Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
08-12-2005
Top 5 Belgische bieren
Eindejaarsperiode is een periode van lijstjes, daarom eentje van mij. Biersmaak is een zuiver persoonlijke voorkeur en ik heb even op een rij gezet welke bieren ik graag drink, en daarvan een top-5 samengesteld. Nier eenvoudig gezien het ruime aanbod van lekkere Belgische bieren.
Duvel, brouwerij Moortgat, Breendonk: Voor mij al jarenlang het beste blond bier ter wereld. Gezien het hoge alcoholgehalte geld hier één regel: geniet met mate!
Westvleteren 12, St.Sixtusabdij Westvleteren: Spijtig genoeg is hiervan een beperkte beschikbaarheid en prijs ik mij gelukkig dat ik momenteel nog drie bakken in de kelder heb. Twee hiervan staan te rijpen tot ze minstens vijf jaar oud zijn. Ik heb ze ver uit het zicht gezet om aan de verleiding te kunnen weerstaan.
Lachouffe, brouwerij Achouffe: zowel in de grote 75cl-flessen als vant vat een bijzonder biertje. Een grote fles deel ik altijd met Fleur, het is één van haar favorieten.
Lambiek, brouwerij Drie Fonteinen, Beersel: Laag alcoholgehalte (3,5% alc) en daarom ook een uitstekend dorstlesser, vooral op een terras in de zomer. Het enige nadeel dat het terras zich in het pajottenland moet bevinden, ergens anders zul je zelden Lambiek aantreffen.
Duchesse Du Bourgogne: brouwerij Verhaeghe, Vichte: Een donkerbruin biertje met een ietwat zurig-frisse smaak dat zowel Fleur als ikzelf heel graag drinken.
Verder zijn er zeker nog een twintigtal bieren die in aanmerking komen voor een plaatsje in de toptien, teveel om op te noemen. Maar in ieder geval raad ik iedereen aan te genieten met mate en te zorgen dat je een bob bijhebt als je enkele biertjes wilt drinken. Proef ook eens een biertje dat je niet kent of één van de streekbiertjes, nadat je ergens gaan lopen of wandelen bent. Eén biertje per dag is goed voor de gezondheid! Heb je zelf een uitgesproken favoriet of een top-5, laat het me gerust weten.
Woensdagavond 21u35: DL1 7,4 km 0:42:20 (10,49 km/h) De tweede avond op rij dat we pas om 21u thuis komen, en ik kan mezelf toch zo moeilijk motiveren om zo laat nog te gaan lopen. Ik voel mij te moe en heb een volle maag, maar een halfuurtje later ga ik toch volledig in outfit de straat op. Natuurlijk blijkt het beter te gaan dan verwacht, zacht weertje en rustig op straat, een verstandig mens zit nu voor zijn TV met de verwarming op en een warme chocomelk! Halfweg merk ik het al aan mijn tussentijd en inderdaad, ik breek vanavond mijn parcourrecord op de 7,4 km, en dat volledig pijnloos! Ik voel mij heel wat optimistischer, toch wel meer gaan doen zon laatavondloopje!
Maandagavond: rondje lopen vervangen door cinemaatje en cafeetje (het vlees kan zwak zijn). Gekozen voor de romantische komedie In her Shoes met Cameron Diaz, Toni Colette en Shirley McLaine. Een klassiek verhaaltje, maar heel leuk gebracht en goed voor een avondje ontspannen genieten (het moeten niet altijd psychologische dramas of spetterende actiefilms zijn). Mijn beoordeling: 3 sterren (op 5). Daarna in Gent naar Den Turk, een typisch bruin café waar enkel blues en jazz uit de luidsprekers klinkt. Ze hebben daar een lekker whisky-aanbod met het voordeel dat je kleine glaasjes (2 cl) kan bestellen, dus enkele Ierse Single Malts en een koffie gedronken. Fleur mag geen whisky, voor haar een lekkere Bordeaux, een portie Serrano-ham erbij en meer moet dat niet zijn! Gevonden op de drank-spijskaart onder de rubriek UITVLUCHTEN: Ben hier nie 1 Ben hier nie geweest 1,5 Ben hier hiel de weeke niet geweest 2 Ken u nie 2,5
Zondagochtend 4 dec: DL1 - 8,4 km - 0:52:30 (9,6 km/h) Vermits men mij aangeraden heeft op zachtere ondergrond te lopen, is het Heidebos de ideale omgeving en elke zondag een favoriete plaats voor lopers en wandelaars. Na 5 minuutjes lopen besef ik dat ik me te warm aangekleed heb, niks aan te doen, 't zal zweten worden! Heerlijk lopen in het bos, zonder MP3-speler want ik wil genieten van de geluiden in het bos. Het is door de voorbije regenval wel zwaarder lopen dan gewoon op de weg, ik ben dan ook goed vermoeid op het einde. Maar de batterijen zijn weer opgeladen en verder wordt het vandaag een "rustdag", Fleur moet vandaag niet werken en zo kunnen we beiden lekker thuis genieten.
