Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
01-07-2010
Les Sentiers des Ocriers
De okerrotsen bij het plaatsje Rustrel zijn erg bekend. Het gebied wordt ook 'Le Colorado Provençal' genoemd. Door de okergroeven was Rustrel een belangrijke producent van ijzerhoudende grondstof en kon zo deelnemen aan de industriële revolutie. De productie ligt nu zo goed als stil, maar de okergroeven zijn een belangrijke toeristische trekpleister voor het dorp en de ganse streek. Vanaf de schaduwrijke parking vertrekken Les Sentiers des Ocriers, drie wandelpaden, respectievelijk 5,5 km, 3,8 km en 2,4 km lang. Vermits deze wandelroutes niet echt geschikt waren om met de wandelbuggy te doen, kozen we de kortste route. Vanaf Les Cheminées des Fées kwamen we in Le Sahara terecht. Een moment heb je inderdaad het gevoel, 'zo warm en heet moet het zeker in de echte Sahara zijn'.
De dieprode kleuren van de grillige formaties staken strak omlijnd af tegen de helder blauwe lucht met op de achtergrond het gebergte van de Luberon, schitterend gewoon.
De verschillende kleuren oker komen je van alle kanten tegemoet. Maar liefst 17 verschillende tinten oker werden vroeger in de gebieden rond Rustrel en Roussillon gewonnen en verwerkt.
Niet alleen bij Rustrel liggen prachtig gekleurde formaties, ook het plaatsje Roussillon mag zich met recht een 'okerdorp' noemen. Daarom bezochten we dit lieftallige dorpje ook, geklasseerd als een van de mooiste dorpen van Frankrijk.
Roussillon is beroemd vanwege haar rijkdom aan okers, gele en rode verfstoffen die worden gewonnen uit ijzerhoudende klei. De grote okergroeves van Roussillon werden geëxploiteerd sinds het einde van de 18e eeuw. Doordat in de 18e eeuw de vraag toenam naar verfstoffen voor textiel, steeg in Roussillon de exploitatie van oker. Talrijke groeven en okerfabrieken, waarvan er vandaag nog enkele zichtbaar zijn, lagen rond het dorp. De groeven en fabrieken lagen verspreid over verschillende gemeenten. Behalve in Roussillon, waren deze ook te vinden in Villars, Gargas, Rustrel en Gignac. Tot aan 1930 vonden hier duizenden mensen werk. Vandaag de dag is het verboden om er oker te delven. Dit verbod is ingesteld om te voorkomen dat de gehele plek zou worden afgegraven en dus zou verdwijnen.
Categorie:wandelen Tags:Provence, Roussillon, Le Colorado Provençal, Rustrel
De Provencaalse markten zijn altijd leuk om te bezoeken, de geuren, de kleuren, de mensen... Zondag in Reillanne en maandag bezochten we de grootste uit deze regio, de markt in Forcalquier. Het leverde ons een boel lekkere dingen op, nieuwe kleedjes voor Ariadne en vooral een aantal leuke foto's, waarvan hier de eerste.
Negen jaar geleden kochten het Nederlandse echtpaar Thomas en Heleen een 18de eeuwse oude notariswoning in Reillanne (Luberon) en bouwde deze om naar Chambres d'Hôtes.
Het is op deze plaats dat we de komende weken onze vakantie doorbrengen. Meer info is hier te vinden. Het eerste dat indruk op ons maakte was de grote inkomhal.
We hebben een ruime kamer met een keukenhoekje, maar vooral onze badkamer is knap ingericht (met een grote douche).
Wat ons zeker plezier doet is de grote gemeenschappelijke keuken waar we de gehele vakantie over kunnen beschikken, gewoon de max!
Daarbij is er ook een salon met grote bibliotheek, een zaal met TV en een mooi overdekt buitenterras, allen gemeenschappelijk en een ideale plaats, niet enkel voor het ontbijt maar ook het avondeten wordt daar meestal genuttigd.
