Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
10-12-2010
Mâcon, Brug van Saint-Laurent (Pont St-Laurent-sur-Saone)
Voor de stad Mâcon ook maar bestond, werden de beide oevers van de Saone hier al door een doorwaadbare plaats verbonden. De Romeinse legers bouwden een houten brug tijdens de veroveringscampagne in Gallië, en pas in de 11de eeuw werd een stenen brug gebouwd, met slechts zes bogen, die reeds in 1221 werd versterkt. Tot 1550 ondergaat de brug regelmatig ingrijpende verbouwingen. De verlenging van de brug schijnt ook uit deze tijd te stammen, maar het exacte aantal bogen in de 16de eeuw is onbekend. Tijdens de godsdienstoorlogen was de brug getuige van een tragische gebeurtenis, toen Guillaume de Saint-Point, gouverneur van Mâcon, de gevangen genomen Hugenoten in de Saone wierp. De brug van Saint-Laurent is een van de weinige bruggen uit de streek die niet tijdens de tweede wereldoorlog is verwoest. Sinds deze tijd is de brug niet meer veranderd, en telt voortaan twaalf bogen.
Het Houten Huis werd tussen 1490 en 1510 gebouwd en is ongetwijfeld het oudste huis van Mâcon, en ontegenzeglijk het beroemdste.
De voorgevel is volledig van hout en versierd met talrijke beelden, die vaak van bedenkelijk allooi zijn. Bij de reconstructie in de zeventiende eeuw werden namelijk allerlei pikante taferelen uitgehouwen in het houtwerk om de herinneringen levend te houden aan het verleden als bordeel. Personages met mensen, maskers en apen met verwrongen gezichten, staand, zittend, gevleugeld, naakt of juist gekleed, ook al is dit soms alleen maar met een das of muts. Sommige figuren houden met gespreide armen afwisselend de kop en de staart van een denkbeeldig of werkelijk bestaand dier vast. Het Houten Huis werd door de gebroeders Goncourt vergeleken met een gigantische houten kast, die de inwoners van Mâcon alleen vanuit de ooghoeken mochten bekijken vanwege het gewaagde beeldhouwwerk aan de muren.
Het Hôtel-Dieu werd vanaf 1761 naar de tekeningen van Jacques-Germain Soufflot gebouwd door diens leerling Melchior Munet en wordt gekenmerkt door een koepel van uitzonderlijke omvang, lijn en hoogte. Als je beter kijkt, zie je dat het mooie bolle dak niet perfect bol is. Soufflot had het te druk met in Lyon hetzelfde te doen en vertrouwde daarom de opdracht toe aan zijn leerling. Die was helaas niet zo geniaal als zijn meester en maakte het bekende schoonheidsfoutje. Toen Soufflot erachter kwam, werd hij zo boos dat hij de leerling van beroep deed veranderen.
Zondagvoormiddag: 15,7 km - 1:40:00 (9,4 km/h - 6:21 min/km - GHS 145)
Zondag organiseerde wandelclub 'De Lachende Klomp' uit Nieuwkerken hun Sinterklaastocht, traditioneel hun afsluiter van het jaar. Het vertrek was deze maal in het Parochiecentrum te Moerbeke-Waas. Vermits bijna al de sneeuw verdwenen was door de regen, besloot ik op hun parcours een langere duurloop te maken. De temperatuur was terug boven nul (4°C) en toen ik vertrok stopte het net met regenen. Eerst over vertrouwde wegen, zoals de oude spoorlijn Stekene-Moerbeke, het 'Anton Van Wilderode literair wandelpad' en het pad langs de Moervaart, maar ook veel trage (lees: slijk) wegen doorheen de polders. Na vijf kilometers waren mijn kousen al doorweekt, gelukkig geen blaren tot gevolg. Hier en daar nog een beetje sneeuw en ijs maar vooral veel slijk waardoor het parcours heel zwaar was. Rustig en voorzichtig gelopen. Het tweede deel voerde me naar Eksaarde waar ik een toiletstop hield op de rustpost in het schooltje. Daarna terug richting Dambrug naar de startplaats, na weer eerst enkele kilometers modder onder de schoenen gehad te hebben.
