Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
20-01-2010
Weekendtip - Tocht rond Oosteeklo
Aanstaande zaterdag 23 januari organiseert onze wandelclub 'De Kwartels' hun 'Tocht rond Oosteeklo', traditioneel hun eerste organisatie van het jaar. Er wordt gewandeld over bos- en veldwegels waarbij we kunnen genieten van het prachtige winterse Meetjesland.
Gisterenmorgen lag er al een pak sneeuw en in de voormiddag viel er nog een deel bij, meteen goed voor een ca. 15 cm dikke laag. In de namiddag een winterwandeling gemaakt in de Clingse bossen, Nederlands grondgebied. Als je op onderstaande foto klikt, kom je in het fotoalbum terecht.
Click on the picture above to view the complete winter album.
Wandelen langs het wandelknooppuntennetwerk Kempense Heuvelrug
Donderdag zijn we nog eens gaan wandelen met de Deurnese Ijsberen, die elke eerste donderdag van de maand een wandeling inrichten. Omdat Jos, een ex-collega van mij bij deze wandelaars hoort, is dit steeds de gelegenheid om nog eens bij te praten. Wij hebben tenslotte 24 jaar nauw met elkaar samengewerkt en dat schept toch een blijvende band. We vertrokken met onze tweeën vanaf zijn woonst in Grobbendonk richting Kleine Nete waar we na een 4,5 kilometer zouden samen komen met de groep, vertrokken vanaf Herentals Station. Daarbij passeerden we in Grobbendonk de nog steeds actieve watermolen. Deze dubbele onderslag-watermolen staat op de eigenlijke "Nete" (de zijarm en de grote arkuil zijn gegraven), nabij de samenvloeiing met de Aa. De "Watermolen" werd al in de 11de eeuw vernoemd en behoorde in de 13e eeuw toe aan de Heren van Grobbendonk en aan de abdij van Sint-Bernard-op-de-Schelde, die deze streek van de Hertogen van Brabant in leen hadden. De molen werd na herhaalde vernielingen steeds opnieuw opgetrokken. In 1268 brandde hij af. In 1597 werd hij opnieuw totaal verwoest. Het linkergebouw is 17e eeuws. In 1919 werd hij weerom door brand ernstig geteisterd. In 1921 werd hij helemaal vernieuwd en in 1962 als monument beschermd. In 1986 werd een nieuw metalen waterwiel met acacia-planken geplaatst. Het feit dat hij nog steeds dagelijks maalt met de kracht van water, vormt een unicum. Voor de wandeling werd gebruik gemaakt van het wandelknooppuntennetwerk Kempense Heuvelrug. Deze maal een 19-koppige groep, een recordaantal wandelaars in de vele jaren dat deze wandelingen ingericht worden. De gemiddelde leeftijd schommelde rond de 65 jaar schat ik, met zelfs een tachtigplusser er bij. Maar over het algemeen zijn dit allen sportievelingen en actieve senioren. Zodra we bij de groep aangesloten waren volgden we de Kleine Nete richting Herentals.
Onze eerste tussenstop en koffiepauze hielden we in Hidrodoe. Hidrodoe, het interactieve waterdoecentrum aan het Netepark, werd opgericht door PIDPA de drinkwater maatschappij van de provincie Antwerpen en officieel geopend voor het publiek op de Wereldwaterdag in 2003. Een mooie omgeving om een koffie te drinken (of voor sommigen een Corsendonck). De wandelknooppunten leidden ons doorheen de bosrijke omgeving langs mooie paden die er na de regenval wel modderig bij lagen, maar iedereen had goed schoeisel en kleding voorzien.
Op de middag hadden we een tijdje miezerige regen maar al met al viel het, ook qua temperatuur, best mee. De middagpauze werd gehouden bij Sus Pad te Poederlee. Veel wandelaars en fietsers lessen hun dorst in Sus Pad, zelfs een helicopter landt hier schijnbaar een of twee maal per week. De zaak bestaat al van voor de Tweede Wereldoorlog en is altijd in dezelfde familie gebleven. In 2003 vernieuwde en heropende Raf Geerts (29) de zaak. Sus Pad was de bijnaam van Franciscus Cerstiaens, maar het was zijn echtgenote Mieke Pad (Maria Van Looy) die destijds de drijvende kracht was achter de zaak. Kleinzoon Raf zet nu de horecatraditie voort. Na onze boterhammetjes veroberd te hebben bij een verse soep of een Keizer Karel vertrokken we voor het tweede gedeelte van onze tocht. Ergens in de bossen te Lichtaart namen enkelen van de groep de kortere weg richting startpunt, terwijl wij richting Camping Korte Heide trokken. Vijfendertig jaar geleden heb ik hier met mijn ouders enkele zomers doorgebracht toen dit nog camping t Lachriet heette.