We denken dat we hier een heerlijke vakantietijd zullen hebben.
Deze namiddag toegekomen bij ons vakantieverblijf in Reillanne (Luberon, Provence). Alvast genoten van een glaasje wijn bij het zwembad, meer moet dat niet zijn.
Heel drukke week, weinig tijd, enkel dinsdag werd er gefietst tussen Kemzeke en Wachtebeke.
Dinsdagochtend: MTB - 18 km - 0:46:20 (23,2 km/h - 2:34 min/km - GHS 138) Deze maal heel wat vlotter dan vorige week, acht minuten sneller!
Dinsdagavond: MTB - 20 km - 0:50:45 (23,2 km/h - 2:34 min/km - GHS 129) 's Avonds ging het weer vlot, warm en plezant om te fietsen, langs de Stekense Vaart deze maal. Hetzelfde tempo 's morgens als 's avonds, dat gebeurt niet vaak.
De volgende foto is nog eentje uit de 'Bla bla bla'.
Deze week was een laatste drukke week voor de vakantie. Fleur had zowel mondelinge als schriftelijke examens. Vorige maandag heb ik haar even van tussen haar boeken gehaald toen ik met de motor van het werk kwam. Ariadne was even gaan logeren bij opa en oma, dus konden we met de motor gaan toeren, het weertje was ondertussen aan het beteren. Een kort toertje gemaakt tot Sint-Pauwels en daar binnen gewipt in het eet- en praatcafe 'Bla bla bla'.
Eerst even genoten van het lokale Sinpalsken blond, een lekker hoppig biertje, gebrouwen door Koen De Cock. Daarna heerlijke gamba's gegeten in deze gezellige taverne. Een beetje 'ontstressen' vooraleer terug de studies aan te vatten.
Categorie:cafe en bier Tags:Sinpalsken, Sint-Pauwels
Er werd deze week heel wat uren gewerkt en toch ook een beetje gesport. Dinsdagochtend: MTB - 18 km - 0:54:10 (19,9 km/h) Met de mountainbike van Wachtebeke naar Kemzeke. Wind op kop en nog niet veel gefietst dit jaar, ging helemaal niet zo vlot als ik zou willen.
Woensdagavond: DL1 - 7,6 km - 0:43:55 (10,4 km/h - 5:46 min/km - GHS 140) Vanaf de bushalte in Kemzeke richting Klein-Sinaai waar Fleur me oppikte. Warm om te lopen (rond 23°C) maar het ging heel vlot en tamelijk snel. Misschien lag het wel aan de nieuwe outfit want ik liep voor de eerste maal in mijn tri-suit van Bioracer (van onze triatlonclub op het werk). Daarna wel spijtig genoeg een beetje kniepijn onderaan de rechterknie, dus een beetje oppassen de volgende dagen.
Zondagochtend: DL1 - 4 km - 0:24:00 (10 km/h - 6 min/km - GHS 130) De rode route in het Heidebos was zoals gewoonlijk op zondag de plaats voor een kort loopje. Alhoewel het maar 12°C was (is dit zomer?) werd er wat afgezweet. Na een regenbui is het steeds heerlijk lopen in het bos met al die geuren .