Frictie Syndroom: Eindelijk heeft de kniepijn waar ik mee kamp een naam gekregen. Ruth had mij al de eerste hint gegeven, en Bob voor verdere informatie gezorgd (via www.sgcvisser.nl). De symptomen: doffe tot stekende pijn aan de buitenkant knie tijdens het lopen en pijn na de training bij het trap af lopen. Ik had al enkele voorzorgen genomen, vermindering trainingskilometers, lopen met knieband en behandeling met ijs. Dit bleek niet voldoende, dus nu begonnen met ontstekingsremmers en rekoefeningen van de tractus (iliotibiale band) en de bilspieren. Ik loop nu steeds aan de rechterkant van de weg om mijn linkerknie te sparen, spijtig genoeg kan ik 's avonds niet op zachte ondergrond lopen. De oorzaak zal wel overbelasting geweest zijn (heuveltraining begin oktober). Aan mijn schoeisel zal't niet liggen, ik koop mijn loopschoenen in Runners-Service, Beveren (met meebrenging van mijn oude loopschoenen). Pas sinds maart nieuwe (Asics GeL Kayano) en toen heb ik enkele tests op de loopband gedaan, waarbij geen overpronatie of andere grote afwijkingen werden vastgesteld. Gewoon de wintermaanden rustig afwachten zodat ik het voorjaar terug kan beginnen opbouwen.
Woensdagavond30 nov: DL1 - 7,4 km - 0:44:45 (9,92 km/h) Ondanks de koude is dit ideaal loopweer. Muts en handschoenen aan en zoals gewoonlijk een "rustig loopje". Halfweg zie ik aan mijn tussentijd dat ik wel heel rustig gelopen heb, het tweede gedeelte ietsjes versneld. Ik draag geen wollen muts en handschoenen maar uit lichter materiaal. Vorige winter ondervonden dat het anders veel te warm wordt tijdens het lopen. In oktober heb ik van mijn liefste een MP3-speler gekregen, sindsdien loop ik altijd met begeleidende muziek, heel leuk maar ik zit weer de eerste km's te sukkelen met de 'oortjes' die steeds loskomen, is hier geen oplossing voor?
Na het muziekgeweld in de Vooruit, toch nog even, met tuitende oren, gaan uitblazen op 't Zuid in de Deus, één van de 332 café's uit Bob's caféboek. Sinds de opening (in 2004?) zijn we daar regelmatig bezoeker. Heel warm en gezellig ingericht met gebruik van veel hout en een geweldige wijn- en bierkaart (minstens 150 bieren, waarvan 10 van't vat). Het is één van de weinige zaken waar we ook wel eens een wijntje nemen. Fleur liet zich een Italiaanse witte wijn "Villa Medoro Trebbiano" smaken. Voor mij werd het een "Ambiorix Dubbel", een roodbruin ongefilterd bier (8% alc), gebrouwen onder licentie van brij.Slaghmuylder, Ninove. Het bier was zeker al enkele jaren oud en had daardoor een positieve smaakevolutie doorgemaakt. Helemaal niet zurig zoals ik had verwacht, maar licht bitter met volle smaak, met een mooie schuimkraag.