We bleven doorheen de bossen lopen, parallel met de kleine Nete. Zo ging het terug richting Herentals Station waar we om 17u10 aankwamen na een wandeling van zon 28 kilometer. Een mooie tocht waarbij we ten volle konden genieten van de bosrijke omgeving van de Antwerpse Kempen.
Zondagmiddag was het een heerlijk weertje voor een herfstwandeling en deze maal trokken we naar de Antwerpse Kempen. WSV Berchlaer organiseerde vanuit Berlaar hun 20ste Nete- en kastelentocht en we besloten er 12 kilometer te wandelen.
Vanaf de startplaats in Berlaar zochten we al snel de trage wegen op, langsheen akkers en weiden waar opvallend veel paarden, ezels en pony's stonden. We kwamen zo bij de Grote Nete waar we langs de boorden van het meanderend riviertje bleven wandelen tot in Bevel.
Daar maakten we een kort ommetje naar de grote rustpost halfweg ons traject. Het duurde een dik kwartier vooraleer we aan onze pannenkoeken geraakten, die spijtig genoeg niet echt lekker waren, het enige minpuntje bij deze organisatie. Naar de vraag welke trappist ze in huis hadden, boden ze me zelfs twee verschillende 'trappisten' aan, Tongerlo en Westmalle. Ik doe ook al lang de moeite niet meer om uit te leggen dat Tongerlo geen trappistenbier maar een abdijbier is Het tweede deel van de wandeling kregen we een even mooi parcours voorgeschoteld als voor de rustpauze. Doordat er meer bewolking was, werd het frisser en konden we niet meer in T-shirt wandelen zoals eerder wel het geval was. Weer werden we richting de Grote Nete gestuurd die we bleven volgen, genietend van de mooie vergezichten van op de dijk. Nadat we via een mooie houten brug de rivier overgestoken waren, passeerden we doorheen het gezellig dorpje Gestel.
We werden door dreven gestuurd langs (prive)kastelen en maakten gebruik van wegels doorheen akkers om zo terug in het centrum van Berlaar te belanden. Vooral de bomen getooid in herfstkleuren waren heel fotogeniek, zoals deze foto van Fleur laat zien.
Categorie:wandelen Tags:Berlaar, WSV Berchlaer, Grote Nete, VWF
Dinsdag geprofiteerd van het mooie septemberweer en een vrije dag om samen met Ariadne een wandeling in Meetjesland te doen. Ik koos voor de Posthoorn wandelroute in Assenede (14 kilometer).
Het Meetjesland heeft een mooi polderlandschap doorweven met geulen, kreken en dijken, en blijvend bewijs van het gevecht hier van de mens tegen de zee, uiteindelijk (voorlopig?) door de mens gewonnen.
De route startte aan de Doornendijkstraat en we volgden de GR-route over de Nicasiusdijk waarbij we de Rode Geul en de Grote Geul passeerden. Een mooi stuk, spijtig genoeg was de rest van de route enkel beton. Via de Wildestraat ging het richting Boekhoute dat we echter links lieten liggen om de Posthoorn te volgen richting Philippine. We werden verwend met vergezichten over Kapelpolder en de Rode Polder.
Net voor we de Nederlandse grens overgingen sloegen we rechtsaf de Philippinedijk op aan grenspaal 319 en bleven op de grenslijn lopen. Dit was het mooiste stuk van de wandeling, een prachtig panorama over de Rode Polder en aan de Bodemloze put zagen we het polderland in al zijn pracht.
Nadat we de Gezusterkreken gepasseerd waren vervolgden we via de St.Albertpolder onze weg tot de brug over de Vlietbeek. Aan beide zijden van het bruggetje zagen we moerassige oeverstroken. Daarna was het nog vijfhonderd meter tot ons vertrekpunt.
