Belg drinkt meer water en minder bier

Sinds gisteren ben ik weer een jaartje ouder geworden en wij hebben dit twee dagen ‘gevierd’. Dinsdagavond stond er een mooi gedekte tafel en een feestmaaltijd op me te wachten wanneer ik van het werk thuis kwam.

Brazilaanse bierdrinkers stuwen Inbev omhoog

De Braziliaans bierbrouwer Ambev, die voor 56,92% in handen is van Inbev, heeft in het tweede kwartaal van 2006 een nettowinst gerealiseerd van 175 miljoen Euro. Zestig procent van de omzet wordt in Bazilië gerealiseerd. Bier is in Brazilië de nationale drank. Naast bier wordt ook wel wat wijn gedronken, cachaça, of een ander alcoholische drank, maar het gouden vocht is veruit het meest populair. De bekendste merken zijn Skol, Brahma, Bohemia, Kaiser, Nova Schin, Bavaria en Antarctica. Het bier heeft hier ook gemiddeld een iets lager alcoholpercentage dan in België. Volgende merken worden door Ambev gebrouwen:
Brahma (5 vol%alc) 16,3 miljoen hl in 2003, het negende biermerk ter wereld. Het bier dat van Rio De Janiero komt, en waarvoor de ijsemmers niet genoeg kunnen voor aangesleept worden. Het wordt geassocieerd met alles wat de Brazilian life is: samba, voetbal en minuscuul textiel Het is de Braziliaanse smaak, licht en verfrissend, en speelt op de nationale trots van de Braziliaan.
Antarctica (5 vol%alc). Kwaliteit en traditie uit Sao Paulo. Het bier dat je drinkt omwille van zijn smaak, het doet 8,8 miljoen hl en is het 19de merk ter wereld.
Bohemia Premium, volgens specialisten het beste bier van Brazilië. Het is een zacht bier van 5,2% waarin je eindelijk een aanwezigheid van hop proeft, uit Saaz natuurlijk, en gebrouwen met Duitse mout. Onder dit merk zijn er nu ook recent een Dunkel en een Weiss op de markt gebracht, in grote fles van 550 ml – het eerste teken van een gastronomische bierapproach?

Er zijn blijkbaar verscheidene manieren om te finishen, hierbij een (slecht) voorbeeld.

De meeste zwijnen leiden een hondenleven, maar niet de Kurobuta-varkens in het Britse Worcestershire. Op 'Lucie's boerderij' krijgen ze van het koppel Craig en Margery Walsh dagelijks een Budweiser te drinken en mogen ze drie keer per week het zwembad in om een paar lengtes van vijfentwintig meter te zwemmen.
Landbouwer Walsh kwam op het idee nadat hij zag dat Kobe-biefstukken, een delicatesse uit Japan, in Londense restaurants voor meer dan 150 euro per stuk worden verkocht. Die biefstukken zijn afkomstig van runderen die elke dag een pintje drinken en met de hand gemasseerd worden. Buiten Japan heeft echter niemand ooit gehoord van Kurobuta-varkensvlees, afkomstig van varkens die op dezelfde manier gesoigneerd worden. De Kurobuta-varkens komen uit Engeland en werden in de 19de eeuw cadeau gedaan aan het land van de rijzende zon.
Craig en Margery Walsh vonden in Groot-Brittannië Berkshire-varkens, dat bleken de originele Kurobuta-varkens te zijn. ,,Onze filosofie is: als dieren een gelukkig leven leiden, zal het eindproduct veel lekkerder zijn'', vertelt Walsh in de Britste krant The Independent . ,,We kopen bier in de supermarkt maar ondervinden dat varkens niet graag gemasseerd worden. Dus lieten we ze maar zwemmen. Daar zijn ze dol op.''

Zaterdagnamiddag: 5 km – 21:06 (14,29 km/h – 4,20 min/km)

Eindelijk, de eerste weblogloop waar ik kon aan deelnemen, het was heel leuk een aantal bloggers ‘live’ te ontmoeten. Een P.R. op de 5 km was al zeker, want ik had nog nooit een 5K-wedstrijd gelopen. Nochtans had ik tegen alle voorbereidingsregels gezondigd. Geen rustdagen, zowel donderdag als vrijdag voor de wedstrijd getraind en vrijdagavond na Fleur’s late shift nog een pint gaan pakken in de “Bierkamer” te Kluizen, dus laat in bed. Op weg naar de wedstrijd verliep het ook al niet vlot, vermits de baan richting Mechelen in Leest onderbroken was. Er was te lezen: voor Mechelen volg de borden “M”. Zo gezegd, zo gedaan, stuurden ze ons GOTV… DE BRUSSELSE RING OP!! Uiteindelijk dan toch op tijd in Lier gekomen en aan de inschrijvingen meteen de eerste bloggers “gespot”. Ruth, Jan en Frank Spencer waren meteen herkenbaar, van een aantal anderen had ik geen flauw idee wie ze waren. Eerst even op het middenplein een foto genomen en dan verdeelden we ons, naargelang de wedstrijd die we gingen lopen. Mario met vrouw Peggy en dochter Sanne, Ruth, Julie, Edith, Petra en ikzelf hadden gekozen voor de 5K. Een grote groep trouwens, 110 deelnemers waarvan bijna de helft vrouwen en veel jeugd van A.C.Lyra, de jongsten waren pas acht jaar! Ik zorgde dat ik redelijk vooraan stond en meteen een snelle start genomen, er zouden mij later pas twee lopers voorbijgaan. De eerste kilometers waren wel zwaar langs het kanaal met wind op kop, maar ik kon toch mijn tempo goed aanhouden. Ik had gehoopt de laatste kilometer te kunnen versnellen maar dat zat er deze keer niet in. Toen ik mijn laatste ronde op de piste liep zag ik tot mijn verrassing Julie al binnenkomen, zij zou eindigen als eerste dame! Ik was ook heel tevreden, een veertiende plaats meteen mooie tijd. Mario was de snelste blogger op de 5K, negende plaats en een tijd van 19:30! Na een verfrissende – lees ijskoude – douche ben ik eerste even blijven kijken naar de aankomst van een aantal bloggers op de 10K en 10EM. Daarna zijn Fleur en ik even Lier ingetrokken. Eerst om een broodje te eten in Taverne Delfin aan de Zimmertoren, want we hadden bijna niks gegeten vandaag. Daarna richting Grote Markt en de winkelstraat langs, waar Fleur een paar leuke sloefkes gekocht heeft. Om halfvijf waren we dan in de Marnixhoeve waar we met een groepje bloggers – de West-Vlamingen in de meerderheid – nog wat getafeld en nagepraat hebben, heel gezellig en we hebben veel gelachen. De terugweg verliep ook veel vlotter, deze maal gewoon de E19 genomen.
Onderstaande foto is van mijn finish op de 5K, genomen door Fleur. Echter twee nadelen: ons fototoestel werkt wreed traag en ik liep waarschijnlijk te snel!

Bier verdringt sake uit Japanse cultuur

Donderdagavond: DL1 – 9,8 km – 0:58:30 (1£0,05 km/h – 5,97 min/km)

Onmiddellijk na het werk heb ik een lift gekregen van een collega die mij afgezet heeft op de Expresweg aan het kruispunt te Moerbeke (bedankt Roberto!). Het is pas 17u10 dus ik kan nog een uur genieten van het zonnetje dat weer volop te voorschijn gekomen is. Datzelfde zonnetje dat er voor zorgt dat het weer aangenaam warm is (18°C!). In de Ledestraat mag het dan wel een druk verkeer zijn, sinds men deze zomer de baan volledig vernieuwd heeft, kan men hier goed lopen. Naast de baan heeft men namelijk, gescheiden door een kleine berm, een fietspad aangelegd van ruim twee meter breed waar het leuk lopen is – puik werk van de gemeente Moerbeke!.Langs de rustige Collemansbrug en Terwestvaart kom ik dan na 25 minuten aan de Terwestbrug uit. Vandaar gaat het de rest van de weg langs de Moervaart huiswaarts. Vele bomen beginnen hun bladeren te verliezen en in wat er rest beginnen de kleurschakeringen – voornamelijk bruin en geel – zichtbaar te worden. De herfst is – na de lente – voor mij het tweede mooiste seizoen van het jaar, en voor ik het weet ben ik al thuis, heerlijk genoten van dit loopuurtje!

Zowel Fleur’s als mijn familie is niet zo groot, en de familiebanden zijn goed en belangrijk voor ons. Spijtig genoeg zien we ons beider families te weinig. Vrijdag konden we gelukkig nog eens samen een aantal dingen doen. In de namiddag ging Fleur met haar zus en ma naar de Aveve-bakles, en zo te zien heeft ze heel wat bijgeleerd. Ik zag op het menu hartig sierbrood, kruidencakejes met rozijnen en hazelnoten, chocoladegebak met witte chocoladebavarois en andere lekkere dingen. Alvast veelbelovend en ik zal wel wat extra kilometertjes moeten lopen om het gewicht op peil te houden.

Donderdagavond: DL1 – 6,4 km – 0:37:00 (10,38 km/h – 5,78 min/km)

Het lijkt wel een eeuwigheid geleden dat ik nog eens twee dagen na mekaar kon lopen. Deze maal een korte wisselduurloop gepland, maar de eerste geplande tempoversnelling lukt al niet. Mijn schoenen lijken wel vijf kilo het stuk te wegen en versnellen lukt gewoon niet. :? Een tweede poging houd ik de versnelling welgeteld 30 seconden vol. Te moe na die lange werkdagen en de training van gisteren nog in mijn benen? Daarom wijselijk besloten er een korte kalme duurloop van te maken waar ik kan van genieten in plaats van mezelf te forceren.
De foto onderaan toont de Schellemolen te Damme.

Woensdagavond: IT – 9,1 km – 0:49:00 (11,14 km/h – 5,38 min/km)

Het lopen staat wegens tijdsgebrek op een laag pitje, maar telkens ik kan maak ik er ook een pittige training van. Het is midden oktober en een prachtweer om te lopen, met een zonnetje en temperaturen rond 18°C. Deze maal een intervaltraining met vier intervals van 5 minuten aan ca. 5 min/km, met daar tussenin telkens een halve minuut wandelen, 5 minuten aan ca. 6 min/km en terug een halve minuut wandelen. Na het douchen zijn er lekkere beulingen met appeltjes, en daarna een Duveltje en vroeg het bed in.:)
De foto onderaan vind ik de beste die ik zondag in Meetjesland genomen heb.