wandelaar uit Strombeek. Tegen een tempo van zo'n 6 km/h stapten we door maar de tweede rustpost die volgens de papieren op 7,5 km zou liggen kwam maar niet in zicht. Terug langsheen Puurs doorheen het mooie natuurgebied Tekbroek en nog steeds geen rustpost te zien. We dachten al dat we de tweede post voorbij gelopen waren maar andere wandelaars hadden blijkbaar ook niks gezien. Uiteindelijk kwamen we bij het Fort Liezele toe na 1u55 wandelen, voor ons normen zeker 11,5 km, dus 4 kilometer meer dan de organisatie opgemeten had. Eigenaardig omdat voor de rest de organisatie (zoals gewoonlijk) vlekkeloos was, met een heleboel muzikale animatie. Na even gegeten te hebben in het fort gingen we langs de maisvelden richting Breendonk en om 11u20 kwam voor de tweede maal de zon van achter de wolken piepen.
Klokslag 12u arriveerden we in de brouwerij Moortgat waar een (gratis) Duvel stond te wachten en op dat moment gingen de hemelsluizen open. Terwijl verscheidene doornatte wandelaars kwamen schuilen dronk ik rustig mijn Duveltje op en 20 minuten later stopte het met regenen en opnieuw begeleid door een zonnetje vatte ik het laatste stuk aan. Nabij de voorlaatste rustpost groeiden er brievenbus in het wild langs de weg.
Zoals gewoonlijk was de laatste rustpost ook in het Fort Liezele, waar ik de honger stilde met een worst van de barbecue, doorgespoeld met een smakelijke Vedett Extra White, vooraleer me naar de aankomst te begeven. In totaal hebben we ca. 35 km gewandeld aan een mooi tempo.
's Anderdaags voelde ik echter weer pijn en stijfheid in de rug waardoor ik beslist heb geen Dodentocht te wandelen dit jaar. Het volledige fotoalbum kan bekeken worden door op de Duveltruck te klikken.
Vandaag ga ik richting Puurs voor de Duveltocht. Na deze wandeling ga ik beslissen of ik vrijdag al of niet aan de start kom bij de Dodentocht te Bornem. Het zal er helemaal van afhangen of de rug het volhoudt of niet. We hebben wel een mooie sportieve week (fietsen en lopen) achter de rug.
Maandag: MTB: ochtend - 18 km - 0:43:50 (24,5 km/h - GHS 130) avond - 17,5 km - 0:43:20 (24,2 km/h) Gefietst tussen Wachtebeke en Kemzeke (bushalte). Op een groter verzet kunnen fietsen, duidelijk terug meer kracht in de benen aan het krijgen. Het is de eerste maal 's ochtends dat ik dit traject in minder dan 44 minuten doe. Ook 's avonds ging het vlot. Omdat er dreigende regenwolken hingen, de kortste route huiswaarts genomen. Op het einde kwam de zon er zelfs door en Fleur en Ariadne op haar nieuwe fiets kwamen me tegemoet gereden.
Dinsdag: MTB: ochtend - 18 km - 0:47:00 (22,9 km/h) avond: 20 km - 0:50:15 (23,6 km/h) 's Ochtends rustig aan gereden. De hartslagmeter deed het niet meer wegens platte batterij. Ook 's avonds dreigden de regenwolken weer, maar toch de iets langere route genomen langs de Stekense Vaart. Vlotjes kunnen rijden en weer droog gebleven.
Donderdagavond: DL1 - 9,4 km - 0:57:10 (9,9 km/h - 6:04 min/km GHS 132) Woensdag een rustdag en donderdag na het werk een duurloopje gedaan langs het St-X-Winkelpad. De zon scheen na een dag met veel buien, dus Ariadne in de buggy meegenomen om te lopen. Dit was een goede krachttraining want kind en (grotere) buggy beginnen al flink door te wegen.