Alhoewel we door een mooie streek wandelden met voldoende afwisseling krijgt deze route van mij maar 4 op 10. Bijna uitsluitend beton, zonder fiets- of voetpaden en bermen. Dat betekende dat ik met de kinderwagen doorlopend op de straat liep waar toch heel wat verkeer over reed, en zelfs niet opzij de berm op kon. Goed te doen door fietsers, gevaarlijk voor voetgangers en levensgevaarlijk met kinderen, al of niet in de buggy. Spijtige zaak.
Om 18u15 kwamen we toe in Bornem voor mijn negende deelname aan de Dodentocht. Ikzelf om te wandelen, mijn broer Jeff en nichtje Fé om me met de volgauto te begeleiden, een luxe die ik nu zon vier jaar heb. De afhaling van het startnummer en chip ging vlot, en na een laatste koffie begaf ik mij om 19u00 naar de start om toch tamelijk vooraan te kunnen starten. 10.793 deelnemers verschenen aan er deze maal opnieuw een record deelname en 6406 zouden de aankomst bereiken, bijna 60%. Enkele duizenden sneuvelden door de koude s nachts een grote fout bij velen doordat ze enkel in T-shirt en korte broek starten, waarschijnlijk gingen ettelijken ten onder door de warmte vanaf zaterdagmiddag. De eerste 22 kilometer tot Hingene konden we al joggend volbrengen, een tijdje in gezelschap van Carmen. Haar vriend Michael liep een stuk voor ons. Op 40 kilometer kreeg ik al een eerste dip en de spieren protesteerden wat, maar na de nodige Duvels in de brouwerij was ik er weer helemaal bovenop. Op de Palm hebben we een twintigtal minuten pauze genomen om te eten en ik zag Carmen er als een speer vandaar gaan, ik dacht niet ze nog terug te zien. Enkele andere kwartels, zoals Guy Verhelst, Clement Coclez en andere Doetjes liepen een uur later de Palm binnen. Maaike en Joost - broer en zus - zaten voor mij, enkel Joost ben ik blijkbaar het laatste stuk voorbij gegaan, Maaike bleef mij steeds twintig minuten voor. Rustig verder gewandeld, met weinig rustpauzes om problemen te vermijden. Foto 1 in Buggenhout om 7u40
De tweede dip kreeg ik op 81 km in Puurs en de volgende vijf kilometer was het een beetje vechten tegen mezelf maar vijf kilometer verder in Oppuurs was ook deze zwakte voorbij en vloog ik bijna de dijk op. Ondertussen had mijn broer Jeff in de volgauto al drie blaren - dat krijg je als je zonder kousen op crocs enkele honderden meters wandelt. Daar haalde ik Carmen weer in, die het moeilijk had. Foto 2 in Branst vertrokken voor de laatste vijf kilometer
We hebben dan samen gewandeld tot de tent, binnen om 14u32, moe maar tevreden. Foto 3 Bornem de laatste honderd meter, we lijken nog fris te zijn, maar schijn bedriegt
Gelukkig dat er veel mensen emmers water en sproeiers klaar gezet hadden het laatste gedeelte, want daar werd door de warmte gretig gebruik van gemaakt, daarvoor aan ieder mijn hartelijke dank! Eerst een Duveltje op een terrasje gedronken, en daarna huiswaarts waar Fleur een lekkere versterkende kippenbouillon klaar staan had. Daarbij een badje met citroenmelisse en enkele uren slaap deden wonderen. Zondagochtend had ik nog nauwelijks spierpijnen en ik ontdekte maar een drietal kleine blaartjes op de voeten. Aan iedereen die deze 40ste editie uitliep een dikke proficiat!
Met succes de Dodentocht volbracht. Zaterdag om 14u30 waren we binnen, een gemiddelde snelheid van 5,7 km/h. Vandaag al goed gerecupereerd, nog een beetje spierpijn en enkele kleine blaartjes. Een verslagje volgt nog.
Vanavond is het weer zover en sta ik voor de negende maal aan de start van de Dodentocht te Bornem. Een - hopelijk positief - verslag volgt dit weekend.
Hier boven geraken we zeker , hopelijk niet hier onder...
