Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
23-02-2006
Vijf jaar samen!
Morgen vieren Fleur en ik ons vijfjarig samenzijn, op een heel speciale manier, maar daar vertellen we morgen meer over. Fleur is een rustige dromer die houdt van de natuur, en in haar vrije tijd uren kan bezig zijn met lezen, schilderen en tekenen, met op de achtergrond een klassiek muziekje of een CDtje van Enya. Ik daarentegen ben een doener, leef als een turbo,loop door het leven, kan met drie dingen tegelijk bezig zijn (beetje ADHD-trekjes zoals mijn beide zoontjes), en hou van muziek zoals Metallica en Rammstein. Dit blijkt echter een perfecte combinatie te zijn, Fleur tempert mijn rusteloze aard en ik maak haar dromen waar. We hebben natuurlijk ook veel gemeenschappelijke interesses. Het is trouwens dankzij één van deze interesses, dat we mekaar leren kennen hebben, namelijk als vrijwilliger bij de hulpdienst van het Rode Kruis, afdeling Beveren. Na de diensten werd er wel eens in groep nog wat nagepraat, en op één van die avonden sprong de vonk over en, ondanks het leeftijdsverschil, werden we een koppel. Omdat ik toen al als lesgever in het Rode Kruis veel uren van huis was, hebben we besloten om de opleiding Ongevalssimulant te volgen. Nu gaat ze meestal met mij mee, want er is een bekend gezegde: Bij het Rode Kruis, ben je nooit thuis!.
Natuurpunt sluit zich aan bij de oproep van het Interministerieel Commissariaat Influenza (ICI) om aandachtig te zijn voor massale sterfte van vogels.
Onder normale omstandigheden is er voor de mens geen enkel riscio op besmetting met vogelgriep via wilde vogels. Besmetting van de mens met H5N1 vogelgriep gebeurt via pluimvee. De ophok- en afschermplicht voor pluimvee heeft als doel om de besmetting van de industriële pluimveestapel in ons land voor vogelgriep af te schermen. Naast de maatregelen op bedrijven is de import van exotische vogels in de Europese Unie opgeschort en de import van pluimvee uit risicolanden verboden.
In deze periode roept het ICI op om verdachte sterfte bij watervogels te melden. Vind je dode vogels, in het bijzonder één zwaan, of concentraties van vijf of meer eenden, kieviten, of twintig of meer meeuwen of spreeuwen dan moet je de vondst melden op het gratis nummer 0800 99 777 (info op http://www.influenza.be/).
Dode dieren vervullen een functie in het ecosysteem van de natuurgebieden en mogen niet verwijderd worden als ze geen overlast veroorzaken. Heb je een vermoeden dat er geen natuurlijke doodsoorzaak is maar het dier gestorven is door vergiftiging of als gevolg van een jachtovertreding, laat dan de vaststellingen doen door bevoegde personen. De bevoegde instanties zijn politie en beambten van Aminal afdeling Natuur en Bos & Groen.
De provinciale diensten van Aminal afdeling Natuur zijn:
Het voeren van tuinvogels of het wandelen in de natuur houdt geen risico in voor besmetting met vogelgriep. Volg de eenvoudige regels voor lichaamshygiëne als je in aanraking komt met dieren of hun uitwerpselen. Salmonella bacteriën kunnen overgebracht worden door de uitwerpselen van zieke vogels. Neem extra voorzorgen als je de voederplaatsen kuist en zo in aanraking kan komen met uitwerpselen van vogels. Was je handen met zeep.
Woensdagavond: DL1 - 9,1 km - 0:54:40 (GHS:130 - 10 km/h - 6 min/km)
Joepie, het is nog licht wanneer ik vanavond om zes uur begin te lopen! Dat betekent a) de winter loopt stilletjesaan naar zijn einde en b) ik kan terug 's avonds mijn favourite parcoursen lopen. Helemaal geen planning hoeveel ik vandaag ga lopen en na drie kilometer bij de Kalvebrug beslis ik pas mij op het 9 km-parcours te begeven. Ik loop ook niet echt volgens een planning, maar een beetje naargelang van mijn beschikbare tijd, het weer en mijn eigen zin. Daar gaat echter vanaf begin juli verandering in komen want dan gaan we volgens een 'strikt' 12-wekenschema ons voorbereiden voor de allereerste (en misschien ook de laatste) marathon. We hebben namelijk definitief besloten op zondag 8 oktober te starten in de marathon van Eindhoven, als ik tenminste mij blessurevrij kan voorbereiden.