Even voorstellen: Apocalyptica is een Fins trio, Eicca, Paavo en Perttu, die alledrie de cello spelen. Hun wereldtournee bracht hen gisteren naar de Vooruit te Gent, en voor hun optreden hadden ze een vierde cellospeler en een drummer meegebracht. Ondanks hun klassieke opleiding brengen ze op zeer onverwachte wijze stukken "metal" (muziek van o.a. Metallica en Faith No More), oerend harde muziek afgewisseld met langzame ballades en daartussen flarden klassiek. Ze bespelen op meesterlijke wijze hun cello's en halen daar klanken uit die ik voor onmogelijk achtte, alhoewel waarschijnlijk menig klassiek componist zich zal omdraaien in zijn graf als hij ziet hoe deze cello's bespeeld worden. Een uureneenhalf lang gaven ze het beste van zichzelf en we hebben er van genoten. Raar dat ondanks het "metal"-geweld, van het laatste muziekstuk (een bewerking van Edvard Grieg's "In the Hall of the Mountain" uit Peer Gynt suite nr.1 Op.46) nog uren later het deuntje in ons hoofd bleef hangen.
Zondagnamiddag 27 nov: DL1 - 9,1 km - 0:54:00 (10,11 km/h) Alhoewel het fris is, schijnt een lekker zonnetje en wordt het weer heerlijk lopen vandaag zodat ik besluit een rustig loopje te doen van 9 km. Zoals steeds na enkele dagen rust geen kniepijn meer, maar na een half uurtje toch steeds dezelfde terugkerende pijn aan de buitenkant van de knie. Ik begin er al aan te wennen, denk ik. Het laatste kwartier heeft de zon plaatsgemaakt voor lichte regen maar dat kan mijn loopplezier niet bederven. De wegen zijn heel goed beloopbaar en ik ben niet de enige die er zo over denkt. Betreffende de knie ga ik doktersadvies inwinnen, ik vrees problemen aan de meniscus.
Maandagavond 21 nov: DL1 - 7,4 km - 0:43:30 (10,21 km/h) Druilerige regen als ik thuiskom, maar ik kan niet snel genoeg mijn loopschoenen en -kledij aandoen. Lang geleden dat ik in het weekend niet gelopen heb, daarom des te meer zin. Vlot gelopen en op de terugweg kom ik twee loopsters tegen, gebeten door hetzelfde virus? Dinsdagavond 22 nov: DL1 - 7,4 km - 0:42:45 (10,39 km/h) Met een slecht gevoel deze training beëindigd. Na een viertal km plots hevige pijnscheuten in de linkerknie. Ik kon wel verder lopen maar een knagende pijn bleef over. Onmiddellijk na de training weer met ijs op de knie, dat helpt altijd. Sinds ik mij blesseerde begin oktober tijdens een pittige heuveltraining heb ik nog weinig pijnvrij gelopen, dat verontrust me wel. Vrijdagavond 25 nov: de geplande training afgelast Ik denk dat ik niet de enige zal zijn. Het gebeurt wel hoogst uitzonderlijk dat ik besluit niet te lopen, maar de weersomstandigheden waren zo dat geen enkel verstandig mens er gaat door lopen, of wel? Ik denk dat dit een verstandige beslissing is, er komen nog loopdagen genoeg.
Zondag. Reeds sinds een drietal jaren gaan we op ontdekking door Vlaanderen naar onze Belgische biercultuur en hoe kan dit beter dan via zijn café's? Onze leidraad is het boek van Bob Hendrickx (editie 2005: 332 café's). De zaken die hier instaan hebben net dat iets meer dan een doorsnee café en de gastheren en -vrouwen weten hoe ze een bier moeten serveren. De meesten hebben ook een uitgebreide bierkaart. Of we nu ergens gaan hardlopen, wandelen of gewoon een uitstapje maken, steeds hebben we het boek bij ons. In Zwijnaarde-centrum bevindt zich Stamirant "Zwarte Fles", waar we eerst onze honger stillen, daarbij een keuze makend uit een aantal lekkere koffies. Binnen is het café gezellig ingericht met als blikvanger de grote koperen tapkraan met 8 kranen. Tot slot maken we een keuze uit de acht verschillende tapbieren, in ruil voor een stempel in ons boek, krijgen we in de meeste zaken een gratis tweede consumptie. Fleur kiest het Dentergems witbier, minder zurig dan de meeste andere witbieren. Ik neem een "Moeder Overste", een amberkleurig bier van brij.Lefèbvre, 8% alc, met een neutrale smaak en weinig nasmaak.
