Donderdagnamiddag: DL1 – 8 km – 0:48:30 (9,9 km/h – 6,06 min/km)

Dinsdagavond: DL2 – 7,6 km – 0:43:30 (10,48 km/h – 5,72 min/km)

Zondag liep het vlot en vanavond zelfs nog beter. Een mooi tempo gelopen en pas na 4 kilometer kreeg ik weer wat pijnscheuten in de rechterknie. En net zoals altijd ebde de pijn tijdens het lopen weg zodat ik gewoon kon verder lopen. Ook een mooi gelijkmatig tempo kunnen houden – halfweg afgeklokt op 0:21:45, heen en terug parcours in exact dezelfde tijd gelopen dus.
Geen natuur waar ik ’s avonds ga lopen, maar hier en daar is wel iets te zien, zoals onderstaand kunstwerk.

Zwervende vogels in de dageraad, een werk uit 1993 van Frans Wuytack, momenteel wonende te Wachtebeke. De kunstenaar Frans Wuytack werd geboren in Sint-Niklaas in 1934 en heeft een bewogen leven achter de rug. Hij werkte onder andere als priester in de sloppenwijken van Venezuela waar hij als ‘Persona non grata’ werd uitgewezen. Ruimte is één van de sleutel begrippen in de werken van Frans Wuytack. Dit werk is gemaakt van ‘levende stukken tijd’, driehoeken, trapeziums, cirkels, zwervende vogels, vormen van brons en Sidmar staal, traag in elkaar vloeiend zoals generaties.

Zondagvoormiddag: DL1 – 8 km – 0:48:45 (9,85 km/h – 6,09 min/km)

Zondagvoormiddag hadden we nog geluk met het weer, in de namiddag werd het heel wat slechter. Een rustig weertje met het zonnetje dat van de partij was en weinig wind zodat temperaturen rond 10°C bereikt werden. Een rustige duurloop doorheen het Heidebos zoals gepland. Nogmaals de rode route op en deze twee maal gelopen. Afwisselend stukken doorheen het bos, open plekken en een groot stuk heide. Een deel van het pad loopt zelfs tussen rijen brem van enkele meters hoog. In het Heidebos is men nooit alleen. Men passeert er met regelmaat wandelaars met een vriendelijke groet of een korte woordenwisseling en weer verder. Lopen in dit bos verveelt nooit. Weer even kniepijn na enkele kilometers die echter tijdens het lopen verdween en ook weg bleef.
Deze maal geen foto van het Heidebos maar nog maar eens een paddenstoel. Deze 2 cm grote geweizwammen ontdekte ik gisteren in Destelbergen tijdens het geocachen.

Er zal toch nog één wedstrijd gelopen worden door mij dit jaar, maar wel een specialleke. Ik heb mij namelijk ingeschreven voor de Q-Santa Run op 17 december te Antwerpen. Er is maar een voorwaarde aan verbonden, men is verplicht verkleed als kerstman deze race van 5 km te lopen. Ambiance verzekerd. Meer info is te vinden op de website van Q-Music.

Donderdagavond: DL1 – 6,2 km – 0:37:45 (9,85 km/h – 6,09 min/km)

Een beetje miezerige regen, een beetje wind, maar al met al toch weer redelijk warm. Daardoor was het weer prettig lopen. Rustig aan gelopen, de conditie is minder maar in het hoofd zat het goed, dus volop genoten van het lopen vanavond. Ik las enkele dagen geleden ergens dat het nu ook bewezen is dat lopen goed is tegen depressies. Tijdens het lopen maakt ons lichaam blijkbaar een stof aan die ons oppept. Het lopen geeft mij zeker een goed gevoel, werkt ontstressend na een dag arbeid, maar dat zal zeker ook wel met de frisse buitenlucht te maken hebben. Iedereen die regelmatig loopt zal het waarschijnlijk met me eens zijn, daar hoeven geen dure onderzoeken voor worden gedaan. 
Onderstaande foto uit de ‘oude doos’, waar de suikerfabriek van Moerbeke op te zien is. In werkelijkheid heb ik hem pas vorige maand getrokken en een ‘beetje’ verouderd.

