Zo draait de wereld (dol) — Een interview met Omsk Van Togenbirger

Een grote oorlog staat voor de deur, zo zeggen velen, of zijn zij blind voor de strijd die al tijden aan de gang is en misschien wel gedoemd tot een voortbestaan in alle eeuwigheid? Volgens Omsk Van Togenbirger draaien de zaken zoals zij draaien omdat zij gehoorzamen aan enkele simpele wetten die maar moeilijk te veranderen zijn...

- Omsk Van Togenbirger, is het dan niet zo dat althans onze westerse samenleving bepaald wordt door een democratisch proces?

- O.V.T.: Wat is een democratie?

- Een volksbestuur. Het volk vaardigt mensen af die het zelf verkiest...

- O.V.T.: Maar als het mag, twee kleine vraagjes daarbij?

- Te beginnen met het eerste, ga uw gang!

- O.V.T.: Kiest het volk in vrijheid of wordt het gemanipuleerd? Want toont de geschiedenis niet aan dat politieke propaganda feilloos werkt? Wie geen campagne kunnen voeren, blijven geheel onbekend en kùnnen niet eens verkozen worden. En campagne voeren, betekent mensen manipuleren en dat is pas mogelijk middels gigantische kapitalen.

- En de tweede vraag...

- O.V.T.: Houden de verkozenen hun beloften? Want alle beloften ten spijt, moeten en zullen verkozen politici naar de pijpen van hun sponsors dansen en dit geheel in overeenstemming met de wet: "wiens brood men eet, diens woord men spreekt".

- Conclusie?

- O.V.T.: De conclusie dringt zich op uit het antwoord op elk van die twee vragen want het is twee keer hetzelfde antwoord: van een volksbestuur is helemaal geen sprake; het volk wordt bestuurd.

- Door de kapitaalkrachtigen?

- O.V.T.: Wel, als gij het zo stelt, dan verkapt gij de diepere waarheid, welke inhoudt dat kapitaal helemaal geen machtsmiddel is maar slechts één van de elementen bij de machtsuitoefening.

- Waarop steunt dan de macht?

- O.V.T.: De grondslag van de macht ligt in de gewetenloze durf waarmee een zogenaamde elite — in feite een bende — de macht grijpt en zij doet dat meer bepaald door diegenen op wie zij wil parasiteren, tegen elkaar op te zetten. En dat doet zij dan weer door het creëren van onderlinge concurrentie waarbij men rechten hoopt te vergaren naarmate men punten haalt en om punten te halen moet men gehoorzamen.

- Is wedijver dan niet gezond?

- O.V.T.: Gezond voor de economie van een maatschappij en dan nog tijdelijk, maar rampzalig voor de burgers! De overheerser zaait verdeeldheid onder diegenen die hij wil overheersen en dat betekent in wezen dat hij zijn macht direct haalt uit het wegnemen van de vrede onder de mensen. In feite betaalt hij zijn macht met die grote misdaad waarbij hij de schone wereld in strijd en in ellende stort. Er is geen macht denkbaar zonder schuld, er zijn geen onschuldige overheersers en het ideaal van de goede dictator is een kostelijke leugen.

- Maar het volk vergaart dan toch rechten?!

- O.V.T.: Enkel schijnbaar, want sinds gebleken is dat mensen zozeer opgaan in dat spel dat zij het alleen al om de punten doen, is het niet meer nodig om rechten uit te delen. Als men de punten loskoppelt van de rechten — wat gebeurt nu het geld middels allerlei gesofisticeerde ingrepen quasi waardeloos wordt gemaakt — blijkt men helemaal niet aan ijver of aan hebberigheid in te boeten.

- Verwijst gij hiermee naar de bankencrisis?

- O.V.T.: Gedeeltelijk, want niet alleen het doen devalueren van de munt zorgt ervoor dat geldbezitters hun rechten verliezen: ook de ontwaarding van de producten doet dat.

- De ontwaarding van de zaken die te koop zijn?

- Het is inherent aan het economisch winstbeogende systeem dat wie eraan deelnemen, trachten om in hun handel meer te krijgen dan wat ze geven. Derhalve komen alleen nog producten op de markt die hun prijs niet waard zijn. Uiteindelijk koopt men producten die niet alleen waardeloos zijn maar bovendien schadelijk.

- Zoals drugs, bedoelt u?

- O.V.T.: Ik bedoel: economisch schadelijke producten — men betaalt om te betalen. Een bekend voorbeeld is uiteraard de drugshandel maar meer voor de hand liggend zijn de schijnartikelen: de pen die mooi oogt in de winkelrekken maar die niet blijkt te schrijven zodat ze alleen nog kan dienen om er dure vuilniszakken mee te vullen. Wie koopt, verwerft helemaal niets meer; hij wordt slechts verplicht om nog méér te kopen. Dat is het drugseffect dat zich gestaag in alle producten nestelt waardoor ze op drugs gaan gelijken en uiteraard gaan de mensen aldus gelijken op verslaafden. Wat zeg ik? Zij worden uiteraard verslaafden!

- En ziedaar de ontwaarding van de mens?

- O.V.T.: De werkelijkheid van het geld beoogt een reductie en een nabootsing van de realiteit in een spel dat gelijkt op de quasi virtuele wereld van het internet waarvan het een voorloper is. De machtsgreep situeert zich daar waar machthebbers de link tussen het virtuele en het reële doorknippen: door devaluaties van de munt, door ontwaarding van de producten, maar ook door bijvoorbeeld verregaande manipulatie van de geldbezitters middels hun geld.

- En hoe werkt dat dan?

- O.V.T.: De hebzucht zelf zorgt ervoor dat de burgers niet langer de bezitters zijn van hun geld: zij wanen zich in het bezit van hun geld maar in feite wijst alles erop dat zij zelf het bezit zijn geworden en niet alleen van het geld van anderen maar ook van hun eigen geld.

- Maar hoe werkt dat dan concreet?

- O.V.T.: Het is bekend dat mensen die tegen hun zin werken, gefrustreerd raken. Die frustraties worden deels gecompenseerd door een loon. Dat loon is zinvol om daarmee allerlei noden te lenigen, want iedereen moet eten en wonen, maar met het overschot aan loon, meestal verworven door buitenissige arbeid, kan men in feite niet veel zinnigs meer aanvangen. Dat teveel aan geld wordt dan gespendeerd aan wat men 'luxe' is gaan noemen: overbodige zaken die pretenderen het leven nóg aangenamer te maken. Men merkt alras het leugenachtige in die belofte op, want een leven in functie van slechts arbeid is allesbehalve aangenaam en overbodige producten kunnen een overmaat aan afmattend werk nooit neutraliseren. Overwerkte mensen moeten hun overschot aan zuur verdiend loon uitgeven aan dokters en medicijnen: uiteraard kunnen die niet toveren en in het beste geval moet men het stellen met wat oplapwerk. Van het overwerk profiteren slechts diegenen die niet werken, en dat zijn niet de werklozen — die mógen immers niet werken — het zijn de machthebbers, de slavendrijvers. Zoals gezegd nemen zij de vrede uit de wereld weg.

- Zegt gij nu dat wij hier in het welvarende westen helemaal geen gelukkig leven leiden?

- O.V.T.: Gij weet beslist dat de ergste vorm van oorlog de burgeroorlog is? Wel, oorlog is slechts het verlengstuk van de westerse economie, die niet alleen geen vrede kan kennen maar ook geen mededogen. Wij leven in een staat van burgeroorlog en wat die vreselijke toestand nog erger maakt, is het feit dat hij erin slaagt om zich te laten doorgaan voor een feest. Mensen praten en kleden zich als gekken, doen aan 'fun-shopping', 'anti-aging' en nemen deel aan spektakels waarvan de motor massahysterie is: de absolute twijfel van een volstrekt onthoofde kudde aan ook maar de geringste zin van het bestaan. Alom rijzen arena's uit de grond die de massa's het hoofd op hol brengen en ik zeg u: morgen toont dit feest zijn ware gelaat van een verschrikkelijke oorlog.

(J.B., Pinksterenmaandag 2015)