Alle rechten voorbehouden Een variant van deze blog is te vinden op seniorennet op het volgende adres: http://blog.seniorennet.be/tisallemaiet/
13-12-2020
Corona en de heilige zaak
Corona
en de heilige zaak
Op
21 maart 1940 schreef Eric A. Blair, wereldberoemd onder het
pseudoniem George Orwell, een korte recensie van Hitlers Mein
Kampf. (1) Orwell wijst op de rigiditeit in de opvattingen van
een man die net zoals Napoleon en Stalin bezeten is van slechts één
'heilige' zaak: het omturnen van zijn onderdanen tot soldaten die aan
het front moeten gaan sneuvelen voor de gebiedsuitbreiding van het
land. Hitler werd gefinancierd door de zware industrie, de
kapitalisten die de loonslavernij wilden bestendigen, aldus George
Orwell: de zichzelf verheerlijkende demagoog had zijn succes te
danken aan een economische crisis met zeven miljoen werklozen maar
ook bespeelde hij nog een andere gevoelige snaar, hij maakte zich
geliefd als martelaar in een strijd tegen de vijand. Hij wist dat de
mens in het diepste van zijn ziel niet comfort en veiligheid
nastreeft maar een heilig doel waarvoor hij bereid is te sterven.
Tekeer gaand tegen gemakzucht, pleitte hij voor vaderlandsliefde en
militarisme. Met in hun zog uiteraard fascisme en nazisme: 'Better
an end with horror than a horror without end'.
Maar
nu hebben we ze alletwee. De Amerikanen zien hun heilige zaak -
America first! - bedreigd door het nieuwe machtsblok dat alle
culturen uit de geschiedenis in zich verzamelt: de EU. Sinds
zijn prille geboorte brengt de euro, de dollar de genadeslag toe.
Europa moet nu vallen, maar hoe? En het aloude recept, nog van
de hand van Julius Caesar, doet het nog maar een keer: divide et
impera! De USA gaat ondergronds en steunt de
nationalistische partijen in alle lidstaten van de EU.
Bovendien wordt ook de godsdienst benut en demagogen uit de States
en niet de geringsten, zij waren in staat iemand als Trump aan de
macht te brengen, stomen diens Europese volgelingen klaar om zogezegd
als 'gladiatoren voor het Christendom' de weg te bereiden naar
opstand, oorlog en fascisme, dankzij de zondebokken van de
LGBT-beweging en de geëmancipeerde vrouwen, nu reeds een feit in
Polen en in Hongarije. Amerika heeft een verbond met de schatkist van
de wereld, Saoedi-Arabië, want de hele wereld draait op olie, en de
Saoedi's financieren Silicon Valley, de technologie van Bill
Gates, de man die in ruil daarvoor met zijn fortuin, via een pact met
de WHO, ervoor zorgt dat de ganse wereld gekleed gaat in
quasi-Saoedische gewaden, het gelaat bedekt, de persoonlijkheid
uitgewist, de uniformiteit als plicht, de dialoog verboden, het
mondmasker voor allen, de mens herleid tot massawezen geheel ontdaan
van zijn eigenheid. Niet alleen praten, ook denken is voortaan
verboden, men luistert alleen nog naar het officiële nieuws, Amerika
beschermt de moordenaars van vooruitstrevende journalisten zoals
Jamal Kashoggi, die alsnog poogden de mensenrechten te verdedigen, en
Iran, aartsvijand van de Saoedi's, wordt gedemoniseerd. Op een ander
front wordt Syrië, grensgebied en derhalve conflictgebied met het
communistische Rusland, door Amerika platgelegd en de miljoenen
vluchtelingen die deze oorlog produceert, worden te baat genomen in
de strijd, door ze op Europa los te laten. In de aan de gang zijnde
maskerade komt het carnaval van de beschaving aan het licht, het volk
laat zich vernederen, lacht zichzelf uit en wacht nu alleen nog af
totdat de honger toeslaat en de dood.
(J.B.,
13 december 2020)
Verwijzingen:
(1)
Deze tekst van George Orwell verscheen in New English Weekly onder
de titel Review of Mein Kampf, by Adolf Hitler, unabridged
translation. op 21 maart 1940. De onuitgekuiste Engelse vertaling
waarop Orwell zich baseert, dateert van het jaar voordien maar de
oorspronkelijke uitgaven zijn van 1925 (deel 1) en 1927 (deel 2).
11-12-2020
Corona en 'Brave new world'
Corona
en 'Brave new world'
De
aankondiging van de minister van volksgezondheid Frank Vandenbroucke
dat de regering een flinke som heeft uitgetrokken voor hoogst nodig
geachte steun aan de geestelijke gezondheidszorg en dan vooral die
van de jongeren, is onrustbarend. Professor Verhaeghe van de
Universiteit Gent brak al een lans voor het behoud van de
psychotherapie omdat de hedendaagse psychiatrie nu definitief de
richting van de louter medicamenteuze behandeling lijkt ingeslagen
vanuit de overtuiging dat de geest slechts een epifenomeen is van het
fysieke brein waarmee wij uiteindelijk zouden samenvallen en dat
uitsluitend gestuurd zou worden door chemische processen en dus ook
beïnvloed kan worden door van buitenaf toegevoegde chemische
stoffen.
Zeg
maar drugs, voorgeschreven door de arts, waaraan jongeren binnen de
kortste keren verslaafd raken. En de achterliggende strategie is
zonder twijfel die van de totale controle. Want zeg nu zelf: het
volk, het werkvolk, heeft altijd al zijn toevlucht gezocht tot
enerzijds jenever en anderzijds de godsdienst, terwijl de elite
ongelovig was en echte opium rookte om zich te ontspannen, maar
jenever verdooft weliswaar doch heeft als bijwerking grote sociale en
gezondheidsproblemen, wat met pillen niet langer het geval zou zijn.
En als de pillen de plaats innemen van de alcohol van destijds, zal
de psychiatrie de integrale inkomsten van de horeca buit maken en dat
is een flinke som. Bovendien zal de medische sector zich kunnen
toe-eigenen wat nog rest van de kerk.
'Soma',
zo heet de drug in de roman van Aldous Huxley, komt dan bovenop de
reeds ingevoerde 'gelijkvormigheid' uit de brave new world welke
met het verbergen van alle gezichten achter mondmaskers ook in de
echte wereld een feit is geworden. Het is tevens de gelijkvormigheid
die de eerste autobouwer Henry Ford nastreefde met een massaproductie
waarmee hij vandaag naar de kroon gestoken werd door figuren zoals
Bill Gates. De mens, veranderd in een machine naar een vast model, de
pc, de avatar, de virtuele en geheel berekenbare doch gevoelloze
wereld. Het totale gebrek aan empathie voor de stervenden bij het
ziekenhuispersoneel in de roman van Huxley zette heel recent nog voet
aan wal in de echte wereld. Opstandelingen tegen de brave new
world eisen tenslotte het recht op zelfbeschikking op: zij wijzen
de opgedrongen veiligheid af en willen weer ziek en oud kunnen worden
zoals voorheen.
Ford
was tussen haakjes een tijdlang antisemiet die de joden ervan
verdacht te streven naar wereldmacht - of hoe de pot de ketel
verwijt. Niemand minder dan Adolf Hitler deelde de opvattingen van
deze industrieel wiens massaproductie hem op ideeën bracht, niet
alleen inzake auto's maar evenzeer inzake mensen. Massaproductie én
massavernietiging, Lebensborn en de kampen. Soma en de
uitroeiing van de menselijke geest. Als op voorhand bekokstoofde
oplossing voor enkele bijwerkingen van het corona-experiment.
(J.B.,
11 december 2020)
10-12-2020
Corona en corruptie
Corona
en corruptie
In
zijn eerder besproken (1) opiniestuk, getiteld: "Hoe
ga je in tegen iemand die overtuigd is dat de huidige situatie gelijk
is aan wat in het Derde Rijk gebeurde?", gaat
de Gentse filosofieprofessor Johan Braeckman tekeer tegen wie zich
kritisch uitlaten over de aanpak van de coronacrisis en zo verwijt
hij aan zijn tegenstanders onder meer dat zij zich bedienen van een
gevaarlijke wisseltruc. De betreffende passage luidt letterlijk als
volgt: "Verder
verwijst men binnen de kortste keren naar Galilei en de inquisitie,
alsof
het zeventiende-eeuwse religieuze ongeloof over de wetenschap gelijk
staat aan het huidige wetenschappelijk scepticisme over
complottheorieën en pseudowetenschap.
Hoe doorzichtig ook, de wisseltruc, uitgevoerd op meerdere fronten
tegelijk, slaat wel degelijk aan." (2)
Nu
kan het alleen de luie lezer ontgaan dat Braeckman hier zelf een
bedrieglijke wisseltruc toepast. Voor de slechte verstaander: de
verwijzing waarvan
sprake in het citaat heeft helemaal niet de door Braeckman geponeerde
analogie tot object, zijnde het religieuze ongeloof over de
wetenschap in evenredigheid met het wetenschappelijke scepticisme
jegens allerlei pseudowetenschap. Het object van de verwijzing is
daarentegen de analogie tussen enerzijds de strijd van de
middeleeuwse machteloze en veroordeelde wetenschappers tegen de toen
heersende religieuze opvattingen van de machtige kerk en anderzijds
de strijd van hedendaagse machteloze kritische geesten tegen het nu
heersende blinde geloof in autoritair optredende instellingen die
klakkeloos geassocieerd worden met de wetenschap en de techniek - een
onterechte associatie wegens besmetting door het kapitalisme, zoals
gesteld in De
ogen van de panda
van Etienne Vermeersch.
In
wat andere bewoordingen: het is helemaal niet zo dat wie vandaag
(bijvoorbeeld op grond de genoemde theorie over het WTK-bestel)
terechte vraagtekens plaatsen bij de aanpak van corona, vergeleken
zouden moeten worden met de machtige doch leugenachtige middeleeuwse
kerk terwijl in analogie daarmee de WHO
haar middeleeuwse evenknie zou vinden in machteloze doch
waarheidsgetrouwe figuren zoals Galileo Galilei of Giordano Bruno. De
analogie is een andere: waar de middeleeuwse leugenachtige
machthebber de kerk was, is dat vandaag een door het kapitalisme
besmette WHO
en de waarheidszoekende doch machteloze en veroordeelde sceptici uit
de middeleeuwen zoals Bruno en Galilei zijn de sceptici van vandaag.
Nog
anders uitgedrukt: mocht Bruno vandaag geleefd hebben, dan keerde hij
zich wellicht (mét Vermeersch, Boehm en Marcuse) tegen het machtige
en derhalve met het kapitalisme geïnfecteerde bastion van de WHO
zoals hij zich in de middeleeuwen keerde tegen het bastion van de
kerk.
Braeckmans
tegenstanders stellen dus helemaal niet dat de middeleeuwse kerk
Galilei afwees zoals vandaag de gevestigde wetenschap afwijzend staat
tegenover dat wat zij bestempelen als de 'pseudowetenschap': wat zij
wél stellen is dat zij in het spoor van Galilei's houding jegens de
kerk, de WHO
afwijzen en wel om de gelijkaardige reden dat zij autoritaire vormen
van gezag laken. Wetenschap moet overtuigen met bewijzen, niet met
beloften.
Misschien
zal het wantrouwen van de huidige sceptici uiteindelijk ongegrond
blijken maar voor hetzelfde geld kan men de pretenties van de WHO
roekeloos noemen: de medisch-wetenschappelijke deontologie gebiedt
dat mensen alleen op grond van vrijwilligheid aan experimenten mogen
deelnemen terwijl de WHO
nu in feite een gigantisch experiment uitvoert met de ganse
wereldbevolking als proefkonijn en alleen al dit gegeven
rechtvaardigt dat men het gadeslaat met argusogen. Andermaal:
wetenschap moet overtuigen met bewijzen, niet met beloften.
De
wisseltruc van Braeckman zal het intussen weliswaar doen in het
tijdperk van haast en spoed dat immers aan de zijde staat van wie het
oppervlakkig doet.
(J.B.,
10 december 2020)
Verwijzingen:
(1)
Zie het artikel: Corona
en de open debatcultuur:
"Een
lockdownfeestje verklikken: asociaal of burgerplicht? - onder die
titel schrijft Pieterjan Huyghebaert voor de vrt een
artikel waarin hij de Antwerpse socioloog Walter Weyns citeert: "maar
net als bij klokkenluiders loopt het meestal niet goed af."
De
vergelijking van klikspanen met klokkenluiders is een beetje
ongelukkig omdat er wel degelijk een onderscheid kan worden gemaakt
tussen enerzijds een klikspaan en anderzijds een integer mens die
weigert om met misdadigers samen te zweren. Maar het probleem zit hem
hierin dat daar waar misdaad geïnstitutionaliseerd werd, 'legale
criminaliteit' niet langer een contradictio in terminis is,
evenmin als het illegale (al dan niet vermeende) heldendom van een
Robin Hood of een klokkenluider - de burgerlijke ongehoorzaamheid
kent wel meer gestalten.
Volgens
de wet is van misdaad sprake waar de wet wordt overtreden maar binnen
het strikt wettelijke kader is een effectief protest tegen
'oneerlijk' geachte wetten vaak quasi onmogelijk. De term 'oneerlijk'
wordt hier aangehaald omdat het gehanteerde achterliggende criterium
voor de moreel geladen term in een niet-theocratische en
godsdienstvrije maatschappij geheel zwevende is.
In
vredestijd is moord misdadig maar ook eremoord, in oorlogstijd
plichtsverzuim maar gebeurlijk ook desertie op grond van
gewetensbezwaren: het geweten resulteert uit de interiorisering van
wetten die ook van ethische of van religieuze aard kunnen zijn
waarbij die laatste niet noodzakelijk accorderen met de wetten van de
staat. Waar de persoonlijke vrijheid zo hoog in het vaandel wordt
gedragen dat iedereen er omzeggens een eigen ethiek op nahoudt, kan
de onduidelijkheid alleen maar toenemen, wat dan uiteraard pleit voor
een rigoureuze handhaving van de wetten van de staat.
Maar
wat gezegd van bijvoorbeeld het op moreel, christelijk en goddelijk
gezag aanspraak makende Vaticaan als deze naar eigen zeggen door de
coronamaatregelen getroffen luxestaat bij een inmiddels hongerige jan
met de pet gaat bedelen voor de financiering van het onderhoud van
haar kunstschatten? Hoe vallen dit egocentrisme, deze selectieve
verontwaardiging en deze zorg voor wereldlijke rijkdom te rijmen met
gezag inzake de christelijke ethiek? Mag het dan nog een wonder heten
dat katholieken er de brui aan geven? En een analoog probleem doet
zich nu voor in alle staten die pretenderen wetten te handhaven in
functie van de vrijheid van allen maar die daarbij een gelijkaardige
selectieve verontwaardiging aan de dag leggen en een even ergerlijke
hypocrisie.
In de
Finse komische opera Covid fan tutte (op muziek van Mozarts
Cosi fan tutti en met een libretto van de hand van de Finse
journaliste en misdaadauteur Minna Lindgren)wordt de
hypocrisie aan de kaak gesteld waarbij onze weggegooide bejaarden
plotseling blijken te kunnen worden gebruikt in een toneel waarbij
zij worden opgevoerd als de te sparen zwakkeren omwille van wiens
welzijn een vreemde reeks autoritaire en onsamenhangende
volksgezondheidsmaatregelen opgelegd worden die in een mum van tijd
de wereldeconomie ondermijnen zoals geen enkele oorlog dat tot nog
toe vermocht te bewerken. Echter, de op het eerste gezicht
ontzagwekkende empathie met de ouderlingen staat in fel contrast met
de egoïstische samenleving die almaar driester de zwakkeren uitsluit
terwijl zij meedogenloos het recht van de sterkste huldigt.
Geconfronteerd met een dergelijk grotesk voorwendsel kan het gewoon
niet verwonderen dat het volk beweert wel degelijk gegronde redenen
te hebben om haar leiders te wantrouwen.
Dit
volstrekt gegronde wantrouwen gekoppeld aan de natuurlijke zelfzorg -
de verantwoordelijkheid voor zichzelf en voor de naaste medemensen -
ligt aan de basis van de algemene neiging tot ongehoorzaamheid aan
een gezag dat zich niet langer het algemeen welzijn behartigt maar
nog slechts de eigen macht welke met dwangmaatregelen wordt
uitgeoefend tot het zich voltrekken van een fascistisch regime.
De
afweging van klokkenluiders om misdaden tegen de mensheid gepleegd
door regeringen te openbaren aan het volk, grondt niet in het platte
egoïsme dat de huidige corrupte regeringen stuurt: klokkenluiders
beseffen dat zij met hun altruïstische acties het offer van hun
leven zelf moeten brengen; zij kunnen anticiperen op de
ondankbaarheid van de massa die zij een grote dienst pogen te
bewijzen en op de wraak van misdadige leiders want klokkenluiders
weigeren samen te zweren met de georganiseerde of de
geïnstitutionaliseerde misdaad. De klikspanen daarentegen bevinden
zich in het kamp van hen die de klokkenluiders het vuur aan de
schenen leggen en het is helemaal niet uitgesloten dat dit kamp
samenvalt met de betrokken staat.
De
vraag moet gesteld worden naar de criteria waarmee zogenaamde
schurkenstaten kunnen worden gedetecteerd en ontegenzeggelijk moet de
geschiedenis daarbij een doorslaggevende factor vormen. Is het aan
het licht brengen van het koloniaal verleden van welvarende landen en
van de werkelijke toedracht van allerlei hedendaagse wereldconflicten
dan een verwerpelijke activiteit omdat zekere potentaten dan in een
kwaad daglicht komen te staan? Mensen die hun leven wijden aan de
studie van de geschiedenis zijn geen klikspanen maar historici en
hopelijk kunnen zij in de toekomst hun werk naar behoren blijven
doen. Hetzelfde geldt voor allen die, hetzij met het woord, hetzij
met de daad, heel bewust de politieke activiteit voortdurend in vraag
durven te stellen. Zonder de kritische houding die het volk zich
verwierf sinds het einde van de slavernij, is een vrije samenleving
onmogelijk en een terugkeer naar de dictatuur onvermijdelijk.
(J.B., 9 december 2020)
08-12-2020
Corona en de open debatcultuur
Corona
en de open debatcultuur
Verder
dan scheldpartijen van beide zijden, komt het niet: enerzijds zij die
zich in het zog van Johan Braeckman met zijn jongste artikel voor de
VRT
(1) de volgelingen van de wetenschap achten en anderzijds zij die
kritiek leveren op het feit dat het trio Wetenschap, Technologie en
Kapitalisme samen een kind baren dat bijzonder zorgwekkend is met
betrekking tot het milieu en meer specifiek met betrekking tot de
volksgezondheid. En laat die laatste groep nu uitgerekend de theorie
onderschrijven welke verdedigd wordt in De
ogen van de panda
door Etienne Vermeersch.
Men
zou haast moeten geloven dat Braeckman het geschrift van zijn
promotor niet gelezen heeft, ware het niet dat sommigen de
mogelijkheid opperen dat Vermeerch het misschien zelf niet aandachtig
genoeg las. Immers, lang voor het verschijnen van Vermeersch' boekje
over het WTK-bestel
wijdde Rudolf Boehm een nummer van zijn filosofisch tijdschrift
Kritiek
aan deze theorie die naar zijn eigen zeggen afkomstig is van Herbert
Marcuse die geleefd heeft van 1898 tot 1979.
Het
geschrift van Braeckman negeert de door Marcuse ontwikkelde inhoud
van de discussie volledig en komt weg met het autoritair poneren van
zijn standpunt dat de katholieken naar de kroon steekt inzake het
blindelings toekennen van krediet aan het gezag: waar gelovigen hun
paus volgen, volgt Braeckman met nog meer ijver de vandaag meest
winstgevende industrie waarvan in het spoor van Karl Marx wordt
gewaarschuwd dat zij het middel met het doel verwisselt en daarom een
tentakel is van de mammon.
Rudolf
Boehm stelde heel terecht dat filosofie kritiek is (2) en terwijl er
voor wijsgeren nog zoveel werk aan de winkel blijkt,
verkwanselen beroepsfilosofen de tijd van miljoenen Vlaamse
televisiekijkers met het discrediteren van dit vak, waarvoor zij
zich alvast de vergoedingen toe-eigenen, door het voor te stellen als
kolder. Het lijkt er zelfs op dat zij Herman Brusselmans naar de
kroon willen steken waar zij bespreken hoe iemand zonder hem te
beledigen aan zijn verstand te brengen dat zijn adem stinkt. (3)
Trump
staat heus niet alleen in het (geheel ongewild) aan het licht brengen
van wat inzake onze cultuur verborgen moest blijven.
Strijders voor eerlijke landbouw worden gecriminaliseerd terwijl aan het licht komt dat genetisch gemanipuleerde gewassen een gevaarlijk virus bevatten - zie:
