Over de hardnekkige blinde ijver van de geboortebeperkers

– ( deel 1):  een interview met Omsk Van Togenbirger –

OVT (Omsk Van Togenbirger): Onlangs interpelleerde mij een heer, een geleerde heer, over het thema van de geboortebeperking – zoals u weet, een onderwerp waarover steeds meer wordt gesproken terwijl men er niet omheen kan dat al die gesprekken allerminst een verheldering van de problematiek tot gevolg lijken te hebben en het is zelfs mijn zeer sterke indruk, al kan ik mij uiteraard ook schromelijk vergissen, dat wij hier omtrent een ware processie van Echternach meemaken. Maar wat zeg ik? Het is nog erger dan een Sint-Willibrordusprocessie want in die ommegang geraakt men uiteindelijk nog op zijn bestemming, terwijl men in de onderhavige discussie allerminst kan vorderen aangezien aldaar twee stappen voorwaarts telkenmale worden gevolgd door drie achterwaarts. Het is mij een raadsel hoe men er inderdaad niet in slaagt om over dit onderwerp de voorhanden zijnde feiten zodanig met elkaar te verbinden dat men met de logica, die ons sinds een paar duizend jaar bij het denken behulpzaam is, daaruit de juiste conclusies kan trekken. Maar waar was ik alweer gebleven?

U had het over een geleerde heer die u interpelleerde...

OVT: Inzake de zogenaamde overbevolking, inderdaad: wij moeten dringend aan geboortebeperking doen, zo stelde hij, niet alleen hier in het westen maar ook en vooral in de rest van de wereld, in de derde wereld, zo zei hij...

En u bent het met hem niet eens?

OVT: Alvast heb ik hem onmiddellijk gevraagd of hij de nieuwsberichten een beetje volgt, want bij mijn beste weten heeft men het nu welhaast dagelijks over de Europese nood aan immigranten: als wij niet dringend en massaal mensen naar hier halen, dan kunnen we morgen onze pensioenen niet meer betalen en zitten we binnen de kortste keren met een enorm tekort aan werkkrachten en dan vooral met een tekort aan hoog opgeleide mensen. U weet toch ook dat het gemiddeld aantal kinderen per gezin geslonken is tot een bijzonder bedroevend cijfer, ik geloof dat er in bepaalde regio's geen twee meer zijn, met een ongeziene vergrijzing en een haast niet te dragen massa aan zorgbehoevenden tot gevolg. Maar misschien heb ik dat gedroomd, verbetert u mij alstublieft indien ik dingen zou vertellen die niet met de waarheid stroken: is hier momenteel geen tekort aan mensen in plaats van een teveel?

Er wordt inderdaad geregeld bericht dat er een tekort dreigt ofschoon er werkloosheid is, maar men heeft het dan wel vooral over hoog opgeleide werknemers en uiteraard niet over zorgbehoevenden.

OVT: Jaja, dat dacht ik al en sta mij toe dat ik uw welkome opmerking in stapjes beantwoord, te beginnen met de werkloosheid.

Ga uw gang!

OVT: Men heeft nood aan sterke, jonge mensen, aan vaklui die ons werk willen komen doen en niet aan zorgbehoevenden: economische vluchtelingen, kinderen, mensen die om asiel vragen zoals oorlogsvluchtelingen of personen die in hun land van herkomst mishandeld worden terwijl zij helemaal geen criminelen zijn, kunnen wij hier missen als de pest – zo klinkt het steeds vaker in de politieke middens en dan vooral in rechtse kringen en onder de meer gegoeden.

Wat begrijpelijk is.

OVT: Begrijpelijk weliswaar maar daarom nog niet goed te praten omdat er, zoals u zeker weten zult, ook afspraken gemaakt zijn binnen de VN omtrent de rechten van de mens. En echt ergerlijk wordt het waar sommigen geloven te kunnen argumenteren dat het beter is om de armlastigen te weren – in deze contekst dan door hen van voldoende voorbehoedsmiddelen te voorzien en door de invloed van religies die het gebruik ervan verbieden, te beperken.

