De
nieuwe pest (vervolg 5):
Corona
en de hongersnood
"Let
them starve" - aldus blokten enkele jaren geleden de kranten de
beruchte uitspraken van de beroemde sir David Attenborough waar hij
het had over de bestrijding van de overbevolking in Afrika: laat ze
verhongeren, anders blijven ze zich vermenigvuldigen! (1) En de
internationaal geaccepteerde definitie van genocide indachtig, welke
bepaalt dat ook maatregelen bedoeld om geboorten binnen de geviseerde
groep te voorkomen als genocide moeten bestempeld worden (2), keken
wij toentertijd aan tegen de uitlatingen van hooggeleerde heren zoals
moraalfilosoof Etienne Vermeersch die via specifieke
geboortebeperking zijn ideaal wenste te verwezenlijken van een wereld
zonder gehandicapten, zoals hij ook een wereld zonder honger wenste
te bekomen door de hongerigen over te laten aan hun bittere lot,
waarmee hij de prominente David Attenborough naar de mond praatte.
Beide geleerden konden alvast rekenen op enige bijval van eugenetici
en wereldverbeteraars in het zog van Thomas Malthus, over wie
literatuurprofessor David Paroissien schrijft dat de wereldberoemde
auteur en tijdgenoot van Malthus, Charles Dickens, hem middels zijn
misantrope vrek Ebenezer Scrooge een veeg uit de pan geeft: in A
Christmas Carol weigert Scrooge
aalmoezen aan de bedelaars met het argument dat ze maar beter
verhongeren omdat ze aldus nog meehelpen in de strijd tegen de
overbevolking. Dickens haatte kennelijk deze utilitaristen, vaak van
hogere komaf en zonder voeling met het volk, zoals Malthus, Bentham
en Mill en in romans zoals Hard Times
klaagt hij ze ook aan als
onrechtplegers en onmensen. (3) Het gaat daar in feite om de
verdedigers van het inhumane kapitalisme ten tijde van de industriële
revolutie in ellendige fabriekssteden zoals Manchester - toestanden
welke Friedrich Engels tot zijn sociaal engagement dreven.
Behalve
volstrekt immoreel zijn deze schandalige uitspraken ook
wetenschappelijke onzin. Immers, waar ondervoeding heerst, wapent
zich de natuur via vooralsnog onbekende mechanismen door meer meisjes
te laten geboren worden zodat een vermenigvuldigingstoename
ontstaat waarmee de soort de sterfte en de onvruchtbaarheid probeert
te compenseren. (4)
Maar
niet alleen op biologisch vlak, ook socio-economisch gezien kan een
oplossing van vermeende overpopulatie in streken waar armoede heerst
enkel bestaan in een versterking van de sociale zekerheid en in het
bijzonder door het garanderen van pensioenen zodat ouderen m.b.t. hun
overleving niet langer moeten terugvallen op hun kinderen.
Last
but not least is vermeende overbevolking allereerst een
ecologisch probleem en precies omdat overbevolking
een probleem is omwille van de ecologische voetafdruk (5) terwijl de
afdruk van de armen verwaarloosbaar is, snijdt het verwijt van
overbevolking van de rijken aan de armen helemaal geen hout: die
leugen is een puur repressiemiddel dat behoort tot de meest cynische
vormen van machtsmisbruik ooit. (6)
Nu
het ernaar uitziet dat de huidige pandemie wel eens zou kunnen zorgen
voor een terugloop van de aangroei van de wereldbevolking, zal echter
niet in de eerste plaats het aantal coronadoden daarvoor
verantwoordelijk zijn. Het is weliswaar zo dat het te verwachten
aantal slachtoffers van deze pandemie - gesteld dat zij niet tijdig
kan ingedijkt worden - de prognoses zoals die in de media bekend
werden gemaakt ver zal overtreffen. Het zogenaamde 'geruststellen'
van de bevolking waarin onverantwoordelijke beleidsvoerders zich bij
de aanvang van elke grote ramp welhaast lijken te verkneukelen,
verkapt vaker een catastrofaal minimaliseren van de ernst van de
toestand en zo blijkt men bij de eerste voorspellingen helemaal geen
rekening te hebben gehouden met de incubatietijd van de ziekte. Omdat
alleen mensen met ziektesymptomen op de aanwezigheid van het virus
worden getest, tonen de navenante statistieken niet de huidige
besmettingstoestand doch de situatie zoals deze was over een periode
gelijk aan de incubatietijd - bijvoorbeeld twee weken. Maar dat houdt
dan ook in dat de statistieken de verspreiding van het virus van twee
weken geleden weergeven. En de actuele verspreiding is dan
gelijk aan het aantal gevallen dat binnen twee weken zal gemeten
worden. Telt men bijvoorbeeld vandaag 100 gevallen terwijl men
weet dat de ziektegevallen zich dagelijks verdubbelen en dat de
incubatietijd twee weken bedraagt, dan moet daaruit afgeleid worden
dat het actuele aantal besmettingen niet 100 is doch 100x2[tot de
macht 14]=1638400.
Maar
wellicht zullen niet zozeer de coronadoden verantwoordelijk zijn voor
een inperking van de wereldbevolking (die, zoals eerder aangegeven,
uitsluitend op grond van de genoemde fatoren wellicht zou stagneren)
maar veeleer de slachtoffers van de onafwendbare hongersnood die zeer
binnenkort zal toeslaan zoals dat ook gebeurde bij eerdere
pandemieën. Omdat de complexiteit van een samenleving recht
evenredig is met haar kwetsbaarheid terwijl de wereldgemeenschap
almaar complexer wordt door toenemende specialisatie en
interdependentie, moet men zich ervoor hoeden de gevolgen te
onderschatten.
(J.B.,
11 maart 2020)
Verwijzingen:
(1)
Zie:
https://www.dailymail.co.uk/news/article-2424129/Sir-David-Attenborough-Sending-food-Africa-solve-famine-barmy.html
(2)
[E. Thys, Psychogenocide,
EPO, Berchem, 2015, p. 270]
(3)
https://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Robert_Malthus#In_popular_culture
(4)
Zie: De Standaard d.d. 10 april 2012: "Honger levert extra
dochters op":
https://www.standaard.be/cnt/h33ohd2h
, alsook:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hongersnood#Gevolgen .
(5)
Het verbruik van een rijke westerling is vaak het duizendvoudige van
dat van een Indische paria.
(6)
http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3183513