Vanmorgen de 2000ste (unieke) bezoeker geteld op mijn blog, en dit na drie maanden activiteit! Dat had ik echt niet verwacht toen ik hier mee startte, want ik ben niet iemand die overal in elk willekeurig gastenboek een berichtje achterlaat. Ik heb er geen problemen mee als ik zulke schrijfsels vind in mijn eigen gastenboek, en zal iedereen een tegenbezoekje brengen en even kijken. Sommige mensen hebben ook heel mooi ogende blogs, maar als ze inhoudelijk niet veel te vertellen hebben (wat nogal veel voorkomt) kunnen ze mijn interesse niet opwekken. Daarentegen ben ik wel een trouw bezoeker geworden van een dertigtal blogs die mij qua inhoud goed bevallen. Fleur en ik hebben zelf veel interesses en ik schrijf graag over dat alles, dus verhaaltjes genoeg te vertellen, en ik hoop hier nog lang mee door te gaan, dus een grote dankjewel aan iedereen die mijn blog bezocht!
Bob Geldof kon het niet mooier verwoorden, dat maandagmorgengevoel, en het weer maakt het er ook al niet beter op. Ik had vanmorgen meer zin om in bed te blijven liggen, maar ja, de plicht roept. Behalve de (heel) pijnlijke tepels (eigen schuld-dikke bult), heb ik niet te veel last van mijn eerste langere duurloop van gisteren. Ik voel enkel een beetje spierpijn in de bovenbenen, en gisterenavond heb ik toch wat ijs op de linkerknie moeten leggen. Vanochtend had ik er bijna geen last meer van, maar ik vrees dat mijn knieën toch altijd een zwak punt zullen blijven, vooral wanneer ik meer dan twintig kilometer ga beginnen lopen. Ook hier geldt het bekende gezegde: no pain, no gain.
Zondagmiddag: DL1 20 km 2:10:20 (GHS:128 9,38 km/h 6,39 min/km)
Vandaag mijn eerste langere duurloop, twintig kilometer, gelopen dit jaar. Ik kan de Moervaart helemaal volgen tot de Coudenbormbrug te Moerbeke, dat is exact 10 km, en dan terug langs dezelfde weg. Vrij rustig omdat ik net na de middag vertrek, enkele uren later is er al heel wat meer volk op de been. Het is een ideaal loopweer, rond 8°C en zwaarbewolkt, de regen blijft gelukkig achterwege tijdens de training. De laatste vijftien minuten is het op de tanden bijten, want mijn tepels beginnen meer en meer pijn te doen, door het zweten en schuren tegen de kleding. Normaal smeer ik ze in met vaseline of tape ik ze volledig af bij langere loopafstanden, vergeten dus. Het gevolg: twee bloedplekken op mijn loopshirt en enkele dagen pijnlijke en enorm gevoelige tepels, blijkbaar hebben meer mannen daar last van, maar ja, eigen fout hé. Het is ook stilletjesaan de merken aan de omgeving dat de winter bijna ten einde loopt, joepie!
Ondanks een grote overvolle boekenkast komen er toch weer elke maand enkele boeken bij. Onze nieuwste aanwinst: Keltische Symbolen van Sabine Heinz. De Kelten zijn een volk dat door mysteries is omgeven. Hun manier van leven en hun wereldbeeld zijn in de nevel van het verleden verdwenen, maar hun symbolen komen we nog dagelijks tegen. Dit boek licht een klein tipje van de sluier op. De merel is een trouwe bezoeker van onze voederplank en in het boek vond ik een mooi gedichtje hierover uit de Keltische literatuur.
Int én bec ro léic fet do rind guib glanbuidi
fo-ceird faid os Loch Laig lon do chraib chrandbuidi (anoniem, 9de eeuw Ierland)
De kleine vogel heeft een melodie gezonden met zijn spitse snavel lichtend-geel
hij stuurt een lied over het meer Loch Laig vanaf een tak in het weidse woud de merel
Huwelijksvoorbereidingen. Het wordt geen groot feest na ons jawoord, enkel een intiem etentje met de naaste familieleden. We hebben gekozen voor het prachtige Kasteel van Saffelaere en gisteren onze tafel gereserveerd. Fleurs vader was ongerust, we moesten het zo snel mogelijk vastleggen anders zouden we nergens meer plaats vinden (voor 10 personen nota bene)! Hij is ook ongerust over onze keuze, denkt dat we in die sjieke restaurants te weinig eten gaan krijgen, maar ik heb hem verzekerd dat we daarna wel een pak friet gaan halen als we nog honger hebben. Ik heb zo een gedacht dat hij zenuwachtiger is dan ons, het is dan ook zijn eerste dochter die in het huwelijksbootje stapt. Dat geldt trouwens ook voor Fleurs moeder en zus. Mijn ouders zien het rustiger, het is voor hen een vijfde maal dat één van hun zoons in het huwelijk treedt, het begint een beetje routine te worden. Op zoek naar een mooie bruidstaart kwam ik bijgevoegde foto tegen, leuk gemaakt maar niet echt hetgene wat wij zoeken.
Donderdagavond: IT - 6,4 km - 0:32:45 (GHS:145 - 11,73 km/h - 5,12 min/km)
De buikgriep overwonnen en fris in het hoofd, alleen weet ik niet of het lichaam zal meewillen na enkele dagen verplicht magere yoghurt-beschuit-soep-dieet. Daarom besluit ik er een korte training van te maken. Bij een zachte temperatuur rond de 7°C hoef ik niet lang te lopen om te zweten, en het gaat beter dan verwacht. Dan maar een pittige intervaltraining, zes maal een minuut versnelling met telkens twee minuten rustig lopen. Die twee minuten blijken genoeg om iedere keer terug mijn hartslag naar beneden te doen gaan. Na een dertigtal minuten terug thuis en het water komt mij in de mond wanneer ik aan de voordeur kom, Fleur heeft weer lekkere potjes op het vuur staan en deze maal kunnen we er van genieten!
Vandaag in de bioscoop de film Walk the Line gaan zien. We hebben enorm genoten van deze film over het leven van man in black Johnny Cash, emotioneel aangrijpend, ook en vooral door de vertolkingen van de hoofdrolspelers Joaquin Phoenix, als J.Cash himself en (legally Blonde) Reece Witherspoon als de liefde van zijn leven June Carter. De film heeft ook (verdiend) vijf oscarnominaties gekregen. De film begint in 1944 wanneer door een tragisch ongeval zijn oudere broer Jack overlijdt, een gebeurtenis die een blijvende wonde zal achterlaten bij Johnny. In 1955 komt dan zijn grote doorbraak wanneer hij in de later bekend geworden Sun-studios in Memphis Hey Porter opneemt. Door het grote succes gaat hij bijna ten onder aan zijn pillenverslaving, en is het June Carter die hem in 1968 uit de goot haalt. Daarop besluit hij tegen advies van de studiobonzen een live-album op te nemen in de Folsom Prison. Dit zal later één van de best verkopende platen van Johnny Cash worden, en in hetzelfde jaar trouwen June en Johnny. De film eindigt in 1968, maar June en Johnny zullen nog 35 jaar samen blijven optreden en overlijden beiden in 2003. Ikzelf ben al lang een grote Johnny Cash-fan. De LP (ik ben nog een grote vinyl-fan) Folsom Prison was trouwens het tweede album dat ik kocht, het eerste dat ik van hem kocht was Johnny Cash at San Quentin, 1969, en dat laat nog altijd een geweldige indruk na wanneer ik het draai en de eerste zin hoor: San Quentin, I hate every inch of you Nadien kwam ik nog in het bezit van I walk the Line, met nummers uit zijn vroegere periode 1955-1960. Deze film mocht ik dan ook niet missen!