Maar u kunt toch niet loochenen dat het verbod op voorbehoedsmiddelen geen goede zaak kan zijn?

OVT: Maar zegt u mij eerst eens, mijn waarde heer: waar vandaan die irrationele en kennelijk onstuitbare drang of zelfs dwang van sommigen om nu ineens de geboortes te gaan beperken?

Overbevolking!

OVT: Niet te geloven!

Malthus!

OVT: Maar dat kunt u niet menen! Dit gaat werkelijk alle verbeelding te boven!

Wat bedoelt u? Is het dan niet zo dat er dagelijks twintig- tot dertigduizend kinderen sterven ingevolge ondervoeding?

OVT: Jazeker! Maar wat heeft het bevolkingsaantal daarmee te maken?!

Maken wij dan niet de zogenaamde Malthusiaanse catastrofe mee? De toestand waarbij er voedseltekort is doordat de bevolking exponentieel aangroeit terwijl de voedselproductie haar niet kan bijbenen omdat zij lineair en dus lang niet zo sterk toeneemt?

OVT: Dat is inderdaad wat Malthus vreesde, maar een vrees is lang nog geen wetenschap en de geschiedenis heeft Malthus overigens in het ongelijk gesteld.

Maar is dat zo?

OVT: Malthus vreesde het zich voltrekken van de naar hem genoemde catastrofe nog tijdens zijn leven en hij leefde van 1766 tot 1834 en dus ten tijde van de industriële revolutie die omstreeks 1750 een aanvang nam. Malthus voorzag echter niet dat intussentijd door de massaproductie niet alleen het aantal Europeanen bijna verdubbelde: ook hun levensmiddelen verveelvoudigden zich. Het gevolg was dat de door hem en door zijn volgelingen gevreesde catastrofe uitbleef. Malthus had zich vergist, hij had helemaal geen rekening gehouden met de onvoorspelbaarheid van de geschiedenis. En deze fout begaan de Malthusianisten vandaag nog steeds: zij blijven vrezen dat ook vandaag nog een Malthusiaanse ramp zich dreigt te voltrekken. Dit terwijl even goed het tegendeel zou kunnen gebeuren, zoals trouwens meermaals werd opgemerkt door de geleerde heer die mij over het onderwerp interpelleerde en die medicus is en als geen ander kennis heeft van de gevaren van antibiotische stoffen en allerlei bestrijdingsmiddelen, welke immers resistentie uitlokken, met als gevolg de dreiging van een rampzalige terúgloop van de wereldbevolking! U hebt toch ook al gehoord over superbacteries en ziekenhuisbacteries?

Mja...

Een terugloop, inderdaad, en die kan ook nog in gang worden gezet door vele andere zaken zoals een nucleaire catastrofe, een kernoorlog, een natuurramp of een epidemie. Hoe dan ook is er momenteel geen sprake van dat de wereld overbevolkt zou zijn en de trieste cijfers over de hongerdoden hebben helemaal geen uitstaans met een vermeend voedseltekort en nog veel minder met een vermeend teveel aan mensen op deze aardbol.

Hoezo?! Honger heeft toch te maken met voedseltekort!?

OVT: Honger heeft te maken met voedsel maar niet met voedselproductie. Er wordt genoeg voedsel geproduceerd om iedereen twee keer te voeden en die productiecapaciteit kan reeds vandaag met een factor tien worden opgedreven. Met de productie van voedsel is er helemaal niets mis, het is de voedseldistributie welke mank loopt! De verdeling van voedsel wordt gestoord door oorlog en dan in het bijzonder door economische oorlog. U weet dat de honger is voor de machthebbers wat het aambeeld en de hamer zijn voor de smid: de honger is het werktuig bij uitstek van de potentaat. De honger helpt de rijken hun machtspositie te behouden omdat alleen door de instandhouding van de honger, het afschrikmiddel van de hongerloners werkzaam is en zo blijft de slavernij bestaan. We mogen hier meteen het onderwerp van de werkloosheid bij te pas brengen omdat het werkloosheidscijfer door de werkgevers kunstmatig hoog gehouden wordt en dit met geen andere bedoeling dan om op die manier de marktwaarde van de werkbehoevenden minimaal te houden, zoals reeds Karl Marx heeft opgemerkt in het eerste hoofdstuk van Das Kapital.