Vorige week proefden we twee streekbieren uit het Brugse Ommeland (twee bieren van de Werkgroep Kern Ettelgem) in de cafetaria van het Romeins Archeologisch Museum in Oudenburg. Het eeuwenlang door turfgravers en steenbakkers vormgegeven landschap van Pompje, Noordhoek en Paddegat in Oudenburg-Ettelgem dienden als inspiratiebron. De Briekebakker (betekent steenbakker):vurig donkerblond als een brieke, gebakken uit polderklei door de steenbakkers van t Paddegat en t Pompje, in Ettelgem en Oudenburg: deze tripel is ongefilterd, puur als het landschap, niet gepasteuriseerd en hergist op de fles. Briekebakker heeft een kruidig en fruitig aroma met lichtmoutige toetsen. Het bier heeft een aangename milde bittere smaak en lange afdronk, met een positieve smaakevolutie. Alc 8,7 % vol. Moederbier: Alvinne Tripel
De Darinckdelver (betekent turfdelver): zwart als Darinck, de donkere turf van het Paddegat in Ettelgem: Darinckdelver is straf, ongefilterd, niet gepasteuriseerd en hergist op de fles. Het bier heeft een aroma van gebrande mouten en alcohol, met met een lichtzoete aanhef en toetsen van koffie en chocolade. Er is een lange bitterdroge afdronk. Dit degustatiebier laat je gloeien als een turfvuurtje! Alc 10,5 % vol. Moederbier: Podge Belgian Stout
Gebrouwen bij Picobrouwerij Alvinne, Mellestraat 138, Heule
Categorie:cafe en bier Tags:Briekebakker, Darinckdelver, Ettelgem
Tijdens ons verblijf in het Brugse Ommeland bezochten we het nabijgelegen natuurgebied De Hoge Dijken. Na eerst de fototentoonstelling bezocht te hebben in het bezoekerscentrum 'De Grote Zaagbek', maakten we een mooie wandeling rondom de waterplas.
DE HOGE DIJKEN staan vooral bekend in Vlaanderen voor hun belang als vogelgebied. Jaarlijks overwinteren tot 6.000 watervogels in en om het domein. Bij strenge winters loopt dit aantal soms op tot 10.000 eenden en ganzen. Vooral door de smient, de wintertaling en de slobeend, vormen DE HOGE DIJKEN een belangrijk overwinteringgebied. Een buitenbeentje is zeker de grote zaagbek die hier een jaarlijkse overwinteraar is. De aantallen aalscholvers kenden de jongste jaren, net zoals in de rest van Vlaanderen, een explosieve toename met maxima tot meer dan 300 exemplaren. Jaarlijks overzomeren ook steeds meer volwassen aalscholvers op DE HOGE DIJKEN, wat wijst op mogelijke broedgevallen van deze soort in de nabije toekomst. Tot de jaarlijkse broedvogels op het domein behoren o.a. de fuut, de bergeend en de kluut. Honderden oeverzwaluwen vinden in de zandige oeverwanden eveneens een uitsteken broedbiotoop. Ook voor veel trekvogels vormen DE HOGE DIJKEN tijdens het voor- en najaar een uniek oriëntatiepunt of zelfs een aangename rustplaats. Enkele jaren geleden zijn, gedurende ruim 15 jaar vogelobservaties, in totaal meer dan 200 verschillende vogelsoorten waargenomen. DE HOGE DIJKEN zijn niet enkel voor vogels een paradijs. Dankzij de verscheidenheid van het gebied - van droge, zure zandgrond tot vochtig grasland - vormt het ook voor veel planten, vlinders, insecten en zoogdieren een uitstekende biotoop. Vlindertellingen gebeuren sinds 1996 en leverden reeds meer dan 25 soorten op. Gele luzernevlinder en koninginnepage zijn hierbij de opmerkelijkste waarnemingen, maar ook dichtheden van meer dan 200 icarusblauwtjes over een afstand van 1 kilometer wijzen op een mooie vlinderbiotoop. De opvallendste vegetatie kom je tegen op de zuidelijke, warmere zandoever. Muizenoortje, en zandblauwtje. domineren tussen de groene bedjes van mossen waaronder het rendiermos en bekermos en gele bosjes van brem. Eveneens is er een grote variatie van bomen en struiken waar te nemen zoals: wilgen - populieren - zomereiken - berken - els - es - kardinaalsmuts - sleedoorn - meidoorn - lijsterbes - vlier.