Vrijdag: MTB: ochtend - 18 km - 0:45:40 (23,6 km/h - GHS 125) avond - 20 km - 0:51:30 (23 km/h - GHS 121) 's Morgens opgestaan met stijve kuiten van de training gisteren dus vreesde een beetje dat het fietsen zwaar ging zijn. Het ging echter heel vlot, duidelijk dat voor het fietsen andere spieren gebruikt worden. 's Avonds na een volle werkweek rustiger gereden en een beetje genoten van het zonnetje langs de Stekense Vaart en Moervaart. In beide gevallen bleef de hartslag ook laag.
In het hartje van de Vlaamse Ardennen, naast de Schelde ligt de Oudenaardse deelgemeente Ename. In samenwerking met het centrum voor andersvaliden Heuvelheem organiseerde wandelclub Comité 2000 hun Tochten in en rond Ename op zondag 1 augustus.
Het eerste stuk van de wandeling was prachtig. In Ename ligt een unieke archeologische site waar een stuk middeleeuwse wereld uitstekend bewaard bleef. Via een labyrint van deels bewaarde funderingen kregen we van het 8 ha.grote terrein een inkijk hoe het er in en rond de middeleeuwse benedictijnenabdij aan toe ging.
Via een keienweg wandelden wij tot de Schelde die wij een deel volgden om dan de Scheldemeersen in te duiken. Graswegjes, paadjes tussen warrige, stokoude wilgen, door een maïsveld, en finaal een wegje langs een oude Schelde-arm die ons terug langs de stroom afzetten. Onder de Ohiobrug kregen we een streepje beton en dan gingen we het natuurgebied de Reytmeersen in. Een prachtig stuk parkoers volgde tussen braamstruwelen, wilgenbosjes grasland met Boerenwormkruid, Jakobskruiskruid, Grote Kaardenbol, Speerdistel, Honingklaver en Kleine Klit die overal aan je kleren bleef kleven. Hier was nog nauwelijks sprake van een weg doorheen al dat groen, dus het was flink duwen met de buggy.Sinds 2003 is het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) van de Vlaamse overheid eigenaar van de Reytmeersen. Dit natuurgebied (ca. 47 ha) ligt ten oosten en evenwijdig langs de rechteroever van de Schelde in Oost-Vlaanderen, tussen de Ohiobrug te Nederename in het zuiden, en de oude Scheldemeander 'Welden' te Welden in het noorden. De oorspronkelijke laag gelegen weilanden (de naam verwijst naar het woord meersen, wat moeras of laaggelegen weiland betekent) werden in de jaren 80 opgehoogd om er industriegebied van te maken . Gelukkig kregen de Reytmeersen in 1999 een nieuwe bestemming als natuurgebied en kon de natuur er haar vrije gang gaan. De Reytmeersen bestaan uit een lappendeken van braakliggende stukken, ruigtes, wilgenbosjes en nog enkele graslanden en akkers. In dit lappendeken huizen drie opvallende bewoners: konijnen, Gallowayrunderen en Konikpaarden. De konijnen graven en grazen naar hartenlust op de zanderige stukken grond en houden op die manier het terrein open. De Gallowayrunderen grazen het lange gras weg en bereiden zo de maaltijd voor van de Konikpaarden die de voorkeur geven aan kort gras. Via de mest die ze achterlaten verspreiden deze dieren zaden van allerlei planten. Hierdoor is dit landschap voortdurend in verandering en dit is een kolfje naar de hand van tal van planten- en diersoorten. Spijtig genoeg kregen we tijdens de wandeling de grote grazers niet te zien. Op 20 februari 2009 zijn de plannen voor kleiontginning in de Reytmeersen goedgekeurd (ondanks vele protesten) door de Vlaamse Regering, waardoor een deel van de lager gelegen weilanden van dit natuurgebied verdwenen zijn.