Zo lag de dreef naar het Heidebos er nog bij op vrijdag. Als je heel goed kijkt zie je achteraan de dreef een fietser. Dat was een medewerker van DLK tijdens het pijlen uitzetten voor de wandeling. Een dikke pluim voor deze en al de andere vrijwillige medewerkers die weeral zorgden voor een goede organisatie.
Hoofdstad van het departement Saône-et-Loire, regio Bourgondië. Mâcon, een oude Gallische stad, Matisco, gelegen op de rechteroever van de Saône, die hier zeer breed is, is de hoofdplaats van de vruchtbare wijnstreek La Máconnais.
We verbleven in Hotel de Bourgogne. Eigenaar Chauveau gaf een eigen persoonlijke touch aan de inrichting van het hotel, met veel paars en roze. Het past op een uitbundige manier bij de opvallende houten trap en parketvloeren in de lobby van het negentiende-eeuwse hoekhuis. We hebben er s avonds ook lekker gegeten.
Overnachten, tafelen en genieten in Frankrijk op weg naar of op de terugweg van het Zuiden, dat is de korte samenvatting van het reisboek Halfweg. Deze ondertitel vat mooi samen wat je in dit boek kunt verwachten. De meeste vakantiegangers lassen halfweg hun vakantiereis een halte in en komen dan meestal in een drukke en ongezellige zelfbediening terecht. Of ze overnachten in een betonnen doos waar ze de halve nacht worden geconfronteerd met het voorbijrazende verkeer. Dat het anders kan ontdek je in dit boek. Het staat boordevol praktische tips, reisroutes om files te vermijden en adressen van hotels, campings, restaurants en picknickplaatsen.
Pluspunt bij de teksten zijn de raadgevingen van Marc Van Damme, verkeersspecialist van de VAB. In een apart hoofdstuk vind je tabellen en uurroosters waarmee je de bekende vakantiefiles kunt omzeilen.
Het boek is ingedeeld in zes hoofdstukken met telkens een bepaalde route halfweg Frankrijk. Deze routes staan ook afgebeeld op wegenkaart vooraan in het boek. Achteraan vind je ook nog een hoofdstuk met tips om de kinderen op een aangename manier bezig te houden tijdens de reis.
Een aanrader voor liefhebbers van reizen met de auto. Auteur, Liesbeth Baeten, laat met dit boek zien dat ze heel wat in haar mars heeft voor wat het samenstellen van reisboeken betreft. En dit zowel met inspirerende teksten als met mooie fotos die er ook nog eens een mooi kijkboek van maken. Een aanrader voor al wie met de auto vanuit Nederland of België naar Zuid-Frankrijk, Italië of Spanje wil rijden.
Wij kozen deze zomer in de heenreis naar de Provence voor een tussenstop in Mâcon, waar we na 750 kilometer rijden konden overnachten. We maken gebruik van de wintermaanden om onze vakantiefotos te sorteren en de volgende dagen gaan we om te beginnen het uitgebreid hebben over Mâcon.
Vraag: moet men zot zijn om bij een temperatuur van -8°C en een 10 cm dikke sneeuwlaag te lopen in het bos? Antwoord: neen, maar het helpt wel .
Vrijdagvoormiddag: DL1 - 4 km - 0:24:00 (10 km/h - 6 min/km - GHS 153) Voldoende lagen kledij aangedaan, muts en handschoenen aan zodat ik van de koude totaal geen last had. Het probleem was echter het loopparcours. Op de fiets- en voetpaden was het gevaarlijk glad en langs de Moervaart werd ook niet veel gestrooid dus bleef er maar één plaats over waar ik kon lopen, het bos. Maar lopen door een laagje sneeuw is net hetzelfde als lopen in los zand. Dat betekende dat het een serieuze krachttraining werd in deze mooie witte omgeving. Een rondje gelopen langs de rode route in het Heidebos te Moerbeke-Waas en daarna nog even het pad op met het fototoestel.