Maar zegt u dat nu eens in eenvoudige bewoordingen!

Zolang er meer werkzoekenden zijn dan jobs, zijn het niet de werkzoekenden maar wel de jobs die begeerd worden. De paradox waar onze jonge werkkrachten heden tegenaan kijken is deze, dat het bijna zo is, dat jobs onbetaalbaar zijn geworden.

Maar dat klinkt wel heel vreemd!

OVT: Een bijzonder vreemde paradox, zoals u ziet, die onbetaalbare jobs, want jobs horen werktuigen te zijn om geld mee te verdienen. In feite delen zij steeds meer met andere werktuigen de eigenschap dat men ze eerst moet kunnen aanschaffen vooraleer men er munt kan uit slaan. Mensen die helemaal niets bezitten, moeten dus eerst geld gaan lenen om een job te kunnen bekostigen vooraleer ze ook effectief aan de slag kunnen en kunnen beginnen met het terugverdienen van het geleende geld én de interesten op die lening.

U bedoelt dat de jobs te duur zijn voor de armen?

Ja, jobs zijn dure dingen en om die reden kunnen de armlastigen ze niet bekostigen: de studies, om te beginnen, de nodige sociale relaties, de machtsposities, het kost allemaal handenvol geld. En we hebben het nog niet gehad over die jobs waar men zich in feite moet in kopen, de prestigejobs en de sleutelposities in het machtsspel... Neen, de zaken zo voorstellen alsof een job nog steeds een werk is dat gedaan moet worden en dat dan gecompenseerd wordt met een loon, is vals spelen want dat is uit de tijd: vandaag zijn de zaken een beetje complexer geworden...

U beweert dus dat er van overbevolking geen sprake is...

OVT: Sprake wel, er wordt over gesproken maar er wordt ook gesproken over het omgekeerde: een terugloop van de bevolking. Maar dat gebeurt helemaal niet omdat er een probleem zou zijn met de bevolkingsdichtheid, het gebeurt slechts omdat men vréést dat de bevolkingsdichtheid wel eens problematisch zou kunnen worden en dat in eender welke zin. En omdat men niet weet in wélke zin zich problemen zouden kunnen voordoen, kan men er ook niet op anticiperen. Enfin, het heeft geen enkele zin om er over te praten!

Maar wat is dan het probleem?

OVT: Het probleem, mijn beste, is zoals ik reeds zei de eigenaardige toestand welke gekenmerkt wordt door het feit dat steeds meer mensen geloven dat men dringend aan geboortebeperking moet gaan doen terwijl daarvoor geen enkele goede reden bestaat! En zeg nu zelf: is dát geen gigantisch probleem? Waar men ook gaat of staat, loopt men mensen tegen het lijf die spandoeken dragen waarop zij het vrij gebruik van voorbehoedsmiddelen propageren en waarop het spookbeeld van de overbevolking in de verf wordt gezet! Mensen die gesprekken aangaan met anderen over het thema van de overbevolking alsof dit een onbetwistbaar feit was! Kunt u zich iets ergerlijkers voor de geest halen dan dat? Want wat is ergerlijker dan iemand die u aanspreekt over de nood om dringend naar oplossingen te gaan zoeken voor een probleem dat niet eens bestaat? "Mijnheer, mevrouw, morgen betogen wij tegen de overbevolking, mogen wij rekenen op uw aanwezigheid?" Ze houden u staande midden op straat: "Mijnheer, u wordt vriendelijk uitgenodigd morgenavond om acht uur in de grote aula waar de vooraanstaande professor Stephanos in debat zal gaan met andere prominente filosofen over mogelijke oplossingen aangaande het prangende probleem van de overbevolking!" U antwoordt: "Mijn waarde heer, ik dank u voor de uitnodiging, maar het moet dringend worden gezegd dat er verduiveld helemaal geen sprake is van overbevolking!" Onmiddellijk moet men dan de bijzonder ergerlijke repliek aanhoren: "Bent u dan nog niet op de hoogte, waarde heer? Dan moet u zeker en vast komen: elke dag immers sterven dertigduizend kinderen door ondervoeding, wist u dat dan nog niet?" En antwoordt u dan: "Excuseert u mij, maar het hongerprobleem heeft helemaal niets te maken met een te geringe voedselproductie, het is een zaak van voedseldistributie, een gevolg van economische oorlog: de honger is een wapen in de handen van de potentaat waarmee hij zich van zijn machtspositie verzekert", dan weerklinkt prompt het antwoord: "Honger is een feit en willen wij de honger uit de wereld helpen, dan moeten wij op staande voet werk gaan maken van geboorteregeling".

De geleerde heer die mij onlangs in dit verband interpelleerde, gaf mij ten antwoord dat het hoe dan ook raadzaam is om de bevolking in te perken en wel hierom, en ik citeer: "Hoe minder mensen er zijn, hoe minder slachtoffers van ondervoeding!" En ziet u welk verkapt criterium hier gehanteerd wordt?

De ideale toestand is deze waarin zo weinig mogelijk mensen moeten lijden?

Inderdaad: als er tien mensen zijn, dan kunnen er tien buikpijn krijgen; zijn er maar vijf, dan wordt het lijden gehalveerd en het ideaal laat zich algauw raden: waar helemaal géén leven is, is er ook geen lijden! En was het niet dat wat gepropageerd werd in het Derde Rijk destijds? De rotte appels moeten uit de mand want ze maken de hele mand ziek en dus vergassen wij wie ons inziens niet deugen! Geen geneeskunde, geen opvoeding met hoogopgeleide artsen en leraren om mensen gezond en wijs te maken: wég met al die inspanningen want beulen volstaan om de zwakken te elimineren! Inderdaad, de natuur kent alleen het recht van de sterkste en wat is er mis mee als wij de natuur een handje helpen? Men noemt deze barbarij vandaag de exclusieve samenleving – zij staat tegenover de inclusieve samenleving of de verzorgingsstaat. "Moeten wij dan onze jonge en gezonde krachten laten sneuvelen aan het front om de oude en zieke thuisblijvers in leven te houden?" – het zijn de woorden van massamoordenaar Adolf Hitler in zijn waanzinnige toespraken en hij genoot heel wat bijval. Op grote affiches van het propagandaministerie stond een zieke in rolstoel afgebeeld, geflankeerd door een medicus, met daarbij de tekst: "50.000 Rijksmark kost deze zieke jaarlijks aan de staat en dit is úw geld, volksgenoten!" Met dit zogenaamde euthanasieprogramma hebben de nazi's geschiedenis geschreven: in luttele jaren tijd werden zes miljoen volksgenoten op gruwelijke wijze omgebracht. In camions waarop de misleidende tekst 'Kaisers Kaffee' werden ze naar hun plaats van executie gebracht, eigenhandig dolven zij hun graf. En bij de bevrijding werden de lijken nog rap uit de massagraven opgedolven om in ovens verbrand te worden en zo nog alle sporen uit te kunnen wissen.

Ik stel voor dat wij het hierbij laten...

OVT: Zoals u verkiest. Maar onthoudt dan dit: het zijn niet de mensen die moeten uitgeroeid worden, het is de oorlog!

(Wordt vervolgd)

Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=DE176fD0oSU 

(J.B., 15 november 2017)