Een beetje geschiedenis: Eind jaren '60 besliste de toenmalige Belgische regering dat de Westkust beter bereikbaar moest zijn voor koning auto. Het groeiende toerisme zorgde immers voor heel wat economische impulsen aan onze kust. De autosnelweg tussen Brussel en Oostende had toen reeds zijn waarde ruimschoots bewezen. Een nieuwe autosnelweg betekende ook bouwmaterialen. En zand was ongetwijfeld een belangrijke, alleen al voor de aanleg van een metershoge berm waarop dan de eigenlijke autosnelweg terechtkwam. Dat men voor het uitgraven van miljoenen kubieke meters in Roksem terechtkwam was zeker geen toeval. Enkele kleinschalige zandwinningen van plaatselijke aannemers wezen de weg. De geschiedenisboeken en bodemkaarten deden de rest. De zandwinningen gingen van start in 1973, door gebruik te maken van een soort stofzuigende boot. Voor de start van de werken kwam zowaar de minister van Openbare Werken De Saegher afgezakt naar Ettelgem en Zerkegem, toen nog onafhankelijke gemeenten. Het zou niet bij dit ene ministeriële bezoek blijven.In 1976 was de operatie stofzuigen voltooid. De autostrade werd afgewerkt en een nieuwe waterplas was ontstaan. Een waterplas was hier wel de juiste benaming, gezien het als watersportrecreatiegebied ging ingekleurd worden. De 8-vormige put werd al spoedig te klein bevonden voor een watersportbaan voor waterskiën. Afsluiten dan maar en een nieuwe bestemming zoeken. Het domein de Hoge Dijken kwam in handen van de Vlaamse Executieve. Intussen was de watersport zich volop aan het ontwikkelen, vooral onder impuls van het nieuw opgerichte BLOSO. Diezelfde organisatie liet in het begin van de jaren tachtig ook zijn oog vallen op de Hoge Dijken. Na wat nieuwe ministeriële bezoeken (o.a. door Gaston Geens en Daniël Coens) bleek al snel wat werd gepoogd: de uitbouw van een watersportcentrum door BLOSO, met eventuele kansen voor de bouw van weekendverblijven en een hotel. Een plaatselijke horecaman claimde zelfs een potentiële investering van 100 miljoen, als ze hem maar zijn zin lieten doen... Wie echter hiermee niet akkoord ging was de natuur zelf. Door spontane natuurontwikkelingsprocessen en mede gestimuleerd door het volledig afsluiten van het 50 hectaren groot domein, ontwikkelde het gebied zich vooral tot belangrijk overwinteringgebied voor watervogels. Journalist en schrijver Jan Desmet ontdekte als één van de eersten de natuurwaarden van het gebied en publiceerde hierover in het bekende tijdschrift Grasduinen. Meest opmerkelijk was toen zeker de reusachtige kolonie oeverzwaluwen van meer dan 800 nesten. Zowaar de grootste kolonie van Vlaanderen. Maar ook de aantallen watervogels zoals smienten, slobeenden en wintertalingen mochten er best zijn. De tweestrijd, watersportcentrum of natuurcentrum, bracht heel wat teweeg. Nieuwe ministers op bezoek (Ackermans, Kelchtermans), politieke ruzies, verdeelde meningen bij de plaatselijke bevolking. Wou men nu een camping met vakantiehuisjes en watersporters, of eerder een nieuw toegankelijk natuurgebied met bezoekerscentrum? Bloso kreeg voorlopig de winnende hand. Halfweg de jaren '80 streken twee zomers lang honderden kinderen uit het binnenland neer om te surfen en te zeilen. Het huisje op de noordelijke oever werd ingericht en natuurliefhebbers werden de toegang ontzegd tot het domein. Diavoordrachten, informatievergaderingen, wandeltochten, affiches, stickers, persberichten, ministeriële bezoeken (ja, opnieuw), kabinetten en ministeries platlopen in Brussel, alle pogingen werden ondernomen om het tij alsnog te keren. En wat niemand meer voor mogelijk hield gebeurde toch: toenmalig bevoegd minister Theo Kelchtermans besliste in 1986 (na een nieuw bezoek met geleide wandeling) het domein de Hoge Dijken uit te bouwen tot een natuureducatief gebied met mogelijkheden voor stille recreatie zoals vissen, wandelen en natuurbeleving.