Ik heb vandaag mijn eerste lessen EHBO van dit jaar gegeven, met Fleur als ongevalssimulante aan mijn zijde. Elk voor- en najaar worden er zowat overal open cursussen EHBO (16 lesavonden) georganiseerd door het Rode Kruis, die gratis zijn en door iedereen vanaf 16 jaar kan gevolgd worden. We hadden besloten dit voorjaar geen les te geven op open cursussen, maar op aanvraag van het Rode Kruis, afdeling Sint-Niklaas zullen we acht lesavonden verzorgen op een gesloten cursus van de C.M. (Christelijke Mutualiteiten) te Sint-Niklaas. Deze wordt georganiseerd voor de vrijwilligers bij de CM, de meeste deelnemers zijn jeugdmonitoren, maar er zijn ook enkele onderwijzeressen bij in de groep. Dit is een heel goed alternatief van de CM, en de respons was zo groot dat al onmiddellijk de limiet van inschrijvingen was bereikt. Zo te zien is dit voor herhaling vatbaar. Het is natuurlijk goed om weten als je kinderen op kamp gaan met de CM, dat een aantal van de monitoren een uitgebreide EHBO-kennis hebben. Het is een grote groep van 25 cursisten en onze opleidingen zijn doe-opleidingen, dat wil zeggen dat er vooral veel praktisch geoefend moet worden en dan is het niet zo evident om iedereen aan bod te laten komen. Fleur en ik zijn al enkele jaren op mekaar ingespeeld en dat maakt die lessen zowel voor ons als voor de cursisten leuk om te doen. De eerste kennismaking verliep vanavond heel goed, en we waren blij verrast enkele bekende gezichten te zien. Met één van hen, Katrien, hebben we een viertal jaar geleden rondgetrokken in Mali, West-Afrika. Het is een goede groep om les aan te geven, dus die avonden gaan weeral voorbijvliegen.
Sinds twee weken 'loopt het virus al rond' in onze burelen op het werk, en toen we zaterdag bij mijn ouders waren hadden ze het beiden ook al vast. Deze nacht had het mij dan te pakken, dat ander loopvirus: het buikloopvirus. Vannacht dus zowel diarree als overgeven en verder in de ochtend begon ook Fleur ziek te worden, allebei hier nu ziek in de zetel. Zoals Fernand zou zeggen: "Man man man, miserie!".
Na de wandeling genieten we van een aangename verpozing in de Engelse Pub The Fox in Aalst. Het is een tamelijk grote taverne, stijlvol en gezellig ingericht met zachte muziek op de achtergrond. We nemen plaats in de gezellige rookvrije ruimte aan de open haard. Na een crocque en een warme chocomelk maken we een keuze uit de heel uitgebreide bierkaart. We vinden nog eens een voor ons onbekend biertje: Lamoral Degmont, gebrouwen door brouwerij Van den Bossche, St-Lievens-Esse. Die hebben wel iets met bekendheden zonder hoofd. Graaf Egmont werd onthoofd en ook Pater Lieven (hun bekendste brouwsel) verloor zijn hoofd en liep volgens de legende zonder hoofd verder van Esse naar Houtem. Lamoral Degmont is amberkleurig, 8% alc., lekker en heel fruitig bier. We krijgen nadien gratis het bier van de maand, ik kies voor een Affligem vant vat en Fleur proeft de Brigand, een donkerblond bier met 9% alc., gebrouwen door brouwerij Van Honsebrouck te Ingelmunster. Omdat er ondertussen een pak sneeuw ligt besluiten we kalmpjes aan naar huis terug te keren.
Pee Klak was een volksfiguur die leefde in Moorsele. Er verscheen een boek naar hem, een straat werd naar hem genoemd en natuurlijk een bier kon niet uitblijven. Een donkere (amberkleurig) en een lichte Pee Klak worden ambachtelijk gebrouwen door brouwerij Strubbe te Ichtegem. Beide zijn goed drinkbare biertjes met een alcoholgehalte van 5,4%. De lichtblonde Pee Klak werd door ons beiden als beste van de twee ervaren. Het is een zurigzoet biertje met een ietwat zurige nasmaak en een goede dorstlesser.