Een zandige boerenwegel leidde ons uit dit stuk natuur weg. Welden kwam in zicht en via een grindpad dat overging in een kasseiweggetje kwamen wij het dorp in waar we in de gerenoveerde pastorij onze eerste rustpost vonden. Spijtig genoeg was het tweede stuk van de wandeling van 12 km minder interessant. De langere afstanden gingen het heuvelachtige gedeelte van Mater en omstreken in, terwijl wij op het vlakke gedeelte bleven, spijtig. Het laatste stuk kwamen we bij het Natuurreservaat Bos t Ename. Het reservaat is eigendom van Natuurpunt (voorhéén De Wielewaal) en is 103 ha groot. Het Bos t'Ename ligt op de oostelijke valleiwand van de Schelde, op een hoogte tussen +13 en + 70 meter. Het bos heeft steeds een grote rol gespeeld in het dagelijks leven van de inwoners van Ename. Spijtig genoeg leidden de wandelpijlen ons rond het bos en niet er doorheen. Al met al was dit een leuke wandeling met veel trage wegen, als er al van wegen sprake was. De gehele dag hadden er dreigende wolken boven ons gehangen, regenen deed het gelukkig niet en toen we de startplaats verlieten richting auto, brak de zon zelfs door. Door te klikken op onderstaande foto, kun jet het volledige fotoalbum bekijken.
De brouwerijgroep Duvel Moortgat neemt zijn verlieslatende Antwerpse collega De Koninck, van het 'Bolleke Koninck', volledig over. Hij betaalt er 30 miljoen euro voor. Daarvoor krijgt Duvel naast de brouwerij ook een omvangrijk pakket vastgoed. "Duvel Moortgat heeft een akkoord bereikt voor de overname van 100 procent van de aandelen van de groep Brouwerij De Koninck. Met deze overname vervolledigt Duvel Moortgat haar portefeuille van speciaalbieren en wil ze aan de bieren van De Koninck een nieuw elan geven", luidt het in een mededeling.
Brouwerij De Koninck is gelegen in het hart van Antwerpen en heeft een unieke band met de stad. Het 'Bolleke Koninck' wordt vooral in groot Antwerpen en Nederland gedronken, maar geniet naamsbekendheid in heel België. "Het Bolleke is een sterk merk en een kwalitatief speciaalbier dat perfect past binnen het gamma van Duvel Moortgat", zegt algemeen directeur Michel Moortgat van Duvel Moortgat. "Onze internationale distributie biedt de ideale uitvalsbasis om De Koninck stapsgewijs uit te bouwen." De brouwerij van De Koninck in hartje Antwerpen blijft trouwens behouden. Ook de vijftig personeelsleden blijven aan de slag. Dankzij de overname krijgt Duvel Moortgat ook heel wat vastgoed in handen. Het gaat om onder meer de site van de brouwerij De Koninck en 63 horecapanden, waaronder het bekende café 'Den Engel' op de Grote Markt en 'Boer van Tienen' aan het Mechels Plein in Antwerpen. Daarnaast wordt ook bierhandel Brouwerij De Valk uit Wijnegem, die dagelijks levert aan honderden cafés en restaurants, eigendom van Duvel Moortgat. De Koninck was al jaren verlieslatend. Vorig jaar ging ze nog voor 297.000 euro in het rood. Het overgedragen verlies klom daardoor tot 463.000 euro. De Koninck was vorig jaar goed voor een omzet van zo'n 6,6 miljoen euro. In haar topjaren haalde de brouwerij een omzet van 130.000 hectoliter. Vandaag is dat minder dan de helft. Ik denk dat heel veel mensen tevreden zijn dat De Koninck in Belgische handen blijft, vermits blijkbaar ook Heineken geïnteresseerd was.
De Abdij van Sénanque (officieel lAbbaye Notre-Dame de Sénanque) is een cisterciënzer abdij in de gemeente Gordes (Vaucluse, Frankrijk).
De abdij werd gesticht in 1148 als dochterklooster van de abdij van Mazan. Nadat er gezorgd was voor een goede watervoorziening door het bouwen van dijken en kanalen, hadden de monniken veel landbouwopbrengsten. Van het geld dat ze hiermee verdienden, kon de bouw van de kerk worden gefinancierd. Deze werd tussen 1160 en 1180 gebouwd. In 1544 werd de abdij deels verwoest tijdens godsdienstoorlogen. Het voorspoedige kloosterleven kwam tot stilstand en in 1780 overleed de laatste monnik van Sénanque. Gedurende de Franse Revolutie deden de abdijgebouwen dienst als boerenbedrijf.
Halverwege de 19e eeuw kwamen er weer monniken in de abdij wonen, maar zij moesten begin 20e eeuw weer vertrekken vanwege de Franse wetgeving tegen religieuze ordes. In 1926 keerden de monniken terug naar de abdij, maar het lukte ze niet meer de gebouwen te onderhouden. In 1969 werd er een cultuurhistorisch centrum gevestigd. Vanaf 1988 wonen er weer cisterciënzer monniken in het klooster.
De lavendelvelden voor het klooster zijn waarschijnlijk de meest gefotografeerde van Frankrijk. Langs de abdij loop ook een wandelpad vanaf Gordes.
We ontdekten achter de abdij op dit wandelpad deze gespleten boom waarvan de beide helften nog mooi bladeren in hun kruin hadden.
Categorie:algemeen Tags:Provence, Luberon, Abbaye de Sénanque
Weekendtip: Opendeurdagen bij brouwerij Slaghmuylder
Volgend weekend zijn er bij brouwerij Slaghmuylder opendeurdagen. Onder andere Witkap Pater kan er gedegusteerd worden. Meer info vind je door op de affiche te klikken.
Canisvliet is een poldergebied en natuurreservaat bij Westdorpe in de Nederlandse gemeente Terneuzen (Zeeland). Het totale gebied is 450 hectare groot. Hiervan is het natuurontwikkelingsbied 100 hectare.
Het gebied was ooit een zijarm van de Honte. Na de sluiting van de Graafjansdijk (1790) en de Sasdijk kon het deels worden drooggelegd. Het bleef onbewoond landbouwgebied, met brak water. Begin jaren zestig vond een ruilverkaveling plaats. De ornitholoog Johan van den Steen uit Sas van Gent wist te verhinderen dat het gebied werd opgespoten met grond die vrijkwam bij de verbreding van het Kanaal van Gent naar Terneuzen.
De Canisvlietkreek werd een natuurreservaat. Eind jaren negentig werd de kreek gesaneerd, nadat de waterkwaliteit decennia was verslechterd door lozingen van sterk vervuild water vanuit België via de Reigerskil.
De GR5A loopt doorheen het reservaat, met een extra lus (totaal 3,5 km).
Weer een week van rugpijn, nadat ik mij vorige week zaterdag geforceerd had door gebukt te werken thuis. Maandag nog naar het werk gesukkeld maar daarna thuis moeten blijven. Een reeks spuiten bij de dokter en daarna tot donderdag pijnstillers genomen. Rusten is het enige dat helpt. Dus was er weeral een week rust tussen beide looptrainingen.
Zaterdagnamiddag 24 juli: DL1 - 6 km - 0:35:30 (10,1 km/h - 5:55 min/km - GHS 132) De Siesmeersroute gelopen in het domein Puyenbroeck. Deze is maar een 5,5 km lang, door mij 500 meter te mislopen kwam ik op 6 km uit.
Zaterdagmiddag 31 juli: DL1 - 8,8 km - 0:53:30 (9,9 km/h - 6:05 min/km - GHS 125) Deze maal met Fleur en Ariadne op de fiets als begeleiders een loopje gedaan na een week (verplichte) rust. Het ging redelijk, maar duidelijk merkbaar dat de conditie niet opperbest is omdat na 6 kilometer de hartslag gestaag omhoog ging, logisch eigenlijk en niet te hoog om ongerust te zijn.
De volgende foto's heb ik op een "parking" genomen in Zuid-Frankrijk waar deze Peugeot 203 (bouwjaar 1955-1957) langdurig geparkeerd stond sinds 12 jaar.
De Via Domitia was de eerste heirbaan die aangelegd werd in Gallië. De baan werd aangelegd in 118 voor Chr. door de proconsul Gnaeus Domitius Ahenobarbus, samen met de eerste Romeinse kolonie in Gallië, het hedendaagse Narbonne. De weg was een strategisch belangrijke verbinding.
De via Domitia verbond Italië met Spanje. De baan kruiste de Via Aquitania, die naar de Atlantische Oceaan leidde, in Narbonne.
