|
Over
de macht van vertrouwenspersonen
Misbruik
van vertrouwen ligt vaker aan de grondslag van wantoestanden die hun
gelijke niet kennen omdat vertrouwenszaken te maken hebben met macht
over jezelf die je aan een ander geeft en waarmee die ander dingen
kan doen waar je baat bij hebt maar evengoed dingen die je naar de
verdommenis kunnen helpen.
Wie hulp
zoeken dienen vooral deze twee zaken voor ogen te houden met
betrekking tot degene bij wie ze gaan aankloppen: in de eerste plaats
moet die persoon kennis van zaken hebben maar het tweede punt is even
belangrijk en luidt dat de helpende het ook goed moet menen met de
hulpzoekende. De kennis slaat op de mogelijkheid om te helpen
en de goede bedoelingen slaan op de wil om dat ook te doen en
geen van beide mag ontbreken: een priester kan het goed bedoelen maar
gebedstherapie zal weinig baat brengen voor een zieke die om raad
komt en ook een arts die misbruik maakt van de klacht van zijn
patiënt om deze aan het lijntje te houden, heb je beter niet.
De twee
misbruikers bestaan en met een combinatie van de twee is men
uiteraard nog slechter af. Bovendien zijn die misbruiken niet
zeldzaam en in bepaalde gevallen zou men zelfs gaan geloven dat ze
veeleer de regel vormen dan de uitzondering. In de reclamewereld is
dat pertinent het geval en dit bedrog wordt door de staat gedoogd, al
bestaan er nu ook wetten die de reclame voor bijvoorbeeld tabak
verbieden.
Maar niet
alleen in de wereld van de reclame wordt men misleid, ook religies en
ideologieën blijken kampioen in de aanbiedingen van schijnbare hulp
die alleen maar lokaas is om (vooral kwetsbare) mensen mee aan zich
te binden en hen dan leeg te zuigen. Malafide figuren of organisaties
beschouwen elke mens die zij winnen als een goudmijn en dat het
slachtoffer daaraan uiteindelijk ten onder gaat, zal hen worst wezen
omdat immorele organisaties en individuen nu eenmaal geen geweten
hebben als er ook geen wetten bestaan die hen hun misleidende
praktijken verbieden.
Het
zou een vuistregel moeten zijn dat men op zijn hoede hoort te zijn
jegens organisaties of figuren die er warmpjes inzitten omdat macht
en rijkdom altijd wel ergens te maken hebben met het bestelen van
anderen, zo niet met een onrechtvaardige verdeling van de taart die
de rijkdom is: rijkdom is altijd beperkt en wat de een teveel heeft,
komt daarom ook de ander tekort.
Geheel
onterecht ontsnappen gevestigde instituten omwille van hun faam
gemakkelijk aan verdenking en waakzaamheid is daarom allerminst
overbodig. De wreedaardige conversietherapie die opnieuw de
krantenkoppen haalt, laat zien hoe psychiaters die dan toch
wetenschappers zijn, zich in zekere gevallen door priesters de les
laten spellen en hun patiënten laten terechtkomen in de klauwen van,
jawel, exorcisten. Het gaat niet om pseudopsychologen of om sekten
maar om vooraanstaande burgers met een opleiding in de geneeskunde en
om katholieke priesters. Zo bijvoorbeeld kopt op 7 mei 2019 Het
Laatste Nieuws: Exorcisten
verzamelen deze week in Vaticaan om krachten te bundelen in strijd
tegen duivel" en
men leest warempel: "De meeting
vindt plaats in het Ateno Pontificio Regina Apostolorum in Rome - een
universiteit die gelinkt is aan het Vaticaan - en er zijn
geestelijken aanwezig van de katholieke, anglicaanse, lutheraanse,
Grieks-Orthodoxe en pinksterkerken".
En de clerici leggen uit: "We
kunnen dan in overleg met dokters, psychologen en psychiaters
pastorale zorg bieden".
Wat, gruwelijk genoeg, betekent dat wetenschappelijk gevormde mensen,
artsen, specialisten, hieraan meewerken.
Misbruik
van vertrouwen: religie, extreemrechts maar vooral ook kapitaal is
hier van de partij en minder mondige mensen krijgen het te verduren.
Zoals ook daar waar de fortuinen op het spel staan van de
neoliberalen die omwille van de centen het milieu willen blijven om
zeep kunnen helpen en er godbetert ook nog in slagen om aan een massa
van vooral ongeschoolde en makkelijk te misleiden mensen wijs te maken dat de klimaatwetten er komen om hen in de tang te houden.
(J.B., 20 juli 2023)
|
