Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
03-09-2007
Brouwerijnieuws augustus
6 augustus Palm Breweries verkoopt zijn Poolse dochter Browar Belgia aan de Zuid-Afrikaanse brouwgroep SABMiller. Daarmee komt een einde aan de internationalisering die de brouwer uit Steenhuffel in de jaren negentig opstartte. Nochtans is het gemiddelde bierverbruik van de Poolse consument op tien jaar tijd meer dan verdubbeld tot 70 liter per jaar. De markt wordt er echter gedomineerd door SABMiller, Heineken en Carlsberg. Browar Belgia komt op de vierde plaats. Bovendien vormen grote volumes aan pilsbieren en het loonwerk voor derden bij Browar Belgia voor Palm geen prioriteit. Palm-topman Jan Toye legt de nadruk op de speciaalbieren. De Poolse consument bleek echter weinig interesse hebben voor deze biersoorten. Door een gebrek aan volume draaide de grote Browar Belgia-brouwerij in Kielce met gigantische verliezen. Palm plooit zich terug op de verkoop van Belgische streekbieren op zijn Belgische en Nederlandse thuismarkt. Export wordt overgelaten aan partners. De inkomsten uit de verkoop zullen gebruikt worden om de merken van Palm te versterken. (MH)
8 augustus Brouwerij Alken-Maes zag de Belgische verkoop tijdens de eerste jaarhelft licht dalen. Toch kon Alken-Maes zijn marktaandeel behouden, want ook de totale Belgische markt daalde met 0,8 %. De omzet van de groep kende een stijging met 2,1 %, dankzij de focus op de duurdere bieren. Scottish & Newcastle, de Britse moedergroep van Alken-Maes, zag zijn nettowinst met 3,1 % dalen tot £ 124 miljoen. Dat heeft volgens de directie te maken met het bijzonder slechte weer in Groot-Brittannië. De groepsomzet over de eerste jaarhelft steeg 7,8 % procent tot £ 2,11 miljard. Dat is vooral te wijten aan de goede prestaties van het Russische BBH, een joint-venture met het Deense Carslberg. Scottish & Newcastle maakte bekend dat door de matige prestaties de doelstellingen voor dit jaar wellicht niet gehaald zullen worden. (MH) Bron: De Tijd
Het afgelopen weekend is er van lopen niet veel gekomen, s ochtends geen zin en in de namiddag andere dingen te doen, onder andere deze wandeling in Buggenhout. Zondagnamiddag hadden we weer geluk met het weer, weliswaar bewolkt maar de zon kwam af en toe piepen wat zorgde voor aangename temperaturen. WSV De Vossen uit Buggenhout stond zoals gewoonlijk garant voor een mooi parcours en een schitterende organisatie, een reden waarom wij daar graag gaan wandelen. Bij de inschrijving liep ik al meteen Geert tegen het lijf. Hij is lid van De Vossen, hij was er deze keer niet om te wandelen maar om promotie te maken voor het project Born In Africa , waar hij mee de schouders onder gezet heeft. Wij kozen voor de 7 km (werkelijke afstand 6,9 km). Net voorbij de start passeerden we de Verhavents Stade, een prachtig renaissancegebouw dat in 1660 opgetrokken werd. Daarna werden we een mooi verhard pad opgestuurd langsheen weidelanden en maïsvelden waar een bijzondere boom onze aandacht trok (foto).
Daarna de Patersstraat in om zo het Buggenhoutbos te bereiken waar doorheen het grootste deel van deze tocht ging. Het Buggenhoutbos was vroeger 500 ha groot en strekte zich uit van de Schelde tot aan Wolvertem. Thans is het nog maar 149 ha groot en reservaat.
Nu staat er voornamelijk eik, els en Douglasspar, maar vroeger stond hier voornamelijk beuk (buggenhout = beukenboshout). Er stonden een heleboel paddestoelen die mooie plaatjes opleverden alleen moesten we oppassen dat we niet geraakt werden door de tientallen vallende eikels. Zoals Fleur zei: We wandelen doorheen het bos op het ritme van de vallende eikels. Na dit prachtig stuk natuur kwamen we uiteindelijk terug in Buggenhout terecht waar we in Brouwerij Bosteels terecht konden voor een gratis Tripel Karmeliet of een gratis Kwak (vant vat).
En zoals gewoonlijk was er weer een heleboel ambiance, er werd gedanst en gedronken. De zanger van dienst herkenden we van de Duveltocht vorige maand waar hij in het Fort van Liezele het beste van zichzelf gaf. Daarna was het maar een klein stukje naar de aankomst waar we nog een stuk Superanoham kochten alvorens tevreden huiswaarts te keren.
Hoi! Ik ben vandaag 2 maand, 1 week en 3 dagen oud. Vandaag ging ik wandelen in Buggenhoutbos met mama en papa. Morgen zal papa er wel meer over vertellen op de blog.
Als lesgever EHBO bij het Rode Kruis Vlaanderen maken we veel gebruik van poppen om reanimatie te oefenen. Maar nog nooit kregen onze cursisten met het volgende te maken!
's Werelds meest bekende bierauteur en -kenner Michael Jackson is gisterenochtend plots overleden. De Brit werd 65. Michael Jackson was de eerste journalist die stukjes over bier in de krant kreeg en ook de eerste auteur die wereldwijd boeken over bier verkocht. Zijn eerste boek, 'The World Guide to Beer', verscheen in 1977. Eind jaren '80 kreeg hij grote bekendheid door zijn televisieserie 'The Beer Hunter' op Discovery Channel. "Hij verstond de kunst om de smaak van bier in een prachtig jargon te gieten, dat kon wedijveren met de grootste oenologen", stelt Ben Vinken (hoofdredacteur en uitgever van Bierpassie Magazine). "He gave beer a language." Jackson gold vooral als een autoriteit op het vlak van Belgische bieren. Van 'The Great Beers of Belgium' werden meer dan 100.000 exemplaren verkocht. Het is het enige boek dat hij slechts aan één land wijdde. Hij is dan ook in belangrijke mate verantwoordelijk voor het internationale succes van het Belgische bier. Jackson was ook een referentie op het vlak van whisky. Whiskyliefhebbers laten zich bij hun aankopen graag inspireren door zijn 'Malt Whisky Companion'. (belga/hln)
Vanavond als we een Belgisch biertje drinken zeggen we Cheers, to Michael in heaven!
Woensdagavond: DL1 6,4 km 0:37:15 (10,31 km/h 5,82 min/km)
Wegens de drukke werkperiode wordt er heel wat minder gelopen, ik ben al blij dat het me twee maal per week lukt. Via de Langelede langs de Moervaart voorbij natuurreservaat De Reepkens tot aan de Kalvebrug en terug. Het voordeel is dat ik op dit parcours s avonds steeds in het zonnetje kan lopen en met een temperatuur rond 20°C is dat heel aangenaam. De werkdruk, lange werkdagen en korte onderbroken nachtrust wordt even helemaal vergeten en één met de natuur een kleine veertigtal minuutjes genoten, ontstressend in dit rustgevend gebied. Na het douchen en eten in de zetel wat tv gekeken en voor het slapengaan bleken mijn kuitspieren helemaal stijf te zijn! Gisteren en vanmorgen ingewreven met Flexium Gel en het voelde vandaag al wat beter aan.
De officiële cijfers van de 2de Trappistenjogging te Vinderhoute: in totaal 320 lopers verdeeld over de vier afstanden. Mijn resultaat op de 13,2 km: 119de plaats op194 finishers met een tijd van 1:05:11.
Afgelopen weekend hebben we enkele biertjes geproefd van de ambachtelijke brouwerij De Graal. De Graal Gember is een blond kruidig bier van 8% alc. waarbij gember bij mate gebruikt werd. Dit bier verkreeg de eerste prijs tijdens het internationaal bierfestival in Zwevegem (augustus 2002) in de categorie karakterbieren. Een heel lekker en kruidig biertje met een lange afdronk. De Graal Blond is een zacht bitter bier van 6.5 % alc. waarbij het hoppige karakter verkregen wordt door het gebruik van Dry Hopping. Ook dit is een kruidig biertje met een lekker bittere afdronk.