Maandagavond: DL1 - 6,6 km - 0:39:50 (10 km/h - 6:01 min/km - GHS 137)
Maandagavond na het werk gelopen tussen Kemzeke en Klein-Sinaai waarna Fleur me kwam oppikken. De rest van de week nog geen trainingen wegens het winterweer. Niet wegens de koude of sneeuw, daar kan men als loper wel tegen. Echter de gladheid van de wegen maakt het lopen te gevaarlijk. Fleur is ook nog ziek geworden, zodat ik vrij op het werk genomen heb om Ariadne op te vangen. De sneeuw zorgt voor heel wat winterellende maar ook voor mooie beelden zoals deze van Gent.
De groenten die we eten zijn bijna uitsluitend biologisch, onze aankopen doen we in het Uilenbos te Moerbeke-Waas. Wat vooral opvalt is dat we regelmatig 'vergeten groenten' op ons bord hebben. Deze week is dit daikon, warmoes en boerenkool.
Boerenkool, de koningin van de bladgroente De Brassica oleracea - ook wel boerenkool - was zo´n 4000 jaar geleden al bekend in Klein-Azië en stond reeds op het menu van de oude Egyptenaren. Afkomstig uit het oostelijk deel van het Middellandse-Zeegebied, is ze net als de meer bekende broccoli en bloemkool een afstammeling van de wilde kool. Na 350 v. C., de tijd waarin de Griekse wijsgeer Theophrastus een variëteit van de boerenkool beschreef (wat hebben die filosofen toch met groenten?), raakt de boerenkool dankzij stoutmoedige wereldreizigers in de loop der tijd langzaam verspreid over de rest van onze aardkluit. Het gaat hier over diverse variëteiten, elk met hun eigen benaming. Grünkohl, Braunkohl, collard greens, cottier's kale, cavolo nero, Westlandse winter, arpad, fribor of simpelweg krulkool zijn maar enkele van de vele namen van de talloze verschillende soorten van deze merkwaardige groente. Groene bladgroenten worden al te vaak gereduceerd tot een vorm van borddecoratie, en dat terwijl ze ongelooflijk voedingsrijke producten zijn. Haar naam doet weinig adellijks vermoeden, maar precies vanwege deze nutritionele rijkdom wordt de boerenkool ook wel gezien als de koningin onder de bladgroenten. Ze is een uitstekende bron van calcium, mangaan, bètacaroteen (provitamine A) en vitamines B6 en C. Verder is de groente rijk aan magnesium, ijzer, koper en vitamines B1 en B2. En daar houdt het nog niet bij op: we vinden in boerenkool ook fosfor, eiwit, vitamine B3, foliumzuur, zink en omega-3-vetzuren. Hierbij komt nog dat de calcium uit boerenkool voor 50% wordt opgenomen door het lichaam - meer dan bij melk, waar dat maar 30% is (bron: www.vegetarisme.be).
Fleur maakte een Stamppot boerenkool (een traditioneel recept uit de Nederlandse keuken), met HEMA-rookworst... lekkerrrr!
Zaterdagvoormiddag: DL1 - 4 km - 0:24:30 (9,8 km/h - 6:06 min/km - GHS 135) Een kort loopje in de voormiddag in het Heidebos over de rode route. Vooral genieten van het winterse landschap want een dun laagje sneeuw bedekte de bodem. Slechts 1°C maar dat deert niet bij het lopen.
Zondagnamiddag: DL1 - 13,4 km - 1:22:00 (9,8 km/h - 6:07 min/km - GHS 135) Tijd voor een langere duurloop. Handschoenen aan, muts op en op weg bij temperatuur rond het vriespunt. Geen wind en een winterzonnetje dat er af en toe door kwam, kortweg een ideaal winterweer voor een training. Deze maal gelopen langs de Moervaart tot de brug aan de oude suikerfabriek te Moerbeke-Waas - of tenminste wat er van overschiet. Ik maakte me al een tijdje zorgen over de hartslag die vooral de eerste kilometers veel te hoog was, gelukkig was het geen lichamelijke oorzaak maar gewoonweg de borstband die niet vast genoeg zat waardoor er slecht contact met de huid was. Zodra ik genoeg bezweet was bleek de hartslag wel te kloppen en werd er geen verkeerde - te hoge - hartslag gedetecteerd. Gewoon de borstband aanspannen en het euvel bleek verholpen.
Deze maal een foto van het oude stadhuis van Zaltbommel.
De kans dat er iets vanuit Mars hiernaartoe zou komen was één op een miljoen. En toch kwamen ze! Vrijdag 26 november landde Jeff Wayne met zijn muzikale versie van The War of The Worlds in de Lotto Arena te Antwerpen. In deze bijzonder spectaculaire show dirigeert hij de tienkoppige Black Smoke Band, de 36-koppige symfonische ULLAdubULLA Strings en sterren als Justin Hayward (Moody Blues), Chris Thompson (Manfred Manns Earth Band), Liz McClarnon (Atomic Kitten), Rhydian (UKs X-Factor) en de Australische ster Jason Donovan. Het verhaal en de verschillende versies van The War of The Worlds zijn alom gekend bij het publiek. Voor velen blijft dit bijzondere avontuur in hun verbeelding de eerste kennismaking met een buitenaardse invasie, ongeacht of dit gebeurde door het boek van de briljante H.G. Wells (1898), het hoorspel van Orson Welles (1938) - dat de Amerikaanse luisteraars de stuipen op het lijf joeg - of de moderne verfilmde versie van Steven Spielberg (2005). Het was echter de originele versie, die van HG Wells ten tijde van het Victoriaanse Engeland, die in 1978 de aandacht trok van componist Jeff Wayne. De New Yorkse producer/componist Jeff Wayne was in het midden van de jaren 70 op zoek naar zijn groot project. Wayne, wiens vader musicalproducent was, had al soundtracks voor het theater gemaakt en zou later nog met The Who en Ladysmith Black Mambazo werken, alsook met tientallen andere artiesten uit de film-, theater- en uiteraard muziekwereld. Bij het lezen van de beroemde roman van HG Wells kreeg hij een openbaring. Hij kon niet weerstaan aan de combinatie van het tijdperk en het intergalactische drama. Er volgden drie jaren van compositie, montage en het plaatsen van de grootste namen Richard Burton blijft onvergetelijk in zijn rol van de journalist uit die tijd om uiteindelijk geschiedenis te schrijven met het conceptalbum Jeff Waynes Musical Version of The War of The Worlds (1978). Naast de boeiende vertelling door Richard Burton waren in deze meeslepende mix van progrock en klassiekgetinte muziek ook de voortreffelijke vertolkingen te horen van enkele van de grootste artiesten uit de jaren 70, met name David Essex, Justin Hayward, Phil Lynott en Julie Covington. We hebben gisteren intens genoten van dit spectakel! Hieronder de aanvang van de show met het bekendste tijdloze nummer.
Categorie:muziek Tags:The War of the Worlds, Jeff Wayne
Donderdagavond: DL1 - 12 km - 1:13:00 (9,9 km/h - 6:04 min/km - GHS 145)
Na het werk weer gelopen van Kemzeke naar Moerbeke. Het begon goed in den drogen maar na één kilometer begon het een beetje te hagelen, nadien ging het over in miezerige regen en de laatste kilometers kreeg ik nog wat wind op kop. Neem daarbij ook een temperatuur van 2°C en we kunnen van een winterloopje spreken. Al met al valt dit weer als loper best mee en ik kwam ook drie lopers tegen op dit traject dus ik was niet de enige 'zot' die in dit weer liep. Eerst de intentie om tot aan het station in Moerbeke te lopen maar omdat Fleur er nog niet was besloot ik haar tegemoet te lopen om warm te blijven. Uiteindelijk tot aan taverne 'De Brugge' gelopen waar ik na een Duveltje genuttigd te hebben opgepikt werd. Exact 12 kilometer gelopen en deze maal geen last van stijve kuiten.
Dinsdagavond: DL1 - 10,6 km - 1:05:50 (9,6 km/h - 6:16 min/km - GHS 142)
Net zoals vorige week woensdag ook weer na het werk met de bus afgestapt in Kemzeke. Gelopen langs het fietspad (oude spoorwegbedding) tot aan Moerbeke station. Een beetje regen onderweg - de moeite niet - en temperatuur rond 5°C, geen wind. Met andere woorden een mooi loopweertje. Deze maal voelde ik wel wat stijfheid in de kuiten, duidelijk teken van het opbouwen van de kilometers.
Deze kerkstoelen in de Eglise St-Pierre te Mâcon waren gekleurd door de zon die doorheen de loodramen scheen.
Door een lastige hoest heb ik een loopvrij weekend achter de rug, na op zes dagen vier maal gelopen te hebben. Deze week wil ik zeker drie maal lopen en zo de kilometertjes opbouwen. We zijn nu volop bezig de vakantiefoto's uit te zoeken, voor de samenstelling van een vakantieboek. Hieronder de Pont Saint-Laurent-sur Saône te Mâcon.
Alweer twee dagen na mekaar gelopen. Woensdagavond: DL1 - 10,6 km - 1:04:20 (9,9 km/h - 6:04 min/km - GHS 141) Na het werk vanaf de bushalte in Kemzeke gelopen tot aan het oude station te Moerbeke-Waas, via het fietspad (de oude spoorwegroute). Niet te koud en het volledige traject is verlicht - op een klein stukje in Klein-Sinaai na. Het was fris maar aangenaam om te lopen en de laatste kilometers heb ik een praatje kunnen maken met een medeloper uit Moerbeke. Terwijl ik wachtte op Fleur kon ik in 't Stationneke' mijn vocht bijvullen met een frisse Duvel .
Donderdagnamiddag: IT - 6,1 km - 0:33:30 (10,9 km/h - 5:29 min/km - GHS 148) Een dagje vrijaf genomen, onder andere wegens het grootoudersfeest bij Ariadne in't school. In de namiddag dan even de tijd genomen om een intervaltraining in te lassen. De bedoeling was vijf intervals van 200 meter aan 4 min/km met telkens 400 meter recup. Uiteindelijk mooi de doelstelling gehaald, respectievelijk aan 3:55 - 3:57 - 3:56 - 3:58 - 4:05.
Ik heb nog bergen foto's - of moet ik zeggen Gigabytes foto's? - die moeten verwerkt worden, voorjaar en zomer. Dus stelselmatig ga ik proberen er dagelijks toch één of twee hier te publiceren. Deze maal enkele beelden van mooie architectuur.
Als je zou denken dat deze gebouwen ergens ver weg staan, heb je het mis. Deze en volgende prachtige gebouwen zijn te bewonderen aan onze kust, namelijk in De Haan.
Categorie:kunst en cultuur Tags:De Haan, architectuur
Ik las vandaag een mooi (nieuw?) woord in de krant: hoogwatertoerisme. Dat is hetgeen ik gisteren dus gedaan heb, foto's gaan nemen van het vele water in de omgeving Geen echte wateroverlast bij ons in Wachtebeke, maar het was de eerste maal in de zeven jaar dat ik hier woon dat het waterpeil in de Moervaart zo hoog stond.
Op het volgend beeld de Langelede waar het water ook hoog stond - van de afwatering van de polders van Overslag.
De pompen van het pompgemaal werkten de gehele dag door om het overtollige water naar de Moervaart te pompen.
Hieronder een goed zicht op het waterpeil van de Moervaart, veel overschot was er niet meer
De Moervaart ligt tussen de Durme en het kanaal Gent-Terneuzen en langs daar wordt dan normaal het water afgevoerd naar de Westerschelde. Wegens hoogwater werd er wateroverlast in Lokeren verwacht aan de Moervaart vorige nacht. Bij ons bleef het net binnen de perken.
Voor de rest mijn pet af voor de - al dan niet vrijwillige - brandweer die dag en nacht in de weer waren, terwijl veel onder ons van een lang weekend genoten.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis
.