Wij bezochten via een aantal geocaches langs deze Via Domitia een aantal overblijfselen, leuke stadjes en oude Romeinse bruggen (al of niet herbouwd).
(GC1MV8W)Le Pont Romain de l'Aiguebelle te Cereste is een Romeinse brug van 6,50 m hoog en 36 m lang, en bestaat uit twee bogen van ongeveer 6 meter in diameter. Eigenlijk werd deze brug herbouwd in de 18de eeuw.
(GC1MV8P)Montjustin is een klein dorpje in de Luberon tussen la vallée de lAiguebelle en la vallée de lEncrème. Men vind er ook nog resten van het middeleeuws versterkt fort. Bovendien vind men daar op de kleine begraafplaats het graf van de bekende Franse fotograaf Henri Cartier-Bresson, mede oprichter van het fotografen-coöperatief Magnum in 1947.
(GC1MV8H)Villemus was het volgende dorpje op onze tocht. Vanaf de kerk Saint-Étienne, gebouwd in de 17de eeuw hadden we een prachtig zicht op de omgeving.
(GC1N5PG)Le gué du Reculon. Naast het gebruik van veerboten en boten op rivieren en grote rivieren, bouwden de Romeinen bruggen of doorwaadbare passages (des gués) op kleinere stromen. Le gué du Reculon is een van de weinige Romeinse overblijfselen van dit type. Het bestaat uit een heuvelrug gevormd door 34 grote kalkstenen blokken, waarop een geplaveide weg kwam. Deze passage is 25 m lang en 6-7 m hoog.
(GC1MV8Y)Pont Julien is een Romeinse brug, gedateerd in het jaar 3 voor Chr., aan de monding van de bergpas van Roquefure, 5 km ten noorden van Bonnieux (Vaucluse, Zuid-Frankrijk) en 8 km ten westen van de Stad Apt. De brug was gelegen op de Via Domitia. Hij is 80 meter lang met een spanwijdte van 46 m, 6 m breed, met een hoogte van 11,50 m. Het bestaat uit drie halfronde bogen, de centrale boog die hoger ligt dan die van de noord-en zuidkant, en de palen zijn voorzien van grote boogramen om de doorstroming te vergemakkelijken tijdens overstromingen.
Categorie:Geocaching Tags:Provence, Luberon, Via Domitia
Het eerste fotoalbum van onze vakantie 2010 is online. We wandelden in de voormalige okergroeven van Rustrel (Vaucluse), genaamd 'Le Colorado Provençal', de foto's maken je meteen duidelijk van waar deze benaming komt. Klik op de foto om het album te bekijken.
Categorie:wandelen Tags:Provence, Le Colorado Provençal, Rustrel
Zoals reeds eerder vermeld wandelden we woensdag de Grenskrekentocht te Lapscheure, een organisatie van "Levenslijn team Damme". Dit was ook een 'Chimay-wandeling', zoals we zagen toen we aan de grote starttent toekwamen. Het was een beetje wisselvallig weer met kans op regen, vandaar waarschijnlijk de tegenvallende opkomst, maar iets meer dan 800 wandelaars. De afwezigen hadden ongelijk want we kregen een mooie tocht voorgeschoteld, de zon was van de partij en op de organisatie was niks aan te merken. De tocht voerde ons voorbij kreken, polders en doorheen mooie dreven, veelal 'trage wegen' of rustige banen. Wij volgden ook verschillende malen GR-paden, ik denk op de GR 5A. Nabij de rustplaats hadden we tot groot plezier van Ariadne nog een onverwachte ontmoeting met Zeppe & Ziggy, waarbij ze samen op de foto gingen. Op het einde kregen we nog een mooie oversteek over de Damse Vaart, waarbij we de overzetboot 'Kobus' zelf moesten bedienen. Na een wandeling van 11 km kwamen we terug bij de startplaats en de zon was ook terug van de partij zodat we nog uitgebreid hebben kunnen nagenieten met enkele Chimay's. Het volledige fotoalbum is te bekijken door op de foto te klikken.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis
Bij ons zal het niet veel minder geweest zijn.
kwam ik op 6 km uit.
