Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
26-11-2009
Friday Skywatch #32 - Moerbeke
Regen, regen en nog eens regen heel de week al. Enkele mooie 'luchten' van ons bezoek vorige zaterdag aan de Turfmeersen te Moerbeke (mooi weer, 17°C!).
A lot of rain this week. Last Saturday was an exceptionally warm November day with a temperature of 17°C (normal temperature in November in Belgium: 6°C with a normal maximum of 9°C). Some skies above the Turfmeersen, Moerbeke.
Go and check out more SkyWatch images at the SWF Site!
Vermits ik een tweede week ziek thuis zit, heb ik de tijd gehad om ons fotoboek van de reis naar Toscane deze zomer in orde te brengen. En natuurlijk terug te dromen over onze heerlijke tijd daar. Het fotoboek is klaar en laat ik maken via Colruyt (& Fujifilm). Goede kwaliteit en na enkele dagen al geleverd bij de Colruyt naar keuze. Ik laat jullie nog wat meegenieten.
Vorige zaterdag was een uitzonderlijk warme november dag met temperaturen van 17°C (normale temperatuur in november in België: 6°C met een normaal maximum van 9°C). Voor de eerste keer na een week ziekte samen met Fleur en Ariadne een korte wandeling gemaakt in en rond het Natuurgebied "Turfmeersen" te Moerbeke Toen de toenmalige natuurvereniging de Wielewaal in 1991 de Turfmeersen kocht zag het er heel anders uit als nu, distels van 2 à 3 meter hoog bepaalden het landschap. Ondertussen ziet het er heel wat anders uit. Grote delen worden jaarlijks gemaaid en samen met verschraling heeft dat als gevolg dat de distels vrijwel onder controle zijn. Het eerste gedeelte van de moereloop is uitgegraven met een explosie van planten en waterleven tot gevolg.
De bodem in en om het reservaat is ongewoon: hij is het resultaat van de al even eigenaardige ontstaansgeschiedenis. Na de jongste ijstijd was hier een enorm moeras ontstaan waarin zich, dankzij het kalkhoudende water, een massa schelpdieren ontwikkelden. Tot vandaag kan men nog steeds fragmenten vinden van deze schelpen. Bij het ontstaan van dit gebied vormden deze dieren dan ook de aanzet voor de vorming van een laag moeraskalk of mergel.
Door de verzuring en de daarmee gepaard gaande veranderende vegetatie ontstond een ander afzettingsmateriaal, namelijk veen. Hier bovenop deponeerde de Durme-Kalerivier nog een alluviale, kleiige laag om dit grillige en uniek zelfs in Europees perspectief bodemprofiel te beëindigen.
Door die kalkrijke ondergrond, het zachtglooiend reliëf en open water met moeras, vinden we hier typische planten zoals lidsteng, grote egelskop en watergentiaan.
Natuurpunt laat dit gebied extensief begrazen door enkele ezels, ponys en runderen. Grote delen ervan worden jaarlijks gemaaid en gehooid.
Last Saturday was an exceptionally warm November day with a temperature of 17°C (normal temperature in November in Belgium: 6°C with a normal maximum of 9°C). For the first time after one week illness I made a little walk in the nature. With wife and daughter we went to the Turfmeersen.
The Turfmeersen was bought in 1991 by the Nature Association De Wielewaal. The soil in and around the reserve is unusual: it is the result of the equally peculiar history. After the last ice age a huge swamp was here created where, thanks to the calcareous water, a mass of shellfish was developed. Until today one can still find fragments of these shells. These animals were also responsible for the formation of a layer of chalk marl and marsh. In this area theres an extensive grazing throughout the year by donkeys, ponies and (sometimes) cattle.
Toen ik dit lied hoorde uit het eerste solo album van de Australische Aboriginal Gurrumul was ik meteen verloren.
Blind since birth Geoffrey Gurrumul Yunupingu, or Gudjuk as he is also called, is from the Gumatj nation, his mother from the Galpu nation both First Nations peoples from North East Arnhemland. Very rare footage of Djarimirri about the rainbow Serpent. Second performance ever at Darwin Festival 2006.
Beelden van een uitzonderlijk zonnige dag begin november. In Gent vindt je deze mooie gebouwen, Sint-Baafskathedraal en het Nieuw Theater Gent. Pictures of an exceptionally sunny day in early November. In Ghent you will find these beautiful buildings, Saint-Bavos cathedral and the New Theater Ghent.
Sint-Baafs kathedraal: Transmarus, bisschop van Doornik en Noyon zou op deze plaats in 942 een kerkje gewijd hebben aan de heilige Johannes de Doper. Van de hierop volgende Romaanse kerk, die dateert van het midden van de 12e eeuw, vinden onze bezoekers nog sporen terug in de rijk met frescos versierde crypte. Gent, in de Middeleeuwen een rijke en machtige stad, kon het zich steeds veroorloven grotere en rijkere kerken te bouwen. Zo werd de Sint-Janskerk in de loop van de 15e en 16e eeuw omgebouwd in de gotische stijl. Ongeveer in het midden van de 16e eeuw had het gebouw uiterlijk de vorm die het nu nog heeft. In 1559 werd het bisdom Gent opgericht en werd de kerk een kathedraal. Onder de lange rij van herders van het bisdom Gent moet zeker de figuur van de zevende bisschop, Antonius Triest, vermeld worden. Het rijke, barokke interieur van de kathedraal zoals we die nu nog zien draagt zijn krachtige stempel. Saint-Bavos cathedral: The church can be dated back to the chapel of Saint John the Baptist, consecrated by Transmarus bishop of Tournai and Noyon in 942. Traces from a later Romanesque church can still be seen today in the richly decorated crypt of the cathedralyon, in 942. The Romanesque church which followed this one has left some traces in the crypt. In 1559 the diocese of Ghent was founded and the church finally became a cathedral. The rich baroque interior of the church shows the influence of one of the longer ruling bishops of Ghent, Antonius Triest.
Het stadstheater of het NTG van Gent is ondergebracht in het 19de-eeuwse Groot Huis, de voormalige Koninklijke Nederlandse Schouwburg. Het licht renaissancistisch aandoende gebouw werd in 1899 onder leiding van E. de Vigne gebouwd. Op de gevel zie je een aantal versieringen. De vier heren die er staan te blinken, stellen de vier Gentse rederijkerskamers voor: Maria ter Eere, de Bomloze Mande, de Fonteyne en Sint- Barbara. Het werk dat het fronton verfraait, is de voorstelling van Apollo met zijn vele muzen (zie detailfoto) en tot slot staat Vrouwe Harmonia in de nok om een oogje in het zeil te houden. The NT Ghent theater is housed in the 19th-century Groot Huis, the former Royal Dutch Theater. The light Renaissance style building was built in 1899. On the facade you see a number of decorations. The painting work at the pediment, is the representation of Apollo with his many muses (see detail).
Go and check out more SkyWatch images at the SWF Site!
Categorie:kunst en cultuur Tags:Gent, Skywatch Friday
Ondertussen ben ik een even voor een week buiten strijd, dinsdagvoormiddag van het werk ziek naar huis gestuurd. Ik wacht nog een aantal bloedonderzoeken af, ben wel antibioticakuur begonnen
Zondagvoormiddag: DL1 - 3 km - 0:20:00 (9 km/h - 6:40 min/km - GHS 145)
Het is ideaal om nu in het Heidebos te lopen en te genieten van de kleuren - zie onderstaande foto's. Met goede moed beginnen lopen maar na een paar honderd meter wist ik het al, dit wordt weer niks. Het enige dat snel ging was de hartslag. Na twintig minuten ben ik gestopt en heb de rode route verder uitgewandeld. Nauwelijks drie kilometer gejogd, ik leg deze zelfde afstand af in 21 minuten al wandelend. Daarbij ook nog eens een gemiddelde hartslag die twintig slagen hoger is dan normaal. Vanaf nu wordt een loopstop ingelast en bloedonderzoek zal hopelijk uitwijzen wat er aan de hand is. Het enige positieve was mijn ontmoeting met de Galloway runderen in het bos.
Geniet van de mooie herfstkleuren van het Heidebos, grongebied Wachtebeke. Dit is de rode route waar ik regelmatig jog.
Enjoy the beautiful autumn colors of the Heidebos, Wachtebeke. This is the red route where I jog regularly.
Categorie:Wachtebeke Tags:Heidebos, My World Tuesday
Dit weekend werden er speculooskoekjes gebakken. Onze kok Ariadne zorgde voor de bereiding en wij mochten helpen. Als een echte chef-kok gaf ze de bevelen.
Mijn favoriete song op dit moment. Doet me heel erg denken aan mijn lievelingsmuziek begin jaren tachtig.
My favorite song right now. Makes me think of my favorite music in the early eighties.
Make our escape, you're my own papillon. The world turns too fast, feel love before it's gone.
It kicks like a sleep twitch! My papillon, feel love when it's shone. It kicks like a sleep twitch!
Darling, just don't put down your guns yet, if there really was a God here, He'd have raised a hand by now. Now darling, you're born, get old and die here, well that's quite enough for me too , we'll find our own way home somehow.
No sense of doubt, For what you could achieve. Well I've found you out, I've seen the life you wish to leave. But when it kicks like a sleep twitch You will choke, choke on the air you try to breathe.
It kicks like a sleep twitch!
Darling, now just don't put down your guns yet, if there really was a God here, He'd have raised a hand by now. Darling, you're born, get old and die here, well that's quite enough for me dear, we'll find our ownway home somehow How hooooow
It kicks like a sleep twitch! It kicks like a sleep twitch!
Darling, now just don't put down your guns yet, if there really was a God here, He'd have raised a hand by now. Darling, you're born, get old and die here, well that's quite enough for me dear, we'll find our own way home somehow
It kicks like a sleep twitch! It kicks like a sleep twitch!
Gisteren begon deze blog aan zijn vijfde 'levensjaar'. Op de vier jaar dat deze blog bestaat is zeker en vast heel wat gebeurd. Ik heb ook de tijd genomen om mijn dagboek - wat het tenslotte ook is - te doorbladeren. Op deze vier jaar postte ik 1294 berichten, wat een gemiddelde van 323 per jaar is. Op vier jaar tijd kreeg ik 155785 unieke bezoekers, goed voor 206464 'pageviews'. Dat komt op een gemiddelde van 3185 bezoekers/4220 pageviews per maand. Het maximum aantal bezoekers dat ik in 2007 kreeg, is inmiddels dit jaar al begin november overschreden, wat betekent dat de mensen regelmatig blijven terugkomen. Al met al kijken we tevreden terug op de voorbije jaren en hopelijk kan ik dit nog jaren volhouden.
Na jaren van leegstand kwam in september 2004 de voormalige Garage Mahy plots weer tot leven. Aanleiding was een tentoonstellingsproject van het Huis van Alijn rond het circusleven in Gent. Meteen werd het voormalige wintercircus opengegooid voor enkele activiteiten en startte een geanimeerde discussie rond de zin van behoud of sloop. Er zou een bioscoop gebouwd worden, van die plannen kwam er nooit iets in huis. De stad Gent pakte in juni 2005 uit met een volledige katern in haar stadsmagazine over het Wintercircus Mahy. "Bij de katern zit een vragenlijst. Daarin kan iedereen zijn mening geven over de voorstellen van de Stad en zijn eigen ideeën aanbrengen", aldus het stadsmagazine. Op 15 september was er nog eens een publiek debat waarin alle haalbare en wenselijke scenario's zullen besproken worden. "Daarna hakt het college van Burgemeester en schepenen de knoop door en kan de site aan een nieuw leven beginnen."
Het 'Nieuw Circus', beter bekend als 'Circus Mahy' is één van de stille getuigen van het ooit zo rijke circusverleden dat Gent heeft gekend. Gelegen op de kruising tussen de Lammerstraat en de Sint-Pietersnieuwstraat was het tussen 1895 en 1944 één van de belangrijkste spektakelzalen van deze stad. Het oorspronkelijke circusgebouw werd al in 1893 door architect Emile De Weerdt ontworpen. Het werd gebouwd tijdens de hoogdagen van het circusleven in opdracht van de 'Cercle Equestre Gantois' en kende een bewogen geschiedenis. Er vonden fantastische circusspektakels, revues, variétés en filmvoorstellingen plaats. In dit circus waren er 3400 zitplaatsen. Het eerste gebouw werd verwoest door een brand in 1920 en in 1923 herrees onder leiding van architect Jules- Pascal Ledoux (1866-1935) een nieuw circusgebouw met een skelet in gewapend beton. Na de laatste circusvoorstelling, op 4 juni 1944 gingen de deuren van het 'Nouveau Cirque' onherroepelijk dicht. Vanaf 1947 werd het Gentse circuspaleis een garage. In 1978 ging de garage dicht. Na dertig jaar leegstand verkeerde het gebouw in een vervallen toestand, maar wie er eens is binnen geweest, wordt geraakt door de unieke sfeer en symboliek die het uitademt. In België zijn ooit zes dergelijke stenen circussen opgetrokken, waarvan slechts twee in Vlaanderen. Al deze circusgebouwen lijken hetzelfde lot beschoren: verdwijnen, verkommeren of volledig verbouwd worden. Ook het Gentse circus kreeg vanaf 1947 een andere bestemming waarbij het gebouw en de inrichting quasi volledig werd ontmanteld. Vandaag herinnert slechts de structuur van het gebouw - met in het bijzonder de ronde scène - en het dakgedeelte nog aan de oorspronkelijke functie. Prachtige fotos (o.a. retrofotos van het vroegere circus) zijn hier te vinden. Bekijk ook even de prachtige fotoblog van Bart Vanacker.