Brouwerij De Graal is een ambachtelijke, maar toch geautomatiseerde, brouwerij gelegen in de Vlaamse Ardennen, meer bepaald Brakel. De nadruk ligt op het produceren van hoogwaardige bieren en dit reeds vanaf kleine volumes (500 liter per brouwsel). De activiteiten van de brouwerij kunnen in 2 categorieën opgedeeld worden. Het brouwen van 6 verschillende bieren onder het merk De Graal. Het eerste bier dat op de markt kwam tijdens 2002 is De Graal Gember. Daarna volgden nog De Graal Blond, Dubbel, Tripel en Triverius. De Graal Speciale is het winterbier en is ieder jaar verkrijgbaar vanaf november tot einde voorraad. Een tweede en heel belangrijke activiteit van Brouwerij De Graal is het produceren van speciaalbieren op vraag. De beoogde doelgroepen zijn verenigingen, cafés, restaurants, bedrijven etc... die een nieuw bier, voorzien van hun logo/etiket, op de markt willen brengen of verdelen onder hun leden/klanten. Dit kan gebeuren aan de hand van recepten aangebracht door de klant of op basis van hun wens uitgetest in de brouwerij. Hierbij ligt de nadruk op kleine volumes (vanaf 500 liter) aan zeer concurrentiele prijzen. De eigenaar/brouwer Wim Saeyens genoot een opleiding als licentiaat scheikunde en doctoreerde in de farmaceutische wetenschappen. De stap naar de brouwerswereld werd gezet via verdere volmaking in de oudste brouwerschool van Gent (CTL).
Zoals ik vorige week al berichtte waren er tijdens de Schotse dagen ook een aantal nevenactiviteiten. Er was onder andere de tentoonstelling Schots en scheef Recht en krom. Beelden in de achtertuin van het kasteel Ooidonk door de Stedelijke academie voor schone kunsten van Deinze. Deze naar onze mening zeer geslaagde tentoonstelling telde 22 kunstwerken van 13 deelnemers en de meesten vielen wel in onze smaak, waarvan we er een aantal op foto gezet hebben.
Foto 1: De poortwachter van Christa Boury (Deinze).
Foto 2: (3 van de 6) The Scots van Trees Desloover (Deinze).
Foto 3: The Clan van Kurt Overmeire (Nevele).
Foto 4: (zonder naam) van Ph. Livio (Deinze) vonden we persoonlijk de mooiste.
Voor de tiende maal reeds organiseerde onze wandelclub de Kwartels hun Mosselfeesttocht te Philippine afgelopen zaterdag. Dit is een stukje Nederland dicht bij de deur waar we reeds regelmatig wandelden.
We kozen met onze drietjes voor de 7,9 km. Na een klein stukje doorheen een rustige wijk werden we de dijk opgestuurd voor een mooi stukje natuur en fraaie vergezichten. Daarna volgden we de Kleine Stelledijk langsheen de polders waarna we in een stuk privé-gebied de dijk opgingen. Hierbij was het eerst wel even klimmen via een trapje over de afspanningdraad, niet zo evident met de kinderwagen. Zonder grote problemen liepen we nu over een stuk dijk waar doorgaans alleen maar schapen en konijnen rondhuppelden. Weer een trapje over de afspanning bracht ons terug op verharde wegen en zo ging het rustig richting centrum. Wegens de feesten natuurlijk heel wat ambiance en kraampjes te bekijken vooraleer we de aankomst aan het voetbalterrein bereikten. Na het nuttigen van een icetea en een Bornem op het terras bij een warm zonnetje trokken we terug het centrum in, waar we nog een vrij plaatsje vonden in de Auberge des Moules. Van prijzen weten ze wel, 25 Euro voor één portie mosselen waar is de tijd dat we hier met onze ouders mosselen à volonté kwamen eten?. Het was wel heerlijk klaargemaakt en een heel vlotte en vriendelijke bediening. Ik geef de voorkeur aan een blond biertje bij de mosselen en gelukkig was hier ook Duvel verkrijgbaar. Het enige nadeel met de feesten zijn de dweilbands die regelmatig in het restaurant zelf komen muziek maken, dat was iets te veel lawaai voor Ariadne zodat ze huilde van de schrik. Even met haar naar buiten moeten gaan tijdens het optreden en gelukkig hielden ze het nadien rustig tijdens het eten.