Zondagochtend vroeg opstaan en om 7:05 begon ik aan de wandeling van 31,640 km. De Duveltocht, ingericht door wandelclub Ibis Puurs, staat bij mij met stip genoteerd in de agenda, om verscheidene redenen. De organisatie is altijd tip top in orde, het mooie parcours, de sfeer en de ambiance in de rustposten, een ideaal tijdstip als voorbereiding op de Dodentocht en de gratis Duvel in de brouwerij... moeten er nog meer redenen zijn? Vertrek zoals gewoonlijk aan CC De Kollemolen te Puurs en langs kolen- en maïsvelden eerst richting Lippelo. Het enige minpunt was een tractor die op de velden zijn lading pesticide braakte, daarbij het milieu en onze gezondheid verpestend. Veel onverharde en trage wegen vandaag, zeker 80% van het parcours. De parcoursmeester had ook knap gebruik gemaakt van het wandelknooppuntennetwerk Scheldeland en een mooie wandeling uitgestippeld. Na de eerste rustpost in Lippelo maakte de 30 km een lus van ca.10 km, weer veel trage wegen, velden en weiden, over grondgebied Opdorp en daarna doorheen een mooie dreef omringd door eikenbomen in het Lippelobos. Een stuk liepen we samen met de fietsdodentocht maar daar hadden we geen last van, alhoewel er heel wat tweewielers ons voorbij raasden. We passeerden iets verder het kasteel Hof te Melis om zo terug in de rustpost in Lippelo te komen. Het was inmiddels 9:40 dus een pauze van 20 minuutjes ingelast om de boterhammen te verorberen. Na de rust lieten we Liezele links liggen en ging het weer door een bosrijk gedeelte, beheerd door Natuurpunt en trokken we voorbij het speelbos Marselaer richting Londerzeel. We passeerden een watermolen, de Koevoetmolen genaamd en via veel onverharde wegen onder onze voeten gekregen te hebben arriveerden we om 11u in Breendonk.
Daar werd weer 20 minuten gepauzeerd om rustig te genieten van de Duvel, ons gratis aangeboden door de organisatie. Intussen hadden we 22,5 kilometer in de benen. Zoals gewoonlijk in deze streek passeerden we veel velden met prei, maar op veel plaatsen prikkelde de geur van pesticiden onze neusgaten. Na de Duvel ging het wandelen zelfs vlotter en voor we het wisten kwamen we in Fort Liezele, waar we begeleid door een muziekje een stuk vlees van de barbecue aten. Geproefd van het nieuwe Vedett witbier van't vat, klassebiertje in zijn soort. Om 13:20 bereikten we de aankomst in Puurs waar we na het afstempelen van het wandelboekje tevreden huiswaarts keerden. De beentjes hadden de wandeling ook goed verteerd, dus we zijn klaar voor vrijdag in Bornem.
Dinsdag 9 juni 2009 12u30 Weer: veel bewolking, later opklaringen. 25°C. Afstand: 12 km. Tijd: 5u00.
Onze keuze ging vandaag naar het pad nr.10A voor een zware bergwandeling. Vertrek in het dorpje Limano, gelegen op de flank van een berg op 502 m hoogte in de provincie Lucca. De eerste 3 kilometers ging het gestaag de hoogte in tot op 962 m waar een berghut met open haard een rustplaats bood voor de vermoeide wandelaar. Vanaf hier wandelden we over een plateau alvorens het eeuwenoude kastanjebos in te gaan. Het leek wel een sprookjesbos en sommige oude kastanjebomen waren echte kunstwerken (foto's van Fleur). Tijdens de wandeling werden we omringd door bloemen en vlinders in allerhande prachtige kleuren. We troffen verscheidene wilde orchideeën en prachtige oranje wilde lelies aan. Hagedissen sprongen voor onze voeten weg en in een schicht zagen we een ree zich uit de voeten maken. De enige tekenen van menselijk leven waren de patroonhulzen, door de jagers op de grond achtergelaten. Na 5,5 kilometers wandelen kregen we nog een verrassing toen we koebellen hoorden rinkelen. Een kleine kudde koeien met kalfjes versperde ons pad. Onder luid protest liepen ze voor ons het pad af om uiteindelijk plaats te maken zodat we konden passeren. Na 6 kilometers wandelen zaten we op 1010 m hoogte en besloten we terug te keren. Weer hetzelfde scenario bij de kudde koeien. Een tweede verrassing toen de oude herder uit het niets opdook, zelfs zijn hond had een bel rond zijn nek. De terugweg ging iets sneller alhoewel de afdaling flink belastend was voor de benen en na twee uur stonden we terug beneden in het dorpje.