Het kasteel van Hex, gelegen in de gelijknamige deelgemeente (Heks) van Heers in de provincie Limburg, werd in de 18e eeuw gebouwd door Prinsbisschop Franciscus Karel de Velbrück.
Als humanist en liefhebber van de natuur zocht hij deze plek uit in het licht heuvelend Haspengouw om er zijn kasteel te bouwen. Hij liet er een Chinese tuin, een groentetuin en een rozentuin aanleggen. Later werd het kasteel verfraaid met een van de eerste landschapsparken op het Europese vasteland, geïnspireerd door Engelse tuinarchitectuur van Capability Brown. Het domein is nu in bezit van de familie d'Ursel. De rozentuin beschikt nu (2004) over een uitzonderlijk assortiment rozenvariëteiten waarvan de oudsten in de oorspronkelijke tuin aanwezig waren. De tuinen en het park zijn open voor het publiek tijdens het tweede weekend van de maanden juni en september.
Vorige zaterdag bezochten we het Festival of rare plants, roses & kitchen gardens, zoals deze tuindagen genoemd worden. Fleur had er een drietal maanden geleden samen met Peter Bauwens van De Nieuwe Tuin een klein moestuintje aangelegd voor deze gelegenheid. Hierbij enkele foto-impressies.
Categorie:algemeen Tags:tuindagen, Kasteel van Hex
Zondagvoormiddag 6 juni: DL1 4 km 0:24:20 (9,8 km/h 6:05 min/km GHS 134)
Heidebos, rode route Er werd ook gelopen vorige week. Zondag had ik een rustig loopje in het Heidebos, een beetje miezerige regen maar daardoor ook veel zuurstof en heerlijke geuren in het bos.
Maandag vertrokken we voor een midweekje naar het Brugse Ommeland waar ook twee maal gelopen werd. Dinsdagochtend 8 juni : DL1 4 km 0:25:40 (9,4 km/h 6:24 min/km GHS 134)
Vanaf de boerderij waar we verbleven in Westkerke liep ik door de velden naar de Bourgogne vaart. Het laatste stuk viel wat tegen want het gras stond zeker een meter hoog zodat ik met soppende schoenen de dijk op liep. Daarna ging het over goed begaanbare rustige wegen richting vertrekpunt.
Donderdagochtend 10 juni: DL1 5,4 km 0:31:45 (10,2 km/h 5:53 min/km GHS 129) Deze maal verkoos ik Oudenburg, waar er aan het kanaal tussen fietsknooppunten 30 & 29 (Plassendale sluizencomplex) gelopen werd. Een mooi tempo en een rustige hartslag, vanaf volgende week probeer ik de kilometers wat op te drijven.
Ondertussen had dieweek in kasteel Wijnendale een historische ontmoeting plaats tussen Fleur en koning Leopold III
Categorie:joggen Tags:Brugse Ommeland, Leopold III
Oudenburg (Brugse Ommeland) is verbonden met St-Arnoldus, patroonheilige van de brouwers en het bezoekerscentrum is volledig ingericht rond bier en deze heilige.
Arnoldus werd rond 1040 geboren in Tiegem, tussen Kortrijk en Waregem. Hij kreeg een opleiding als ridder maar verkoos rond 1070 om kloosterling te worden in de Sint-Medardusabdij in Soissons (Noord-Frankrijk). Later trok hij zich terug als kluizenaar. Rond 1077 verkozen de monniken hem tot abt. Vier jaar later werd hij tegen zijn zin gewijd tot bisschop van Soissons.