Wie Philippine zegt, zegt mosselen. Een dorp met 2200 inwoners, maar wel met zo'n 800 restaurantstoelen, verdeeld over acht restaurants. Naam en faam van Philippine als "HET" mosselcentrum van Zeeuws-Vlaanderen zijn in binnen- en buitenland ver verspreid. Acht restaurants van betekenis proberen dag in, dag uit, te voldoen aan de vraag naar mosselen. Hun toepasselijke namen als De Fijnproever, De Oude Haven, De Zwaan, De Mosselbank, Auberge des Moules, Place du Marché, De Schouw en In den Vlaemsche Pot, zijn begrippen geworden. Vijf van de acht patrons zijn familie van elkaar. Ze hebben dezelfde grootvader Arie Wiskerke, een mosselvisser, die hier in 1949 een mosselrestaurant begon. De acht restaurants zijn niet gelijk aan elkaar. Zij variëren van een eerlijke keuken tot een culinaire belevenis met talrijke specialiteiten buiten de mosselgerechten om. Maar allemaal hebben ze de mosselen "op Philippiense wijze" op de kaart staan. Gekookte mosselen met kruiden, groente en witte wijn. De Mosselfeesten vonden zoals gebruikelijk plaats tijdens het laatste weekend van augustus. Tijdens de Mosselfeesten zijn er de bekende activiteiten zoals: mosselen koken op de markt, een braderie waarbij ook de middenstand uit Philippine zich zal presenteren, diverse oude ambachten, optredens van fanfares, streetbands, de uitreiking van de Gouden Mossel en een fantastische rommelmarkt.
Vrijdagavond: wedstrijd 13,2 km 1:05:30 (12,09 km/h 4,96 min/km)
Vermits woensdag de knie een positief testje onderging en ik het geluk had op tijd te kunnen stoppen met werken, trokken Fleur, Ariadne en ik vrijdagavond naar Vinderhoute. Deze trappistenloop wilde ik zeker meedoen want bij deze jogging over vier ronden verdienden we bij elke ronde een trappist. Een heleboel volk aan de start, de weersomstandigheden waren natuurlijk optimaal en SIA staat steeds in voor een goede organisatie. Rustig gestart en in een groepje van zowat acht lopers de eerste twee ronden in een gelijkmatig tempo gelopen, onderwijl wat babbelend met de loper naast mij. Er was een mooi parcours uitgestippeld, even langs de vaart, daarna een wegel naast een beek volgend en via wat onverharde wegen op rustige banen langs weiden en enkele grote villas, om zo door het centrum van Vinderhoute terug naar de voetbalkantine te lopen, waar de start en aankomst lagen. Telkens bij het begin van elke ronde dienden we met een flinke klim het viaduct op te maken. Bij aanvang van de derde ronde versnelde ik tijdens deze klim en liet het volledige groepje achter mij. De benen en knie voelden nog goed aan en ook bij de vierde klim kon ik versnellen en meteen weer zeven lopers voorbij gaan. Deze laatste ronde bleef ik sneller lopen maar de laatste kilometer merkte ik toch dat de conditie minder was. Uiteindelijk moest ik nog drie lopers voorbij laten gaan maar de vier trappisten waren binnen!
Vlot gelopen, goed gerecupereerd s anderdaags en een mooi regelmatig tempo over de vier ronden. Ronde 1: 3,3 km 16:20 4,95 min/km. Ronde 2: 3,3 km 16:40 5,05 min/km. Ronde 3: 3,3 km 16:30 5 min/km. Ronde 4: 3,3 km 16:00 4,85 min/km. Na afloop werd ik aangesproken door een andere blogger Fré, heel tof om hem ook eens in levende lijve te ontmoeten. Zijn verhaal moet je maar lezen op zijn blog. Na afloop even gestopt aan de Pizzamobiel te Lovendegem voor enkele lekkere pizzas die er s avonds vlot ingingen!
Woensdagavond: DL1 6,4 km 0:38:00 (10,11 km/h 5,94 min/km)
Na de knieperikelen op de Dodentocht even 10 dagen (loop)rust genomen. Tijdens het wandelen heb ik geen last en ook de trap afdalen gaat pijnloos dus tijd om even te testen hoe het lopen zou gaan. Een rustig loopje van een kleine veertig minuten zou voldoende moeten zijn om te testen. Ook probleemloos gestart en enkel tijdens het lopen voelde de rechterknie een beetje stijf aan. De knie heeft de test dus positief doorstaan, enkel de conditie laat momenteel veel te wensen over. Alhoewel de loop rustig en kort was, heb ik gezweet alsof ik intervals aant lopen was. Als de knie het houdt kan ik terug de conditie beginnen opbouwen. Hieronder een foto van de Langelede, enkele honderden meters van mijn deur, waar ik bij bijna alle parkoersen passeer.
Zondag 19 augustus verzamelde de Belgische touwtrekwereld in Ooidonk (bij Deinze) voor het Belgische Kampioenschap. Met 28 ploegen hadden ze een record aantal deelnemers. Zowel vanuit de Kempische kern als vanuit de West-Vlaamse kern was er een bredere delegatie. Het ruim toegestroomde publiek kon genieten van spannende wedstrijden waarbij de uitslagen tot het laatste moment open bleven.