Wandeling 1 CAI nr.2 San Marcello Pistoiese Zondag 7 juni 2009 13u30 Weer: zwaar bewolkt (soms regen) 24°C Afstand: 4 km. Totale wandeltijd: 1u15.
We verblijven twee weken in Toscane op het landgoed Il Gufo (agriturismo) in de Pistoiese Appenijnen. In dit gebergte liggen honderden kilometers heel goed bewegwijzerde (roodwit gemarkeerde) wandelpaden van de CAI (Club Alpino Italiano), een beetje te vergelijken met de ons bekende GR-routes. Deze worden hier mede beheerd door de MPT(Montagna Pistoiese Trekking). Ons verblijf grenst aan het CAI-pad nr.2, een leuk opwarmertje voor onze eerste wandeling in Italië. We vertrokken ca.200 meter boven San Marcello Pistoiese (623 m), eerst nog een breed pad, verhard met stenen, maar al gauw gingen we het bos in (hier veel eik en kastanje) langs smalle paadjes (foto 1), steeds hoger. Na ca. 1,5 km kwamen we toe aan het Osservatoria astronomico(foto 2) op de Pian dei Termini (981 m). Vandaar kregen we terug een brede grindweg onder de voeten die richting M.Termimaccia (1170 m) opging en ons trakteerde op mooie vergezichten. Na in totaal 2 km wandelen en genieten van de natuur namen we een rustpauze (foto 3). Hier besloten we door de dreigende wolkenlucht langs dezelfde weg terug af te dalen naar ons onderkomen. Na een dik half uur waren we bij ons vertrekpunt (totale afstand ca.4 km). Doordat de regenwolken een beetje geweken waren konden we toch nog enkele uren van het zonnetje genieten.
Vandaag organiseerden 'de Doetjes' een wandeling in Eksaarde, waarvan de opbrengst integraal naar Oxfam gaan. Meer details vind je hier. Omdat Fleur moest werken vandaag ben ik samen met Ariadne naar Eksaarde gefietst. Ik had ook de zitrugzak bij zodat ze comfortabel kon meewandelen bij mij op de rug. Een schitterend weertje en ik koos voor de 10 km die mij langs de Moervaart richting Kruiskapel bracht. Aan de kapel zelf was een rustpost ingericht, een heel goed idee. De gehele tijd samen gewandeld met een 53-jarige marathonloopster die gisteren de 20 km van Brussel gelopen had en nu de spiertjes kwam loswandelen. Nadien ook nog even samen met René uit Limburg gewandeld, een wandelaar die regelmatig 100 km-tochten wandelt. Onderweg kennis gemaakt met Eric, de nieuwe voorzitter van onze wandelclub 'De Kwartels' en bij aankomst gezellig gepraat met een aantal wandelaar wiens 'avonturen' ik volg via internet, namelijk Rob & Aartje (wandelmee-stel) en Freddy en zijn echtgenote. Een heel mooie wandeling en Ariadne was weer superbraaf en heeft zich ook geamuseerd. Daarna terug met de fiets, zodat we ook weeral 20 fietskilometers in de benen hebben.
Zondag was het een schitterend weertje (27°C) en wij verkozen de Diederiktocht te wandelen te Assenede, een organisatie van onze wandelclub 'De Kwartels'. We wandelden 12 km doorheen de polders van Assenede veelal langs trage wegen. 1053 wandelaars genoten mee van deze wandeling. Hierbij enkele beelden.
Categorie:wandelen Tags:Assenede, De Kwartels, Diederiktocht
Donderdagvoormiddag: MTB - 26,5 km - 1:16:30 (20,8 km/h - GHS 136)
Duidelijk aan de beterende hand, weeral minder pijnlijk opgestaan. Het mooie weer nodigde uit voor een uurtje mountainbiken vooraleer met de late shift te gaan werken. Het grootste deel van de groene route gereden doorheen het Provinciaal Domein Puyenbroeck, een echte aanrader. Dit parcours is ongeveer 9 kilometer lang en laat ons een onbekend stuk natuur van het domein zien. Eigenlijk is dit ook heel leuk om te wandelen voor de avontuurlijke wandelaar, als je tenminste oplet en plaats maakt voor de mountainbikers.