In 1084 stuurde paus Gregorius VII Arnoldus op vredesmissie naar Vlaanderen. Arnoldus stichtte toen de Sint-Pietersabdij van Oudenburg. Hij overleed er op 15 augustus 1087 en werd veertig jaar later heilig verklaard.
Volgens de legende brak er tijdens de bouw van de abdij in Oudenburg een ziekte uit, omdat de werklieden onzuiver water dronken. Arnoldus roerde met zijn staf in het water en het veranderde in bier. Hij raadde iedereen aan om vanaf nu dit zuiver brouwsel te drinken. De ziekte verdween.
Daarom kozen de brouwers en herbergiers hem later als hun patroonheilige.
Het is meer dan waarschijnlijk dat hij gewoon zelf bier brouwde (in die tijd veel gezonder dan water) en met zijn roerstok in het brouwsel roerde (vandaar de legende), want dit doen toch alle brouwers, namelijk water in bier veranderen.
Categorie:cafe en bier Tags:Oudenburg, Brugse Ommeland, St-Arnoldus
De vijf dagen vakantie zijn voorbij, ondanks het mindere weer hebben we een leuke week achter de rug. We verbleven in een vakantiewoning op de erf van de Klokhofstede, de biologische geitenboerderij van Johan Devreese, voorzitter van Bioforum Vlaanderen. Een heleboel te vertellen en heel wat foto's die zullen verschijnen de komende dagen. We hebben gewandeld en genoten van natuurgebieden, geshopt in Brugge, kasteel Wijnendale bezocht te Torhout, streekbieren geproefd, geocaches gezocht, lekker gegeten, gejogd en tussendoor een terrasje gedaan (toen de zon even scheen). Ariadne amuseerde zich enorm want behalve een schommel en schuifaf was er ook een grote trampoline op de boerderij en er waren natuurlijk de vele geiten.
Zaterdag 5 juni vond het schoolfeest van Sint-Laureins Overslag plaats. Sinds januari gaat Ariadne er naar de kleuterklas, dus voor haar was het haar eerste optreden. En ze deed het goed, volgde heel enthousiast en geconcentreerd de pasjes van juf Virginie en amuseerde zich duidelijk. De foto's spreken voor zichzelf.
Vorige week ging ik op zoek naar de derde in de reeks 'Den Boerenbuiten' te Moerbeke-Waas (GC28V9M). Dit keer had 'kennyvdb36911' (de legger van de cache)een 'unknown' cache voor ons in petto. Via een mooie opgave met een reeks foto's van verschillende tractoren, moesten we een bepaald merk vinden dat ons dan weer de coördinaten van deze cache opleverde. Samen met Ariadne ging ik dan de dijk langs op zoek naar de verstopplaats.
Zoals je kunt zien hielp Ariadne flink mee zoeken .
Met enkel sandalen en korte broek was het wel oppassen tussen de brandnetels maar uiteindelijk werd de cache wel boven gehaald zodat het logje kon ingevuld worden.
Vrijdagavond: DL1 - 4 km - 0:25:00 (9,6 km/h - 6:15 min/km - GHS 136)
Voor de eerste maal deze maand terug gelopen, een rustig loopje van 4 kilometer in het Heidebos langs de rode route. De rug is sinds het weekend al wat beter zodat ik terug kan beginnen sporten, een viertal kilo's mogen er zeker af. Gisteren wel even geschrokken toen ik de foto's van mijn rug zag. Ik weet al 40 jaar dat mijn bekken scheef staan en moet oppassen om mijn rug niet te overbelasten. Maar dat mijn ruggengraat al een flinke S is geworden daardoor was erger dan ik dacht, komt daarbij nog wat slijtage natuurlijk. Onderaan de foto van mijn rug. Ik moet nu opletten dat ik Ariadne niet te veel in mijn nek neem. Sporten kan geen kwaad alhoewel ik voorzichtig moet blijven, zeker zwemmen zal ik terug regelmatig doen.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis
.