Touwtrekken is één van de oudst bekende manieren van sport beoefenen. Het is van oudsher over de hele wereld over vele culturen verspreid beoefend. Het oudste bewijs is gevonden in Azië en was in de prehistorie een onderdeel van oude ceremonies en de cultuur. Later in de geschiedenis was touwtrekken niet langer gerelateerd aan rituele ceremonies en ontwikkelde zich meer als sport. Bewijs van het touwtrekken als sport is gevonden in de graftombe van Merera-ku in Egypte en stamt uit 2500 voor de jaartelling. In West Europa begint de sport in verhalen van heroïsche kampioenschappen van Scandinavië en Duitsland. In de 15e eeuw was touwtrekken populair onderdeel van toernooien in de Franse chateauxtuinen en later ook Groot-Brittannië.
Meer informatie over dit BK en het touwtrekken in het algemeen is hier te vinden.
Een van de nevenactiviteiten rondom het Kasteel van Ooidonk was deze Storyteller Joe Baele die op zulk een boeiende wijze zijn verhaal vertelde dat jong en oud aan zijn lippen gekluisterd hing.
Net zoals in zijn vroegere clownerieën, werkt Joe ook hier in volle respect voor de tradities. Hij voelt zich zeer verwant met de "fabulatori", de rondreizende vertellers van weleer, met hun verhalen over Rijken en Armen, Koningen en Boeren, Wijzen en Zotten, God, den Duvel en zijn oude Moer. Trouw aan deze tradities vertelt Joe verhalen vol humor en passies, angsten en tegenslagen, verhalen vol hoop en kwijnende glorie. Verhalen over de 'Gewone Man" en zijn gevechten om dit leven waardig te overleven zijn bij hem een absolute keuze. Daarnaast zoekt hij verder naar vormen om deze oerverhalen te verbinden met onze huidige tijd. Hoe kunnen de tekens, de symbolen en inhouden vertaald worden naar het hier en nu, hoe vloeit het verleden door in het heden. Het doorgeven van deze oude wijsheden naar huidige en komende generaties ziet hij dan ook als één van de belangrijkste taken van "de Vertellers". Zowel op het podium als op straat brengt hij verhalen uit alle hoeken en windstreken. Soms zijn ze vreemd, poëtisch, grappig of spannend-betoverend. Dan weer kritischer, vinniger, soms lekker spottend met zoveel heersende dubbelmoraal. Breed wordt zijn joviale grijns, wanneer hij voluit gaat met zijn "verhalen des Levens". Zwervers, dwarsliggers, tedere beeldenstormers, bon-vivants en paljassen bevolken dan vaak zijn vertelsels. Al wat een verteller nodig heeft is een goed verhaal en 1 m2 ruimte. Zo ook bij Joe. Maar als hem méér ruimte wordt geboden kan je pas volop genieten van zijn persoonlijke vertelstijl: lekker fysisch, energiek en met een stevige dosis lichaamstaal.
De weermannen voorspelden de ganse dag regen op zondag en weeral zaten ze er compleet naast... gelukkig voor ons. Zondagmiddag zijn we naar het prachtige kasteel van Ooidonk getrokken waar de Schotse dagen plaats vonden. Twee dagen lang waren er demonstraties schapen drijven, vliegvissen, wolspinnen, barrel rolling, boogschieten en roofvogels.
Op zaterdag Highland games en twee dagen lang optredens van onder andere de "Vlaams Caledonische Dansers", de "Ghent District Highlanders", de "Celtic Spirit Dansers" en de "Clan Hay".
Daarbij was er een beurs met Schotse producten, kon er whisky geproefd worden en honger en dorst overwonnen met een broodje Haggis en een Gordon Scotch. Een aantal foto's zeggen meer dan woorden. Daarbij waren er nog een heleboel nevenactiviteiten, die komen later via foto's aan bod.
Zoals smurfineke al opgemerkt had, gebruik ik nogal veel van mijn tijd tijdens het 'werken' in den hof aan het nemen van foto's. Zij had het meteen geraden dat ik hulp heb. Hierbij een foto van degene die het meeste werk verricht, namelijk Arnold de tuinkabouter.
Wat springt, kruipt en vliegt er in mijnen hof? Woensdag even van de vrije dag geprofiteerd om wat in onze tuin te werken, voornamelijk onkruid wieden en snoeien van enkele kruiden die dreigden alles te overwoekeren. Terwijl ik bezig was, krioelde het van het leven rondom mij en al gauw had ik het fototoestel bij de hand om enkele van de tuinbewoners vast te leggen.