Het is vandaag minder warm dan verwacht, maar er zijn toch veel wandelaars paraat. Het eerste gedeelte van de tocht lopen we in en rondom het landelijke Wieze, waarbij we gedeeltelijk de brouwersroute volgen. Na de rustpost in Wieze vervolgen we een mooie lus rond het domein van het kasteel van Lebbeke. We passeren een mooie tuin waar we een miniatuur-Wieze aantreffen. Ondertussen begint het stilletjesaan te sneeuwen en via de drukte van de Oktoberhallen wandelen we Herdersem binnen. Een mooi maar glibberig GR-pad stuurt ons via Moorsele terug richting Wieze. Daarna komen we in een typisch weide-wilgenlandschap. We lopen dwars door kleine percelen weidegrong omzoomd door (knot)wilgen, het mooiste stuk vandaag tijdens deze wandeling. Ondertussen valt de sneeuw steeds meer en meer op ons neer, waardoor we besluiten de tocht in te korten en rechtstreeks naar de aankomst te wandelen waar we nog even opwarmen en nagenieten van een gratis Pee Klak.
Zaterdagochtend: DL1 - 15,6 km - 1:39:45 (GHS:128 - 9,38 km/h - 6,39 min/km) Vandaag een lekker lang loopje langs de Moervaart, tot voorbij de suikerfabriek naar de Dambrug in Moerbeke en terug. Ogen en oren goed open om de fauna te bewonderen. Weer een grote groep Canadese ganzen aan de Reepkens, die zijn niet zo graag gezien door de beheerders van de natuurreservaten omdat ze een beetje de inheemse populatie verdringen. In de Reepkens broedt elk jaar de ijsvogel, en vorig jaar had ik het geluk eentje te zien fladderen aan de oever net boven het water. Dan stop ik wel eens even met lopen om van het tafereel te genieten, maar deze keer geen verrassingen. Op de terugweg merk ik de pijltjes op van wandelclub "De lachende klomp", zij organiseren zondag hun pannenkoekentocht te Eksaarde, één van hun toporganisaties overigens, en zo te zien heeft de parcoursmeester weer een schitterend traject uitgestippeld. Het laatste kwartier komt het zonnetje erdoor en begin ik het warm te krijgen, en dan merk ik dat ik mijn drinken vergeten ben. In de zomer zou dit een kleine ramp zijn, nu zal ik wel wat meer drinken zodra ik thuis ben. Het ging weer goed vandaag.
Donderdagavond: DL1 - 11,4 km - 1:08:45 (GHS:133 - 9,95 km/h - 6,03 min/km) Oorspronkelijk ben ik in september 2004 beginnen lopen om enkele overtollige kilos te verliezen. Voor vermagering beveelt men ook aan eerder een langdurige matige inspanning (60 à 70% van je maximale hartslag) te leveren, beter dan een korte hevige inspanning. Wanneer je sport op een nuchtere maag, zal je meer je vetreserves aanspreken. Let wel op: dit advies geldt voor mensen die vet willen verbranden. Is het eerder de bedoeling een topprestatie neer te zetten, dan kun je er best voor zorgen dat je voldoende energie binnenneemt alvorens te starten. Op een jaar tijd was ik zo tien kilo overgewicht kwijt, zonder dat ik mijn Bourgondisch leven moest opgeven. Maar ik geraakte daardoor wel besmet door het loopvirus, een neveneffect dat ik niet voorzien had, en waarschijnlijk dit jaar mijn eerste marathon tot gevolg zal hebben. Het laatste half jaar blijft mijn gewicht gelijk maar de meeste kennissen vinden dat ik nog vermagerd ben, waarschijnlijk wordt de extra vetverbranding nu gecompenseerd door toename van de spiermassa. Vanavond stap ik ook weer rond zes uur de deur uit om te lopen op een nuchtere maag, het is weeral wat lichter, achtereen kan ik s avonds terug langs de Moervaart lopen. Weer een rustige duurloop tot de kerk van Overslag en terug met tussendoor twee tempoversnelling om mijn "heuvel" over te gaan. De hartslag bleef goed laag, ik kan tevreden zijn.
Het is belangrijk te oefenen om te drinken tijdens het lopen, zeker tijdens een marathon, heb ik ergens gelezen. Ik neem ook meestal mijn drankgordel mee bij duurlopen van meer dan een uur. Vooral wanneer het warmer wordt, zal dit nodig zijn. Daarom heb ik ook besloten te oefenen in het drinken voor en na de trainingen. Dit zou heel gezond zijn, volgens een oud Engels gezegde...