This is our neighbourhood, everywhere you can see the sheep, cows and horses on the land and farmers working all day.
At Sunday we were able to enjoy the first touch of spring with temperatures of 14°C after the cold dark winter months. We went hiking (walked 15 kilometers) in a forest, (Molenbos, Zoersel) about 60 kilometers from our home. Go and check out more MyWorld images at the MyWorld Site!
Zondag organiseerde Natuurvrienden Zoersel hun Trappistentocht te St-Antonius-Zoersel. De grote vertrekzaal was gelukkig groot genoeg om de 3269 wandelaars te verwelkomen. Het zonnetje was niet echt van de partij maar de zachte temperatuur (rond 14°C) gaf ons al een voorsmaakje van de lente na deze lange gure en koude wintermaanden. Het eerste en nagenoeg enige stuk beton kregen we van en naar de vertrekplaats. Het Bethaniënhuis was het eerste bezienswaardige dat we passeerde. De meeste ontwerpen voor het complex zijn van Jef Huygh.
Nagenoeg 80 jaar na de oprichting ervan, is het Psychiatrisch Centrum Bethanië nogsteeds een van de belangrijkste gebouwencomplexen in de gemeente Zoersel.We liepen voorbij Rivendel, Lorien en Hobbitstee richting de rustpost. Daar vandaan kregen we acht kilometer lang onverharde wegen doorheen de prachtige natuur van het Molenbos en omstreken.
De modder op de glooiende paden zorgden er voor dat ik heel wat powertraining af te werken had om Ariadne in de buggy overeal doorheen te loodsen, ik voelde het s avonds aan de spieren. Natuurgebied 'Molenbos", hier ook bekend als 'Drieboomkesberg', is 175 ha groot en 8 bewegwijzerde wandelpaden van 4 tot 12 kilometer doorkruisen dit prachtige bos. Ideaal voor een zondagmiddagwandeling.
Op het einde van de wandeling liepen we op een stukje op de rode route langs het natuurreservaat De Hegte Heyde, beheerd door Natuurpunt Voorkempen. Dit reservaat is gelegen aan de oude Lierse baan meer bepaald achter PC Bethanieën en is ongeveer 7,5 ha. groot. Het is een typisch heischraal landschap van 2,5 ha. dat nog zeer weinig voorkomt in de Kempen en dat ook specifieke plantensoorten herbergt zoals Zandzegge, Vogelpootje en Veelbloemige veldbies. Ook de sprinkhanen zijn flink vertegenwoordigd met het Wekkertje, Krasser en het Gewoon doorntje, al deze soorten komen voor op de rode lijst van Sprinkhanen en Krekels in België en zijn dus beschermd.
Na een korte pauze in de rustpost ging het terug richting vertrekhal waar we na een tocht van 15 kilometer tevreden toekwamen.
Categorie:wandelen Tags:Trappistentocht, Zoersel, My World Tuesday
"My world": only one mile from our home, nice to walk in the nature and a lot of toys in the play garden for our daughter, 20 months old.
Van het 'betere' weer geprofiteerd om zaterdag een wandeling te maken op het nabijgelegen Provinciaal Domein Puyenbroeck. Eerst werd er door Ariadne flink geravot in de speeltuin.
Daarna wandelden we rond de vijvers richting dierenpark.
In het 'Levend Erfgoed Park' geen exotische of uitheemse dieren maar hier enkel de 'oude' boerderijdieren die in ere gehouden worden. Voor Ariadne geen schapen of koeien want ze was ondertussen in dromenland verzeild.
Niks erg want hier komen we het gehele jaar door wandelen of fietsen. Nogal wat foto's genomen, die zullen dus de komende week met regelmaat op deze blog verschijnen.
The play garden with the colors mostly blue, yellow and red, a paradise for our daughter Ariadne.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis
wandelen zoals eerder wel het geval was. Weer werden we richting de Grote Nete gestuurd die we bleven volgen, genietend van de mooie vergezichten van op de dijk. Nadat we via een mooie houten brug de rivier overgestoken waren, passeerden we doorheen het gezellig dorpje Gestel.
- dat krijg je als je zonder kousen op crocs enkele honderden meters wandelt. Daar haalde ik Carmen weer in, die het moeilijk had.
, hopelijk niet hier onder...