Categorie:kunst en cultuur Tags:Wintercircus Mahy, Gent, Stephan Vanfleteren
Vorige zondag bezochten we de tentoonstelling Portret 1989-2009 van Stephan Vanfleteren. Portret 1989-2009 is gewijd aan het genre waarin Stephan Vanfleteren zich in de voorbije jaren een ware meester heeft getoond: het portret. Portret 1989-2009 omvat 200 portretten van personen, nog in leven en reeds gestorven, die volgens Vanfleteren iets te betekenen hebben of hebben gehad voor België en Nederland op om het even welk vlak: sport, kunst, politiek... De portretten zijn nu eens melancholisch, dan weer ontwapenend, altijd beklijvend. De locatie waar deze tentoonstelling liep, Wintercircus Mahy, is gewoonweg prachtig gekozen en maakt van deze tentoonstelling een absolute aanrader. De geïnteresseerden hebben nog de kans om Portret 1989-2009 te bezoeken tot 3 december.
Stephan Vanfleteren (Kortrijk, 1969) is een zwart-wit fotograaf. Vanfleteren studeerde fotografie aan de Hogeschool Sint-Lukas Brussel. Hij is de huisfotograaf van de Vlaamse krant De Morgen. Hij publiceerde ook in magazines als Paris Match, Le Monde 2, Independent Magazine, Die Zeit, Humo en Volkskrant Magazine en won verschillende prijzen bij World Press Photo en European Fuji Awards. De portfolio van Stephan Vanfleteren is te bewonderen op zijn website. Meerdere fotos en info over Wintercircus Mahy vind je in de volgende post.
Categorie:fotografie Tags:Wintercircus Mahy, Gent, Stephan Vanfleteren
November betekent paddenstoelen tijd. Hier weer enkele foto's vorige week genomen in het Heidebos. De Grote Parasolzwam (Macrolepiota procera) is een schimmel met een lange steel en grote hoed en heeft gelijkenis met een parasol vandaar ook de naam. Het is een veelvoorkomende soort die groeit op natte grasgebieden. Deze zwam wordt vaak gevonden in groepen of alleen en staat ook vaak in heksenkringen. De parasolzwam is wijdverspreid in landen met een gematigd klimaat. De hoogte en breedte van de hoed kan wel 40 cm zijn. Voor een schimmel is dit zeer groot en daardoor bijzonder. De parasolzwam is een vrij populaire paddenstoel in Europa en wordt daar veel gebruikt in de keuken. De hoed wordt als een soort schnitzel bereid.
November means mushrooms time. Here again some pictures I took last week in the forest nearby. Macrolepiota procera, commonly known as the parasol mushroom is a basidiomycete fungus with a large, prominent fruiting body resembling a lady's parasol. It is a fairly common species on well-drained soils. It is found solitary or in groups and fairy rings in pastures and occasionally in woodland. Globally, it is widespread in temperate regions.The parasol mushroom may be eaten raw. It is popular soaked in butter. Only the cap of fresh specimens is considered edible. The height and cap diameter of a mature specimen may both reach 40 cm, a size truly impressive for the fruiting body of an agaric.
Grote Parasolzwam - Macrolepiota procera - the parasol mushroom
Categorie:natuur Tags:Heidebos, paddenstoelen, Grote Parasolzwam
Zondagmiddag: DL1 - 4 km - 0:25:00 (9,6 km/h - 6:15 min/km - GHS 144)
Een mooie blauwe lucht, een herfstzonnetje en geen wind, kortom een prachtig loopweertje. Deze middag de deur achter me dichtgetrokken voor een duurloopje van een uur. Na enkele kilometers wist ik echter dat het een volledig fiasco ging worden, lood in de benen, een torenhoge hartslag en ik kreeg amper mijn voeten van de grond. Ik denk dat mijn voetzolen een halve centimeter afgesleten zijn Na vier kilometer hield ik het dan ook voor bekeken. Ik heb geen idee wat me scheelt maar het betert er niet op, ik loop nauwelijks nog kilometers
Nog enkele herfst sfeerbeelden van de wandeling in de Antwerpse Kempen.
Wandelen langs het wandelknooppuntennetwerk Kempense Heuvelrug
Donderdag zijn we nog eens gaan wandelen met de Deurnese Ijsberen, die elke eerste donderdag van de maand een wandeling inrichten. Omdat Jos, een ex-collega van mij bij deze wandelaars hoort, is dit steeds de gelegenheid om nog eens bij te praten. Wij hebben tenslotte 24 jaar nauw met elkaar samengewerkt en dat schept toch een blijvende band. We vertrokken met onze tweeën vanaf zijn woonst in Grobbendonk richting Kleine Nete waar we na een 4,5 kilometer zouden samen komen met de groep, vertrokken vanaf Herentals Station. Daarbij passeerden we in Grobbendonk de nog steeds actieve watermolen. Deze dubbele onderslag-watermolen staat op de eigenlijke "Nete" (de zijarm en de grote arkuil zijn gegraven), nabij de samenvloeiing met de Aa. De "Watermolen" werd al in de 11de eeuw vernoemd en behoorde in de 13e eeuw toe aan de Heren van Grobbendonk en aan de abdij van Sint-Bernard-op-de-Schelde, die deze streek van de Hertogen van Brabant in leen hadden. De molen werd na herhaalde vernielingen steeds opnieuw opgetrokken. In 1268 brandde hij af. In 1597 werd hij opnieuw totaal verwoest. Het linkergebouw is 17e eeuws. In 1919 werd hij weerom door brand ernstig geteisterd. In 1921 werd hij helemaal vernieuwd en in 1962 als monument beschermd. In 1986 werd een nieuw metalen waterwiel met acacia-planken geplaatst. Het feit dat hij nog steeds dagelijks maalt met de kracht van water, vormt een unicum. Voor de wandeling werd gebruik gemaakt van het wandelknooppuntennetwerk Kempense Heuvelrug. Deze maal een 19-koppige groep, een recordaantal wandelaars in de vele jaren dat deze wandelingen ingericht worden. De gemiddelde leeftijd schommelde rond de 65 jaar schat ik, met zelfs een tachtigplusser er bij. Maar over het algemeen zijn dit allen sportievelingen en actieve senioren. Zodra we bij de groep aangesloten waren volgden we de Kleine Nete richting Herentals.
Onze eerste tussenstop en koffiepauze hielden we in Hidrodoe. Hidrodoe, het interactieve waterdoecentrum aan het Netepark, werd opgericht door PIDPA de drinkwater maatschappij van de provincie Antwerpen en officieel geopend voor het publiek op de Wereldwaterdag in 2003. Een mooie omgeving om een koffie te drinken (of voor sommigen een Corsendonck). De wandelknooppunten leidden ons doorheen de bosrijke omgeving langs mooie paden die er na de regenval wel modderig bij lagen, maar iedereen had goed schoeisel en kleding voorzien.
Op de middag hadden we een tijdje miezerige regen maar al met al viel het, ook qua temperatuur, best mee. De middagpauze werd gehouden bij Sus Pad te Poederlee. Veel wandelaars en fietsers lessen hun dorst in Sus Pad, zelfs een helicopter landt hier schijnbaar een of twee maal per week. De zaak bestaat al van voor de Tweede Wereldoorlog en is altijd in dezelfde familie gebleven. In 2003 vernieuwde en heropende Raf Geerts (29) de zaak. Sus Pad was de bijnaam van Franciscus Cerstiaens, maar het was zijn echtgenote Mieke Pad (Maria Van Looy) die destijds de drijvende kracht was achter de zaak. Kleinzoon Raf zet nu de horecatraditie voort. Na onze boterhammetjes veroberd te hebben bij een verse soep of een Keizer Karel vertrokken we voor het tweede gedeelte van onze tocht. Ergens in de bossen te Lichtaart namen enkelen van de groep de kortere weg richting startpunt, terwijl wij richting Camping Korte Heide trokken. Vijfendertig jaar geleden heb ik hier met mijn ouders enkele zomers doorgebracht toen dit nog camping t Lachriet heette.
We bleven doorheen de bossen lopen, parallel met de kleine Nete. Zo ging het terug richting Herentals Station waar we om 17u10 aankwamen na een wandeling van zon 28 kilometer. Een mooie tocht waarbij we ten volle konden genieten van de bosrijke omgeving van de Antwerpse Kempen.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis
Het enige dat snel ging was de hartslag. Na twintig minuten ben ik gestopt en heb de rode route verder uitgewandeld. Nauwelijks drie kilometer gejogd, ik leg deze zelfde afstand af in 21 minuten al wandelend. Daarbij ook nog eens een gemiddelde hartslag die twintig slagen hoger is dan normaal. Vanaf nu wordt een loopstop ingelast en bloedonderzoek zal hopelijk uitwijzen wat er aan de hand is.
Het enige positieve was mijn ontmoeting met de Galloway runderen in het bos.