Zondag: Zwijnaarde, Viggaalvriendentochten, Postiljon W.C.Merelbeke Fleur en ik hebben een georganiseerde wandeling uitgekozen, 1686 wandelaars zijn er vandaag. Wij kiezen voor een route van 13km. Vertrekpunt is Zwijnaarde, waarna we onmiddellijk richting Schelde gaan, deze een tijdje volgen en daarna de polders intrekken. Alhoewel Zwijnaarde aan de rand van Gent ligt, zijn hier nog uitgestrekte polders aanwezig. Vervolgens weer een stukje langs de Schelde, mooi om de nevel boven het water te zien hangen (foto). Vervolgens begeven we ons door de Scheldemeersen en volgen we "de Blijpoel", een oude Scheldemeander, richting Zevergem waar we even verpozen in de rustpost. Het tweede gedeelte van de wandeling voert ons weer door de polders, en langs een aantal grote villawijken van Zwijnaarde. Het laatste stuk is wel een beetje saaier maar niettemin zijn we tevreden over de goede en vriendelijke organisatie.
We wonen pas sinds twee jaar in Wachtebeke en ik moet bekennen dat het hier in de omgeving een paradijs is voor de wandelaar, jogger, fietser en mountainbiker. Zowel het Kloosterbos als het Heidebos zijn op een boogscheut van hier. Veel polders en er lopen paden langs de Moervaart, Langelede en Zuidlede en dan is er nog het prachtige domein Puyenbroeck. Zonder moeite heb ik hier meerdere verschillende looproutes uitgestippeld en uitgebreid. Er is echter één nadeel: tijdens de winteravonden is geen enkele meer geschikt door het ontbreken van enige verlichting. Uiteindelijk heb ik enkele nieuwe routes gevonden waar ik op straat moet lopen bij een zwakke straatverlichting, er zijn gewoon geen andere alternatieven. Ik hoop dat ik met mijn fluorvestje genoeg zichtbaar ben. Vanaf einde december beginnen de dagen terug te lengen, ik kijk er al naar uit.
DL1: 7,6 km - 0:43:40 (GHS:??? - 10,44 km/h) Als ik tijdens deze "donkere periode" de kans krijg 's middags te gaan lopen dan twijfel ik geen moment. Vrijdagmiddag scheen een herfstzonnetje en met een temperatuur rond 8°C was het heerlijk lopen langs de Moervaart. Mijn batterij van de hartslagmeter bleek leeg, dus gewoon op het gevoel gelopen. Tijdens de training kon ik probleemloos mijn vooropgesteld tempo handhaven, dat ik een leuke vaststelling.
DL1 - 7,4 km - 0:45:00 (GHS:??? - 9,87 km/h) Woensdag 18u00 en het is koud en donker wanneer ik begin te lopen. Even flitst door mij de vraag wat me eigenlijk bezielt om na te weinig nachtrust en een volle dag werken nog te gaan lopen. Hoe kijken anderen er tegenaan, hoe denken onze partners soms? Maar wanneer ik bezweet terug thuis kom is de stress van de gehele dag helemaal van me afgevallen en na een lekkere douche voel ik mij herboren. Misschien doe ik het daarvoor wel?
Op 11 augustus 2000 besloot ik zonder voorbereiding de Dodentocht te Bornem (100km) te wandelen, ik wou wel eens zien hoe ver ik kwam. Na 68 km, met 15 blaren op de voeten en een 600-tal pijnlijke spieren, werd ik meedogenloos met de bezemwagen afgevoerd. Maar zonder het te beseffen was ik voor levenslang besmet met het wandelvirus, mijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn. Begin 2001 sloot ik mij aan bij een wandelclub en begon zo de kilometertjes op te bouwen. Maanden ervoor had ik mij nog smalend uitgelaten over de (40.000) deelnemers aan de 4-daagse van Nijmegen (4 maal 50km) en gezegd dat er bij hen allemaal een hoek af was, maar in juli dat jaar stond ik er wel zelf tussen. Het hoofddoel werd dat jaar ook gehaald toen ik zonder noemenswaardige problemen de Dodentocht ten einde bracht. Dit was vooral mede te danken aan de vele tips die ik van collega-wandelaars in de club kreeg. Sindsdien heb ik ook Fleur besmet en samen hebben we heel wat plaatsen in Vlaanderen en omstreken doorgewandeld en hopen zo nog (40?) jaren verder te gaan.
