"Ben ik dan mijn broeders hoeder?"

Egoïsme is laakbaar en de onthulling ervan leidt tot een schaamte welke resulteert in een sociale druk die tegen dit egoïsme een dam opwerpt – noem het een sociale autoregulatie. Edoch, doordouwers hebben er iets op gevonden om hun egoïsme alsnog te kunnen botvieren: eerst demoniseren zij diegenen aan wie zij vervolgens onrecht berokkenen zodat wat zij doen, gelijkt op een bestraffing van het boze en dus op een terechtstelling, of ook nog op een actie gericht op zelfbescherming en aldus krijgt hun handelwijze alvast het aanschijn van een rechtvaardige onderneming.

En dit is wat het rijke Europa vandaag doet om een heel volk dat in de allergrootste ellende verkeert en dat have en goed moet achterlaten, af te kunnen schepen als het aan de poorten van het westen komt bedelen om bescherming. Men blijkt ermee weg te kunnen komen om duizenden mensen, onder wie talloze moeders met kinderen, letterlijk in de kou te laten staan, door hen eerst af te schilderen als levensbedreigend op velerlei manieren. Want zij zouden godsdienstwaanzinnigen zijn die ons terug dreigen te voeren naar de middeleeuwen; zij zouden een fatale aanslag vormen op onze levensstandaard en op onze economie; zij zouden onze jobs komen inpikken en ons voedsel komen opmaken; zij zouden ons bovendien al dan niet gepland komen uitroeien, indien niet met wapengekletter, dan toch met allerlei epidemieën.

Een eenvoudig nazicht van de feiten kan ons leren dat geen van deze beschuldigingen hout snijdt: de Syriërs in kwestie zijn helemaal geen godsdienstfanaten, zij zijn daarentegen beducht voor fundamentalisten en meer bepaald vluchten zij voor een van de wreedaardigste regimes ooit. Bovendien kunnen zij onze levensstandaard niet bedreigen omdat slechts een bijzonder klein deel van hen naar onze contreien wil doorreizen, terwijl het merendeel zich naar veiliger plekken in hun thuisland zelf verplaatst ofwel naar de onmiddellijke buren. (°) Vervolgens gaat het niet om schooiers doch om een ontwikkeld, geschoold en uiteraard vredelievend volk dat allerminst op oorlog belust is doch daarentegen voor oorlog wegvlucht. Ten slotte verkeren deze mensen vooralsnog in goede gezondheid – vooralsnog, want de winter komt eraan en de mensenmassa gaat stilaan honger lijden en kou: laat men deze mensen over aan hun lot, dan breken er al zeer binnenkort en geheel onvermijdelijk inderdaad allerlei ziekten uit.

Heel wat westerse en derhalve democratisch verkozen politici voeren aan dat mensen van buiten de EU geen aanspraak kunnen maken op rechten die exclusief aan EU-burgers toekomen, en zo verkappen zij het recht op asiel voor elke wereldburger die moet lopen voor zijn leven omwille van een regime dat de mensenrechten met de voeten treedt. De universele mensenrechten en de plicht om aan vluchtelingen onderdak te bieden, erkenden eenstemmig de Verenigde Naties – zowat alle landen ter wereld – nadat zich tijdens de Tweede Wereldoorlog de tragedie van de vervolgingen door de nazi's had afgespeeld met de moord op zes miljoen mensen in concentratiekampen.

De ongelukkigen werden in die kampen ondergebracht, uitgerekend omdat zij beschouwd werden als mensen die geen aanspraak konden maken op dezelfde rechten als de andere burgers. Zij werden beschouwd als een gevaar voor de levensstandaard en de economie, voor de cultuur en voor de volksgezondheid.

(Jan Bauwens, 23 oktober 2015)

Verwijzingen:

(°) https://www.youtube.com/watch?v=0_QrIapiNOw