De eerste foto is van de bloemetjes van de muntplant waarop talrijke insecten zaten. Ik denk dat hier de Blinde Bij oftewel Eristalis tenax een van de ca.5000 soorten van de familie zweefvliegen (Syrphidae) te determineren.
Een kleine bruine kikker (foto 2) van ongeveer 3 cm groot sprong er ook rond, en vele tuinslakken bevolkten de bodem, de volgende foto toont een baby tuinslak.
De enige die niet rond sprong of liep, maar lui in het (bleke) zonnetje de werkzaamheden gadesloeg staat op de laatste foto.
Ik ben altijd al een grote fan geweest van de Muppetshow, en mijn absolute favoriet is Animal. Fleur heeft me die bijnaam ook gegeven, ik zou niet weten waarom. Gelukkig bestaat er nu Youtube waar ik onder andere dit volgend filmpje tegen kwam.
De Schotse Dagen in Ooidonk hebben voor de 9de keer plaats in het weekend van 18 en 19 augustus. De Schotse Dagen in Ooidonk is een tweedaags familiefeest dat de Schotse cultuur, sporten en tradities naar Bachte-Maria-Leerne brengt. Het decor van de Schotse Dagen in Ooidonk is één van de mooiste kastelen van het land: kasteel Ooidonk in Bachte-Maria-Leerne bij Deinze. Voor meer info klik op de foto.
De inspanning op de Dodentocht is goed verteerd. Eerst een aantal uren als een blok geslapen daarna versterkende kippenbouillon en tenslotte een goede massage door Fleur. Nauwelijks spierpijnen overgehouden, misschien ook omdat ik 'maar' 77 kilometer gestapt ben. De eerste dagen kniepijn in de beide knieën bij het afdalen van de trap. Ik heb waarschijnlijk de linkerknie extra belast om de rechterknie te sparen? Nu ga ik vooral de komende weken proberen de knieën niet te veel te belasten. Lopen zal er alvast deze week niet gedaan worden. Op het werk wordt de knie al voldoende belast met de kilometers die ik rondwandel en de kolommen die ik via kooiladders moet op en af gaan. Mijn broodwinning is nu te belangrijk voor mij dus ik ben nog altijd overtuigd dat ik zaterdag de juiste beslissing genomen heb - met spijt in het hart natuurlijk. Het wandelen is maandagavond beperkt gebleven tot een half uurtje met Fleur en Ariadne. Maar ik moet werkelijk niet ver gaan om door de mooie natuur te wandelen. Volgende foto van de Langelede is gisterenavond door mij genomen op amper tweehonderd meter van mijn voordeur.
10:31 Lippelo km 77,59: opgave na 13,5 uur wandelen. Het is niet gelukt dit jaar. Nochtans goed begonnen en de eerste 16,5 km tot de controlepost al keuvelend gelopen in groep. Met onder andere Kristel, een regelmatig bezoekster van mijn blog die elk jaar de Dodentocht volbrengt gedeeltelijk lopend. Naast haar liep Eddy, eveneens uit Bornem en hij bleek een 'collega' van mij te zijn. Wij werken in dezelfde fabriek maar met zijn meer dan 3000 werknemers kan men moeilijk iedereen kennen. Na 2,5 uur lopen begon de rechterknie te protesteren en moest ik verder wandelen. Ik had een schema uitgewerkt om rond 15 uur binnen te komen, wat ik mooi kunnen volgen heb. In Londerzeel rond 45 km kreeg ik een blaar opzij van de hiel maar door deze extra in te tapen had ik hier verder niet veel last van. Nadat we de Palm in Steenhuffel gepasseerd waren kon ik genieten van de opkomende zon en de mist over de velden (foto).
Echter tussen Merchtem en Buggenhout kregen we een paar veldwegen vol bulten en kuilen en hier kreeg ik weer een steek in de rechterknie bij het misstappen. De volgende foto is genomen in Buggenhout (brouwplaats van de "Malheur").
Van Opdorp naar Lippelo passeerde ik nog het 'middelpunt van Vlaanderen' (foto) maar in Lippelo besloot ik te stoppen om de knie niet verder kapot te lopen. Ik moet tenslotte ook nog verder kunnen werken en dat was me meer waard dan deze tocht verder te stappen. Volgende keer beter?!
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis