|
De
onthoofding van de staat
Populisten
van het Latijnse populus (volk) profileren zich als
politici die beweren te spreken in naam van het volk, hetwelk zij dan
zouden verdedigen tegen een repressieve elite: zij proberen de schijn
te wekken dat zij ware democraten zijn en volksbevrijders. In wezen
echter vertegenwoordigen populisten niets anders dan de zo gevreesde
pervertering van de democratie in haar allerverderfelijkste uitwas
van de tirannie van de meerderheid of dus het recht van de
sterkste uitgerekend de grootste vijand van de democratie en
haar ultieme bestaansreden.
Precies
omdat het zo vaak als relatief onschuldig voorgesteld wordt of zelfs
verwisseld wordt met al wat progressief is, moet voor het populisme
gewaarschuwd worden als een fel onderschatte maatschappelijke
bedreiging. Populisten spelen in op de buikgevoelens van de
onnadenkende massamens om hem vervolgens, zoals alle volksverlakkers
doen, naar goeddunken te gebruiken en zelfs te vernietigen, zoals de
toentertijd door de nazi's verspreide affiches ter bevordering van
euthanasie getuigen met daarop afgebeeld een rolstoelpatiënt
geflankeerd door een man in witte schort en met stethoscoop en dat
alles voorzien van de tekst: 60.000 Rijksmark kost deze zieke aan
de maatschappij... en dat is úw geld, medeburgers!
In
een democratische verkiezing wordt weliswaar het meerderheidsprincipe
gehanteerd voor de verkiezing van de volksvertegenwoordigers, maar
het volk verkiest daarbij de meest bekwame bestuurders
aan wie het de taken waartoe het zichzelf onbekwaam moet achten,
delegeert. En zoals dankzij de competitie elke buitenstaander
moeiteloos kan beoordelen wie de beste sporters zijn, zo ook kan het
volk weten wie zich in de samenleving onderscheiden hebben inzake de
bestuurlijke capaciteiten die vanwege politici worden vereist.
Edoch,
zoals jan met de pet het niet in zijn hoofd zal halen om eigenhandig
de Belgische driekleur te gaan verdedigen op de wereldbeker voetbal,
zo ook zal hij ervan afzien om zelf het land te gaan leiden
zijn taak beperkt zich tot het eventueel helpen aanduiden van wie hij
daartoe bekwaam acht.
Populisten
zijn lui die de mensen willen laten geloven dat zij de minste van hun
grillen onverwijld waar kunnen en zullen maken; zij proberen de burgers
aan te praten dat zij de goals zullen scoren die het land naar de
overwinning moeten brengen. In wezen trachten deze volstrekt
onbekwame lui alleen maar de posities in te nemen welke toekomen aan
bekwame mensen en aldus plegen zij een dubbele misdaad: zij beroven
het land door hoge weddes op te strijken maar, veel erger nog, verhinderen zij hierdoor dat het land überhaupt bestuurd wordt.
Elke
maatschappij die zichzelf een beetje respecteert, treedt zeer streng
op inzake de vorming van haar vaklui en inzake de eisen welke zij
stelt aan eenieder die ook maar de geringste maatschappelijke
verantwoordelijkheid draagt en het is dan ook onbegrijpelijk doch
waar, dat kandidaat-bestuurders op dit vlak helemaal niets hoeven te
bewijzen; het is zelfs zo dat ze niet eens bestraft worden als blijkt
dat zij in plaats van het land te dienen, het land plunderen en dat
zij door het bezetten van posten waarop zij geen recht hebben, het
goede bestuur onmogelijk maken.
Er
zou werk moeten gemaakt worden van de onverwijlde invoer van zware
bestraffingen van dergelijke criminelen want wat populisten in wezen
doen, is een land onbestuurbaar maken: zij onthoofden letterlijk de
staat.
(J.B.,
25 april 2017)
|