Dinsdagavond: DL1 – 6,2 km – 0:35:50 (10,41 km/h – 5,77 min/km)

De volgende groente uit het bio3-groentenpakket zal voor velen wel bekend zijn omdat hij tegenwoordig in de meeste winkels te vinden is.
Pastinaak (Pastinaca sativa), pinksternakel of witte peen is een inheemse groente die al heel oud is en wordt de laatste tijd opnieuw in ons land verbouwd. De witte wortel van circa 20 cm lang is minder zoet dan de gewone wortel, de smaak heeft iets weg van knolselderij. De pastinaak kwam in de Middeleeuwen naar West-Europa, maar was al bekend bij de oude Grieken. Vóór de introductie van de aardappel was het een belangrijk volksvoedsel. In Engeland is de “witte wortel” populair gebleven. Pastinaak is niet zozeer vitaminerijk als wel mineraalrijk en bevat inuline, een ferment dat insulineachtig werkt. Dit maakt de groente zeer geschikt voor diabetici. Bron: De Wassende Maan

Zaterdagnamiddag: DL1 – 5 km – 0:29:50 (10,08 km/h – 5,95 min/km)

Vermits de rugpijn sinds een week terug weer vermeerderd is, heb ik deze namiddag terug het Heidebos opgezocht om te lopen. Het weer viel enorm mee, 12°C en weinig wind, veel beter als voorspeld. Deze maal naar Heidebos parking 2 gereden en de rode route gevolgd. Alles lag goed vettig maar het lopen ging goed. Geen last in de knie en ook de rug hield het goed. De rode route is 4 kilometer lang en naar mijn mening de mooiste route van de drie routes doorheen het Heidebos. Daarbij nog een extra lusje van een kilometer gelopen, goed voor een half uurtje. Het deed deugd en heel tevreden terug huiswaarts gekeerd.

Brouwerij Strubbe heeft een licentie op zak om het eerste Palestijnse bier Taybeh op de Europese markt te brengen. Het bier belandde in het West-Vlaamse Ichtegem door de moeilijke politieke situatie in Palestina.

Ik woon tegen de Nederlandse grens, maar ook tijdens (grens)wandelingen kwam ik ze al regelmatig tegen, de wit geschilderde gietijzeren grenspalen. Nieuwsgierig geworden ging ik op zoek naar informatie.
In 1830 vond de Brusselse opstand plaats, die leidde tot het ontstaan van het Koninkrijk België.Willem I wilde echter niet toegeven en erkende de Belgische onafhankelijkheid slechts in 1839. Tot dan bleven de Nederlandse en Belgische legers nog tegenover elkaar staan.
Na het 'Tractaat van Londen' waarbij Willem I in 1839 de Belgische onafhankelijkheid erkende, duurde het nog ruim 3 1/2 jaar eer men het tussen België en Nederland eens was over descheiding tussen de twee landen.

(Er staan trouwens in Overslag ook nog zes grenspalen uit de achttiende eeuw, hierover meer de volgende keer).

Gisteren heeft onze dochter haar eerste groentenbrij gegeten, worteltjes met petatjes, wat wij ook wel eens 'peekesstoemp' noemen. Vermits ze zelf ook wel de lepel naar haar mondje wil brengen was het natuurlijk weer een mooi smosje. Weeral een nieuwe mijlpaal in haar jonge bestaan want tot nu toe leefde ze zuiver op moedermelk. De graaiende handjes hadden ook zondag ergere gevolgen, want ze stak zo met een vinger in mama's rechteroog. Gevolg: Fleur niet kunnen slapen van de pijn en maandag kon ze nauwelijks zien, want haar oog was helemaal gezwollen. Gelukkig heb ik nog genoeg overuren staan die ik deze dagen kon opnemen zodat ik haar kon helpen. Maandag de dokter er bij, zalfje en druppels - cortisone - en hopelijk geen ernstig letsel, daarvoor zullen we nog enkele dagen moeten afwachten.

Deze groente uit het bio3-groentenpakket is waarschijnlijk nog minder bekend dan de vorige.
Paksoi (Brassica campestris var. Chinensis) is een groente. Het lijkt zelfs een beetje op warmoes. Qua smaak heeft het echter meer weg van Chinese kool (var. Pekinensis). De gehele plant is geschikt voor consumptie, zowel de groene (ietwat taaiere) bladeren als de witte, sappige nerven. Paksoi is gemakkelijk en snel te bereiden, in reepjes te stomen of te koken. Kruiden kan met karwijzaad, dille, peper, en eventueel wat sojasaus. Heerlijk met witte saus, kaassaus of tomatensaus. Bron: De Wassende Maan

Donderdagavond: DL1 – 6,2 km – 0:38:40 (9,62 km/h – 6,24 min/km)

Deze week terug wat meer zin om te lopen, en het zacht herfstweertje zal er ook wel voor iets tussen zitten. Rustig gelopen, versnellingen en intervals zitten er nog niet in. De kniepijn was er wel, maar ten opzicht vorige keren kon ik gewoon verder lopen. Komt er eindelijk wat verbetering in, de toekomst zal het uitwijzen. Zoals ik zei, het was prettig om te lopen, een plezier om buiten te zijn. Maar de conditie daarentegen laat nog veel te wensen over. Ik had de indruk dat ik helemaal niet vooruit kwam en op het einde puffen en zweten en zelfs enkele spieren die protesteerden. Gewoon verder doen, drie loopjes in de week en stilletjes aan opbouwen, zo komen we er wel. Veel concrete plannen zijn er niet, de Antwerp 10 Miles zullen er wel bij zijn en ergens in het voorjaar misschien een halve marathon, welke weet ik nog niet.

Hier onder een zicht op de Moervaart zoals het er nu bij ligt. Hier kan ik spijtig genoeg enkel lopen in het weekend want er is geen verlichting ’s avonds.

De Brits-Zuid-Afrikaanse SABMiller is van plan zijn Nederlandse branchegenoot Grolsch, bekend van zijn beugelflessen met porseleinen dop, over te nemen voor 48,25 euro per aandeel, ofwel voor in totaal 816 miljoen euro. Het bestuur van de Enschedese bierbrouwer steunt het bod unaniem. Dat hebben beide bedrijven maandagochtend bekendgemaakt. Het bod vertegenwoordigt een premie van 84,3% ten opzichte van de gemiddelde slotkoers van het aandeel Grolsch over de afgelopen maand. Hoewel het bestuur van Grolsch de voorgenomen overname steunen, hebben zij de acquisitie 'niet gezocht'. SABMiller, na Inbev de grootste bierproducent ter wereld, wil zijn pijlen richten op Afrika en Latijns-Amerika, waar het nog niet sterk aanwezig is. Voorts wil de brouwer zich wapenen in de overnamegolf die mogelijk op til is.
Heineken en Carlsberg, wereldwijd nummer 4 en 5, hebben al meermaals aangekondigd dat ze samen Scottish en Newcastle willen inlijven. Het duo brouwers had een maand geleden aan Scottish & Newcastle laten weten 720 pence per aandeel te bieden, waarop de Britten lieten weten de prijs „bespottelijk” laag te vinden. Vorige week werd het bod verhoogd tot 750 pence, maar ook dat werd verworpen. Het hogere bod waardeert Scottish & Newcastle op 10,3 miljard euro. Heineken en Carlsberg vinden dat juist een hoge prijs. Het waardeert de Britse brouwer op 13,6 maal het bedrijfsresultaat. Bovendien is 750 pence 41 procent hoger dan de koers van een half jaar geleden, toen de eerste geruchten over een mogelijk overnamebod circuleerden.
Scottish & Newcastle (eigenaar van onder andere brouwerij Alken Maes), schuwt de zware woorden niet om de mogelijke overname door het Nederlands-Deense consortium af te laten ketsen. Vooral Carslberg, dat met S&N de Russische joint venture Baltic Beverages Holdings (BBH) beheert, moet het ontgelden. “In plaats van door de voordeur, is Carlsberg door het wc-raampje gekomen”.
Inbev blijft voorlopig op de vlakte, maar een fusie met het Amerikaanse Anheuser-Busch is volgens veel waarnemers niet ondenkbaar.

Voor wie door het bos de bomen niet meer ziet hierbij de brouwer top 5 volgens geraamd biervolume (in miljoen hectoliter):
InBev (Belgisch-Braziliaans): 190
Anheuser-Busch (Amerikaans): 152
SABMiller (Brits-Zuid-Afrikaans): 135
Heineken (Nederlands): 122
Carlsberg (Deens): 78

Dinsdagavond: DL1 – 6,2 km – 0:36:50 (10,12 km/h – 5,93 min/km)