Naaktfotograaf Spencer Tunick was afgelopen weekend weer in Brugge. Vorig jaar liet hij al tientallen mannen en vrouwen uit de kleren gaan in de binnenstad, afgelopen zondag kregen zeventig mannen witte chocolade over zich heen. Ik voelde mij alvast niet geroepen om bij deze temperaturen naakt op straat te gaan staan. Spencer Tullick specialiseert zich sinds 1992 in het maken van foto's van naakt in het openbaar. In zijn woonplaats werd hij daarom al vijf keer gearresteerd. Een mooie collectie van zijn foto's van over heel de wereld is te zien als je op de foto klikt. Of dit kunst is moet iedereen voor zichzelf uitmaken, maar ik ben wel onder de indruk van zijn beelden.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis
Morgen vieren Fleur en ik ons vijfjarig samenzijn, op een heel speciale manier, maar daar vertellen we morgen meer over. Fleur is een rustige dromer die houdt van de natuur, en in haar vrije tijd uren kan bezig zijn met lezen, schilderen en tekenen, met op de achtergrond een klassiek muziekje of een CDtje van Enya. Ik daarentegen ben een doener, leef als een turbo,loop door het leven, kan met drie dingen tegelijk bezig zijn (beetje ADHD-trekjes zoals mijn beide zoontjes), en hou van muziek zoals Metallica en Rammstein. Dit blijkt echter een perfecte combinatie te zijn, Fleur tempert mijn rusteloze aard en ik maak haar dromen waar. We hebben natuurlijk ook veel gemeenschappelijke interesses. Het is trouwens dankzij één van deze interesses, dat we mekaar leren kennen hebben, namelijk als vrijwilliger bij de hulpdienst van het Rode Kruis, afdeling Beveren. Na de diensten werd er wel eens in groep nog wat nagepraat, en op één van die avonden sprong de vonk over en, ondanks het leeftijdsverschil, werden we een koppel. Omdat ik toen al als lesgever in het Rode Kruis veel uren van huis was, hebben we besloten om de opleiding Ongevalssimulant te volgen. Nu gaat ze meestal met mij mee, want er is een bekend gezegde: Bij het Rode Kruis, ben je nooit thuis!.
Vanmorgen de 2000ste (unieke) bezoeker geteld op mijn blog, en dit na drie maanden activiteit! Dat had ik echt niet verwacht toen ik hier mee startte, want ik ben niet iemand die overal in elk willekeurig gastenboek een berichtje achterlaat. Ik heb er geen problemen mee als ik zulke schrijfsels vind in mijn eigen gastenboek, en zal iedereen een tegenbezoekje brengen en even kijken. Sommige mensen hebben ook heel mooi ogende blogs, maar als ze inhoudelijk niet veel te vertellen hebben (wat nogal veel voorkomt) kunnen ze mijn interesse niet opwekken. Daarentegen ben ik wel een trouw bezoeker geworden van een dertigtal blogs die mij qua inhoud goed bevallen. Fleur en ik hebben zelf veel interesses en ik schrijf graag over dat alles, dus verhaaltjes genoeg te vertellen, en ik hoop hier nog lang mee door te gaan, dus een grote dankjewel aan iedereen die mijn blog bezocht!
Huwelijksvoorbereidingen. Het wordt geen groot feest na ons jawoord, enkel een intiem etentje met de naaste familieleden. We hebben gekozen voor het prachtige 
Donderdagavond: IT - 6,4 km - 0:32:45 (GHS:145 - 11,73 km/h - 5,12 min/km)
Sinds twee weken 'loopt het virus al rond' in onze burelen op het werk, en toen we zaterdag bij mijn ouders waren hadden ze het beiden ook al vast. Deze nacht had het mij dan te pakken, dat ander loopvirus: het buikloopvirus. Vannacht dus zowel diarree als overgeven en verder in de ochtend begon ook Fleur ziek te worden, allebei hier nu ziek in de zetel. Zoals Fernand zou zeggen: "Man man man, miserie!".
Donderdagavond: DL1 - 11,4 km - 1:08:45 (GHS:133 - 9,95 km/h - 6,03 min/km)