Onze ervaringen tot nu toe:
Zwaarste wandeling: 4-daagse van Nijmegen.
Verst afgelegen wandeling: Dwars door de Dogonvallei, Mali, West-Afrika.
Mooiste streek: wandelingen in de Highlands, Schotland.
Anouk, Sportpaleis Antwerpen Ik had Anouk al aan het werk gezien in Werchter, alweer vier jaar geleden denk ik. Toen stond ik als rodekruisvrijwilliger enkele meters van haar vandaan tijdens het optreden, tussen het podium en het publiek, super! Voor Fleur was het de eerste kennismaking, zij keek er daarom des te meer naar uit. Gisterenavond zagen we weer één brok energie op het podium, wat een uitstraling, wat een stem! De nummers uit haar recentste album Hotel New York, de andere hits, weinig adempauzes en enkele kippenvelmomenten. Het publiek was massaal aanwezig en genoot ervan! Daarna nog een Duveltje gaan drinken in De Groenen te Melsele, een bruin café waar het ondanks het late uur nog vollen bak was. Weer een leuke avond gehad!
Gisteren een dagje vrij genomen... om de gehele dag les te geven. Deze maal van 8u30 tot 16u00 een cursus Bedrijfseerstehulp, dat is een gesloten cursus EHBO, speciaal voor bedrijven. Leuke maar vermoeiende dag, goede groep cursisten en Fleur de gehele dag bij mij als ongevalssimulant. Een ongevalssimulant (opgeleid bij de Vlaamse Ongevalssimulanten) is iemand die kwetsuren grimeert en acteert, zodat de cursisten zelf praktijkervaring opdoen. Prettige manier om les te geven en dat wordt ook door de cursisten zo ervaren. Ook vandaag geen training gepland, we gaan namelijk naar een optreden van Anouk in het Sportpaleis, Antwerpen. We kijken er al naar uit!
Duurloop 1: 7,6 km - 0:44:45 (GHS:125 - 10,19 km/h)
Zondagvoormiddag is mijn favoriet loopmoment van de week. Een deel van mijn loopparcours gaat dan altijd vanaf de Langelede langs de Moervaart, voorbij het natuurgebied de Reepkens en bij langere duurlopen zelfs tot in Moerbeke. Vandaag lijkt het wel alsof ik alleen op de wereld ben. Enkel een aantal vogels wordt door mij gestoord en vliegt protesterend op. Meestal kom ik hier medejoggers, mountainbikers en wielertoeristen tegen, vandaag dus niet. Het is heerlijk lopen en gewoon genieten. Deze maal heb ik geen problemen om een gelijk tempo aan te houden en ook het weer valt mee. Ik ondervind steeds minder last in de linkerknie, voorlopig echter nog niet te snel en te veel gaan lopen, om zeker niks te forceren.
Hardlopen: de voorgeschiedenis Een Bourgondische levenswijze, vooral de laatste vijf jaren, had mij een overgewicht van 15 kg opgeleverd. Enkele kilootjes kreeg ik er wel af door een beetje op eten en drinken te letten, maar als ik niet oppaste waren ze er wel weer even snel terug bij (het bekende jojo-effect). De conditie was er al niet veel beter op, dus zeker in mijn midlife-periode werd gezondheid toch wel prioriteit nummer één. Einde augustus 2004 nam ik toen een verstandig(?!) besluit: ik ging proberen 3 maal per week te joggen, en om dit vol te houden ging ik met een collega op het werk de afspraak aan dat we beiden op 24 april de Antwerp 10 Miles zouden meelopen. De grootste hulp kwam niet alleen van trainingsschemas zoals op de asics-website, maar vooral van de verschillende loopblogs die ik ontdekte en regelmatig bleef volgen. Mijn eerst 10 mijl werd in Antwerpen succesvol uitgelopen en zelfs de eindtijd net binnen 1u30 was totaal onverwacht. Na een jaar trainen liep ik zelfs al mijn eerste halve marathon in een (voor mij record)tijd van 1:44:06. Mijn gewicht is gezakt van 78 naar 65 kg en ik voel er mij heel goed bij. Stilletjes droom ik van een volledige marathon, misschien volgend jaar??
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis