Deze wandeling van 7,1 km start aan het sfeervolle poortgebouw van de St-Sixtusabdij .

Via een grintweg doorheen het St-Sixtusbos komen we bij de Lourdesgrot, in 1921 gebouwd, waarna we verder door het bos trekken.

Al snel bereiken we de bosrand en komen we in een landschap dat lichtgolvend is, bedekt met zandleem in warme tinten tussen oranje en bruin, getooid met hagen en bomenrijen. Hier krijgen we een beetje asfalt onder de voeten, maar niet voor lang echter want we worden weldra weer de veldwegels ingestuurd. Rechts van ons een gemengd loofbos, we herkennen onder andere zwarte els, zomereik, berk en haagbeuk. Aan onze linkerkant merken we akkers en weilanden op.

Midden die eenzaamheid van bossen, akkers en weiden ligt de Britse begraafplaats Dozinghem, waar we een kort moment halt houden. Met eerst grind en daarna gras onder de voeten passeren we het Dozinghembos, hier en daar niet eenvoudig met de buggy, maar met onze “alle-terreinen-wagen” banen we ons overal een weg doorheen. Na weer een volgende veldweg passeren we een van de vele hopvelden die de omgeving van Poperinge rijk is.

Na een kort stuk asfalt en een tegelpad krijgen we de abdij terug in zicht en volgen de baan tot aan “De Vrede” waar we een welverdiende verfrissing tot ons nemen. Dit is een prachtige en gevarieerde wandeling over minstens driekwart onverharde wegen. Meer foto’s over deze wandeling zijn te bekijken in ons fotoalbum.

Maandagavond: WD – 7,4 km – 0:38:20 (11,29 km/h – 5,31 min/km)

Droog maar drukkend warm vanavond en enkele onweerswolken dreigend in de lucht. Niettemin de weg op – na een loopvrije week – meteen de eerste maal deze week. Als een oude diesel moeizaam op gang gekomen, overal pijntjes van vorige ‘vakantieweek’ – pijn in de rechterknie door mij te misstappen tijdens de wandeling dinsdag en pijnlijke onderrug van het slapen in een ander bed. Of is het slijtage en de ‘oude dag’? Halfweg kwam er meer wind opzetten en vielen de eerste dikke druppels uit de lucht. Dan maar naar een tempo hoger geschakeld want ik wilde geen hagel en vooral geen bliksem op mijn donder krijgen – grappige woordspeling, al zeg ik het zelf. En warempel de onweerswolken kregen dan toch de pijnlijke knoten op gang en ik kon dit mooie tempo gemakkelijk volhouden – de eerste 3,7 km in 21:00 (5,68 min/km), de tweede 3,7 km in 18:20 (4,95 min/km). De regen liet net lang genoeg op zich wachten zodat ik ook droog terug thuis arriveerde.

Bijgaande foto zie je Ariadne en haar eerste kennismaking met de trappist van Westvleteren – enkel de geur weliswaar. “En ze richtte haar ogen ten hemel en dankte de Heer voor deze godendrank”.

Zondag was het een prachtweertje na een miezerige vakantieweek dus ideaal om met Pieter, Cédric en Ariadne buiten te komen. Via de veerboot van Langerbrugge waren we snel in Belzele-Evergem waar Marnix De Brabander zijn tiende trekpaardenhappening organiseerde. En er was een massa volk aanwezig. Hij kweekt zelf Vlaamse trekpaarden en is blijkbaar heel bekend in Vlaanderen, want behalve heel wat paardenliefhebbers uit de omgeving trof ik ook “ganzenrijders” uit Zandvliet die de paarden uit zijn stal kennen. Hier vind je meer informatie.
Cédric wordt al even gepassioneerd met het fototoestel als mij. Hij was op stap met de Sony en paarden en oldtimer-tractoren werden menigmaal op beeld gezet, en ik vind dat hij als tienjarige er wel al oog voor heeft. Pieter was dan weer gefascineerd door de trekkertrekwedstrijd met de boerenpaarden, die hij van begin tot einde gevolgd heeft. De winnaar was een pracht van een paard, en blijkbaar ook nationaal kampioen. Ariadne sliep doorheen het gehele gebeuren als een roosje (enkele even wakker tussendoor om te eten). Fleur en ik hebben ook genoten van de show, wij vinden deze paarden veel prachtiger dan de gewone rijpaarden. Honderden kilo’s pure kracht, prachtbeesten om te zien! Het hoogtepunt vonden we toch de koets die door Marnix gemend werd met niet minder dan twaalf paarden! Hierbij enkele foto’s van het gebeuren, de rest steek ik in een online-album wanneer ik iets meer tijd heb.

Zaterdagavond: WD – 7,4 km – 0:41:30 (11 km/h – 5,46 min/km)

Pas laat op de avond even de tijd gevonden om een kort loopje te doen. Rustig en een beetje afgekoeld was het wel. Het nadeel zijn de actieve insecten langs de Moervaart, zodat ik al snel een eerste beet te pakken had. Tussendoor enkele versnellingen – 2x 1000m aan 4:30 – en ik voelde meteen de vermoeidheid van twee weken vaderschap. Slecht ging het niet maar de op tweede helft van het parcours liep ik toch een minuut langer. Enkele dagen geleden ben ik langs het Sint-x-winkelpad – waarlangs mijn parcours loopt – enkele foto’s gaan nemen, hier alvast de eerste van de reeks.

Ariadne is een figuur uit de Griekse mythologie. Zij is de dochter van koning Minos van Kreta en koningin Pasiphaë.

Ariadne zou de held Theseus geholpen hebben te ontsnappen uit het labyrint (Theseus groeide op in Troezen, aan de oostkust van Peloponnessos. Zijn moeder, Aithra, wist niet wie zijn vader was. Ze had negen maanden geleden geslapen met Posseidon, de god van de zee, en met Aigeus, de koning van Athene). Ze gaf hem een zwaard en een kluwen wol. De wollen draad moest hij afwikkelen terwijl hij het labyrint inging. Ariadne was bereid Theseus te helpen op voorwaarde dat hij, zodra hij de weg uit het labyrint had gevonden, met Ariadne zou trouwen en hij samen met haar zou terugkeren naar Athene. Theseus doodde met het zwaard de Minotaurus die in het labyrint huisde, en vond dankzij de draad van Ariadne de uitgang terug.

Woensdagnamiddag: DL1 – 9,1 km – 0:52:20 (10,43 km/h – 5,75 min/km)

Deze ochtend een loopje gepland maar wegens regen en wind uitgesteld. En terecht want deze namiddag was het een heel pak beter. Het zonnetje kwam er door, het bleef droog en zelfs de wind was iets minder. Deze maal nogmaals een gewone trage duurloop, later deze week plan ik nog een intervaltraining. Net zoals zondag verliep de training vlotjes. Onze nachtrust wordt niet te erg verstoord door Ariadne. Om de 3,5 uur ongeveer wordt ze wakker en begint dan geluidjes te maken en een beetje te zeuren. Even eten geven en pamper verversen indien nodig en ze slaapt weer gewoon door, rustig kindje zowel overdag als ’s nachts – zal ze wel van de mama hebben denk ik.

Onze oude kater Gizmo (foto) reageert ook heel goed op de nieuwkomer en komt er gezellig bijzitten als onze dochter de borst krijgt. Heeft alleen soms de neiging om aan de voetjes van de baby te gaan liggen in het bedje, dus moeten we hem wel in’t oog houden.

Lillo, het kleine dorpje aan de Schelde, heeft alles om nog honderd jaar mee te gaan. Als men er de geschiedenis op na leest, dan heeft dit kleine vestingdorpje al heel wat doorstaan. Er is gelukkig nog heel wat bewaard gebleven. Maar dat kan men beter zelf ontdekken, al kuierend door het pittoreske dorpje. Aan terrasjes geen gebrek en een heerlijke maaltijd of een snelle hap kan je hier nuttigen in één van de fijne horeca zaken.
Lillo boekendorp is een initiatief van de plaatselijke cultuurraad in samenwerking met het districtsbestuur van Berendrecht Zandvliet Lillo. Deze zomer zijn er twee “Lillo Boekenmarkt”- zondagen en wel op 8 juli en 12 augustus. Het is de bedoeling om er een gezellige markt van te maken met tal van kraampjes die uiteraard enkel bedoeld zijn om boeken aan de man te brengen. Er zijn ook nog ander relevante activiteiten gepland. Zo is er de mogelijkheid om samen met een ervaren gids Lillo Fort te ontdekken. Men kan ook het poldermuseum bezoeken. De kunstgroep “Ogenblik” zal haar werken tentoon stellen, beeldhouwwerken, schilderijen, aquarellen, enz.. zal u hier kunnen bewonderen. “Ogenblik” is een kunstgroep die bestaat uit kunstenaars met een auditieve handicap. Op een gepaste locatie zal men een continue fotopresentatie kunnen bijwonen over de geschiedenis van Lillo Fort, voorzien van de nodige commentaar en informatie. (klik op de foto voor meer info)

Brouwerij Palm brouwt voor het eerst sinds lang opnieuw meer bier van haar eigen merken. Voor de periode tussen mei 2006 en mei 2007 gaat het om een stijging van vier procent, terwijl de totale biermarkt slechts goed was voor een groei van drie procent. Dat heeft de brouwer dinsdag bekend gemaakt op een persconferentie. Alle bieren groeien, maar vooral de herlancering van Palm Royale en Rodenbach zijn een succes. In 2006 produceerde Palm Breweries nog vier procent minder bier van de eigen merken. Door werk in opdracht kende de productie echter wel nog altijd een globale stijging met drie procent in vergelijking met 2005. Tussen mei 2006 en mei 2007 groeide het zogenaamde loonwerk zelfs met 21 procent.
De Brabantse brouwer wil de komende jaren vooral verder groeien via export en nieuwe innovaties.
Brouwerij Palm uit Steenhuffel wil nu ook van Italië, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk én de Verenigde Staten haar kernmarkten voor de export maken.

Nu doet brouwerij Palm het uitstekend, maar enkele jaren geleden nog had brouwerij Palm te kampen met een dalende bierafzet.
'Dat had te maken met het feit dat we vooral in één product gespecialiseerd waren', legt gedelegeerd bestuurder Jan Toye van Palm Breweries uit. 'Palm Speciale was een mono product, met zoals elk product een bepaalde levenscyclus. Inmiddels hebben we het tij kunnen keren met een strategisch plan waarbij onze passie voor rasbieren verder werd ontwikkeld, en onze producten werden geherpositioneerd op de markt. We zijn de enige brouwerij in de wereld die op vier gistingswijzen in vier gespecialiseerde productiesites brouwt. Van die sterkte gaan we uit. Het heeft ons geen windeieren gelegd, want niet alleen in eigen land doen we het goed. Ook in het buitenland scoren we goed. Tot op heden was Nederland, waar we onze eigen vestiging hebben, onze exportmarkt. Daar realiseren we nu 45 procent van het volume van Palm, en dus beschouwen we dat nu ook als onze thuismarkt. Daarom zoeken we nu verdere exportmogelijkheden. Zo zijn we een samenwerking aangegaan met de grootste brouwer van Italië SAB/Miller Peroni voor de afzet van onze rasbieren in Noord-Italië. Via Coors Brewers, de vijfde brouwer ter wereld, boren we nu ook in het Verenigd Koninkrijk een nieuwe exportmarkt aan. En we gaan ons ook positioneren op de Franse en Amerikaanse markt. In 2015 willen we 25 procent van ons volume eigen merken in het buitenland realiseren. De stijging van onze afzet laat zich nu al voelen in de productie in Steenhuffel. Daar zal er een extra ploeg van acht mensen moeten bijkomen om de productie te kunnen opdrijven.'.

Zondagmiddag: DL1 – 10 km – 0:55:45 (10,76 km/h – 5,58 min/km)

De Gallische hoeve te Destelbergen bij Gent is een wetenschappelijk verantwoorde reconstructie van een landelijke nederzetting uit de late ijzertijd/vroege Gallo-Romeinse periode. Het is op dit ogenblik een uniek project in Vlaanderen. Er werden reeds 2 gebouwen gerealiseerd nl. een hoeve en een klein graanschuurtje met verhoogde vloer (spieker). Er worden nog andere constructies als b.v. een pottenbakkersoven gepland. Een Keltisch heiligdom is in aanbouw.
"Living history" staat hoog in ons vaandel. De re-enactmentgroep Menapii probeert het leven van de "Belgae" in al zijn aspecten te visualiseren.

De vzw Gallisch Hoeve organiseert op zondag 1 juli 2007 haar eerste muzikale Gallische ambachtenmarkt. Het erf van de Gallische hoeve zal worden herschapen tot een ontmoetingsplaats van oude ambachten waar verschillende standen met ambachtslui aanwezig zullen zijn. U wordt als het ware meegevoerd naar een jaarmarkt van 2.000 jaar geleden. Aan dit evenement willen we bijzondere aandacht besteden aan traditionele muziek als omkadering en sfeermaker. De echte genieters kunnen 's avonds proeven van een echt zwijn aan 't spit. (klik op de affiche voor meer info)

Vrijdagavond: wedstrijd – 4,9 km – 0:21:00 (14 km/h – 4,29 min/km)

Wegens de vele verplichtingen en rompslomp die het vaderschap met zich meebrengt, heb ik nog geen meter gelopen. De prioriteiten liggen nu eenmaal anders. Vrijdagavond werd er echter bij ons in de wijk voor de eerste maal de Warandejogging ingericht, een goed moment om even te lopen dacht ik. Het resultaat had toch geen enkel belang. Spijtig genoeg waren er amper twintig lopers opgedaagd, pech voor de organiserende A.C. Nieuwe Spikes uit Wachtebeke. De wedstrijd liep over twee ronden van ca. 4,9 km. Misschien had de organisatie er beter aan gedaan er dan ook twee wedstrijdafstanden van te maken, om zo een aantal start2runners aan de start te krijgen. Weinig lopers betekende ook weinig ambiance. Alhoewel ik tamelijk goed gestart was kreeg ik na een kwartier steken in de zij en last op de maag. Vooral te wijten aan de warme maaltijd enkele uren ervoor. Mijn eigen fout natuurlijk, in de toekomst niet meer doen dus. Het werd zo erg dat ik op het einde van de eerste ronde gestopt ben, einde wedstrijd! Nog even blijven kijken naar de aankomst van de rest. De winnaar liep de 9,8 km in ca. 32 minuten, snelle jongen! Een wedstrijd voor mij om snel te vergeten, maar niettemin heb ik mijn eerste kilometers deze week gelopen.
Geen schuimwijn aan de aankomst, maar die hadden we al gedronken om de thuiskomst van moeder en dochter te vieren.